เรื่องจริงอิง Fiction "ภัยพิบัติ 5 มิติ"

ให้บังเอิญจริงจริ๊ง....วันนี้เข้าไปอ่านตั้งแต่หน้าแรก เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจ
แตไเข้าใจตรงเป็น Angle นี่แหละ ชอบๆ
จะขอให้คุณ OVLOV ช่วยเสกให้ปีก Angle ใหญ่พิเศษด้วยนะค๊ะ เดี๋ยวบินไม่ขึ้น pig_ballet

 

********

แล้วพื้นดวงที่เรียกว่า...พื้นดวงกำเนิด..."ดวงปทุมเกณฑ์"...

หมายความว่าอย่างไร ครับผม ???? (f)

ไม่ทราบว่าจะถามผิดวาระรึเปล่าครับ.
แบ่บว่า...ขอความรู้คร๊าบบบ...!!!!

 

คุณ Power of Earth ขอบอกว่า ลูกน่ารักมากเลย ขอมาอุ้มเล่นครึ่งวันได้ไหมคะ น่ารักจริง ๆ เลยค่ะ

เรื่องที่คุณเลือกลูกด้วยความคิดที่อบอุ่นเช่นนี้ รู้สึกดีจังค่ะ หวังว่าจะเป็นครอบครัวที่มีความสุข (โดยมีเทวดาตัวน้อยที่น่ารักเป็นสายใยเชื่อมโยง)

จะปีใหม่แล้วนะคะท่านทั้งหลาย ขอความสุขจงมีแด่ทุกท่านค่ะ

 

ล่ะ..เพิ่งบอกว่าฝนลงแมบๆ ลมเพี้ยงคุณเจ้าของก็ตามมา
ตอนนี้เค้าประกาศtornado warning. ด้วยแล้วจ้า

 

ขอให้ คุณ Alissa28 และครอบครัว ปลอดภัยนะคะ

 

อยู่ำไกลทะเล ปล่อย นก ปล่อยปลาก่อนได้ไหมครับ

 

ทำตามที่สะดวกก่อน ดีก่อนครับ
อนุโมทนาล่วงหน้าเลยนะครับ...

 

ขอบคุณครับ ขอให้มีความสุขตลอดปี 2556 และปีต่อๆ ไป รวมถึงท่านสมาชิกท่านอื่นด้วยครับ สวัสดีปีใหม่ครับ เดี๋ยวไม่ได้สวัสดีปีใหม่พรุ่งนี้ค่ำๆ ออกเดินทางพาครอบครัวไปเที่ยวแล้วครับ จะไม่ได้ใช้อินเตอร์เน็ตอีกหลายวัน.....

 

เย้ย...อะไรอ่ะ อุตส่าห์หลบเลี่ยงหน้าที่ตัวเองอยู่ แล้วมาเจอตรงนี้อีก หนีเสือปะจระเข้แท้ๆ ฮาฮา


ตัวเองเกิดมาตอนราชาฤกษ์ แต่ทำไม๊มันจนจ๊นจนจังอ่ะ ฮาฮา แต่เรื่องมีเทวดาคุ้มครองเนี่ย เข้าใจว่ามีเยอะ เลยเลวไม่ได้...หลงไปต้องโดนดึงกลับ หุหุ

 

มีพระบรมสารีริกธาตุไหมคะ
ถ้าไม่มีก็นั่งกรรมฐานหรือว่าสวดมนต์ (แนะนำมหาสมัย, พระอาการะวัตตาสูตร หรือบทที่สวดทุกวันก็ได้)
ก่อนนั่งหรือสวดมนต์แนะนำว่า ให้ตั้งจิตถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือในหลวงก็ได้ค่ะ

 

มีข่าวมาฝากค่ะ เมื่อคืนของไทยค่ะ คุณ Alissa28 บอกว่ามีเสียงเตือนเรื่องพายุทอร์นาโด ก็ขอให้ คุณ Alissa28 และครอบครัว ปลอดภัย คาดว่า ค่ำๆ เมืองไทย คุณ Alissa28 คงมา update ข่าวให้ คุณ OVLOV และ "เหล่าน้า" ฟัง ตอนนี้ที่โน่นประมาณเที่ยงคืนแล้วค่ะ ไม่รู้ด้วยว่า คุณ Alissa28 อยู่รัฐไหน เมืองไหน เพราะตามข่าวบอกเกิดหลายพื้นที่ค่ะ

 

ปีนี้สหรัฐโดนหนักเนอะ อ่วมอรทัยเลย

 

ถ้าหากว่ามีดาวศุภเคราะห์ ร่วมลัคนา อยู่ในราศีเดียวกัน
รบกวนอธิบายเรื่องนี้หน่อยได้ไหมครับ
อย่างผมเกิดวันจันทร์เดือนมีนาคมปีมะโรง
พอจะเข้าข่ายไหมครับ

 

ต้องขออภัย "หลายๆ น้า" ด้วยนะครับ
เนื่องจากการอธิบายแบบ ลงรายละเอียด เฉพาะบุคคล
อาจจะไม่ตรงกับแนวทางของกระทู้มากนัก
และเป็นเรื่องที่มีรายละเอียด ค่อนข้างมาก
ตั้งแต่เวลาตกฟาก สถานที่เกิด ฯลฯ

ขอเน้นเรื่อง "โดยรวม" เป็นหลักนะครับ
จะได้อ่านกันทั่วๆกันทุกคนครับ...

