เรื่องเด่น กรรมอะไรที่ทำให้เราไม่สมหวังในความรัก

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ พูดยากนะค่ะ ปัญหามีมาต่างๆกัน

 

ดูๆแล้วทุกคนก็มีกรรมกัน คนละอย่าง ต่างๆนาๆ ก็อยากจะระบายความในใจบ้างหวังว่าคงไม่ว่ากันนะ
เราก็มีปัญหาเหมือนกันแต่แค่ปัญหาทางใจ กังวลเรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่ก็จะเป็นทีละเรื่องนะ
เช่นพอหายเรื่องลูก ก็เป็นเรื่องงาน ถ้าหยุดคิดเรื่องงานก็มีเรื่องส่วนตัว วนไปวนมา
ก็พยายามปฏิบัติธรรม ตามแนวทางของท่านทั้งหลายที่ช่วยกันแนะนำนี่แหละ
มันก็ค่อยๆ ดีขึ้นเปนเรื่องๆ ไป
อย่างเรื่องคู่ครอง บางคนดูดีมากๆ เหมือนจะperfect เลยทีเดียว แต่เวลาคุยค่อนข้างเปนทางการ คือเขาเก่งกว่าเรามาก ส่วนใหญ่เราจะเปนผู้ฟัง เราก็เคยวิเคราะเหมือนกันว่าทำไมเราถึงกลายเปนผู้ฟังเสียเปนส่วนใหญ่ ก็สังเกตุเห็นว่าทุกครั้งที่เราจะเอื้อนเอ่ยอะไร
เขาจะบรรยายอย่างเปนฉากๆ ตามความคิดเขา ซึ่งมีเหตุผลดีถูกต้อง แต่บางทีอาจไม่ถูกใจก็ได้ ถ้าผู้ฟังยังไม่เปิดใจรับฟัง เนื่องจากคนเราก็อยากฟังอะไรที่มีเรื่องความเมตตาความเข้าใจ ความมีนำ้ใจ ความกรุณา รู้ว่าอีกฝ่ายขาดอะไร ต้องการอะไร ไม่ใช่ตัวเองต้องการพูดอะไร ก็พูดมันดีและถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ(ซ้ำ)

 

แต่เขาก็ดีมากนะ เขาไม่เคยตำหนิอะไรเราเลย นานๆอาจจะมีบ้าง
แล้วพองานสบายใจก็ฟุ้งบ้างเช่น รู้สึกไม่ค่อยมีคุณค่า คงต้องปรับตัวซักระยะ
หายใจเข้าออก ทำสมาธิบ้างเท่าทีโอกาสเอื้ออำนวย ยอมรับว่าความเพียรยังน้อย
ทั้งๆ ทีใจก็เกาะติดนิพพานอยู่บ่อยๆ
และชอบคำพูดคำแนะนำจากหลายๆ ท่าน ที่เก็บเอามาปรับปรุงตัว คิดแล้วเป็นสุขใจก็มี
นี่แหละคนเรา ความชอบมันมีทั้งประโยชน์และโทษ ไม่มีใครช่วยได้จริงๆ ก็ต้องใช้สติประคับประคอง กันไป
แต่ก็พบว่าการทำหน้าที่ให้ดีเปนอับดับแรกก่อน หลังจากนั้นก็ทำสิ่งที่เราชอบบ้างใช่ไหม
ขอบคุณนะที่อ่าน (ความจริงก็อยากให้ commentบ้าง แต่ไม่เป็นไรหรอก ไม่อยากรบกวนบ่อยๆ)

 

ทำถูกแล้วค่ะ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->KBLS<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4755776", true); </SCRIPT>
ใช้สติประคับประคอง กันไป
ยินดีรับฟังและเป็นกำลังใจให้นะคะ

 

ขอให้คุณผ่านมันไปด้วยดีนะครับ

 

คนเราหากใจยังอยากอยู่ ก็คงไปถึงนิพพานได้ยาก เพราะนิพพานคือความว่าง ไม่มีความอยากหลงเหลือ แต่ถ้ายังอยากให้ชอบใจ ถูกใจตน ก็ไม่ใช่หนทางหลุดพ้น หาหนังสือของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาอ่านเยอะๆจะเข้าใจเป็นอย่างดีว่าการเข้าถึงนิพพานและพบความสุขอย่างแท้จริงต้องละอะไรบ้าง คนอื่นเขาจะคิดยังไงกับคุณ หรือทำอะไรกับคุณไม่สำคัญเท่า คุณคิดยังไงกับตัวเอง และทำอะไรบ้างเท่านั้นแหละ

 

อยากให้เค้าชอบก็ทำ ตัวสวยๆ ดูแลรูปร่างตัวเองให้ดีอยู่เสมอ แต่งตัวดูดี ให้เค้าหวงเล่นๆ ผู้ชายมันมองกันแค่แบบนี้แหละ

 

หวานขม ระคนกันไป... สุขทั้งน้ำตา
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้
เลือกทางที่คิดว่าตัวเองจะมีความสุขนะคะ
รักคนอื่นได้ แต่อย่าลืมรักตัวเองนะคะ

 

อุ๊บบบ!!! เข้าผิดกระทู้ ขออภัย!!!

