จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

เอ้า ช่วยด้วยอีกคน...
รับไปนะ เพี้ยงงงงงงงงงง

 

สักพัก ครูพ็ญจะแจ้ง สิ่งที่ผมค้างท่านไว้ตั้งแต่เมื่อคืนนะครับ
ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ

สาธุ

 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่วิทย์

 

ถึงหนูทิวนะคะ ขอพูดในฐานะแม่คนนึงนะคะ

ครั้งแรกที่เข้ามาอ่านกระทู้หน้าแรกๆ ไล่มาเรื่อยๆจนมาอ่านข้อความของหนูทิว
ที่ลงไว้ เห็นครั้งแรกในใจยังทึ่งเลยและรู้สึกปลื้มแทนคุณพ่อคุณแม่ของน้องเลยคะที่มีลูกที่ดีแบบนี้ ดีใจแทนท่านจริงๆที่มีลูกที่ใฝ่ธรรมะโดยที่ท่านไม่ได้บังคับเคี่ยวเข็ญแต่จิตหนูแสวงหาเองซึ่งหายากมากในเด็กวัยรุ่นสมัยนี้ นี่ขนาดพี่เป็นคนอื่นที่ไม่รู้จักไม่เห็นหน้าแต่เห็นที่หนูทำยังรู้สึกภูมิใจและปลื้มใจ


คนเป็นพ่อแม่แค่เห็นลูกเป็นคนดีก็สุขใจมากแล้วคะแต่ถ้าเข้าหาธรรมะด้วยแล้ว
ยิ่งปลาบปลื้มมากยิ่งขึ้นไปอีก และเมื่อลูกทำผิดแม้จะมากน้อยแค่ไหน
ในสายตาคนทั้งโลกจะเห็นว่าลูกผิด แต่สำหรับพ่อแม่ลูกจะถูกเสมอคะ
ท่านพร้อมจะให้อภัยทุกอย่างทุกเรื่องอยู่แล้ว

พ่อแม่ทุกคนจะรักลูกด้วยใจที่บริสุทธิ์และประเสริฐยิ่งรักแบบไม่หวังสิ่งใด
ตอบแทนให้ได้ทุกสิ่งอย่างแม้กระทั่งชีวิตคะ

อย่างที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว่ว่า
"พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก"

ขอเป็นกำลังใจและส่งบุญกุศลทั้งหมดให้หนูทิวข้ามผ่านอุปสรรคทั้งหมดที่มีอยู่แล้วทำในสิ่งที่ลูกควรทำที่สุดในชีวิตคะ

 

ก่อนนอนขอนิดนุงนะ ทิวจัง

เมื่อกี้สวดมนต์
เข้าไปหตกกะใจ ปกติ ที่นั่งสวดมนต์ของพี่ จะนั่งพื้น พอดีที่นั่งเดิมเสียหายไป

แม่ของพี่ท่านเอาเบาะมาวางให้ เรานี่น้ำตาซึมเลย

ท่านให้ไม่มีประมาณกับลูกจริงๆ ให้โดยไม่มีเงื่อนไข
ให้เพราะอยากให้ดวงใจบริสุทธิ์

ท่านไม่มีอะไรกับเราหรอกในส่วนลึกของจิตใจ

มีแต่เราเท่านั้น ที่มีอะไร จึงไม่กล้า

ทิวจัง ..อึ้บเดียวลูก ทำสะนะ.. ทำได้แล้ว
สวัสดีครับ

 

พักขันธ์มั่งนะ เดี๋ยวจะแย่

เป็นห่วงนะเด็จน้อง อิอิ

 

รอครูเพ็ญอีกนิดนะขันธ์นะ..แล้วค่อยนอน เหอะๆๆๆๆๆ

 

ไปด้วย ไปด้วย ไม่มีแรงเขียนแร๊ว แต่จิตนี่สิไม่สนใจเลย
จะลุยลูกเดียว รึ กลัวได้โพกหัว เที่ยวพม่า เป็นหม่องดัช 555555555

 

หม่องวิทย์ไปด้วยคน ...
แต่พรุ่งนี้ต้องไปลุยญี่ปุ่นก่อน 55555

สรุป ขันธ์รอครูละเอียดม่ายหวายเลี้ยววววววววว

 

