จิต ของคนตาย กับ จิต ของ คนที่ถอดจิตไป เหมือนกันไหม ?

อืม..น่าคิดค่ะ

 

ในโลกวิญญาณ รับรู้สิ่งต่างๆ ได้จากจิตที่ละเอียด สิ่งนี้คือญาณทัศนะ
เข้าใจว่าในโลกวิญญาณนั้น จิตรับรู้การสื่อสาร และรับรู้สรรพสิ่งได้อย่างอัตโนมัติค่ะ
เนื่องจากจิตว่องไวกว่ามนุษย์ที่อยู่ในกายหยาบ
สังเกตได้ว่าเมื่อมนุษย์เราถอดจิตไปได้อย่างใสชัดเจน
เราก็จะมีจิตว่องไว-ปัญญาว่องไวกว่าขณะที่จิตยังอยู่ในร่างเช่นกันค่ะ

 

จากคำบอกเล่าและคำถามข้างต้น
ดิฉันเองไม่ทราบเหมือนกันว่าแสงสีน้ำเงินดังกล่าวนั้นคืออะไรแน่ แต่ทำให้นึกถึงการล้างหินด้วยออร่าสีม่วง
ดิฉันเคยกำหนดปล่อยออร่าสีม่วงด้วยการทำจิตระดับอุปจารสมาธิ กำหนดจิตไปที่กลางกระหม่อม แล้วจะเห็นออร่าสีม่วงไหลผ่านปลายนิ้วและใจกลางมือ นั่นเป็นการtune คลื่นจักรวาลค่ะ
(หากมองในแสงสลัวนะคะ ถ้าเป็นบรรยากาศแสงกลางวันจ้าๆ จะมองสีออร่ายากหน่อย)

พลังงานออร่าก็เป็นพลังงานจากคลื่นจิตและจักรวาลอย่างหนึ่ง
แสงสีม่วง สีคราม สีน้ำเงิน เป็นระดับคลื่นจิตระดับละเอียดปราณีตและเป็นคุณสูง
อย่างคนที่มีออร่าพื้นฐานสีน้ำเงินขึ้นไปนี่คบได้อย่างสบายใจ หรือวางใจนะคะ (หนังสือดวงตาที่สามของ ลอบซัง รัมปาเคยกล่าวไว้ทำนองนี้)

ขอเดาว่าพลังงานสีน้ำเงินอาจเป็นคลื่นจิต พลังงานจากจิตท่านนั้นส่งมาก็ได้ค่ะ
แต่พลังงานนี้จะหมดไปไหม ตอบยากค่ะ
น่าจะขึ้นอยู่กับว่าคุณWebSnowรักษาพลังงานฝ่ายดีไว้เพียงใดเป็นหลักนะคะ
และสรรพสิ่งใดๆ ก็ตาม นอกเหนือจากสภาวธรรมที่เป็นอกาลิโกแล้ว ย่อมอยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์นะคะ
ดังนั้น ดิฉันเข้าใจว่า หากผู้รับแสงพลังงานทิพย์มีคลื่นจิตที่ละเอียด พลังงานนี้น่าจะอยู่นานค่ะ

 

จิตของคนตาย ... กับจิตที่คนถอดจิตไป....ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอนครับ

เพราะว่า .... คนที่มีชีวิต ยังคงมีสายใยแห่งพลังชีวิตหลงเหลืออยู่...
และเป็นที่แน่นอนว่า ...จิตของคนที่ตายไปแล้วย่อมหมายถึงว่าไม่มีสายใยแห่งพลังชีวิต...

 

ขอโอกาสท่าน WebSnow

เมื่อมีผู้ให้ ผู้รับ ย่อมมีเหตุและปัจจัย ที่เป็นจริง และต้อง มีสภาพธรรม เป็น นีตัถถะและเนยยัถถะ หรือ สภาพธรรมคือความเป็นจริงโดยปรมัตถตรงๆ และสภาพธรรมที่จะต้องไขความ ในตอนนี้เมื่อญานเครื่องหยั่งรู้ ไม่ปรากฎ
ยังไม่ทราบแน่ชัด ก็เป็นเพราะว่าด้วยเหตุและปัจจัย ยังเกิดขึ้นไม่พร้อม แต่ว่า เป็นเรื่องที่ดี จนกว่าจะสามารถไขปริศนาได้ สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ได้รับมานั้น จะคงอยู่เสมอไป ในกรณีที่ไม่ปรากฎการเคลื่อนไปครับ “โดยสภาพรู้ชัดว่า ขณะนั่นกำลังเคลื่อนออกไป”

“ท่านWebSnow น่าจะลืม รอยต่อของเรื่องราวเพราะเนิ่นนาน ! หลายภพชาติ ผันผ่านครับ”

{พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสว่า” ความหลงลืม “ เพราะกิจกรรม สงเคราะห์เหตุ ปัจจัย อื่นๆ เกิดขึ้นมากเกินไป แม้เทพเทวา ผู้ได้เข้าถึงบทธรรม ก็ยังลืมครับ}


ส่วนนี่เป็นเรื่องราวประสบการณ์ของผมครับ

จากประสบการณ์จากกายทิพย์ จิตหรือญาน ของข้าพเจ้าที่สงเคราะห์มาตามเหตุและปัจจัย

๑.ว่าด้วยดวงสุญญตธรรม มีดวงสุญญตโปร่งใส เป็นที่ห่อหุ้มร่างกายทิพย์ นำไป มีรู้สึกตัวโดยตลอด มีสัญญาสามารถควบคุมร่างได้ทั้ง ๒ ร่างมีความรู้สึกนึกคิด มีความตื่นตัว มีสัญญา ความจำได้หมายรู้ ร่างต้นหากปรารถนาจะได้ยินหรือไม่ปรารถนาจะได้ยิน ในขณะที่กายทิพย์แยกออกไป ร่างกายทิพย์ ก็มีความคิด พินิจพิจารณา ความปรารถนาพร้อม ที่จะทำกิจแห่งการความเจริญเบื้องหน้าในพระสัทธรรม (สมัยยังเป็นภิกษุ)

