ไสยศาสตร์มนต์ดำ : ธรรมเทศนา หลวงพ่อสงบ มนัสสันโต

ถาม : ๑๐๔. กราบนมัสการหลวงพ่อสงบค่ะ หนูปฏิบัติธรรมมา ๓ แนวทางแล้วเจ้าค่ะ หนูรู้สึกว่าโดนทำคุณไสย รู้สึกมีอะไรบางอย่างเกาะอาศัยอยู่ที่ตัวเจ้าค่ะ ปัจจุบันกำลังภาวนาอีกแนวทางหนึ่งปีกว่า ยังรู้สึกว่า ยังมีสิ่งรบกวนชีวิตหนูอยู่ค่ะ หนูอยากทราบว่า การปฏิบัติธรรมช่วยรักษาได้หรือไม่เจ้าคะแล้วจะเริ่มต้นอย่างไร

หลวงพ่อ : เรื่องคุณไสยนี่นะ มันมีอยู่ ๒ อย่าง อย่างหนึ่งคือโดนคุณไสยจริงๆ คุณไสยนี่จะมีไหม คุณไสยนี่ คือไสยศาสตร์ คำว่าไสยศาสตร์นี่ คนเรานี่นะ ไสยศาสตร์นี่เวลาคนที่เขาไม่มีที่พึ่ง เห็นไหม ถ้าเราพึ่ง พุทโธๆ เราพึ่งศาสนานี่ ไสยศาสตร์ เห็นไหม พุทธศาสตร์ จะเหนือไสยศาสตร์ตลอด ธรรมะย่อมชนะอธรรม แต่ทีนี้พอคนเรานี่ เข้าไม่ถึงคุณธรรม ไม่ถึงพุทธศาสตร์ ก็อาศัยไสยศาสตร์

อาศัย ไสยศาสตร์ก็อะไร ก็ไปดูพระออกฤทธิ์ไง พระองค์ไหนมีฤทธิ์มีเดชนี่ ไสยศาสตร์ทั้งนั้น โอ้โฮ พระองค์ไหนเหาะเหินเดินฟ้า พระองค์ไหนโอ้โฮ ทายจิตทายว่า ไสยศาสตร์ทั้งนั้นล่ะ แต่ถ้าเป็นพุทธศาสตร์ล่ะ ถ้าเป็นพุทธศาสตร์เห็นไหม ดูสิ อนาคตังสญาณของพระพุทธเจ้านี่ พระพุทธเจ้ายังไม่พูดเลย เพราะพูดไปแล้วมันเป็นดาบสองคม

เรื่อง จริงนะ สมมุติเรานี่นะ จะมีอุบัติเหตุ แล้วมีคนรู้ว่าเราจะมีอุบัติเหตุ บอกเรานี่ เราไม่ทำอะไรเลยนะ พอเจออุบัติเหตุแล้วช็อกตายก่อนเลย แต่ว่าเราจะมีอุบัติเหตุ ผู้ที่มีอนาคตังสญาณนะ หงบเอ้ย ไปไหนระวังตัวดีๆ นะ เขาจะไม่บอกหรอก เพราะบอกเดี๋ยวมันช็อกตายก่อน คนที่เขามีคุณธรรมนี่ เขาจะบอกว่าระวังตัวดีๆ นะ คือเขาจะบอกด้วยอุบายไง เราจะบอกว่าหลวงปู่มั่น ท่านฉลาด ถ้าท่านพูดอะไรออกไปนี่นะ คนเชื่อก็ได้ คนไม่เชื่อก็ได้ ถ้าไม่เชื่อขึ้นมานี่ มันลบหลู่ มันก็เป็นบาปเป็นกรรมเขาอีกท่านจะบอกกระทบน่ะ บอกอ้อมไป คุณธรรมนี่นะ

คำ ว่าพุทธศาสตร์นี่ รู้จริง แล้วเป็นเรื่องของกรรมทีนี้แล้วไสยศาสตร์ล่ะ ไสยศาสตร์นี่ไม่จริง ไสยศาสตร์ไม่จริงเพราะอะไร ไสยศาสตร์ไม่จริงก็คือการคาดเดา การคาดเดา การพิจารณานี่ ไสยศาสตร์จะจริงไม่จริงยังไม่รู้ แต่พุทธศาสตร์น่ะจริง แต่จริงแล้วจะบอกเขานี่ บอกเขาแล้ว เหมือนกับเรานี่ เห็นไหม เวลาไม่สบาย รักษาจะหายไหมคะ หายไหมคะ หาย ถ้าหายแล้วเราจะต้องดูแลอย่างไร แต่ถ้าบอกว่า นี่ๆ พอเป็นไสยศาสตร์นะ มันจะเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนั้น เราไม่เป็นนะ เราคิดให้เราเป็นเลย

