กรรมหลังจากแห่นางแมวแล้วแมวตาย

.............นางแมวเอ๋ยขอเป็ดขอไก่ ขอบ่ได้ละขอฟ้าขอฝน ขอน้ำมนต์รดหัวแมวบ้าง ขอค่าจ้างนางแมวเข้ามา ขอให้ได้ทานปู ขอให้ได้ทานปลา อย่าให้หนูเก็บข้าว อย่าให้เล้าตายฝอย อย่าให้อ้อยตายแมง อย่าให้แตงคอขอด อย่าให้มอดเจาะเดือนเจาะดาว แม่ม่ายเอ้ย อย่าฟ้าวขายลูก ขายข้าวปลูกลูกเจ้านางแพง ตายแมวดำฝนฮำลงมา ตายแมวแดงละฝนแทงลงมา ฯ.............
เมื่อเพลงร้องมาถึงท่อนที่ว่า ขอน้ำมนต์รดหัวแมวบ้าง คนที่กำลังแห่และชาวบ้านคนที่ยืนดูอยู่ใกล้ขบวนแห่ก็จะช่วยกันวักน้ำใส่แมว แมวก็จะร้องเสียงดังยิ่งขึ้น ถูกใจคนแห่ยิ่งขึ้นเช่นกัน
สิ่งที่ผู้เขียนได้พบมาคือ วัดป่าแห่งหนึ่งเอาแมวขนสีขาวปนเหลืองตัวผู้อายุประมาณสามปี ให้โยมไปแห่ เพราะเขามาขอแมววัด แห่ตั้งแต่ สามโมงเช้า จนกระทั่ง บ่ายสี่โมงเย็นก็เลิก กลับบ้าน ส่วนแมวตัวนั้น ก็ถูกปล่อยทิ้งไว้ข้างทาง แต่สิ้นใจเสียแล้ว ผู้เขียนนำไปฝังไว้หลังบ้าน เมื่อได้เล่าให้พระสงฆ์รูปนั้นฟังท่านก็รู้สึกเสียใจเช่นกัน แต่แล้วไม่นานกรรมการวัดข้องใจเกี่ยวกับเรื่องเงิน จึงคิดว่าพระรูปนั้น ยักยอกเงินวัดไป ไม่นานพระรูปนั้นก็ต้องสึกออกไป เพราะไม่มีข้อแก้ตัว หาเงินมาคืนวัดไม่ได้(ท่านเผลอวางถุงย่ามใส่เงินเพราะท้องเสียรีบเข้าห้องน้ำต่อหน้า คนแปลกหน้าที่มาพักรถในวัด) และชาวบ้านที่ไปแห่บางคนก็ถูกลมฤดูร้อนพัดทำลายบ้านเสียหายไปหลายหลัง เรื่องทั้งหมดนี้ผู้เขียนคิดว่า ส่วนหนึ่งมันต้องมา จากแรงกรรม ส่วนตัวผู้เขียนอยู่ดีๆ ก็ได้เงินมาง่ายๆ200บาท หล่นอยู่ตรงทางที่แมวตัวนั้น นอนตายเหมือนกับว่า มันจ่ายเงินค่าฝังศพของมัน ให้กับผู้เขียน หมายเหตุ กระทู้นี้ไม่ได้ลบหลู่ประเพณี แต่สะท้อน ในเรื่องเกี่ยวกับกรรมผู้รู้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน จริงๆ

 

เอาน้ำวักใส่หัวแมว นะ คิดได้

 

ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดประเพณีแบบนี้มาได้อย่างไรกัน...และคนรุ่นหลังก็ทำตาม ๆสืบ ๆกันมา....เอาชีวิตผู้อื่นเพื่อประโยชน์ของตน...แล้วจะอยู่เป็นสุขกันได้อย่างไร...สวัสดี

 

กรรมจริงๆครับ แล้วประเพนีนี้แมวต้เงตายทุกครั้งหรือเปล่าครับ ถ้าตายทุกครั้งนึ่ไม่ต่างกับการบูชายันต์เลยนะ

 

