พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ

ซึ้งบน:
สาธุกับคุณภูเบศวร์ คุณนครและท่านอื่นๆด้วยครับ ถ้าข้อความที่ผมโพสออกไปสามารถยังประโยชน์ให้เกิดขึ้น กับพี่น้องญาติธรรมหลายๆท่าน เข้าใจถึงธรรมที่พ่อแม่ครูอาจารย์ได้เมตตาสั่งสอน อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้สึกถึงความไม่สูญเปล่า กับการที่มีโอกาสได้รับธรรมโดยตรงจากองค์ท่าน

ผมเคยอ่านเรื่อง จิตกับสติ มาบ้างแต่ไม่เคยเข้าใจว่าเกี่ยวข้องกันอย่างไร จนกระทั่งได้มาฟังจากพ่อแม่ครูอาจารย์ เรื่องที่เคยคิดว่ายากก็ค่อยๆง่ายขึ้น ผู้ที่เคยมีโอกาสได้ฟังธรรมจากองค์ท่าน คงพอเข้าใจได้กับภาษาง่ายๆ ในการอธิบายข้อธรรมขององค์ท่าน ที่จริงแล้วท่านสอนผมมากกว่าที่ผมโพสออกไป เพียงแต่บางอย่างมันเกินกำลัง สติปัญญาของผมที่จะปฎิบัติได้ อย่างเช่น เรื่องหลังจากเราสามารถแยก ผู้รู้กับผู้ถูกรู้ ได้อย่างเด็ดขาดแล้ว ก็ให้ทำลาย(ปล่อยวาง)ผู้รู้นั้นเสีย เพราะผู้รู้นั้นเปรียบเสมือนเชื้อที่จะทำให้ เกิดภพเกิดชาติ(การเวียนว่ายตายเกิด) เมื่อเราทำลายผู้รู้แล้ว ก็เท่ากับตัดการกลับมาเกิดอีก แต่การเกิดภพเกิดชาตินั้น มันมีของมันอยู่แล้ว ไม่ว่าเราจะทำลายผู้รู้ได้หรือไม่ได้ มันก็มีของมันอยู่อย่างนั้น เพียงแต่เราทำลายที่เหตุ ที่จะทำให้เกิดเท่านั้น

มองไปที่หนทางเบื้องหน้าแล้ว ยังคงต้องหมั่นฝึกฝนและอดทนต่อไป บอกตนเองอยู่เสมอว่า อย่าตั้งเป้าหมายในการปฎิบัติให้สูงนัก ในการที่จะเข้าถึงมรรค-ผล ให้ค่อยๆเดินต่อไปเป็นขั้นเป็นตอน ตามคำสั่งสอนขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ณ.ตอนนี้ ขอเพียงหาผู้รู้ให้เจอ แล้วกำหนดให้รู้ว่า จิตส่วนจิต(ผู้รู้ส่วนผู้รู้) - กิเลสส่วนกิเลส(ผู้ถูกรู้ส่วนผู้ถูกรู้) และมีสติขอรู้อยู่กับปัจจุบัน(ชั่วขณะจิตหนึ่ง) เท่านี้ก่อนครับ

ขอขอบคุณเป็นอย่างสูงกับคุณสมบัติ ที่นำพาให้ผมได้มาพบ องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ เมื่อ 12 ส.ค.54 วาระวันแม่ ผมมีโอกาสได้ไป ภูดานไห นับเวลา 1 ปีที่ผ่านมากับปัจจุบัน ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เมื่อก่อนไม่รู้ว่าถูกกรรมเหวี่ยงไปอยู่ ณ.ที่แห่งใด แต่องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ก็เมตตาหยิบผมกลับเข้ามา บนเส้นทางแห่งธรรมสายนี้ มีชีวิตใหม่ในร่างเก่า มีมุมมองชีวิตที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆขอบคุณหลายๆเด้อ

วันที่ได้มีโอกาสเดินตามพ่อแม่ครูอาจารย์บิณฑบาตร ผมเห็นรอยบาทขององค์ท่าน ที่เดินอยู่ข้างหน้า จิตของผมบอกตัวเองว่า ผมจะไม่เหยียบซ้ำรอย รอยบาทขององค์ท่านเป็นอันขาด และขอตั้งจิตอธิฐานว่าจะเดินตามรอยบาทนี้ ไปทุกภพทุกชาติ จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งทุกข์

ศิษย์โง่ ขอกราบ กราบ กราบ แทบบาทองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ครับ<!-- google_ad_section_end -->

สมาชิกธรรม:
ครับผมก็ขอโมทนาในบุญกุศลและข้อธรรมกับท่านภู...ด้วยเช่นกันครับ

ก้าวเดินไปด้วยกันอย่างไม่หยุดยั้ง.....สู่หลักชัย.....โดยมีหลักใจ.....