ใช่คับพี่นก :d ตอนนี้ตามอ่านในกระทู้ไม่ทันแล้ว โมทนากับคุณครูทุกๆท่านและนักเรียนทุกๆท่านด้วยคับ รวมถึงนักแอบเรียนด้วยนะคับ (ผมเป็นมาก่อน อิอิ ) ถ้าแอบไปเรื่อยๆจะเจอทางตันนะคับ เดี๋ยวจะหลงกับตัวสงสัยไปไกลนะคับหรือติดงง เอะพอแบบนี้แล้วหรือทำได้ถึงไหนแล้วนะก็คงติดงงติดสงสัยอยู่แบบนั้นละคับ ถ้ายังไม่มีคุณครูก็ประกาศหาคุณครูในกระทู้นี้เลยนะคับ เราจะได้ส่งการบ้านรายงานผลการฝึกและอารมณ์ต่างๆ ได้รับคำแนะนำจากคุณครูผมรับรองไปได้เร็วครับอย่างที่เรายังไม่ทันรู้ตัวเลยนะ แต่เราต้องตั้งใจแน่นะไม่ใช่ของทำเล่นๆนะจ๊ะ ถ้าทำเล่นๆ ก็คงต้องเกิดเล่นๆต่อไปนะคับ เราได้เกิดมาเจอกับศาสนาพุทธทั้งทีอย่าให้เสียที่เกิดมาเจอนะคับ ท่านทุกๆคนที่เข้ามาอ่านในกระทู้นี้คงไม่มีใครไม่ปราถนาที่จะพ้นทุกข์กันหรอกใช่ไหมคับ จะช้าอยู่ไงตายไปอาจจะไม่มีโอกาสดีๆแบบนี้แล้วนะคับ เราก็เหมือนกันทุกคน(จิต)นั้นและคับค้นหาความจริงกันให้ดีๆนะคับ เป็นกำลังใจให้กับทุกๆดวงจิตที่ใฝ่ดีคับ

 

พักผ่อนเถอะคะ ครูวิทย์
เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องลุยทั้งญี่ปุ่น
และลูกศิษย์อีกหลายคน
ที่รอครูวิทย์โปรดอยู่

สาธุคะ

 

ตั้งแต่ตื่นนอนมา
จิตเข้าสู่สภาวะความนิ่ง ดิ่งลึก จนหูหวิ้งๆเลย
ถึงว่าทำไมจิตนิ่งดิ่งลึกไว เอาสติตามไปดู ก็อุทานขึ้นมาว่า อ๊อ มีใครไม่รู้ส่งมาให้หลายท่านอยู่
เมื่อจิตทรงฌานนี่นะพวกเรา ไม่ว่าทางโลกจะยุ่งแสนยุ่ง เราจะทุกข์แสนทุกข์สักปานใด
แต่จะไม่มีผลต่อจิตใจของตนจริงๆ แถมมีสติปัญญาแหลมคม คอยช่วยให้ความคิด การตัดสินใจ
ถูกต้อง รวดเร็วทันใจของเราดีขึ้นด้วย โดยไม่ต้องลังเล หรือว่าสงสัย

ในขณะที่จิตทรงฌาน ความรู้สึกเหมือนว่าเรานำกายออกห่างจากกองขยะอันสกปรกโสโครกนั้น หรือสตินำจิตออกมาจากกองทุกข์ หรือกองกิเลสทั้งปวง นั้นเสียได้
เราก็เลยรู้สึกว่าปลอดภัย หายห่วง ทั้งกายและจิตเลย

แต่ที่จิตขณะที่ทรงฌานกันอยู่นั้น ก็แค่เพียงชั่วคราว หรือเหมือนกับเราขณะฝันดีอยู่
แต่ถ้าเมื่อไหร่ ฌานถอย หรือฌานเสื่อม
จิตเราก็จะไหลไปรวมกับกิเลส กับร่างกาย หรือกับทุกข์ทั้งปวง
และท้ายที่สุด อีกไม่นานนัก เราก็จะเป็นทุกข์ เพราะจิตไปตั้งอยู่ในแดนแห่งทุกข์นั้น

