พุทธภูมิจะเตรียมตัวอย่างไรกัน เมื่อต้องไปเกิดในสูญกัปป์

การเวียนสร้างบารมีของพุทธภูมิ ย่อมต้องพลาดพลั้งอยู่บ้าง แต่การพลาดไปตกในสูญกัปป์ กัปที่ว่างจากพระพุทธศาสนา ไร้ศีล ไร้ธรรม ท่านทั้งหลายจักทำอย่างไร วางแผนกันหรือยัง





จากที่ได้ถามคนรู้จักที่เป็นพุทธภูมิมา บางท่านว่าจะไปเกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ผู้ปกครองทวีปทั้ง4




บ้างก็ว่าจะอธิษฐานจิตอยู่บนดุสิตไปเรื่อยๆ (แบบนี้ก็มีด้วย)




บ้างก็ว่า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น





แล้วท่าน วางแผนกันไว้ว่าอย่างไร? อยากทราบความเห็นเพื่อนพุทธภูมิครับ

 

สำหรับพระโพธิสัตว์ที่กระทำมามากแล้ว ก็จะมาเกิดเพื่อสัตว์โลกตามวาระ
สอนคุณธรรมความดีในเรื่องศีล ธรรม บริจาคทานต่าง ๆ

แต่สำหรับพระโพธิสัตว์ผู้ยังไม่มั่นคง การเกิดในช่วงนั้น อาจนำมาซึ่งบาปกรรมมากกว่าบุญ

ดังนั้นถ้าคิดในเรื่องบุญของผู้บำเพ็ญ ก็ไม่น่ามาเกิด
แต่คิดถึงผู้อื่นในสูญกัปป์ที่รออยู่ล่ะ

ถ้าถามผม จะเกิดก็ดี แต่ชวนพี่ ๆ ใหญ๋ทั้งหลายมาด้วยกัน
มาช่วย ๆ กัน

 

ช่วงสูญกัปป์ ไม่แน่ใจว่าจะมีพระปัจเจกพุทธเจ้า เกิดได้หรือไม่ หากมีพระปัจเจกพุทธเจ้า และต้องมาเกิดสร้างบารมีในช่วงน้ัน ก็ควรจะได้ทำบุญ กับพระปัจเจกพุทธเจ้า ให้ได้

จากการหาข้อมูลเพิ่มเติม รู้สึกว่าข้อมูลส่วนใหญ่บอกว่า สูญกัปป์ จะไม่มีทั้ง พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระเจ้าจักรพรรดิ
หากเป็นเช่นนั้นก็คงต้องมองหาไปทั่วทั้ง อนันตจักรวาล ว่ามีจักรวาลไหนเป็นช่วงที่มี พระพุทธศาสนาดำรงอยู่ และพยายามไปเกิดสร้างบารมีที่ จักรวาลนั้น

 

สูญกัปป์ ไม่พระปัจเจกพุทธเจ้าก็ไม่มี ช่วงที่มีพระปัจเจกก็ไม่ได้เรียกว่า สูญกัปป์

- คราวใดหากได้ทำบุญใหญ่ก็ให้อฐิษฐานหนีสูญกัปป์
- ผู้มีทิพญจักขุ หากเล็งแล้วว่าข้างหน้าเป็นสูญกัปป์ ก็เข้าฌาณเป็นพรม และอฐิษฐานจิตให้จุตติเมื่อมีนาบุญปรากฏในโลก
- ผู้ไม่มีทิพยจักขุ พระตถาคตได้มีพระมหากรุณา พยากรณ์ ไว้ให้แล้วว่าหลังจากหมดศาสนาของพระศรีอารยเมตไตย จะเป็นสูญกัปป์ ซึ่งเชื่อว่าพระพุทธเจ้าทุกพระองค์จักพยากรณ์ไว้ให้เช่นกัน หากเมื่อรู้แล้ว หากเข้าฌาณไม่ได้ก็ให้ทำบุญใหญ่ ไปรอที่ดุสิตหรือสวรรค์ ชั้นที่มีอายุยาวนาน และอธิฐานกำกับไว้ให้จุตติเมื่อมีนาบุญปรากฏในโลก

 

จิตซึ่งประกอบด้วยกิเลสเป็นตัวบังคับให้เกิดครับ ผมว่ายังไงก็ต้องเกิดนะครับ หนีไม่พ้นหรอก ยิ่งบารมีขั้นปลายยิ่งต้องมาครับ

 

อืม.........

