ช่วงเวลากรรมให้ผลกรรมส่งผล ท้อกันมั่งรึเปล่าครับ และผ่านช่วงนั้นมายังไงครับ

ตามหัวข้อเลยครับ อยากรู้ว่าท้อกันมั่งรึเปล่า และผ่านช่วงนั้นมายังไง ครับ
ของผมเองช่วงนี้มีปัญหาทางด้านการเงินอย่างหนักแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย ครับ ชักหน้าไม่ถึงหลัง เริ่มท้อนิดๆเหนื่อยเหมือนกัน แต่พยายามให้กำลัใจตัวเอง สวดมนต์ไหว้พระ รักษาศีล นั่งสมาธิ อธิษฐานขอให้ผ่านช่วงนี้ไปเร็วๆ

 

นึกถึงพระพุทธเจ้าไงครับ
พระบรมครูตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง มีบารมีสั่นสะเทือนทั้ง ๓๑ ภพภูมิ
แต่ก็ต้องได้รับกรรมวิบากใช่มั้ยครับ
พระมหาโมคคัลนะนอกจากพระพุทธเจ้าแล้วหามีใครเสมอเท่าได้ด้วยอิทธิฤทธิ์
ก็ยอมรับกรรมวิบากใช่มั้ยครับ

ทำตามปฏิปทาของพระอริยเจ้าสิครับ
ช่างมัน รับมาซะ จะได้จบๆกันไป

 

ดีใจสุดๆๆๆๆๆๆๆ ไปเลย ครับ

ได้ใช้ กรรมเก่า ที่เคยก่อไว้ สร้างไว้

กรรมอะไรที่ส่งผลแล้ว กรรมนั้นก็ย่อมหายหมดไป ครับ

ดีใจที่ได้ใช้กรรมเก่า ให้หมดไปครับ เพราะด้วย อวิชา ความไม่รู้ ได้สร้างกรรมเอาไว้

ตอนนี้ เรารู้ทางสว่างเดินแล้ว สร้างกรรมดี บุญ กุศลกรรม ทาน ศีล ภาวนา ครับ จขกท.

.

.


แนะนำว่า ให้ จขกท สวด คาถาเงินล้าน ครับ

.

 

อิ อิ อิ มีครับ บางทีก็รู้สึกท้อมากๆ ครับ เพราะว่าเราทำงานหนักมาก (เหมือนควายเลยครับ) ประหยัดสุดๆ มันก็ยังไม่พอของก็เต็มบ้าน แต่ขายไม่ได้ จนเพื่อนๆรุ่นเดียวกันทำพร้อมๆกันเขาไปลิบแระ ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำบุญอะไรนักหนา แต่ของๆเขาขายเอา ขายเอา บางทีบางอารมณ์ ผมก็อยากจะเลิกทั้งธุรกิจ แล้วก็เลิกทำบุญไปเลยครับ เหมือนยิ่งทำบุญมันยิ่งแย่ลง แต่นึกไปนึกมา ที่มันอยู่ได้ทุกวันนี้ เป็นเพราะบุญช่วยค้ำอยู่หรือเปล่า

ก็ทนๆเอาครับ ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป ทำบุญกันต่อไปครับ เผื่อว่ามันจะดีขึ้นกว่านี้


แต่อีกอย่างนึง ผมก็ต้องขอขอบคุณกรรมของผมที่ทำให้ผมมาเจอเวปนี้โดยบังเอิญครับ ถ้าผมไม่จนแต้มจริงๆ ผมคงจะไม่รู้จักเวปนี้เลยครับ ที่ผมมาเจอเวปนี่เพราะคำว่า "พระแก้กรรม" ที่โฆษณาทางทีวีแท้ๆเลย ขอบคุณกรรมของผมอีกที เหอะๆๆๆๆๆ

 

เราเองก็ท้อแท้มาก ในช่วงนี้ เบื่อหน่ายไปหมดจนไม่อยากจะ สู้ ต่อไป

ชีวิตเรา ตัวคนเดียวไม่มีญาติ พี่น้อง ไม่มีบ้านอยู่ ไม่มีเงินเก็บ ขายของก็ไม่ดีเลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย
ถ้า ไม่มีแฟนมาช่วยในเรื่องค่าเช่าบ้าน ค่าใช้จ่ายต่างๆ เราก็แย่มากเลย

