ปิดรับบริจาค "ผ้าป่าสามัคคีพลังจิต 10 ปี" ถวายวัดท่าขนุนในวันวิสาขบูชา (ปิดยอดที่ 320,000 บาท)

ปิดยอด "ผ้าป่าพลังจิต ๑๐ ปี" ผ่านเว็บไซต์ครับ
ยอดรวม ๓๒,๐๐๐ กอง รวม ๓๒๐,๐๐๐ บาท

ท่านที่ร่วมบุญไม่ทัน ผมใช้เงินกองกลาง
ประมาณ ๓,๔๐๐ บาทปิดยอดแทนทุกคนแล้วครับ

โมทนา

**********************************


เรียนกัลยาณมิตรชาวพลังจิตดอทคอมทุกท่าน

ในเดือนเมษายน 2556 นี้ เว็บพลังจิตดอทคอม (พลังจิต เว็บ พระพุทธศาสนา ธรรมะ พระไตรปิฎก ลึกลับ อภิญญา วิทยาศาสตร์ทางจิต Buddhism Buddhist)
จะเปิดให้บริการครบ 10 ปี ดังนั้นเว็บพลังจิตจึงขอเชิญทุกท่านร่วมทำบุญ "ผ้าป่าสามัคคีพลังจิต 10 ปี" ร่วมสร้าง "ศาลาหลังใหม่" และร่วมทำบุญทุกอย่าง (สร้างพระพุทธรูป วิหารทาน ธรรมทาน และชำระหนี้สงฆ์) เพื่อบูชาพระคุณพระศรีรัตนตรัยครับ

วัตถุประสงค์ในการจัด

1. เพื่อบูชาพระคุณพระศรีรัตนตรัย อันมี พระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์
2. เพื่อรวมใจของสมาชิกเว็บพลังจิตที่ตั้งใจ "สละทรัพย์" ซึ่งเป็น "ทานภายนอกหรืออามิสบูชา" เพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา
3. เพื่อรวมใจของสมาชิกเว็บพลังจิตไว้ด้วยกัน โดยการให้ "อภัยทาน หรือ ทานภายใน" ให้แก่กันและกัน
เพราะที่ผ่านมาอาจจะมีการกระทบกระทั่งกัน ทั้งระหว่างทีมงานกับสมาชิก สมาชิกกับสมาชิก ฯลฯ
4. เพื่อน้อมถวายผลบุญและกุศลทั้งหมดแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ รวมทั้งผู้มีพระคุณทุก ๆ พระองค์

ปัจจัยในการทำบุญ "ผ้าป่าสามัคคีพลังจิต 10 ปี"
ร่วมสร้าง "ศาลาหลังใหม่" และร่วมทำบุญทุกอย่าง (สร้างพระพุทธรูป วิหารทาน ธรรมทาน และชำระหนี้สงฆ์)
เพื่อบูชาพระคุณพระศรีรัตนตรัย โดยจะถวายที่วัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
ในวันวิสาขบูชา วันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม 2556 (ซึ่งพระอาจารย์เล็กเมตตาอนุญาตให้ฉลอง "พระพุทธพลังจิตทองคำ" ด้วย)

พระพุทธพลังจิตทองคำ ฉลองพระในวันวิสาขาบูชาที่วัดท่าขนุน​

เว็บพลังจิตดอทคอมได้มอบหมายให้ผมทำหนังสือขออนุญาตจัดผ้าป่าพลังจิต 10 ปี ถึงวัดท่าขนุน
และพระครูวิลาสกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก) เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ได้อนุญาตอย่างเป็นทางการแล้ว

ท่านเมตตากำชับมาว่า

"อนุญาตให้ดำเนินการได้ ระวังอย่าให้เป็นการบังคับศรัทธา"

เว็บพลังจิตน้อมรับคำสั่งสอนของท่าน จึงได้กำหนดรายละเอียดการทำบุญ "ผ้าป่าสามัคคีพลังจิต 10 ปี"

ร่วมเป็นเจ้าภาพ "ผ้าป่าพลังจิต 10 ปี" กองละ 10 บาท (ไม่จำกัดจำนวน)​

ร่วมบุญได้ที่บัญชี 4 ธนาคาร (ลดภาระค่าโอนของทุกท่าน)

ปิดรับปัจจัยทำบุญแล้ว

ร่วมบุญได้ตั้งแต่วันนี้ - 20 พฤษภาคม 2556

 

เนื่องจากพระอาจารย์เล็กท่านเมตตาอนุญาตให้จัดผ้าป่าไปถวายได้
แต่ท่านเมตตากำชับมาว่า

