เรื่องจริงอิง Fiction "ภัยพิบัติ 5 มิติ"

อนุโมทนานะครับท่าน...

ท่านอื่นๆ ก็แล้วแต่สะดวกนะครับ...
บอกไว้พอเป็นแนวทาง...เผื่อมีโอกาส ก็อาจจะลองดู...

สำหรับท่าน อาโก สา โดยส่วนตัวก็มองว่าท่านมีความ...แน่วแน่จริงๆ...
สามารถดำรงความมุ่งหมาย จนไปถึงจุดหมายปลายทางได้...

ส่วนที่จะได้บุญมาก-น้อยเพียงใด...
เป็นเรื่องที่ท่านจะได้จดจำและ...รู้ได้เฉพาะตน...

สิ่งภูมิใจเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ในความทรงจำ ที่เราได้ช่วยให้ อะไรซักอย่าง
ได้หลุดพ้นจาก..."พันธนาการ"...บางทีก็ อธิบายได้ยากเหมือนกัน


เข้าใจดี...

โดนหนีบมาก่อน ว่างั้นเหอะ...
...

 

ขอบคุณที่ท่าน มณีจำปา มาแชร์ประสบการณ์เฉียดๆ แบบฮาๆ ให้ฟังกันนะครับ...

แต่ก็อยากจะทราบเหมือนกันว่าทุกวันนี้ คุณลุงท่านนั้น "เท้าหายดีหรือยังน่ะครับ"
เรื่องเล่าของแก อาจจะเป็นแบบ...วันนั้น..."บุญไม่ช่วยลุงเล้ย"...ก็เป็นได้นะครับ...

...(หยิกเบาๆ นะครับ...เพิ่มแรง..ฮึด..จะได้มีเรื่องมาเล่ากันอีก)...

น้าๆ แต่ละท่าน กว่าจะอยู่รอดกันมาจนถึงทุกว้นนี้
คงจะต้องผ่านเรื่องราวของ "บุญช่วย" กันมาบ้างไม่มากก็น้อย...

ถ้ามีเรื่องราวดีๆ ก็เชิญนะครับ...


เออ..นึกขึ้นได้...

เคยมีเพื่อนนักเรียนชาย ก็มีประสบการณ์แนวๆ นี้เหมือนกัน
แต่รายนี้เน้นต้องการโชว์เพื่อนๆ มากกว่าว่า "กรูทำเป็นประจำ สิวๆ ว่ะ"

ก็ไอ้การโดดลงรถเมล์ โดยที่รถยังไม่หยุดนี่แหละครับ
มันเป็น ลีลาของขาโจ๋อย่างนึงที่ เข้าใจว่าตัวเอง "เท่มาก"

วันนั้นคงจะเป็นวัน ฟ้าดับ ล่ะครับ...คงยังเด็กเลย ไม่ได้ดูดวงก่อนออกจากบ้าน

เพื่อนคนเท่คนนี้ก็เลยโชว์แบบ "จัดเจิด" ให้เป็นขวัญตา...คือโดดเร็วกว่าปกติ

ผลก็อย่างที่บอกว่าน่าจะเป็นวัน "ฟ้าดับ" สำหรับมันล่ะครับ

...แรงคนปนแรงควาย...กลิ้งกระจาย หลุนๆ ตรงดิ่งอย่างมั่นใจ...
ไปยัง "เข่ง ขายผัก" ของแม่ค้าแถวนั้น...
แล้วซัดเข่งพร้อมผักหลากชนิด กระจาย เป็นวงกว้าง...

ยังไม่สุดฤทธิ์พอ ขอแถม...หม้อขนมปรากิมไข่เต่าร้อนๆ อีกสองหม้อ...

พอดีแถวนั้นเป็นพื้นปูน...
ถ้าเป็น พื้นดิน เพื่อนๆ คงขอ...แทรกหนี ไปแล้วล่ะครับ...


มันยังมีหน้า ลุกขึ้นมา แล้วทำเป็นแบบ...ไม่อาย...ไม่สน...ไม่เจ็บ....
ทำเป็นปัดตัวนิดหน่อย...ไม่มีไร...ธรรมดาโลก...ประมาณนั้น

แทนที่จะรีบไปเคลียร์กับแม่ค้าก่อน...

หึ..หึ..."บุญช่วยครับ ที่เป็นนักเรียน"...ไม่งั้นเจอไม้คานหาบ สองแม่ค้าแน่



แต่ที่น่าถีบที่สุด คือทำหน้าเนียนๆ แล้วบอกว่า...



