โดนรังแกทำอย่างไรดีครับ

:'(ไม่อยากไปโรงเรียนเลยครับตอนนี้อยู่ม.5ไปโรงเรียนก็โดนแกล้งรังแกไม่มีทางสู้ครับเคยคิดสู้แต่รู้ว่าตอบโต้ไปก็โดนหนักบางทีอาจถูกกระทืบเพราะมันพวกเยอะครับไม่รู้จะทำยังไงครับไม่เคยทำใครก่อน เวลาโดนรังแกก็ต้องเฉยทำไรไม่ได้ รู้สึกโกรธและแค้นมากๆครับ เคยคิดฆ่าตัวตายคับ ใครช่วยหาทางออกให้ทีครับไม่รู้จะไปปรึกษาบอร์ดไหนครับ:''(​

 

มันเป็นกรรมนะน้องเอ้ย ก่อนอื่นต้องยอมรับในผลของกรรมของเราเอง ถ้าไม่มีกรรมกันมาก่อน กรรมนี้ก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย

น้องคงเคยไปทำอะไรให้ใครเจ็บช้ำน้ำใจ ข่มเหงรังแก คนที่อ่อนแอกว่ามาก่อนในอดีต ผลของกรรมเลยส่งผลให้น้องต้องเจอสภาพเช่นนี้

วิธีแก้ที่ดีที่สุดอยากจะแนะนำให้อดทน อย่าโกรธตอบ ไม่ต้องโมโห อย่าไปนึกอาฆาต พยาบาท จองเวรกันอีกไม่มีที่สิ้นสุด เป็นการฝึกขันติบารมีที่ดีนะ อีกปีครึ่งเองก็จบละ ลองสวดมนต์บทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุึง (พระพุทธเจ้าชนะมาร) แล้วก็สวดพุทธคุณจำนวนรอบเท่าอายุ +1 ก็ประมาณ 18 รอบ

แล้วแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายนะ ทำให้ประจำ สม่ำเสมอ รับรองว่ามันต้องดีขึ้นแน่ๆ

 

พี่หลังไมย์ไปหาเราเเล้วนะ ครับ
สู้ๆนะ มีอะไรก็ติดต่อพี่ได้พอจะช่วยเเนะนำให้

 

ทางธรรม สวดมนต์แผ่เมตตาออกชื่อนาย__นามสกุล__ ขออย่าเบียดเบียนต่อกันและกันอีก เริ่มตั้งแต่วันนี้ค่ะ จะเริ่มเห็นผลช้าหรือเร็วอยู่ที่จิตตอนแผ่เมตตาว่าทั้งเราและเขาไม่อยากเบียดเบียนเป็นศัตรูกัน ใจสงบไม่อาฆาตแผ่ด้วยความอยากให้เขาเป็นสุข เป็นผล
ทางโลก ปรึกษาอาจารย์ใหญ่ ครูฝ่ายปกครอง,ผู้ปกครองเรา ใช้หาวิธีสันติที่สุด...
เรื่องบางเรื่องผู้ใหญ่รับรู้ดีที่สุด เด็กวัยรุ่นอารมณ์ร้อน บ้างแอบมีพกอาวุธ อย่าแอบเก็บเรื่องไม่บอกใคร นานไปอาจอันตราย เครียดมากอยากฆ่าตัวตาย ขอให้คิดหลายๆรอบ ไม่ใช่ทางออกที่ดีค่ะ ตายไปตกนรก พ่อแม่เสียใจ ตัวเองเสียโอกาส
อยากแนะนำคาถาชินบัณชร คาถาพยายม แผ่เมตตา ถ้าอยฺ่ในศีล5 คนที่คิดไม่ดีกับเรา แค่คิดเขาก็แย่แล้วค่ะ แต่ทุกอย่างไม่เห็นผลทีเดียว ต้องทำบ่อยๆได้ทุกวันยิ่งดี.
พยายามหลบหลีกกลุ่มอันธพาล อย่าเดินคนเดียว หรือท่องคาถาเวลาว่าง แคล้วคลาดดีค่ะ
ไม่ทราบจะช่วยได้บ้างหรือเปล่าแต่ถ้าจิตศรัทธาก็เอาไปใช้ใด้ค่ะ ก่อนนอนและก่อนออกบ้าน ไปโรงเรียน
คาถาบูชาหลวงพ่อโสธร
นะทรงฟ้า โมทรงดิน พุทธทรงสินธุ์ ธาทนงสมุทร ยะทรงอากาศ พุทธังแคล้วคลาด
ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด ศรัตรูภัยพาล วินาศสันติ นะกาโร กุกกุสันโธ สิโรมัชเฌ
โมกาโร โกนาคะมะโน นานาจิตเต พุทธะกาโร กัสสะโป พุทโธ จะ ทะเวเนเต ธากาโร ศรีศากกะยะมุณี โคตะโม ยะกันเน ยะกาโร อะริยะ เมตตรัยโย ชิวหาทีเต ปัจจะพุทธา นะมามิหัง
เวลาสวดมนต์ไหว้พระให้อธิฐานจิตให้รอดพ้นจาก สรรพสิ่งสรรพสัตว์ สรรพบุคคลร้ายๆ
อนุโมทนาค่ะ

