ไดอารี่ ชีวิต , ผี , วิญญาณ , พุทธศาสนา By Specialized

แหะๆ มาต่อกันครับ

หลังจากที่นั่งสมาธิ ได้สักพักหนึ่ง เกือบๆ ครึ่ง ชม. ผมก็ได้ยินเสียง ฝีเท้าคนเดินไปเดินมาอยู่ด้านหลังผม ซึ่ง ไม่ใช่พวกที่นอนอยู่แน่แท้เพราะขณะนั่งผมก็รู้สึกตัวตลอด โดยที่ผมหันหน้าเข้ากำแพงหันหลังให้ประตู เสียงเดินนั้นก็ยังดังเรื่อยๆ

"ตึก ตึก ตึก แซ่ก..."

เอาล่ะครับทีนี้ ใจมันเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวขนาดที่ว่าไม่กลัวๆ แต่พอหลับตานั่งสมาธิทีไร ความมืดมักทำให้หลอนทุกที เสียงเดินนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ข้างหลังผมอยู่เป็นจังหวะๆ

ตอนนั้นผมคิดอยู่ว่า

"สงสัยมาลองใจแหงมๆ เอาไงดีวะเนี่ย นั่งต่อ หรือจะลืมตาแล้วหันไปเบิ่งหน้ามันจั๊กน๊อยว่าหน้าตามันเป็นยังไง"

แต่ก็ยังฉุกใจสงบได้ แล้วก็ลองใช้จิตจับดูว่าไอ้ข้างหลังเรามันคนหรือผี ปรากฎว่า เห็นเป็นเงาดำ เลยเริ่มท่อง บทเชิญพระเข้าตัวทันที

"สัพเพพุทธา สัพเพธัมมา สัพเพสังฆา ..."

ได้ผล ! ท่องได้จบเดียวแขกที่ไม่ได้รับเชิญก็หายไป เหลือไว้แต่ความเงียบยามค่ำคืน

"นอนดีกว่า ! นั่งไปก็ไม่สงบวิญญาณเล่นมายืนอยู่ข้างหลังแบบนี้ !"

ผมลืมตา มองความมืดภายในห้องโดยที่ยังไม่กล้าหันไปมองด้านหลังตัวเองกลัวจะเจอะกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ ก็เลยท่อง บทจักรพรรดิไปหนึ่งจบ พร้อมด้วยบทสัพเพ สุดท้ายก็จบด้วย มงกุฎพระพุทธเจ้า

เจ้าต้นที่นอนภาวนาอยู่ข้างๆ ก็ถามผมว่า

"อ้าว ไม่นั่งสมาธิแล้วรึ ?"

"มะ...ไม่นั่งล่ะ...มีบางอย่าง อยู่ในห้องนี้"

"..... พรุ่งนี้ค่อยเล่าแล้วกันนะ ..... ฝุ่บ (มุดลงผ้าห่ม)"

"ขอให้คืนนี้นอนหลับฝันดี อย่ามากวนกันเล้ยยย"

แล้วผมก็แผ่เมตตาให้ไปอีกรอบ สรุปคืนนั้นแผ่ไปหลายรอบมาก 555+

ผ่านไปคืนแรก...ก็จ๊ะเอ๋ ผอสระอีซะแล้ว แล้ววันที่เหลือจะรอดไหมหว่า

*หมายเหตุ ความจริงเรื่องตรงนี้เป็นเหตุการณ์ของวันแรก ส่วนเรื่องที่นำมาลงที่ไปเที่ยวถ้ำครั้งแรกนั้นเป็นวันที่ 2 ครับขออภัย เรียงลำดับเรื่องผิดเพราะรีบโพสแฮะๆ

 

วันที่ 3 มุ่งหน้าสู่ถ้ำสายธาร เพื่อตามหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์

หลังจากคืน แรกผ่านไปโดยเจอกับดวงวิญญาณของใครก็ไม่รู้มายืนอยู่ข้างหลังดังที่เล่าไปแล้ว วันที่ 2 ของการเดินทางก็ได้ไปที่ถ้ำผาตอง ดังที่เล่าไปแล้วเหมือนกัน ตอนนี้จะเล่าถึงการเดินทางวันที่ 3 บ้าง

วันที่ 3 นี้มีพี่คนหนึ่งชื่อพี่แจ็ค เดินทางมาจาก กทม. เพื่อมาร่วมทำบุญกับทางวัดเพราะเป็นสายหลวงพ่อฤาษีเหมือนกัน และได้รู้จักกับพี่แต้ ประธานชมรมผ่านทางเวปอกาลิโก ซึ่งพี่แจ็คมีความตั้งใจว่าจะบูรณะพระธาตุแห่งหนึ่งที่จังหวัดพะเยา เลยขึ้นมาทำบุญ พร้อมกับจะขออัญเชิญพระธาตุจากวัดปฐมพุทธารามไปบรรจุในเจดีย์ด้วย

