ฝากถามหลวงพี่เล็กเรื่องการปฏิบัติ

ขอความเมตตาหลวงพี่ ด้วยค่ะ
ดิฉันได้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนามากได้ปฏิบัติกรรมฐาน พองหนอ ยุบหนอ โดยเริ่มทำสมาธิแบบจริงจังเดือน สิงหาคม วันหนี่งจะปฏิบัติ อย่างน้อย เดิน1 ชั่งโมง นั่ง 2 ชั่วโมงติดต่อกัน และทำทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่ง ได้ปฎิบัตเองที่บ้านถือศีล 8 ช่วงแรก เกิดน้ำตาไหล และเกิดตัวโยก พอปฎิบัติได้ เกือบ2 อาทิตย์ก็เกิดอาการหูอื้อและมีอาการเหมือนน้ำในหูไม่เท่ากันคือ เกิดอาการเวียนหัว เดินไปไหน นั่งที่ไหน หรือว่านอนก็รู้สึกเหมือนอยู่บนเรือคือโคลงเคลงตลอดจึงไปหาหมอรักษาด้วยยาพอหมดฤทธิ์ยาก็เกิดอาการใหม่ ก่อนที่จะเกิดอาการไม่สบายในใจคิดว่าอยากไปปฎิบัติที่วัดมาก

พอวันที่คิดว่าพรุ่งนี้จะไปวัดอาการก็หนักขึ้นเวียนหัวมากยืนทรงตัวแทบไม่อยู่ จึงรักษาอาการอยู่2สัปดาห์แต่ไม่ได้เดินและนั่งสมาธิ แต่จะนอนทำสมาธิช่วงนี้คิดว่าคนเราเกิดมาแล้วต้องตายทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ถ้าจะตายก็ตายเถิดชีวิตของเรายกถวายพระพุทธเจ้าไปแล้ว เมื่อรู้สึกว่าอาการดีขึ้น แล้วจึงไปปฏิบัติที่วัด
ทุกวันนี้ดิฉันยังไม่หายจากอาการป่วยคือรู้สึกว่าจะเดินก็รู้สึกโครงเครงเหมือนเดินอยู่บนพรมที่มีความนุ่มมากทั้ง ๆที่เดินอยู่บนพื้นไม้ หรือพื้นปูน จะนอนก็รู้สึกเหมือนนอนอยู่บนที่นอนยางที่ทำด้วยน้ำ (ถ้าก่อนนอนหลับตาเริ่มกำหนดลมหายใจเมื่อไหร่จะรู้สึกว่าตัวชามือ แขน ชา ลิ้นชา แต่พอลืมตาอาการชาก็หายไป จึงรู้สึกว่านอนไม่ค่อยหลับและจะรู้สึกตัวตลอด) จะนั่ง รู้สึกเหมือนเป็นน้ำที่กำลังกระเพื่อมอยู่ พอนั่งสมาธิ เริ่มกำหนดลมหายใจเข้าออกเมื่อไหร่(ทุกวันนี้จะกำหนดพุทธ-โธและเริ่มฝึกกสิณ)ก็จะเกิดอาการลิ้นชา พอเริ่มเข้าสมาธิรู้สึกว่าร่างกายตึงมากไม่มีความรู้สึกปวดเมื่อยใด ๆ ขาไม่มีความรู้สึก และรู้สึกเหมือนตัวเองก้นไม่แตะพื้น ศรีษะตึงและชาและตึงบริเวณระหว่างคิ้วมาก ทุกวันนี้นั่งสมาธิได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง รู้สึกเสียใจที่ตัวเองนั่งสมาธิไม่ได้แต่ก็พยายามสวดมนต์ รักษาศีล5 และพรหมวิหาร4 พยายามรักษากาย วาจา ใจ ไม่ให้ล่วงละเมิดในกรรมบถ10 ค่ะ

ดิฉันได้ล่วงเกินพระรัตนตรัยหรือค่ะทำไมดิฉันทำสมาธิไม่ได้
ทำอย่างไรถึงจะฝึกสมาธิได้ และหายจากอาการที่เป็นอยู่
ขอบคุณมากค่ะ