ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

คุณสันโดษค่ะ ขณะที่ดิฉันนั่งสมาธิแล้วเกิดตัวสั่นตัวโยก แต่พอเอาจิตมาจับที่หน้าอก กลับดีขึ้นไม่สั่นไม่โยกอีกเลย แต่ปวดที่ท้ายทอยมากๆ หลังจากออกจากสมาธิแล้วอ่ะค่ะ เป็นเพราะอะไรค่ะ จำได้ว่าตอนเด็กๆ เคยนั่งสมาธิจนเห็นแสง สี และหลังจากนั้นก็จะเป็นลักษณะคล้ายๆอุโมง และอุโมงนั้นกำลังจะดูดดิฉันเข้าไป ดิฉันฝืนไว้เพราะความกลัว หลังจากนั้นก็ไม่ได้ฝึกอีกเลย เพิ่งจะมาฝึกเอาตอนแก่เนี่ยแระค่ะ กรุณาตอบด้วยเถอะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

คุณสันโดษครับ ในขณะที่ผมสวดมนต์อยู่จะรู้สึกร้อนผ่าวบริเวณสะบักหลังด้านขวาน่ะครับ เริ่มเป็นอาการแบบนี้ซักประมาณอาทิตย์นึงแล้วครับ ผมไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร รบกวนคุณสันโดษช่วยชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

เมื่อก่อนไม่รู้สึกอะไร เดี๋ยวนี้นั่งสมาธิทุกวัน วันละอย่างน้อย 1 ชั่วโมง
บางทีก็รู้สึกแปลกๆ ที่ไหล่ บางทีก็เหมือนกับเขม่นที่หนังหัว ที่ท้ายทอย (สงสัยว่า มันมีกล้ามเนื้อให้เขม่นได้หรือ จุดพวกนี้) บางทีก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสที่เส้นผม แล้วก็ เขม่นเท้า เขม่นขา เขม่นเข่า เขม่นไปทั่วตัว เรื่อยๆ เลย โดยไม่ได้มีเหตุอะไรเฉพาะเจาะจง

ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ยังไง

 

ขอถามคุณสันโดษค่ะ ขณะที่ดิฉันนั่งสวดมนต์จะมีอาการหาวแล้วตามมาด้วยเกิดมือสั่นบังคับไม่ได้และจะสวดเร็วขึ้นอีก เป็นอย่างนี้มานานแล้วค่ะ ถ้าวันไหนไม่อยากสวดมนต์ก็จะได้ยินในใจเป็นเสียงสวดมนต์อยู่ตลอดเวลาค่ะ ช่วยตอบด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนากับคำถามทุกคำถามและคำตอบทุกคำตอบครับ สาธุ สาธุ สาธุ...........

 

เนี่ยผมอ่ะ มีลูกกลมๆ ลอยไปลอยมาประจำเลยคับ

ทำไงต่อต้องสนใจไหม

 

ขอทางสว่าง

อ่านทุกคำตอบที่คุณสันโดษตอบ ได้แนวทางมากที่เดียว
แต่ดิฉันคงติดอยู่ว่า เวลานั่งสมาธิ จะนั่งได้ไม่นาน
มักจะได้สัมผัสทางกลิ่น ทางกาย มีขนลุกเรอ บ่อยครั้ง
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
สาธุ

 

เสียงจะแปลกๆครับ บางครั้งก็แหบ บางครั้งก็เหมือนไม่ใช่เสียงตน เวลานั่งสมาธิความรู้สึกเหมือนกำลังเขียนไดอารี่เลยครับ มักจะคิดย้อนถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมา รวมทั้งคิดคาดการณ์ไปถึงความไฝ่ฝันในอนาคต ไม่สงบซักทีครับ ไม่ทราบว่าจะทำยังไง

 

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ คงช้าไปหน่อย ชอบประโยคนี้มากที่สุด เพราะเราเองคิดได้อย่างนี้ทุกอย่าง แต่ปฏิบัติตามไม่ได้
ช่วงนี้มีหลายๆเรื่องที่ต้องเตรียมตัว
รอบๆตัวเกิดสิ่งแปลกๆหลายอย่าง ทั้งกับตัวเองและบุคคลใกล้ชิดค่ะ
พยายามจะหาคำตอบ กลัวจะไปผิดทางอยู่เหมือนกัน