แต่เราจะทำอย่างไร ให้จิตพวกเราเป็นสมาธิเข้ม หรือทรงฌาน
ขอตอบว่า ทั้งสติ ทั้งจิต หรือทั้งฌาน นิมิตมันต่างก็ไม่เที่ยง
แต่ขอให้เราสร้างสติกันบ่อยก็แล้วกัน
โดยเฉพาะพวกที่อยากทำจิตเกาะพระได้แนบแน่น หรืออยากยกจิตตามกัน

คือเราจะต้องฝึกสร้างสติ หรือระลึกรู้ตัวอยู่บ่อยๆ
เพราะในขณะที่ เรา(สติ)ระลึกถึงพระกันอยู่บ่อยๆนั้น จึงเท่ากับเราสร้างสติกันให้เกิดขึ้นอยู่บ่อยๆโดยที่เราก็ไม่ทันจะรู้ตัว
เมื่อเราสร้างสติเกิดขึ้นให้บ่อยๆกันอยู่นั้น จิตของเราก็จะพลอยนิ่ง สงบ เงียบ สงัด
หรือจิตเป็นสมาธิดีขึ้น หรือจิตทรงฌานสูงขึ้นไปเรื่อยๆ

แต่ในขณะที่จิตพร้อมใช้งาน หรือขณะที่จิตทรงสมาธิ หรือฌานกันอยู่นั้น
ขอให้พวกเราเอาสตินำจิต น้อมนำไปพิจารณาถึงแก่นธรรม หรือที่จิตกำลังไปรับรู้กับเรื่องราวต่างๆอยู่นั้น
เราก็น้อมจิต ในขณะที่จิตมีปัญญา หรือจิตพร้อมใช้งานอยู่นั้น ทำวิปัสสนา หรือ
ให้จิตพิจารณาถึงธรรม ที่ลักษณะตามความเป็นจริง ที่จิตของเราไปรู้ ไปเห็นอยู่นั้น
แต่ถ้าเราน้อมนำจิตไปพบกับสัจจะธรรม หรือความเป็นจริงดั่งที่กล่าวไปแล้วนั้น
จิตเราก็จะทำหน้าที่ปล่อยวางกับที่ไปรับรู้กันมาได้เอง
หรือครูเพ็ญมักชอบพูดกับพวกเราอยู่บ่อยๆว่า รู้วาง รู้ๆวางๆ หรือรู้แล้วก็วาง
เมื่อจิตเข้าถึงสัจจะธรรม เข้าถึงธรรมชาติ คือการเข้าถึงความเป็นธรรมดา
หรือน้อมนำจิตเข้าสู่ในกฎพระไตรลักษณ์ นั่นเอง
จิตของพวกเราจะปล่อยวางกันได้

ต่อไปนี้พวกเราก็พอจะเข้าใจถึงการละ ปล่อย วางอันนี้กันได้
แต่ทำไมจิตของพระอริยสงฆ์ถึงละ ปล่อย วางกันง่ายดาย
แต่จทำไมจิตของปุถุชนถึงละ ปล่อย วางกันยากมาก
เพราะเพราะเนื่องด้วย เราเข้าไปไม่ถึงกระแสจิตตนเอง หรือจิตไม่มีแรง ไม่มีสติ ไม่มีสมาธิ ไม่มีปัญญากัน จิตก็เลยไปไม่ถึงกระแสจิตของเอง
หรือจิตเข้าไปไม่ถึงความจริงนั้นๆ หรือจิตเข้าไปไม่ถึงธรรมชาติ ธรรมดา ธรรมะ
หรือจิตเข้าไปไม่ถึงกฎของพระไตรลักษณ์ ของพระพุทธองค์

สรุปแล้วในการเดินทางของจิต เรื่องจิต
ตั้งแต่จิตปุถุชน ธรรมดา ไปจนถึงจิตพระโสดาบัน ยันจิตพระอรหันต์
สติสำคัญที่สุด จะเป็นตัวขับเคลื่อนให้จิตจะไปถึง หรือบรรลุธรรมกันหรือไม่
(สตินะ สติ ท่องกันไว้ให้ดีๆ)
ส่วนจิตนั้นก็สำคัญไม่แพ้กัน แต่ถ้าจิตใครดี หรือไวนั้น แต่ถ้าสติใครไม่ดี หรือมีมากไม่พอ ก็พบจุดจบ หรืออาวสานกันได้เหมือนกัน

