รวบรวมคติธรรมดี ๆ มาให้อ่านกัน...

การดูคนมีอยู่ 7 วิธี คือ​

1. ยุแหย่ด้วยเรื่องร้ายดีแล้วสังเกตูซึ่ง "ปณิธาน" (ความตั้งมั่นในร้าย/ดี)

2. ติเตียน/กล่าวโทษให้อับจนแล้วสังเกตดูซึ่ง "ปฏิภาณ" (ไหวพริบ การเอาตัวรอด)

3. สอบถามซึ่งกลยุทธ์แล้วสังเกตดูซึ่ง "ปัญญา"

4. บอกกล่าวซึ่งเคราะห์ภัยแล้วสังเกตดูซึ่ง "ความกล้า"

5. มอมเมาด้วยสุราแล้วสังเกตซึ่ง "อุปนิสัย"

6. ผูกมัดด้วยอามิสสินจ้างแล้วสังเกตซึ่ง "ความสุจริต"

7. มอบหมายภาระกิจให้จัดการ ในเวลาอันจำกัดแล้วสังเกตซึ่ง "สัจจะ"

-----------------------------

"จิตมนุษย์ใช่ว่าสุดจะหยั่งคาด สรรพสิ่งสามารถค้นศึกษาได้

เพราะมนุษย์มีอุตตะมะปัญญา ต่างจากสัตว์สาราโดยทั่วไป

อยากรู้ว่าบ้ายึดในอำนาจ ลองให้อำนาจก็สิ้นซึ่งสงสัย

อยากรู้จิตคิดโลภประการใด พอให้ต้องเงินตราก็รู้กล

อยากรู้ว่ามั่นคงในศักดิ์ศรี ให้ใกล้ชิดสตรีก็เห็นผล

ใคร่รู้ว่าจิตใจใช่หรือคน กล่อมสุราและจะดลให้เห็นจริง

ใคร่รู้น้ำใจซื่อหรือว่าคด ให้ลองบทพนันเล่นเห็นทุกสิ่ง

5 ประการกลหยั่งใจได้ตามจริง รู้ให้ยิ่งกระจ่างไว้เพื่อใช้คน"

-----------------------------

สร้างสถานการณ์ หวังดูคน

ไกล แสร้ง ใกล้
ใกล้ แสร้ง ไกล

พิเคราะห์นรลักษณ์ ดูจิตใจ
พิเคราะห์ท่าทาง ดูความสง่า
พิเคราะห์วาจา ดูคุณธรรม

หยั่งปฎิธาน ดูความคิด
หยอกล้อ ดูความหนักแน่น
ยั่วยุ ดูความตั้งมั่น
เยินยอ ดูสติ
นิ่งเฉย ดูความเคลื่อนไหว

-----------------------------​

การแบ่งคุณภาพของคน ​

โบราณกล่าวไว้ว่า คุณภาพของคน แบ่งออกได้ 4 ประเภท คือ

1.ประเภทฉลาดและขยัน เขาบอกว่า ให้เลี้ยงไว้ ถ้าส่งเสริมให้ดีแล้วต่อไปภายภาคหน้าจะได้เป็นเจ้าคนนายคน เป็นหัวหน้าหน่วยงานที่มีประสิทธิภาพ ใช้เป็นแม่ทัพได้

2.ประเภทฉลาดแต่ขี้เกียจ เขาบอกว่า ไม่เป็นไร ให้ทำงานในเรื่องที่เกี่ยวกับหัวคิด หรือวางแผน จะเหมาะที่สุด ถ้าเป็นทหารก็ให้เป็นทหารฝ่ายเสนาธิการ

3.ประเภทโง่และขี้เกียจ เขาบอกว่า ก็ไม่เป็นไรอีก เพียงแต่ต้องคอยจับตาดูหรือคอยแนะนำให้ทำตามเท่านั้น ปล่อยให้ทำเองไม่ได้ ถ้าเป็นทหารก็เป็นได้แค่พลทหาร มีหน้าที่ปฏิบัติตามคำสั่ง

4.ประเภทโง่แต่ขยัน พวกนี้เป็นพวกที่เขาบอกว่า “มีอันตราย” ไม่ว่าจะให้อยู่ในตำแหน่งหน้าที่ใด ก็ก่อความวุ่นวายเดือดร้อนได้ง่าย พวกที่จัดอยู่ในประเภทหลังนี้ เลี้ยงไว้ไม่เป็นประโยชน์อะไรต่อหน่วยงานหรือสังคม ควรกำจัดทิ้ง

-----------------------------

บูเช็กเทียน​

บูเช็กเทียน มีนิสัยใจคอที่แตกต่างจากสตรีคนอื่นๆ
โดยพระเจ้าถังไท่จง ทรงมีม้าพยศตัวหนึ่ง ไม่มีผู้ใดสามารถฝึกให้เชื่องได้
วันหนึ่ง บูเช็กเทียนกราบทูลพระเจ้าถังไท่จง ว่า

“ข้าพระองค์สามารถฝึกมันให้เชื่องได้
แต่ต้องการแส้เหล็กและดาบ คือ ข้าพเจ้าจะใช้แส้เฆี่ยนมันก่อน
หากมันไม่เชื่อง ก็ทุบหัวของมัน
ถ้ายังไม่เชื่องอีก ก็ใช้ดาบปาดลำคอของมันให้ขาดเสีย”