เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ มองไปทางไหน ก็ไม่เห็นทางออก มันมืดมิดไปหมด กรรมใดหนอ

อ่านแล้วน้ำตาแทบไหล รู้สึกเศร้าในใจลึกๆแทนพี่จังค่ะ คิดว่าพี่และสามีพี่คงทุกข์ใจอย่างมากและพี่ก็คงทำอะไรมากไม่ได้นอกจากอยู่เคียงข้างสามีและให้กำลังใจอันนี้อ่านแล้วซึ้งเลยค่ะ

พี่คงรู้สึกแย่มากใช่ไหมค่ะ ตั้งสติให้มั่นนะค่ะ บอกกับตัวเองไว้ค่ะ ว่าไม่เป็นไรๆนะ มันจะผ่านไปให้มองว่าพี่โชคดีกว่าหลายๆคน หมั่นสวดมนต์ไหว้พระตามคำแนะนำที่พี่ๆในนี้ได้แนะนำไปแล้ว อดีตชาติเราไม่รู้ว่าทำกรรมอะไรไว้แต่พึงระลึกไว้เสมอเมื่อพี่เจอเรื่องไม่พึงประสงค์ ว่านี่คือผลของชาติที่แล้ว เมื่อรู้อย่างนี้พี่ต้องคิดและเร่งหาวิธีปูทางไว้ในชาติต่อไป เพื่อไม่ให้เจอเหมือนชาตินี้

ยาเป็นกำลังใจให้พี่อีกคนค่ะ.....ศีลใด ผลบุญใด ที่ยาได้กระทำมาแล้วตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และจะทำในกาลต่อไป จงส่งผลให้พี่และครอบครัวผ่านเรื่องนี้ไปโดยเร็วค่ะ สาธุๆๆ

 

ผมเคยเจอมาก่อนครับ ทุกข์ครับ แต่ไม่ยอมทิ้งการทำความดีสักวัน หลายเดือนต่อมาอะไรๆก็ค่อยๆคลี่คลายลง ถึงจะไม่หมดไปซะทีเดียว ผมจะหลีกเลี่ยงคำพูดที่จะทำให้คนเป็นทุกข์เสียใจที่สุดครับ เพราะเคยโดนมาก่อน เกิดเป็นคนก็แบบนี้แหละครับ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตามทันความรู้สึกแบบนี้บ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินเหมือนผม เวลาสุขก็ดีใจพอประมาณ เวลาทุกข์ก็ทุกข์แบบพอดีๆ

 

เข้ามาอ่านคำตอบ ก็ได้กำลังใจดีๆ กลับไปมากมาย

วันนี้ มีเรื่องแปลกประหลาดมากๆคะ พอดี มีลูกค้าเข้ามาที่ร้าน มาสั่งทำงาน
สักพัก ลูกค้าก็คุยบอกว่า พี่สอนอยู่ที่โรงเรียนข้างๆ (คือ ห่างจากร้านเราประมาณ 20 เมตร)
จะมาสั่งทำงานหลายวันแล้ว ถามอาจารย์คนอื่นๆก็บอกว่า ร้านป้ายอยู่หน้าโรงเรียน
พี่ก็ขับรถผ่านเป็นอาทิตย์ แต่มองไม่เห็นหน้าร้านเราเลย
สักพัก ลูกค้ารายนี้ ก็เดินออกไปหน้าร้าน แกก็มาบอกเราว่า เออ ป้ายหน้าร้านก็ใหญ่
ทำไม พี่มองไม่เห็น ก็ไม่รู้

เวลาชีวิตไม่ค่อยดี เรื่องแปลกๆมักเกิดขึ้นกับชีวิตคนเราเสมอ

สักวัน ฉันต้องผ่านไปได้

 

