"ญาณหยั่งรู้" และ "เดจาวู" ปรากฏการณ์หลอนซ้อนมิติ

แล้วการรู้สึกได้ว้าคนที่เรากำลังโทรนั้น
กำลังออกจากบ้านซึ่งก็จริงโดยที่เราไม่ได้
คาดคิดมาก่อนถือว่าเป็นเดจาวูมั๊ยคะ

 

มีสิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกก็คือ เวลาที่เกิดปรากฏกาณ์นี้ของผมนั้น บอกได้เลยว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยนะครับ แต่เหตุการณ์ที่กำลังเกิด ณ ขณะนั้นนะ มีความรู้สึกว่ามันเคยมาแล้ว............เพราะฉะนั้นทฤษฎีที่บอกว่าสมองจดจำเหตุการณ์ไว้นะใช้อธิบายไม่ได้หรอกนะครับ ยกเว้นเป็นเหตุการณ์ที่จิต (วิญญาณ) จดจำไว้แล้วมาเกิดใหม่ก็น่าจะเป็นไปได้มากกว่านะครับ

 

เคยแต่ฝันแล้วเป็นจริง แต่ก็แยกไม่ออกว่า ฝันที่เป็นจริงกับฝันเรื่อยเปื่อยต่างกันยังไง จนกว่าเหตุการณ์นั้น มันจะเกิดขึ้นจริงๆ ถึงจะจำได้(แม่นบ้าง ไม่แม่นบ้าง) ช่วงหลังนี้ฝันว่าน้ำท่วมบ่อยมาก ก็ได้แต่หวังว่าคงจะเป็นแค่ความฝันเรื่อยเปื่อย

 

ทำไมคนเราถึงจำได้แต่อดีตนะ ทำไมถึงจำอนาคตไม่ได้เลย........



สตีเฟ่น ฮอร์กิ้ง

 

ละคร ทีวี ก็มี ... มักขึ้นขอบจอทีวีว่า "ตอนต่อไป"

ข่าวเช้าช่องสาม ก็มี .... ชายอวบสวมแว่น มักพูดปิดท้ายก่อนเข้าโฆษณาว่า
"เอาละครับ ช่วงหน้า เดี๋ยวกลับมาว่ากันต่อนะครับ เรื่อง ..."


อย่างนี้เรียกว่า เดจาวู หรือเปล่า

 

ขอความเห็น หรือช่วยอธิบายเพิ่มหน่อยสิจ๊ะ

 

[FONT=&quot]เดจาวูเป็นภาษาฝรั่งเศส แปลว่า เคยได้พบเห็นมาแล้ว
อาการเดจาวู คือรู้สึกว่าเหตุการณ์นั้นเคยพบมาแล้ว ทั้งๆที่เพิ่งพบครั้งแรก โดยเราอาจจะคิดว่าเราเพ้อฝันไป หรือรู้สึกว่า ตนเองเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว แต่จำไม่ได้[/FONT]

[FONT=&quot]ถ้าดูจากนิยามด้านบน จากที่ยกตัวอย่างมา ก็ไม่น่าจะใช่เดจาวูนะคะ
เพราะเป็นเรื่องที่เราพบเห็นอยู่เกือบทุกวัน จนเป็นความเคยชิน และเป็นเรื่องที่คาดการณ์ได้
[/FONT]

 

เอ..คุณเป็ด

ตอนที่นีโอเห็นแมวดำในเดอะเมทริกซ์เนี่ย ใช่เดจาวูรึเปล่า?

(เห็นคุณเป็ดเคยสนใจเรื่องเมทริกซ์อยู่)

 

ไม่รู้ครับ เพราะไม่เข้าใจความคิดของเขา

>_<""""

 

หากอำนาจสติเบาบางไม่เข้มแข็งถึงรู้ก็จำไม่ได้หรอก

 

เพราะนาย สตีเฟ่น ฮอร์กิ้ง ไม่รูัจักคำว่าสมาธิภาวนา ถ้าเขานั่งจนเข้าฌาณได้เขาคงจะอ๋อ นี่หรือที่เมืองไทยเรียกตาทิพย์ เสร็จแล้วเขาคงทำหนังสือมาขายดีเป็นเทน้ำ รวยไปเลย

