นัยอันล้ำลึกของคำว่า "ขอบคุณ" บทความธรรมะดีๆ มีให้อ่านที่นี่ทุกวันค่ะ

การแผ่เมตตานั้น เหมือนนั่งๆคุยกันอยู่กับใครแล้วเราอยากพูดดีให้เขาสบายใจ
ก็จะมีลักษณะของจิตแบบแผ่เมตตาอ่อนๆออกมาแล้ว
หากใครบอกว่าฝึกแผ่เมตตาแล้วไม่สำเร็จ เป็นของยาก ก็ขอให้ลองตั้งใจพูดดี พูดให้คนอื่นรื่นหู
พูดให้คนอื่นเป็นสุข มีความสามัคคีกลมเกลียวกันมากๆ
เป็นอาทิตย์ เป็นเดือน เป็นปี ตั้งใจไว้เลยว่าคำที่ออกจากปากเราจะมีแต่กลิ่นหอมหวน
นุ่มนวลเสนาะโสต ไม่เหม็นเน่า ไม่แหลมระคายแก้วหูใคร
ถึงวันหนึ่งหากสัมผัสรู้สึกได้ว่ามีกระแสความปรารถนาดีจริงใจแผ่นำออกไปก่อนพูด
ก็ให้ทราบเถิดว่าอันนั้นแหละ คุณเป็นนักแผ่เมตตาผ่านคำพูดแล้ว

ส่วนการอุทิศส่วนกุศลนั้นไม่ใช่แค่มีการตั้งจิตคิดดีกับใครเฉยๆ ก่อนอื่นต้องทำบุญ หรือระลึกถึงบุญ
ซึ่งทำให้เรารู้สึกถึงรัศมีกองบุญนั้น ทำให้แช่มชื่น ทำให้มีความยินดีปรีดา
อย่างน้อยก็อยากทำให้ยิ้มในหน้าขึ้นมาเองอย่างเป็นธรรมชาติที่ความรู้สึกตรงนั้น
คุณจะสัมผัสกองบุญอันเป็นนามธรรมได้ด้วยใจอย่างแจ่มชัด แทบจะเรียกว่าเหมือนถือสมบัติเป็นตัว
เป็นตนไว้ด้วยมือทีเดียว แตกต่างจากเวลาคิดนึกเอาลอยๆเป็นคนละเรื่อง และเมื่อรู้สึกชัดราวกับกองบุญเป็นสมบัติที่ถือด้วยมือ
ใจคุณย่อมเห็นกองบุญเป็นสิ่งที่ยกมอบผู้อื่นร่วมถือครองสมบัติด้วยกันได้เช่นกัน เรื่องสัมผัสอันเป็นนามธรรมนั้นสนุกครับ
ทำบุญไว้มากๆเถอะ จะเข้าใจที่ผมพูดตรงนี้เอง

เมื่อกล่าวถึงลักษณะจิตคิดอุทิศส่วนกุศล ก็ต้องกล่าวถึงลักษณะจิตคิดรับส่วนกุศลด้วย
การรับส่วนกุศลทำได้โดยยินดี ปลื้มใจ และคิดส่งเสริมสนับสนุนในบุญผู้อื่น อย่างที่เรียกว่า ‘อนุโมทนาบุญ’ นั่นเอง

หากปราศจากจิตคิดยินดีในบุญ จู่ๆบุญหนึ่งๆจะเข้าไปเป็นสมบัติของใครไม่ได้ เหมือนประตูที่ไม่อ้ารับของ
หรือเหมือนมือที่ไม่ยอมแบรับเงิน ข้าวของเงินทองย่อมกองอยู่ตรงนั้นเฉยๆ
โดยไม่อาจมีผู้ใดนำไปใช้ได้ อย่างมากที่สุดอาจเหมือนเขาสาดน้ำมาให้เย็นผิวกาย เดี๋ยวเดียวก็ร้อนใหม่ โดยหาแหล่งน้ำเองไม่เป็น

การฝึกเฉลี่ยบุญให้ผู้อื่นอนุโมทนานั้น คุณจะได้เห็นผลทันตาเป็นความเบิกบานใจของผู้รับนั้น
อย่าเอาแต่นึกๆคิดๆอยู่ฝ่ายเดียว พลังจิตหรือพลังอธิษฐานของคนทั่วไปไม่อาจกระตุ้นให้ญาติมิตรรู้สึกดีขึ้นเหมือนสาดน้ำมนต์
คุณควรชักชวนพูดคุยเหมือนเจ๊าะแจ๊ะให้เขารื่นเริงใจ
เป็นปกติ แล้วอาศัยความรื่นเริงใจของเขาเป็นสื่อ ค่อยๆหยอด ค่อยๆพูดถึงบุญที่คุณทำมา พร้อมพรรณนาให้เขาซึมซับรับรู้ตาม
ว่าคุณรู้สึกแสนดีปานไหนกับบุญที่ได้ทำ อาจบรรยายบรรยากาศให้เขาเห็นภาพตาม หรืออาจให้เขาสัมผัสถึงความปรีดาปราโมทย์ในใจของคุณ
ขณะปัจจุบันนั้นเลยได้ยิ่งดี