 

อนุโมทนาบุญกับคำถามทุกๆคำถามที่มีประโยชน์ กับคำตอบคำแนะนำของคุณสันโดษที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง เข้าเวปพลังจิตมานานหลายเดือน แต่ก็ไม่ได้ทุกวัน แต่ทำไมไม่เจอหัวข้อนี้ก็ไม่รู้ สงสัยบุญไม่ถึง วันนี้บังเอิญเข้ามาเจอ นั่งอ่านแล้วให้ความรู้สึกดีจังค่ะ
อนุโมทนาบุญกับคุณสันโดษด้วยนะคะที่มีคำตอบชี้ทางสว่างให้กับเพื่อนๆในเวปพลังจิต บุญรักษาทุกๆคนนะคะ

 

คุณสันโดษคะ
ตอนนี้หนูสวดมนต์มหาจักรพรรดิ์ของหลวงปู่ดู่อยู่ ในขณะที่สวดรู้สึกว่าตัวร้อนๆ บางครั้งก็สวดพาหุงมหากาไปด้วย หลังจากนั้นจึงนั่งสมาธิต่อ แต่ไม่ทราบว่าควรนั่งแบบไหนดี ตอนนี้พุทโธ อยู่ค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นวิธีการที่เหมาะรึยังคะ ก่อนหน้านี้สวดพาหุงอย่างเดียวแล้วนั่งสมาธิก็มีอาการโยกหน้าโยกหลังจนบางครั้งหน้าผากจรดพื้นเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

 

สวัสดีคะคุณสันโดษและสมาชิกที่ติดตามกระทู้นี้
ดิฉันขออนุโมทนาบุญกับคุณสันโดษที่มีจิตเมตตาปรารถนาให้ทุกท่านเดินทางในสายปฏิบัติให้ถูกต้อง ปลอดภัย วันนี้ดิฉันนั่งอ่านคำถามจากท่านสมาชิกและคำตอบที่น่าเลื่อมใสจากคุณสันโดษมาทั้งวันจนถึงเวลานี้เต็ม ๓๕ หน้า การที่ดิฉันได้มาพบกระทู้นี้ดิฉันเชื่อว่ามิใช่เป็นเรื่องบังเอิญหากแต่มีเหตุปัจจัยให้ดิฉันได้พบความกระจ่างและแนวทางปฏิบัติที่ถูกที่ควร ดังนั้นดิฉันใคร่ขอความเมตตาจากคุณสันโดษโปรดช่วยชี้แนะแนวทางในการปฏิบัติกับดิฉันด้วย การสวดมนต์อย่างจริงจังของดิฉันเริ่มต้นมาได้เพียง ๔ - ๕ เดือน เริ่มนั่งสมาธินับลูกประคำเมื่อประมาณ ๑ เดือนที่ผ่านมา(ไม่ทุกวัน)ทุกครั้งที่สวดมนต์จะตึงบริเวณบ่าและต้นขอบางครั้งตัวงอ หลังค่อม ศีรษะเงยหน้าขึ้นเพียงชั่วขณะหนึ่ง ๒วันที่ผ่านมานี้ขณะสวดพระคาถาชินบัญชรประมาณบทที่ ๙ เสียงสวดเปลี่ยนไปเป็นเสียงของคนแก่เสียงแหลมเล็กสวดชัดเจน(ตกใจแต่มีสติตามรู้) และการนั่งสมาธินับลูกประคำแบบชูมือขึ้นเหนือศีรษะ จากนั่งหลังตรงก็จะหดตัวหลังค่อมสลับกันไป บางทีศีรษะก้มต่ำมากคางชิดอกเลย อาการต่าง ๆ ทั้งหลายที่เกิดขึ้นดิฉันควรปฏิบัติอย่างไรเพื่อให้เหมาะให้ควร โปรดกรุณาช่วยชี้แนะผู้ด้อยความรู้และประสบการณ์ในทางปฏิบัติด้วยเถิดคะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงคะ

 

สวัสดีครับเพื่อนๆและคุณสันโดษที่เคารพ กระผมนั่งอ่านกระทู้ที่คุณสันโดษตอบปัญหาในการปฏิบัติธรรมในหลายๆกระทู้ กระผมรู้สึกดีมากๆที่มีคนปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ รู้แนวทางในการปฏิบัติให้เข้าถึงนิพพานซึ่งหาได้ยากยิ่ง กระผมเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งศรัทธาในการปฏิบัติธรรมตามแนวทางพ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เริ่มแรกเดิมทีกระผมฟังเทศน์ของหลวงตามหาบัว แล้วมีปิติเกิดในเทศน์บางตอนโดยจะมีน้ำตาไหลออกมา บางทีเห็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ครั้งแรกก็น้ำตาร่วงอย่างเช่นเห็นท่านหลวงตา หลวงปู่ประสาร สุมโน ซึ่งเป็นน้ำตาแห่งความปิติหลั่งออกมาจากก้นบึ้งแห่งจิต กระผมสวดมนต์ ภาวนาแทบทุกวัน ตอนก่อนสวดมนต์ก็จะมีอาการแปลกๆ คือมีอาการปวดหัวจี๊ดๆ บริเวณท้ายทอย อาการคล้ายๆกับตอนอยู่ในวัด ผ่านสถานที่ศักสิทธิ์ หรือบางทีตามที่ๆมีอุบัติเหตุบ่อยๆ ก็จะรู้สึกเป็นบางที่แรงบ้าง เบาบ้าง สุดแล้วแต่จะรู้สึกถึงตอนนี้ก็พอรับรู้ได้แต่กระผมไม่ยึดติดเหมือนแต่ก่อน ถัดมาหลังจากนั้นตอนที่ปฏิบัติที่วัดใหม่ๆ ตอนนั้นมีความกลัวที่ มืด สิ่งที่มองไม่เห็นเป็นกำลัง แต่ก็ผ่านพ้นมาด้วยดี แรกๆที่ทำกระผมไปนั่งสมาธิตรงดินป่าช้าที่เอามาถมที่วัด จิตปรุงมาก สร้างมโนภาพต่างๆนานา วันนั้นไม่สงบ สู้ไม่ไหวครับ เลยต้องถอนทับ ตอนเช้าคุณแม่ชีมาเตือนสติว่าความกลัวแค่นี้ยังไม่ชนะแล้วจะไปชนะกิเลสอะไรได้ กระผมเลยฮึดเลยครับสู้อีกสักคืน จิตตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัย สละกาย ใจ จิตในตอนนั้นคิดแต่เพียงว่าถ้ามาทำอัตรายเรา เราขอสละตายเพื่อเป็นพุทธบูชาแก่ตนเองจิตใจมีความฮึกเฮิมมากขึ้น ผ่านช่วงนั้นไปใจมีความอิ่ม สุข สว่าง มากๆครับยังพอจำได้ตอนที่ออกมาจากสมาธิตอนนั้น หลังจากนั้นจิตก็ปรุงต่อสร้างมโนเสียงมาสู้เป็นเสียงงูใหญ่คล้ายงูจงอางแต่เสียงดังกังวาลมากกว่า กระผมกลัวมายอมรับว่าเหงื่อชุ่มเลยครับ สู้ไม่ได้จิตไม่สงบจิตส่งออกนอกมาเลย หลังจากคืนนั้นก็มีเสียงอีกก็ต้องสู้กันอีกในการภาวนา ภาวนาจนรู้สึกอ่อนแรงกระผมเลยล้มตัวนอน เท่านั้นแหละครับ มโนสัมผัสมาในรูปแบบเลื้อยผ่านตัวข้าพเจ้าจากหัวไปสู่ปลายเท้ายาวและใหญ่มาก ตอนนั้นจิตไม่เคยเจออะไรแบบนี้จิตปรุงต่อให้กระผมคว้าตัวเขาไว้ปากก็ยังภาวนาพุธโธอยู่ไม่ขาด แต่สั่นมากๆกลัวมากๆด้วย คืนนั้นนอนแทบไม่ได้ หลังจากคืนนั้นต้องตั้งจิตตั้งใจใหม่ครูบาอาจารย์ให้ตั้งมั่นในพระรัตนตรัยไม่ส่งออกนอก กระผมก็สู้กิเลสตัวนี้ใหม่อีกคืน สรุปว่าหายครับทั้งเสียงและสัมผัส สละตายเป็นข้าพระพุทธอีกแล้วครับ ศรัทธาตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัยอย่างเดียวสิ่งอื่นมาทำอัตรายไม่ได้ หลังจากไปปฏิบัติธรรมที่วัดครั้งนี้ได้หลักใจมามากมายครับ จิตใจเด็ดเดี่ยวมากครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเล่าเรื่งสวดมนต์ และสภาวะจิตในช่วงนี้ให้ฟังนะครับ ขอความกรุณาท่านผู้รู้และคุณสันโดษช่วยให้คำชี้แนะแนวทาง ตักเตือนการปฏิบัติธรรมได้นะครับ กระผมจะอนุโมทนาเป็นอย่างสูงครับ ขอบคุณครับ

