อาโปกสิน

คุณนายกสิณดิฉันขอถามหน่อยคะ ว่าหมายความว่าอย่างไรคะ ที่ว่ามโณเป็นสิ่งลวง? ส่วนเรื่องเห็นอย่างอื่นนี้อธิบายไปแล้วนะคะว่า ปกติเขาก็ห้ามไม่ให้เห็นอย่างอื่น..... เพราะจะเป็นกสิณโทษ แต่ถ้าทรงกสิณเสร็จเห็นชัดแล้ว อาจารย์ดิฉันท่านบอกเอง ว่า เวลาเพ่งกสิณลอยอยู่ชัดจนถึงฌาณสี่ ถ้าอยากไปไหนก็ขอให้ไปได้ในฌาณ เช่น นรก สวรรค์ ต่างประเทศ ฯลฯ

แต่สงสัยที่คุณนายกสิณกล่าวว่ามโณเป็นสิ่งลวง อย่างไรช่วยอธิบายหน่อยคะ? เพราะตอนนี้ก็ฝึกอยู่จะได้ไม่หลงทาง ดิฉันทรงได้แค่เฉพาะตอนนั่งกรรมฐานกับ เพ่งกสิณ

ส่วนเรื่องฌาณสี่ ไม่มีอะไรมากถ้าใครตัดนิวรณ์ กิเลส ตัณหา ฯลฯ ได้ นั่งสมาธิโดยไม่ให้คิดถึงอะไรเลยนอกจากคำบริรรมอย่างเดียว อาการฌาณสี่ก็ออกแล้ว เชื่อว่ามีคนที่ทำได้ก็ว่าง่าย คนไม่ได้ก็ไม่ได้ ละไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าอารมย์ มันเป็นยังไง แต่ ที่เขาได้ฌาณสี่แต่ไม่เอามาแสดวงอวดฤทธิ์เดชกันก็เพราะว่าคนส่วนใหญ่ทำได้เฉพาะตอนขณะนั่งสมาธิ คนจะมาแสดงฤทธิ์ได้ต้องเข้าฌาณสี่ได้ แม้แต่ขณะที่ไม่ได้นั่งสมาธิ, คือนึกปุ้บเข้าปั้บ, ซึ่งตรงนี้ดิฉันก็กำลังฝึกอยู่ และยังไม่สามารถทรงฌาณ 4 ตลอดเวลาได้ ซึ่งตรงนี้ค่อนข้างยาก

ขอนอกเรื่องหน่อยคะ ว่าฌาณสี่นั้นไม่ใช่ของยาก, คุณเชื่อไหมที่ต่างประเทศ มีชาวต่างชาติที่เก่งชนิดทรงฌาณสี่ได้ตลอดเวลา ชนิดว่าใครซ่อนอะไรไว้ในกระเป๋า เขาก็สามารถบอกได้ว่า ซ่อนอะไร สามารถรู้ได้แม้ระทั้งชื่อคู่สนทนาโดยไม่จำเป็นต้องถาม และเขาก็เปิดโรงเรียนฝึกคนที่สนใจอยากได้อภิญญาแบบนี้ ชนิดมีประกาสณียบัตรให้ด้วย แต่คอสนึงแพงมาก 850 $ แต่รับรองผลว่าจบมาสำเร็จเข้าฌาณสี่ได้ ทิพยจักษุฌาณทุกคน ดิฉันตอนนี้ก็อยู่ต่างปรเทศก็สนใจว่าอยากจะเก็บเงินไปเข้าคอร์สฝึกดังกล่าวอยู่เหมือนกัน

 

... เข้ามาห้องอภิญญาโพสแรกก็ปวดหัวเสียแล้ว ... หลังจากที่คิดว่าจะไม่ฝึกกสิณ แต่ก็หันกลับมาเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ .. มันช่างทำให้สับสนเหลือเกิน .. อะไรคือ ใช้ อะไร คือ ไม่ใช่ .. แม้แต่มโนยิทธิ เราก็ฝึกมาบ้างกสิณก็ฝึกมาเองแบบไม่ทราบหลัก .. แต่บางอย่างที่ท่านทั้งหลายสัมผัสเราก้สัมผัสมาบ้างแล้ว .. ทำไมไม่รับฟังกันด้วยใจที่เปิดกว้างคะ .. แนะนำด้วยประสบการณ์จริงมากบ้างน้อยบ้างเพื่อความเจริญในปัญญาของเราที่ยังด้อยปัญญามากนัก .. ขอให้เจริญในธรรมคะ