"อนุญาตให้ดำเนินการได้ ระวังอย่าให้เป็นการบังคับศรัทธา"

ผมจึงไปค้นคำสอนของท่านมาอ่าน และได้อ่านคำสอนในเรื่องนี้ จึงเข้าใจถึงเจตนาของพระท่านที่เมตตาพวกเรามากครับ

​

ในเรื่องของการทำบุญ บางคนช่วงนั้นเกิดปีติขึ้นมา ทำบุญเท่าไรก็ไม่สมกับความปีติของตน
แบบเดียวกับจูเฬกสาฎก มีผ้าห่มผืนเดียวถวายพระพุทธเจ้าไป พระเจ้าปเสนทิโกศลพอทราบก็ให้ผ้าจูเฬกสาฎกไปคู่หนึ่ง
จูเฬกสาฎกก็ถวายไปเสียทั้งคู่ พอได้มา ๒ คู่ก็ถวายหมด ๔ คู่ก็ถวายหมด เพราะกำลังปีติอยู่

ก็เลยทำให้ญาติโยมหลายท่านที่ทำบุญจนตัวเองเดือดร้อนเพราะกำลังปีติอยู่ กลายเป็นเขาขอเท่าไรก็ให้
เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จริง ๆ จะว่าไปแล้วสำคัญที่นักบวชของเรา พระพุทธเจ้าท่านเตือนนักเตือนหนาว่า
นักบวชควรทำตัวเหมือนผึ้ง นำน้ำหวานไปจากดอกไม้ ก็อย่าทำให้กลีบดอกไม้นั้นต้องชอกช้ำ
เพราะส่วนใหญ่แล้วจะไม่คิดถึงเรื่องนี้ คิดว่าโกยให้ได้มากที่สุด ก็คือความสำเร็จของตน

เวลาโยมมาทำบุญที่นี่อาตมาจะรู้สึกชอบใจมากกว่า มาทีหนึ่ง ๒๐ บาท ๕๐ บาท ๑๐๐ บาท
บางคนที่ดูหน้าก็รู้ว่าถ้าไม่ใช่ยังเรียนไม่จบก็เพิ่งจบมาทำงานใหม่ ๆ ควักเงินมาทำบุญ ๑,๐๐๐ บาท ๒,๐๐๐ บาท
อาตมาถามว่าต้องใช้อย่างอื่นหรือเปล่า ? เขาก็งง..ถ้าเพิ่งจะทำงานเงินเดือนจะสักเท่าไร ควักทีหนึ่งขนาดนั้นแล้วจะเหลือชนเดือนไหม ?"

เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๕

*******************************************************************

 

อับเดทสถานะการทำบุญ​

ยอดร่วมบุญ ณ ๒๐ พ.ค. ๕๖ เวลา ๑๒.๐๐ น. จำนวน ๒๗,๙๐๒ กอง เป็นเงิน ๒๗๙,๐๒๘.๗๔ บาท

 

คำสอนพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

​

การบูชาพระรัตนตรัย โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

พุทธบูชา มหาเตชวันโต การบูชาพระพุทธเจ้ามีเดชมีอำนาจมาก นั่นก็หมายความว่า
บุคคลใดถ้านึกถึงองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยความเคารพจริงก็ดี
ด้วยความไม่ค่อยจะจริงก็ดี อย่างนี้ถ้านึกก่อนตายถึงแม้ว่าเราจะทำบาปมามากมายสักเพียงใดก็ตามที
ต้องไปสวรรค์ก่อน ตัวอย่างท่านสุปปติฏฐิตะเทพบุตร

พุทธบูชา มหาเตชวันโต การบูชาพระพุทธเจ้ามีเดชมีอำนาจมาก นั่นก็หมายความว่า
ถ้าเราจะต้องตกนรก จะต้องเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน ก็ตาม
เราจะไม่ต้องเป็นอย่างนั้น เพราะอาศัยพระพุทธเจ้าทรงสงเคราะห์

ธัมมบูชา มหาปัญโญ การบูชาพระธรรมมีอานิสงส์มาก การบูชาพระธรรมนั่นก็หมายความว่า
เอาหนังสือธรรรมะถวายพระก็ดี แจกชาวบ้านก็ดี หรือว่าตั้งใจฟังเทศน์ด้วยความเคารพก็ดี
อย่างนี้ถือว่าเป็นการบูชาพระธรรม มีปัญญามาก ตัวอย่างเช่น พระสารีบุตร