ถ้าได้ไปเกิดในยุคสูญกัปป์(ซึ่งจะว่างเว้นจาก พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้าและสมเด็จพระเจ้าจักรพรรดิราชแล้ว) ก็คงไม่ต้องเตรียมตัวอะไรเลยนะครับ

เพราะหน้าที่หลักคือ ต้องบำเพ็ญบารมี ๓๐ ทัศน์ ทุกๆๆๆๆๆๆๆชาติที่ได้กายมนุษย์และกายสัตว์เดรัจฉาน(กรรมกำหนด) จนกว่าจะเต็มนะครับ

 

ใช่แล้วส่วนใหญ่พระโพธิสัตว์บารมีที่ยังไม่เต็ม ก็จะถวายกายเป็นพุทธบูชาบ้าง อะไรต่างๆนาๆ แล้วแต่การสร้างบารมีในยุคนั้นๆจะพึงกระทำได้ เพื่อให้บารมีเต็มไวๆ แต่ส่วนพระองค์ที่บารมีกำลังจะเต็มแล้ว ท่านก็จะลงมาเกิดเพื่อที่ชำระธาตุของท่านให้บริสุทธิ์ คือเกิดมาเพื่อใช้กรรมของตนที่กระทำ จึงเลือกเกิดในตระกูลต่ำ จน แล้วแต่จริตพระโพธิสัตว์ แต่ ความเสี่ยงก็สูงน่ะ เพราะอาจจะทำให้ทำอกุศลกรรมอีก เรื่องนี้จึงเป็นโพธิวินิจฉัย ของพระโพธิสัตว์แต่ละองค์ ครับ ^^

 

อย่ากังวลเลยครับ หากเป็นพุทธภูมิที่มีบารมีพอสมควรแล้ว เราก็จะได้ไปพบกับ เพื่อนๆพี่ๆ พ่อๆแม่ๆ ของเรา ที่ปรารถนาเช่นเดียวกับเรา ท่านเหล่านั้นจะคอยช่วยเราเอง หัวหน้ากลุ่มก็คือผู้มอบหมายภาระกิจ ก็คือ พระโพธิสัตว์บารมีเต็มองค์ที่จะได้สำเร็จในองค์ใกล้ๆ ท่านจะมอบหมายหน้าที่ให้เองแหล่ะ คิดแบบนั้นนะ ขอให้เราพยายามสร้างสมบารมีของเราไป มีความดี จะไปอยู่ไหนก็ไม่น่ากังวลหรอก อิอิ

 

ผู้ตั้งกระทู้ คงจะหมายถึงว่า ในช่วงที่ไม่มีศาสนา เราจะทำไง หากต้องมาเกิด
ผมพอเห็นอนาคตชาติถัดๆไปบ้าง อาจจะกลับไปสู่ยุค ขี่ม้า หรือแนวคนเถื่อน อยู่กันเป็นกลุ่มคน ประมาณนั้น เราก็คงเป็นหัวหน้าเผ่าสักเผ่าแหล่ะ ถ้าได้มาเกิด 555 ก็คงจะเป็นคนมีความดี สามารถปกครอง ให้ความปลอดภัยสมาชิกได้ ความดีคงจะจุติเหมือนเดิมนะ คิดว่างั้น อิอิ

 

อนุโมทนาสาธุ กับ เจ้าของกระทู้ ครับ
ตัวผม กลัวก็กลัวเหมือนกันนะครับที่อาจจะต้องไป แต่ก็คงไม่เท่าไหร่ เราต้องทำเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่รออยู่ เรื่องแบบนี้ผมก็เคยคิดมาเหมือนกัน ใจนึงก็กลัวไปทำชั่ว แต่อีกใจก็อยากจะไปลองดูว่ามันจะซักแค่ไหน เพื่อพิสูจน์ตัวเอง และก็เพื่อหัวใจที่มันเรียกร้องมา ว่าชอบในสิ่งนี้มากเกินกว่าจะยอมถอย อิอิอิอิอิ

 

ก็ขอรักษาศีล 5 ไม่ให้ขาดในชาตินี้และทำบุญหรือเข้าสมาธิแล้วอธิฐานขอให้ได้รักษาศีล 5 ตลอดไป มันสำคัญที่ศีลละครับขอแค่ศีลไม่ขาด ที่เหลือจะเกิดมายากดีมีจนไม่สำคัญหรอกครับ

 

ไม่มีอะไรน่ากลัวครับ

สุญญกัปก็ใช่ว่าจะไม่มีคนดีมีศีลธรรมที่ไหน

อสุญกัปก็ใช่ว่าจะไม่มีคนเลวสะที่ไหน

สุญญกัปเพียงแค่ไม่มีพระพุทธศาสนาแค่นั้นเองแต่มีคนดีมีศีลธรรมนะครับ

ผมไม่กลัวอะไรเลยเพราะผมเคยไปเกิดมาในช่วงเวลาสุญญกัปดังนั้นจึงไม่มีอะไน่กลัวมากพวกเราจะกลัวอะไรกันละครับพวกเราก็เคยไปเกิดแล้วแต่จำไม่ได้เอง

 

