จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

จิตที่ไม่ยึด ไม่ถือ วางได้ เบาสบาย เห็นอะไรก็ก็สักแต่ว่าเห็น..กายพร้อม..ใจพร้อมแล้วค่ะ มันพูดไม่ได้ บอกไม่ถูก..มองดินฟ้า อากาศ ธรรมชาติ คน สัตว์ สิ่งของ ไม่มีอะไร มองสักแต่มอง ฟังก็สักแต่ว่าฟัง ร้องเพลงก็สักแต่ร้อง ร้องแล้วก็วาง..รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสได้..รู้ได้ รับรู้แล้ว..ก็ผ่านไป..ทุกสิ่ง เป็นเช่นนั้นแล....
({)ขอให้พี่ ๆ น้อง ๆ มีความสุขการฝึกปฏิบัติจิตเกาะพระต่อไป..เพียรเร่งเข้าเถิด..
ภัยพิบัติ..อาจเกิดในชั่วตากระพริบ โมทนา กับ พี่ น้อง ทุกท่านค่ะ..

 

หนึ่งในความคิดเห็นของจิตบุญ
ที่ส่งผ่านนกพิราบ(พี่ภู)

ทิ้งฌานไม่ได้เด็ดขาด ถ้าหลุดฌานเมื่อไร กิเลสตัณหา 108 พันประการ ปกติมันก็จะวิ่งเข้ามาจากทุกทิศ ทุกด้าน ตามหน้าที่ของมันอยู่แล้ว คนปกติธรรมดาทั่วไปที่ไม่ได้ฝึกสติ สมาธิ จนได้ฌานมาก่อน ก็จะเจอกับคำว่า "มืดแปดด้าน" นั่นแล่ะ คนที่ฝึกจนได้ฌานแล้ว แต่ปล่อยฌานทิ้งไปอย่างงั้น สภาพจิตก็ไม่แตกต่างอะไรกับคนธรรมดาทั่วๆไปนั่นเอง ดูอย่างคนที่เรียนเก่งๆ จบสูงๆ ถึงขั้น ดร. หรือแม้แต่เรียนจบจิตวิทยามาก็เหอะ คนเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถดับทุกข์ที่เกิดขึ้นกับจิตตนเองได้ ทั้งๆที่คนเหล่านั้น มีความรู้ มีปัญญาเป็นเลิศ จะว่าไปก็น่าจะเรียกได้ว่ากลุ่มคน "รู้ลึก แต่ โง่กว้าง" ปัญญาที่จะดับทุกข์ได้จริงมันต้องเป็นปัญญาญาณเท่านั้น ก็คือ ฌาน+วิปัสสนา นั่นเอง ตัวนี้แหล่ะ ถึงจะทำให้เราเกิดมี สติ+สัมปชัญญะ ของแท้!

แล้วถ้าไม่อยู่ในฌาน จิตจะนิ่งได้อย่างไร...จริงมั้ย?
ถ้าจิตไม่นิ่งแล้ว สติ+สัมปชัญญะ จะเกิดได้อย่างไร?
เป้าหมายปลายทางของเรา คือ จิตนิ่งสงบ พอจิตนิ่งซะอย่าง อะไรเข้ามากระทบมันก็ไม่กระเทือนไปถึงจิต
สุดท้ายจิตเราจะรับแต่ความสุขสงบเข้ามา แม้ว่าจะกำลังเกิดทุกข์กับขันธ์ 5 อยู่ก็ตาม จิตก็ยังสุขได้ จิตจะไม่ทุกข์อีกต่อไป
เพราะสุดท้าย...สำคัญที่สุด...คือ "จิตสงบว่าง"

และจิตบุญบางท่าน ก็ได้พิสูจน์ให้ดูแล้วว่าผลของการ ทิ้งฌาน เป็นอย่างไร ถึงแม้จะบอกว่าแค่ทิ้งไปชั่วคราวก็เหอะ
แต่ผลลัพธ์คือ ดวงจิตของจิตบุญ กำลังทำการบันทึกพลังประจุลบ(ฝ่ายอกุศล) ทั้งความกลัว ความสับสน กังวลใจ ความหวาดระแวงที่กำลังเกิดขึ้นนั่นเป็นพลังฝ่ายลบทั้งสิ้น...ขาดทุนไปแล้ววันนี้

เมื่อเราไม่อยู่ในฌาน(สติ+จิต=ฌาน=ปัญญา) ก็เหมือนไม่มีเสื้อเกราะป้องกัน แล้วถ้าเรา(สติ)ตามไปดูกับกิเลสหรืออารมณ์เศร้าหมอง(อกุศล)
ถ้าหากความตายมาถึงเราในขณะนั้น
ใครรับผิดชอบ?