สังฆบูชา มหาโภควโห การบูชาพระสงฆ์ก็หมายถึงว่า การเคารพในพระสงฆ์ และการถวายทานในพระสงฆ์
การให้ทานนี่ บรรดาพุทธบริษัท เป็นปัจจัยให้เกิดความร่ำรวย และการให้ทานประเภทนี้ต้องอาศัยพระสงฆ์

ถ้าถวายทาน ๑ องค์ ๒ องค์ ๓ องค์ จัดว่าเป็นปาฏิปุคคลิกทาน เป็นทานส่วนบุคคล
ถ้าถวายทานพระสงฆ์ตั้งแต่ ๔ องค์ขึ้นไปจัดเป็นมหาสังฆทาน การถวายทานครั้งเดียว
บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ถ้าเป็นสังฆทาน องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ากล่าวว่า

" จะเกิดไปกี่ชาติก็ตาม จะหาความเป็นคนยากคนจนเข็ญใจนั้นไม่มีอีกแล้ว "

สมเด็จพระประทีปแก้วทรงตรัสว่า

" ที่ใดมีความยากจนเข็ญใจ มีความลำบาก คนที่ถวายสังฆทานแล้วไม่เกิดที่นั่น ที่ใดมีความอุดมสมบูรณ์จะเกิดในสถานที่นั้น "


ที่มา : หนังสือพรหมวิหาร ๔

*****************************************

​

ผู้ถาม "หลวงพ่อครับ กุศลชนิดใดที่มีอานิสงส์มากกว่าวิหารทานบ้างครับ ?"

หลวงพ่อ "สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ...การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง
ให้ธรรมทานซีคุณ หนังสือเรียนของเด็ก หนังสือเรียนของผู้ใหญ่หนังสือเรียนของพระหนังสือธรรมะต่าง ๆ
ดูตัวอย่างพระสารีบุตร ให้ปัญญากับประชาชนทั้งหลาย เพราะอานิสงส์ได้เคยสร้างพระธรรม
ซึ่งเป็นถ้อยคำที่มีประโยชน์ถวายพระพุทธเจ้า เกิดมาชาติหลังสุด จึงทำให้เป็นพระที่มีปัญญามาก
อย่างเงินที่เขาถวายฉันไว้นี่ พอกลับไปถึงวัดก็เรียบร้อย เลี้ยงอาหารพระบ้าง ค่ากระแสไฟฟ้าบ้าง ค่าก่อสร้างบ้าง

รวมความว่า ที่ท่านตั้งใจนี่มีผล ๔ อย่าง

๑. สร้างพระพุทธรูป
๒. วิหารทาน
๓. สังฆทาน
๔. ธรรมทาน

ทั้งหมดนี้ ใช้ทุนไม่ต้องมากก็ได้ เอาสัก ๕๐ สตางค์ เป็นอันว่า การทำบุญเอาแค่พอสมควร
แต่ให้มันเป็นบุญใหญ่ เขามุ่งแบบนั้นนะ คือ เราเอาไปผสมกับเขาก็แล้วกันไม่ต้องสร้างทั้งหลัง"

ผู้ถาม "กระผมสงสัยเรื่องการทำบุญ บางคนก็ทำช้า บางคนก็ทำไว อยากเรียนถามหลวงพ่อว่า
การทำบุญช้าบ้าง เร็วบ้าง ยืดยาดบ้าง อานิสงส์ จะต่างกันหรือไม่ขอรับ ?"

หลวงพ่อ "ต่างกัน คือได้ช้า ได้เร็ว ต่างกันก็เหมือนท่าน จูเฬกสาฎก ท่านฟังเทศน์จากพระพุทธเจ้า
ตั้งใจถวายทานตั้งแต่ยามต้น และยามที่ ๒ จิตเป็นห่วงยายที่บ้าน ไม่มีโอกาสจะฟังเทศน์ เพราะไม่มีผ้าห่ม
พอยามที่ ๓ ใกล้สว่าง จึงตัดสินใจถวาย แล้วประกาศว่า

"ชิตัง เม ชิตัง เม" พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ยิน ก็ทราบว่า ชนะความตระหนี่ จึงนำผ้าสาฎก และทรัพย์สินต่างๆมาให้
มีฐานะเป็นคหบดีคนหนึ่งต่อมาพระพุทธเจ้าตรัสว่า "ถ้าพราหมณ์นี้ถวายในยามต้น จะได้เป็นมหาเศรษฐี
ถ้าถวายยามที่ ๒ จะได้เป็นอนุเศรษฐี ยามที่ ๓ จะได้เป็นคหบดีใหญ่ที่ได้น้อย เพราะถวายช้าเกินไป
พระองค์จึงตรัสว่า การบำเพ็ญกุศลผล ความดีในศาสนาของเรานี้ จงอย่าให้เนิ่นช้า ต้อง ตุลิตะ ตุลิตัง สีฆะ สีฆัง คือ เร็ว ๆ ไว ๆ"

หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

***********************************************

​

ทำไมองค์สมเด็จพระมหามุนีจึงไม่มีความโกรธในพระเทวทัต ท่านบอกว่า ไอ้การโกรธไม่มีประโยชน์ การพยาบาทไม่มีประโยชน์
มันเป็นไฟเผาผลาญ เพราะเราบำเพ็ญบารมีมาก็ปรารถนาให้เข้าถึงซึ่งพระโพธิญาณ เป็นพระพุทธเจ้า
ถ้าเราไปคบกับความโกรธก็ดี ความพยาบาทก็ดี กรรมทั้งหลายเหล่านี้มันจะกำจัดต่อความดีของเรา
แม้แต่สวรรค์ชั้นกามาวจรก็จะไม่ได้พบ จะพบแต่อบายภูมิทั้ง ๔ ประการ กล่าวคือ
ตกนรกบ้าง เป็นเปรตบ้าง เป็นอสุรกายบ้าง เป็นสัตว์เดรัจฉานบ้าง หรือว่าเป็นคนที่เกิดมาเต็มไปด้วยความทุกข์บ้าง

พระพุทธเจ้าจึงทรงปรารถแก่ภิกษุทั้งหลายว่า เธอจงปรารภอภัยทานเป็นสำคัญ
เมื่อบุคคลผู้ใดก็ดี ที่เขาทำให้เราไม่ชอบใจ จงคิดเสียว่า เราเคยมีกรรมเก่าที่เคยทำให้เขาไม่ชอบใจไว้
มาชาตินี้เขาจึงได้จองล้างจองผลาญเรา เราคิดให้อภัยเสีย มันก็จะปลอดภัยแล้วอีกประการหนึ่ง
ถ้ามีการให้อภัยเกิดขึ้น ความเร่าร้อนของจิตก็จะไม่มี มีแต่ความผ่องใส

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ที่มา : หนังสือธรรมสัญจร เล่ม ๖ หน้า ๑๑๕-๑๑๖

*********************************************

​

ผู้ถาม : "ลูกเป็นคนยากจน มีเงินน้อย อยากจะได้อานิสงส์มาก ๆ จะทำบุญอย่างไรดีคะ?"

หลวงพ่อ : "คืออานิสงส์จริง ๆ ต้องทำบุญให้มากที่สุด เท่าที่จะพึงทำได้ สมมติว่าเรามีเงินอยู่ ๑๐ บาท
จะไปมาที่นี่ เสียค่ารถ ๖ บาท กินก๋วยเตี๋ยวได้ครึ่งชามแล้ว หมดไป ๙ บาท เหลือ ๑ บาท
เขียนที่หน้าซองเลยว่าเงินนี้ถวายสังฆทาน วิหารทาน และธรรมทาน คนนี้อานิสงส์มากเหลือเกิน
จำนวนเงินเขาไม่จำกัด เขาจำกัดกำลังใจ ถ้ากำลังใจมุ่งด้านดีนะ


การทำบุญมาก ๆ คำว่า "ทำมาก" หมายความว่า ทำบ่อย ๆ แต่คำว่า "บ่อย" ไม่ต้องทุกวันก็ได้นะ
คำว่า "มาก" หมายความว่า ทำเต็มกำลังที่พึงทำ ไม่ใช่ขนเงินมามากเวลาทำบุญ ต้องดูก่อนว่า ค่าใช้จ่าย เรามีความจำเป็นเพียงไร
เงินที่มีความจำเป็น อย่านำมาทำบุญ มันจะเดือดร้อนภายหลัง และให้เหลือส่วนนั้นไว้บ้าง แล้วแบ่งทำบุญพอสมควร
และประการที่ ๒ การทำบุญ ถ้าใช้วัตถุมาก แต่กำลังใจน้อย ก็มีอานิสงส์น้อยถ้าหากใช้วัตถุน้อย กำลังใจมีมาก ก็มีอานิสงส์มาก
อย่างถวายสังฆทาน ที่บรรดาญาติโยมพุทธบริษัทนำมานี่ ลงทุนไม่มาก แต่อานิสงส์มหาศาล ความจริง ถ้าจะพูดถึงอานิสงส์กันจริง ๆ ล่ะก็
รู้สึกว่าจะมากกว่าจัดงานที่บ้าน หรือที่วัดตั้ง เยอะแยะทั้งนี้เพราะว่าอะไร เพราะว่าถวายสังฆทาน เราทำกันแบบเงียบ ๆ ไม่มีกังวล