สรุปแล้วมีความสำคัญคนละแบบกัน

ขอบใจสำหรับผู้ที่ส่งพลังพุทธะ หรือกำลังมาให้นั้น ผมรับรู้ได้
และในขณะนี้งานทางโลกฏ้กำลังเข้มข้น นั่นหมายถึงจุดเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เหมือนกัน
บางคนสงสัยว่าทำไมผมยุ่งมาก แต่ทำไม๊ ปลีกเวลามาทางกระทู้กันได้
แต่ผมเองไม่งงอะไร เข้าใจตนเองดี
เพราะด้วยหน้าที่ของแต่ละคนแตกต่างกัน

พวกเราก้ไม่ต้องไประแวงคนอื่นๆมากนัก เพราะนอกจะผิดศีลละเอียดกันแล้ว เราก็จะไม่สบายใจไปด้วย เพราะว่า จิตเราไปอยู่ในแดนอบายภูมิ
อันนี้ถ้าใครรู้รู้ให้นึกถึงพระไวๆ อย่างน้อยที่สุด จิตของเราก็อยู่ในแดนสวรรค์ หรือ
แดนบุญ แดนกุศล อันนี้ถือเป็นเรื่องที่จำเป็นนัก
เพราะคนที่ทำผิดศีลละเอียดกันมาก เมื่อเปรียบเทียบกับศีลหยาบ
ศีลหยาบ หรือศีล5 รักยากกันยากก็เพราะว่า จิตเราไม่นิ่ง
แต่สำหรับนักภาวนา หรือผู้ปฎิบัติ จิตเขาจะนิ่งดี และเราก็ไม่ต้องรักษาศีลกันด้วย เพราะถ้าจิตยิ่งนิ่งตัวเดียวนะ ที่เหลือศีลจะรักษาเราเอง เราไม่ต้องไปรักษาแล้ว
เพราะสติเกิด ศีลก็เกิดตาม พวกเราคอยสังเกตกันให้ดีๆ
ก็เท่ากับว่า ถ้าใครฝึกสติเกิดขึ้นบ่อยๆ จึงก็เท่ากับว่าเรา ทำบุญภายในกันได้ตลอดเวลาเลย
(อันนี้พวกเราเก็ต/เข้าใจกันไหม๊?)
เพราะดีกว่าจะคอยตื่นเช้าไปซื้อกับข้าวไปตักบาตร เพราะเราจะได้บุญกันเฉพาะตักบาตร แต่ถามว่าในขณะที่เราตักบาตรนั้น เราเสียเวลาไปกี่นาที กี่ชั่วโมง
แต่ถามว่า ถ้าเราเวลาที่เราหลังตักบาตรพระไปแล้วนั้น
จิตของเราไปยุ่งเกี่ยวกับอะไร ฝ่ายบุญกุศล หรือว่าฝ่ายบาป อกุศลกัน
ตนเองก็จะตอบกันได้
อันนี้พวกเราพอจะเข้าใจวิธีหาบุญ สร้างบุญกันไม่มากก็น้อยแล้วนะ

แต่สำหรับการทำบุญไปแล้ว เราจะได้บุญมากหรือน้อย ก็จะขึ้นอยู่กับปัจจัย
และในระหว่าง ก่อนทำ ขณะทำ และทำไปแล้ว
เช่น ก่อนทำจิตใจเรามีความตั้งใจในการทำบุญ บารจาคแค่ไหน (เราตอบเอง)
และในระหว่างทำ จิตใจของเราคิดเช่นไร เมื่อใส่บาตร หรือบริจาคทรัพย์สินเงินทองให้กับทางวัดไปแล้ว หรือการให้ทานกับผู้อื่นๆ
และหลังบริจาคนั้น จิตใจเราคิดอย่างไร เสียดายหรือไม่เสียดาย
แต่ไม่เสียดายบุญก็ได้ในส่วนนี้ก็เต็ม แต่ถ้าไม่บุญที่ทำก็ไม่เต็ม