อ๋อ...ทุกทีกรูโดดอีกป้ายว่ะ...


ป้ายนี้..."ไม่ค่อยได้ซ้อม"...

...

 

5555
ขอบคุณนะค๊ะ วันนี้เครียดมาทั้งวัน นอนก็นอนไม่หลับ
พอได้อ่านประสพการณ์คุณ OVLOV ค่อยหายเครียด
ราตรีสวัสด์ค่ะ จะรีบหลับแล๊ะ ไปดูท่าเท่ๆ ของเพื่อนคุณ OVLOV....ในฝัน rabbit_sleepy

 

ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วงกัน เหล่าน้าทางนี้ยังอยู่ดีค่ะตรงที่อยู่ยังแค่หนาวเพิ่มขึ้น

 

การปล่อยปลาปล่อยนกปล่อยเต่าปล่อยหอยนี้ถือว่าธรรมดามาก
เมื่อเทียบกับปล่อยปูเพราะปูมีก้ามที่สามารถหนีบได้เจ็บ
แถมถ้าไม่ถูกมัดอยู่ก็คงหนีบกันเองอีก
เข้าใจแล้วว่าปล่อยปูน่าจะท้าทายและน่าจะได้บุญเยอะ
เพราะต้องใช้ความพยายามในการปล่อยมากเป็นพิเศษ
เพื่อที่จะให้เขาได้อยู่อย่างมีอวัยวะครบถ้วน
ยังมีครั้งหน้าจะไปปล่อยแบบให้ครบถ้วนให้ได้เพราะครั้งแรกเเป็นครู
การได้ปล่อยสัตว์ที่ถูกมัดทั้งตัวให้เป็นอิสสระนี้น่าจะเป็นความภูมิใจอย่างว่าจริงๆ
แถมเมื่อเขาได้อยู่ในที่ที่ของเขาเป็นอิสระเขามีความสุขร่าเริงลิงโลดเบ่งก้ามกันใหญ่ประสบการณ์ในการไปปล่อยครั้งแรกนี้จะเป็นที่จดจำไปอีกนาน
วันนั้นปล่อยไป12ตัวครบถ้วน10ตัวก้ามหายไปข้าง1ตัวตกน้ำหาไม่เจอ1ตัวรวม12ตัวแต่ตัวที่ตกน้ำโดยไม่ทันได้แก้มัดนี้สงสัยดวงถึงฆาตนะขนาดช่วยไปแล้วยังมีเหตุให้เกิดความผิดพลาดไปอีกเจ้าตัวก้ามหายอีกคราวหน้าคงต้องมีอุปกรณ์ในการไปปล่อยปูเพราะครั้งแรกมีผิดพลาดตั้งใจช่วย12ตัวกลับตกน้ำไปและอีกตัวหนีบกันเองก้ามหาย
เดือนหน้าคงต้องไปปล่อยอีกมันท้าทายจริงๆๆๆๆๆ
ขอบคุณโอวีเลิฟที่แนะนำให้เหล้าน้าคนนี้ได้มีกิจกรรมใหม่ที่น่าตื่นเต้นทำ
ปล่อยนกปล่อยปลาปล่อยเต่าปล่อยหอมขมไถ่ชีวิตโคกระบือก็ยังธรรมดาจริงๆๆๆๆ
ปล่อยปูทะเลนี่ตื่นเต้นแถมต้องระวังตนเองต้องมีสติให้มากกว่านี้จะได้ไม่ทำกาละมังตกน้ำและจะได้ไม่ถูกหนีบ

 

ขอบคุณสำหรับข้อมุลดีๆ ปีใหม่นี้จะเป็นยังงัยบ้างหนอ คงไม่แย่เหมือนที่น้าปลาบู่เคยบอกไว้นะครับท่าน

 

ปีหน้าอาจเป็นวันปีใหม่ก็ได้ถ้าแม่ค้าไม่หยุดไปเที่ยวกันหมด
เพราะว่าญาติพี่น้องที่เขามีครอบครัวเขาก็ไปเที่ยวกันเองหมด
เหล่าน้าคนนี้ไม่รู้จะไปไหนไปปล่อยปูดีกว่าน่าตื่นเต้นเร้าใจได้บุญด้วย
สังเกตุว่าปูที่เขาเอามาขายเดี๋ยวนี้ตัวเล็กลงอีกหน่อยคงสูญพันธ์แน่เลยโดนกินหมด

 