ซึ่งตอนแรกก็ไม่ได้มีโปรแกรมอะไรนัก ก็นั่งคุยกันเรื่องที่ไปเที่ยวมาเมื่อวาน (ถ้ำผาตอง) บังเอิญหลวงพี่ยุทธ ท่านมาได้ยินเข้าก็บอกว่า

"ยังมีถ้ำที่ยาวกว่าถ้ำผาตองอยู่อีกนะ หลวงพี่กับหลวงพ่อเคยไปด้วยกันมาแล้ว ยาวมาก ยาวจนหาจุดสิ้นสุดไม่ได้"

"อยู่ที่ไหนครับ/ค่ะหลวงพี่"

"อยู่ด้านหลังของฝั่งเขาถ้ำผาตองนั่นแหละ มีชื่อว่าถ้ำสายธาร"

ผม - "โอ๊ะ อยากไปๆๆๆ หลวงพี่ไปกันเต๊อะ"

หลวงพี่ - "ทำไมฉุกละหุกแบบนี้ล่ะ แต่ก็นะ หลวงพี่ไม่ได้ไปมานานแล้วนะ ช่วงก่อนที่ไป น้ำมันพัดทรายมาปิดทางเข้าหมด"

ไปเถอะค่ะ หลวงพี่ เนี่ยเมื่อวานไปก็ผิดหวัง ถ้ำไม่ลึกเลย แล้วอีกอย่างพวกหนูต้องกลับอีสานแล้วนะหลวงพี่ รอรับใบจบวันที่ 9 นี่เองนะค่ะ (พี่ผู้หญิงสองคนที่อยู่ด้วยชื่อพี่ฝน กะพี่แหวว สองคนเรียนจบ ม.แม่ฟ้าหลวงปีนี้ทั้งคู่พร้อมกับพี่แต้น่ะแล ตอนนี้รอใบเกรดอยู่ เลยมานอนที่วัดรอกลับบ้าน)

หลวงพี่ - "เห็นแก่พวกเธอ หลวงพี่จะไปด้วยแล้วกัน จะไปเยี่ยมหลวงตาที่ถ้ำผาตองด้วย"

เย้ ! ลุยกันเลย

ทีมเฉพาะกิจก็ถูกจัดขึ้นเพื่อสำรวจถ้ำสายธาร ถ้ำลึกลับที่ไม่ได้เปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแต่อย่างใด ด้วยความลึกลับนี้แหละ ในใจผมคิดว่า นอกจากจะได้ชมความงามของถ้ำแล้วยังหวังที่จะเจอกับ "สิ่งศักดิ์สิทธิ์" บางอย่างด้วย

ซึ่งถ้าไม่มีหลวงพี่ยุทธไปด้วยพวกเราคงไม่กล้าเข้าไปเพราะถ้ำลึกลับ แบบนี้มักจะมีอะไรบางอย่างอยู่ค่อนข้างแน่ ได้ฟังจากหลวงพี่ยุทธว่ามีงูด้วย หลวงพี่ยังคุยเล่นๆว่า

"ถ้าพวกเธอโดนงูกิน หลวงพี่ก็สวดให้ในถ้ำเลย แต่ถ้าหลวงพี่เป็นอะไรไป ก็ช่วยหามหลวงพี่ออกมาด้วยนะ"

ซึ่งการเดินทางไปครั้งนี้ นอกจากจะมีหลวงพี่ยุทธเป็นผู้นำทางที่เรามั่นใจในฝีมือเพราะเคยธุดงค์ผ่านที่อันตรายมาแล้ว และเคยอยู่บำเพ็ญที่ถ้ำอนาคาริก สถานที่เฮี้ยนแห่งหนึ่งในเชียงรายมาแล้ว และยังมีพี่แจ็ค ซึ่งโดนจับไปลุยถ้ำครั้งนี้ด้วย และพี่แจ็คก็เป็นศิษย์หลวงพ่อฤาษีคนหนึ่งที่สำเร็จ "มโนมยิทธิ" แล้ว ทำให้คณะเราอุ่นใจโข เหมือนมีผู้วิเศษไปด้วยสองคน อิอิ

ติดตามตอนต่อไปครับ วันนี้ดึกแล้ว

To be continued . . .