พูดง่ายๆคือ ทุกวันนี้เราต้องอยู่แบบ ประหยัด จะกินจะใช้อะไรก็ต้องคิดแล้วคิดอีก จะทำบุญทีก็
ต้องคิดดูก่อนว่าถ้าทำไปแล้ว เราเดือดร้อนมั้ย เฮอ!!(ชีวิต) ขายข้าวเกรียบปากหม้อ ใครกินก็บอกว่า
อร่อย แต่ทำไมถึงขายไม่ดีก็ไม่รู้ เปลี่ยนที่ขายก็แล้ว,เพิ่มปริมาณก็แล้ว เวลาขายขนมเราก็ยิ้มแย้ม
พูดขอบคุณลูกค้าทุกครั้ง ไม่เคยทำหน้าบึ้งตึงใส่

พอหันไปมองร้านอื่นๆ ก็เห็นเขาขายกันได้ เราลองไปชิมก็งั้นๆพอกินได้แต่คนก็มาซื้อกัน
คนอื่นเขาขายได้กันวันเป็นพัน แต่เรานี่วันนึงยังไถึง500เลยบางวันก็ขายได้เท่าทุน ยืนตากแดดหน้า
ดำ,ตัวดำ ไม่เคยคุ้มทุนที่ลงไปเลย(ทุกข์ใจมาก ทำไมชีวิตถึงได้เป็นแบบนี้ สงสัยกรรมกำลังส่งผล)

ไปบูชา กุมารมาเลี้ยงก็แล้ว และเลี้ยงดูอย่างดี(หวังช่วยในการค้าขาย) ก็ยังไม่ค่อยเห็นผลซัก
เท่าไหร่ เราเองก็หมั่นสวดมนต์นั่งสมาธินะ แต่คงยังไม่ดีพอ เราไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วชีวิตไม่มีใคร
เลยซักคน ถ้าวันนึงแฟนเราเขาไปจากเราแล้ว เราก็ไม่รู้จะอยู่ยังไง เพราะไม่มีเงิน ไม่มีบ้าน ขนาด
ประกอบอาชีพเลี้ยงตัวยังทำไม่ได้เลย แล้วต่อไปจะอยู่ยังไงได้เพราะขนาดพึ่งตัวเอง ยังพึ่งไม่ได้

อนาคตต่อไป ไม่รู้ว่าเราจะเป็นไง เราก็พยามทำปัจจุบันให้ดีที่สุด "เราลองมองไปยังคนที่เขา
ลำบากกว่าเรา ที่เขาอด,หิว ต้องทำงานหนักเพื่อเงินนิดหน่อยมาเลี้ยงชีพ และอีกสารพัดความลำบากที่
เขามีกัน เราก็มาย้อนมองดูตัวเราเอง ถึงจะไม่มีพ่อแม่,ญาติพี่น้องและเงินทอง แต่เรายังมีมือมีเท้ามี
กำลังและสติปัญญา ในการทำอะไรอีกตั้งมากมาย ถึงไม่มีบ้านอยู่ก็ยังมีบ้านเช่าให้คุ้มแดดคุ้มฝน(ไม่รู้จะ
ได้อยู่อีกนานแค่ไหน) ยังพอมีเงินใช้บ้างแม้จะต้องประหยัดก็เถอะ(ก็ยังดีก่วาไม่มีให้ใช้เลย) เมื่อคิด
แล้วก็พอจะสบายใจขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังไม่หายทุกข์ใจอยู่ดี



บัวในตม คนมีกรรมหนัก

 

คาถาเงินล้าน

 

อนุโมทนา สาธุๆ ครับ

 

อนุโมทนา สาธุๆ ครับ ขอให้กรรมที่ส่งผลแล้วหมดไปเร็วๆ

 

อนุโมทนา สาธุๆ ครับ
ผมเองมันก็คิดแวบๆ เหมือนกัน ครับ ว่าทำไมทำดีแล้วไม่ได้ดี แต่คิดไปคิดมา ก็แบบที่คุณพูดเลย ครับที่มันอยู่ได้ทุกวันนี้ อาจจะเป็นเพราะบุญค้ำชูอยู่ ยังไงก็จะตั้งใจทำดีต่อไป ครับ

 