๒.ว่าด้วยการปรากฎการณ์ในมหาวิปัสสนาญาน เคลื่อนร่างหลักและจิตว่าด้วยญานหายไป เพียง๑ เดียว มีสัญญา สู่อนาคตกาล หายไปจากกาลเวลา จะไม่มีความรู้สึกสัมพันธ์กับร่างต้น ไม่อยู่ในสภาวะกายทิพย์ จิตหรือญานมีความรู้ มีปัญญาในพิจารณา รับรู้ สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า อากาศธาตุ บรรยากาศ ลมหายใจเข้าออก ปรากฎ ณ เบื่องหน้า และปรากฎเวทนา เมื่อพิจารณาโดยรวมครุ่นคิดเสร็จกิจ จิตและร่างจะเคลื่อนตัดกลับที่เดิม และลืมตาขึ้นมา เพื่อจดจำและใคร่ครวญ(ลาสิกขามาแล้วใหม่ ปฎิบัติต่อเนื่อง)

๓.ว่าด้วยการทำสมาธิถอดกายทิพย์ โดยมิตั้งใจว่าจะไปที่ใด เพียง มีสัญญาจิตรู้ว่า ตนออกไปจากร่าง ไป ปรากฎในสถานที่ภพภูมิอื่น มีสติความนึกคิด พิจารณา มีความสงสัย มีความปรารถนาเพื่อที่จะให้แน่ใจ ในสิ่งที่พบเห็น และจะทำการสำรวจ พิจารณายังเหตุและปัจจัยที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า ( กลับไปที่ปราสาทมุกสวรรค์ สมัยบวชเป็นภิกษุ)

๔.ว่าด้วยการทำสมาธิ โดยมิได้ตั้งใจและกำหนดว่าจะไปสถานที่ใด มีสัญญา สามารถเป็นไปด้วยตนเอง และโดยมากจะมีสารถีเป็นผู้พาเดินทางข้ามไป โดยใช้ญาน พาหนะชนิดต่างๆ วิ่งด้วยความเร็วสูงสุด ข้ามมิติ พาไปทัศนศึกษา บางครั้งคราว เมื่อพอไปถึงก็หายไป

๕.ว่าด้วยบุพเพนิวาสานุสติญาน มีลักษณะ เหมือนกับข้อ ที่ ๓ แต่ มีสัญญา มีการรับรู้ เวทนา สัญญา อันปรากฎ ที่รุนแรงทางความคิด ความรู้สึก เป็น กายเก่า ขันธ์เก่า มีเรื่องมีราว ที่ตัดออกจากภพปัจจุบัน โดยสิ้นเชิง มีผัสสะ อายตนะ รู้ชัดรับรู้ทุกข์ สุข แห่งธรรมารมณ์ สิ่งที่มากระทบ และหากเป็นเรื่องที่แย่ๆกระทบกับความรู้สึก ก็จะเห็นภัยของการระลึกชาติ ทันที จนไม่ปรารถนาจะระลึกสิ่งใดๆในอดีตชาติได้อีก เพราะมีสัญญาแห่งความสุขทุกข์ เจ็บปวดและทรมาน (ลาสิกขามาใหม่แล้วปฎิบัติต่อ ในเวลาใกล้เคียงกันกับข้อ ๒ “อดีตพระราชปาล”)

๖.ว่าด้วย นิมิต ที่มักจะเกิดขึ้นหลังจากการทำสมาธิ รู้สึกตัวบ้าง ไม่รู้สึกตัวบ้าง แต่ว่ามี สัญญา ความจำได้ หมายรู้ แบ่งเป็น เรื่องราว ภาพความทรงจำในอดีต ประกอบเวทนาในอดีตชาติก็ดี ในปัจจุบันชาติก็ดี ในอนาคตกาลก็ดี แต่เป็นไปด้วยกิจแห่ง ญาน คือเครื่องรู้ ในกรณีนี้ ไม่เกี่ยวพันกับร่างหลัก

๗.ว่าด้วยสัญญาและสัญญาวิปลาส เป็นการฝันทั่วๆไป เป็นเรื่องที่รู้สึกตัวว่าฝันบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง เป็นผู้ควบคุมสถานการณ์ในความฝันบ้าง(ห้วงจิตแข็ง การปฎิบัติดี) เป็นเหยื่อในความฝันบ้าง บอกเหตุบ้าง เพ้อเจ้อบ้าง อยู่ในระดับปกติที่คนทั่วไป ที่สามารถเข้าถึง

๘.ว่าด้วยสัญชาตญาณ เครื่องกำหนดรู้ ไม่มีกายทิพย์ ไม่มีความฝัน อยู่ในสถานการณ์ การเผชิญหน้ากับความเป็นจริง เป็นไปด้วยกิจแห่งญานและคุณวิเศษ (อ้างอิงจาก การกำหนดจุด การจับ การติดตาม การดัก กำหนดทิศทาง ซุ่มโจมตีในจุดที่แม่นยำ )

๙. ว่าด้วยการตั้งใจว่าจะถอดจิต หรือกายทิพย์ จะไปสถานที่ใด ก็ถอดไปได้ ตามใจปรารถนา (อยากทำได้ แต่ยังไม่สามารถทำให้ปรากฎ)



#กราบสวัสดีครับคุณแม่ ^_^