ฉะนั้น สิ่งที่ว่า โดนคุณไสย การปฏิบัติจะช่วยรักษาได้หรือไม่ การปฏิบัติจะช่วยรักษา เพราะการปฏิบัตนี่มันจะช่วยให้เรากลับมาเป็นปรกติ เรานี่เป็นปรกติ คำว่าโดนคุณไสยนะ แล้วการปฏิบัติใช่ไหม ถ้าเรามีศีลใช่ไหม เราพุทโธๆ พุทโธๆ อยู่นี่ คุณไสยจะเข้าไม่ได้ คุณไสยจะเข้าต่อเมื่อคนนั้นเผลอ คนนั้นเผลอจิตอ่อนนี่ คุณไสยจะมีประโยชน์ อย่างพวกเรานี่ ที่ว่า โดนคุณโดนไสยกันนี่เพราะอะไรรู้ไหม

สังเกต ได้ บางทีนี่ เราอยู่เฉยๆ เรายังไม่มีสติเลย เหม่อลอยนี่ ตรงนั้นน่ะมันเข้า แต่ถ้าเรามีสติอยู่เข้าไม่ได้หรอก เราพูดบ่อย เวลาคนเขามาหานะ ถ้าผีเรือนมั่นคง ผีป่าเข้าไม่ได้ ผีเรือนคือตัวจิตเรานี่ ถ้าจิตเรามั่นคง สติเรามั่นคง อย่างอื่นนี่เข้าเราไม่ได้เลย แต่ไอ้ผีเรือนน่ะ ไม่ใช่ไม่ให้มา มันจะกวักมือเรียกเขาเลยผีเรือนนี่ มันไม่เชื่อมั่นตัวมันเองไง พอผีเรือนไม่เชื่อมันตัวเองก็กวัก มันจะไปอาศัยเขานี่ ผีเรือนมันจะไปเรียกผีป่าเข้ามา แล้วถ้าผีเรือนไปเรียกผีป่าเข้ามานี่ คุณไสย มันเข้าได้เห็นไหม

แต่ ถ้าเราพูดว่า การปฏิบัติจะช่วยได้อย่างไร การปฏิบัติที่ว่า พุทโธๆ พุทโธๆ นี่เรามีสติปัญญาอยู่นี่ ผีเรือนมั่นคง ผีป่าไม่มีสิทธิ์ ผีป่าไม่มีสิทธิ์ เรายืนยันเพราะอะไร เรานี่ธุดงค์มาเยอะ อยู่ในป่าเจอมาหมดนะ โอ้โฮ ทีแรกไปธุดงค์ เราออกธุดงค์ปีแรก บวชปั๊บออกธุดงค์เลย แล้วมัน ๓ เดือนนี่ ๓ เดือนจะรู้อะไร ๓ เดือนก็แค่รักษา ทีนี้พอไปนี่ ไปทีแรกไปกับลูกศิษย์หลวงปู่ขาว เขาเกือบ ๒๐ พรรษาละ ไปอยู่ในป่านะ ไปกันสององค์

สุด ท้ายก็ไปนอนต่างคนต่างนอน ถึงตกเย็นจะมาปลงอาบัติกันตลอดเลย เขากลัวเห็นไหม นี่ไง เขาไม่พุทธศาสตร์ ถ้าพุทธศาสตร์จะมีสติ ไอ้เรานี่ไม่รู้เรื่องนะ เราออกธุดงค์ใหม่ กำลังตื่นเต้น โอ้โฮ ทุกอย่างมันดีไปหมดน่ะ เขามาปลงอาบัติเราก็แปลกใจ พอเราอายุพรรษาเรามากขึ้นเราถึงเข้าใจ อ๋อ เขาอยู่ในป่า เขากลัวไง เขากลัวสิ่งอะไรที่มันอยู่ในป่า แต่สำหรับเรานะ เราถือว่า เรามาธุดงค์ ศีลบริสุทธิ์