ออกความคิดเห็นเท่านี้แหล่ะ

จาก..จิตบุญ นิรนาม

ปล.ความคิดเห็นเสรีของจิตบุญบางท่าน มิได้มีเจตนาไปขัดแย้งกับผู้ใด
ใครมีหน้าที่อะไร ก็ทำกันไปก็แล้วกัน
ต่างคนก็ต่างเอางูในบ้านตนออก แต่ฝ่ายเดียวก็พอแร๊ะ..

แม้จิ้งจกทักโบราณยังเชื่อ คนทักทำไม..ไม่เชื่อ

 

สวัสดีค่ะ..คุณพี่พอใจ..หายไปนานเลยน่ะค่ะ คิดถึงค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ สุขกาย สบายจิตดีน่ะค่ะ...({)({)

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาบุญด้วยน่ะค่ะ..คุณพี่พอใจ..ที่หายไปเพราะด้วยเหตุนี้นี้เอง..ไปแอบซุ่มมานี้เอง..อิๆๆ

 

จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าวจริงๆ
เมื่อจิตมันสงบสุข มันว่างได้จริงๆนี่
ทุกอย่างในโลกใบนี้ ก็ไม่มีความหมายอะไร
ทุกข์ก็ไม่มี สุขก็ไม่สน
ยินดีหรือไม่ยินดี

ความเป็นกลางเป็นอย่างนี้หน๋อ
ความเป็นกลางระหว่าง คำว่า ทุกข์กับสุข ยินดีกับไม่ยินดี

เมื่อจิตเขารอดแล้ว แค่เรามีสติอยู่ปัจจุบันให้ได้
หรือคอยหมั่นเจริญสติภาวนาตราบจนอายุขัยของตน เท่านั้น
ภาษาจิตเกาะพระ ก็คือ ทรงฌานเป็นนิจ(วสี)
แต่ถ้าดวงจิตท่านใดชอบตกฌานเป็นนิจ หรืออ้างเหตุผลทางโลกต่างๆนานา
ก็ให้ไปฝึกกับครูอัญญะมณีต่อไป
ใครถนัดอะไรก็ทำไป อะไรคิดว่าดีหรือเหมาะสมกับตนเองก็ทำไป
ตามจริตแห่ง วิธีไม่สำคัญ แต่สำคัญตรงที่จิตนิ่ง
แต่จิตจะนิ่งได้นั้น ต้องเอาสติ+จิต ถึงจะได้ปัญญาที่แท้จริง
พวกเราก็อย่าลืม การปฎิบัติธรรม ก็เพื่อให้จิตนิ่งสงบ
แต่จิตจะสงบก็ต้องอาศัยการเจริญสติภาวนา จากกรรมฐาน 40 กองนั้น
ตามแต่จริตแห่งตน
รู้มากทางโลกจึงไม่มีผลต่อการบรรลุธรรมอย่างแน่นอน
บัณฑิตทางโลกจึงต่างบัณฑิตในทางธรรม ก็ด้วยเหตุนี้

สรุปแล้ว สรรพสิ่งหรือสมมุตินั้น จึงต้องมองเห็นตัว ปัญญาญาณจริงๆ
หรือต้องมองเห็นด้วย อริยจักษุญาณจริงๆ
ถึงจะมองเห็นหยาบ-ละเอียด-ละเอียดยิ๊บๆ จริงๆ
ไม่ใช่แค่พูด ไม่ใช่แค่สมองไปรับรู้กันมา
ขอให้จิตเขาได้เรียนรู้จริงๆ จิตเข้าใจจริงๆ และจิตก็จะปล่อยวางทุกสิ่งได้จริงๆ

อย่าลืมนะว่า จิตเท่านั้น ที่จะทำหน้าที่ ปล่อยวาง มิใช่เรา(กาย)
ไม่ใช่ปากพูดปล่อยวางแล้ว จะได้วางจริงๆ
ขอให้จิตปล่อยวางทุกข์สิ่งได้จริงๆ ถึงกิเลสหรือทุกข์ใดๆ ก็ยังคงมีอยู่ เพราะตราบใด พวกเรายังมีขันธ์ ๕
แต่กิเลสหรือว่าทุกข์นั้น มันทำอะไรจิตไม่ได้เลย

ขอให้พวกเรานำไปพิจารณาธรรมให้ถึงพร้อม ด้วยสติปัญญา หรือปัญญาญาณก็ยิ่งดีมากๆเลย

 

​

พึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี

การชนะคนอื่นหมื่อนแสนหน
เดี๋ยวกลับตนเป็นแพ้ไม่แน่นอน
ชนะตนจากชั่วเท่านั้นพอ
ย่อมเกิดก่อสุขแท้แก่ตนเอง