พอฝึกพูดให้คนอื่นนึกยินดีตามบุญของคุณได้บ่อยๆ คุณจะรู้สึกว่าตัวเองมีพลังเพิ่มขึ้นชนิดหนึ่ง
คือสามารถกระตุ้นให้คนรอบข้างรู้สึกดีไปกับงานบุญงานกุศลของคุณได้อย่างรวดเร็ว
แม้เพียงเห็นคุณกำลังทำบุญ ก็เหมือนมีข่ายใยกุศลแผ่ออกไปโดยรอบ
และเหนี่ยวนำให้จิตใครต่อใครพลอยปลาบปลื้มยินดีไปพร้อมกัน

 

อนุโมทนาค่ะ ขอขอบคุณที่นำธรรมะบทความและภาพดี ดีมาให้อ่านและชมกันค่ะ
เราเชื่อและศัทธาในพุทธองค์และท่านครูบาอาจารย์

 

อนุโมทนาบุญวันพระค่ะ

​

 

กราบขอบพระคุณ และกราบอนุโมทนา บทความดีๆ ของทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือนค่ะ​

พี่พิม คุณมุมไบ
พี่จั่น พี่ใจ คุณลุงหมาน
คุณ p8 และท่านอื่นๆค่ะ​

​

 

หลงเข้ามาอีกแระ (ชาตินี้คงต้องหลงอยู่แบบนี้เสียแล้วกระมัง) กระทู้นี้ดีมากครับ มีสาระมากมาย
เข้ามาแล้วรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด

 

ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ

คุณชญามณี คุณนิคอส
ขอบคุณ ที่หลงเข้ามาค่ะ คุณนิคอส


​

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=P2MYVLWHX0c&feature=related"]YouTube - ????? (????) ?? ???????[/ame]


​

 

ขอบพระคุณ...เป็นอย่างยิ่งค่ะ...พี่จั่นขา

บทเพลงมีความหมาย มากมาย....จริงๆค่ะ



ชีวิต...
ไม่ใช่เรื่องยุ่งยาก
ไม่ใช่เรื่องร้อนรน
ไม่ใช่เรื่องสับสนวุ่นวาย
ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อหน่าย
ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง

แต่ชีวิต...
เป็นเรื่องเรียบง่าย
เป็นเรื่องเบาสบาย
เป็นเรื่องของการทำหน้าที่
ทำหน้าที่ของตนให้ถูกต้อง
ชีวิตนี้...
ไม่น่าหนักใจอะไรเลย


​

​

 

ตอนนี้ติดใจห้องนี้(จักรวาลคู่่ขนาน) เหตุผลเดียวรู้สึกอบอุ่น...
(ช่วงนี้อยู่ในfeelซึมเซา หาทางออกไม่ค่อยจะเจอ)

 

(k) มาเยี่ยมเยียนน้องน่านนะซิ แล้วก็มาปลอบใจน้องมุมไบด้วยนะคะ ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ เด่ว สุข เด่ว ทุกข์ สลับกันไป ให้รู้เท่าทันจิตใจเรานะคะ มองบวก มองบวก มอง และคิดในสิ่งที่ดีเท่านั้น จะทำให้เรารู้สึก สุขสบาย ไม่มีอะไรที่แก้ไม่ได้หรอกค่ะ แค่แบบมือที่คว่ำไว้แล้วรับปัญหามันไว้ แล้วสู้ ๆ ๆ แบบพิจารณา... เอาใจช่วยให้ชนะ สำเร็จลุล่วงให้ได้นะคะ เราต้องก้าวพ้นปัญหาให้ได้... แล้วพบกันใหม่ พี่ใจจะเล่าประสบการณ์ทุกข์ให้ฟังนะคะ

 