เรื่องบาป-บุญนี้จึงเป็นเรื่องละเอียดอ่อน แต่ก็พอๆกับเรื่องจิตของตนเอง
โดยเฉพาะเรามักจะคิดกันว่า
ทำไมนะ คนอื่นไม่ยอมจะเข้าใจตนเองเลย
อันนี้ก็ถือว่า วิธีแค่คิดก็ผิดแล้ว หรือมิจฉาทิฏฐิ กันตั้งแต่เริ่มแรกกันแล้ว บาปก็จะค่อยตามมาทีหลัง

แต่ถ้าเราฝึกจิตมาดีแล้ว จิตจะค่อยๆละเอียด ค่อยๆรู้เพิ่มมากยิ่งๆขึ้นไปอีกเรื่อยๆ หรือจิตจะเป็นแบบสัมมาทิฎฐิกันมากขึ้นไปเรื่อยๆ
จนกลายเป็นเหมือนจิตอรหันต์ คือจิตสะอาด บริสุทธิ์ ผุดผ่อง หรือจิตที่ปราศจากกิเลส นั่นเอง

พูดไปพูดมายาวอีกจนได้
เดี๋ยวลูกทิว,,,,,ลิ๊บ บ่นเอาอีก เพราะจิตวัยรุ่น

 

ขออภิมหาโมทนาสาธุๆ กับจิตบุญดวงที่ 22
หวยงวดนี้ไปออกคนในกระทู้ คุณjarunee (จิตม้ามืด) สังกัดใครกันละเนี๊ย!

ยินดีด้วยความจริงใจ และขอต้อนรับเข้าสู่คณะจิตบุญ จิตเกาะพระนะครับ

นี่คือจิต หรือว่านุ่นกันแน่
ทำไมหมู่นี้ จิตลอย จิตยกรายวันกันเลยเชียวรึ???
แต่ถ้าใครมีกำลังใจ หรือบุญบารมีพร้อม ก็จะยกกันง่ายขึ้น

จิตตั้งอยู่เหนือขันธ์5 เหมือนเหนือโลกนั้น เป็นเช่นไร
อย่าลืมมาอธิบายกันในกระทู้กันด้วย เพื่อเป็นธรรมาทานให้กับเพื่อนๆที่กำลังแอบทำ หรือกำลังเกาะขอบกระทู้ ขอบนิพพานกันอยู่

และขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่าน ทุกๆดวงจิต
หลุดพ้นทุกข์ไปอีกดวงจิตนึงแล้ว
และนอกจากยกจิตกันแล้ว แต่ก็ยังไม่หมดหน้าที่กัน
ตราบใดที่ยังครองขันธ์5 กันอยู่ ก็ยังดำเนินตามวิธีของมนุษย์กันไปจนวาระสุดท้าย
นี่พวกเรากำลังฝึกความรู้สึกตัว ฝึกจิต ฝึกมิให้จิตของตนเองนั้นหลง เดินหลงทางกัน ให้จิตกลับมาเดินบนเส้นทางตรง หรือมรรค ผล
และมีเป้าหมาย ปลายทางสิ้นสุดกันที่ พระนิพพาน

หมู่นี้รู้สึกว่า อิ่มเอิบใจ สุข ล้นหลาม ปลาบปลื้มปิติ ยินดีเหลือหลาย จนน้ำตาคลอเบ้า ไหลเอ่อนองหน้า
หยาดน้ำตา ไหลนอง อาบสองแก้ม รอยยิ้มแย้ม เปี่ยมสุข จิตผ่องใส ปลี้มปิติ เห็นดวงจิตขยันยกกัน

จิตยกกันน้อยนัก
โอ้อนิจัง! จิตที่เหลือ ที่ยังไม่ยกกันอีกหล่ะ!
คือที่ยังหลงเหลือ แต่ยังเดินทางตรง ก็ยังดีกว่าเดินทางอ้อมกัน
และที่ยังไม่นับกับจิต ดวงจิตที่หลงกันอีกมาก เป็นจำนวนเท่าใด คือนับไม่ถ้วน ยังต้องหลงเวียนว่ายตายเกิดกัน ทุกข์กัน ไม่รู้จักจบ จักสิ้น