ขอเจริญในธรรมครับ
สมาชิกธรรม<!-- google_ad_section_end -->

นคร:
สวัสดีครับ พี่สันติ

กราบขอบคุณพี่สันติอีกครั้งนะครับ และผมเองยังไม่มีโอกาสได้กราบองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ เลยแม้แต่สักครั้งเดียว เวลาของผมคงยังมาไม่ถึง หรือไม่ก้อคงยังไม่โดนท่านหยิบกลับมาเข้าแถวกระมังครับ พี่สันติได้มีโอกาสไปกราบเยี่ยมท่านอยู่เสมอ และได้รับการอบรมจากท่านเป็นนิจ ผมขอโมทนาในบุญบารมีที่พี่สันติ ได้เพิ่มให้กับตนเองอยู่ตลอดเวลาในช่วง 1 ปีที่ผ่านมานี้ ธรรมะ-คำสอน ขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์นั้น นครเองได้รับต่อมาจากพี่ๆทุกท่านในที่นี้ แต่ก็ยังคงความเป็นจริงและเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การพิสูจน์ในทุกเรื่องที่ได้รับทราบ บางเรื่องอาจจะเกินปัญญาของนครไป แต่บางเรื่องนครสามารถทำความเข้าใจได้อย่างถูกต้องและถ่องแท้ ยังผลให้ตัวนครเองนั้นไม่ถูกดึงลงล่างมากเกินไปนัก มีความรู้สึกเหมือนพี่ท่านหนึ่งที่พูดว่า "คิดว่าตัวเองเดินไปข้างหน้า แต่ที่ไหนได้พอมาพิจารณาดูดีๆ เราถอยหลังไปเรื่อยๆ"

ตั้งใจครับว่าต่อจากนี้ไป จะเดินไปข้างหน้า ตามพวกพี่ๆไป "ไปด้วยกัน"
และมีองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ เป็นผู้เดินนำ ครับ

นคร-0813198446

ซึ้งบน:
สวัสดีครับคุณนคร และพี่น้องญาติธรรมทุกท่านครับ ไม่ต้องเดินตามหรอกครับ เดินไปด้วยกัน เดินทางเดียวกัน เดินตามรอยบาทของพ่อแม่ครูอาจารย์องค์เดียวกัน ขอให้แน่ใจเลยว่าเดินถูกทางแล้ว บางคนอาจเดินเร็ว บางคนอาจเดินช้า แต่ถึงที่หมายแน่นอนครับ

คืนหนึ่งหลังจากสวดมนต์ไหว้พระ ก็จะนั่งสมาธิต่อ แวบหนึ่งคิดถึงคำที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเคยสอนว่า ต้องมีสติรู้อยู่กับคำภาวนาให้ตลอดสาย ถ้าเผลอไม่มีสติเมื่อไร จิตก็จะไหลไปรวมกับอารมฌ์ที่จะคอยแทรกเข้ามา จะทำให้ไม่เกิดสมาธิ ก็คิดได้ว่าแท้ที่จริงแล้ว ถ้าเราทำสติให้รู้กับปัจจุบันได้ตลอด สมาธิก็จะเกิดขึ้นมาเอง ดังนั้นจึงไม่ใช่การนั่งสมาธิอย่างที่เข้าใจมา เพราะสมาธิเป็นผลที่เกิดจากการเจริญสติต่างหาก ที่สำคัญคือสติเท่านั้น ต้องชัดเจนและทันกับปัจจุบันจริงๆ จึงจะใช่ มีสติจับกับคำภาวนาไปเรื่อยๆ พอถึงจุดๆหนึ่งหรือสติเต็มรอบ ก็จะเห็นผลคือเกิดสมาธิขึ้นมาเองในทันที

โดยทั่วไป สติ คือ ความระลึกได้ ใช้กับเรื่องที่ผ่านมาแล้วหรือเรื่องที่ยังมาไม่ถึง (อดีตและอนาคต)
สัมปชัญญะ คือ ความรู้ตัว ใช้กับเรื่องที่กำลังทำ คิด พูด ในปัจจุบัน
แต่ในความหมายทางธรรม สติ คือ อาการที่รู้สึกตัวขึ้นมาในขณะปัจจุบัน ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่

ทุกวันนี้ก็พยายามที่จะฝึก รู้กาย-รู้ใจ ในขณะปัจจุบันเสมอว่า ตอนนี้กำลังทำอะไร ก็ให้มีสติรู้เฝ้าสังเกตุดู กาย-ใจ ในทุกอิริยาบถ ทุกการกระทำ ไม่ว่าจะทำ พูด คิด ก็ให้รู้เท่าทันเสมอไม่ให้ใจของเราเผลอ ไปคิดถึงเรื่องอื่นๆ แต่ก็ไม่สามารถตั้งสติได้ตลอดเวลา บางครั้งก็เผลอแต่อย่างน้อยก็รู้ว่าเผลอ แล้วค่อยดึงสติกลับมา อย่างเช่นการใช้ชีวิตประจำวัน ตั้งแต่ตื่นนอน ล้างหน้า แปรงฟัน กินข้าว ขับรถ ฯลฯ คุณภูเบศวร์เคยแนะนำให้มีสติรู้ ในเวลากินข้าว กำลังกินก็รู้ มือจับช้อนก็รู้ กำลังตักอาหารก็รู้ ส่งเข้าปากก็รู้ จนกระทั่งอิ่มหากเราลองทำ อย่างตั้งใจ ผลคือจิตมันจะไม่เผลอ มีสติรู้อยู่กับการกระทำทุกขั้นตอน หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็จะต้องเดินทางต่อ ก็เริ่มตั้งสติกับการขับรถ เราก็ทำความรู้สึกตัวว่าเรากำลังขับรถ พอจะเปลี่ยนอิริยาบถ ก็ทำความรู้สึกให้ทันกับอาการนั้นๆ เช่น จะเปลี่ยนเกียร์ก็ให้รู้ว่าเรากำลัง จะเปลี่ยนเกียร์ กำลังจับเกียร์ เราเปลี่ยนเกียร์เสร็จแล้ว เรากำลังจะกลับมาจับพวงมาลัย พอจะเหยียบคันเร่ง ก็ให้รู้มาที่เท้าที่กำลังจะเหยียบ พอจะเหยียบเบรคก็ให้รู้ มีสติรู้ทับอีกทีหนึ่งในการกระทำต่างๆนั้น โดยการกำหนดรู้ในใจ (หรือจะออกเสียงก็ได้) ผลก็คือจิตมันไม่เผลอหลุดไปคิดเรื่องอื่น จิตมันจะจับกับปัจจุบันคือการขับรถ เท่านั้น