การบำเพ็ญกุศลแต่ละคราว ถ้ามีกังวลมาก อานิสงส์มันก็น้อย เพราะว่าจิตที่เราเข้าสู่กุศลมันห่วงงานอื่นมากกว่าไม่ตั้งจิตโดยเฉพาะ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การถวายสังฆทานในหมู่สงฆ์ ตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป ตามพระวินัย ท่านเรียกกันว่า คณะสงฆ์
ถ้าต่ำกว่านั้น เป็น คณะบุคคล ถ้าบุคคลเดียว เป็น ปาฏิปุคคลิกทาน โดยเฉพาะ ทีนี้การถวายสังฆทานแก่พระสงฆ์เป็นหมู่นี้มีอานิสงส์มาก

เรื่องนี้ก็มีตัวอย่าง คนที่มีทรัพย์น้อย ทรัพย์มาก อย่างท่านอินทกะเทพบุตรกับ ท่านอังกุระ - เทพบุตร ไงล่ะ ท่านอังกุระเทพบุตร
ทำบุญนอกเขตพระพุทธศาสนา เวลานั้นพระพุทธศาสนาไม่มี ตั้งโรงทาน ๘๐ โรง ให้ทานถึง ๒ หมื่นปี เลี้ยงคนกำพร้า คนตกยาก คนเดินทาง
พอตายจากความเป็นคน ไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เป็นเทวดาที่มีบุญน้อยที่สุดเพราะเขตของบุญเล็กไป คนไร้ศีลไร้ธรรม ใช่ไหม

ตรงกันข้ามท่านอินทกะเทพบุตร เกิดเป็นคนจน พ่อตาย ตัดฟืนเลี้ยงแม่ ก็ไม่ได้ตัดขายมากมาย เอาแค่วัน ๆ พอกินพอใช้ไปวัน ๆ
วันหนึ่ง พระสงฆ์เดินผ่านไปที่นั้น ท่านมีโอกาสได้ถวายทาน ในฐานะที่ไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อนคนจนจะมีอะไรมากนักใช่ไหมล่ะ
เพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้นอาศัยคุณ คือ ความกตัญญูรู้คุณอย่างหนึ่งแล้ว ก็ถวายสังฆทานหนึ่ง สองอย่างด้วยกัน
ตายแล้ว ไปเป็นเทวดาที่มีบุญมากที่สุดในดาวดึงส์ นอกจากพระอินทร์แล้ว ไม่มีใครโตกว่า"

หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

 

คำสอนพระอาจารย์เล็ก


​

"ทานบารมีอย่างเดียวก็ไปพระนิพพานได้"

ถาม : อย่างทานบารมี หลวงพ่อบอกว่าทานบารมีตัวเดียวสามารถไปนิพพานได้ ต้องทำได้ถึงระดับไหน ?

ตอบ : ก็ต้องให้จนกระทั่งไม่ติดทั้งดีทั้งชั่ว รู้ว่าดีก็ทำ ใครเขาอยากได้ก็ให้ ให้แล้วก็ไม่ไปตามคิดว่าเขาเอาไปทำอะไร ?
เขาหลอกเราหรือเปล่า ? เขาไปใช้สมกับคุณค่าที่เราให้หรือเปล่า ? จะไม่มีตรงนี้

ตัวสุดท้ายก็คือ พยายามให้อภัย พยายามสร้างความดีให้ทรงอยู่ในใจ ใครทำผิดคิดร้ายกับเราก็ตามจะไม่ถือโทษโกรธเคืองทั้งสิ้น
จิตใจอยู่กับการให้ตลอดเวลา พร้อมที่จะสละอยู่เสมอ เมื่อสร้างอารมณ์ใจมั่นคงแล้วก็ภาวนาต่อไปเลย

คิดอยู่ตลอดเวลาว่าที่เราให้นี้ เราทำเพื่อเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา จิตใจมุ่งตรงต่อพระนิพพานที่เดียว

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕

****************************************************************



"การวางกำลังใจในการถวายทองคำเพื่อหล่อพระทองคำให้ถูกต้อง"
โดยพระอาจารย์เล็ก เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี

"...วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๕ ถือว่าเป็นการปฏิบัติธรรมเดือนสุดท้ายของปีนี้
ในช่วง ๒ วันที่ผ่านมามีญาติโยมจำนวนมาก นำเอาทองคำมาถวายร่วมในการหล่อพระพุทธรูป นับเป็นเรื่องที่น่ายินดีและน่าโมทนา

แต่อยากจะบอกให้ทุกท่านทราบว่า แม้ว่าทองคำเป็นของมีค่า มีราคาสูงเพียงใดก็ตาม ก็ยังจัดอยู่ในส่วนของทานเท่านั้น
เป็นเพียงความดีเบื้องต้นเท่านั้น ความดีที่สูงขึ้นไปอีก ก็คือศีล และความดีสูงสุดก็คือการภาวนา

การที่เราตั้งใจถวายทองหล่อพระ ถ้าจะวางกำลังใจให้ถูกต้อง นอกจากกำลังใจในการเสียสละซึ่งสิ่งของมีค่าอย่างยิ่งของตนเองแล้ว
ส่วนที่ควรจะนึกถึงก็คือ การที่เราจะนำทองคำนี้ไปหล่อหลอมเป็นองค์พระขึ้นมา ก็คือให้ไปยึดในส่วนของพุทธานุสติแทน
ถ้าเรายึดในส่วนของพุทธานุสติ ก็แปลว่าเราได้อานิสงส์ของการภาวนาด้วย มิฉะนั้น..เราจะได้เฉพาะอานิสงส์ของทานเพียงอย่างเดียว

คราวนี้ในช่วงที่เราเอาทองคำมาถวายนั้น เราเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ เพราะเราไม่ได้ละเมิดศีลข้อใดทั้งสิ้น
ถ้ากำลังใจของเรามีการตั้งใจงดเว้น ก็ถือว่าศีลทุกสิกขาบทในช่วงนั้นบริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่
เมื่อเป็นเช่นนั้น..ในการที่เราตั้งใจถวายทองคำเพื่อหล่อพระ ก็อย่าให้ได้อานิสงส์แค่ทานเท่านั้น
แต่ให้ได้อานิสงส์ของศีลซึ่งสูงกว่าทานหลายเท่า และให้ได้อานิสงส์ของการภาวนาซึ่งสูงกว่าศีลหลายเท่าเช่นกัน
ถ้าเป็นดังนี้ เราก็จะสามารถได้บุญได้กุศลอย่างเต็มที่จากการถวายทองคำร่วมหล่อพระเป็นพุทธบูชา

การที่เราเป็นผู้รักษาศีลนั้น ก็แปลว่าเราเป็นผู้ไม่ละเมิดศีลด้วยตัวเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีลด้วย
ในส่วนของการภาวนานั้น ให้เราพิจารณาเห็นอยู่เสมอว่า ตัวเราที่เป็นทายก (ผู้ให้) ก็ดี ตัวของพระที่เป็นปฏิคาหก (ผู้รับ) ก็ดี
ท้ายสุดต่างคนต่างก็เสื่อมสลายตายพังไปจากโลกนี้ ไม่สามารถจะอยู่ยงดำรงขันธ์ตลอดไปได้

เมื่อเป็นเช่นนั้น เราก็จะเห็นได้ชัดเจนว่าร่างกายนี้ไม่เที่ยง คือไม่สามารถที่จะทรงอยู่ได้อย่างใจ
ถ้าเราไปยึดถือมั่นหมายว่าเป็นเราเป็นของเรา ทั้ง ๆ ที่ร่างกายนี้เป็นสมบัติของโลก คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่รวมกันขึ้นมา
เป็นที่อาศัยของเราชั่วครั้งชั่วคราว แล้วเราก็ไปยึดติดว่านี่คือตัวกู นี่คือของกู ก็แปลว่าเราวางกำลังใจผิด

ถ้าเราเห็นได้ชัดเจน ว่าร่างกายนี้ไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของเราได้ ก็แปลว่าตัวปัญญาของเรานั้นอยู่ในระดับดีใช้ได้
เพียงพอที่จะกระทำการตัดละ เพื่อให้กิเลสหมดไปจากใจของเราได้..."

เทศน์ช่วงทำกรรมฐานวันเสาร์ที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๕๕
ณ บ้านวิริยบารมี

 

​

ทำบุญทำไมต้องอธิษฐาน​

ถาม : "หลวงพ่อคะ การทำบุญทุกอย่าง แต่ไม่ได้ปรารถนาอะไรเลย จะได้ไหมคะ...?"

