การต่อว่า บิดา และ มารดา

หากต่อว่า ใช้ถ้อยคำหยาบคาย เพราะอารมณ์ โดยไม่ได้ตั้งใจใส่ บิดา มารดา

แต่หากด้วยความปราถณาดี และความห่วงใยถึงที่สุด

จะบาปหรือเปล่าครับ ?

 

ความตั้งใจดีครับ แต่การกระทำเป็นบาป ทำให้พ่อแม่เจ็บช้ำน้ำใจ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ เป็นบาปหนักทั้งสิ้น

เมื่อเราเห็นท่านมีความคิดที่ผิด หรือกำลังกระทำผิดศีลธรรม แล้วเราปรารถนาอยากให้ท่านพ้นจากจุดนั้น ต้องใช้วิธีบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น อาจต้องมีการใช้กุศโลบาย

เพราะโดยทั่วไปพ่อแม่มักจะมีทิฐิจึงมักไม่ยอมรับคำเตือนหรือคำสอนของลูกตัีวเอง

แต่ถ้าถึงอย่างไรแล้วก็ไม่อาจเปลี่ยนความคิดของท่านได้ ก็ขอให้วางอุเบกขา เสียครับ สัตว์โลกมีกรรมเป็นของตน

 

แค่เถียงออดๆแอดๆ ข้างล่างท่านยังจดชื่อเลยค่ะ อย่าว่าแต่ใช้คำหยาบเลยค่ะ
เรื่องบุพการีนี่ละเอียดอ่อนมากเลย ขนาดว่าเราไม่รู้ตัว แค่ท่านแอบไปร้องให้น้อยใจนี่ เราก็แย่ล่ะ ....
ทางแก้ก็ ขอขมาบ่อยๆ บำรุงท่าน ทั้งกายและใจ เรื่องใดถ้าเราทำให้ท่านปลื้มได้นี่ บุญใหญ่ๆเลยค่ะ แต่การที่ใกล้ชิดกันมากๆนี่เรื่องกระทบกันเลี่ยงยากมาก ถ้าเลี่ยงได้จะดีมากๆเลยค่ะ ...

 

บาปก็ส่วนบาป
บุญก็ส่วนบุญค่ะ
แต่ดูแล้ว บาปมากกว่าบุญอย่างแน่นอน
เมื่อทราบแบบนี้แล้ว ผู้มีปัญญาพึงหลีกเว้นการประทำดังกล่าวนะคะ

"ความปรารถนาดี และความห่วงใยถึงที่สุด " อันนี้เป็นกุศลเจตนาค่ะ
"ต่อว่า ใช้ถ้อยคำหยาบคาย เพราะอารมณ์ โดยไม่ได้ตั้งใจใส่ บิดา มารดา "
อันนี้เป็นอกุศลกรรม ที่อาจให้ผลในชาตินี้

หากท่านใดได้กระทำลงไปแล้ว
รีบไปกราบขอขมาบิดามารดาโดยด่วนที่สุดนะคะ
เป็นข้อคิดอย่างหนึ่งว่า ความรัก
ความเมตตาที่มีมากๆ อาจแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธได้
ดังนั้น"อุเบกขา"จึงเป็นคุณธรรมที่ค้มครองเราได้ค่ะ

 

หากต่อว่า ใช้ถ้อยคำหยาบคาย เพราะอารมณ์ โดยไม่ได้ตั้งใจใส่ บิดา มารดา

แต่หากด้วยความปราถณาดี และความห่วงใยถึงที่สุด

จะบาปหรือเปล่าครับ ?

บาปครับ ท่านเป็นของสูง ไม่ควรที่คุณต้องใช้วาจาหยาบคายแบบนั้นจาบจ้วงท่าน

 

เมื่อโดนว่า ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ตามปัจจัย เสนอ แนะ เอา...