บางสิ่งบางอย่างเป็นเรื่องที่เราทำมาตลอดชีวิต ทำจนมีความรู้สึกชาชิน ทำโดยไม่ต้องคิดอะไรมันเป็นไปโดยอัตโนมัติ เพราะจิตของเรามันหยาบมองข้าม สิ่งละเอียดอันละเล็กละน้อย ที่มีความสำคัญอย่างที่เราคาดไม่ถึงมาก่อน พอผมเริ่มหันมามองสิ่งเหล่านี้ มันเป็นมุมมองอีกมิติหนึ่ง ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนครับ ถ้าเราคิดอยากดูกายดูใจของเรา ให้เราดูจากสิ่งต่างๆเหล่านี้ เพียงแต่เราบอกตัวเราเองซ้ำอีกที่หนึ่ง ว่าเรากำลังจะทำหรือทำอะไร มันจะรู้สึกถึงการมีสติรู้กับการกระทำอย่างนั้นตลอด โดยที่สติของเรา จะจับอยู่กับสิ่งเหล่านั้นโดยไม่เผลอไปที่อื่น

เรื่องที่กล่าวมาแล้วนั้น เราสามารถทำได้ในชีวิตประจำวัน อย่างเช่น เราจะทำอะไร เห็นอะไร จิตเป็นอย่างไรรู้ ยืน เดิน นั่ง นอน ก็รู้ รู้ปัจจุบันขณะหนึ่งๆ รู้ได้ตลอดสายในเรื่องนั้นๆ ทำได้ทุกที่ทุกเวลา เพราะใช้ความรู้สึกเป็นผู้ทำ ใช้ร่างกายเป็นที่ทำ ทำอยู่ภายในกายในใจของเรานั่นแหละ สิ่งภายนอกเป็นเพียงส่วนประกอบเท่านั้น

มีข้อคิดมาฝาก นิดนึงครับ

เมื่อคิดจะเอาแต่ได้ ก็ดูมีแต่จะเสีย
เมื่อยอมที่จะเสีย กลับมองเห็นทางที่จะได้
ดีไม่ทำ คือ ธรรมที่ไม่ดี
พุธโธ-ใจรู้ พุธโธ-รู้ใจ
คนเราทุกข์แล้วก็ลืม คนเราลืมแล้วก็ทุกข์
นั่นคือทุกข์ของคนขี้ลืม

ศิษย์โง่น้อม กราบ กราบ กราบ แทบบาทพ่อแม่ครูอาจารย์ ครับ<!-- google_ad_section_end -->
<!-- google_ad_section_end -->

 

naicharty:
ขออนุโมทนาสาธุกับคุณสันติอย่างมากครับ ที่ได้นำธรรมะขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ถ่ายทอดอย่างละเอียด การภาวนาก็คือการฝึกจิตให้มีสติอยู่กับปัจจุบันให้เรารู้อยู่กับปัจจุบันทุกขณะจิต องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเคยสั่งสอนว่า สติ และ สัมปชัญญะ เป็นธรรมที่มีอุปการะมาก เป็นธรรมะที่ทำให้คนเรา เป็นมนุษย์ ขึ้นสวรรค์ เป็นเทวดา หรือแม้กระทั่งเป็นพระอรหันต์ก็อาศัยธรรม 2 ข้อนี้ ลองคิดดูหากเราขาดสติก็จะเกิดประมาทขาดการยับยั้งชั่งใจ เราก็จะกระทำไปตามอารมณ์ของเราคือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ดังนั้นสิ่งที่คุณสันติได้ถ่ายทอดออกมาเหมือนกับเป็นเครื่องเตือนสติของเรา เปรียบเสมือนกับเราได้เข้ากราบองค์พ่อแม่ครูอาจารย์และได้ฟังธรรมะขององค์ท่านอยู่เนื่องๆ ขอขอบคุณผู้ที่นำมาเผยแพร่ และขอน้อมกราบ กราบ กราบ องค์พอ่แม่ครูอาจารย์ที่ท่านได้ทรงสอนสั่ง ข้าพเจ้าขอเดินตามรอยบาทแห่งองค์ท่าน แต่ด้วยความที่ยังเป็นผู้ที่ยังเขลาเบาปัญญา เป็นผู้เริ่มฝึกหัดเดิน การประพฤติปฏิบัติธรรม ในบางครั้งอาจพลั้งเผลอสติไปบ้าง เมื่อได้สติก็ขอตั้งใจเดินตามรอยแห่งองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ขอรับใช้สนองงานองค์ท่านจนถึงที่สุดแห่งธรรม.....

