ประสบการณ์ถอดจิตแบบเต็มตัวครั้งแรก...อย่างนี้เรียกว่าถอดจิตได้หรือป่าวคะ?

ตั้งแต่เด็กๆแล้ว Toutou จะชอบมีอาการแบบผีอำ คือนอนหลับไปแล้วพอใกล้ๆตื่นนอน จะขยับได้แต่แขนแต่ขยับตัวไม่่ได้ เห็นว่ามือเราวางอยู่เฉยๆ แต่ความรู้สึกเราคือมือและแขนขยับอยู่ เวลาขยับได้แต่แขนกายทิพย์แต่กายเนื้อขยับไม่ได้จะรู้สึกทรมานมากๆ

ตอนอายุ 14-15 เป็นแบบนี้นับสิบๆครั้ง แต่พอโตขึ้นก็ไม่ค่อยเป็นแล้วคะ

แต่เมื่อไม่นานนี้ก้อกลับมาเป็นอีก เลยคิดว่ามันอาจสัมพันธ์กับการถอดจิต มีเพื่อนบอกว่าเวลาถอดจิตไม่ต้องกลัวตาย และพยายามลุกขึ้นโดยใช้ความโกรธทำให้มีแรงผลักให้กายทิพย์ลุกขึ้นนั่ง

เมื่อวานนี้ก็เกิดอาการขยับได้แต่แขน ขยับตัวไม่ได้อีก เริ่มจากความฝันก่อน ฝันว่านอนอยู่ชั้นล่างของบ้าน แล้วก็เห็นแขนตัวเองอยู่นิ่งๆ แต่ความรู้สึกคือแขนขยับอยู่ พยายามมองว่าตัวเองอยู่ไหน ก็พบว่าอยู่บนเตียงของเราแบบปกติ

ก็เลยพยายามลุกขึ้นนั่ง ทำตัวเองให้โกรธ (แต่ว่าไม่มีเรื่องจะโกรธ) เลยพลิกตัวออกด้านข้าง ในตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองนอนอยู่ชิดขอบเตียงด้านขวา

พอพลิกตัวออกมาได้แล้ว รู้สึกเหมือนตกเตียง แต่ว่าไม่ได้หล่นลงบนพื้นห้อง แต่หล่นลงในความว่างเปล่าที่มืดมิด...รู้สึกกลัวเหมือนกัน

เป็นครั้งแรกที่จิตหลุดออกมาทั้งตัวได้ (???) ออกมาได้แป๊บเดียว สักห้าวินาทีก็กลับเข้าร่าง จากนั้นก็ตื่นขึ้นและขยับตัวได้

 

โมทนาด้วยครับและขอแนะนำเล็กน้อย

(verygood) เยี่ยมครับ...โมทนาด้วยครับและขอแนะนำเล็กๆน้อยๆตามความรู้ที่พอจะแนะนำได้


อาการแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยกับคนส่วนมากเวลาเคลิ้มหรือจิตตกภวังค์

กรณีคุณน่าจะเป็นอาการที่กายทิพย์ส่งออกนอกตัวชั่วขณะเนื่องจากอาการเคลิ้มหรือจิตตกภวังค์นั้นเอง

แต่เนื่องจากใช้กำลังในการบังคับกายทิพย์ทำให้กายทิพย์เด้งออกได้เพียงชั่วขณะสั้นๆเท่านั้นและเมื่อจิตเริ่มขุ่นมัวกายทิพย์ก็จึงถูกดูดกลับซ้อนกับกายเนื้ออย่างเร็วจนทำให้เกิดความรู้สึกหล่นลงในความว่างเปล่าที่มืดมิด.และบางครั้งการทำแบบนี้บ่อยๆก็เป็นอันตรายต่อกายทิพย์ด้วยทางที่ดีต่อไปอย่าใช้กำลังใดๆที่เป็นการฝืนอีกเลยนะครับส่วนครั้งที่แล้วๆมารักษาจิตไดด้วยการทำสมาธิสักครู่เพื่อรักษาจิตให้คืนสภาวะธรรมชาติ

หากอยากถอดกายทิพย์แบบให้ได้ผลจริงๆลองฝึกแบบสบายๆอย่าเกร็งอย่าฝืนดูนะครับ

ทำใจสบายๆเบาๆ เบาๆ นึกถึงองค์พระเป็นอารมณ์ไปด้วยก็ดีหรือพระรูปใดรูปหนึงที่เรานับถือก็ได้