พวกเราเมตตา สงสารพวกเขาเหล่านั้นกันด้วยเถิด
เพราะเราต่างก็เคยเสวยทุกข์กันมาถ้วนหน้า ยิ่งรู้สึกกันดีว่า มันเป็นทุกข์
มันทรมานกัน เช่นไร

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=dK_67wRHnyk]คนไทยรักกัน - YouTube[/ame]​

แต่ถ้าวันนี้คนไทยยังไร้สติกัน
ลูกหลานเหลน หรือประชาชนชาวไทยนั้น
จะอยู่อย่างสงบสุขกันได้อย่างไร
ประเทศไทย มิใช่เป็นของบุคคลใด บุคคลหนึ่ง หรือกลุ่มใด กลุ่มหนึ่ง

แม้นกระทั่งตัวเราก็เถอะ
แต่ถ้าเราไม่มีสติมากพอ จึงเป็นเหตุทำให้จิตใจของตนเองไม่สงบ ไม่สุขได้เหมือนกัน
เพราะฉะนั้นแล้ว เราจึงไม่สามารถไปแก้ไขจิตคนอื่น สังคม ประเทศชาตินั้น เราแก้คนเดียวไม่ไหว หรือแก้ไม่ได้
แต่พอจะแก้ไขกันได้ก็จะมีอยู่อย่างเดียว ก็คือ จิตของเราเอง

แต่ถ้าพวกเราช่วยกันแก้ไขเรื่องจิต ของแต่ละคน
ต่างคนต่างร่วมมือแก้ไขที่จิต ดวงจิตของกันและกัน ละก้อ
ถึงแม้นจิตจะไม่ได้ยกทุกคนก็ตาม
แต่อย่างน้อยที่สุด ก็ขอให้จิตพวกเราเดินตรง สายตรง สายกลาง นั่นก็คือ มรรคมีองค์8
หรือศีล สมาธิ ปัญญา
เพราะมีเพียงสายเดียวที่จะหลุดพ้น สายเดียวที่จะไปพระนิพพานกันได้
และสายบุญที่ใหญ่หลวงที่สุด ก็คือ สายปฎิบัติ
หรือสายที่พวกเรากำลังทำจิตเกาะพระกันอยู่ในขณะนี้ฯ
ก็ถือว่าใช่
​

 

โมทนาสาธุกับคุณแอ๋ว อีกครั้งค่ะ
ต่อไปเมื่อเริ่มจับอารมณ์นิพพานได้
ก้อคงจะต้องมาช่วยกันฝึกมาช่วยกันสอนนะคะ

 

สาธุโมทนาบุญคะ พี่เพ็ญ

ตอนนี้ก็เหมือนจิตเกิดใหม่(แต่ยังอยู่ในร่างเดิม)
ต้องเรียนรู้อีกมากมาย
ยินดีรับคำชี้แนะจากคุณครู
และจิตบุญทุกท่านคะ

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๒๒ ณ วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๕<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start -->

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๒๒
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ


สาธุ สาธุ สาธุ


สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 22 ค่ะ สาธุ๊ ​

 

วันนี้วันไหว้ครูที่ทำงาน เลยถีอโอกาสนี้ มอบดอกไม้ให้คุณครูทุกท่านที่ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจ และกำลังจิตในการช่วยยกจิตกับลูกศิษย์ทั้งหลาย และขออโหสิกรรมถ้าเคยล่วงเกินท่านทั้งหลาย (เคยแอบคิดว่า บาง post ยาว ขี้เกียจอ่าน สำนึกผิดแล้วนะคะ เมี่อกี้ก็อ่าน post ยาวๆ-ของท่าน จนจบแล้ว) ตอนนี้ฝึกจิตเกาะพระกับคุณครูนก ชาย มาได้ประมาณสัปดาห์นึงแล้วค่ะ อาการวัยรุ่นใจร้อน รอไม่ได้ แทบจะไม่ปรากฏอีกแล้วค่ะ