Phoobes:
อนุโมทนากับคุณสันติครับ ได้มาแบ่งปันประสบการณ์การปฏิบัติในแนวทางแห่งสติปัฏฐานที่องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ท่านได้ชี้แนะแนวทางให้อย่างค่อยเป็นค่อยไป เป็นขั้นเป็นตอน จนเกิดความก้าวหน้าในธรรมอย่างรวดเร็ว
คุณสันตินับเป็นผู้เรียนรู้เข้าใจเร็ว หากวัดจากช่วงเวลาของการเรียนรู้ ในระยะเวลาอันสั้นก็สามารถเข้าใจแนวทางปฏิบัติ และตรงต่อวิถีธรรมขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์

เคยได้สนทนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคุณสันติ ที่เปรียบตัวเองเป็นภาชนะที่ว่างเปล่า เพราะความที่เพิ่งเข้ามาสนใจศึกษาในธรรมไม่นานมานี้ ด้วยเหตุนี้กระมังจึงยังผลให้สามารถรองรับธรรมทั้งหลายได้อย่างเต็มที่ กอปรกับมีผู้ชี้นำแนวทางอย่างองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ที่เป็นผู้แจ้งในวิถีทางนั้นแล้ว จึงทำให้เจริญในมรรควิถีที่ตรงต่อแก่นแกนของธรรม ให้เห็นผลดังที่คุณสันติได้ประจักษ์แจ้งแก่ใจตนเอง

วินาทีแรกที่เรามีการระลึกรู้ในกายในใจของเรา จึงนับเป็นก้าวแรกของการเดินสู่ทางออกแห่งวัฏฏะสงสารอันยิ่งใหญ่นี้

เป็นบุญวาสนาของเรา(นรธ.)และญาติธรรมทุกคนที่ได้พบพระพุทธศาสนา พบเนื้อนาบุญผู้ประเสริฐ ผู้ประคับประคองและชี้นำเราสู่แสงสว่าง สู่ความรู้แจ้งเห็นจริง ได้นำตนออกจากความมืดบอด ความไม่รู้ ที่เราต้องวนเวียนหาทางออกไม่ได้มานับภพนับชาติไม่ถ้วน

พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ จึงยิ่งใหญ่หาประมาณมิได้

นะมัตถุ พุทธานัง นะมัตถุ โพธิยา นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา
ความนอบน้อมของข้าฯจงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ความนอบน้อมของข้าฯจงมีแด่พระโพธิญาน
ความนอบน้อมของข้าฯจงมีแด่ท่านผู้หลุดพ้นแล้ว
ความน้อมน้อมของข้าฯจงมีแด่วิมุตติธรรม

ความนอบน้อมของข้าฯจงมีแด่ความเมตตาขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์

มูริญโญ่:
โมทนาสาธุ............... กับการที่ท่านสันตินำคำสอนของพ่อแม่ครูอาจารย์มาบรรยายให้ฟังขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง..........
เพราะผมเองรับฟังมาครั้งหนึ่งยังจำได้ไม่หมดคราวนี้นับว่าโชคดีครับ
ขอบคุณมากครับ<!-- google_ad_section_end -->
ดร.นนต์:
อนุโมทนากับเหล่านักรบธรรม ที่ธรรมนั้นได้เจริญขึ้นที่ใจ อันมีผลมาจากการได้พบพ่อแม่ครูอาจารย์ผู้สั่งสอนออกมาจากใจ ใจถึงใจ ใจถึงธรรม จึงนับว่าเป็นบุญวาสนาของทุกท่านแล้วนะครับ

ขอเจริญในธรรม
"นนต"
11 กันยายน 2555<!-- google_ad_section_end --> <!-- google_ad_section_end -->

 

การระลึกรู้ใจ

[FONT=&quot]ได้รับฟังประสบการณ์การมีสติระลึกรู้กายจากคุณสันติที่นำมาแบ่งปันเล่าสู่กันฟัง เพื่อความสอดรับต่อเนื่องจึงขอนำประสบการณ์การมีสติระลึกรู้จิต(ใจ)มาเล่าสู่กันฟัง เผื่อว่าอาจเกิดประโยชน์สำหรับผู้ที่กำลังเริ่มสนใจศึกษาเรียนรู้ภายในตนเองให้มากขึ้น แต่อาจเป็นเรื่องที่หลายท่านได้รู้และได้ผ่านจุดนี้ไปแล้ว ก็ถือเสียว่าเป็นประสบการณ์มุมเล็กๆของนักเรียนธรรม(นรธ.) แห่ง ภูดานไห

การระลึกรู้จิต เป็นการระลึกรู้ในสิ่งที่เป็นนามธรรม อาจเป็นความคิด อารมณ์ต่างๆซึ่งในวันๆหนึ่งเกิดขึ้นมากมาย เพียงแต่เราไม่ได้มองเห็นแต่เรากลับตกอยู่ในสภาวะนั้น อุปมาดังเช่นที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านยกตัวอย่างให้ได้เห็นชัดว่าเราอยู่ในกระแสน้ำ ไม่ได้ขึ้นฝั่งนำตัวเองออกมาจากกระแสน้ำนั้น
หรือเหมือนกับเราเป็นผู้เล่นในสนาม มัวคลุกอยู่กับเกมส์การเล่นไม่ได้เห็นภาพรวม แต่ผู้ดูนอกสนามกลับมองเห็นทั้งหมดของสนามและรู้ว่าควรจะเล่นอย่างไร

จึงขอนำประสบการณ์ที่เกิดขึ้นของอารมณ์โกรธมาเป็นตัวอย่างของการดูจิต ที่นำเรื่องนี้มาเพราะอารมณ์โกรธนั้น เป็นสภาวะที่หยาบมองเห็นได้ง่าย ทั้งยังเกิดขึ้นได้บ่อยในชีวิตของสังคมปัจจุบัน จะได้นำไปเปรียบกับสภาวะอารมณ์ของแต่ละท่านดู

ผมได้สังเกตุขณะความไม่พอใจเกิดขึ้น อาจด้วยสัญญาความจำ อุปทานความยึดถือว่าอย่างนี้ไม่ชอบ ไม่ถูกใจ จนเกิดเป็นความโกรธขึ้นมา ในส่วนตัวผม(มุมมอง)ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นใน[/FONT][FONT=&quot]2ด้าน

