ประสบการณ์เหนือธรรมชาติ รอวัน"วิทยาศาสตร์"ไขปริศนา!

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้เป็นธรรมชาติครับ แต่มนุษย์เราเรียกธรรมชาติที่เราสามารถพิสูจน์หาเหตุผลได้ว่า วิทยาศาสตร์ เช่น คนสมัยต้นประวัติศาสตร์เห็นพายุก็บอกว่าพระเจ้าลงโทษ พอคนยุคหลังอธิบายได้ว่าเกิดจากการถ่ายเทเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอากาศ ก็กลายเป็นวิทยาศาสตร์ไป มนุษย์กลัวสิ่งที่ไม่รู้ สิ่งใดที่รู้ก็ไม่กลัว

 

จากเรื่องจริง เคยไปพบคุณป้าท่านหนึ่งที่ พานนก ได้ให้ท่านนั่งสมาธิคุยกับหลวงปู่ท่านหนึ่งที่ จังหวัดลพบุรี ซึ่งยืนยันได้ว่าท่านทั้ง 2 ไม่รู้จักกันเลย และผมได้เดินทางไปที่ ลพบุรี แล้วถามท่านหลวงปู่ว่าได้คุยกับป้าที่กรุงเทพหรือไม่ ท่านตอบว่า ได้คุยแล้ว ทำให้เชื่อว่า เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะพิสูจน์ได้โดยใช้วิทยาศาสตร์ เข้าช่วย ทุกวันนี้เลยเชื่อว่า ปริศนาความลึกลับมีจริง และบางอย่างไม่สามารถพิสูจน์ได้ ทุกวันนี้เลยหันมานั่งสมาธิแทบทุกวันเลย

 

ในทาง วิทยาศาสตร์....

"คนเรา"(คน คือ หมุนวน วุ่นวาย) ที่ใช้ "วิทยาศาสตร์" เป็นแนวนำ ในการค้นคว้า....

เขา ก็จะฝักใฝ่ ศึกษา ในสิ่งที่ตนเองไม่รู้ โดยตั้ง "ทฤษฎี" ไว้ก่อน
แล้วก็หาทาง ค้นคว้า ค้นหา สอดส่อง (Search)
และ ค้นแล้ว คว้าอีก หาแล้ว หาอีก ที่เรียกว่า วิจัย (Research)
เพื่อให้ สอดคล้องกับ สมมุติฐาน ที่ตั้งไว้ หรือ ตรงกับทฤษฎี ที่คาดการณ์ไว้ หรือไม่

เมื่อได้ผลที่ตรงกับสมมุติฐาน.. ก็มีความก้าวหน้ามากขึ้น....
แล้วก็มีการ ค้นหานสมมุติฐานใหม่ ๆ มาหักล้าง ทฤษฎีเก่า ๆ ที่อาจจะล้าสมัยไป
ก็ยิ่งทำให้มีความก้าวหน้า ยิ่งขึ้น ๆ (ในทางโลก)

จากสิ่งที่ไม่รู้.. ก็เริ่มรู้....
จากสิ่งที่ไม่มี.. ก็เริ่มมี....

จากเกวียน.. เป็นรถจักรไอน้ำ.. เป็นรถยนต์เครื่องจักรกล.. เป็นเครื่องบินใบพัด..
เป็นเครื่องบินไอพ่น.. เป็นจรวด.. เป็นพลังงานนิวเคลียร์..

สมมุติฐาน ในวันข้างหน้า(อนาคตกาล)
พลังงาน ที่เกิดจากแร่ ที่สามารถแผ่ "รังสี" นำมาเป็นพลังงาน ทดแทน "น้ำมัน"

สรุปว่า....
วิทยาศาสตร์ จึงเป็นการศึกษา ค้น และคว้า ในสิ่งที่ยังไม่มี
จากสิ่งที่ใกล้ตัว ขยายเป็นวงกว้างไปเรื่อย ๆ
หาจุดที่สิ้นสุดไม่พบ....
สุดท้าย ความก้าวหน้าในทางวิทยาศาสตร์ ก็จะทำลาย สมบัติในโลก ทำลาย"คน"
(เพราะว่า ไม่ได้ลดกิเลส โลภ โกรธ และ หลง)

....................................................................................