 

อ่า ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ถ้าไม่มีผู้อ่าน ผมก็คงไม่พิมพ์ต่อครับ แหะๆ

กลับมาว่ากันต่อถึงเรื่องการบุกถ้ำสายธาร ครับ ซึ่งก่อนเข้าถ้ำ หลวงพี่ยุทธก็ชวนไปกราบหลวงตา (ไม่ทราบชื่อท่านขออภัย) ซึ่งกุฎิท่านอยู่หน้าถ้ำพอดี แล้วพวกเราได้ถวายเทียนพรรษาให้ท่านไปหนึ่งเล่มครับ และขอยืมไฟฉายจากหลวงตาด้วย ซึ่งก่อนจะเข้า มาดูบรรยากาศการเดินทางก่อนนิดหนึ่งครับ

 

ซึ่งหลังจากยืมไฟฉาย และถวายเทียนพรรษาเสร็จแล้วหลวงพี่ยุทธได้ ชวนหลวงตาให้ไปด้วยกัน เนื่องจากว่าหลวงพี่ยุทธไม่ได้มาที่นี่นานเหมือนกัน กลัวจะพาเด็กๆหลง ฮ่าๆๆ หลวงตาก็บอกว่า

"เออ ไปกันก่อนเดี๋ยวข้าตามไป"

ผม - "แล้วหลวงตาจะตามพวกเราทันเหรอหลวงพี่ถ้าพวกเราไปกันก่อน"

หลวงพี่ยุทธ - "โค๊ะ หลวงตาอยู่มากี่ปี๋แล้ว ตามบ่ทันฮื้อฮู้ไปก่ะ"

ซึ่งก่อนเข้าถ้ำครับ ต่างคนต่างอธิษฐานในใจเป็นอันดับแรกเลย คือขอให้ปลอดภัยจากการเดินทาง และอธิษฐานอย่างอื่นนี่ผมไม่รู้นะว่าเค้าอธิษฐานอะไรกันแต่ผม อธิษฐานแบบนี้ ฮี่ๆๆ

"สาธุ ถ้าหมู่คณะของข้าพเจ้ามีบุญวาสนาพอ ขอให้ได้พบเจอ "เหล็กไหล" หรือธาตุกายสิทธิ์ต่างๆด้วย หรือถ้ามีบุญมากกว่านั้น คณะของข้าพเจ้าขอครอบครองธาตุกายสิทธิ์ชิ้นนั้น เพื่อนำไปบูชา ไปต่อยอดบุญด้วยกันด้วยเถอะ หาไม่แล้วบุญบารมีวาสนาไม่พอก็ ขอแค่เป็นการเดินทางเพื่อเที่ยวชมถ้ำก็พอ"

ซึ่งความจริงใจผมก็ไม่เชิงจะปราถนาธาตุกายสิทธิ์นี้ ที่บ้านผมก็มีบ้างแต่เป็นพวกโคตรเหล็กไหล , เหล็กไหลแก้ว แต่ยังไม่เคยเห็นเหล็กไหลในถ้ำสักกะทีผมเลยอธิษฐานไปแบบนี้ จะเป็นอย่างไรนั้น มาดูกันเรื่อยๆเลยครับ

ก่อนเข้าถ้ำก็ถ่ายรูปร่วมกันก่อน ซึ่งอุปกรณ์ในการเดินทางครั้งนี้นอกจากจะเป็นไฟฉายแล้วยังมี "เทียนพรรษา" เล่มเขื่องด้วย ฮ่าๆๆ ไม่เห็นทางให้มันรู้ไป

 

หลวงพี่ยุทธหัวหน้าคณะเดินทางครั้งนี้ หุหุหุ

ส่วนด้านหลังที่ยกมือไหว้นั้นเจ้าตนเพื่อนผมเองสงสัยกำลังขอพรอยู่มั้ง อิอิ

 

เปิดฉากมาก็ต้องเดินมุดกันเลย

อีกภาพก็เป็นดังที่คุยกันไว้ว่า มาที่แปลกๆ แบบนี้ให้ "พระ" ลุยก่อน ฮ่าๆๆ เห็นหลังหลวงพี่อยู่ไกลๆ

 