ด้านหนึ่งคือร่างกาย จะเกิดความ เปลี่ยนแปลงของธาตุ4 ดิน น้ำ ลม ไฟ เช่น ธาตุลมภายในแปรปรวนเคลื่อนตัวเร็ว ลมหายใจถี่สั้น หัวใจเต้นแรงเร็ว และขับดันธาตุน้ำอันได้แก่การไหลเวียนของของเหลวภายในร่างกาย เช่น เลือดสูบฉีดแรง ปฏิกิริยาความร้อนของธาตุไฟในตัวสูง ส่งผลให้ร้อนรุ่ม กระวนกระวาย และทำให้ธาตุดินเกิดการสั่นสะเทือนจนอาจสังเกตุเห็นร่างกายมือไม้สั่น

ในอีกด้านหนึ่งส่วนของภายใน(ใจ) ความโกรธซึ่งเปรียบเสมือนไฟ เมื่ออยู่ในภาวะอารมณ์นั้น อาจถูกพัดโหมให้เพิ่มขึ้นจากการปรุงแต่งหมุนวนของจิตเรา จิตรู้สึกอัดแน่นและหนักๆเหมือนมีมวลเป็นเวทนาที่จิตแบกรับอยู่ หากไม่มีสติระลึกรู้ก็จะไหลตามกระแสอารมณ์ไป จนความร้อนแห่งไฟที่อัดแน่นจากภายในนั้นอาจระเบิดแผ่กลับออกมาภายนอก ทางกิริยาอาการทางกาย

หากมีสติบ้าง ได้ยั้งคิด ได้อุบายธรรมสอนใจให้เย็นลง เป็นการเบรคกระบวนการ ไฟที่รนจิตใจนั้นก็ค่อยๆอ่อนแรงลง กระบวนการต่างๆในกายและในจิตก็ค่อยๆคลายตัวลง

แต่หากมีสติระลึกรู้ที่สภาวะนั้น จิตผู้รู้ดีดตัวออกมา ดูสภาวะนั้นโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยววุ่นวายด้วย ตั้งมั่นดูเฉยๆ(สมาธิ) จะเห็นกระบวนการที่ก่อให้เกิดสภาวะนั้นถูกตัดตอนไป จิตผู้รู้เหมือนเป็นอิสระจากสภาวะ มีความเบาและสงบอยู่(เป็นกลาง) ไม่ถูกบีบคั้น ชักนำ จากอารมณ์ ไม่แบกรับทุกขเวทนาที่อัดแน่นในใจ และดูสภาวะนั้นเหมือนดูปรากฏการณ์ธรรมดาๆอันหนึ่งซึ่งไม่ใช่เรา จะเป็นยังไงก็ช่าง

จิตเป็นอันได้รับรู้กระบวนการที่เกิดขึ้นจากการกระทบของอายตนะภายนอกแล้วส่งเข้ามาภายใน จากเหตุแห่งความยึดถือในสัญญา(ความจำได้หมายรู้) เกิดความไม่ยินดี ไม่พอใจ
และสังขารปรุงแต่งคือคิดไปต่างๆนานา วนเวียนอยู่ (ลืมปัจจุบันขณะ) รับรู้ถึงเวทนาที่เกิดขึ้นและแบกรับไว้ (อยู่ในช่วงที่อารมณ์นั้นตั้งอยู่)
พอมีสติระลึกรู้ ผู้รู้ลอยตัวออกมาดู รู้เฉยๆ เห็นกระบวนการภายในนั้นขาดลง (ดับไป) และจิตยังคงระลึกรู้อยู่กับปัจจุบันขณะ

ส่วนปฏิกริยาเคมีทางร่างกายอาจยังกรุ่นอยู่ แม้ภายในจิตนั้นดับไปแล้ว ภายในร่างกายก็จะค่อยๆคลายลง (ด้วยจิตมีความเร็วมากจึงดับไปก่อนภาวะทางกาย)

เมื่อจิตผู้รู้เห็นการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ได้เกิดปัญญามองเห็นเหตุ ว่าเกิดจากจิตส่งออกไปรับรู้และยึดมั่นถือมั่น ปรุงแต่งไปจนเกิดเป็นทุกข์ขึ้นมา ซ้ำยังยึดถือทุกข์ที่เกิดขึ้นว่านั่นคือเรา
และได้เห็นความดับไปของทุกข์ ด้วยจิตปล่อยวางแยกตัวออกจากทุกข์นั้น
ไม่ยึดถือสิ่งที่ปรากฏ[/FONT][FONT=&quot]

ด้วยเป็นผลจากการมีสติระลึกรู้ มีสมาธิตั้งมั่นดูปรากฏการณ์นั้นด้วยใจเป็นกลาง มีปัญญารู้ เข้าใจความเป็นไปอันเป็นธรรมชาติของจิต ของกระบวนการที่เกิดขึ้นและไม่ยึดถือ

เป็นประสบการณ์เล็กๆส่วนหนึ่ง อาจเรียกได้ว่าเป็นมุมมอง ที่เป็นผลจากการน้อมนำธรรมะ ความรู้ วิธีการ จากคำสั่งสอนชี้แนะขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์(พ.สุรเตโช) ที่ได้ให้แนวทางและความกระจ่างในการปฏิบัติ ซึ่งได้น้อมนำมาปฏิบัติและเล่าสู่กันฟังตามความเข้าใจของตนเอง ซึ่งจะถูกผิดอย่างไรยังคงมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องฝึกฝนเรียนรู้
นับเป็นบุญวาสนาที่ได้รับความเมตตาจากท่านที่ชี้ทางสว่างให้เดิน
และเดินไปด้วยความศรัทธาและเชื่อมั่นว่า..นี้คือมรรควิถีแห่งความหลุดพ้น

ขอน้อมศิรวาทกราบบาทองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ทุกๆองค์ อันมีองค์พ่อแม่ครูอาจารย์(พ.สุรเตโช)เป็นที่สุด

นรธ.ภูเบศวร์[/FONT]

 

หลังจากไปยื่นความจำนงไว้ตั้งแต่ต้นเดือนกรกฎาคม 2555 วันนี้ (19 ก.ย. 2555) พึ่งได้รับ
บัตรประจำตัวผู้อุทิศร่างกายให้เป็นอา<wbr>จารย์ใหญ่สำหรับนักศึกษาแพท<wbr>ย์ครับ

จากความตั้งใจแรกหากได้บัตรมาแล้ว จะได้ให้ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันอนุโมทนาในโอกาสวันแม่ครับ

หากต่อไปในภายภาคหน้าจะเป็นบุ<wbr>ญกุศลอันยิ่งใหญ่ เลยอยากให้ทุก ๆ คนร่วมโมทนาบุญด้วยกันซึ่งก็น่าจะเป็นเรื่องดี
จึงถือโอกาสนี้ เชิญทุกท่านร่วมโมทนาบุญร่ว<wbr>มกันกับผมครับ

แล้วก็ขออุทิศบุญกุศลให้กับ<wbr>บุคคลผู้ให้กำเนิด
กายเนื้อนี้เป็นอันดับแรก

และให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่<wbr>ติดมากับดวงจิตนี้
หากเคยได้มีกรรมมีเวรเกี่ยว<wbr>ข้องกันมาแต่ชาติใด ภพใด กัปป์ใด
หรือแม้แต่เคยได้เบียดเบียน<wbr>ในชาตินี้ภพนี้ทั้งที่เกิดขึ้นแล้วและจะเกิดขึ้นอีกต่อ<wbr>ไป

ก็ขอให้ได้มีส่วนในกุศลกร<wbr>รมคราวนี้ด้วยเทอญ

 

75: แสงปาฏิหาริย์องค์พ่อแม่ครูอาจารย์
วันนี้เป็นโอกาสอันดี...องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ได้โปรดเมตตาอนุญาตให้อัญเชิญภาพชุดนี้เปิดเผย
เพื่อเป็นกำลังใจและเป็นมงคลแด่ญาติธรรมทุกท่านครับ


ภาพแสงพิเศษแห่งองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ขณะออกโปรดญาติโยมคณะสำคัญ

แสงสีขาวนวลขนาดใหญ่ในภาพนี้
เหมือนเป็นการรับรองแสงสีขาวในสองภาพลำดับต่อไปนี้...

แสงสีขาวนวลด้านขวามือนั้นเหมือน...


โปรดคลิ๊ก...เพื่อขยายภาพ

ข้าพระพุทธเจ้า ขอนอบน้อมกราบ กราบ กราบ องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ด้วยเศียรเกล้า
นรธ.สมบัติ เพ็งพล(IT Man)​

 

76: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาญาติโยมเดินธุดงค์ขึ้นภูมะตูม​

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์

โปรดคลิ๊ก...เพื่อขยายภาพ


องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พาญาติโยมเดินธุดงค์ขึ้นภูเขา
เพื่อปลีกวิเวก



องค์พ่อแม่ครูอาจารย์



คุณแม่ชม


ภาพคุณแม่ชมขณะนั่งภาวนา​

 

ภาพปริศนาธรรมจาก สวนโมกข์ ดูจะไม่แตกต่างจากที่ ภูดานไห

 

กราบเรียน นรธ.และญาติธรรมที่เคารพ
ขอเชิญร่วมปฏิบัติธรรมและฟังธรรมะจากองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ณ พุทธสถานภูดานไห

เนื่องในวาระองค์พระพุทธประธานภูดานไห

ระหว่างวันเสาร์ที่ 29 ก.ย.2555 - วันพฤหัสบดีที่ 4 ต.ค.2555 โดยพร้อมเพียงกัน

ขอมีความเจริญในธรรม
นรธ.สมบัติ เพ็งพล
IT Man/27.09.55

 

อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านที่ได้ไปร่วมฟังธรรมในวาระนี้

:'(

อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านที่ได้มีโอกาสไปร่วมฟังธรรมในวาระนี้

 

กราบสวัสดีคะ นรธ.และญาติธรรม สายบุญทุกท่านคะ เอามาฝากคะ

 

กราบสวัสดีคะ นรธ.และญาติธรรม สายบุญทุกท่านคะ เอามาฝากคะ
คนมีศีล ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟก็ไม่ไหม้
(ไม่ว่าจะอยู่ในหมู่คนพาลหรือคนดี ย่อมรักษาตัวรอดได้)

คนมีศีล จะนั่งนอน หลับตื่น ก็เป็นสุขอยู่ในกาลทุกเมื่อ
ไม่มีวิปฏิสาร (คือความเดือดร้อนใจ)

คนมีศีล มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียวย่อมประเสริฐกว่า
ผู้ไม่มีศีลซึ่งมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี

คนมีศีล ย่อมไม่ทำบาปแม้ในที่ลับ
เพราะมีความตรงและจริงใจต่อตนเอง

คนมีศีล ย่อมไปสู่ทุคติจตุรบาย

ศีล คือ เครื่องรางที่ป้องกันอบายภูมิได้อย่างศักดิ์สิทธิ์

คนมีศีล ย่อมมีสุคติเป็นที่ไปเบื้องหน้า

คนมีศีล จะค้าขายก็จะมีแต่ความเจริญโดยส่วนเดียว

คนมีศีล เข้าสมาธิก็ง่าย ไม่สะดุ้งตกใจง่าย

คนมีศีล ย่อมไม่ฝันลามก ย่อมไม่ฝันร้าย

คนมีศีล บรรลุธรรมก็ง่าย

คนมีศีล ย่อมไม่ก่อกรรมทำบาป

คนมีศีล คือ ผู้ที่มีจิตศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง
(คือเชื่อในพระรัตนตรัยจริงๆ)

 

กราบเรียน นรธ.,และญาติธรรมที่เคารพทุกท่าน
เรื่อง แจ้งเบอร์โทร.ติดต่อพุทธสถานภูดานไห (ตามรายละเอียดข้างล่างครับ)

1: ข้อมูลติดต่อพุทธสถานภูดานไห
เรื่องปฏิปทา ธรรมะ และเข้ากราบองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช...
กรุณาติดต่อพุทธสถานภูดานไหที่...
- พุทธสถานภูดานไห โทร. 081-392-4093
- คุณแม่บุญชม ยางธิสาร : อุบาสิกาประจำวัด โทร. 080-176-5282

2: แผนที่เดินทางไปพุทธสถานภูดานไห หมู่ที่ 13 ต.กุดหว้า อ.กุฉินารายณ์ จ.กาฬสินธุ์

- ระยะระหว่างทางที่จะเข้าไปวัดภูดานไห ต้องอาศัยการสังเกตให้ดี
- หากถึงที่ทำการ อบต.กุดหว้า ต้องชะลอรถ และให้สังเกตเพิ่มเติมคือ ถัดจาก อบต.กุดหว้า จะมี ที่ทำการหน่วยพิทักษ์ป่าไม้
- และไม่ไกลกันก็จะมี ปั๊มน้ำมันเล็ก ๆ ปั๊มหนึ่ง
- ต่อจากนั้นก็จะเป็น สวนยางพาราอยู่ประมาณ 2 สวน (ไม่นับสวนที่อยู่หลังปั๊มน้ำมัน)
- ตรงสวนสุดท้ายก่อนจะถึง บ้านหลังคาสีฟ้า (อาจจะสังเกตลำบากเพราะมีต้นไม้บัง)
- ต้องชะลอรถให้ช้าลงกว่าเดิม
- ถ้าเลยบ้านหลังคาสีฟ้าไปแล้ว จะเป็นทางโค้งผ่านทุ่งนาและขึ้นเนินเขา
- นั่นหมายความว่า เลยทางแยกเข้าพ.ภูดานไหแล้ว

ปล. ท่านที่ไม่เคยไปหรือไม่แน่ใจให้จอดรถแวะถามที่ อบต.กุดหว้าได้ครับ
(จะมีหน่วย อปพร. ประจำการอยู่เกือบตลอดเวลา ให้พี่ ๆ แถวนั้นนำทางไปจนถึงทางเข้าวัดได้)

ขอทุกท่านจงมีแต่ความสุขความเจริญ
IT Man (08.10.55)

 

11 ตุลา วันคล้ายวันเกิดของคุณแม่บุญชม



เรียน เพื่อน นรธ.และญาติธรรมที่เคารพ,

วันนี้ (11 ตุลาคม) เป็นวันคล้ายวันเกิดของคุณแม่บุญชม ซึ่งเช้าวันนี้ท่านได้ทำบุญตักบาตรน้อมถวายแด่องค์พ่อแม่ครูอาจารย์
จากนั้นจึงได้ขออนุญาตองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ เพื่อเข้ากัมมัฏฐานภาวนาภายในกุฏิของท่านบูชาพระคุณของคุณบิดามารดาผู้ให้กำเนิด
และองค์พระผู้มีพระคุณทั้งหลาย คาดว่าวันพรุ่งนี้ตอนเช้าท่านถึงจักออกจากกัมมัฏฐาน

กระผมขอนอบน้อมดวงจิตให้กำลังใจและโมทนาสาธุกับคุณแม่เป็นยิ่งนัก



พวกเราเหล่า นรธ.และญาติธรรม มีโอกาสได้พบ ได้สร้างบุญ ได้ศึกษาธรรมะ ข้อวัตรปฏิบัติ ปฏิปทา ในองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช
และน้อมนำมาดำเนินตาม ก็เนื่องด้วยมีคุณแม่บุญชมเป็นเสาหลักคอยอุปถัมภ์ค้ำชูภูดานไหไว้ให้พวกเราและญาติธรรมผู้ที่กำลังจักก้าวเข้ามา
อีกทั้งคุณแม่จักคอยรับสนองงานจากองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ คอยกำกับดูแลลูกๆทั้งหลาย และเป็นแม่แบบให้ลูกๆมีความเจริญต่อไป

- ผมเองเห็นคุณแม่ทำงานหนัก เรียบร้อยและสวยงามมาโดยตลอด แต่ท่านก็มีรอยยิ้มให้พวกเราเสมอ
- ผมเองถูกคุณแม่ขนาบอยู่เสมอๆ นั่นหมายถึงคุณแม่ท่านให้ความเมตตาปราถนาดี อยากเห็นเราดำเนินก้าวไปในทางธรรมอย่างสง่าและงดงาม
- คุณแม่จะห่วงใยความรู้สึกของเราบางเรื่องที่หากกำหราบไป ลูกหลานจะรับได้มั๊ย หากรับได้ก็เป็นความดีงามกับเขาเหล่านั้น แต่หากออกอาการ ท่านก็จักผ่อนเบาลงไปเรื่อยๆ
- พวกเรานักรบธรรม ได้สร้างบุญบารมี อย่างชาญฉลาดกับองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ก็เนื่องด้วยความชาญฉลาดของคุณแม่ที่คอยส่งต่อให้กับลูกๆครับ
- บุญกุศล ที่ลูกๆทั้งหลายได้่เพียรสร้างมา ขอให้คุณแม่มีส่วนในบุญเหล่านั้นทุกประการครับ