 

คุณยังไม่ตอบผมเลยว่าอารมณ์ของน้ำเป็นอย่างไร(นี่แค่ ฌาน 1 นะที่ถาม) ขณะที่คุณมองน้ำลักษณะของน้ำที่คุณมองน้ำเป็นแบบไหน และคุณรู้สึกอย่างไรกับน้ำ ผมบอกตรงๆนะ แค่ฌาน 1 คุณยังไม่ได้เลยครับ เท่าที่ผมอ่านๆมามีแต่ ฌานกระจอกๆทั้งนั้น เพราะอะไร ก็เข้าใจเรื่องฌานกันผิดมาตลอด บ้างคนนั่งครั้งแรกก็ตัวโยก แบบนี้แสดงว่าเกิดปิติแล้วหรือครับ (คำตอบคือไม่ใช่) ลักษณะของ ฌาน ที่จะเกิดมันต้องเรียงตามลำดับของ ฌาน ไม่ใช่ข้ามไปแบบนั้น ถ้าผมจะบอกว่า พระที่ชื่อฤาษีลิงดำไม่ถึง ฌาน คุณจะเชื่อไหม...

 

คุณกสิณ อย่าได้พาดพิงกับพระเลยค่ะ
คุณกสิณเสนอสิ่งที่ท่านได้มาดีกว่า
เราต่างรู้ว่าท่านฝึกกสิณ และได้พลังอันเกิดจากกสิณ
แต่พลังนั้น หากใช้ไม่ถูกที่ ถูกเวลา ก็ไม่มีประโยชน์
คนเราทุกวันนี้ ก็เดินหลงทางอยู่นานแล้ว

การที่ฝึกกสิณเป็นไปเพื่อจิตใจสงบ เพื่อให้สามารถเดินทางสายวิปัสสนาญานต่อไป
ท่านเริ่มต้นอย่างไร ก็ค่อย ๆ เล่าไปค่ะ
เราจะได้เริ่มฟังคำที่เป็นประโยชน์

ที่เวปนี้ มีแต่ผู้ที่แสวงหาโมกธรรม ทางแห่งฤทธิ์ เป็นของสนุกพักหนึ่งเท่านั้น
ท่านมีอะไรสนุกก็เล่าไปเถอะ
สาธุ

 

ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ
เปิดสอนกสิณดินน้ำไฟลม ฟรี ทุกเดือน
วันอาทิตย์ ที่ ๔ ของเดือน
ติดตามในเวป คลิกที่ลายเซนต์ค่ะ

ไปศึกษาครั้งเดียว ท่านที่สนใจกสิณกรรมฐาน
อันเป็นกสิณกลาง กสิณดินน้ำไฟลม ท่านก็จะได้แนวทาง
และได้ทางเดินที่เหมาะกับตนค่ะ

 

ก็สอนกันแบบผิดๆ แค่คำว่า ฌาน 1 ก็ยังเข้าใจกันแบบผิดๆ ชอบเข้าข้างตัวเอง
แล้วแบบนี้การปฏิบัติจะไปกันถึงไหน มีแต่ย้ำอยู่กับที่ คำว่า ปิติ - อารมณ์ ก็ยังไม่เข้าใจกัน
คิดว่า ฌาน 1 ง่ายมากหรือไง เรื่องการฝึกอภิญาญอีก แค่ ฌาน ยังไม่ได้ จะมาฝึกอภิญาญ แบบนี้เรียกว่าโง่เปล่าล่ะ ผมเห็นแล้วเวทนาจริงๆ ฌานที่เกิดจากการนึก อภิญาญที่เกิดจากการนึก บ้ากันไปหมดแล้วหรือ
.....คุณแสนสวาท ช่วยตอบปัญหาที่ผมลงไว้ได้เปล่าล่ะ ถ้าตอบถูกใจผม ผมจะไปเรียนกสิณที่คุณว่านี่ แต่ถ้าไม่ก็อย่ามาแนะนำให้คนไปเข้าชมรมของคุณเลย มันบาปเปล่าๆถ้าสอนแบบผิดๆ

 

อุคคหนิมิตของอาโปกสิณนี้ปรากฏเหมือนน้ำไหวกระเพื่อม สำหรับปฏิภาคนิมิต
ปรากฏเหมือนพัดใบตาลแก้วมณี คือใสมีประกายระยิบระยับ...

