การฆ่าภูติผี ปีศาจผิด หรือ ไม่

หวาย นู๋ได้ยินพระพุทธเจ้าทั่นเทศนาว่า
เวลาคนตาย ขันธ์ห้าดับ แล้วเกิดใหม่ทันที
เป็น "กายทิพย์แบบต่างๆ" ดังนี้


ผีน่ะ มันเกิดใหม่แย้วนะคร้าบบบ มันมี "ชีวิตินทรีย์"!
มันมีความเจ็บปวด หิวโหย ทรมาน และน่าสงสาร ฮือๆๆๆ...

 

ผมมีงานประจำทุกวันจันทร์หยุดจากบู๊ธ
ไปตามบ้าน/ร้านค้าที่เจ้าของบ้านมาเชิญไปให้ไปช่วย
คนที่ มาบอก/ขอร้องให้ไป ส่วนใหญ่
จะมีจิตสัมผัสรู้ว่า มีอะไร บางอย่างอยู่ในบ้าน
ดี บ้างไม่ดี บ้าง

เวลาผมไป ก็ไม่ได้ ไปทำพิธี ไล่ผี
เพียงแต่ไปติดต่อกับว่า ต้องการอะไร
ถ้าอยากไปเกิดใหม่จะเอาใหม
ถ้าเอา เราก้ตั้งจิตแผ่เมตตา บุญ
เมื่อเขาได้รับ เขาก็จะไป
เราไม่ได้ ไป ทะเลาะ ไปทุบตีเขา
ทุกอย่าง เป็น วิน วิน โซลูชั่น
(WIN WIN SOLUTION)

หรือ ได้กันทั้งสองฝ่าย

ทุกครั้งที่แก้ปัญหา ได้ เจ้าของบ้านเขามีสัมผัสดี
ก็จะรู้ว่า บ้านโล่งแล้ววิญญาณ ไปแล้ว
เขาจึงจะจ่าย ค่ารถ ค่าน้ำมันให้
คนที่ ทำไม่เป็น หรือ ไปหลอก เจ้าของบ้านที่ มีจิตสัมผัสดี

หลอก เอาเงินเขาไม่ได้หรอก ครับ
ขอบอก

 

................................................................................

คุณ คิดว่า การเข้าไปเจือกคือการยุ่งเกี่ยวกับกรรมเค้า ประมาณนี้หรือป่าวคะ
คุณ เคยคิดไหมว่า วันหนึ่งคุณเป็นผู้หญิงคนนั้น คุณอยากตายหรืออยากมีชีวิต ต่อคะ ถ้ามีคนหนึ่งเข้ามาช่วย และชีวิตได้มีลมหายใจต่อ ผู้หญิงคนนั้นอาจมีชีวิตต่อเพื่อกระทำสิ่งที่ดีก็ได้ใครจะไปรู้
อย่าตัดสินใครด้วยตาเนื้อ และคิดว่ตัวเองรู้ดีที่สุดแล้ว และตัดสินทุกสิ่งด้วยคำว่า เราเจือกเอง
(cry)(cry) (cry) (cry) (cry)

 

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ คนขายธูป

ผู้ชายคนหนึ่งซ้อมเมียตนเองอย่างหนักใกล้ตาย
ชาวบ้านคนหนึ่งตอนแรกสงสารเมตตาหญิงนั้น
จะเข้าไปช่วยเหลือ

ชายคนนั้นพูดว่า "อย่า เจือก เรื่องของผัวเมียเขาทะเลาะกัน"

วันรุ่งขึ้นได้ข่าวว่าภรรยาเสียชีวิตแล้ว....
เพราะว่าเราไม่เจือก เราเปงคนดี อิๆๆๆ

ลองอ่านใหม่ดีๆ

เรา ในที่นี้ หมายถึง ชาวบ้านคนหนึ่ง หรือเปล่า??




(i)

 

ไม่ได้ตามอ่านตั้งแต่ต้น อ่านแต่หัวข้อ แต่อยากตอบ แต่หน้าหลังๆ ทำไมมันกลายเป็นเรื่องเสือกเรื่องของผัวเมียเขาไปได้ล่ะนี่ เน้น ใช้คำว่า เสือก เป็ฯคำไทย ที่มีความหมายตรงๆ คำว่าเจือก เป็นคำที่ทำให้ภาษาวิบัติ กรุณาใช้ให้ตรงวัตถุประสงค์นะเจ้าคะ คุณยายขอร้อง

เอาล่ะที่นี้ในฐานะที่เป็นลูกหลานหมอธรรมชื่อดังและเชื้อสายสืบๆ มาก็มีวิชาดีหลายๆ ท่าน

เคยเห็นการไล่ผี ปราบผี (ไม่เคยเรียกเงิน ยกเว้นค่าครู ๒ บาท กับพานขันธุ์ครู)

ค่ารถค่าราก็ไม่มี ฮ่าๆ เพราะสมัยนั้นไม่มีรถ เดินลูกเดียว โก้หน่อยก็ขี่เกวียนขี่ม้า

ส่วนมากจะไปปราบผีโขมด ผีปอบ

ส่วนผีบ้านผีเรือนไม่มีใครไล่ เพราะท่านไม่ใช่ผีไร้คุณธรรม เป็นเทวดา นางฟ้า

เวลาทำพิธี ไม่เคยเห็นหม้อเหมือนในหนังเลยค่ะ

ไฟดับ!