 

แนะนำให้น้องรักษา กาย/วาจา/ใจ ให้ดีครับ

ถ้าน้องรักษา กาย/วาจา/ใจ ดีในระดับหนึ่งแล้ว คนมาหาเรื่องน้องจะเดือดร้อนเอง

ขอเล่าเรื่อง พรานชื่อโกกะ

...เวลาเช้าวันหนึ่ง นายพรานโกกะถือธนู มีสุนัขห้อมล้อมออกไปป่า พบภิกษุถือบิณฑบาตเป็นวัตรรูปหนึ่ง กำลังเที่ยวบิณฑบาตในระหว่างทาง โกรธแล้ว พลางคิดว่า "เราพบคนกาลกิณี วันนี้จึงไม่ได้อะไรเลย" ดังนี้ แล้วหลีกไป.

ฝ่ายพระเถระเที่ยวบิณฑบาตในหมู่บ้าน ทำภัตกิจแล้วจึงกลับไปสู่วิหารอีก.

ฝ่ายนายพราน เที่ยวไปในป่าไม่ได้อะไรๆ เมื่อกลับมาก็พบพระเถระอีก จึงพูดว่า "วันนี้ เราพบคนกาลกิณี นี้แล้ว(ซวย) ไปป่าจึงไม่ได้อะไรๆ, บัดนี้ มึงมาเผชิญหน้าเราอีก เราจักให้สุนัขทั้งหลายกัดมึงเสีย" ดังนี้แล้ว จึงให้สัญญานปล่อยสุนัขไป.

พระเถระอ้อนวอนว่า "อุบาสก ท่านอย่าทำอย่างนั้น."
แต่เมื่อไม่เป็นผล ท่านจึงรีบหนีขึ้นต้นไม้ต้นหนึ่งโดยเร็ว นั่งในที่สูงชั่วบุรุษหนึ่ง.

สุนัขทั้งหลายก็พากันล้อมต้นไม้ไว้.
นายโกกะไปแล้ว ร้องบอกว่า "แม้มึงขึ้นต้นไม้ไปก็ไม่พ้น" ดังนี้แล้ว จึงแทงพื้นเท้าของพระเถระด้วยปลายลูกศร.

พระเถระได้แต่อ้อนวอนว่า "ขอท่านอย่าทำเช่นนั้น." นายโกกะนอกนี้ไม่คำนึงถึงคำวอนของท่าน กลับแทงกระหน่ำใหญ่.

พระเถระ เมื่อพื้นเท้าข้างหนึ่งถูกแทงอยู่ จึงยกเท้านั้นขึ้น หย่อนเท้าที่ ๒ ลง. แม้เมื่อเท้าที่ ๒ นั้นถูกแทงอยู่ จึงยกเท้านั้นขึ้นเสีย, นายโกกะไม่คำนึงถึงคำอ้อนวอนของพระเถระ แทงพื้นเท้าทั้งสองแล้วด้วยอาการอย่างนี้เทียว.

สรีระของพระเถระได้เป็นประดุจถูกรมด้วยคบเพลิง. ท่านเสวยทุกขเวทนาไม่สามารถจะคุมสติไว้ได้ จีวรที่ท่านห่มแม้หลุดลงก็กำหนดไม่ได้. จีวรนั้น เมื่อตกลง ก็ตกลงมาคลุมนายโกกะตั้งแต่ศีรษะทีเดียว.