แต่เมืองไทยเราออกมาพูดแบบนั้นไม่ได้ มันผิดแบบจากที่พระพุทธท่านพูดไว้

 

ชอบทฤษฏีแมตริกซ์นะ แต่สมองขี้เรื่อยไม่ค่อยจำอะไร ทุกวันยังสงสัยว่าเราอยู่โลกไหนกันแน่

แต่มีความเชื่อเรื่องการดลใจของเทพเทวดา หลายครั้งเลยที่ผมรู้สึกได้ อย่างตอนที่ขับรถกลับจากบ้านนอกช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ช่วงเข้าโคราช ถนนเลนซ้ายทางจะขรุขระ รถกระและเก๋งจะขับเลนขวากันหมด จี้ตูดกันเร็วมาก
ผมก็อย่าในกลุ่มมนั้นเช่นกัน ช่วงนาทีนั้นไม่รู้ผมคิดยังไง ผมกลับเข้าไปเลนซ้ายที่ทางไม่ค่อยดี ขับช้าธรรมดาๆ ประมาณ 60-80 วิ่งไปเรื่อยประมาณไม่ถึงกิโลได้ ปรากฏว่ากลุ่มรถที่วิ่งจี้ตูดกันมา 6-7 คัน ชนท้ายกันทั้งหมดเลย!

พอผมขับผ่านจุดนั้นไปได้ ไม่แน่ใจว่ายกมือสาธุรึเปล่า จำได้แต่ใจหนุ่มน้อยเต้นตุบๆ นี่แหล่ะประสบการณ์คนหล่อล่ะ ว่าแต่อจ.มีอะไรมาเล่าให้ศิษย์ฟังบ้างล่ะก้ะ?..

 

เรื่องปรากฏการณ์ เดจาวู ผมได้มีความสงสัยมานานแล้ว แล้วผมก็ได้เข้าไปถาม
อาจารย์ ป.วิสุทธิปัญญา (อ.ปริญญา ตันสกุล) เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2554 เวลา 22:03 น
และได้ให้คำตอบมาเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2554 ลองเข้าไปอ่านได้นะครับ เพราะอาจารย์
ได้ให้คำตอบที่กระจ่างหายความสงสัยแล้ว
เข้าไปอ่านได้นะครับ ที่...
http://www.facebook.com/Visudhipunya/posts/166430466756120
หรือ
http://www.facebook.com/note.php?note_id=176979225697616

 

Aun Rachawitposted toVisudhi Punya
ลูกขอกราบแทบเท้าพระบิดาและท่าน<wbr>อาจารย์ป.วิสุทธิปัญญา ด้วยความเคารพอย่าสูง
ลูกมีความสงสัยมานานแล้วว่า เวลาที่ลูกไป สถานที่ ที่ไหน ๆ ก็ตามแต่ ลูกก็จะเกิดความรู้สึก
ว่าเคยมาที่ ๆ นี้แล้วนี่นา .. เหมือนกับลูกเคยมาสถานที่ ๆ แห่งเลยมาก่อน..
ปรากฎการณ์เช่นนี้ทาง ฝรั่งตะวันตกเรียกว่า เดจาวู(Déjà vu) .... ลูกมีความสงสัยว่า
เพราะเหตุอันใดถึงเกิดเหตุการณ์<wbr>เช่นนี้ครับ..

<a href="http://www.facebook.com/aunrachawit/posts/166430466756120"><abbr title="30 มิถุนายน 2011 เวลา 22:03 น." data-date="Thu, 30 Jun 2011 08:03:52 -0700">30 มิถุนายนเวลา 22:03 น.</abbr>

