สรุปเรื่องของตะขาบ

ตะขาบ​

กบตัวหนึ่งเห็นตะขาบเดินมา เลยมองขาตะขาบแล้วคิดจนเครียดว่า ตัวเรามี 4 ขา ยังเดินอย่างยากลำบาก แต่ตะขาบมีขานับไม่ถ้วน แล้วจะเดินยังไง เป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ ตะขาบจะกำหนดยังไงว่าให้ขาไหนก้าวไปก่อนขาไหนขยับตาม แล้วเคลื่อนไหวขาไหนอีก

กบตัวนั้นดักตะขาบไว้แล้วจึงถามว่า
“ข้าคิดจนสับสนหมดแล้ว มีปัญหาที่ข้าตอบตัวเองไม่ได้ว่า เจ้าเดินยังไง ใช้ขาเยอะแยะอย่างนี้ น่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้”

“ข้าก็เดินของข้าอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน ไหนๆก็ถามมาแล้ว ขอให้ข้าคิดก่อนแล้วกัน” ตะขาบตอบ

ความคิดอย่างนี้เป็นความคิดครั้งแรกที่เข้ามาสู่ความคิดคำนึงของตะขาบ ตะขาบยืนคิดอยู่หลายนาทีว่า ขาไหนขยับยังไง คิดจนวุ่น ไม่รู้ขยับขาไหนต่อขาไหนก่อน ที่สุดก็ขยับขาไม่ได้ เดินเป๋ไปหลายก้าว จึงหมอบลงไปแล้วพูดกับกบว่า

“ขออย่าได้ถามปัญหาอย่างนี้กับตะขาบตัวอื่นเลย ข้าเดินของข้าอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว ไม่เห็นมีปัญหาอะไร แต่ว่าตอนนี้เจ้าทำให้ข้าลำบากเสียแล้ว ข้าขยับไม่ได้แล้ว ขาของข้าทุกขาไม่รู้จะขยับขาไหนแล้ว ข้าจะทำยังไงดี”


ข้อคิดดีๆ...
คนเราอยู่ดีๆ ก็มีความสุขอยู่แล้ว เวลาคนอื่นเอาปัญหาต่างๆ ของเขา มาเล่าให้ฟัง
แล้วเราจะไปทุกข์อะไรมากมายกับเขาทำไม

ชีวิตพอมีพอกินก็ไม่เห็นเดือดร้อยเลย
พอเห็นคนอื่นเล่าถึงชีวิต เขาดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ มีพร้อมเงินทอง ลาภยศ บ้าน รถ
แล้วเราก็เอามาเปรียบ มาคิดต่างๆ นานา
สุดท้ายความทุกข์ก็กัดกร่อนใจเราคนเดียว

หรือใครคิดอย่างไรก็ได้ .... นานาจิตตัง

 

อ่านมาเยอะ แต่อันนี้ถูกใจมาก
บทความดี เปรียบเทียบได้ดี นับถือๆ