มาทำความเข้าใจกับคำว่า

ความเป็นทุกข์ด้วยกันนะค่ะ

เพราะเหตุที่ชีวิตต้องเผชิญอยู่กับความทุกข์ตลอดเวลา เช่น ต้องหิว กระหาย ปวดอุจจาระ ปวดปัสสาวะ เป็นทุกข์ เพราะถูกเพลิงทุกข์ คือ ชาติ(ความเกิด) ชรา(ความแก่) พยาธิ(ความเจ็บ) และมรณะ(ความตาย) และถูกเพลิงกิเลส คือ ราคะ โทสะ และโมหะ เผาผลาญอยู่เป็นประจำนี้เอง จึงมีผู้กล่าวว่า "ชีวิตนี้เป็นชีวิตของความทุกข์" สิ่งที่เรียกว่า ความสุขนั้นแท้จริงหาใช่ความสุขไม่ เป็นเพียงแต่ทุกข์มันลดน้อยลงหรือระงับไปชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น สุขที่แท้จริงของชีวิตนี้จึงไม่มี เหมือนกับกฏทางวิทยาศาสตร์ที่ถือว่า ความเย็นที่แท้จริงไม่มี มีแต่ความร้อนเท่านั้น ที่รู้สึกว่าเย็นนี้ ก็เพราะความร้อนหรืออุณหภูมิลดลงต่างหาก แม้ในน้ำแข็งก็ยังมีอุณหภูมิ ชีวิตจึงมีความทุกข์เป็นพื้นฐาน ในเรื่องนี้

นางวชิราภิกษุณี ได้กล่าวไว้อย่างตรงตามเป็นจริงว่า

"แท้จริงทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ทุกข์เท่านั้นดับไป
นอกจากทุกข์ หามีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ หามีอะไรดับไม่"

(สํ.ส. ๑๕/๕๕๔/๑๙๙)

จากหนังสือวิปัสสนาภาวนา โดย พระธรรมวิสุทธิกวี
​

 

ขอบคุณค่ะ พี่ใจ พี่จั่นขา อนุโมทนา ในบทความดีๆนะคะ

ขอบคุณ คุณมุมไบ ที่มาเยี่ยมกระทู้อีกครั้งค่ะ

​

สุข.....จะก่อเกิดได้ด้วยใจนี้

ทุกข์....พึงจะมีได้เท่าใจเห็น

อยู่......ติดตัวเราค่ำเช้าบ่ายเย็น

ที่ใจ....เราจะแลเห็นเป็นเช่นไร


เราทุกคนเลือกได้ไปซ้ายขวา

มีปัญญาติดตัวช่วยแก้ไข

จะเลือกสุขหรือทุกข์แล้วแต่ใจ

ไม่มีใครบังคับให้เลือกกัน


ไม่เคยมีปัญหาที่ใหญ่ยิ่ง

มันไม่ใช่เรื่องจริงเหมือนอิงฝัน

มันแค่ความนึกคิดว่าตามกัน

เพียงรู้ทันก็รับได้สบายมือ
​

​

สุขทุกข์เท่ากัน

ในชีวิตของเรา เราต้องเผชิญทั้งความสุขและความทุกข์ เราเห็นว่าทั้งสุขและทุกข์มีราคาเท่ากัน เวลาที่เราพบว่าสุขก็ไม่เที่ยง ทุกข์ก็ไม่เที่ยง เราจะเห็นถึงความเป็นจริงของธรรมชาติ ของสิ่งที่อาศัยกันทำให้เกิดความสุขและความทุกข์ ไม่มีสุขทุกข์ที่เกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุและปัจจัย สิ่งที่ท่านจะต้องตั้งรับไม่ว่าสุขหรือทุกข์ คือว่าท่านจะต้องมีปฏิญาณต่อตัวท่านเองก็คือ ท่านจะต้องสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามอยู่ตลอดเวลา เราจะรักษาใจของเราที่จะทำกุศล ไม่ว่าเราจะเผชิญอยู่กับความสุขหรือความทุกข์ก็ตาม เราควรจะตั้งหลักในชีวิตของเราเสียใหม่ เวลาที่เรามีความเยือกเย็น แจ่มใสอยู่กับงาน ในสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เรากำลังทำอยู่ เราจะเห็นว่าจิตวิญญาณของเราในขณะนั้นก็รู้ตื่นและเบิกบาน มีกุศลจิตเป็นที่ตั้ง แต่เมื่อใดก็ตามที่เราเผชิญทุกข์ เราก็รักษาชีวิตที่มีจิตวิญญาณของเราเอาไว้ได้ โลกใบนี้งดงามได้ด้วยน้ำใจที่งดงามของเราที่วางๆไว้อย่างนี้ ถูกหล่อเลี้ยงไว้ด้วยน้ำใจที่เมตตาต่อตัวเอง ว่าสุขทุกข์มีราคาเท่ากัน เราจะดูแลชีวิตของเราให้ สร้างสรรค์ สิ่งที่ดีงามอยู่ ไม่ว่าเราจะเผชิญกับสุขหรือทุกข์ด้วยการระมัดระวังเหตุ ไม่ประมาทขาดสติ และนี่คือการใช้เวลาที่ดีที่สุดในช่วงของการเปลี่ยนช่วงขอการก้าวเข้าสู่ปีใหม่ ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตที่ยังรังสรรค์สิ่งที่ดีงามอย่างนี้ตลอดไป​

สุขทุกข์เท่ากัน - ห้องธรรมะ - หน้าแรก - Powered by Discuz!