ไม่ต้องแก้ที่ใครหรอก แก้ที่ใจคุณก่อน ทุกครั้งที่คุณมีปัญหา ลองสำรวจดูให้ดีว่า คุณมองสาเหตุของปัญหา หรือมองหาปัจจัยภายนอกมาเป็นแพะ ถ้าหากคุณมองที่คนอื่น การพัฒนาจิตใจของคุณก็จะไม่เกิดขึ้น เพราะว่า เมื่อคุณเจอคนที่คุณกล่าวโทษว่าเป็นสาเหตุได้แล้ว คุณก็จะหยุดคิดที่จะมองจิตใจของคุณเอง เท่าที่อ่านๆมา(ไม่เยอะ) คุณอยากมองหาหมอดู โทษสภาพแวดล้อม จริงๆการที่คุณอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้นแล้วคุณจะรู้สึกแย่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดหรอก เพราะอะไรที่มากระทบใจเราบ่อยๆ เราก็ไม่ชอบ แต่การทำแบบนั้น มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นไง พยายามปลงเสีย พยายามนึกถึงคนอื่นที่ทุกข์กว่า นึกถึงลูกคุณว่าเขาเจอแม่ร้องไห้บ่อยๆเขาจะรู้สึกอย่างไร แล้วต่อไปเขาจะกลายเป็นคนอย่างเรา สละสิ่งที่ยึดถือบ้าง มันหนัก ทำไมไม่มองในมุมกลับกัน ว่าที่คือสิ่งที่กรรมกำลังสอนคุณอยู่ ให้คุณรู้จักเข้มแข็งขึ้น เป็นการสอนที่ดีที่สุดที่พ่อแม่จะสอนให้ลูกดูได้ ทำไมคุณไม่ใช่โอกาสนี้สอนธรรม สอนการสู้ชีวิตให้ลูกคุณเสีย ไม่มีอะไรสูญเปล่าหรอก ทุกอย่างเมื่อถึงเวลา คุณจะรู้ว่า เขาให้บทเรียนนี้แก่คุณเพื่ออะไร.....สู้ต่อไปน่ะค่ะ กัดฟันอีกนิด ปล.เราอายุน้อยกว่า หากกล่าวคำพูดที่ทำให้ท่านไม่พอใจ ก็ขอโทษด้วยน่ะค่ะ อาจจะดูแรงไปบ้าง แต่ เราแค่อยากให้สติท่าน

 

จงพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส จงพลิกคำสบประมาทให้พลัง
จงพลิกความสิ้นหวังให้เป็นกำลังใจ จงสู้ต่อไปเื่พื่อตาดำ ๆ ทั้งสอง
การสวดมนต์ ฟังธรรม นั่งวิปัสนาสมาธิ ไม่ช่วยอะไรคุณได้หรอก
เพราะใจคุณติดอยู่กับวังวนแห่งความทุกข์ คูณเฝ้าอยู่กับความทุกข์ลงลึกโดยไม่รู้ตัว
แม้กายสวดมนต์ ฟังธรรม นั่งวิปัสนาสมาธิ แต่ใจจมอยู่กับความทุกข์ ใครก็ช่วยไม่ได้
เอ้า หลับตา วางทุกอย่างลง วางปัญหา วางความทกุข์ ทำใจให้ว่าง ๆ (เน้นต้องว่าง ๆ)
หากทำไม่ได้ ก็หาเพลงฟัง ไม่ให้จิตติดความทุกข์ เมื่อทำใจว่าง ได้แล้ว ให้ยิ้มมุมปากนิด ๆ แล้วให้น้อมจิตคิดถึงพระพุทธรูป ครูบาอาจารย์ ที่เราเคารพนับถือ แล้วน้อมจิตไหว้ สังเกตุ พระพุทธรูป หรือครูบาอาจารย์เรา จะยิ้มให้เรา น้อมขอพรท่าน ให้พ้นทุกข์ แล้วก็ทิ้งความทุกข์ทั้งมวลทิ้งไป รับไว้แต่ความสุข มีสติ ที่จะไม่รับความทุกข์เข้ามาในใจ รับเข้ามาแแต่ความสุขกายสบายใจ เบา ๆ ว่าง ๆ หากมีความทุกข์มาเคาะประตูใจเราอีก ก็ตั้งจิตบอกไปเลยว่า ฉันจะไม่รับเธอเข้ามาในใจฉันอีก เธอทำให้ฉันมองไม่เห็นทางออกแห่งชีวิต แล้วก็น้อมนึกถึงองค์พระหรือครูบาอารจารย์ ความทุกข์ต่าง ๆ จะบรรเทาลง (จริง ๆ แล้ว สิ่งที่เป็นทุกข์ จิตเราปรุงแต่งเองว่าสิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นสุข เพียงแค่วางลงแล้วมองอย่างมีสติ ปัญหาทุกอย่างมีทางออก วันนี้คิดไม่ออก มองไม่เห็นไม่ต้องมอง ไม่ต้องหา ไว้วันต่อไปค่อยมาคิดใหม่ จนเจอทางออกเอง )
ขอน้อมนำบารมีแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ โดยตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงองค์ปัจจุบัน พระปัจเจกพุทธเจ้า พระเจ้าจักพรรดิ์ พระธรรม พระอรหันตเจ้า พระอริยะสงฆ์ทุกพระองค์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เทพเจ้าทุกพระองค์ มีบารมีหลวงปู่ดู่เป็นที่สุด ขอหลวงปู่ได้โปรดน้อมรวมบารมีทั้งหมดทั้งมวล ปรับภพภูมิ ครอบวิมาน ให้กับเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่คอยปกปักรักษา ท่านเจ้าของกระทู้นี้และครอบครัว ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรของท่าน จงสามารถรับพลังบุญแห่งหลวงปู่นี้ได้ ขอให้เทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิที่ปกปักรัษาจงมีภพภูมิสูงขึ้นมากด้วยบุญญฤทธิ์ ท่านเจ้าของกระทู้และครอบครัวจงหมดทุกข์โศกโรคภัยทั้งสิ้น และเจ้ากรรมนายเวร จงได้อนุโมทนาบุญบารมีที่ส่งไปนี้และอย่าได้อาฆาตพยาบาท จองเวรแก่กันและกันเลย ขอจงให้อภัยเป็นทานบารมีด้วยเทอญ
พุทธัง อนัตตัง ธรรมะจักวาลัง สังฆนิพพานัง นะปัจจะโยโหตุ สาธุ สาธุ สาธู