อาทิตย์ที่แล้วไปปล่อยปูปล่อยปลาเช่นกันค่ะ แต่ไม่มีปูทะเลเป็นปูปลาตัวเล็กๆน่ารักๆ
ที่ร้านเค้ามีอยู่ก็แทบทุกชนิด อ้อ..มีเต่ากับตะพาบด้วยค่ะ

อาทิตย์นี้ยุ่งทุกวันเรื่องการแจกของของขวัญลูกค้าและจัดงานปีใหม่ และอาทิตย์หน้า
คงอยู่ต่างจังหวัดพักผ่อนค่ะ

แต่ทุกๆวัน..ยุ่งยังไงก็ต้องอ่านกระทู้นี้นะคะ (ทำไมเป็นงั้น)

ขอบคุณ ท่าน OVLOV ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาให้ได้อ่านคลายเครียดได้ดีทีเดียวค่ะ

ขอบคุณ คุณมณีจำปาและนักเขียนร่วมทุกท่าน ที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันกัน

สวัสดีปีใหม่ค่ะและขอให้เหล่าดวงดาวทุกท่าน มีความสุขความเจริญตลอดไปนะคะ

Happy New Year 2013
Greetings of the New Year
Wishing you all success in the next

 

สวัสดีปีใหม่ 2013 ที่ใกล้เข้ามาในอีกไม่กี่วัน ขอให้คุณOVLOV และเพื่อนสมาชิกทุกท่านนะคะ ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขกายสุขใจ ทำอะไรก็ขอให้เจริญก้าวหน้านะคะ

เจอกันใหม่ปีหน้านะคะ พรุ่งนี้จะไปกาญจนบุรีคงไม่มีอินเตอร์เน็ตเลยมาส่งคำอวยพรก่อนนะคะ

 