​

แล้วจึงน้อมมุ่งไปหาองค์พระที่เรากำหนดหรือพระสงฆ์ที่เรากำหนดให้แล้วแต่ท่านว่าจะสงเคราะห์นำกายทิพย์เราไปไหน

หลายๆคนไม่ทำเช่นนี้ใช้กำลังตนเองในการถอดกายทิพย์โดยใช้กำลังจึงทำให้กายทิพย์หลุดออกแล้วเสียศูนย์ลอยเคว้งคว้างอาจจะไปโดนโอปาติกะที่เป็นมิจฉาทิฐิทำร้ายเอาได้ ที่ผ่านมาตัวอย่างที่ผมเห็นมาก็มีเยอะ หากมีเหตุการ์ณแบบนี้เกิดขึ้นให้รีบนึกถึงพระพุทธทันทีจะชักจิตกลับได้

หากคุณเล่นแบบนุ่มๆจะได้ผลดีกว่านะครับ !

แต่ท้ายที่สุดพิจารณากายในกายดีที่สุดครับตามดูจิตตนเองคอยขัดเกลากิเลศหากอยากพ้นทุกข์ในเร็ววัน
พยายามอย่าส่งจิตออกนอกมากนักนอกจากคุณจะทำเพื่อประโยชน์จริงๆ

ขอโมทนาสาธุกับความตั้งใจดีของคุณด้วยครับ ^_^

(f) ​

 

ขอบพระคุณคะ

ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาให้คำแนะนำคะ toutou จะพยายามต่อไปคะ คราวต่อไปคิดว่าความกลัวคงลดลงคะ

 

เรียนท่านเจ้าของกระทู้
..........................................................................


หากกลัว ให้ท่านลองฝึก "สติปัฏฐานสี่" หากสติท่านกล้าแกร่ง เมื่อท่าน
ถอดจิตไปไกล ไม่ต้องกลัวหลง ให้สตินี้เสมือนประทีบนำทางท่านกลับได้
ตลอด



วิธีการฝึก



ให้พิจารณา "สติ" ตื่นตัวทั่วอายตนะทั้งหก คือ อายตนะภายนอก
กาย, หู, จมูก, ลิ้น, ตา (ถ้าหลับก็ปิดตานะ) อายตนะภายใน คือ ใจ

นั่งสมาธิปิดตาแล้วให้ท่านพิจารณาเสมือนมีดวงตาเกิดขึ้นทุกรูขุมขน
หากมีแม้นขนเส้นเดียวแตะร่างท่านจุดใด ท่านต้องรู้สึกตัวท่านที
หูสองข้างให้ได้ยินเสียงต่างๆ ตลอด ไกลออกไปแผ่วเบาขนาดไหนก็
แยกแยะได้ยินได้หมด แม้นเข็มตกในห้องถัดไปก็ให้ได้ยิน
กลิ่น รส ใดๆ เข้าในจมูก, ปากท่านก็ให้ท่านรู้ทั้งหมด

นี่คือ ฝึกอายตนะภายนอก จะช่วยท่านเวลาท่านถอดจิต มีคนเรียกท่าน
จะกลับร่างได้


ส่วนอายตนะภายใน คือ "ใจ" ท่านจะถอดไปที่ใดก็แล้วแต่ หากเห็นหรือ
ใครชักชวนอะไรไป ให้ท่านพิจารณา เป็นไปเพื่อความยึดติดหรือไม่ หาก
ใช่ คนผู้นั้น คือ มารจำแลง แม้นจะมาในรูปพระพุทธองค์ก็ตาม (มีคนเจอ
แล้วถูกชวนให้ยึดติดในอดีตชาติที่สวยหรู จิตคนผู้นั้นก็หดหู้หวนนึกถึงแต่
อดีตชาติ สุดท้ายกลายเป็นคนสติไม่ดีได้)


ให้ใจท่านพิจารณา ท่องคาถา "ปล่อยวาง" อย่าได้ยึดเอาสิ่งใดจักปลอดภัย



วิธีฝึกสติปัฎฐานสี่คือ ภาวนาพุทธโธในใจก็ได้ ตลอดเวลาทุกอริยาบท จะ
เกิดพุทธานุภาพ จิตมีสมาธิ ขอให้ท่านจำคำสอน ระลึกไว้ตลอดว่า "ปล่อย
วาง" เมื่อท่านท่องไป ให้มีสติตลอด อะไรตก อะไรหล่น อะไรหก อะไรหลง
อะไรลืม ใครเข้ามาซ้าย ขวา หน้า หลัง เวลาไหนควรมำอะไร ให้ท่านรู้ตัว
ตลอด


หากท่านฝึกจนชำนาญ หูทิพย์ ตาทิพย์ มโนมยิทธิ ท่านล้วนได้ทั้งหมด




ขอให้เดินทางสู่พระนิพพานโดยสวัสดิภาพเทอญ
สาธุ................................................