 

มฤตยูเรนัส...


แหะ แหะ...เขียนให้มันรวมกันซะเลยกลัวเปลืองหมึกน่ะ

ดาวมฤตยู หรือ ภาษาประกิต คือ ดาวยูเรนัส...

นับว่าเป็นดาวค่อนข้างใหม่ สถิติมีมาแค่ร้อยกว่าปี
คือชื่อ มฤตยู นี่ หมายถึง ความตาย การสูญเสีย จบสิ้น ดับสูญ เปลี่ยนแปลงไป

แต่โดยส่วนตัวแล้ว มองว่าเป็นดาว "ช่วยชีวิต รักษาหน้าผู้ทำนาย" ได้เหมือนกัน...

เพราะโดยมากแล้วจากสถิติที่ติดตามผลงานแล้ว หากมีความผิดพลาดเกิดขึ้น...ไม่แม่นว่างั้นเหอะ...

จะเหลียวซ้ายแลขวาหาตัวช่วย...ก็จะเจอกับ ท่านมฤตยูนี่ละครับ...มาช่วยชีวิตไว้

เพราะเป็นดาว "แปรปรวน" ไอ้ที่ควรจะเป็น...ไม่เป็น...ไอ้ที่ไม่น่ามา...มันดันโผล่มาซะงั้น

บรรดาเรื่องราวที่ผิดเพี้ยน วิปริต ผิดอากาศ ธาตุสำแดง กันอยูในขณะนี้

"ท่านมฤตยูครับ ท่านต้องร่วมรับผิดชอบด้วยนะครับ เค้าตั้งท่านมาเพื่อการนี้เลยนะครับ"

อย่าทำเป็นแอบๆ ไม่หือ ไม่อือ นะครับ...ดาวอื่นๆ เค้าออกมาหมดแล้วครับ
ต้องออกมาช่วยราชการกันหน่อยแล้วละครับ...

คือด้วยความที่อยู่ไกลสุดๆ...แต่มีอยู่แน่ๆ...ก็ต้องมีบทบาทกะเค้าบ้างละครับ
เป็นดาวที่สร้างความระแวง ให้กับเหตุการณ์อยู่เหมือนกัน

เช่น...เอาไง..จะปฏิวัติมั๊ยนี่...จะมีอุบัติเหตุหรือเปล่า...จะผ่าตัดหรือยัง...แนวๆ นี้


หรือถ้าในทาง "ภัยพิบัติทั้งหลายนี่"
"มฤตยูก็อยู่ในคณะผู้ก่อการเลยล่ะครับ"


เรื่องเยอะนะท่านนี่...
ชอบทำเป็นแอบๆ...ไม่รอดหรอก...




เรื่องนี้ถึงครูดาวอังคารแน่...
...

 

เมื่อวานไปปล่อยปูมาเรียบร้อยแต่ปล่อยยากน่าดู
ทีแรกกะให้แม่ค้าตัดเชือกให้แต่เอาเข้าจริงทำไม่ได้
เพราะมันจะหนีบกันเองขนาดค่อยตัดทีละตัวไอ้ตัวทีเป็นอิสสระแล้วยังหนีบกันเอง
ขนาดเลือกไปอวัยวะครบถ้วนผลที่สุดตอนปล่อยจริงมีตัวหนึ่งก้ามหายไปอยู่ที่อีกตัว
แล้วอ้อและมีอยู่ตัวหนึ่งหลุดจากกาละมังลงน้ำไปโดยยังไม่ได้ตัดเชือกเลยหาไม่เจอก็เลยต้องทำใจว่าก็พยายามแล้วนี่แหละอนิจจังไม่เที่ยงจริง
ขนาดไปกับเพื่อนช่วยกันตัดเชือกช่วยกันปล่อย
แต่มันก็ชูกล้ามน่ากลัวเลยตกใจทิ้งกาละมังตกน้ำไปเลย
ถ้าใครคิดจะไปปล่อยปูแบบเราขอเตือนว่าใช้ความระมัดระวังให้มากๆนะ

 

คุณ อาโก สา มีความพยายามจริงๆ ค่ะ โมทนา สาธุ ด้วยค่ะ ได้ทำบุญกับสิ่งมีชีวิตดีจริงๆ ค่ะ

 