 

เรียนคุณลูกน้ำผ่าครับ สภาวะที่คุณเป็นคล้ายกันกับกระผมที่เป็นเลยครับ ตอนที่เป็นครั้งแรกจะรู้สึกขอนพอง น้ำตาไหล เหมือนโตจะโตผิดธรรมดา ใจหึกเหิมมาก เสียงของกระผมตอนนั้นใหญ่ กังวาลไปไกลมากจากที่เคยเคารพครูบาอาจารย์แต่ตอนนั้นเสียงพลังมหาศาลมาก ตอนนั้นกระผมสวดอิติปิโสร้อยแปดครับ แต่ดีที่สวดอยู่กับครูบาอาจารย์ ท่านก็มาลูบหลังแล้วสวดแผ่เมตตา หลังจากนั้นเป็นต้นมาก็มีมาบ้างครับแต่ส่วนมากเป็นคนแก่ รู้สึกตอนสวดจะคางยานมาก หน้าเหี่ยว แปลกๆดีครับ ทีแรกกระผมชอบมากน้อมมาทางนี้เยอะจริงๆ บางทีเป็นเสียงอ่อนนุ่ม กังวาล เพราะมากๆ แตครูบาอาจารย์ ตักเตือนกระผมว่าร่างกายเราเปรียบเหมือนรถ จิตเปรียบเหมือนผู้ขับ ตอนที่เราอยู่ในสภาวะนั้น ผู้ขับอื่นมาช่วยเราขับ อาจจะเป็นองค์เทพ องค์ธรรม หรือแม้แต่ภูมิอื่นก็สามารถมาช่วยขับได้ ส่วนมากจะเป็นภูมิสูง ซึ่งท่านศรัทธาในคุณพระรัตนตรัยมาก หาโอกาสที่จะแสดงความศรัทธา ตอนที่เป็นคือช่วงที่สภาวะของเราและเขามาบบรจบกันพอดี ไม่ควรยึด ให้มาก จะติดอยู่กับตรงนั้นนาน ครูบาท่านว่า นี่เป็นเครื่องล่ออุบายชนิดหนึ่งทำให้เราติด กระผมก็เชื่อนะครับแต่บางทีจิตก็ระลึกถึงท่านๆก็จะมาครับ ความรู้สึกตอนนั้นจะเหมือนเราครึ่งเขาครึ่งประมาณนั้นใช่ไหมครับ ลองปฏิบัติดูครับกระผมก็ยังอ่อนหัดในการปฏิบัติอยู่ต้องขอความแนะนำเพิ่มเติมจากผู้รู้ท่านอื่นครับ ขอบคุณครับ

 

เรียนคุณสันโดษ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคุณสันโดษมากเลยนะค่ะ หลังจากที่ได้อ่านข้อมูลการตอบของคุณสันโดษทำให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น