 

สวัสดีครับ
เหตุการณ์ที่เกิดกับคุณคล้ายๆ กับที่เกิดกับผมเลยครับ แต่ของผมไม่ได้เป็นตอนเด็ก มาเป็นตอนจบมหาลัย(ทำงาน)แล้ว เมื่อประมาณสี่ถึงห้าปีที่แล้วมา และมักจะเป็นตอนเคลิ้มๆใกล้หลับ หรือหลับไปได้สักหน่อยแล้ว แต่เมื่อเป็นก็รู้สึกตัวแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นครับ อาการที่เป็นคือขยับไม่ได้เลยครับ พูดไม่มีเสียง ร้องไม่ออก พอรู้สึกตัวว่าเป็นจิตมันจะดิ่งลง ดิ่งลงเรื่อยๆ ก็กลัวมากครับ จึงพยายามฝืนโดยพยายามขยับตัว ท่องพุทโธ(ในใจ)ก็แล้ว อิติปิโสก็แล้วไม่เป็นผลครับ เมื่อฝืนไม่ได้ก็ผ่อนคลายลงจิตมันจะมีแต่จะดิ่งลงอีก จึงต้องฝืนอีกครับ ฝืนจนมันหายเมื่อจะขยับได้ก็แขนขาชา ตอนนั้นก็หาเหตุผลไม่ได้ หากว่าเหนื่อยจากการทำงานไม่น่าใช่เพราะวันที่ทำงานหนักๆ ก็ไม่เป็น วันที่เป็นก็ไม่ได้หนักอะไรไม่เหนื่อยอะไร หรือนอนทับแขนทับขาก็ไม่ใช่อีกเพราะทุกครั้งที่เป็นผมนอนหงายเหยียดยาวเลย ก็เลยมาเดาเอาว่าเป็นผีอำ เพราะส่วนใหญ่ผมทำงานต่างจังหวัดและต้องนอนที่โรงแรมครับ จึงทำให้คิดไปในทางนี้ ช่วงนั้นก็ค่อนข้างเป็นบ่อย มาช่วงหลังนี้เคยคิดอยากลองปล่อยให้มันเป็นไปโดยจะไม่ฝืนแต่เหตุการณ์แบบนี้ก็ไม่เป็นเลยอีกแล้วครับ...ก็เข้าใจมาตลอดว่าผีอำ...

ต่อมาได้เกิดอีกเหตุการณ์หนึ่ง ก็หลับไปแล้ว และมารู้สึกตัวแบบเคลิ้มๆ เช่นเดียวกันแต่เหมือนกับมีอะไรบางอย่างมาสื่อสารคล้ายๆกับมาขอเข้าร่างเพื่อจะมาปฎิบัติหน้าที่อะไรสักอย่าง คือจะเข้าทางศีรษะครับ ผมก็กลัวอีกบอกว่าไม่เอา เมื่อรู้สึกตัวชัดคือตื่นขึ้นมาเต็มที่แล้วผมก็ได้แต่คิดว่า ตัวผมเองได้คิดมากแล้วเก็บมาฝัน ทุกวันนี้ก็ไม่คิดว่าจริงหรือฝัน
ตอนหลังมาก็หันมาสนใจปฏิบัติธรรม สมาธิ ถึงทุกวันนี้ก็ยังก้าวหน้าไม่เท่าไหร่ และจะพยายามต่อไปครับ

 

ผมก็เพิ่งเป็น2-3วันนี่เองครับ หลังจากได้ลองอ่านมิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ แล้วก่อนนอนก็ทำสมาธิพอหลับไปได้สักพัก(ไม่ถึง5นาที)จิตก็ตื่นขึ้นมาพร้อกับสติ
แล้วก็เหมือนกันตัวพองๆแล้วก็มีแสงสีขาวแต่ด้วยความกลัวจึงข่มใจหลับต่อครับ- -