พอ ศีลบริสุทธิ์นะเสือมันมานะ เสือมันมาเวลามันมานี่ มันมาร้องเลียนเสียงไก่ มันเอาหางมันตบพื้น ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ไอ้ที่มาด้วยนะ ตกใจจะตาย แล้วเขาไม่เป็นอันกินอันนอนนะ พอเช้าขึ้นมานี่ ออกบิณฑบาตด้วยกัน เขาถามว่า หงบ เมื่อคืนนี้เอ็งได้ยินอะไรไหม ไอ้เรามันคนเมืองนะ นอนหลับปุ๋ย ไม่รู้เรื่องเลย ไม่รู้เรื่อง เขาบอกว่าเมื่อคืนเสือมันมานะ มันจะเอากูไปกินนี่ ไม่รู้เรื่อง

แล้ว พอออกไปนี่ มันก็มาขี้ รอยเสือรอยเท้าเสือ มันกินเก้ง มันขี้ออกมามันมีเล็บมันมีขน มีหมดน่ะ แต่เราก็ไม่กลัว ไม่กลัว ตอนสุดท้ายมันมานอนอยู่กับเราก็ไม่กลัวนี่ๆ พูดถึงเสือ แต่ไอ้พูดถึงเรื่องจิตวิญญาณก็มี ถ้าจิตเราดีเห็นไหม เราอยู่ในป่านี่ถ้าศีลเราดี ไอ้คนที่เขากลัว เขาอะไรนี่ เพราะอะไร เพราะเขาบกพร่องเขาเลยกลัว นี่การปฏิบัติจะช่วยได้อย่างไร การปฏิบัติก็ช่วยให้เราปรกติเห็นไหม

น้ำ เต็มแก้วนี่ น้ำอะไรก็เติมไม่ได้ เติมมาในแก้วนั้น น้ำจะล้นแก้วหมด จิตของเราปรกติ เราดูแลของเราอยู่นี่ สิ่งใดจะเข้ามาไม่ได้หรอก นี่การปฏิบัติจะช่วยได้อย่างนี้ไง ทีนี้การปฏิบัติจะช่วยได้โดยที่ว่ามันป้องกันในตัวมันเองอยู่แล้วเห็นไหม แต่เรายิ่งปฏิบัติไปนะ เรายิ่งเข้าใจสัจธรรมนะ พอเราเข้าใจสัจธรรม เพราะอะไรรู้ไหม ก็ย้อนกลับ พอมันย้อนกลับ

ดู อย่างพระโมคคัลลานะ ไม่ใช่โดนคุณไสย แต่เพราะเป็นเวรกรรมเห็นไหม ที่โดนเขาทุบตายน่ะ นั่นพระอรหันต์นะ นั่นเรื่องเป็นเวรเป็นกรรม แต่ของเรานี่เรื่องคุณไสย แล้วรักษาใจเรา การปฏิบัติช่วยได้ ช่วยได้โดยความปรกติของใจ ถ้าใจปรกติแล้วนะ พุทโธๆ พุทโธๆ นี่เราพูดด้วยความมั่นใจของเราว่า ครูบาอาจารย์ของเรานี่ ออกมาทำประโยชน์กับโลก ทำประโยชน์กับสาธารณะนี่ มันต้องไปขัดแย้ง หรือไปทำลายผลประโยชน์ของบุคคลคนอื่นบ้าง

คน ที่เขาพยายามจะหาทางโต้แย้งนี่ เราเชื่อมั่นว่า เขาต้องทำอย่างนี้กันบ้าง แต่ไม่เข้าครูบาอาจารย์เราเลย เพราะครูบาอาจารย์เราปฏิบัติธรรม ครูบาอาจารย์นี่ปฏิบัติธรรม เรื่องนี้ช่วยได้เพราะเหตุนี้ไง เรื่องนี้จะเข้ามาถึงครูบาอาจารย์เราไม่ได้หรอก มันตกอยู่ข้างนอก มันตกอยู่หมดล่ะ