ตอบ : ได้โยม ทำไมจะไม่ได้ คือถ้าไม่ตั้งมโนปณิธานปรารถนา บุญมันก็ต้องเป็นบุญ แต่ว่าอานิสงส์เบื้องปลายมันไม่เหมือนกัน

ถาม : "เป็นไงคะ...?"

ตอบ : การปรารถนาจัดเป็นอธิษฐานบารมีนะ ตั้งใจว่าการทำบุญอย่างนี้เพื่อผลอะไร อย่างที่ไม่ปรารถนาพุทธภูมิ ไม่ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า ไม่ปรารถนาเป็นอัครสาวก แต่ปรารถนาเพื่อการหมดกิเลส ก็ชื่อว่ายังปรารถนาอยู่

ถาม : "ถ้าหากว่าทำเฉย ๆ เล่าคะ...?"

ตอบ : ถ้าหากว่าทำเฉย ๆ ไม่ปรารถนาอะไรเลย ตัวอย่างก็มีท่าน อาฬวีเศรษฐี

คือว่าท่านอาฬวีเศรษฐีพ่อท่านเป็นมหาเศรษฐี พอพ่อท่านตายลงท่านก็เป็นเศรษฐีแทน

เศรษฐีสมัยนั้นพระราชาต้องแต่งตั้ง แล้ว ต่อมาพวกขี้เมาก็ชวนกินเหล้าเมายา ในที่สุดทรัพย์สินก็หมดไป จนกระทั่งกลายเป็นขอทาน

วันหนึ่งพระพุทธเจ้าพร้อมด้วยพระสงฆ์เสด็จไปที่เมืองอาฬวี เห็นอาฬวีเศรษฐีนั่งขอทานอยู่ข้างฝาเรือนชาวบ้าน พระพุทธเจ้าก็ทรงแย้มพระโอษฐ์

พระพุทธเจ้าตามปกติจะไม่แย้มพระโอษฐ์ ถ้ายิ้มแล้วต้องมีเรื่อง

พระอานนท์จึงทูลถามว่า

"พระองค์ยิ้มด้วยเรื่องอะไร พระพุทธเจ้าข้า...?"

พระพุทธเจ้าถามว่า

"อานนท์ เธอเห็นอาฬวีเศรษฐีไหม...?"

พระอานนท์มองไปมองมาไม่เห็น เห็นแต่ขอทาน พระพุทธเจ้าก็บอกว่า ขอทานนั่นแหล่ะคืออาฬวีเศรษฐี

แล้วพระพุทธเจ้าก็ตรัสว่า

ถ้าอาฬวีเศรษฐีสมัยเมื่อเป็นเศรษฐี ถ้าฟังเทศน์ของเราเพียงจบเดียวจะได้บรรลุพระอนาคามี

เมื่อเงินน้อยลงมาเป็นอนุเศรษฐี ถ้าฟังเทศน์จากเราเพียงจบเดียวจะได้เป็นพระสกิทาคามี

เมื่อมีฐานะเป็นคหบดี ถ้าฟังเทศน์จากเราเพียงจบเดียวจะได้เป็นพระโสดาบัน

แต่ว่านี่อาฬวีเศรษฐีเป็นขอทานเสียแล้ว เราเทสน์จึงไม่มีผล

ตอนนี้พระอานนท์ทูลถามว่า

"ตามธรรมดาคนจะบรรลุมรรคผล องค์สมเด็จพระทศพลเคยตรัสว่าจะตายก่อนก็ยังไม่ได้ ต้องบรรลุมรรคผลก่อนนี่ พระพุทธเจ้าข้า...?"

พระพุทธเจ้าตรัสว่า

"นั่นเขามี อธิษฐานบารมี"

ตอบ : เป็นอันว่าอาฬวีเศรษฐี ไม่มีอธิษฐานบารมีใช่ไหมโยม

ถาม : "ใช่ค่ะ"

ตอบ : คนจะได้ดี เลยไม่ได้ดี ต่อไปอธิษฐานเสียนะ.


****************************************************

​

ทำบุญแล้วอธิษฐานหวังผล...ผิดหรือไม่ ?