ปีใหม่นี้ทั้ง คุณ OVLOV และ "เหล่าน้าผู้น่ารัก" ไปเที่ยวปีใหม่ที่ไหนกันบ้างคะ ถ้าอย่างไรเที่ยวเผื่อบ้างนะคะ ตัวเองอยู่โยงค่ะ ไม่ได้ไปไหน ขอให้ท่องเที่ยวกันอย่างมีความสุข สนุก หรรษา เดินทางกันด้วยความปลอดภัย วันนี้ มีเรื่องเล่า "บุญช่วย" เรื่องที่สอง มาเล่า ให้เป็นอุทาหรณ์ กับเพื่อนๆ สมาชิกค่ะ คราวนี้ มีชื่อเรื่องค่ะ "เกือบตายเพราะรักเพื่อน" เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นก่อน เรื่องเล่าเรื่องแรก ตอนตัวเองเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น ที่โรงเรียนเดิม สามเสนวิทยาลัย เรื่องมันมีอยู่ว่า ตัวเองมีรุ่นพี่ ม.ปลาย มาชอบ เราเองก็ไม่ได้ชอบพี่เขา ซึ่งในตอนนั้นก็ไม่ได้รู้ว่า นี่คือพี่เขามาชอบ มาจีบ คือเป็นเด็กเรียนค่ะ ไม่ประสีประสา ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่างั้นก็ได้ค่ะ พี่เขาก็จะแวะเวียนมาคุยด้วยเป็นประจำ ซึ่งทุกครั้งเพื่อนสนิทของตัวดิฉันเองก็จะอยู่ด้วยทุกครั้ง และในที่สุด เพื่อนคนนี้ แหละค่ะ บอกกับเราว่า พี่เขามาชอบนะ เราก็เลยรู้ และบอกเพื่อนไปว่า ไม่ได้ชอบพี่เขาแบบชู้สาวนะ ชอบแบบพี่ชาย แต่เพื่อนสนิทของเราหนะชอบพี่เขาเข้าไปแล้ว อย่างเต็มเปาค่ะ มีอยู่วันหนึ่ง พี่เขามาชวนไปว่ายน้ำ เราก็ปฏิเสธ ไปว่า เราว่ายน้ำไม่เป็น ไม่ไป แต่เพื่อนสนิทของเรา รีบบอกว่าไปเถอะ เราจะไปเป็นเพื่อน พี่เขาก็บอกว่า พี่จะพาน้องสาวพี่ไปด้วย และจะได้สอนว่ายน้ำให้เรา ใจจริงเราไม่อยากไปเลย ชุดว่ายน้ำก็ไม่มี เพื่อนเราก็พยายามคะยั้นคะยออย่างมาก เราก็คิดว่าต้องมีไรแน่เลย ก็เลยบอกพี่เขาไปว่า ขอคิดดูก่อนก็แล้วกันนะ พอพี่เขาไปแล้ว เพื่อนเราก็บอกว่า ไปเถอะนะ เขาจะได้มีโอกาสใกล้ชิด กับพี่เขา เราก็คิดหนัก เพื่อนก็ขอร้อง ความอยากช่วยเพื่อนก็อยากช่วย ว่ายน้ำก็ไม่เป็น เอาก็เอา ถือซะว่าได้ช่วยเพื่อนแถมได้หัดว่ายน้ำด้วย คงไม่เป็นไรมั้ง อย่างมาก เราก็อยู่แต่ขอบสระ ก็ได้ เพื่อนสนิทเราเขาก็เลยรีบไปบอกพี่เขาว่าเราตกลง วันเกิดเรื่อง เป็นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ไปว่ายน้ำกันที่สระว่ายน้ำ ม.เกษตรฯ มันก็แปลกนะ วันนั้น คนมาว่ายน้ำน้อยมาก กลุ่มเรา ก็มี ตัวเรา เพื่อนสนิทเรา พี่เขา กับน้องสาวพี่เขาซึ่งตัวใหญ่กว่าเราอีกค่ะ และคนอื่นๆ อีกประมาณ 3-4 คน เราก็เปิดโอกาสให้เพื่อนเรา โดยเข้าไปหาน้องสาวพี่เขา บอกน้องเขาว่าสอนพี่ว่ายน้ำหน่อยจ้ะ น้องเขาก็สอนให้นะ พี่เขาก็เข้ามาสอนด้วย แต่เราบอกให้น้องสอนก็ได้ค่ะ เพื่อนสนิทเราเขาก็เข้ามาชวนพี่เขาพูดคุย เรื่องการว่ายน้ำ เราก็สบโอกาสชิ่ง บอกน้องสาวพี่เขาว่า เดี๋ยวพี่เกาะโฟมลองหัดลอยตัวตีขาไปเองทางโน้นนะคะ แล้วเราก็เกาะโฟมลองลอยตัว และหัดตีขาออกไปจาก เพื่อนเรา พี่เขา และน้องสาวเขา โดยไม่รู้ว่ามันลอยออกไปไกลมาก ห่างจากกลุ่ม และมันลอยเข้าไปกลางสระ ซึ่งน้ำน่าจะลึกมากแล้ว จู่ๆ มือมันก็ลื่น โฟมหลุดจากมือไป เราก็ตะเกียก ตะกาย พยายามลอยตัวขึ้นมาจากน้ำ ด้วยยังไม่เคยฝึกลอยตัว และตีขา ริมขอบสระว่ายน้ำเลย แต่ลองลอยตัวใช้โฟมซะก่อน ณ ขณะนั้น เราสำลักกินน้ำไปหลายอึก จมแล้วพยายามผุดขึ้น จมแล้วผุด จมแล้วผุด อยู่หลายรอบ จนเราจมลงไป ณ เวลานั้น เท่าที่จำได้ ในหัวสมองคิดถึง พ่อกับแม่ และต้องพยายามช่วยเหลือตัวเองให้พ้นจากน้ำให้ได้เท่านั้น แต่มันก็หมดแรงแล้ว ...... ทันใดนั้น ก็มีมือ จิกผมเราขึ้น เหนือน้ำ และพาเราว่ายน้ำ มาที่ขอบสระ เป็นน้องสาวของพี่เขาค่ะ มีมือหลายมือ ที่ประคองเราขึ้นไปข้างขอบสระ ตอนนั้น รู้สึกหนาวมาก มากจนพูดไม่ออก แถมกินน้ำในสระไปจนเต็มท้อง ไอเอาน้ำออกมาจนหมดแรง แล้วนอนหงายแอ้งแม๊ง ... บอกขอบคุณน้องเขาเบาๆ และคิดในใจว่า ดีนะที่เรายังหายใจอยู่ คิดถึงพ่อกับแม่ขึ้นมาจับใจ เกือบไปแล้ว ลูกเกือบไม่ได้เห็นหน้าพ่อกับแม่อีกแล้ว ใจอยากกลับบ้าน อยากไปหาพ่อกับแม่ พ่อจ๋า แม่จ๋า ลูกขอโทษที่ลูกเกือบทำให้พ่อแม่ต้องใจสลาย ลูกเป็นลูกเพียงคนเดียวของพ่อกับแม่ ถ้าลูกเป็นอะไรไป พ่อกับแม่คงเสียใจมาก .... จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ตัวดิฉันเองก็ยังว่ายน้ำไม่เป็นอยู่ดี 555 เพราะฉะนั้นถ้าไม่จำเป็น จะไม่ค่อยไปเที่ยวทางน้ำ ถ้าไปก็ต้องใส่ชูชีพเสมอ ..... และทำให้รู้ว่า ..... ความตายมันไม่น่ากลัว แต่ความน่ากลัวคือ การต้องพราก ต้องจากคนที่เรารัก ..... ในมุมมองของตัวดิฉันเองนั้น คิดว่า มีสิ่งหนึ่งที่เราต้องทำ เน้นว่าเราต้องทำก็คือ ทดแทนพระคุณพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิด และเลี้ยงดูเรามาจนเติบใหญ่ ไม่มีสิ่งใดที่สำคัญไปกว่าสิ่งนี้ อีกแล้ว ในชีวิตของเรา