 

ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆๆน่ะค่ะ ตอนนี้พยายามอยู่กับตัวเองให้ได้ค่ะ และสู้กับชีวิตต่อไป ช่วงนี้ขออยู่กับพ่อกับแม่ในยามที่ท่านแก่ดีกว่าค่ะ พ่อแม่เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ รักแบบไม่มีเงื่อนไข เป็นรักแท้ที่ไม่มีวันตาย

 

สิ่งใดได้มาโดยง่าย ย่อมหายไปโดยง่าย
สิ่งใดได้มาโดยทางอกุศล ก็จะยาพามาซึ่งความเป็นแห่งอกุศล
ลองระลึกดูน่ะครับ ว่าพวกคุณ ได้ครองคู่กันมาเช่นไร ในตอนแรกพบกัน
คบกันแล้วมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นระหว่างเขากับคุรหรือเปล่า หรือว่าพากันลงต่ำ

หากเกิดข้อสงสัย ลองเข้าไปอ่าน รักแท้มีจริง ของคุณดังตฤณ
ตามที่ โพสแรก ได้โพสไว้ น่ะครับ อาจจะช่วยคุณได้

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

 

ขอบคุณน่ะค่ะ ตอนนี้ใช้สติ ปลงทุกอย่างในชีวิตค่ะ ไม่อยากไปยึดติดกับสิ่งที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ค่ะ ตอนนี้ก็วางแผนให้กับชีวิตตัวเอง ว่าจะทำให้ตัวเองมีความสุขในทางที่ดีทีควรได้อย่างไร ขออยู่กับตัวเองสักพัก พักใจ พักกาย และมองโลกกว้างๆๆ ในแง่บวกค่ะ

 

ผมขอเล่าเรื่องของผมคุณให้ฟังบ้างนะครับ....
ปัจจุบันผมมีครอบครัวแล้ว....มีภรรยาที่ดี มีลูกที่น่ารักคนหนึ่งเราคบกันมา 10 ปี ผมรักและให้เกียรติคู่ของผมเสมอ....
จนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ผมบังเอิญได้พบกับผู้หญิงอีกคน ทำงานที่เดียวกันผมกับเจ้าหล่อนคนนี้คุยกันมาเรื่อย....ผมไม่รู้ว่ามันเปนพรหมลิขิต หรือกรรมลิขิตกันแน่ เพราะตลอด 5 ปีที่ผมกับน้องคนนั้นรู้จักกันมา ปัจจุบันมันพัฒนามาไกลและเกินคำว่า " เพื่อน " ผมรักแฟนผมมาก แต่อีกใจหนึ่งผมก้อไม่เคยถอนตัวออกจากน้องคนนั้นได้เลย......ทั้งๆที่ในบางครั้งผมทำเปนลืมๆไปว่าเรารู้จักกัน ไม่คุย ไม่รับฟัง แต่มันก้อไม่ช่วยอะไรได้เลย ความรักมัน( ทุกข์ )ไม่สิ้นสุดจริงๆนะครับ น้อยไป....มากไป....ไม่มี มีแต่ทุกข์ ผมยังตอบไม่ได้เลยว่าเรื่องของเราทุกคนมันจะจบลงตรงไหน.......เจ็บปวด โง่ เลว รัก และความกลัว ไม่มีคำตอบหรอกครับ มันป่นเปกันกลับไปกลับมาทุกวันในใจผม..........ทุกข์ที่เราเป็นคนเริ่ม ทุกข์ที่ไม่รู้ว่าใจเราลอยไปอยู่ที่ไหนกัน?? สรุป ทุกข์เกิดกับเรา....เราเท่านั้นที่จะดับมัน แม้มันไกลและยาวนาน ไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่.....แต่ตัวเราเท่านั้นที่รู้วิธีพิชิตมัน ผมพยายามจะดับมันให้ได้เหมือนนั้นแหล่ะ ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข ว่างปล่าว พยายามเข้านะครับ

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

 