มีข้อสงสัยอยากจะซักถามถึงคุณสันโดษในเรื่องกรณีที่เราสวดมนต์มีความรู้สึกว่ามีอะไรหรือใครอยู่ข้างๆ ทำให้เวลาสวดมนต์ดูจะไม่มีสมาธิ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ พอจะมีวิธีแก้อย่างไรบ้างค่ะ และเวลานั่งสมาธิจะรู้สึกหนักๆตรงหว่างคิ้วค่ะ

และขอสอบถามเพิ่มเนื่องจากได้เคยแท้งเพราะเด็กไม่เจริญเติบโตในกรณีนี้เราทำบุญอย่างไรที่จะให้เค้าได้รับผลบุญได้ดีค่ะและที่ได้ทำไปเค้าได้รับหรือไม่

และปัจจุบันนี้ก็กำลังท้องอีกคนนึง การสวดมนต์จะสามารถช่วยให้เค้ามีสุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นเหมือนน้องคนแรกไหมค่ะ


ขอบคุณคุณสันโดษมากค่ะและขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยนะค่ะ

 

คุณสันโดษ ช่วยแนะนำในการปฏิบัติเพื่อพัฒนาจิตตัวเองให้หนูได้ไหมค่ะ

 

เวลานั่งสมาธิแล้วเจ็บหน้่าผากและลมหายใจหาย
ทำงัยดี

 

เวลาสวดบทพาหุง มหากา และเมตตาใหญ่ จะมีกระแสลมเบาๆแต่ยะเยือกมากระทบตัว และบางทีก็ไหลเวียนไปรอบตัวค่ะ

 

ขอปรึกษาคุณสันโดษหน่อยครับ

ผมก็พยายามที่จะตั้งใจทำความดีโดยไม่หวังการตอบแทน ต้องการความสงบเพราะชีวิตวุ่นวายมาก จนบางครั้งเกิดเป็นกิเลสมากๆ คือทำบุญไปเพื่ออยากให้ได้บุญมาเพื่อให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น แต่โดยส่วนตัวเป็นคนใจดีมีเมตตาอาจเป็นข้อดีที่ไม่มากชัดเจนที่สุด เมื่อได้อ่านข้อความของคุณสันโดษทำให้เกิดความกระจ่าง แค่รู้และดูจิตเท่านั้น ผมก็พยายามทำบุญโดยไม่หวังผลตอบแทนกลับมา แต่ผมว่าในใจลึกๆทุกครั้งที่ทำบุญก็ต้องเพื่อต้องการให้ชีวิตดีขึ้นแน่ๆ บางครั้งมันอาจจะเป็นการข่มจิตไม่ให้คิดเท่านั้น บางครั้งผมทำผมยังไม่รู้เลย ว่าตัวเองหวังผลตอบแทนหรือเปล่า แต่เท่าที่รู้ ชีวิตตัวเองวุ่นวายมากๆ ลำบากที่สุดในชีวิต แต่ก็ยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพียงแค่หวังว่าสักวันมันจะดีขึ้น และไม่มีวันกลับมาลำบากเหมือนเดิมอีก รบกวนคุณสันโดษให้คำแนะนำกับช่วงชีวิตที่วุ่นวายยุ่งเหยิงที่สุดในชีวิตครับ ขอบคุณครับ

 

ขอให้บอร์ดนี้ยังอยู่ให้อ่านนะครับ เป็นประโยชน์ทั้งสามทาง ทั้งมโนกรรม วจีกรรม และกายกรรม
นำไปปฏิบัติได้จริงนะครับ ผมมีปัญหาอยู่แต่้ขอไม่ถาม ผมยิ่งอ่านยิ่งสับสน จะเริ่มกลับไปหัดสมาธิใหม่ เริ่มต้นใหม่ แล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ
ที่มาก้อคือผมเซิทหาคำว่า"ขนลุก" เพราะช่วงนี้ขนลุกเป็นเนื่องๆ โดยเฉพาะช่วงนี้ครับ แล้วจึงเจอบอร์ดนี้เข้า(แต่ยังอ่านไม่ครบหน้านะ p12)
แล้วผมจับใจความได้ว่าจะสำรวจตนเองก่อน ขอบคุณมากครับ แล้วจะกลับมาอ่านต่อให้ครบครับ

ขออนุโมทนาครับ