 

อย่าพึ่งย่อท้อ สู้สู้นะคะ

ให้ยึดมั่นในคุณงามความดีต่อไป

ใครจะรู้ว่า ความมืดมิดที่เรานั่งจมปุ๊กยอมท้อแท้แท้อยู่ เราเดินอีกก้าวเดียวก็เจอประตูสู่ความสว่างแล้วก็ได้ หรืออีกแค่ ๑๐ ก้าว (หรืออีกแค่ ๑๐๐ ก้าว)ก็ไม่กี่ก้าว


อืม...
หากว่าความมืดมิดมิเห็นหน(ทาง)
เป็นข้าน้อยคง รีบรุดไป ถวาย เทียน หลอดไฟ น้ำมันตะเกียง ฯลฯ เป็นสังฆทาน เอิกเกริก นะคะ ลองดูไหม


เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

มันแค่ช่วงเวลาหนึ่ง

ลองกลับมาดูตัวเอง พฤติกรรมตัวเอง ความคิดตัว พฤติกรรมลูก สามี สิ่งที่แสดงออกไป
ตั้งสติ สวดมนต์ภาวนา นั่งกรรมฐาน เพื่อจะได้สงบแล้วตรองดูได้ว่า เราพลาดเราผิดตรงไหน
จริงๆ ผมเห็นมาหลายรายล่ะ เกิดจาก ตัวเองทั้งนั้น แล้วมาโทษทำกรรมไว้ชาติไหน ชาตินี้แหละ
บางคนชอบเถียง ชอบความสบาย ก็อ้วน ก็เป็นโรค เวลาใครแนะนำ ก็มักไม่พอใจ
บางคนชอบนินทา ว่าร้ายผู้อื่น (โดยที่ตัวเองไม่ทันได้ดูตัวเอง ว่าทำอะไรลงไป เพราะไม่คิดว่ามันผิด) ความก้าวหน้าในอาชีพ เงินทองก็หายไปไหน จะทำอะไรจะได้ล่ะ แต่พลาดไปเสีย
คนที่ไม่ดูแลบิดามารดา ในปัจจุบันชาติ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จในการงานไปจนแก่เฒ่า จะไม่มี พอได้ลาภ ได้ยศฐาบรรนาศักดิ์ ก็หายไปอย่างง่ายดาย