ในทาง พระศาสนา....

ดูเหมือนว่า การค้นคว้า ใน หลักการ(หัวใจ)ของพระศาสนา
จะตรงกันข้าม กับ วิทยาศาสตร์

เพราะว่า "คน" จะพยายาม หาทางเป็น "มนุษย์"(ผู้ประเสริฐ)
โดยอาศัย หลักธรรม คือ ทาน ศีล และ ภาวนา

ด้วยการพิจารณา "โลก" จาก วงกว้าง.. ทุกอย่างในโลกล้วน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แล้ว น้อมพิจารณามาสู่ ตนเอง ศึกษา จิต ของตนเอง(ด้วยพิจารณาลมหายใจ) เท่านั้น

สรุปว่า....

พระศาสนา สำรวจ มองเห็น รู้เท่าทัน โลก จากวงกว้าง....
สุดท้าย มาศึกษาเฉพาะ จิต(ลมหายใจ)ของตนเอง เท่านั้นเอง....

ปัญญา(จากสมาธิ) ก็จะเกิด จะรู้เท่าทันกองทุกข์ กองขันธ์ 5 จะรู้จริง เห็นได้จริง
(ศึกษาจากวงกว้าง มาสู่ วงแคบ จนเหลือเพียง จิต ของตนเอง เท่านั้น)

จบกิจ(มีจุดที่สิ้นสุดของกิเลส) ก็ที่ตรงนี้เอง.

...................................................................................

 

วิทยาศาสตร์ทางแพทย์พยายามจะเข้าถึงพลังจิตและปรากฏการณ์ต่างๆ

แต่ใช้การพิสูจน์ที่ "ผิดวิธี" จึงอธิบายไม่ได้

เพราะการจะอธิบายให้เข้าใจถึงปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติดังกล่าวด้วยอายตนะทั้งห้าที่มนุษย์ทุกผู้ทุกนามมีอยู่คือ กาย (สัมผัส) หู ตา จมูก ลิ้น นั้น ไม่สามารถอธิบายได้

เพราะปรากฏการณ์ดังกล่าวดำเนินอยู่ในอายตนะที่ 6 คือ จิต
แต่เป็นจิตที่เป็นระดับ "อธิจิต" หรือ "อธิปัญญา" ซึ่งจะมีอยู่ได้ในเฉพาะบุคคล (ปัจจัตตัง) ที่ "รู้" และ "เข้าถึง" ตลอดจน "ฝึกฝน" ให้มี ให้รู้ ให้สัมผัสทางจิตได้เท่านั้น

เปรียบเสมือนเล่นซ่อนหาในเขาวงกตหรืออยู่กันในโลกเดียวกัน แต่ต่างมิติเท่านั้น การอธิบายจึงต้องทำกับบุคคลที่มี "อธิจิต" ด้วยกันเท่านั้น

แต่ปัจจุบันสถาบันการศึกษาชั้นนำหลายแห่งในโลกต่างตั้งใจศึกษาค้นคว้าในเรื่องปรากฏการณ์เหล่านี้อย่างจริงจัง ซึ่งหากสถาบันเหล่านั้นหันมาเน้นการปฏิบัติธรรมเช่นเดียวกับ หนทางของอริยชนทางพุทธศาสนาก็จะสามารถเข้าใจและเข้าถึงได้เร็วขึ้น (เจโตปริติญาน) โดยจะต้องเน้น ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นหลักในการดำเนินการฝึก (มรรค)


"ผู้ที่ได้สดับความแล้วนำไปพิจารณา พึงเรียกได้ว่าเป็นบัณฑิต"

 