ยังไงก็สู้ๆ นะ ครับผมเป็นกำลังใจให้ ทุกคนต่างมีกรรมเป็นของๆตน มีทุกข์ มีสุข มีปัญหากันทุกคนเลย สักวันคงเป็นวันของเรา

 

จะว่าไปนะ ก็ไม่เคยท้อในการทำบุญ เพราะไม่เคยคาดหวังว่าจะได้อะไรนอกจากความสุขที่ได้ทำ...
"การทำสิ่งใดที่เป็นความดี การทำสิ่งใดที่ประเสริฐ หากผู้กระทำนั้นท้อแสดงว่ารู้ไม่จริง ผู้รู้จริงจะไม่ท้อ"

 

ท้อค่ะ แต่ไม่ถอย ตอนแรกก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นเพราะวิบากกรรม แต่พอหนักเข้านานวันเข้าก็เริ่มศึกษาว่าทำไม มีปัญหาเรื่องงานเรื่องเงินเหมือนกันค่ะ แฟนถูกบอกเลิกจ้าง งานตัวเองก็มีปัญหาทางการเงิน แล้วก็มีภาระค่าใช้จ่าย คล้ายกับของคุณ คนแก้กรรมน่ะค่ะ เวลาวิบากให้ผลทำอะไรก็ติดขัด เพราะเคยเจอช่วงบุญให้ผลทำอะไรก็ราบรื่นเป็นมาเป็นสิบปีเลยค่ะ

ตอนนี้ก็ใส่บาตร กรวดน้ำทุกวัน รักษาศีล นั่งสมาธิ สวดมนต์ (ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม)
ไปทำสังฆทานทุกวันพระ ทำมาได้ 3 วันพระแล้วค่ะ ตั้งใจไว้ 9 วันพระ แล้วก็จะทำเรื่อยๆ คือยิ่งทุกข์มากก็ยิ่งทำบุญมาก เลิกช้อปปิ้ง เก็บเงินไว้ใส่บาตร ไปไหนมาไหนก็นั่งรถเมย์ฟรี ปกตินั่งรถไฟฟ้า เก็บเงินไว้ทำบุญ เข้าซอยก็เลิกนั่งมอไซด์ก็ประหยัดไปอีก 10 บาท เอาไว้ทำบุญ ซักผ้าหยอดเหรียญ 30 บาทก็ซักมือเอา รีดผ้าเคยจ้างก็รีดเอง

บางทีน้ำตาก็ไหลมาเองเวลานึกถึงวันเก่าๆ แต่ก็ตื่นตีห้าครึ่งมาทำกับข้าวใส่บาตรทุกวันค่ะ ทำเองเพราะว่าประหยัด

มันเหมือนต่อสู้กับอะไรบางอย่าง ความรู้สึกตัวเอง สภาพแวดล้อม คนรอบข้าง สถานการณ์ที่เกิดขึ้น รอบตัวไปหมด แต่ตัวเราเหมือนอยู่ในฐานะที่ด้อยกว่า เชื่อว่าคนที่กำลังได้รับวิบากกรรมก็จะรู้สึกคล้ายๆกัน

แต่ทุกคนก็คงเคยผ่านจุดที่เสวยผลบุญกันมาแล้ว ว่าเวลาที่เราอยู่ในฐานะที่เหนือกว่านั้นเป็นอย่างไร อยากให้ใช้ช่วงเวลานี้เป็นบทเรียนว่า เมื่อผลกรรมมีจริง ผลบุญก็ต้องมีจริงเช่นเดียวกัน เพียงแต่ก็รอจังหวะรอเวลาที่จะให้ผลเหมือนที่เราได้รับผลของกรรมอยู่ในขณะนี้

ตอนนั่งสมาธิก็รู้สึกดีขึ้นนะคะ พอออกมาจากสมาธิก็เหมือนเดิม เศร้า

 