มันเป็นพิธี ที่สะท้อน ภูมิประเทศของอิสาน และสะท้อนการพัฒนาของรัฐบาล ผู้ปกครอง...
ฝูงชนที่หมดที่พึ่ง เขาก็ต้องทำแบบนี้.....เป็นเรื่องปกติทั่วโลก
แต่เวรกรรมนั้น เราไม่อาจคาดเดาได้ แค่แมวไม่ตาย มันก็บาปแล้ว
บางทีแมวตาย แต่ผู้ร่วม ยังปกติสุข ก็มีให้เห็น...
ผลลัพธ์ของกรรมที่จะส่งผล ช้าเร็วต่างกันนั้น ขึ้นอยู่กับ"เหตุปัจจัย"ที่เป็น หลัก
แต่ต้องมี ปัจจัยประกอบอีก4อย่าง เช่น คน สถานที่ กาลเวลาฯลฯ นั่นกรรมก็จะส่งผลเอง
ในกรณีนี้ หลวงพี่อนุญาตโดยไม่มีเจตนาฆ่า คนร่วมพิธีก็ไม่มีเจตนาฆ่า วิบากกรรมน่าจะเป็นพวกถูก"ลูกหลง"ต่างๆ เช่น พายุนี่ ถือเป็นกรรมลูกหลงได้
แต่ลืมเงินแล้วถูกขะโมยนี่ เป็นกรรมลูกหลงไหมนั้น ต้องคิดดูดีๆก่อน...ส่วนเงิน200นี่ เป็นแมวให้นั้น ไม่น่าจริง คนทำหายมันยังเสียดายอยู่ อย่าไปคิดว่าแมวให้ฝังศพมัน...แมวไม่มีตังต์นะ.... ฮา

 

ตัง 200 อาจเป็นของ 1 ในผู้ร่วมพิธีก็ได้

 

ส่วนใหญ่จะไม่ตาย นอกจาก แมวอ่อนแอ และอากาสร้อน เหมือนบางคนที่เป็นลมแดดตายได้
และหมู่บ้านนั้น คนแห่ไม่มากแห่ไม่นาน แมวก็จะรอด

 

พิธีกรรมที่ทรมาณสัตว์ พระภิกษุผู้สืบทอดพระพุทธศาสนามิควรสนับสนุน

หลายลัทธิความเชื่อเบียดเบียนชีวิตผู้อื่นเพื่อให้ตัวเองได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นมันจะเป็นไปได้ยังไง ลัทธิมารลัทธิบูชาเปรตชัดๆ ทำบาปแต่หวังจะเอาผลบุญ?

เหมือนบางลัทธิที่เชือดวัวเชือดแพะให้ตัวเองขึ้นสวรรค์ ถามว่าเอ็งจะเป็นวัวเป็นแพะตัวนั้นไหม ที่ยอมตายเพื่อให้คนอื่นเขาขึ้นสวรรค์......

 

แมวผีตรงไหนคะน่ารักจะตาย ยังกะประเพณีที่เอาชีวิตเด็กผู้หญิงอายุเจ็ดขวบมาบูชาเทพ สลดฆ่าด.ญ.อินเดียคว้านตับบูชายัญ | เดลินิวส์ เทพจริงๆคงจะไม่ต้องการชีวิตใครหรอกค่ะ อีกอย่างการมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นมันก็เป็นเรื่องไม่สมควรมาก หากเป็นเราเจอเหตุการณ์แบบนี้เราจะรู้สึกยังไง

 

อนุโมทนาค่ะเราไม่ควรฆ่าหรือทรมานสัตว์ทั้งหลายให้ได้รับความทุกข์ค่ะ

ศีล5

ปาณาติปาตา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเองและไม่ใช่ให้ผู้อื่นฆ่า)
อทินนาทานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการลัก ,ฉ้อ ของผู้อื่นด้วยตนเอง และไม่ใช่ให้ผู้อื่นลัก ฉ้อ)
กาเมสุมิจฺฉานารา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม)
มุสาวาทา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการพูดเท็จ คำไม่เป็นจริง และคำล่อลวง อำพรางผู้อื่น)
สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการดื่มสุรา เมรัย เครื่องดองของทำใจให้คลั่งไคล้ต่าง ๆ)

ที่มา:http://www.larnbuddhism.com/grammathan/siil5.html

บุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำมาทุกๆชาติก็ดีขออุทิศส่วนกุศลให้แก่สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์จงได้รับและโมทนาบุญนั้นด้วยเทอญ สาธุ

 

การทรมานให้สัตว์ได้รับทุกข์ย่อมเป็นบาป

 

-ชี้แจงล่าสุด ประเพณีดั้งเดิม เขากำหนดว่าไม่ให้สาดน้ำใส่แมว แต่คนสมัยใหม่บางคนไม่เข้าใจ วักน้ำใส่ทีละนิดกว่าจะเสร็จพิธีก็อ่วมอรทัย