เรียนรู้ทุกขั้นตอน

ผมให้ความเห็นว่าแม้แต่นรกพุทธภูมิก็ต้องไปเรียนรู้ทั้งหมดแล้วสุญกัปป์ก็ต้องเรียนรู้ทั้งหมดเหมือนกัน แม้ไม่มีพุทธศาสนาอยู่ในกัปป์นี้แต่พุทธภูมิต้องอาศัยศีล ญาณสมาธิที่คุ้มครองใจให้เป็นสุขที่ฝึกฝนไปเป็นส่วนป้องกันใจเท่านั้นและปัญญาที่แต่ละคนสะสมมาเป็นอาวุธที่จะนำตนและผู้ที่จะช่วยเหลือให้รอดดังนั้นการอธิฐานไม่ไปถ้าแรงอ่อนไปก็ต้องไปดังนั้นต้องสะสมภาวนาบารมีซึ่งรวมทั้งปัญญาความฉลาดทางธรรมด้วยจึงจะเป็นอาวุธไปฝ่าฟันในกัปป์ข้างหน้าต่อไป...สิ่งที่กลัวคือการกระทำอกุศลนั้นก็อยู่ที่กรรมบีบคั้นจะแรงหรือไม่และตบะอันแรงกล้าเท่านั้นจึงจะรอด ซึ่งแม้แต่พระพุทธองค์เองก็เผชิญทุกกัปป์มาอย่างชาญฉลาดแม้ในกัปป์นั้นไม่ได้ชี้ว่าอยู่ในสมัยมีศาสนาพุทธก็ตาม....และเนื่องจากพระองค์เป็นปัญญาธิกะด้วยดังนี้นจึงเลิศด้วยปัญญาในการแก้ปัญหาจากทุกๆสถานการณ์...ดังนั้นถ้ายึดแนวนี้ต้องมีความกล้า+สะสมบารมีให้ได้มากที่สุดเท่าที่ปัญญามี...เพราะการต่อสู้กับอุปสรรคมิใช่เพื่อตนเองเป็นสำคัญที่สุดแต่เพื่อผู้ที่ท่านจะขนเขาไปด้วยนั่นแหละสำคัญที่สุด.....

 

ตรงดิ่งมุ่งไปพระนิพพานเลยดีกว่าครับ สำหรับผม... เพราะว่าจะไปพุทธภูมิ จะไปสวรรค์ จะไปไหน สุดท้ายก็มาจบที่พระนิพพาน

ไม่อยากเป็นนั่น ไม่อยากนี่ ไปที่พระนิพพานที่เดียว ไม่ต้องยึดติด ไม่ต้องมานั่งคิดอะไรอีก หลุดพ้นไปเลยดีกว่า

 

จะหนีได้ไงในเมื่อต้องบำเพ็ญบารมีให้เต็ม สุญญกัป อะจิ๊บๆ ไปเปนพรหมแปบเดียวก็ครบแล้ว ต้องเจอ สุญญอสงไขย สิครับ อันนี้ซวยกว่าเยอะ แว่วๆ ว่า อสงไขยหน้า เป็นสุญญอสงไขยซะด้วย

 

สุญกัป...ยิ่งต้องลงมา เราเป็นหัวหน้าเขา เราไม่ลงบริวารจะอยู่อย่างไร เราพึ่งตัวเองได้แล้ว มีอนุสัยติดตัวมาดีแล้ว ก็สมควรลงมาเพื่อนำคนให้ไปดี.....

วิธีเตรียมตัวง่ายมากๆ ในชาิติภพนี้ที่ได้มีโอกาศพบพระพุทธศาสนา จงบำเพ็ญเพียร ทาน ศีล ภาวนา ให้ถึงพร้อม ให้เป็นอนุสัยติดตัวไป เพื่อเป็นการประกันว่าจะไม่หลงทางเท่านั้นเอง....

 

เหตุนี้ จึงขออาสา ลงไปช่วยเป็นกองทัพของ ท่านพระกษิติครรภโพธิสัตว์ เพื่อโปรดนรกภูมิค่ะ

จะได้เมคชัวร์ว่า มาพร้อมหน้าพร้อมตากันหมดแล้วด้วย

 

เจอกันตอนสูญกัปล์ครับ รวมๆกันไว้ เยอะๆ จะได้ช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน นะครับ

 

สูญกัปป์ไม่มีแม้พระเจ้าจักรพรรดิเลยนี่ครับ?

ช่วงนั้นอาจจะเป็นยุคมืดแห่งสัตว์โลก เพราะมันยุ่งเหยิงมืดมนนั่นล่ะ พระโพธิสัตว์ยิ่งต้องทำงานยุ่งเลย เพื่อช่วยโลกกันไปเรื่อยๆสุดแต่พลังจะเหลือ แต่ถ้าหลงทางซะเอง บารมีที่ทำมาน่าจะดึงกลับมาถูกทางได้สักวัน

ไม่ต้องกลัวไปนะครับ สูญกัปป์ก็เป็นธรรมดาของโลกอีกอย่าง ซ้ำจำนวนสูญกัปป์มีมากกว่ากัปที่มีพระพุทธเจ้าเสียอีกเท่าที่ได้ยินได้อ่านมา

[หากข้าพเจ้าได้กล่าวล่วงเกินอันใด ไม่ว่าจะพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ หรือสัตว์ใดๆ ทั้งในอดีตจนถึงปัจจุบัน ก็ขอให้ท่านทั้งหลาย โปรดอดโทษให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด]

 

สัญญานะครับไม่ว่าจะยังไงก็จะช่วยเหลือกัน ^^