ตอนเช้าก็ขอขมา ที่หน้าพระก่อน ปกติก็ขอขมาอยู่แลัวตอนสวดมนต์ แต่วันนี้เป็นวันไหว้ครูเลยมีพวงมาลัยดอกมะลิด้วย เสร็จแล้วจะโทรไปขอขมาแม่ ทั้งๆที่เคยขอขมากันหลายครั้งแต่ก็ยังรู้สึกลำบากใจ เลยเดินไปเดินมา ขอทานข้าวเช้าก่อน แล้วมีโทรศัพท์มาบอกว่าพ่อของเพี่อนสนิทเสีย เลยเห็นว่าความตายไม่รอใคร รีบโทรไปหาแม่ แม่ไม่รับอีก แต่ในที่สุดก็ติดต่อได้ แม่คงงงเหมีอนกันวันไหว้ครู ทำไมมาอวยพรแม่และขอขมา แต่แม่ก็บอกให้อภัยทุกอย่าง ครูนกคะ ก่อนโทรพี่พยายามตั้งสติเต็มที่แล้ว แต่น้ำตายังไหลออกมาจนได้
คุณพ่อเสียแล้วก็เลยขอเมตตาพระพุทธเจ้าผ่านคำขอขมาไป (บารมีพระพุทธเจ้าเปิด 3 โลก)

ท่านที่ยังเกาะขอบกระทู้อยู่ (ไม่แน่ใจยังมีอีกไหม) หรือท่านที่เข้ามาใหม่ ลองทำจิตเกาะพระดูนะคะ ถ้าท่านเคยปฏิบัติในแนวทางอี่นมา จิตเกาะพระก็จะช่วยต่อยอดให้ในอัตราที่น่าพอใจ (พูดจากประสบการณ์ ของตัวเอง) เพราะจิตเกาะพระทำได้ตลอดเวลา ขอแค่มีความเพียรและมีครู คอยชี้แนะ ขยันส่งการบ้านด้วยนะคะ อธิษฐานขอบารมีจากสมเด็จองค์ปฐมและพระพุทธเจ้าทุกพระองค์บ่อยๆ ตอนแรกที่เกาะขอบกระทู้อยู่ ก็ทำผิดๆ ถูกๆ ไปต่อไม่ถูก พอได้ครูโดยการจัดสรรของครูเพ็ญก็ดีขึ้นมากๆเลย

ขออนุโมทนากับดวงจิตทุกดวงที่ยกแล้วและกำลังจะยกต่อๆไป และขอส่งกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังฝึกอยู่

ผิดถูกอย่างไร น้อมรับคำชี้แนะค่ะ

 

เอาคำสอนของท่าน ท่าน ว.วชิรเมธี มาฝากครับ
ปลาบปลื้มมากๆเลย -/\-

 

รับรู้ถึงจิตน้องคนนี้ได้
เลยปลื้มใจแทน ที่เธอกำลังจะได้จิตเดิมแท้กลับมา
ขอบใจเธอีกครั้งที่ร่วมกันแชร์ประการณ์ ทำจิตเกาะพระ
ขอให้เธอไม่ต้องทำเพื่อใคร ขอให้เธอทำเพื่อจิตของตนเองก่อน แต่ถ้ารอดเมื่อไหร่ เธอจะกลับมาช่วยเหลือดวงจิตอื่นทีหลัง เพราะเป็นสะสมบุญ บารมีของเธอเอง เพราะโลกหลังความตายนั้น เห็นมีแต่บาปกับบุญที่ยังคงติดตามไปทุกๆภพ ทุกชาติ

และขอให้เข้าใจเสียใหม่ว่า ครูบาอาจารย์ ก็เปรียบเสมือนคุณพ่อ คุณแม่
เพราะ ต่างก็ทำหน้าที่เป็นผู้ให้เหมือนกัน โดยเฉพาะครูในที่กระทู้นี้ ให้กันแบบเทน้ำ เทท่า เหมือนดั่งครูปกครองกล่าวไปแล้ว(ครูดัช)
และไม่มีครูท่านไหนที่มีจิตไปโกรธลูกศิษย์จริงๆกันหรอก มีแต่จะให้โอกาสกันมากกว่า เพราะจิตพวกเรายังหลงทางกันอญุ่มาก
แต่ครูกลับมองเห็นแต่ความเมตตา คิดว่าจะทำอย่างไร จะช่วยยกจิตของพวกเธอกันให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ ตามอายุขัยของแต่ละท่าน

ขอโมทนาด้วยใจจริง