• 8 คนถูกใจสิ่งนี้
• • Visudhi Punya Answer:
    1.ปรากฏการณ์"เดจาวู" คือ การนำพาตนเองเข้าในสถานที่ สถานการณ์ หรือเหตุการณ์ใดๆในความเป็น<wbr>จริง ที่สอดคล้องกันกับความฝันล่<wbr>วงหน้าของตนเอง
    2.ปรากฏการณ์"เดจาวู" จึงเป็นเรื่องของการฝันล่วง<wbr>หน้าที่มาปรากฏเป็นความจริง<wbr>ในภายหลัง
    3.การฝันล่วงหน้านี้...ดูเพิ่มเติม
    <abbr title="6 กรกฎาคม 2011 เวลา 0:51 น." data-date="Tue, 05 Jul 2011 10:51:04 -0700" class="timestamp">20 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · 2 คน
  • Aun Rachawit ลูกขอกราบขอบพระคุณพระบิดา
    ลูกขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ป<wbr>.วิสุทธิปัญญา
    เป็นอย่างสูง ... มีเหตุ เหตุการณ์หนึึ่งที่ลูกรู้ว่<wbr>า...
    ลูกจะต้องทำอย่างนี้ พูดประโยคอย่างนี้..แต่ลูกไ<wbr>ม่ทำ
    ไม่ทราบว่าจะมีผลอะไรเกิดกั<wbr>บลูก หรือป่าวครับ<abbr title="6 กรกฎาคม 2011 เวลา 1:10 น." data-date="Tue, 05 Jul 2011 11:10:11 -0700" class="timestamp">20 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · 1 คน
  • Visudhi Punya ถ้าการตัดสินใจกระทำของเธอ ด้วยการไม่กระทำตามนิมิตก่อ<wbr>นหน้านั้น เธอพิจารณาถ่องแท้แล้วว่าถู<wbr>กต้องกว่าอย่างแน่นอน นั่นเท่ากับว่าเธอสอบผ่านบท<wbr>เรียนกรรมและบททดสอบจิตสำนึ<wbr>กในกรณีนั้นๆได้แล้ว กรรมเก่าย่อมโมฆะ
    (ป.วิสุทธิปัญญา)<abbr title="6 กรกฎาคม 2011 เวลา 2:42 น." data-date="Tue, 05 Jul 2011 12:42:30 -0700" class="timestamp">19 ชั่วโมงที่แล้ว</abbr> · 1 คน
    
    1.ปรากฏการณ์"เดจาวู" คือ การนำพาตนเองเข้าในสถานที่ สถานการณ์ หรือเหตุการณ์ใดๆในความเป็นจริง ที่สอดคล้องกันกับควาฝันล่วงหน้าของตนเอง
    2.ปรากฏการณ์"เดจาวู" จึงเป็นเรื่องของการฝันล่วงหน้าที่มาปรากฏเป็นความจริงในภายหลัง
    3.การ ฝันล่วงหน้านี้ แท้จริงแล้วมิใช่การฝัน แต่เป็นการบันทึกประสบการณ์ของจิตวิญญาณไว้ในขณะที่เธอนอนหลับและใกล้จะตื่น แล้วอยู่นั่นเอง แต่ที่เธอสามารถจดจำประสบการณ์ของจิตวิญญาณของเธอเองได้ก็เพราะว่า มันเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นตอนที่สมองซีกซ้ายของเธอมันเริ่มตื่นตัวสู่การ มีสำนึกนั่นเอง
    4.เธอต้องรู้ว่า ชะตาชีวิตและชะตากรรมของมนุษย์อย่างพวกเธอนั้น ล้วนเป็นไปตามตัวบทกฎแห่งกรรมและเป็นไปตามบทละครที่เธอลิขิตมันมาเอง ซึ่งในมิติโลกทั้งหมดนั้นมันต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่างประกอบกัน ดังเช่น:
    >>คู่กรรมเป็นใคร?
    >>เหตุการณ์สถานการณ์นั้นเป็นแบบไหน?
    >>เธอทำอะไรกับใคร?
    >>ใครทำอะไรกับเธอ?
    >>ลงเอยกันอย่างไร?
    5.จิต วิญญาณผู้เป็นตัวตนแก่นแท้ของเธอ จะทำหน้าที่นำเอาปัจจัยเหล่านี้เหนี่ยวรั้งทุกอย่างมาให้เธอได้เผชิญ ตามบันทึกรหัสกรรมที่จิตวิญญาณของเธอถือติดตัวมาจากอดีตชาตินั่นล่ะ กระบวนการที่ว่านี้มีกันทุกคืน ทุกคน ว่าแต่ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน
    เท่านั้นแหละ
    (ป.วิสุทธิปัญญา)
    ถาม :ลูกขอกราบขอบพระคุณพระบิดา
    ลูกขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ป.วิสุทธิปัญญา
    เป็นอย่างสูง ... มีเหตุ เหตุการณ์หนึึ่งที่ลูกรู้ว่า...ลูกจะต้องทำอย่างนี้ พูดประโยคอย่างนี้..แต่ลูกไม่ทำ
    ไม่ทราบว่าจะมีผลอะไรเกิดกับลูก หรือป่าวครับ
    ตอบ : ถ้าการตัดสินใจกระทำของเธอ ด้วยการไม่กระทำตามนิมิตก่อนหน้านั้น เธอพิจารณาถ่องแท้แล้วว่าถูกต้องกว่าอย่างแน่นอน นั่นเท่ากับว่าเธอสอบผ่านบทเรียนกรรมและบททดสอบจิตสำนึ
    กในกรณีนั้นๆได้แล้ว กรรมเก่าย่อมโมฆะ
    (ป.วิสุทธิปัญญา)