โอ๊ยยย..เรื่องท้อมากมายเลยค่ะ อิอิ ท้อปลอม ๆ ได้ แต่อย่าท้อแท้นะคะ 555
เวลาถูกบีบโดยโชคชะตาหรือวิบากกรรม แบบว่าไม่รุจะเอาเรื่องไหนก่อนดี เฮ้อ
การเงินรึ การงานก็ใช่ ปัญหาครอบครัวก็ไม่น้อยหน้า ทู๊กอย่างเลยหละค่าา..
ทำยังไง เก๊าะต้องแก้ปัญหาโดยใช้ปัญญา ทีละเปลาะ ย๊ากยากค่ะ เจริญสติด้วย
หนัก หนักเลย เวลามีเรื่องใดก็ตามมากระทบใจ T_T กำหนดจิตไปเลย ไม่ใช่ ไม่รู้
ไม่เอา ไม่โกรธ ไม่โกรธ แล้วก็คิดว่า เออเนอะ เราคงไปทำเขาไว้ ตอนนี้เราต้อง
ใช้ให้เขานะ สบายใจขึ้นมาก มันจะมาเป็นระลอก ระลอกค่ะ สวดมนต์ นั่งสมาธิ
แผ่เมตตา ช่วยได้จิงค่ะ ตัวเองนั้นต้องลาออกจากงานที่ทำมา 18 ปี มีเงินเดือน
ค่อนดี มีตำแหน่งมีบริวาร แต่อยู่ไม่ได้ ไม่สบายใจ ขอลาออกเฉยเลยอ่ะค่ะ
ไปทำที่ใหม่ที่เล็กกว่า เงินน้อยกว่า ไปสร้างทีมใหม่ทั้งที่อายุก็ไม่น้อย แต่ก็คิดในแง่ดีว่า
เราคงจะไปโตที่อื่นที่ไม่ใช่ที่นี่น่ะ ถ้าปล่อยจิตไปตามสิ่งที่สะท้อนชีวิตเราในขณะนั้นได้
ก็ไม่ทุกข์เท่าไหร่ และเรื่องที่เราทุกข์มากก็เพราะบางสิ่งที่เราทำนั้นดั๊นไปทำให้คนอื่น
ต้องเดือดร้อนนี่สิคะ ส่วนเรื่องท้อน่ะมี แต่แค่ไม่ถอย...
สู้โว๊ยยย...อะไรงี้ค่ะ (ขออภัยถ้าไม่สุภาพนะคะ..จำเขามาพูดค่ะ) ^^

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาสำหรับคนที่กำลังได้รับวิบากกรรม และเคยผ่านวิบากกรรมมาแล้วเพื่อเป็นกัลยาณมิตรเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันให้ก้าวผ่านช่วงเวลาแห่งความทุกข์นี้ไป ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่่านที่ได้เข้ามาแบ่งปันเรื่องราวดีๆค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุๆ และก็สู้ๆ นะครับ

 

ไม่ต้องขออภัย ครับ เป็นคำพูดที่สุภาพแล้วครับ+ตลกดีจัง ครับ อ่านแล้วยิ้มได้ ยังไงก็อนุโมทนา สาธุ ด้วย ครับ
ต่อไปผมก็จะ สู้โว๊ยยยยยยย เช่นกัน ครับ ^ ^
พี่ก็สู้ๆ เช่นกันนะ ครับ

 

ครับผม

 

ก็ขอบคุณ ท่าน จขกท และเพื่อนๆ สมาชิกนะคะ ที่ให้กำลังใจและคำแนะนำดีๆในการปฏิบัติ

จะพยามทำให้เต็มที่และดีที่สุด "ไม่ได้นึกท้อในการทำบุญ,ทำความดี เพราะเชื่อมั่นในพระธรรมคำ
สอนของพระพุทธเจ้า" แต่ท้อในการดำเนินชีวิตค่ะ


เราดีใจที่เข้ามาในเว็บนี้ แล้วรู้สึกว่าได้เข้ามาเพิ่มปัญญาเพิ่มแสงสว่างให้กับชีวิต และก็ต้อง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ ของเพื่อนๆสมาชิก อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้ว่าแม้เราจะไม่มีใครๆก็ตาม
"เรายังมี กัลยานมิตรที่ดีมีสหายธรรมที่เป็นผู้รู้ในเรื่องของหลักธรรมคำสอน ในเว็บพลังจิตนี้อยู่"


เราจะหมั่นเข้ามา หาความรู้บ่อยๆ และจะไม่ละทิ้งการปฏิบัติเพื่อลดทอนกรรมให้เบาบางลงไป


"ขอบคุณ จากใจค่ะ"


บัวในตม คนมีกรรมหนัก

 