ตรงนี้เป็นจุดที่หลวงพี่ยุทธบอกว่า เคยมานั่งกรรมฐานอยู่ที่ถ้ำแห่งนี้ ซึ่งเมื่อก่อนเคยวิ่งหนีเสือตรงนี้มาแล้ว เนื่องจากตอนนั้นตาม อาจารย์สมบูรณ์ (เจ้าอาวาสวัดป่าปฐม) มานั่งกรรมฐานที่ถ้ำแห่งนี้ แล้ว หลวงพี่ขอมานั่งตรงจุดนี้ ส่วนอาจารย์สมบูรณ์อยู่กุฎิหน้าถ้ำกับหลวงตา มีอยู่วันหนึ่ง เสือไม่รู้มาจากไหนเล่นเอา หลวงพี่วิ่งหนีซะกระเจิง แหะๆ ตอนนี้หลวงพี่บอกว่าถ้าเจออีก ยอมตายเพื่อพระพุทธศาสนาได้สบายๆ (แต่พวกผมยังบ่อยากโดนเสือกินนะคร้าบ)

และในถ้ำตรงจุดนี้ยังมี "เจดีย์ทันใจ" อีกด้วย ซึ่งความหมายของคำว่า ทันใจนั้นเคยอธิบายไปแล้วในกระทู้ว่า คือการสร้างสิ่งก่อสร้างเช่นพระพุทธรูปให้เสร็จภายในวันเดียวครับ เจดีย์นี้ก็เช่นกัน แต่ต้องขออภัยครับ ผมไม่ได้เป็นคนถือกล้องต้องขอตำหนิตากล้องหน่อยครับว่า ทำให้พลาด "ภาพสำคัญๆ" เยอะมากครับ ผมยังเสียใจมาจนถึงตอนนี้ เพราะบางอย่างที่ผมเห็นนั้น คนที่ถือกล้องไว้ไม่ได้บันทึกไว้ครับเสียใจมาก ยังไงก็รออ่านต่อนะครับ

 

ขณะเดินๆ อยู่ในถ้ำหลวงพี่บอกว่าถ้ำนี้มันเหมือนกับเป็น ด่านแรก ของถ้ำสายธารเองหรอก เพราะต้องทะลุถ้ำนี้แล้วไปต่ออีกคูหาซึ่งถ้ำสายธารจะได้เจอของจริงกันล่ะ หุหุ

ภาพแรก ต้องค่อยๆคลานตามบันไดไม้ไผ่มาเห็นจากรูปเหมือนจะไม่สูง ไม่น่ากลัว แต่ของจริงสยองครับพี่น้อง


พอพ้นจากคูหาแรกมาก็ ... แหะๆ ถ่ายรูปอีกแล้ว

 

เจี๊ยก เฮียรอแปปส์สิเมื่อยมือนะเนี่ย กะลังม่อฉาวๆในเอ็มอยู่ด้วยอ่ะ แหะๆ

มาดูกานต่อ

หลังจากออกจากคูหาแรกก็ ลุยป่ากันมาตามไหล่เขาอีกสักพัก ก็มาพบปากถ้ำที่แท้จริง ซึ่งตรงนี้จะต่างจาก คูหาแรกมาก เพราะตรงนี้ ตามตำราแล้ว

1.เงียบสงบ มีบรรยากาศน่าเกรงขาม
2.ไม่มีค้างคาว
3.มีธารน้ำไหล

เอ้อลืมบอกว่า ตรงปากถ้ำแห่งนี้เมื่อหลายสิบปีก่อน พระอาจารย์ยันตระ เคยมาจำพรรษาอยู่หลายปีเลยครับ

ตรงตามตำราทุกประการครับ ถ้ำแบบนี้แหละที่มี "เหล็กไหล"

เจอไม่เจอ รอดูกันต่อปายยย

 

มาติดตามแล้วให้กำลังใจด้วยนะคร้าบ -/\-

วันนี้หยุดแค่นี้ก่อนนะครับ พรุ่งนี้มาต่อครับ หุหุ

 

หุหุ มาต่อกันละกันนะคับ

เดินมาประมาณ 3 เมตร ก็เจอรูนี่ครับ ต้องมุด ! ฮั่นแน่ ไม่เชื่อล่ะสิว่า มุดกันได้ไง ขอบอกว่าถึงรู้มันจะเล็กจนแทบคิดว่ามุดไม่ได้ แต่มนุษย์เราทำได้ทุกอย่างครับ หุหุ

 

พอมุดกันออกมาก็จะเจอโถงเล็กๆ ตรงนี้เค้าเรียกกันว่า "ถ้ำสิงห์" ซึ่งกลางคูหาจะมีหิน รูปร่างเป็นสิงห์เลยแปลกมากๆ แต่ว่า ขอติตากล้องหน่อยเพราะ ตากล้องดันไม่ถ่ายสิงห์ให้ดู ดันถ่ายเพื่อนตัวเอง ซะนี่ -*- แย่ๆ

ที่หลวงพี่พิงอยู่นั่นแหละครับสิงห์ ดูข้างๆไปก่อนแร้วกัน แหะๆ