เหล่าสุนัขตรูกันเข้าไปในระหว่างจีวร ด้วยสำคัญว่า "พระเถระตกลงมา" ดังนี้แล้ว ก็รุมกันกัดกินเจ้าของของตน ทำให้เหลืออยู่เพียงกระดูก. สุนัขทั้งหลายออกมาจากระหว่างจีวรแล้ว ได้ยืนอยู่ตรงนั้น(ยืนรอนายพราน)

ทีนั้น พระเถระจึงหักกิ่งไม้แห้งกิ่งหนึ่งขว้างสุนัขเหล่านั้น.

เหล่าสุนัขเห็นพระเถระแล้ว รู้ว่า "พวกตัวกัดกินเจ้าของเอง" จึงหนีเข้าป่าไป...

(นี้เป็นผลของการประทุษร้าย ผู้รักษากาย/วาจา/ใจ)

-------------------------------------
การรักษา กาย/วาจา/ใจ คือ การตั้งตนให้อยู่ในกุศลกรรมบถ 10 ครับ
1. เว้นจากการฆ่าสัตว์
2. เว้นจากการลักทัพย์
3. เว้นจากการประพฤติผิดในกาม
4.เว้นจากการพูดปด
5. เว้นจากการพูดส่อเสียด
6. เว้นจากการพูดหยาบ
7. เว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ
8. ไม่เพ่งเล็งทรัพย์ของผู้อื่นด้วยความโลภ (ยินดีในการเสียสละ)
9. ไม่พยาบาท ผูกโกรธผู้อื่น
10. มีความเห็นชอบธรรม(เช่น เห็นว่า สัตว์(คน)ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ทำกรรมอย่างใด ก็จักได้รับผลของกรรมนั้น เป็นต้น)

ธรรมแลย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม (พุทธะ)

เราจักอดกลั้นคำล่วงเกิน เหมือนช้างอดทนต่อลูกศร
ในสงครามฉะนั้น, เพราะชนเป็นอันมากเป็นผู้ทุศีล.(พุทธะ)

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

แผ่เมตตาบอกว่าเราไม่แข็งแกร่งเท่าเธอหรอก และอดทน

 

ทนไว้ อีกปีเดียวเราก็ไม่เจอพวกนั้นแล้ว ถ้าไม่ไหวแบบขั้นสุดย้ายโรงเรียนครับ
ที่ผมผ่านมาไม่ขนาดนี้แต่อารมเดียวกัน ผมเลือกที่จะทน ฝึกใจตัวเองไปด้วย แล้วเราจะเป็นคนที่มีความอดทนสูงขึ้นมาเองครับ แล้วจะบอกว่าจบ ม6 ไป มหาลัยมีอะไรสนุกๆรออีกเยอะ เราไปสถานที่ใหม่ไม่มีใครรู้จักเรา เปลี่ยนลุคไปเลยจิตใจเราจะดีขึ้นเองครับ สังคมดีๆยังมีอยู่แค่เราต้องก้าวเข้าไปหาครับ สู้ๆ

 

เลือกคาถาเมตาหรือมหาอำนาจที่ชอบใจมาบทหนึ่ง
แล้วท่องไว้ตลอดเวลาทุกลมหายใจเข้าออก

 

ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราทุกอย่างหรอกค่ะ ถ้าทนไม่ได้ ก็ย้ายโรงเรียน....แต่ถ้าทนได้ น้องจะเป็นคนๆหนึ่งที่เข็มแข็งขึ้นกว่าเดิมน่ะค่ะ....สู้ๆ

วิธีปรับตัวที่ง่ายที่สุด คือ ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน มองตัวเองในกระจกแล้วยิ้มให้ตัวเอง

ไปเข้าห้องน้ำ มองกระจก แล้วเอ่ยชมตัวเอง ยิ้มให้เราภาคภูมิใจตัวเอง

ตอนเย็น ก็ส่องกระจก ยิ้มที่ตัวเองอดทนได้อีกวัน

ขอบคุณตัวเองให้อย่างน้อยวันละครั้ง....ไม่ต้องกลัวว่าเราจะหลงตัวเองค่ะ อิ อิ

ขอบคุณพ่อแม่ ที่ดูแลและทำให้เราเกิดมา

พี่ตอนเด็กๆก็มีคนไม่ชอบหน้าเหมือนกัน ด้วยความที่เราเป็นเด็กเราจะมองว่ามันทรมาณแสนทรมาณ แต่พอเราผ่านมันไปได้ ทุกอย่างจะดีขึ้น และกลายเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกของคนอื่นมากขึ้น....(ตอนเด็ก เป็นเด็กที่มีทักษะในการคุยไม่ดี คือ คุยไม่รู้เรื่องเลยรู้สึกลำบากที่จะคุยกับคนอื่น คนอื่นเลยหมั่นไส้หาว่าหยิ่ง จริงๆคือพูดไม่เป็น ไม่รู้จะชวนคุยยังไงดี)