ถาม : มีคนกล่าวกันว่า การทำบุญโดยอธิษฐานหวังผล ขอให้ร่ำรวย หรือขอให้มีโชคลาภ อย่างนี้เป็นสิ่งที่ไม่ดี
จริง ๆ แล้วผิดหรือไม่ ? แล้วทำได้หรือไม่ ? เพราะมีคนกล่าวว่า พระพุทธศาสนาไม่ได้สอนให้คนร้องขอ

ตอบ : ถูกของเขา แต่ผิดของพระพุทธเจ้า อย่าลืมว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนให้ใช้อธิษฐานบารมี

การทำบุญนั้น เราจะต้องการผลตอบแทนหรือไม่ก็ตาม ผลนั้นก็เกิดขึ้นอย่างแน่นอน เพราะว่าการกระทำทุกอย่างที่เรียกว่ากรรมนั้น
จะเป็นกุศลกรรมคือความดี หรืออกุศลกรรมคือความชั่วก็ตาม ผลต้องเกิดขึ้นแน่ ๆ


คราวนี้ผู้ที่จะใช้อธิษฐานบารมีนั้น จะต้องเป็นผู้ที่มีปัญญา เขาจึงกำหนดไปเลยว่า สิ่งที่เขาทำนี้ซึ่งจะต้องเกิดผลอยู่แล้ว
ต้องการให้เกิดผลในลักษณะไหน ? จะให้เกิดผลเมื่อไร ? เมื่อถึงวาระนั้น เวลานั้น ผลที่ต้องการก็จะมาสนองเอง
แต่ถ้าไม่ได้อธิษฐานเอาไว้ ก็หมายความว่า เขาไม่ได้กำหนดไว้ เมื่อถึงวาระ เหมือนกับว่าเราหิวน้ำอยู่ แต่ไม่มีน้ำ
กว่าน้ำจะมาอีก ๒ - ๓ วัน เราก็แย่หรืออาจจะตายไปเลยก็ได้..!

การใช้อธิษฐานบารมี หลวงพ่อท่านจึงเปรียบเหมือนกับยิงปืนต้องเล็งเป้า โอกาสถูกเป้าก็จะมีมากกว่า
ถ้าหากยิงเปะปะไป กว่าจะถูกเป้าบางทีอาจจะหลายชาติ

ฉะนั้น..ถึงได้กล่าวไว้ว่า อธิษฐานบารมีเป็นเรื่องของบุคคลที่เข้าถึงอุปบารมีขั้นปลายไปจนถึงปรมัตถบารมีเท่านั้น ถึงจะใช้อธิษฐานบารมีเป็น

ถ้าหากว่าต่ำกว่านั้นยังใช้ไม่เป็นหรอก เขาก็จะคิดแบบนี้...คิดว่า..เออ..เป็นการเรียกร้อง ยังเป็นกิเลสตัณหาอยู่ เป็นอะไรให้ยุ่งไปหมด

ความจริงพระพุทธเจ้าท่านสอนไว้แล้ว ท่านที่คิดอย่างนี้ไม่ได้ศึกษาให้ครบเท่านั้น

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๔


ที่มา : เว็บวัดท่าขนุนดอทคอม

 

คำอุทิศส่วนกุศล​

"อิทัง ปุญญะผะลัง" ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญแล้ว ณ โอกาสนี้ ข้าพเจ้าทั้งหลายขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายจงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าตั้งแต่วันนี้ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

บทอุทิศส่วนกุศลท่อนแรกนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร หลวงปู่โตท่านมาบอก และบทอุทิศส่วนกุศลอีก ๓ ท่อน ท่านพระยายมราชท่านมาบอก มีดังนี้

ท่อนที่สอง

และข้าพเจ้าทั้งหลายขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลายที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลายทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลายและพระยายมราชจงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศลของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด

ท่อนที่สาม

และขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่ท่านทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลายจงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

ท่อนที่สี่

ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญมาแล้ว ณ โอกาสนี้ ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด.

เวลาอุทิศส่วนกุศล บอกให้พระยายมราชเป็นพยาน

เวลาอุทิศส่วนกุศล ขอบอกให้ผม(พระยายม)เป็นพยานด้วย….ถ้าทำทั้งบุญทั้งบาป บางทีกรรมมันปกปิด เวลาถามเรื่องบุญนี่มันนึกไม่ออก ถ้านึกไม่ออกก็มีความจำเป็นอย่างยิ่ง จะต้องปล่อยให้ตกนรก หากว่าถาม 3 เที่ยว นึกไม่ออก…..

ถ้าเขาถามเรื่องบุญกุศลถ้าบังเอิญนึกไม่ออก ผมจะเป็นพยานอ้างเองว่าทำอย่างนั้นๆไว้ แล้วก็ไล่ไปสวรรค์เป็นอย่างต่ำ

.ตำแหน่งพระยายม ท่านเป็นพรหม แต่เขตที่ท่านตั้งอยู่ในเขตของจาตุมหาราช ไม่ใช่เขตนรก

 

ยอดทำบุญ ณ 7 ก.พ.56 ประมาณ 20,000 บาทครับ