 

ต่อว่าแต่ไม่เคยใช้คำหยาบคาย บางครั้งอุเบกขาก็เบรคไม่อยู่ครับ อยากพูดให้ท่านได้สติบ้าง ใช้ขันติสยบความอยากของตัวเองบ้าง ให้หันหน้าเข้าวัดก็ไม่เข้า สมบัติของตัวเองขายจนไม่เหลือ ได้ใหม่ก็ตามเดิม หมดเขาก็ไปมีผัวใหม่ภายในสามวัน ก็ยังจะหาใหม่อีก อายุก็มากแล้ว คนที่จะจริงใจด้วยไม่มีหรอก เขาหลอกเอาเงินอย่างเดียว ขอเงินผมไปให้ญ ที่ละเป็นหมื่น ผมเงินเดือนหมื่นเดียวเอง ผมกับลูกจะกินอะไร ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมโวยวายแล้ว แต่ตอนนี้ใช้คำพูดหลอกเอาไม่ให้เงินเป็นก้อน แต่ก็โดนทีละพัน สองพัน ค่ารถด้วยเป็นหมื่นเหมือนกัน จนสุดท้ายผมบอกตรงๆเลยว่า ไม่ให้หรอกอย่ามาให้เสียเวลาเลย ทำลายน้ำใจกันไปเลยไม่งั้นผมหมดตัวแน่ พวกผมพี่น้องทุกคนไม่เคยมีใครได้สมบัติพ่อแม่ ยกเว้นพี่สาวผมคนที่รับเลี้ยงดูพ่อ แม่ตายแล้ว เป็นแค่บ้าน 25 ตารางวาที่พ่อผมจะพยายามเอาไปจำนองแต่บังเอิญโฉนดอยู่กับลูก ปัจจุบันผมซื้อพี่สาวไว้แล้ว โดยผ่อนกับธนาคาร และพี่สาวก็นำเงินไปซื้อตึกเป็นที่ทำกินต่อไปโดยผ่อนกับธนาคารส่วนที่เหลือแต่พ่อก็ต้องไปอยู่กับพี่สาวเพราะ ญ ทิ้ง ผมก็ช่วยโดยส่งเงินให้น้องสาวที่รับหน้าที่ดูแลแต่ไม่สม่ำเสมอหรอกครับ แต่พ่อผมจะติดญ ไปเรื่อยๆ แต่ลูกๆต้องคอยสนับสนุนเรื่องเงิน ไม่ไหวครับ ทำใจไม่ได้ พ่อผมปัจจุบันอายุ 80 ได้แล้ว ไม่รู้ว่าหลานๆ มันอายกัน ลูกๆชินแล้ว และก็ทำใจได้บ้าง พ่อผมหมดเงิน หมดที่กับเรื่องนี้มากมาย พี่ชายผมที่เป็นครู มันทิ้งคำว่าพ่อลงถังขยะไปแล้ว ผมอยากพูดอะไรตรงๆ แต่กลัวบาปเหมือนกันเลยไม่อยากเข้าไปยุ่งกับพ่อมาก กลัวพ่อขอเงินให้ญ อีก มันบาดหัวใจ เลยหลีกเลี่ยงให้เงินกับน้องสาวแทน และอยู่ไม่นานก็ต้องกลับแล้ว

 

ก่อนอื่น พึงทราบว่า สิ่งทั้งปวงล้้วนไหลมาแต่เหตุ..การพบเจออารมณ์ที่ดีหรือไม่ดี ย่อมมาจากเหตุเก่าที่ตนทำไว้เเล้ว ..ไม่มีอะไรเกิดเองด้วยความบังเอิญหรือเกิดเองแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย..

คราวนี้ก็ลองมาตรวจสอบดูว่า สิ่งที่ตนไม่ชอบใจหรือยินดีในการกระทำของพ่อแม่นั้น เป็นเพราะ..