ร่างกายเราและสิ่งอื่นประกอบด้วยธาตุทั้งหก(ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ วิญญาณ) เมื่อเรียนรู้ ศึกษาตัวเอง กายนคร เรียกว่า รูป และเรียกนามบัญญัติว่า นาม เมื่อใจเราศึกษาถึงแก่นแท้ของส่วนประกอบ เราก็สามารถเรียนรู้สิ่งอื่นๆได้ ดั่งคำว่า เราคือโลก โลกคือเรา เราคือจักรวาล จักรวาลคือเรา

 

อีกหน่อยคงมีแว่นใส่แล้วมองเห็นพวกภูตผีวิญญาณต่างๆ

 

*** โลก กับ มนุษย์ ****

ร่างกาย...ขับเคลื่อนด้วย....จิตใจ
โลก...ขับเคลื่อนด้วย....มนุษย์
มนุษย์...ขับเคลื่อนเป็น....การกระทำ

แต่.......
สัจจะ...ควบคุม....จิตใจ ไม่ให้ออกนอกทาง !!!

- หนุมาน ผู้นำสาร

 

นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

 

*** เวียนว่ายตายเกิด ****

- มนุษย์ - สัตว์ - ต้นไม้ -
หลุดพ้น... พ้นออกนอกโลก....นิพพาน
ธรรมของโลกุตตระ...นำสัตว์ให้หลุดพ้น
ด้วยสัจจะปฏิบัติ....ขจัดนิสัยสันดานที่ยังติดอยู่ในจิต

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

กรรมุนาวัตตีโลโก(สัตว์โลกย่อยเป็นไปตามกรรม)

 

กรรมุนาวัตตีโลโก กุ๊กๆ (สัตว์โลกย่อยเป็นไปตามกรรม)

 

ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง....

 

เดจาวู

"เดจาวู" เป็นคำภาษาฝรั่งเศส หมายความว่า "เคยได้พบเห็นมาแล้ว"
ผมเคยเป็นอยู่ครั้งแต่ คงไม่เชิงนัก
ตอนอยู่ประมาณ ม.2 ผมไปเจอเหตุการณ์หนึ่งเหมือนเคยเจอมาแล้ว
ผมก็นึกได้ว่าถ้าอย่างนั้นอีกสักเดี๋ยวจะมีเด็กตัวดำดำ ผ่านมา
แล้วก็มาจริงๆ อย่างนี้เรียกว่า เดจาวู รึป่าว

 

กรรมใด ใครก่อ กรรมนั้นย่อมตอบสนอง

 

พระพุทธเจ้าท่านสอนว่าเรื่องอะจินไตยไม่ต้องไปรู้ไม่ต้องอธิบายมันเป็นก็เป็นของมันอย่างนั้น แต่นักวิทยาศาสตร์พยายามอธิบาย วิธีตรวจสอบวิธีอธิบายบางที่มันผิดแล้วจะอะธิบายถูกต้องอย่างไร ผมเห็นด้วยกับท่าน Nirvana (ข้อความที่ 14)

อย่างไรก็ตาม เมื่อปฏิบัติจนถึงที่สุดแล้วความสงสัยต่าง ๆ จะถูกทำให้แจ้งได้ วิธีพิศูจน์ท่านก็อธิบายไว้แล้วอยากรู้ทำเอา พิศูจน์ได้ก็รู้เฉพาะตนจะไปเล่าให้ใครฟังเขาก็ไม่รู้เรื่องด้วย ต้องทำเอาเอง ทำอย่างไร ทางไหนเล่า?

ก็กรรมฐานสมาธิไง เมื่อได้ฌาน 4 หรือ สูงกว่านั้น แล้วได้วิชา 3 เป็นเบื้องต้น ก็หายสงสัยแทบทุกหัวข้อตามที่ผู้ตั้งกระทู้ได้เขียนถามไว้

ของที่มีvยู่เป็นอยู่ใครจะเถียงว่ามีว่าเป็น เถียงว่าไม่มีว่าไม่เป็น มันก็เป็นของมันอย่างนั้น

มีวิธีแล้วทำเอาพิศูจน์เอาจะได้หมดสงสัย ....ถ้าไม่จริงคงจะไม่ได้เป็นวิธีที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาจนทุกวันนี้...

 

ปัจจัตตัง

 

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่