สุขหรือทุกข์ เรารู้ อยู่ที่จิต
ถูกหรือผิด เรารู้ อยู่ที่ผล
ดีหรือชั่ว เรารู้ อยู่ที่ตน
มีหรือจน เรารู้ อยู่ที่ใจ

คนเก่งนั้นมีมาก
แต่คนที่หายากนั้น..คือคนดี

คนงาม งามจิตใจ ใช่รูปสวย
คนรวย รวยน้ำใจ ใช่เงินหนา
คนดัง ดังไม่ว่า อย่าลืมตัว

ดูคนที่การกระทำ
ดูผู้นำ ดูที่การเสียสละ

เราไม่สามารถปรับทิศทางลมได้
แต่เราสามารถปรับทิศทางใบเรือได้

เลื่อนตัวเองขึ้น แต่อย่าลดคนอื่นลง​

ขอขอบคุณเจ้าของ
กลอน ธรรมะ ดีๆ มากมาย
Lumpoo​

 

​

พ่อรักลูกเสมอเหมือน เท่าเทียมกันทุกคน
จงทำหน้าที่ของตนไปให้ดีที่สุด
อย่าทำเพื่อคนใดคนหนึ่ง แม้นกระทั่งตนเอง
สงเคราะห์หรือช่วยเหลือผู้อื่นให้มาก มากกว่าตนเอง
แล้วเราจะรู้เองว่าเราคือ พระโพธิสัตว์หรือว่าสัตว์มนุษย์ธรรมดาๆ เท่านั้น

จงปฎิบัติให้ลืมจากคราบความเป็นมนุษย์ของตนเสีย
แล้วเราจะได้ดวงจิตประภัสสรกลับคืนมา
ไม่มีผู้ใด มาคอยชำระล้างดวงจิตของตน นอกจากตนเอง เท่านั้น
ขอให้ผู้ปฎิบัติทุกท่าน จงดูแต่จิตตนเอง เท่านั้น
สติกับจิตจะต้องไปด้วยกัน ห่างกันเมื่อใด เจ๊งทุกราย
ลองดู
​

 

จิตคนเรานั้น ไม่แน่นอน
แต่ถ้าทรงฌานได้เป็นวสี
หรือ เมื่อใด จิตนิ่งแน่ ก็แน่นอน

แต่ไม่ใช่ แน่นิ่งนะ อันนั้น ตายแร๊ะ

จิตนะน้องราตรี..สีขาว มิใช่ลิง
555+พี่ภูหัวเราะแร๊ะ
(ทำไม๊ เธอชอบให้พี่ภูหัวเราะออกอากาศเสียจริงๆ)
(เพราะปกติแค่จิตยิ้ม เกือบจะทุกลมหายใจอยู่แล้ว) ​

 

พระพุทธลีลาวิลาศ

ชมพระพุทธรูปปางลีลาสีขาวสบายตา สบายใจกันดีกว่าเน๊อะพวกเรา
สุภาพจิตจะได้ดีๆกัน
เพื่อเป็นสิริมงคลกับทุกๆท่านด้วย
ขอให้มีแต่สิ่งที่ดีๆ กลับคืนมาหาพวกเรา
ขอให้สุขกาย สบายใจด้วยกันทุกท่านด้วยเทอญ
​

 

ทานข้าวกันหรือยังคะ เที่ยงแล้วจ้า

ใครทานแล้วมาเล่นเกมกันค่ะ

จากภาพนี้ตัวเลขที่อยู่ในภาพคือเลขอะไรเอ่ย​

 

คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

บารมี ๑๐ ห้ามทิ้งเป็นอันขาด ตรวจตราเข้าไว้

๑.ทานบารมีเต็ม ก็ตัดความโลภได้

๒.ศีลบารมีเต็ม ก็ตัดความโกรธได้

๓.เนกขัมมะบารมีเต็ม ก็ตัดกามารมณ์ได้

๔.ปัญญาบารมีเต็ม ก็ตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหานได้

๕.วิริยะบารมีเต็ม ก็ตัดความเกียจคร้านย่อหย่อนในธรรมปฏิบัติก็ไม่มี

๖.ขันติบารมีเต็ม ก็อดทนต่อความชั่วที่เข้ามากระทบอารมณ์ได้

๗.สัจจะบารมีเต็ม ก็ตัดความโลเลไม่เอาจริงในผลการปฏิบัติได้

๘.อธิษฐานบารมีเต็ม ก็มีกำลังคือมีสติกำหนดรู้ในการกระทำ ไม่ว่าทางด้านกาย-วาจา-ใจ ว่าเราจักทำเพื่อพระนิพพานอยู่เสมอ ไม่คลอนแคลน