พุธองค์ บอกไว้ว่า คนเราจะมาเจอกันและอยู่ด้วยกันได้ มีปัจจัย2อย่างคือ
1เคยเกื่อหนุนกันมาในอดีตชาติ เคยร่วมทุกร่วมสุขกัน แลัทำบุญร่วมกันมาก่อน
2 ปัจจุบันเมื่อเจอกันแล้ว ต่างก็เกื่อหนุนกัน เช่นฝ่ายหนึ่งสละทรัพให้ใช้อีกฝ่าย สละแรก ปรนิบัต
หาก ขาด2สิ่งนี้แล้วถึงจะได้เจอกันเพราะบุญเก่า แต่ก็รักษากันไว้ให้ยืนยาวไม่ได้หากขาด ปัจจุบัน

ทำให้ดีที่สุด อย่างน้อยการที่เรารักเขาก็คือหวังให้เขาเป็นสุขและอย่าลืมว่าต้องไม่ทำให้ตัวเองเป็นทุกนะคะ

 

ขอให้สิ่งร้ายๆกลับกลายเป็นสิ่งดีๆ ด้วยบุญด้วยกุศลที่คุณคิดสร้างคิดทำนะ...(จะกำเศษแก้วไว้ให้บาดมือตัวเองทำไม)

 

กรรม ก็คือ การกระทำของเราเองนะครับ

อยู่ที่หัวใจของเราเอง ว่า เราจะตั้งใจรัก(เมตตา)เค้าตลอดไปมั๊ย

แม้ว่าจะผิดหวังครับ หรือจะเรียกว่า เสียสละก็ได้ครับ ไม่ใช่ hero แต่ด้วยหัวใจที่มีอยู่ในตัวของเค้า(คนที่เรารัก)ครับ


ความรัก(เมตตา และเสียสละ) เป็นทุกข์ เพราะเป็นอนัตตา ไม่อาจจะอยู่กับเราได้ตลอดกาลสมัย

ให้ดูความรักขององค์พระโพธิสัตว์กับนางแก้ว เป็นตัวอย่างครับ จวบจนชาติสุดท้าย ก็เป็นเช่นนั้นครับ

 

ความคิดของมนุษย์ ย่อมเปลี่ยนเเปลง ตลอดเวลา ไม่เเน่นอน เป็นเรื่องธรรมดา...ใช้ไหม
เหตุใด ความรักของคุณ...จะเเน่นอน
ศึกษาหาความจริง รู้เข้าใจ จาก ปฎิจจสมุปบาท เเละ อริยสัจ4.....จะได้เย็นขึ้น

 

มีสิ่งใหนย่อมทุกข์เพราะสิ่งนั้น.
มีแฟน ต้องคอยตามเป็นห่วง

 

ลักษณะนี้ ผมพบเจอบ่อยครับ และผลลัพธ์ส่วนใหญ่ก็ลงเอยคล้ายๆกัน คือกว่าจะตัดสินใจเลือกเส้นทางที่ต้องการจากใจตัวเองได้ ก็กินเวลานาน บางคนหลุดง่าย บางคนหลุดยาก ก็แล้วแต่วิธีการตั้งสติและวิบากกรรมที่กำลังส่งผลครับ

ส่วนใหญ่ ชีวิตคู่ที่มีคนใดคนหนึ่งรู้สึกว่าตกเป็นรองหรือเสียเปรียบ ก็มักจะไม่มีอำนาจในการกำหนดเส้นทางหรีือแรงดึงดูดที่ทำให้คู่หันมาร่วมทางกับเราได้ ในตรงนี้ขอให้ยอมรับตามจริงไปเลยครับ ว่าเราให้เขามากกว่าเขาให้เรา

เรารักเขา เเต่เขาให้ความรักน้อยกว่าเราให้มาก

เมื่อเรามีแรงดึงดูดน้อยกว่าก็ต้องตกอยู่ฝ่ายรองที่จะต้องรองรับอารมณ์ของเขา และจะต้องเป็นอย่างนี้ตลอดไปตราบใดที่เราไม่ยอมพลิกตัวเองให้เป็นฝ่ายเหนือกว่าเขา

ถ้าเรารู้สึกไม่ได้ว่าเราเหนือกว่าเขา และเขาไม่สามารถรับรู้ว่าคุณเหนือกว่า
เขาจะไม่มีวันยอมรับว่าคุณเป็นที่พึ่งให้เขาได้ครับ

ขอให้ฟัง [ame=http://www.youtube.com/watch?v=VGYWWI4w6xI]ดังตฤณวิสัชนา On Air ครั้งที่ ๙ - YouTube[/ame] ดูนะครับ