ฉะนั้น เรื่องที่ว่าการปฏิบัติจะช่วยได้หรือไม่นะ หนูปฏิบัติมาแล้ว ๓ แนวทางรู้สึกว่าจะโดนคุณไสย รู้สึกว่า ถ้ารู้สึกว่าโดนคุณไสยนี่ให้กำหนด พุทโธๆ พุทโธๆ ให้ชัด หรือพยายามตั้งสติไว้นี่ รู้สึกว่ามีบางอย่างมาเกาะอยู่ที่ตัวเจ้าค่ะ สิ่งใดจะมาเกาะอยู่นี่นะ เรารู้สึกเหมือนข้อแรก จิตรู้อาการของจิต สิ่งใดจะมาเกาะอยู่เวลานั่งภาวนาไปนี่ ถ้าคนภาวนาโดยที่ไม่มีสตินะ นั่งๆ อยู่นี่ มันจะเหมือนคนมาสะกิดอยู่ตลอดเวลา ใครจะมาสะกิดเราไม่สนใจ พุทโธๆ พุทโธๆ อย่างเดียวเลย สิ่งนี้มันจะค่อยๆ จางหายไป จางหายไป

เรื่อง เวรเรื่องกรรมนี่ มันจะค่อยๆ จางหายไป เราอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรไปนี่ นี่เหมือนกับเรานี่ ทำผิดกับบุคคลใดบุคคลหนึ่ง แล้วเราขออภัยเขาตลอดเวลา นี่เวลาขออภัย ขอโทษ อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะรับไม่รับนี่ เหมือนกับเรา เราทำให้ใครผิดใจแล้วเราพยายามไปทำดีกับเขา เขาจะเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของเขา

อัน นี้ก็เหมือนกัน ในการปฏิบัติที่มีสิ่งใดมาเกาะตัวอยู่นี่ สิ่งที่มันเป็นเรื่องเวรเป็นเรื่องกรรมนี่ ถ้าใครจะมาส่งคุณไสยมาใส่เรา ใครเขาจะคิดไม่ดีกับเรา เขาจะทำสิ่งใดก็แล้วแต่ เรามีศีลของเราที่บริสุทธิ์ แล้วเรากำหนดพุทโธของเรา สิ่งนั้นจะป้องกันตัวเราเลย เข้าเราไม่ได้ เข้าเราไม่ได้ แต่ทำไมคนอื่นเข้า มี มีคนพามาหาเยอะ บอกว่าเด็กคนนั้นโดนของ คนนี้โดนของนี่

พอ โดนของนี่นะ โดนคุณไสยนี่ ถ้าพูดถึงเราช่วยตัวเราเองได้ มันก็เหมือนกับเราป่วยไข้ แล้วเรารักษาตัวเราเองนี่ มันจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด แต่ถ้าเราป่วยไข้ แล้วเรารักษาตัวเราเองไม่ได้ เราก็ไปหาหมอรักษาเรา ถ้าเราป่วยไข้ ถ้าโดนสภาพแบบนี้แล้วนี่ มันก็ไปหาครูบาอาจารย์ที่เขาจะแก้เรื่องคุณไสย ก็ต้องค่อยๆ แก้กันไป แต่ถ้าเราปรกติ เราแก้ของเราได้นะ เรายืนของเราได้แล้วนะ คนอื่นมันไม่เกี่ยวไง

แต่ ไอ้การปฏิบัติธรรมนี่ โดยการปฏิบัตินี่ โดยการปฏิบัติช่วยเหลือได้ไหม ช่วยเหลือได้เต็มที่เลย และป้องกันได้ด้วย แต่ถ้า พอมาโดนคุณไสย พวกเราจะเชื่อกันไหม ว่าพวกเราเกิดมานี่มีเวรมีกรรม ทีนี้เวรกรรมของคนมันไม่เหมือนกันใช่ไหม ฉะนั้นเวลาการทำสิ่งใด เวรกรรมเวลาถึงคราวถึงวาระแล้วนี่ เราค่อยๆ แก้ไข แก้ไขไป แก้ไขแล้วทำสิ่งนั้นให้มันหายไป ฉะนั้นการแก้ไขที่ดีที่สุด คือการแก้ไขที่ตัวเราเองก่อน เรานี่ต้องช่วยตัวเราเองจนสุดความสามารถแล้วนี่ แล้วถ้าไม่ได้นั้นค่อยอีกกรณีหนึ่ง ค่อยๆ แก้กันไป โลกนี้มันพร่องอยู่เป็นนิจนะ แล้วเรื่องของเวรของกรรมนี่ มันจะมหาศาลเลย มันจะมีเยอะมาก นี่พูดถึงคุณไสยเนาะ วันนี้เอาแค่นี้ล่ะเนาะ เอวัง


http://larndham.org