คนรู้ธรรมะ ชอบจะเอาชนะคนอื่น คนมีธรรมะ ชอบจะเอาชนะตัวเอง

ผู้ที่มีธรรมสูงกว่าน่าจะต้องหาจุดเชื่อมร้อยสภาวะให้ได้ จึงจะเป็นการแสดงธรรมของพุทธองค์ได้ไพเราะ ไม่น่าจะต้องขัดแย้งถกเถึยงกัน เพราะธรรมะ ไม่มีผิด ถูกทั้งหมดในสภาวะนั้นๆ

 

ใช่เลยเจ้าคะ แต่บางทีเราต้องยอมให้ แม่น้ำกับภูเขา ปะทะกันบ้าง เพื่อจะได้ เพิ่มแผ่นดิน บางคนก็ยอมเป็นหิน บางคนยอมเป็นมีด เพื่อลับให้คมใงละเจ้าคะ

 

ใช่...ใช่..นี่แสดงว่า.จขกท..ผ่านจุดนั้นไปแล้ว..อนุโมทนาครับ

 

เรื่องของกิเลสทั้งนั้น

 

หัวข้อกระทู้ เป็นคำคมมากเลยครับ

ขอนำไปใช่หน่อยนะครับ

 

การถกเถียง..หมายถึงความเห็นทั้งสองฝ่ายยังไม่ชัดเจน จึงถกเถียงกันให้เกิดปัญญา มิใช่เอาชนะกันครับ
การเห็นต่างกัน แล้วโต้แย้ง ถกเถียงกัน เพื่อให้เกิดความชัดเจนในปัญหาและเกิดปัญญา ..คือการศึกษาดีๆนี่เอง..
แล้วเอาความ"เห็นต่าง" นั้นมาเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม มิใช่ส่วนตัว นี่เขาเรียก "ประชาธิปไตยครับ"..สาธุ

 

พี่เกิดน่ารักอีกแล้ว เอาไปอีก 1ขวด พญาอินทรีย์กินไก่

 

คนมีกิเลสมากชอบเอาชนะคนอื่น
คนมีกิเลสน้อยชอบเอาชนะตัวเองมากกว่า

ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับธรรม

แสดงธรรมให้กิเลสฟัง มันแสดงแบบไพเราะไม่ได้หรอก แบบเพราะๆนั่นมันต้องไปแสดงให้เทวดาฟัง
แต่แสดงให้ พวกหยาบ ฟัง มันต้องใช้ของแข็ง
เวลา ฝึกช้าง ม้า วัว ควาย เขาไปพูดกับมันเพราะๆ หรอก มันไม่รู้เรื่อง
มันต้อง ลาก ต้องถู ต้องตี ขนาดนั้นมันยังมีพวกฝึกไม่ได้ก็มี

ก็คนในโลกนี้ มี ขนโค มากกว่า เขาโค มันก็ต้องมีการพูดที่กระทบกระทั่งมากกว่าพูดดีอยู่แล้ว เรื่องปกติ
แต่การกระทบกระทั่งนั้นไม่เป็นพิษเป็นภัย มีแต่จะดึงขึ้น ไม่ใช่ ยกยอปอปั้นให้กิเลส เฟื่องฟูเสียเมื่อไร

 

ขออนุญาติ เห็นต่าง นิดนึง
กรณี การฝึก สัตว์ ก็ต้องใช้ ทั้ง อ่อนและแข็ง ขอรับ
บางตัว คุย ดีดี สอนดีดี พูด เค้าก็เข้าใจ นะขอรับ
ถ้า ทำผิด หรือ เกเร มันก็ต้องทำโทษ แต่ก็ต้อง ให้เค้ารู้ว่า
ที่โดน ทำโทษ เพราะ อะไรเหมือนกัน ขอรับ
แล้ว แต่ กรณี และสถานการณ์
จะแข็ง โป้กๆ โป้กๆ ไม่สนใจไยดี ตีลูกเดียว บางที จะเป็นโทษ เอานะขอรับ

 

เห็นด้วยเลยค่ะ คือคนพวกนี้อยากให้เรายกย่องว่าเค้าเก่ง มีความรู้มีภมิธรรม แต่ไม่ค่อยจะทำตามที่รู้เลย