 

คุณ kaewta77 คุณเห็นเทวดาได้คล้าย ๆ ที่ผมเคยเห็นเลย ไม่ทราบว่าตอนนั้น มีรัศมีสีขาวนวลผ่องอยู่หลังศีรษะด้วยหรือไม่ครับ แต่อย่างไร ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนที่เห็นจริงครับ

 

เราเป็นคนดีจริงมั้ย?
เราเป็นคนไม่ดีจริงไหม?
เขาเป็นคนดีจริงไหม?
เขาเป็นคนไม่ดีจริงไหม?



ฮิๆๆๆๆ ... เทพพาล มันก็ต้องเจอกับ มารจำแลง หุๆๆๆๆ

 

มาโพสต่อ ไม่สนหรอกว่าใครจะแย้งใครหรือแย้งเรา ไฟฟ้าติดๆ กดับๆ บ้านป่าก็อย่างนี้ล่ะ


เล่าเรื่องบรรพบุรุษท่านไปไล่ผีต่อดีกว่า

หลวงตาบอกว่า เราไปขอให้เขาออกจากร่างหรือออกจากที่ๆ เขามากล้ำกลาย มาสิง อันมันเป็นบาปต่อผีตนนั้น ถ้าพูดดีไม่ไป แนะทางสว่างให้ไม่ไป จัดแต่งของให้ตามที่เขาเรียกร้องแล้วยังไม่ไป ก็ต้องมีการลงโทษตามวิชาที่เรียนมา

อย่างที่เห็นนะคะ

นายตำรวจท่านโดนผีจอมปลวกสิง ไปโรงพยาบาลหลายเดือนปางตายแล้วถึงมาหาหลวงตาของยายผีป่า ซึ่งตอนนั้นท่านห่มขาวอยู่ ถือธรรม ก็เชิญออก เขาก็พูดว่า นายตำรวจนี้ไปทำร้ายลูกเขา (งูในจอมปลวก) เขาจะเอาให้ตาย ไม่รับของเซ่นไหว้ เขาไม่ต้องการ หลวงตาก็บอกว่า ขอได้ไหม อย่าต่อกรรมกันเลย เขาก็บอกว่า ถ้าเองจะตายแทนมันก็มาแทนมันเลย ก็เลยมีการสู้กันทางกำลังทิพย์

เป็นแมลงตัวใหญ่บินวนเลย สุดท้ายก็ปราบผีได้ ผีขอเพียงให้นายตำรวจบวชให้

แต่บางตนก็ต้องฆ่าเลย อย่างปอบ หรือกระสือ เพราะร่างเขาตายไปนานแล้ว ก็เอาแห่เสกคาถาหว่านครอบไว้ กลายเป็นขี้เถ้า

หลวงตาบอกว่า เราไล่เขาเพื่อให้เขาไม่ก่อบาปกรรมต่อ เราส่งบุญให้เขาได้รับ กลายเป็นผีที่ได้รับกองบุญ ก็จะทุกข์น้อยลง เป็นการช่วย อันนี้ขึ้นกับว่าหมอผี หรือผู้ทำพิธีมีจิตแบบไหน

เมื่อก่อนสมัยวัยรุ่นชอบไปไล่ตบของที่เขาปล่อยออกมา โดนครูบาอาจารย์ด่า เราก็ไม่ให้เขากลับ แต่ให้พระท่านส่งเขาไปที่ดีกว่า บางวิญญาณก็มาขอบคุณด้วยการคุ้มครองเราในอีกระดับหนึ่ง บางวิญญาณก็โกรธเรา

ไม่ต่างกันเลยค่ะ ระหว่างโลกผีกับโลกคน มีทั้งคนเข้าใจอะไรง่ายๆ กับคนขวางทุกอย่าง ผีดีก็มี ผีงี่เง่าก็เยอะ

ยายอยากฝึกวิชาปราบผีชนิดหนึ่งค่ะ

ผีบ้างัยคะ

 

แปลกดี ครับกระทู้นี้ แต่ก็ไม่ได้ไร้สาระ ผมว่า ไม่ผิดน่ะ ถ้าผีมันคิดไม่ดี หรือ
ว่าเราแผ่เมตตาให้แล้วไม่ยอมไป ไม่งั้นเราเองที่จะแย่น่ะครับ ตอนแรกก็ให้แผ่เมตตาก่อน ถ้าไม่ยอมฟังหรือไม่ยอมไป ดื้อด้าน ก็ทำเถอะครับ ไม่ผิด

 