ขออนุญาตนำจากคำสอนของหลวงพ่อมาลงนะครับ...
ขออนุญาตคุณกสิณ เรื่อง หลวงพ่อด้วยนะครับ สิ่งที่ท่านสอนไว้อาจจะพูดสั้นสรุปรวม แต่ผู้นำมาฝึกฝนอาจจะมีความผิดพลาดสับสนในคำสอน และบางอย่างเป็นเรื่องปัจจัตตัง และอาจทำให้ความเข้าใจคลาดกันไป อย่างไรก็ขออย่าได้ปรามาสครูบาอาจารย์เลยนะครับ...

สำหรับคุณ DuchessFidgette และ คุณแสนสวาท ผมขออนุญาตนะครับ ลองกลับไปอ่านเรื่องคู่มือกรรมฐาน หรือกรรมฐาน 40 ที่มีเรื่องกสิณ อารมณ์ฌานต่างๆดูอีกทีนะครับ ว่าสิ่งที่เราปฏิบัติอยู่นั้น เป็นไปตามที่หลวงพ่อสอนไว้หรือไม่ ตรงนี้เพื่อทบทวนตนและกันอุปาทานนะครับ...

ก็คงแสดงความเห็นและเสนอแนะเท่านี้ ผมเองติดตามอ่านอยู่ครับ ยังเดินเตาะแตะอยู่ครับ อยากเห็นการแสดงภูมิที่สร้างสรร ถูกต้อง อย่าลืมว่าหากเราแนะนำผู้อื่นผิด ผลกระทบจะตามมามาก... เพราะจะมีผู้ตามมาอ่านอีกมากมายในภายหลัง ก่อนจะให้ข้อคิด ข้อเสนอแนะอย่างไร ยังไง แนะนำอย่างไรขอให้ตรวจสอบและมั่นใจก่อนว่าถูกต้อง

ที่สำคัญหลายๆเรื่องเป็นปัจจัตตัง บางอย่างรู้ได้เฉพาะตน คนอื่นอาจไม่เกิดเช่นเดียวกับเรา ดังนั้น การแนะนำอาจจะต้องแนะแนวเป็นกลางให้มากกว่าจะอ้างอิงกับตนเป็นหลัก

ก็ขออโหสิกรรม หากถ้อยคำผมไปกระทบอารมณ์นะครับ มาด้วยเจตนาดี ผิดพลาดประการใดขอน้อมรับผิดครับ และขออโหสิกรรมไว้ ณ ที่นี้ครับ

 

แล้วไอ้ที่ตัวเองไปปรามาสพระรัตนตรัยมั่ง เรียกพระพุทธเจ้ามาเข้าพบตัวเองมั่ง
ไอ้แบบนี้ ไม่บาปเหรอครับ?

 

ผมหรือเรียกท่านมาพบด้วยตนเอง ขอหลักฐานด้วย
พิมพ์กันไปกันมาไม่รู้เรื่องหรอกไอ้น้อง

 

เอ้า ก็เคยพิมพ์ไว้เมื่อนานมาแล้ว ยังจะบอกว่าตัวเองไม่ได้พิมพ์อีกหรือ? ศีล 5 ยังรักษาได้อยู่ไหมนี่?

 

ก็อารมย์สบาย สดชื่น มีความสุข เวลาเพ่งแล้วเห็นน้ำกระเพื่อมเป็นระลอกๆ ยิ่งสนุก เวลาสามารถคงภาพนั้นให้อยู่ได้นานๆ ทำให้เราอยากมองมันไปเรื่อยๆ

ภาพนี้เป็นภาพที่ใกล้เคียงกับกสิณน้ำในนิมิตของดิฉัน

แต่จะผิดกันตรงที่ในนิมิตของเรา สีน้ำจะเป็นฟ้าอ่อนใส ดูสบายตากว่าภาพนี้คะ








แต่ก็มีบางครั้งที่เพ่งน้ำทะเล ก็จะเห็นเป็นคลื่น น้ำซัดไปมา คล้ายภาพนี้





เรื่องแบบนี้ไปเล่าให้คนที่ไม่ปฏิบัติฟังเขาก็ไม่เข้าใจเพราะก็อาจจะหาว่าคิดไปเอง แต่ดิฉันเคยเล่าในกระทู้วิธีเข้าฌาณขณะกำลังจะหลับ นานมาแล้วว่า การคิด การนึกภาพจะเป็นนิมิตได้ด้วยกำลังสมาธิ อย่างแรงกล้า เมื่อ คุณทำได้ไหมให้ภาพภาพนึงสามารถคงอยู่ในลูกตาคุณตลอดเกิน ครึ่งชั่วโมง และภาพชัดเหมือนคุณไม่ได้มองด้วยควาคิดแต่มองด้วยตาเปล่า ถ้าทำได้นั้นแหละภาพนั้นได้กลายเป็นนิมิตแล้ว


ดิฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองได้ฌาณสี่ แต่ ทุกวันนี้ เวลาจะนอน ภาพวงกลมกสิณก็มาปรากฏให้เห็นเองทั้งที่ไม่ได้นึก ถ้าดิฉันเพ่งกสิณสี คนทั่วไปภาพก็จะหายแต่ของดิฉัน ภาพปรากฏ เวลามันเริ่มจะหาย ดิฉันจะมองไปที่จุดศูย์กลางของดวง กสิณซึ่งมันจะเข้มมาก.... พอเพ่งตรงกลาง ดวงกสิณก็จะกลับโตขึ้นมาอีก คุณแม่ไปหาพระอาจารย์ที่ทางบ้านนับถือ ซึ่งท่านเก่งเรื่องอภิญญามาก เพราะก่อนแฟนดิฉันจะเสียเคยเอารูปไปให้ท่านดู ท่านพูดเองเสร็จว่าแฟนดิฉันเป็นมะเร็ง กี่เดือนจะเสีย ซึ่ง ก็เป็นจริงตามท่านว่านเป๊ - ซึ่งพระอาจารย์ยังฝากบอกคุณแม่ดิฉันว่า ดิฉันได้ฌาณ ซึ่งเรื่องนี้พระท่านบอกเอง ดิฉันไม่ได้ทึกทักพูดเอาเอง หลังจากนั้นก็มีคนที่มีญาณทักหลายครั้งว่า ดิฉันจะสำเร็จฌาณสี่แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องจริง - จากเรื่องราวแปลกๆที่ได้เห็นหรือประสบหลังมาฝึกสมาธิและกสิณคะ

และเมื่อมาพิจารณา ชีวิตส่วนตัว ของดิฉัน สถานการณ์ที่เกิดขึ้น กับตัวเอง รู้สึกชีวิตตัวเองไม่เหมือนคนธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง ทั้งที่ไม่ได้บวชแต่ การใช้ชีวิตในปัจจุบันเหมือนกับสามารถตัดสังโยชน์ สิบ ได้ ดิฉัน เป็นผู้ประพฤติพรมจรรย์ แม้แต่งงานแล้วก็เป็นพรหมจรรย์ ดิฉันไมรู้สึกโกรธใคร ถ้ามีใครโกรธหรือไม่ชอบเรา เราจะรู้สึกผิดเสียใจเสียมากกว่าว่าทำไม เขาจึงโกรธเรา และการ แต่งกายทุกวันนี้ ด้วยเหตุจำเป็นหลายอย่าง ดลมาให้เราต้องแต่งตัวแบบ มุสลิม คือ ปิดผม และใส่ชุด คลุมยาวๆ ส่วนอารมย์เรื่องความอยากมีชีวิตเสพ กิเลส ดิฉันก็ไม่มี โดยสิ้นเชิง เพราะมันมอดไปหมดแล้วตั้งแต่ คราวที่แฟนเสียชีวิตต่อหน้าต่อตา จึงมีจิตคิดถึงแต่ความตายเป็นอารมย์ ไม่อยากเกิดอีก ถ้าตายได้พรุ่งนี้จะมีคามสุขมาก เพราะ ชีวิตคนมีแต่ทุกข์ ดิฉันไม่หวังเรื่องอภิญญาคะ แต่แค่ขอให้ไม่ต้องมาเกิดอีกเป็นพอ.... สิ่งที่ปฏิบัติเช่นนี้ถ้าทำได้ ฌาณสี่มาแน่นอน

 

สังโยชน์ยังไม่หมดหรอก... อย่าเพิ่งหลงทางไป

 

คุณกสิณ สอนถูกต้อง ก็ลองสอนสิคะ
ไม่ต้องต่อว่าคนอื่นหรอกค่ะ เพราะต่างก็สร้างความดี
ผิดถูก เราก็แนะนำกันได้

คุณกสิณไม่ต้องไปเรียนที่ชมรมฯ หรอกค่ะ
เพราะคุณเก่งกว่าชมรมฯ สอนเยอะ ไปเสียเวลาคุณมากกว่า