1. ท่านเบียดเบียนเราจริงๆ ...หรือ

2. เป็นอำนาจของตัณหา มานะทิฏฐิ ของตนที่คิดและตัดสินเอาเองว่าพ่อแม่ควรเป็นเช่นนี้ เรียกว่าตั้งมาตรฐานไว้อย่างหนึ่งแล้วเอามาเป็นบรรทัดฐานให้พ่อแม่ทำตาม..

หากท่านเบียดเบียนเรา ก็พึงทราบว่า แม้ในอดีตจะชาติใหนก็ตาม เราย่อมเคยเบียดเบียนผู้อื่นมาโดยทำนองเดียวกัน แล้วพึงเจริญกรุณาแก่พ่อแม่ที่เบียดเบียนเราอยู่ ให้อภัยท่าน อดทนกับท่าน เพราะเข้าใจและยอมรับในบาปอันตนทำไว้แล้วได้... เมื่อยังสามารถเลี้ยงดูตอบแทนคุณท่านได้ ก็กระทำไปตามความสามารถ .เพราะนี่คือบุญใหม่ที่ท่านมีโอกาสทำ...

แต่หากพ่อแม่เบียดเบียนจนเราไม่อาจแม้จะเลี้ยงดูตนได้ ก็ต้องยุติการส่งเสริมพ่อแม่มิให้ทำบาปกรรมแก่ตนเองต่อไป..เพราะพ่อแม่มีแต่แก่เฒ่าใกล้ความตายมากขึ้น หากยังยินดีในการเบียดเบียนลูกอันเป็นบาปเป็นอาจิณ ย่อมเท่ากับการบันเทิงในอาจิณกรรมฝ่ายบาป เป็นทางไปอบายได้เมื่อภัยคือมรณะมาถึง..

การช่วยเหลือให้ท่านเข้าใจธรรมะหรือรับทราบเรื่องศีลธรรมเป็นเรื่องที่ควรขวนขวาย เพราะเป็นการตอบแทนคุณท่านได้อย่างแท้จริงยิ่งกว่าวิธีอื่นใด..กระนั้น ก็ต้องเตรียมรับมือกับความผิดหวัง เพราะเราไม่มีอำนาจบังคับบัญชา แก้ไขใครๆให้เป็นได้ตามใจอยาก เมื่อแนะนำ บอกกล่าว อธิบายแล้ว พ่อแม่จะรับก็ได้ ไม่รับก็ได้ ..แล้วก็ปลงลงที่กรรมว่า เพราะสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน..ท่านก็มาและจะไปด้วยบุญบาปของท่าน เราก็เช่นกัน ใครๆไม่อาจทำบุญบาปให้คนอื่นได้ ตนเท่านั้นที่ทำตน.. แล้วจึงวางอุเบกขาด้วยปัญญา ดังนี้

แต่..หากเราพยายามจะเปลี่ยนแปลงพ่อแม่ด้วยอำนาจ ตัณหา มานะทิฏฐิ ของตน...พึงพิจารณาว่า เราเองยังบังคับตนไม่ให้ไม่ชอบใจพฤติกรรมของพ่อแม่ได้ แล้วจะไปบังคับเปลี่ยนแปลงพ่อแม่ ให้เป็นไปตามใจต้องการของเราได้อย่างไร..

อีกอย่างหนึ่ง เมื่อก่อนพ่อแม่ก็อดทนกับเรามามากเช่นกัน แต่ท่านก็ไม่ทิ้งเราไปใหน แม้ท่านด่าว่าเรา ท่านก็ไม่ถือเอาเป็นเหตุให้ทิ้งเราไปเสียเมื่อเรายังดูแลตนไม่ได้ เหตุใดเราจึงไม่คิดถึงบุญคุณท่านให้มาก อันจะยังความอดทนอดกลั้นให้มีกำลังไม่กล่าวผรุสวาจาให้ท่าน ชอกช้ำใจ ท่านก็เคยอภัยให้เรามานับครั้งไม่ถ้วนมิใช่หรือ ?..แล้วเราล่ะ มีคุณเทียบเท่าท่านหรือยังในเรื่องความอดทน?