ขอนอบน้อมอัญเชิญพระพุทธานุภาพ พระธรรมานุภาพ พระสังฆานุภาพ โดยมีองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโชเป็นอาทิ
โปรดอวยพรให้คุณม่บุญชม มีความสุขความเจริญ มีสุขภาพพลานามัยที่สมบูรณ์ แข็งแรง เป็นกำลังใจให้ลูกหลานสืบต่อไปตราบนานเท่านาน

นรธ.สมบัติ เพ็งพล (IT Man)
11 ตุลาคม 2555<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

กิจธรรมภูดานไหระหว่างวันที่ 1-5 ต.ค. 2555

เรียน ญาติธรรมที่เคารพทุกท่าน,

เนื่องจากการปรับแต่งข้อมูลยังไม่เรียบร้อย ผมจึงยังไม่ได้ upload ภาพขึ้นบอร์ดพลังจิต
จึงขอความกรุณาติดตามดูที่ Link ข้างล่างนี้ก่อน เมื่อปรับแต่เรียบร้อยแล้ว ผมจากนำมา post ไว้ที่พลังจิตอีกทีครับ



ด้วยความเคารพ

• 288: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พานั่งภาวนา ณ มหาวิหาร
• 287: สักการะรูปเหมือนองค์สมเด็จโต
• 286: ค้นหานายช่างปั้นองค์พระประธานภูดานไห
• 285: ครอบครัวท่านจ๊อกกี้ถวายภัตตาหาร
• 284: เดินทางโปรดญาติโยมที่โคราช
• 283: สักการะพระธาตุที่ถ้ำขาม
• 282: สักการะพระพุทธรูปด้านล่างภูเพ็ก
• 281: นั่งภาวนาบนพระธาตุภูเพ็ก
• 280: เดินเขาขึ้นสักการะพระธาตุภูเพ็ก
• 279: ทำความสะอาดทางเข้าวัด
• 278: สักการะรูปหล่อองค์หลวงปู่มั่น
• 277: สักการะพระพุทธบาทน้ำทิพย์
• 276: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งช...
• 275: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งช...
• 274: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งช...
• 273: องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งช...
• 272: 30 ก.ย. 55 ภาคค่ำ
• 271: 30 ก.ย. 2555 ภาคเช้า-บ่าย
• 270: ออกเดินทางสู่ภูดานไห

 

ย้อมผ้าอาศัย 23 ก.ย.55

ในวันนี้ภายหลังจากได้เสร็จสิ้นกิจธุระ ได้มีโอกาสช่วยกันย้อมผ้าอาศัยขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ โดยการควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิดของแม่ชมครับ.....กว่าจะเสร็จก็บ่ายแก่ๆ แถมฝนก็ตั้งเค้าว่าจะตกแน่นอนจึงต้องไปตากและอาศัยพัดลมช่วยเป่าต่อที่ศาลาฯ......

เจริญบุญ เจริญธรรม
สมาชิกธรรม

 

รวมภาพวาระองค์พระพุทธประธานภูดานไห

29 ก.ย. 55 : ออกเดินทางสู่ภูดานไห
7 โมงเช้า 29 ก.ย. 2555 : มุ่งสู่ภูดานไห เช้า - ค่ำ






















ล้างรถที่นี่ (ขอนแก่น) ก่อนเดินทางต่อ









ถึงวัดก็มืดค่ำแล้ว...ฝ่าสายฝนมา



ลูกแก้วพญานาค ท่านปู่อินทร์น้อมถวาย








​

 

30 กันยายน 2555 :
เช้า รับบิณฑบาตร
กลางวัน-บ่าย สนทนาธรรม







นรธ.สรงน้ำเท้า






เช็ดเท้า












รับมอบวัตถุมงคล





















ญาติโยมขออนุญาตถ่ายภาพก่อนเดินทางกลับ





ทำกิจวัตร







​

 

30 ก.ย. 55 ภาคค่ำฟังธรรมะ
ช่วงเย็น...


​

​

​

​

ช่วงค่ำ
​

​

​

​

​

​

​

​

​

​


​

น้อมรับฟังธรรมะ
​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งชุดที่ 1
วันที่ 1 ต.ค. 55 เวลาประมาณ 13:00 น.:
องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเมตตาพาคุณแม่ชม ผม คุณพิเชฐ คุณจ๊อกกี้ คุณโกศล เดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้ง
กรุณาชมภาพก่อนนะครับ
















องค์ท่านพานั่งภาวนา














​

<!-- google_ad_section_end -->

 

องค์พ่อแม่ครูอาจารย์พาเดินธุดงค์ขึ้นภูผาผึ้งชุดที่ 2















<TABLE style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN-LEFT: auto; MARGIN-RIGHT: auto" class=tr-caption-container cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center><TBODY><TR><TD style="TEXT-ALIGN: center"></TD></TR><TR><TD style="TEXT-ALIGN: center" class=tr-caption>ภาพพิเศษ</TD></TR></TBODY></TABLE>
​

ภาพพิเศษ







​

<!-- google_ad_section_end -->