ท้อครับ ท้อมาก เหมือนทุกๆคนนั่นแหละ แต่ผมโชคดีหน่อยที่ผมหันเข้าหาธรรมะ ก่อนที่จะเจอ พอเจอ จึงพอเข้าใจและทำใจได้ ทั้งๆที่เรื่องของผมคนอื่นบอกว่าหนักหนา แต่ตอนนั้นฝึกภาวนา ฝึกกรรมฐานทุกวัน อารมณ์จริงไม่ขึ้นลงมาก เศร้านะรู้ว่าเศร้าแต่ก็ไม่มาก ทุกข์มาก แต่ก็รู้สึกไม่ทุกข์มาก ตอนนั้นเร่งสะสมบุญกุศลอย่างเดียว คือ ถ้ามันหนักมากถึงขั้นต้องตาย ก็ปล่อยให้มันตายไปเหอะ แต่ก่อนตายขอทำให้เต็มที่ก่อน เตรียมพร้อมที่จะตายแล้วตอนนั้น(ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายนะครับ แต่รู้สึกว่าผมอาจจะตายได้เพราะผลกรรมชาติไหนๆไม่รู้ล่ะ แต่ที่รู้แน่ๆ ทำไมมันเจออะไรหนักขึ้น หนักขึ้น ทั้งแฟนจะทิ้ง ญาติมาเสีย ตกงาน สุนัขที่เลี้ยงก็เริ่มตาย ไม่มีข้าวกิน ต้องไปหาผลหมากรากไม้มาประทังชีวิต(ขโมยตามต้นที่ออกในที่สาธารณะ) ถูกกดขี่ รังแก นานมาไม่เคยโดนตำรวจซิวอะไรเลย พอถึงเวลานี้ ตำรวจแกล้งซะงั้น เกือบติดคุก โดยไม่รู้เรื่องอะไรเลย ได้เลือดอีก ชีวิตตอนนั้นไม่มีอนาคต มีแต่อดีต และปัจจุบัน เปรียบเทียบคล้ายๆคนยุคหลังสงครามโลกใหม่ๆเลยผม ปริญญาไร้ประโยชน์มากๆ นอนบ้างทียังแอบนอนข้างทาง ........... 3 ปีครับ เป็นแบบนี้มา 3 ปี แต่ อย่างว่า ตอนนั้นเหมือนมีเวลาให้เราฝึกจิต ฝึกความคิด เรียบเรียงมันใหม่ ผมไปอาศัยอยู่วัด เพื่อปฎิบัติ ทานข้าววัด ตอนนั้นมันทุกข์มากนะ ทุกข์กาย แต่ใจเรานี่นิ่งกว่าตอนนี้เยอะ ตอนที่เรามีอะไร ใช้ความสามารถได้เต็มที่ มีคนนับถือเยอะแยะ พอมีเงินขึ้นมาบ้าง แต่ผมกลับรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าตอนสมัยที่ ลำบาก 3 ปี เพราะตอนนี้ ไม่มีได้ฝึกใจ ฝึกจิต เริ่มกลัวตาย เริ่มเสียดาย เริ่มมีความกังวลทุกข์ใจมากขึ้นกว่าตอนนั้น ถ้าเกิดวันนึงผมเจ๊งมาอีกรอบ ผมจะกลับไปเริ่มต้นใหม่เหมือนอีก 3 ปีที่เคยเป็น

แต่ยังงัยก็สู้ต่อไปครับ ฝึกจิตให้มากๆ ทุกข์ก็จะไม่ต้องมาก แต่สุขก็จะไม่สุขมาเช่นกัน

ความอดทน ขยัน และไม่ยอมแพ้ เป็นคุณสมบัติของ ผู้ที่จะชนะในกาลต่อไป
ลินคอร์น เจ้าของประโยค "ประชาธิปไตย คือ ของประชาชน เพื่อประชาชน"

 

ลินคอร์น แพ้มาเกือบตลอดชีวิต แต่ไม่เคยยอมแพ้ ผมมักจะพกเหรียญ 1 เซนติดตัวไว้ เผื่อวันไหนเหนื่อยๆจะหยิบมันขึ้นมา แล้วนึกถึงว่า คน คนนี้ กว่าจะประสบความสำเร็จ ก็ปาไปเกินครึ่งชีวิตของเค้ามาแล้ว เรายังน้อยนัก ถ้ายังไม่ตาย ก็ยอมแพ้ไม่ได้