 

สำหรับพี่ Jaynarol<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_649618", true); </SCRIPT> ปลาก็เคยเห้นอย่างนั้น ตอนนั้นเป็นชั่วโมงแนะแนวอาจารย์ให้นั่งสมาธิแล้วบอกว่าจะ ถอดจิตอะไรก็ไม่รู้ แล้วอาจารย์คล้ายๆให้นั่งหลับตา แล้วคล้ายๆพูดกล่อมให้เราคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาเราเคยทำอาไรไม่ดีไว้บ้าง พวกที่ทำไม่ดี อย่างโดดเรียนบ้าง หนีเรียนไปเล่นเกมบ้าง สูบบุหรี่บ้าง ก็จะนั่งไม่ติด บางคนก็จะเหนเปนสีๆสีม่วง สีแดง แล้วก็นั่งไม่ติดอ่ะ ส่วนปลาก็มะเคยทำอะไรผิดอย่างมากที่สุดก็คือไม่ได้ทำงานส่ง แล้วปลาก็เห็นแสงๆนั้นเป็นสีขาวสว่างจ้ามาก สว่างราวประอาทิศแต่ว่าพระอาทิตย์นั้นเป็นสีขาวใสมากเลย แล้วก็รู้สึกตัวเหมือนว่ามือตัวเองพองๆ แล้วก็ขยับไม่ได้ด้วย(เหมือนเป็นตะคิว) เหมือนไม่มีกระดูกแล้วก็ขยับไม่ได้เลย เหมือนเป็นอัมพาต กว่าจะขยับได้แทบแย่ (แต่ก็ลืมตาไม่ขึ้นอ่ะ เหมือนทาวตราช้างไว้ที่ตาเลย) แล้วปลาก็เอาเรื่องที่เห็นเป็นแสงๆนี้ไปถามผู้ที่รู้เรื่องพวกนี้เค้าก็บอกว่าเป็นพวก พวกภาพทางใจ หรือนิมิตร เขาเรียกว่าเป็น ทิพยจักขุ
ญาณ (ตาทิพย์)อ่ะจ๊า แล้วพี่เค้าก็ฝากมาบอกด้วยว่าอย่าไปหลงหรือยึดติดกับนิมิตเยอะนะงับ เดี๋ยวบ้า แล้วนอกจากนี้ก็มี ปิติ อย่างเช่นขนลุก น้ำตาไหล หรือบางทีกระโดลอยตัวทั้งๆที่นั่งสมาธิก็มี แต่มันเปงปัจจัตตังรู้ได้เฉพาะตนอ่ะค่ะ

เดี๋ยวเอาไว้ปลาหาเวลานั่งอีกสงบดีหุๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

มีเรื่องจะถามเหมือนกันค่ะพี่ WebSnow<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_382490", true); </SCRIPT>
เรื่องถอดจิต พี่ที่บอกว่า

แล้วจะรู้สึกว่า ตัวเราข้างในกำลังเคลื่อนออก ความรู้สึกชัดเจน
ครั้งแรกถ้า เราจะไม่ค่อยกล้าออกไป เราจะเกิดความกลัวและความชั่งใจต่างๆ...จุดนี้ ให้คิดว่าเสียสละร่างกายไปเลย...
พอเราคิดได้ กายทิพย์ก็จะเคลื่อนออกจากร่าง

หรือบางคนบอกว่าสำหรับคนที่ถอดได้ใหม่ๆอย่าพึ่งไปไหนไกลเนี่ย เหมือนกับการถอดวิญญาณป่ะค่ะ อ่านๆดูมันทะแม่งๆแปลกๆ เหมือนถอดวัญญาณเลย ถ้าเกิดว่าเป็นการถอดวิญญาณ เเล้วจะเหลือแต่ร่างกาย แล้วพวกวิญญาณตนอื่นจะเข้ามาสวมทับในร่างกายเราได้ป่ะค่ะ งงค่ะ

(พึ่งรู้เรื่องพวกนี้เหมือนกัน ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้)

 

ขออนุญาติตอบคุณ Baby_par

ถอดจิต ถอดวิญญาณ คือ อันเดียวกันครับแล้วแต่จะเรียก

ปกติการทำสมาธิจะมีเทวดามาคุ้มครองเราตั้งแต่ได้อุปาจารสมาธิครับ
จะไม่มีภูติผีใดๆ แทรกแซงได้
เว้นแต่ว่าเทวดาจะขอผ่านร่างทรง อะไรทำนองนั้น ท่านจะมาปรากฎในนิมิต พูดคุย ตกลงกับเราก่อน เหมือนขออนุญาติใช้สถานที่อะไรทำนองนั้น