ไม่เห็นครับทั้งบนหัวผมและศรีษะของท่านผู้นั้น อาจจะเป็นเพราะ
บุญของเขายังไม่ถึงพอ รวมทั้งบุญของผมก็ยังไม่แรงพอที่จะช่วยใครได้มากมายในขณะนั้น จึงทำได้แค่เพียงทำให้ท่านผู้นั้นพ้นจากการเป็นสัภเวสี
กลายเป็นเทวดาไปได้เท่านั้นเอง (อันนี้ผมสัณนิษฐานเองนะ)

 

สำหรับผม

แค่เราคิดฆ่าก็บาป บาปคือ การก่ออกุศลทางกาย วาจา ใจ นะ

แม้ยังฆ่าไม่สำเร็จ มันก็บาปแล้วหละ


เบื้องสูงที่ทรงอำนาจ ท่านยังไม่ลงมือฆ่าเลย แม้อสุรกาย และปีศาจทีมาแฝงในโลกจะร้ายเพียงใด

ท่านกักไว้ด้วยอำนาจแห่งท่าน แล้ว นำไปยังดินแดนที่ปีศาจตนนั้นสมควรได้รับโทษ

ในปุรานะ หรือ คัมภีร์ต่างๆ ท่านทำลายรูปหยาบของปีศาจ แล้วกักดวงจิตนั้น
ไว้ในที่คุมขัง เพื่อรับโทษตามกฏ แต่คนเราเข้าใจตามความคิดของ "คน"
หรือเปล่า นั่นควรพิจารณา

 

สวัสดีครับ.......เผอิญคอรัมส์....น่าสนใจ...เป็นเรื่อง....ประเทืองปัญญาประดับความรู้..นะครับ....ก็....ขอ..สัพเพเหระ...แสดงความคิดเห็นด้วยคน (ไม่ใช่ด้วยผีนะครับ)...ได้ประโยชน์บ้าง...ไม่ได้บ้าง..ไม่ว่ากันน่ะครับ..เอาเป็นว่าอ่านเล่นก็แล้วกัน..เริ่มเรื่องเลย...ตอนผมบวชเป็นพระภิกษุ...(ผมบวชอยู่สายวัดป่า...สายธรรมยุติครับ) บังเอิ๊ญ...บังเอิญ..กุฏิที่พักจำพรรษาอยู่...พระผู้ใหญ่หรือผู้ที่พอรู้ทั้งหลาย...ก็ไม่ยอมบอกว่า..ที่กุฏิไม่ค่อยปกติ...ธรรมดาไม่ค่อยมีพระภิกษุไปจำวัด....หรือพักอาศัยอยู่...(มารู้ทีหลังว่าเป็นกุฏิเฮี้ยนอันดับท๊อป...ครับ)..มาอาศัยอยู่วันแรก...ก็เริ่มชักยังไงๆอยู่....นอนไม่ค่อยหลับ...เลยล่ะครับ...มองข้างฝาผนังกุฏิก็ตกน้ำมัน.เยิ้ม...หลายที่...หลายทาง...เลย.เยอะอีกต่างหาก...บรรยากาศไม่ค่อยอบอุ่นสักเท่าไร..พอตกกลางคืนก็มีผู้ไม่รับเชิญ.....มาเดินบนชานด้านนอกกุฏิ...(พวกขันธ์ ๔ ล่ะครับ)...เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น....(ถ้าจำไม่ผิด...มา...ๆ..ไป..ๆ..ตลอดพรรษาเลย) มารู้ทีหลังว่ามีพระ..โดนมาก่อนหน้า...เยอะเลย...ทั้งตา..เนื้อ...และตาใน....อยู่กันไม่ค่อยได้...(กุฏิสร้างจากบ้าน...ที่มีคนเขาแขวนคอตาย..ครับ....แถมรู้มาทีหลังว่ามีพระมรณภาพที่กุฏิหลังนั้นด้วยข่าวเขาบอก....ว่ากันอย่างนั้น).......ตอนนั้นก็คิดหนัก....เหมือนกัน...เพราะเป็นพระอยู่...จะทำอย่างไร...เราก็คือลูกตถาคต......แผ่เมตตา..และอุทิศกุศลผลบุญตลอด....เขาก็ดีจริงๆครับ...มาตลอดทั้งพรรษาเลย...ตอนนั้นก็คิด....ตายเป็นตาย..ให้มันรู้ไป....ต่างคน...ต่างอยู่...พออยู่นานๆไปก็ว่าให้เหมือนกัน...เพราะไม่เกรงอก..เกรงใจพระเลย...ก็เงียบเป็นพักๆ...ก็ดีขึ้น....ตอนนั้นคิดล่ะครับ....ว่าฆ่าผี..นี้ผิดศีลไหม....ไม่ใช่อยากไปฆ่าเขาน่ะ...แต่กลัวเผอไปทำร้ายเขาโดยไม่รู้ตัว..กลัวบาปกับศีลขาดน่ะ...(เพราะถ้าศีลไม่ดี...จะนั่งสมาธิไม่ค่อยเข้า....และเขาจะเล่น..หรือทำนอง...ทำร้ายเราได้เหมือนกัน..ไม่อยากเป็นเวรเป็นกรรม) ก็..ไปค้นคว้ามา...ตามพระวินัย