กรุวัดสระสี่เหลี่ยม + กรุวัดห้วงกระได จ.พิษณุโลก

กรุวัดสระสี่เหลี่ยม + กรุวัดห้วงกระได จ.พิษณุโลก

อยากขอความเห็นครับ พอดีกำลังจะเช่า พระกรุทั้งสองกรุนี้

ไม่ทราบว่ามีท่านใดเช่ามาแล้วบาง พิมพ์ หรือ เนื้อหาเป็นไงบ้าง

 

ไม่ทราบว่าเป็นนางพญาหรือเปล่า ถ้าใช้ท่าพระจันทร์มีของ กรุวัดบ่อทองคำ กับ กรุวัดสระสี่เหลียม องค์ละ 200. :boo:
ตอนแรกก็จะเช่ามาเหมือนกัน เห็นถูกดี แต่ดูไม่เป็นเลยไม่เช่า รู้มาว่าพระที่แตกกรุที่พิษณุโลก ช่วงหลังๆไม่ค่อยดีครับ ลองฟังความคิดเห็นท่านอื่นดูครับ

 

ผมค่อนข้างเห็นในทางเดียวกับคุณ joni_buddhist
อยากให้ลองสังเกตุว่าในนิตยสารพระเครื่อง
มีพระแตกกรุไม่เว้นแต่ละวัน และถ้าท่านศึกษาพระกรุพระเก่า
ท่านมองแล้วจะเห็นว่าพระที่อ้างว่าแตกกรุหลังๆมานี้
ไม่ได้มีธรรมชาติของความเก่าที่ใ้เคียงความเป็นจริง
เพียงแต่ไปทำให้ผิวพระสกปรก เนื้อพระยังใหม่และสดมากๆ
ผมว่าจะเช่าของพวกนี้ ต้องดูธรรมชาติความเก่าให้เป็นก่อน
ถ้าของดีแตกกรุจริงไม่ต้องลงโฆษณาหรอกครับ
พวกผียัดกรุมีมานานแล้ว พอลงข่าวโฆษณาไปเยอะ
ก็จะขายองค์ละหลายๆพัน เดี๋ยวนี้ผ่านไปสายเอเชีย
ยังมีป้ายขนาดยักษ์ๆ บอกว่าพระแตกกรุให้รีบไปเช่า
เห็นติดอยู่เป็นปีแล้ว ยังให้เช่าไม่หมดเลย
ไม่รู้ว่าคนรู้ว่าลวงโลก หรือผลิตออกมาเรื่อยๆก็ไม่ทราบ

 

เบื่อพวกทำพระปลอมจัง มือใหม่อย่างผมเลยลำบากไปด้วย

 

ก็เห็นด้วยกับทุกท่านนะครับ กรุแตกบ่อยจัง
ส่วน กรุวัดห้วงกระได จ.พิษณุโลก ที่เป็นพระว่านหน้าทองล่ะครับ
มีท่านใดทราบข้อมูลบ้างครับ

 

สรุปว่าเก๊ หมดนะครับ

เห็นว่า วัดแก้วฟ้า ก็กรุ 400 กว่าปี ก็แตกด้วย สงสัยน่าจะเก๊ด้วยไหมครับ

 

ผมก็เช่ากรุของวัดห้วงกระไดมา ให้ผู้ที่เล่นพระดูก็โอเคเลยสภาพเก่าธรรมชาติ เนื้อดินมีมวลสาร

 

อ่านความคิดเห็นของทุกท่านก็เห็นด้วยนะครับ

 

อย่าไปว่าเค้าดีกว่านะครับ ถ้าไม่รู้จริง มีภาพมาฝากครับเป็นนางพญากรุวัดห้วงกระได แล้วพิจารณาเอาเองครับ ของผมเองไปเช่ามากับมือครับ

 

องค์นี้เก่าแล้วเหรอครับ โอ้ว สุดยอด ดูยังไงครับพี่

 

ผมไม่ได้บอกว่าพระผมเก่าครับ แล้วก็ไม่ได้บอกว่าดีกว่าพระปี 2514 ที่ใครบางคนพูดครับ เพราะผมไม่ชอบดูถูกพระใคร พระของใครก็ดีทั้งนั้นครับ
เคยหาข้อมูลก่อนมาตอบกระทู้บ้างป่าวครับ พวกที่ทำเป็นรู้ดี อวดรู้ แล้วมาพูดว่าตัวรู้ดี มีของดี สำหรับผมมันน่าสมเพช มากครับ
พระกรุนี้ กรมศาสนาชี้ว่าอายุประมาณ 120 ปีขึ้น แต่ไม่น่าเกิน 200 ปี ส่วนที่ในสื่อออกว่า 200 กว่า นั้นเป็นเพราะเซียนพระเค้าตีกันไปเองครับ ถ้าอยากรู้โทรไปถามกรมศาสนานะครับ เพราะเค้าเองก็เอาติดไปด้วยไม่ใช่น้อย
ส่วนเงินที่ได้มาก็ได้พัฒนาวัดจริงๆ ทั้งวัด ศาลาหอฉันท์ และกำแพงวัดครับ สร้างเสร็จใหม่ๆ สียังไม่แห้งดีเลยครับ เคยไปดูบ้างป่าวครับ ได้แต่พูดกันไปต่างๆนานา
ส่วนคนที่มาอ้างว่า มีรองผู้ว่าโดนหลอกแล้วไปเอาตังค์คืนนั้น ช่วยหาหลักฐานหน่อยครับ ฟังไม่ขึ้้นครับ
ส่วนตัวผม พระอยู่ที่เรานับถือครับ ไม่ต้องอายุเยอะ ไม่ต้องเป็นที่นิยม มีสักองค์ไว้เป็นที่พึ่งทางใจ ก็พอครับ ไม่ต้องมีไว้อวดใครก็ได้ ไม่ใช่คนขี้อวดครับ
ภาพนี้พระท่ามะปราง กรุวัดห้วงกระได ครับ