 

เป็นเรื่องของพลังงาน เห็นได้ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต

 

ขอบคุณ คุณ ped2011 ด้วยนะครับ..
ที่นำบทสนทนาคำถาม มาลงให้
​

 

เดจาวูและญาณหยั่งรู้???

เดจาวูและญาณหยั่งรู้??? เคยเป็นเหมือนกัน นึกว่าเป็น ความสามารถSuperSpecialส่วนตัวนะนี่ ก๊งงเหมือนกัน เหมือนเคยเจอ มาเเล้ว เเต่ ไม่ร้ตอนไหน อืมอืม Thank You หลายๆ

 

อย่างที่บอกแหละค่ะคุณเป็ด เคยรู้สึกเหมือนเราได้ผ่านลักษณะเหตุการณ์นั้นๆมาแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นเมื่อไหร่! และจะเป็นเหตุการณ์ทั่วๆไปในชีวิตประจำวัน ไม่มีอะไรพิเศษ

ส่วนที่คุณเป็ดเล่ามา ดิฉันว่าน่าจะเรียกว่า สัมผัสที่ 6 มากกว่านะ
เคยได้ดูรายการสัมผัสที่ 6 ไม๊คะ? ที่เขาบอกว่า "ระวัง! อย่ามองข้ามความปลอดภัย มิฉะนั้นอาจเป็นเช่นนี้............"

เมื่อก่อนจะมีรายการนี้เตือนให้คนไม่ประมาท เป็นลักษณะคล้ายๆ โฆษณาอ่ะ

 

เอ..แล้วเดจาวูกับสัมผัสที่ 6 นี่ มันต่างกันไม๊อ่ะ?

ดิฉันว่า น่าจะต่างกันนะ

 

เครดิต : Yahoo! รู้รอบ - แดจาวูต่างจากสัมผัสที่ 6 อย่างไร เอาแบบวิทยาศาสตร์นะ?

เดจาวู คือ รอยต่อระหว่างช่องว่างเวลากับความรู้สึก คือ เหมือนเราเคยเห็น เคยพบ เคยรู้สึกมาก่อน คุ้นเคย เคยทำ หรือเคยไป

เดจาวูไม่ใช่ความฝันเพราะมันอาจเกิดได้แม้ในยามที่เราลืมตาอยู่
Emile Boirac นักจิตวิทยาชาวฝรั่งเศส ให้ความหมายของเดจาวูไว้ว่า...เป็นความรู้สึกเหมือนเคยพบเหตุการณ์นั้นมา แล้วทั้งที่เพิ่งเคยพบครั้งแรก...หรืออาจเป็นการนิมิต การฝัน การเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า

เดจาวู...จึงเป็นประสบการณ์ทางจิต เป็นมิติทับซ้อนทางความรู้สึก อาจเป็นโลกคู่ขนาน โลกที่ทับซ้อนกันอยู่ระหว่างจริง-ลวง เป็นความลวงตา หรือแม้แต่อาการของจิตที่คิดไปเอง

สัมผัสที่ 6 (six sense) สัมผัสธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
สัมผัสที่ 6 (six sense) ฟังดูเหมือนไม่ธรรมดา ใครมีซิกเซ็นส์เขาถือว่าคนนั้นมีความสามารถพิเศษไม่ธรรมดาเลย แต่ความเป็นจริงแล้ว สัมผัสที่ 6 ก็คือ อายตนะที่ 6 คือใจที่ทำหน้าที่รับรู้อารมณ์ เรียกว่า ธรรมารมณ์ อายตนะ แปลว่า เครื่องสืบต่อ มีอยู่ทั้งหมด 6 ทาง คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจนี่เอง