ไม่ต้องกลัวครับ

 

นอนทับเส้นเอ็นเลือดลมเดินไม่สะดวก

 

ขอด้วยคนนะครับ...ให้กำหนดเป็นพระพุทธรูปที่มีองค์ใสเหมือนแก้วตั้งไว้บนศรีษะแล้วอธิษฐานให้ท่านคุ้มครองทั้งกายหยาบและกายทิพย์...โดยกายหยาบให้มีรังสีแผ่คลุมเหมือนเป็นเกราะหรือตาข่ายใสเหมือนเพรชคลุมอยู่ทั่วร่าง...กายทิพย์ให้มีพระไว้เหนือศรีษะตลอดจะไปไหนทำอะไรก็ระลึกถึงท่านตลอดจะพบกับความสุขความเจริญ...หากผมเขียนผิดจากของเดิมท่านช่วยแก้ด้วยนะครับผมได้รับความกรุณาจากเวฟนี้แหละครับ

 

สวัสดีครับ ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นนะครับ อาการคือ เมื่อนอนได้ซักพักนึง เราจะรู้สึกว่าจิตมันมารวมทีหัวแล้วก็ดิ่งลงไปทันที แบบเร็วและแรงพอสมควร ผมพยายามขยับตัวก็ไม่ได้ เป็นตั้งแต่เด็กแล้วครับ ตอนเป็นจะกลัวมาก ทุกครั้งที่ฝืน จิตจะไม่กลับ แต่ถ้ารู้สึกผ่อนคลาย จิตจะกลับมาเอง
แต่มีอยู่หลายครั้งที่พยายามไปต่อ โดยลองบังคับทิศทางไปเห็นเดือนเห็นตะวัน เห็นปราสาทก็เคย อาการอย่างนี้เรียกว่าเห็นจริงๆ หรือเป็นภาพลอยมาเฉยๆครับ รบกวนผู้รู้ช่วยแนะด้วยครับ หลังๆนี้เป็นบ่อยมาก รู้สึกเหนื่อย นอนไม่เต็มอิ่มครับ

ปล. ทุกครั้งที่หลุด ผมจะมีสติ กำหนด "พุทโธ" ตลอดครับแต่ก่อนนอนไม่ได้กำหนดแต่อย่างใด

 

เพิ่งเป็นเมื่อไม่กี่วันนี้เองค่ะ

ก่อนนอนทำสมาธิ พอหลับไปไม่แน่ใจว่านานเท่าไหร่ ตอนนั้นนอนหงายอ่ะค่ะ แล้วอยู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองลืมตาขึ้นมา ก็มองเห็นเพดานเห็นอะไรปกตินะคะ เสร็จแล้วพยายามจะลุก ทีแรกยกแขนขวาขึ้นมาก่อน แต่มันยกไม่ขึ้นค่ะ ยกได้แค่ถึงข้อศอก ต่อมาก็พยายามจะยกแขนซ้าย ก็ยกได้แค่ถึงข้อศอกเหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกกลัวค่ะ กลัวผี ^_^! ทีนี้ก็เลยพยายามทำให้ตัวเองขยัีบได้ทั้งตัวก็พยายามสบัดขา ตอนสบัดขารู้สึกว่าหลุดนะคะ แต่ก็ยังขยับแขนไม่ได้ ทีนี้ก็เลยขยับศีรษะก็เลยหลุดออกมา กายหยาบขยับได้เหมือนเดิม ท่านอนของเราก็คือท่านอนหงายในลักษณะเดิม...ก็ไม่อยากจะคิดอะไรมากนอกจากว่า ผีอำหรือนอนทับเส้น

 

รู้สึกว่าจะเริ่มเพี้ยนแล้วนะ ถอดจิตถอดกายทิพย์ มันไม่ใช่อย่างที่บอกหรอก ควรอ่านคำสอนพระพุธให้แจ้ง ก่อนจะอยากถอดกายทิพย์หรือถอดจิตหากไม่เรียนปริญัติให้เข้าใจว่าพระพุธเจ้าสอนอะไรก็จะยิ่งหลงทาง...