๙.เมตตาบารมีเต็ม ก็ตัดอารมณ์ที่เข้ามาเป็นไฟเผาผลาญจิต รัก สงสารจิตของตนเองเต็มที่แล้ว ทางโลกไม่มีใครที่รักบ้านตน แล้วจุดไฟเผาบ้านตนเองได้ ฉันใดก็ฉันนั้น เมื่อจิตเรา-เมตตาจิตตนเองได้แล้ว ก็จักไม่จุดไฟโมหะ-โทสะ-ราคะให้เผาใจตนเองอีก

๑๐.อุเบกขาบารมีเต็ม ก็จักตัดความทุกข์ อันเกิดแก่กายและจิตของตนเองและผู้อื่นลงได้ สำหรับทางร่างกายก็จักเป็นสังขารุเบกขาญาณ วางเฉยในทุกข์ของร่างกายลงได้ สำหรับทางจิตก็จักพ้นทุกข์ คือ ปลอดจากบ่วงกิเลส ตัณหาลงได้อย่างสิ้นเชิง

ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

 

สวัสดีครับ คุณพี่พอใจ
คนน่ารักเสมอๆ สำหรับพวกเรา
หมู่นี้อารมณ์จิตดีแล้วนี่ครับ
ป่านนี้ผมยังไม่ได้โทรหาเลย ฮ่าๆ
ยังไม่ลืมๆ เดี๋ยวโทรทีเผลอ

ว่าแต่ว่า มีเจ้า(นก)หญิงแห่ง Perth ไม่เห็นด้วย ฮากลิ้ง...

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=LDVvLVElBrI]ธรรมะ ดีๆ-56.ห่วงใจบ้างนะ.wmv - YouTube[/ame]​

 

รู้จัก "เอาใจเขามาใส่ใจเรา"
เพื่อสังคมน่าอยู่กันดีกว่า

คุณอาจเคยได้ยินมาว่า รู้เขารู้เรา คิดอย่างศัตรูคิด จะรบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง แต่การหัดเขียนเถียงตัวเองอาจพาคุณไปได้ไกลกว่าชนะคนอื่น เพราะถ้าเถียงตัวเองดีๆ คุณอาจชนะตัวเอง ซึ่งแค่ทำได้เพียงครั้งเดียว ก็อาจกลายเป็นชนวนให้มองเห็นและเข้าใจตนเองได้อย่างถ่องแท้ ........และไม่ใช่เอาแต่ดูอารมณ์ตัวเอง แต่รู้จักดูอารมณ์คนอื่นด้วย ไม่ว่าจะบวกหรือลบ ไม่ว่าจะแผ่วหรือแรง การเห็นอารมณ์ของคนอื่นได้ตามจริง จะทำให้คุณรู้ชัดว่า ‘การเอาใจเขามาใส่ใจเรา’ อย่างแท้จริงนั้นทำกันอย่างไร

(ดังตฤณ)
รู้จัก "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" เพื่อสังคมน่าอยู่กันดีกว่า - GotoKnow

 

ขอโทษค่ะท่านพี่ภูและพี่พอใจ หนูกดผิดนะค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=GKzANF06il8]พุทธประวัติ 35 โปรดพกาพรหม - YouTube[/ame]

ท่านท้าวผกาพรหม ยังหลงผิดเลย
นับประสาอะไรกับเราๆ ท่านๆ เล่า!
ที่ยังไม่สามารถมองเห็นสรรพสิ่งใดๆได้
หรือ ถึงสามารถมองเห็นคนอื่นหรือสรรพสิ่งใดๆได้
ยกเว้น
มองไม่เห็นตัวเองอย่างนั้นหรือ..​

 

555+ร้อนไปถึงนางฟ้าเลยหรอนี่
กดผิดนี่ ดีกว่าจับผิด เอ๊ย ดีกว่าจิตไปตกอยู่กับ มิจฉาทิฎฐิ
ไม่เอานะ..อย่าคิดมาก เดี๋ยวไปกันใหญ่(เพลง)

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=lh9CrJJtis8]กบเฒ่านั่งเฝ้ากอบัว - YouTube[/ame]
​

ธรรมะของพระพุทธเจ้า
มีทั้งหยาบ-ละเอียด
แต่ก็ขึ้นอยู่กับจิตของผู้รับนั้น

รู้แล้วก็วาง วางได้แล้ว ถึงรู้คำว่า เบา หรือ "ว่าง" ​

 

สุขหรือทุกข์ เรารู้ อยู่ที่จิต

ถูกหรือผิด เรารู้ อยู่ที่ผล

ดีหรือชั่ว เรารู้ อยู่ที่ตน

มีหรือจน เรารู้ อยู่ที่ใจ.

 

ชีวิตนี้เปรียบได้ดังล้อเกวียน

ต้องหมุนเวียนเกิดดับสลับอยู่

ทั้งเกิดแก่เจ็บตายให้มีดู

ล้วนเป็นครูสอนเราให้เข้าใจ.