​

อันสุขทุกข์ อยู่ที่ใจ มิใช่หรือ

ถ้าใครถือ ก็สิ้นสุข ทุกข์มัวหมอง

ใครไม่ถือ ก็สิ้นทุกข์ สุขจับจอง

สิ่งทั้งสอง ย่อมคู่กัน เป็นมั่นคง



รู้เท่าทัน นั้นหนา เรียกว่าตื่น

ย่อมฉ่ำชื่น ด้วยธรรม เลิกย้ำหลง

รู้ไม่ทัน มันย้ำคิด เกินจิตปลง

ย่อมหล่นลง สู่อบาย ทั้งกายใจ




ทุกข์ สุข อยู่ที่ใจ

สุขที่ได้ ใครก่อ ใครหนอเริ่ม?
ทุกข์ที่เติม เพิ่มใจ ใครหนอเห็น?
จะทรุดลง คงที่ ใครนี้เป็น?
ใครที่เข็ญ เย็นซ่อน ร้อนระทม?

คอยน้อมรับ สรรพสิ่ง มิทิ้งถ่าย
หม่นจุดหมาย พายเร่ ทะเลสม
เมื่อความจริง ทิ้งเกลียว เกี้ยวอารมณ์
ให้ทรุดล้ม จมคลื่น สะอื้นตน

ออกลอยล่อง จ้องทาง สร้างสิ่งใหม่
ด้วยอาลัย ใหม่เก่า เคล้าสับสน
ท้ายที่สุด ต้องจมล่วง ห้วงกมล
ว่ายเวียนวน วัฎจักร ลวงชักนำ

เกิดจากศูนย์ มูลว่าง ร่างเพียงเนื้อ
ฟ้าจุนเจือ เอื้อสิทธิ์ คิดถลำ
เข้ารวบรวม สวมทับ สรรพกรรม
คอยตอกย้ำ ย่ำยี ฤดีตัว

สะบัดเปลือก เลือกแก่น ที่แม้นมาด
ช่องสะอาด ปราศไร้ ไฟสลัว
ล้างมลทิณ กลิ่นสาป คราบหวาดกลัว
สิ่งยวนยั่ว กลั้วกาย คายทิ้งไป

จะพบฐาน ด้านดี คลี่คลายทุกข์
เหลือแค่สุข สามัญ วันสดใส
ทุกสิ่งหนอ ก่อร่าง สร้างจากใจ
คือทางไข มวลเหตุ กิเลสเอย
O
ผู้ยังมีกิเลส บอม ซอง ดุ๊ก

~~**

 

มันเป็นเรื่องแปลกของมนุษย์ ที่ไม่ชอบอยู่กับปัจจุบันขณะ มักวิ่งกลับไปหาอดีตและกลัวกับอนาคตที่มองไม่เห็นว่าอะไรรออยู่ข้างหน้า(อาจเป็นเพราะถึงจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตก็เป็นได้ ทุกอย่างถึงได้ดูรุมเร้าซ่ะขนาดนี้) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ตอนนี้ดีขึ้น(เล็กน้อย)

 

จงยิ้มให้กับโลก...โลกจะยิ้มให้กับเรา

แว๊บๆมาทักทายนู๋น่าน และฝากกำลังใจให้ทุกท่านด้วยค่ะ



​

 

เอ่อ...คุณ"พิม"หายไปไหนซ่ะหลายวันครับ ไม่เห็นตั้งนาน...
(ว่าแต่ว่าเรารู้จักกันมั้ยครับ?)

 

อนุโมทนา สาธุ...ค่ะ พี่พิม

ขอบคุณ คุณนิคอสนะคะ ที่หลงเข้ามาอีกครั้งค่ะ

เป็นกำลังใจ...ให้คุณมุมไบ นะคะ

ชีวิตนี้ สู้... สู้...ๆๆๆๆ ค่ะ

วันนี้วันพระ...

ขออนุโมทนา สาธุ...บุญ กับทุกๆท่านนะคะ

​

 

นำมาแบ่งปัน จากกระทู้อื่น ค่ะ

อ่านแล้วชอบ เลยนำมาแปะ ไว้ในนี้ค่ะ

เพื่อเป็นกำลังใจ ให้คนที่คิดว่าตัวเองกำลังทุกข์ค่ะ

​

 

คิดถึงเลยแวะเข้ามา​

 

สุข สดชื่นด้วยธรรมะเบ่งบาน นะคะน้องน่าน...