อายตนะที่ 6 แท้จริงแล้วมีการทำงานอยู่ตลอดเวลา แต่เพราะความที่มันเป็นของที่ละเอียดมากเป็นนามธรรมนั้นเอง การจะรู้จักหน้าที่การทำงานของเขาอย่างแท้จริง จึงต้องอาศัยความสงบ มีสติสัมปชัญญะที่ต่อเนื่องและการรู้จักสังเกตจึงจะรับรู้และเข้าใจใน หน้าที่ของเขาได้ นั่นหมายความว่า เราต้องรู้จักฝึกสติสัมปชัญญะ หรือฝึกความรู้สึกตัวที่ต่อเนื่องขึ้นมา อาศัยความตั้งมั่นจากความต่อเนื่องตรงนั้น ความจำสภาวะได้ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เกิดขึ้น เราจึงจะได้เห็นได้สัมผัสสภาพที่เป็นธรรมารมณ์ที่แตกต่างออกไปจากเดิมนั้นได้อย่างชัดเจน

การรับรู้ตรงนี้จึงกลายเป็นเรื่องปกติของผู้ฝึกเจริญสติสร้างความรู้สึกตัวจนชำนิชำนาญและรู้จักการสังเกตได้ดีแล้วนั่นเอง

สรุปแล้ว สัมผัสที่ 6 ของเราทุกคนเขาทำงานของเขาอยู่ตลอดเวลาเป็นปกตินั่นแหละ เราเองต่างหากที่ไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะไปรู้สึกรับรู้ตรงนั้นเองต่างหาก เราไม่ปกติเอง เพราะจิตเราไม่ตั้งมั่น สติเราไม่ต่อเนื่องพอ เราขาดการสังเกต ขาดการน้อมเข้ามาดูกายดูใจของตนเอง เรามีแต่หลงส่งจิตออกนอก หลงความคิดความปรุงแต่ง จินตนาการไปต่าง ๆ นานา ไม่มีเวลาให้กับจิตกับใจตัวเองจริง ๆ เลยสักที จนกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว แล้วเราก็กลับไปมองคนที่เขามีสติสัมปชัญญะ สามารถสัมผัสรับรู้ธรรมารมณ์เหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่องเป็นปกติว่า เป็นคนที่มีความสามารถพิเศษ ไม่ธรรมดา

เรื่องของ six sense หรือสัมผัสที่ 6 เป็นเรื่องของการทำหน้าที่รับสัมผัสตามธรรมชาติของจิต อาศัยการมีสติต่อเนื่อง มีความสงบภายในพอจึงจะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงภายในได้ชัดเจน เหมือนการรู้ร้อนรู้หนาวที่กายนี่เอง ต่างจาก sense ในเรื่องของการทำนายทายทัก ลางสังหรณ์ต่าง ๆ ตรงนั้นไม่ใช่การสัมผัส แต่เป็นความรู้แขนงหนึ่ง อาจจะใช้อำนาจของสมาธิ หรืออำนาจของสิ่งลี้ลับที่เรียกว่า เทพนิมิตก็ได้ หรือจะเป็นเรื่องของไสยศาสตร์เวทมนต์อะไรในทำนองนั้น เป็นศาสตร์แขนงหนึ่งที่ต้องมีการร่ำเรียนเอา ไม่ใช่การมีอยู่เองโดยธรรมชาติตามหน้าที่ดังที่กล่าวมา ศาสตร์พวกนี้บางคนก็ทำได้เลย ขึ้นอยู่กับนิสัยวาสนาที่มีมาแต่เก่าก่อน หรือจะเรียกว่า พรสวรรค์ก็ไม่ผิดอะไร แต่จริง ๆ เป็นของเก่าที่ตัวเองเคยศึกษามาแล้วทั้งนั้นครับ

ที่มา:

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=02-2008&date=19&group=53&gblog=42

http://wimuttidhamma.blogspot.com/2009/01/6-six-sense.html