เวลาไปเจอสถานที่ใหม่ๆน้องก็อย่าลืมยิ้มบ่อยๆ อย่าทำหน้าดุละ แค่นี้ เดี๋ยวก็มีเพื่อนใหม่ๆเข้ามาเอง

แต่ถ้าน้องคิดว่าทำดีทกอย่างแล้ว ทำไมยังต้องเจอพวกแบบนี้ด้วย ก็ให้ทำใจซะเถอะค่ะ คิดซะว่า ไม่ใช่น้องคนเดียวที่ต้องเจอ คนแบบนี้ มีอยู่ในทุกๆที่ ทุกสังคม น้องก็อย่าไปใส่ใจ เมตตาเขาหน่อย เขาที่ชอบทับถมคนอื่น ลึกๆเขาไม่เคยมีความสุขหรอกค่ะ

แล้วก็ไม่ต้องไปแช่ง ไปด่าเขาหรอก คือ พี่อยากจะบอกว่า ต่อให้น้องไม่ทำอะไร กรรมเขาของก็ตามเขาทันเองแหละ เราอย่าไปสร้างกรรมใหม่กับเขาอีกเลย ^__&

 

ยิ้มให้เขาสิ พยายามคิดว่าเขาเป็นเพื่อนได้หรือเปล่า..ลองคิดดูว่าทำอย่างไรถึงจะสร้างมิตรภาพกับกลุ่มนี้ได้..วิธีใดที่ทำให้พวกเขาไม่มาราวีเรา..ที่แน่ๆความแค้นในใจแก้ปัญหาให้เราไม่ได้..การหาวิธีที่จะทำให้เราก้าวไปข้างหน้าด้วยความรอบคอบสุขุม มันเป็นบททดสอบบนเส้นทางเดินชีวิตของเราเอง..พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนให้หนีปัญหา..แต่จะสอนให้เราใช้ความคิดที่จะก้าวข้ามปัญหาไปได้อย่างไรมากกว่า..เด็กวัยนี้ต้องการการยอมรับจากผู้คนรอบข้าง..แล้วเราให้ตรงนี้เขาได้หรือเปล่า..ยอมเขาไปเถิดให้เขาไปเถิด..การยอมมิใช่ว่าจะเป็นผู้แพ้..แต่ยอมเพื่อความสงบสุขของชีวิตเรา..ลองคิดแล้วลองทำดูน๊ะค๊ะ

 

ลุงเห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกของหลานและด้วยความเป็นห่วง (ไม่อยากให้เกิดเหตุเหมือนในข่าวที่ลำปาง) เพราะก่อนที่จะเกิดเหตุใหญ่มันจะมีสาเหตุมาจากการเก็บสะสมจนเมื่อเกินความอดทนก็จะกระทำไปโดยอารมณ์ดังนั้นลุงขอแนะนำดังนี้

1) หาโอกาศปรึกษาคุณครูที่หลานไว้ใจและเห็นว่าจะช่วยหลานได้
2) ถ้าโกรธมากๆ ให้พยายามนึกถึงหน้าคุณพ่อ , คุณแม่ ท่านไว้และคิดว่าถ้าเราลุแก่โทษะอาจทำให้ท่านต้องเสียใจและเดือดร้อนด้วย (อดทนและหลบเลี่ยงไปจากพวกมันซะ ให้คิดว่าเราไม่อยู่กับพวกมันไปตลอดชีวิต สักวันก็ต้องแยกย้ายกันไปตามทางของตนเอง

ขอให้โชคดีและรอดพ้นจากภัยพาลนี้

 

เอาหละ ในฐานะที่เคยรังแกคนมาก่อนและเคยช่วยเหลือคนถูกรังแกมาก่อน จะบอกวิธีให้นะ
การถูกรังแกนั้นก็เพราะว่าเรามีเวร อาจจะชอบแกล้งสัตว์ แกล้งคนที่มีกำลังน้อยกว่าเรา
เช่นเคยเอาปลาไปกัด หรือ ยิงนก ตกปลา เราจึงมักจะโดนเพื่อนๆเขม่นเอา และหาทางแกล้งให้เราได้รับความเจ็บปวดทางกายและใจ อันนี้คือ ผลกรรมทางอ้อม