ปล่อยปลาแบบเดิมดีกว่า อิอิ...ส่วนใหญ่ดิฉันจะไปซื้อปลาจากตลาด แล้วจะเอาปลานี้ไปถวายหลวงปู่ที่เคารพก่อนค่ะ แล้วจะผาติกรรมกลับมาปล่อย จะได้บุญเยอะ เพราะว่าหลวงปู่เป็นพระมีศีลเยอะกว่าเรา หลวงปู่ก็จะสวดมนต์ให้พรเจ้าปลาด้วยค่ะ ท่านก็จะบอกเราตลอดว่าดีแล้ว ให้ชีวิตแก่สัตว์ มีเมตตา จะทำให้เราโชคดี

 

เรื่องเล่า "บุญช่วย" เรื่องแรก ที่จะเล่า คั่นเวลา ระหว่างรอคุณ OVLOV และรอเพื่อนๆ ที่เดินทางกันไปต่างจังหวัด หรือบางท่านอาจกลับกรุงเทพฯ ส่วนเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เดินทาง ก็อ่านเรื่องเล่าของดิฉันไปพลางๆ ค่ะ เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นเมื่อตัวเองเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย โรงเรียนสามเสนวิทยาลัย ดิฉันเดินทางไป-กลับบ้านด้วยรถไฟทุกวันค่ะ ขึ้นรถที่สถานีรถไฟ บ้านพักรถไฟ กม.11 ลงที่ สถานีรถไฟสามเสน ทุกวั๊น ทุกวัน วันนั้น วันที่จำไม่รู้ลืม เป็นวันที่กลับเย็นมากเกือบค่ำแล้ว พอมาถึงใกล้ๆ กับสถานีรถไฟ บ้านพักรถไฟ กม.11 ปรากฏว่า รถไฟขบวนนี้ ไม่ได้จอดสถานีย่อย อารามรีบกลับบ้าน เพราะกลับค่ำ ก็เลยไม่ทันดูให้ดีว่ารถขบวนนี้ไม่จอดสถานีที่ต้องลงประจำทุกวัน จอดสถานีใกล้ที่สุดก็จะเป็น สถานีรถไฟบางเขน ตอนนั้นใจคิดว่า โห ... มันเริ่มมืดแล้ว ไม่อยากนั่งรถเมล์ย้อนกลับมาเลย เอาหนะ เคยเห็นพี่ๆ ผู้ชายเขา กระโดดลงกันตอนขบวนรถชลอ เพราะจะมีทั้งพนักงานรถไฟ และผู้โดยสารชายหลายๆ คนเขากระโดดกัน เราคงทำได้ ... ด้วยความประมาท ชะล่าใจ เอาหนะ เดินไปอยู่ที่บันไดรถไฟ แล้วก็เตรียมกระโดดลง แต่ด้วยความไม่เคยกระโดดนั้น การกะความเร็วของรถไฟที่กำลังชลอ ว่าความเร็วหรือช้าเท่าไหร่ ควรกระโดดลงไป ก็เกิดความผิดพลาด เพราะความประมาท และรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พอก้าวกระโดดลงไป เท่านั้น รู้อีกทีคือ หัวไปฟาด กับของสิ่งหนึ่งที่แข็งปนนิ่ม ... หัวใจ ... แทบหยุดเต้น ... เรายังไม่ตาย ... หัวเราไปฟาดกับอะไร เจ็บหัวด้วย เงยหน้าขึ้นมา เป็นเท้าของลุงคนหนึ่ง ที่ยืนเหยียบอยู่บนรางรถไฟ ลุงเขาก็ตกใจ ไทยมุงก็เดินเข้ามาดูกันเต็ม ลุงท่านก็บอกว่า เฮ้ย ... หนู โดดลงมาได้ยังไง ดีนะ ไม่ถูกรถไฟดูดเข้าไปใต้ท้องรถ ตายเลยนะนั่น ดีนะที่ลุงยืนตรงนี้ ถ้าหัวฟาดราง ก็ตายอีกเหมือนกัน โอ้ ... ตอนนั้น อารามตกใจ และยังวัยรุ่น ตัวสั่นไปหมด เรี่ยวแรงลุกขึ้นยืน แทบไม่ไหว ลุง และคนอื่นๆ ช่วยพยุงลุกขึ้น ช่วยเก็บกระเป๋าส่งให้ ตอนนั้น ยกมือไหว้ลุง และพูดได้อย่างเดียวในตอนนั้น คือ ขอบคุณค่ะ ลุง ขอบคุณมากๆ ค่ะ เดินกลับบ้านด้วยแข้งขาที่สั่นเทา กลับถึงบ้านมานั่งทบทวน และคิดว่า จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว ... เมื่อมาถึงตอนนี้ ถึงได้เข้าใจคำว่า "บุญช่วย" ได้อย่างถ่องแท้ ถ้า "บุญไม่ช่วย" ถ้าหากให้ตรงๆ ก็คือ ถ้า "ลุงไม่ช่วย" ตอนนี้ ก็คงไม่มี "มณีจำปา" คนนี้ มาเล่าเรื่องจริง อิงเรื่องอดีตให้เพื่อนๆ สมาชิกได้ฟังเป็นแน่แท้