เรื่องราวของน้องพอตเตอร์ ตอน หนูสัญญาโตมาหนูจะบวชตลอดชีวิต

วันหนึ่งน้องพอตเตอร์ลูกชายวัยหกขวบ ถามว่า

คุณแม่ครับคนเรามีอายุนานที่สุดกี่ปี[COLOR="Red"]

คุณแม่ตอบว่า ส่วนใหญ่ไม่เกินร้อยปีก็ูตายหมดแล้วลูก หนูถามทำไมลูก

พอตเตอร์ตอบว่า แล้วทำูยังไงหนูถึงจะมีอายุมากว่านั้น หนูอยากมีชีวิตที่เป็นอมตะ อินฟินิตี้ ไม่ต้องเกิด ไม่ต้องตาย

จึงบอกลูกชายว่า...มีคนเึคยคิดแบบนี้ คือพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ และอีกหลายๆคน เค้าจึงออกบวชและปฏิบัติเพื่อหาทางไม่ต้องเกิด ไม่ต้องตาย(อธิบายง่ายๆ กลัวลูกไม่เข้าใจค่ะ)


ลูกชายถามว่า แบบปู่มั่น ปู่ฝั้นใช่ไหมครับ

คุณแม่บอก..ใช่ๆแบบนั้นแหละลูก

พอตเตอร์จับมือคุณแม่ไว้แล้วพูดว่า...หนูสัญญาโตมาหนูจะบวชตลอดชีวิต

น้ำตาของคนเป็นแม่ซึมเลย เมื่อได้ยินลูกชายวัยหกขวบให้สัญญา

 

ขอโมทนากับน้องพอตเตอร์และคุณแม่ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ ....
ดิฉันเคยลงตอบกระทู้ของน้องพอตเตอร์และคุณแม่ ตอน ไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว (ประมาณนี้) ว่า หากน้องเขาจะบวช ดิฉันขอร่วมเป็นเจ้าภาพด้วย .. หวังว่าคุณแม่คงจะให้โอกาสนะคะ ดิฉันขอมีส่วนร่วมในการบวชของน้องค่ะ สาธุ

 

คุณโศภชา...
..ก็ดี...คุณก็ปลื้ม มีปิติสุข...
..แต่อย่าไปคิดเรื่องบุญพาวาสนาส่ง สัญญาเดิมฯลฯ(จำอดีตชาติได้)เพราะในบั้นปลาย อาจทำให้ทุกข์ใจ...เมื่อพลัดพราก...
ลูกคุณเขายังเด็ก บริสุทธิ์ ต่อไปเขาก็ต้องถูกกิเลศสังคมครอบงำ แล้ว ความคิดก็จะเปลี่ยนไปตามวัยของเขา.....
..ดังนั้น เราอย่าไปยึดมั่นถือมั่นกับคำพูดของเขา โดยนำมาย้ำเตือนบ่อยๆ...อนาคต จะไม่ดีต่อลูกคุณเมื่อเขาโตเป็นหนุ่ม....
...ส่วนคำมั่นสัญญาตอนเด็กก็ให้ลืมไป...ถ้าเขามีวาสนา....เขาก็จะเกิดนิมิตร แล้วบวชเอง โดยเราอย่าไปยึดมั่นหรือชี้นำเขาบ่อยๆ ปล่อยเขาใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไป ที่ต้องคลุกกิเลศเป็นหลัก มากกว่าคลุกธรรม