แต่ผลกรรมโดยตรงคือ
ตามธรรมชาติของ สัตว์โลก เขาชอบจะมีอำนาจที่จะได้แกล้งให้คนเจ็บคนกลัว เพื่อให้ตนเองดูใหญ่โตขึ้น ถ้าทำให้เขากลัวไม่ได้ เราต้องหาทางทำให้เขารักเรา สงสารเราสิ เห็นความสำคัญของเรา ไม่ใช่หมั่นไส้เรา ไอ้นี่ท่าทางกวนบาทา แกล้งมันซะหน่อยดีกว่า
เวลาเขามาแกล้งก็อย่าแสดงท่าทีไม่พอใจ ลองค่อยๆพูดเจรจากัน ถ้าเรามีกำลังไม่มากพอที่จะสวนคืนกลับไป
ดังนั้น มันอยู่ที่การวางตัว ของเรา ผูกมิตรกับเพื่อนคนใดคนหนึ่งในกลุ่มเกเรก่อนก็ได้

อภัยให้เขา ศักดิ์ศรีมันไม่ได้อยู่ที่การสู้เขาไม่ได้นะ เพราะว่า ต่อให้เราเก่งแค่ไหน เราก็ต้องพบเจอกับคนที่ทำให้เราไม่พอใจทั้งชีวิต เราฝึกอดกลั้น ให้อภัย ผูกมิตร

คนเก่ง คนกล้าท้าตีท้าต่อย เขากำลังสร้างกรรมไม่ดีให้ตัวเขาเอง เพราะเมื่อวันหนึ่งเขาไม่รู้จักยอมคนเขาจะถูกคนที่มีกำลังมากกว่าเขาทำร้ายเอา

อภัยให้คนเหล่านั้นให้ได้ ด้วยใจจริง แล้วหนูจะเป็นคนชนะ แล้วจะเห็นทางออกด้วยตัวเอง
ด้วยการค่อยๆพูดค่อยจากัน พูดไปเลยว่า ขอเป็นมิตรได้ไหม ทิ้งเรื่องศักดิ์ศรีไป
อย่าลืม หาทางผูกมิตร ด้วยการให้ทาน เจือจุนกัน ทานนี้จะเป็นการสร้างมิตร

ทาน คือให้
ปิยวาจา คือ พูดดีต่อกัน
สมานัตตตา คือ วางตนเสมอกัน
อัตถจริยา คือ แสดงท่าทีที่ดีต่อกัน

 

เจอแบบเดียวกับพี่สมัยเรียนเลย แต่พี่เลือกที่จะสู้ถึงพวกมากก็ไม่สน ตัวใหญ่กว่า ก็สู้
ยืนหยัดด้วยขาของตัวเองนี่ละ เฉยหลายครั้งเขายิ่งได้ใจ ต้องแสดงให้เห็นว่าเราไม่ใช่ลูกไล่มาให้ใครรังแกได้ พวกหมาหมูเจอคนจริงก็จอดนะคะ การใช้กำลังต่อกันไม่ใช่เรื่องดีถ้าน้องเลี่ยงไม่ได้สู้เถอะ แอบฟ้องครูไว้

ถ้าน้องจะฆ่าตัวตายคนที่เสียใจคือคนที่รักน้องมากๆ แต่ส่วนพวกที่รังแกน้องก็คงจะสมใจ สมน้ำหน้า รักตัวเองและพ่อแม่ให้มากๆ

 

ขอให้คุณสวดมนต์ ทำสมาธิ แล้วแผ่เมตตาให้คนที่รังแกคุณ โดยเอ่ยชื่อคนที่รังแกคุณ แผ่เมตตาทุกวัน ถ้าไม่ดีขึ้นหรือไม่มีทางเลือกอื่น ก็น่าจะย้ายโรงเรียนนะ

 

อดทนไว้นะน้อง อีกปีกว่าเอง เรื่องอะไรเราจะไปฆ่าตัวตายสังเวยพวกบ้าๆ
ตอนี้เราพยายามเลี่ยงพวกนี้ให้มากที่สุด