เมื่อ แก้ไขใครอื่นไม่ได้ ก็ต้องแก้ใจตนเองให้ยอมรับคนอื่นตามที่เขาเป็นเพราะถ้าว่าใครๆจะแก้ไขใครได้แล้ว โลกนี้คงไม่มีปัญหาความขัดแย้งไรๆให้พบเจอเลย..

แล้วเลือกทำในสิ่งที่ดีเหมาะควรอันเป็นประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน ในปัจจุบัน เพื่อการอยู่ด้วยกันอย่างสันติ.นะครับ...

 

บาปครับ ... หาโอกาสไปกราบเท้าขอขมาท่านบ่อย ๆ นะครับ


.

<!-- google_ad_section_end -->

 

กระทู้นี้ สะเทือนอารมณ์จัง
ว่าแต่ ไอ้ที่ว่า หยาบน่ะ มันขนาดไหนหรอ
ถ้าต้องขึ้น มึ.. ก.. มีสัตว์หลายชนิดเดินออกมาให้ขวักไขว
ก็ไม่ต้องพิจารณาเลยครับ บาปแน่นอน

เวลาเรารักชอบใครซักคน ไอ้ถ้อยคำหวาน ๆ ซึ้ง ๆ
ก็มาจากอารมณ์ที่เป็นเจตนา จะว่าไม่ได้ตั้งใจ คงจะไม่ใช่ ใช่ไหมครับ?

ดังที่คุณ ddman กล่าวไว้ได้กระจ่างแล้วในเหตุปัจจัยในเรื่องที่เกิดขึ้น
แก้เหตุที่ตนเองก่อน เพราะ เจตนาใด ๆ ล้วนมาจาก ใจ(ความคิด) ทั้งสิ้น
ส่งผลเชื่อมต่อ กาย (กระทำ) วาจา (พูด) ขอให้พึงมีสติอยู่ทุกขณะนะครับ

เวลาท่านยังอยู่ ทำไมใจเราถึงมองไม่เห็นท่าน
แต่เวลาที่ท่านจากไป ทำไมเราถึงเห็นท่านอยู่ในใจเสมอ ?
โอกาสคุณยังมีนะครับ ดูแล ทดแทนบุญคุณท่านให้มาก ๆ ครับ
บุพการี เปรียบเสมือนของสูง ไม่ขอกล่าวอะไรมาก เดี๋ยวจะยาว

 

มีคลิปสั้น ๆ มาฝาก ไม่ทราบว่าเคยมีท่านใดเคยดูแล้วบ้าง เตือนใจให้แง่คิดดีมาก

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=GWDDGa0hh1E&feature=related]ดูแล้ว ระวังจะน้ำตาไหล - YouTube[/ame]

 

เเยกกัน

เเยกกันรับ ตาม เหตุ

คําหยาบคาย ก็ส่วนนึง

ด้วยความห่วงใยก็ส่วนนึง

เเยกกัน ส่ง เเต่จะรับรวมกันไหม ก็ ต้องมีอุปสงค์อื่นๆ ประกอบ เป็นองค์ขึ้นมาเเล้วเเต่ เหตุ

 

ผมใช้วิธีที่ว่า ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ในเมื่อเราเถียงเพราะมันเป็นเรื่องจริง เจตนาปรารถนาดี หวังดี แต่มันละเอียดอ่อนเรื่องนี้ ใครจะเข้าใจยังไง มีความคิดไงยัง ก็ไม่ว่านะ ความคิดผมอาจจะไม่เข้าตาคนอื่นสักเท่าไร แต่ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ยังอยู่คู่กับกับปัจจุบัน บางคนไม่สามารถยอมรับมันได้ แต่ก็ต้องอยู่กับมันทุกวัน Get ไหมคับ