 

องค์ที่ผมลงไม่แน่ใจว่า จะพอสู้ของพี่ได้ไหมนะครับ




ความรู้ผมแค่หางอึ่งครับ แต่ผมดูเทียบกับพระที่ผมเคยดูผมยังไม่เห็นความเก่าเลยครับ พระขึ้นจากกรุ ต้องมี รอยระเบิด เพราะไม่โดนอากาศ หรือแม้แต่ สนิมแดง แต่ดูแล้วไม่มีสักอย่าง สงสัยผมต้องไปศึกษาพระกรุใหม่ซะละ

 

ผมก็เข้าใจครับ ว่าต้องมีร่องรอยการระเบิด และคราบสนิมแดง เดี๋ยวว่างๆจะหามาลงให้ครับ
ส่วนภาพที่สื่่อลง คงต้องลงที่สภาพดีๆคับ แต่อยากหาสภาพที่ไม่ดี และระเบิดต้องไปหาที่วัดครับ ยังพอมี หรือไม่ก็ต้องไปหาที่นิตยสาร ลานโพธิ์ เป็นฉบับแรกที่ลงพระกรุนี้ แต่ไม่ทราบวันที่เท่าไร เค้ามีภาพพระที่ระเบิดแทบไม่เหลือสภาพให้เห็นด้วยครับ (ต้องเป็นฉบับแรกเท่านั้นนะครับ)
อีกอย่างคับ นอกจากนิตยสารลานโพธ์แล้ว ก็ยังมีสื่อฉบับอื่นอีกครับ เท่่าที่รู้ยังมีนิตยสาร ตามเซียนส่องพระ และที่ลงมากที่สุด ก็คือ นิตยสารพิมพ์นิยม ครับ และี่ที่น่าคิดก็คือ นิตยสารชั้นนำเหล่านี้ ยอมให้พระเก๊ ลงหนังสือได้ไง เพราะเท่าที่ดูจากรายชื่อกองบรรณาธิการ ที่ปรึกษา และคนที่เกี่่ยวข้อง แต่ละคน เซียนระดับประเทศทั้งนั้นครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นการโฆษณาก็เถอะครับ แต่นิตยสารระดับนี้แล้ว คงไม่มาเสียชื่อกับเรื่องแบบนี้หรอกครับ ลองโทรไปถามกองบรรณาธิการดูบ้างป่าวคับ ไปโวยวายเลยก็ได้ ทำไมเอาพระเก๊ มาลง
ส่วนตัวผมก็ขอโทษด้วยนะครับถ้าเขียนอะไรที่ไม่ดีลงไป ขอโทษจริงๆ คร

 

ขออีกนิดครับ
วงการพระเครื่อง คนที่ตั้งตัวเป็นเซียนบางคน มักมองว่าของตัวเองดี มีค่า แต่พอมองของคนอื่น กลับมองว่าไม่ดี มีอัคติ ไว้ก่อน บางคนพูดจาดูถูกครับ มีเรื่องเล่าให้ฟังครับ มีเซียนอยู่กลุ่มหนึ่ง ที่จังหวัดกำแพงพชร เมื่องานประกวดพระเครื่อง ที่กำแพงเพชร เดือนสิงหา 55 นี่เองครับ เคยไปดูถูำกพระคนอื่นเอาไว้ครับ ซึ่งเป็นพระที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ ไปว่าของเค้าแก้ เนื้อหาไม่ใช่ ลักษณะแบบนี้ไม่มี เนื้อไม่ถึง สารพัดอย่าง แล้วก็เอาของตัวเองมาให้ดูครับ บอกว่านี่ของแท้ ของแท้ต้องแบบนี้ครับ
พอถึงวันประกวด พี่เค้าก็ไม่สนใจ ส่งเข้าประกวดครับ แล้วก็ได้ชนะเลิศมาครับ
และที่น่าตลก ก็คือพระของเซียนพระกลุ่มนี้ ทางคณะกรรมการเค้าบอกว่าเก๊ ครับ และที่น่าตลกยิ่งกว่าคือ เซียนคนดังกล่าวไปโวยวายด้วยครับ หาว่ากรรมการไม่น่าเชื่อถือ ไม่รู้จริงครับ
นี่แหละครับ กรรมตามกันทัน รู้ไม่จริงแล้วอวดรู้ พอมีคนรู้บอก ก็ว่าเค้าไม่ดี
เรื่องนี่เกิดขึ้นจริงครับ ถ้าอยู่ในวงการพระเครื่อง ลองไปกระซิบถามกรรมการวันนั้นดูได้ครับ
เจ้าของพระที่ชนะประกวด เค้าเปิดร้านขายหนังสืออยู่แถวต้นโพธิ์ จังหวัดกำแพงเพชรครับ ส่วนเซียนพระคนเก่ง ก็ยังเปิดแผงพระอยู่ทุกวันนี้ครับ
และที่ผมประสบมา คนเก่งแต่วิจารณ์และเซียนเก๊ส่วนใหญ่ ก็เป็นแบบนี้ซะด้วยครับ