หากคุณต้องมาไล่เบื้ยกันอยู่ เพื่ออะไร
หากจะทำประโยชน์ คนก็รอฟังอยู่ ช้าทำไมล่ะคะ

เราอย่าทะนงตัวเองดีกว่า เราสอนสิ่งทีพระพุทธเจ้าสอนไว้ ไม่ผิดหรอกค่ะ
สอนให้คนจิตสงบ รู้ว่าโทสะเกิดเมื่อใด ระงับได้ ก็ดีน่านับถือ
การเจริญกสิณแต่ละคน ทำได้ยากง่ายไม่เท่ากัน
หาใช่ทำได้เหมือนกันทุกคน

หากมีดี อยากแสดงก็เชิญ ดิฉันรออ่านอยู่
คนอื่นบางคนก็คิดเช่นเดียวกับดิฉัน

 

ผมเคยแนะนำการปฏิบัติทั้ง 10 กสิณแล้ว แต่ไม่ว่าใครก็ฝึกไม่ได้เพราะการฝึกไม่เหมือนใครและไม่มีใครฝึกแบบนี้ ใครๆก็คิดว่าฝึกผิด เพราะยึดติดกันแต่แบบเดิมๆ เอาแค่เรื่องกสิณโทษ
คิดกันไปได้ไงว่ามี กสิณโทษมันไม่มีในโลกหรอกครับ จะมีก็แต่ฝึกผิดวิธีไม่ใช่กสิณโทษอย่างที่คิดกัน.....ผมจะบอกอีกครั้งนะว่ากสิณคือธรรมชาติ การฝึกก็คือทำอย่างไรให้เราเข้าถึงกสิณหรือธรรมชาตินั้น( ผมหมายถึงกสิณที่เราดู)ไม่มีหรอกครับที่ฝึกกสิณแล้วจิตใจจะสงบ ถ้าจิตใจสงบ นั่นก็แสดงว่าเรายังไม่เข้าถึงอารมณ์ของกสิณที่เราดู เมื่อไม่สามารถเข้าถึงอารมณ์ของกสิณนั้นๆได้ ฌาน 1 ก็ยังไม่เกิด ส่วนอาการของสมาธิในรูปแบบอื่นอย่าไปสนใจ สนใจแค่ทำอย่างไรให้เราเข้าถึงอารมณ์ของกสิณก็พอแล้ว ส่วนอารมณ์ของกสิณแต่ละกองก็แตกต่างกันออกไป ไฟมีอารมณ์ของไฟ น้ำก็มีอารมณ์ของน้ำ ดินก็มีอารมณ์ของดิน ฯลฯ เมื่อเราเข้าถึงอารมณ์ของกสิณทั้ง 10 แล้ว ต่อไปเราค่อยฝึกความมืด เพราะความมืดมีผลต่อผู้ปฏิบัติกสิณ ยกตัวอย่างเช่น เมื่อเกิดสุริยุปราคาพลังของกสิณที่เรามีจะหายไป ประมาณ 2-3 วัน และจะกลับมาใหม่ ผู้ปฏิบัติกสิณถึงต้องฝึกความมืดด้วย เพื่อป้องกันในกรณีดังกล่าว และต่อไปค่อยฝึกดวงดาวต่างๆ ฯลฯ เขียนไปเนี่ยจะเข้าใจไหม..อย่าลืมอ่านล่ะ คุณแสนสวาท

 

วันนี้, 01:24 AM #31
DuchessFidgette
สิ่งที่คุณบอกมา ไม่ใช่อารมณ์ของกสิณน้ำ อารมณ์กสิณน้ำไม่ใช่แบบนี้ ส่วนการที่ให้ภาพคงอยู่เกินครึ่งชั่วโมงนั้น เป็นเรื่องที่ผมผ่านมาแล้ว เมื่อจิตเป็นสมาธิ ก็ไม่ใช่ของยาก ที่จะให้ภาพคงอยู่ การให้ภาพขยายเล็กหรือใหญ่ มันก็ของง่ายๆ จะให้มันหันไปทางไหนก็ได้ ทุกอย่างมันอยู่ที่สมาธิ
...คุณมาถูกทางแล้ว...แต่ก็หลงทางด้วยเช่นกัน

 

งั้นคุณกสิณช่วยแนะนำหน่อยคะ ว่าจะให้ฝึกอย่างไรต่อ เพราะดิฉันก็ฝึกตามอาจารย์ ที่เจอที่วัดแนะนำมาอีกที ดิฉันไม่โกรธคะ แต่อยากให้การฝึกพัฒนาสูงขึ้น ก็ช่วยแนะนำหน่อยคะ

 

เข้ามาอ่านแล้วนะ คุณนายกสิณ

 

น้ำลาย....นะ....อาโปกสิณัง.....