ทั้งหมดที่พูดมายังมีอยู่น้อย แต่ปัญหาของคนทั่วไป คือ ไม่ทันได้คิด และไม่ยอมหยุดที่จะคิดมานั่งพิจารณาตัวเอง มักโทษสิ่งอื่นเสมอ เค้าถึงสอนให้ลองไปภาวนา สวดมนต์ดู ไปนั่งกรรมฐานดู จิตมันจะได้จดจ่ออยู่กับสิ่งใด สิ่งหนึ่ง พอจิตมันนิ่ง มันก็ไม่วุ่นวาย ทำให้พอจะคิด จะดูรู้ว่าเกิดจากอะไรกันแน่

ทุกอย่างมีทางออก แต่มันมีเวลาของมัน ทำใจให้ดี มั่นคงในความดีไว้

 

แต่ละคนก็แนะนำแต่สิ่งที่ดีๆให้แล้ว... อย่างน้อยเราคนนึงก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านวิกฤติปัญหานี้ไปให้ได้โดยเร็วนะคะ ขอให้มีสติ แล้วปัญหาทุกอย่างจะมีทางออกที่ดีค่ะ

 

ยืนยันอีกเสียงด้วยคำตอบข้างบนค่ะ
อย่าคิดว่าตัวเองทุกข์คนเดียวค่ะ เราเองปกติอยู่เวปคนป่วย ทุกข์จากลูกป่วย ทั้งๆที่รวย หนักกว่านั้น คือ ป่วยแล้วไม่มีรักษาลูก ทุกข์กว่าค่ะ ลองจัดการเงินให้ดี ตัดรายจ่ายออก ฯลฯ

เวลาที่มืด เราจะเห็นคุณค่าแม้แต่ไม้ขีดไฟค่ะ

ไม่แนะนำให้ดูญาณเพื่อแก้ปัญหาค่ะ

 

จอร์ด!!!!!!!!!

 

เกิดจากบุญขาดช่วง
ทนไปก่อน เดี๋ยวก็เจอคนที่แนะนำได้เอง
ปีนี้อย่าเพิ่งไปหาหมอดู

 

เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่ละคนก็ทุกข์คนละอย่าง แต่ก็ต้องสู้จนกว่าชีวิตจะหาไม่

 

มาช่วยเป็นกำลังใจให้อีกแรงครับ...ถ้าไม่มีตาดำๆ2คนนี้ก็มีการฆ่าตัวตายไปแล้วสินะ..ตัวเองลำบากไม่เท่าไร แต่เห็นคนที่เรารักลำบากไปด้วยนี่สิ มันเจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าโดนเข้ากับตัวเองหลายเท่าเลยใช่ไหมล่ะ...ขนาดคิดจะฆ่าตัวตายยังไม่กล้า ไม่ได้กลัวตาย แต่กลัวว่าลูกๆจะขาดที่พึ่งในยามคับขันลำบาก...ปลูกผักปลูกหญ้ากินล่ะก็ได้ แต่ว่าลูกไม่มีเงินไปโรงเรียน ค่าน้ำ ค่าไฟก็ไม่มีเงินจ่าย หันไปพึ่งใครก็ไม่ได้ อย่าว่าเห็นหน้าเลย เพียงเขาได้ยินแค่ชื่อเราก็แสดงอาการรังเกียจเสียแล้ว หมาขี้เรื้อนเดินผ่านหน้ามันยังสบัดหน้าหนีเลยนะ...
ไม่รู้คุณจะเชื่อไหมนะ...เวลาที่วิบากกรรมเข้ามาตัดรอนนั้น ผมทำทั้ง สังฆทาน บวชพระ บวชเณร วิหารทาน ธรรมทาน เข้ากรรมฐาน ปล่อยปลาไหล สวดบทจักรพรรดิ์ สวดคาถาเงินแสน คาถาเงินล้าน คาถาทั้งหลาย สวดจนจิตเป็นสมาธิ ทำทุกอย่างเลยนะ ไปหาพระอภิญญาขอให้ท่านแผ่เมตตาช่วย ถอดอาทิสมานกายไปหาหลวงพ่อทวด หลวงพ่อปาน ที่ท่านเคยช่วยเสมอมา ทำหมดทุกอย่างทุกวิธี แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น...เมื่อวิบากกรรมมาตัดรอนมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ... ดังนั้นผมควรทำอย่างไร...ผมเจริญสติไว้นะ สตินี่สำคัญมาก ทรงกำลังใจที่ดีไว้ มองในแง่ดี หรือ คิดบวก...ซึ่งมันไม่ง่ายเลยนะ...เอาเท่านี้ก่อนละกัน..