(ป.ล. พี่สาวที่ไปชุมนุมกับเสธฯ อ้าย นั้น ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆ ค่ะ เป็นพี่สาวที่รักและนับถือกันมากค่ะ)

 

ขอเข้ามาแวะทักทายพร้อมส่งมอบพรปีใหม่ที่กำลังย่างก้าวมาถึง พ.ศ. ๒๕๕๖ หรือ ค.ศ.2013 มอบให้คุณ OVLOV &เพื่อนๆ สมช.ทุกๆท่านมีพลังจิตและพลังกายที่เข้มแข็งประสพพบแต่ความสุขความเจริญตลอดนิรันดร์ .....มอบความรักอันบริสุทธิ์ให้แก่กันและกันนะค่ะ พยายามดึงจิตให้ผ่องใสและสิ่งดีๆจะเข้ามาในกายของท่าน

:z4:z11;aa1;aa13;aa30;aa28;aa53

 

Happy New Year 2013

นำ CAKE มาสวัสดีปีใหม่ 2556 คุณ OVLOV และ "เหล่าน้าผู้น่ารัก" พร้อมกับคำอวยพรค่ะ





"ขอให้ปีใหม่ คิดดี ทำดี และพบเจอแต่สิ่งดีๆ ตลอดปี และตลอดไป ขออวยชัยให้มีสุขสมหวัง คิดสิ่งใดก็สมดั่งปรารถนา สุขภาพร่างกายแข็งแรงไร้โรคา มีพลังและปัญญา เพื่อต่อสู้ชีวิตต่อไปอย่างมีสุขทุกๆ วัน ด้วยเทอญ ... "​

 

Ketu & Uranus

เกตุกะมฤตยู...

วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม 2555 เวลา 00.46 (ตามคัมภีร์สุริยยาตร์ของไทย)

พระเกตุธาตุวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ จะย้ายจากราศีเมษเข้าสู่ ราศีมีนธาตุน้ำ
ในการนี้ก็จะไปพบเจอกับ ดาวมฤตยูธาตุอากาศ ที่แอบมาซุ่มโป่ง

ฝึกวิชาอยู่กับพระพฤหัส "พระเจ้าตาเจ้าบ้าน" อยู่หลายปีแล้ว...

ทางด้านอุตุฯ ก็อาจเกิดความแปรปรวนขึ้นได้ในหลายๆ ภูมิประเทศ

..."เย็นยะเยือก"..."ฟ้าฝนกระจาย"...เพราะเป็นราศีธาตุน้ำด้วย

แต่ความแปรปรวน ก็คือ ความแปรปรวน เอาแน่อะไรไม่ได้จริงๆ
เวลา "สองผู้ลี้ลับ" มาพบพานกันนี่

มฤตยู...สุดยอดทาง วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี่ ดาราศาสตร์ แนวๆ นี้
เกตุ...สุดๆ จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ โบราณ คดเคี้ยว ของเก่า ความแปลก หลงทาง หลอนนิดๆ

แล้วมาเจอในบ้านของพระเจ้าตาอย่างที่บอก...ก็อวดวิชากันน่าดู...

ความรู้ของทั้งสองด้านก็จะปะทะกันอย่างรุนแรงมากขึ้น...
ไม่มีใครชนะใครหรอก...