สมัยนี้อาวุธมันเยอะ แล้วก็แรง อย่าเอาตัวไปเสี่ยง

อยู่บ้านก็หมั่นสวดมนต์อย่างที่พี่ๆข้างบนแนะนำ

เข้มแข็งไว้

 

พี่ก็เคยโดนสมัยอยู่ร.ร.ประจำ ทางกายไม่เท่าไหร่ แต่ทางใจหนักมากเลยจนไม่อยากจะบรรยาย อยากกลับบ้านก็ไม่ได้กลับ อยากย้ายไปเรียนใกล้ๆบ้านแม่ก็ไม่ให้ย้าย เรียนไม่รู้เรื่อง นอนร้องไห้เกือบทุกคืนเลย รู้สึกอยากตายอยู่ตลอดเวลา ต้องทนอยู่ในนั่นแหละ 3 ปี เหมือนอยู่ในคุกเลย สุขภาพจิตแย่มากๆ ทำไมถึงกลั่นแกล้งทำร้ายแต่เรา รุมแต่เราคนเดียว ทั้งๆที่ไม่เคยไปทำอะไรให้ใครเลย ก็ได้แต่ปลงคงเป็นเพราะกรรมเก่ากระมัง ตอนนี้เวลาผ่านไปนานสิบกว่าปีแล้ว ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้แก่ทุกคนๆที่เคยทำร้ายข้าพเจ้าทั้งทางกาย วาจา ใจ ขอให้เลิกแล้วต่อกัน ข้าพเจ้าไม่ขอเอาคืน...สาธุ
พี่ขอให้น้องเข้มแข็งเข้าไว้นะ อย่าคิดฆ่าตัวตายเลย ถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้ ก็จะรู้สึกดีขึ้นเองล่ะนะ สุู้ๆ จ้า

 

บอกพ่อแม่ ให้ไปคุยกับครูครับ เขาจะได้เรียกผู้ปกครองของอีกฝ่ายมาคุยด้วย เพราะถ้าโดนรังแกทุกคนก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ อยากน้อยก็ให้เขารู้ว่าเรายังมีคนคุ้มครองอยู่ แต่ถ้ารังแกอีก ก็ต้องเก็บหลักฐานและไปแจ้งตำรวจครับ อย่างน้อยพวกนั้นจะได้รู้ว่าเขาไม่ได้มีอำนาจรังแกใครๆ แต่ถ้าทำอย่างนี้ไม่ได้ผลแล้ว แสดงว่าพวกนั้นแก้ยากครับ คุณต้องหาเพื่อนให้มากพอที่จะต่อต้านพวกนั้นได้

 

๑ . พุทธปูชา มหาเดโช

การบูชาพระพุทธเจ้าอานิสงค์ทำให้มี เดชอำนาจมาก
น้องลอง ปฏิบัติดี หรือทำความดี แล้วอธิษฐาน ใจวาจา เพื่อเป็นพุทธบูชาดูไหมคะ
ไม่ว่า จะทำความดี กับใครที่ไหน อย่างไร ให้น้อมระลึกถึงพระพุทธเจ้า เอาไว้

ลองท่องพุทโธ พุทโธ พุทโธ บ่อยๆ ทุกๆวัน นะคะ ในใจก็ได้ค่ะ

ลองแล้วกลับมาเล่าให้กันฟังบ้างนะ

ปล.ต่อไปถูกใครกลั่นแกล้ง น้าเอ้ยพี่ก็ว่าจะลองวิธีนี้ด้วยเหมือนกัน




๕๕๕๕๕ แต่สมัยเด็กๆ เราก็อยู่ในหมวดหมู่หน้าตา แบ๊วแป๋วแหวว ตัวเล็ก ดูไม่สู้คนเหมือนกัน พวกเด็กเกเร เห็นเป็นเหยื่อที่ควรแก่การแกล้ง
ย้ายไปไหนแรกๆ นี่ พี่ก็ถูกกลั่นแกล้งอยู่เหมือนกัน ก็จะยอมไม่ตอบโต้ประมาณ ๓ หน
พอครบ หนที่ ๓ พี่ก็สู้แค่ตายละ

เชื่อเหอะไม่มีใครอยากตายหรอก พอสู้ตายไปสักหนนะ พวกที่แกล้งเรามันเข็ดไปจนตายโน่นล่ะ




เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

ขอบคุณทุกท่านคับ

 

ขอให้โชคดีนะจ้ะ