...โชว์ภูมิ โชว์พาวว์...กันเป็นหลักน่ะแหละ...ดูกันเพลินๆ อย่าไปใส่อารมย์ร่วมดีที่สุด

ให้ดูแบบพระพฤหัสเจ้าบ้าน...
คือแบบ คุณตาผู้ใหญ่ผู้น่ารัก เห็น "หลานสองคนมาเยี่ยมปีใหม่"...

หลานก็โชว์ฤทธิ์ โชว์เดช เกทับกันไปมา "คุณตาหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ดูหลานน่าเอ็นดู"

ถ้าเรามองสิ่งต่างๆ ได้แบบคุณตาท่านนี้ ที่มีความเข้าใจเรื่องราวและธรรมชาติของหลานทั้งสอง

ชีวิตจะผ่านพ้นและดำเนินไปได้อย่างมีความสุข

แต่ถ้าหากมองแบบ เป็น คุณแม่ของหลานคนใดคนหนึ่ง ก็อาจจะเข้าข้างลูก "สุดลิ่มทิ่มประตู"

ไม่ดูไม่สนอะไรอีกแล้วในโลกนี้...ผลก็จะเป็นอีกแบบหนึ่ง...

ก็เลือกกันให้ดีๆ เพราะมันเป็นช่วงเวลาโชว์กัน แค่นั้นเอง...
ทำใจกันให้ได้...เหมือนดูละคอนน่ะน้าจ๋า...


เอาไว้ปีใหม่แล้วค่อยมาอวยพรกันนะ...
ตอนนี้บอกได้แค่สั้นๆ ก่อน


OVLOV LOV U...
...

 

งวดนี้มฤตยูให้โชคฝันเห็นแบงค์พันเลยซื้อสลากกินแบ่งที่ลงท้ายด้วย๐๐มา๗คู่
แต่ไม่คุ้มเสียเพราะเล่น๕๘ ๘๕ซื้อแต่ล่างไม่ซื้อบนอดเลย
เกตุกับมฤตยูจะเจอกันในเรือนปัตนิพรุ่งนี้แล้วเล็งราหูที่ราศีกันย์
มันจะมีอะไรตื่นเต้นไหมนี่

 

เอาบุญมาฝากค่ะ วันนี้ไปไหว้พระทำบุญที่วัดไตรมิตร วัดสุทัศน์ วัดพระแก้ว ศาลหลักเมือง แล้วก็ไปสักการะพระเกศาธาตุที่ท้องสนามหลวงมาด้วยค่ะ..จริงๆอยากต่อไปวัดโพธิ์ด้วย แต่ไม่ไหวแล้วค่ะ เจ็บเท้าเดินมากไปหน่อย เลยต้องลากสังขารกลับบ้าน อิอิ

 

วันนี้ออกไปขึ้นเงินที่ถูกล๊อตเตอรี่
ขากลับซื้อนมตราหมีกิ๊ปเซ็ตสี่สิบห้าชุด
เพื่อเอาไปแจกผู้สูงอายุในหมู่บ้านเป็นของขวัญปีใหม่
รู้สึกมีความสุขมากๆอยากแบ่งปันความสุขให้คนอื่นแต่อีกทีมันก็เหมือนเหงาๆ
ทั้งที่มีความสุขแต่โดดเดี่ยวยังไงไม่รู้
เห็นคนได้รับดีใจก็ทำให้สดชื่นขึ้นมา
นี่แหละทีว่าได้บุญทันทีทำแล้วมีความสุขมากขึ้นทันที
บางทีก็แปลกใจเหมือนกันที่ชอบทำแบบนี้
วันนี้ไม่ได้ไปสวดมนต์ข้ามปีแต่ได้ทำให้คนรับของมีความสุข
แถมเราก็มีความสุขแต่มันก็ยังเหงาๆ
เลยเข้ามาเพื่อนในกะทู้นี้
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆสุขภาพกายสุขภาพจิตดีมีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ

 

จริงๆไม่ใช่คนชอบเล่นหวยแต่อยากทดลองบางอย่างก็พอเข้าใจบางอย่างแล้ว

 

พอจะแนะนำได้มั้ยคะ คุณอาโก สา .. เผื่ออยากจะทดลองบ้าง แฮะๆ --'
ขออนุโมทนาด้วยนะคะ

 

วันนี้ได้ทำตามที่ตั้งใจ ไปปล่อยปลาลงแม่น้ำปิงมา 100 ตัว
ขอเอาบุญกุศลนี้มาฝาก จขกท และแฟนคลับทุกท่านนะคะ สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

 

วันนี้ก็ได้ไปทำบุญและปล่อยปลาเช่นกันค่ะ