อย่าเลยพระพุทธเจ้า อย่าเลยครูอาจารย์

พุทธวจนไงครับเกี่ยวกับการปฎิบัติ

 

กราบขอบพระคุณท่านยิ่งแล้วขอรับ

คงเป็นเรื่องของพระพุทธองค์ท่านคงมีพระประสงค์อุปสงค์ของพระองค์ท่าน

ขอบพระคุณขอรับ
ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้ว

 

ศรัทธาใครก็ศรัทธากันตามอัธยาศัยครับ พระพุทธเจ้าไม่ขวางศรัทธาใคร
(หรือเคย ผมยังอ่านน้อย แต่เห็นท่านใช้ศรัทธาเดิมสอนให้เลี้ยวเข้าอริยมรรคบ่อยๆ)
แม่ผมเองก็อยากไปวัดนาป่าพง ผมก็จะพาไป ผมไม่ขวางศรัทธาใครทั้งสิ้น
เพราะไม่ใช่พระพุทธเจ้า ไม่รู้ได้ว่า ร่องรูของแต่ละคนนั้นอยู่ตรงไหน
นอกจากจะเพี้ยนมากจริงๆ ก็ค่อยดึงๆเอาไว้

ศีล สมาธิ ปัญญาช่วยกันรักษา พระพุทธศาสนาก็ยังคงอยู่
ช่วยกันเป็นพระอริยเจ้ากันเยอะๆ พระพุทธศาสนาจะคงอยู่สืบต่อไป

 

ออกแรงหน่อยซิ จะได้เป็นความเพียรครับ

 

หมายถึง เกิดศรัทธาอย่างแรงกล้า เขาถึงตั้งสัจจะ
ถ้าเป็นศรัทธาที่สัมมาทิฏฐิผิดล่ะ

เป็นพระวจนะว่าเขาต้องศรัทธาอย่างแรงกล้าแล้วถึงตั้งสัจจะหรือ??
ช่วยหาและยกมาหน่อยจ๊ะ

 

คุณเป็นคนพูด ควรหาที่อ้างอิง..ที่พูด

 

กรรมการทนไม่ไหวลงชกเองหรืออย่างไรขอรับ
กระผมเห็นความหมายของกระทู้
นึกว่าท่านเอามาอย่า
เออ ไม่เครียสขอรับ

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ ๔ ประการแห่งธรรมทั้งหลายที่บุคคลฟังเนืองๆ
คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้ อานิสงส์ ๔ ประการเป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ...เวทัลละ ธรรมเหล่านั้น
เป็นธรรมอันภิกษุนั้นฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ เธอมีสติ หลงลืม
เมื่อกระทำกาละ ย่อมเข้าถึงเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่ง บทแห่งธรรมทั้งหลายย่อมปรากฏแก่เธอ
ผู้มีความสุขในภพนั้น สติบังเกิดขึ้นช้า แต่สัตว์นั้นย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย นี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๑ แห่งธรรมทั้งหลายที่บุคคลฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ
แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิอันบุคคลพึงหวังได้ ฯ
อีกประการหนึ่ง ภิกษุย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ...เวทัลละ ธรรมเหล่านั้น
เป็นธรรมอันภิกษุนั้นฟังเนืองๆ คล่องปากขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ เธอมีสติหลงลืม เมื่อ
กระทำกาละ ย่อมเข้าถึงเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่งบทแห่งธรรมทั้งหลายย่อมไม่ปรากฏแก่เธอ ผู้มี
ความสุขอยู่ในภพนั้นเลย แต่ภิกษุผู้มีฤทธิ์ ถึงความชำนาญแห่งจิต แสดงธรรมแก่เทพบริษัท
เธอมีความปริวิตกอย่างนี้ว่า ในกาลก่อนเราได้ประพฤติพรหมจรรย์ในธรรมวินัยใด นี้คือธรรมวินัย
นั้น สติบังเกิดขึ้นช้า แต่ว่าสัตว์นั้นย่อมบรรลุคุณวิเศษ เร็วพลันดูกรภิกษุทั้งหลาย บุรุษผู้ฉลาดต่อ
เสียงกลอง เขาเดินทางไกล พึงได้ยินเสียงกลอง เขาไม่พึงมีความสงสัย หรือเคลือบแคลงว่า
เสียงกลองหรือไม่ใช่หนอที่แท้เขาพึงถึงความตกลงใจว่า เสียงกลองทีเดียว ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้น
เหมือนกัน ย่อมเล่าเรียนธรรม ฯลฯ ย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็น
อานิสงส์ประการที่ ๒ แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังเนืองๆคล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดี
ด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้ ฯ
อีกประการหนึ่ง ภิกษุย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ...บทแห่งธรรมทั้งหลาย ย่อมไม่
ปรากฏแก่เธอผู้มีความสุขอยู่ในภพนั้นเลย ทั้งภิกษุผู้มีฤทธิ์ถึงความชำนาญแห่งจิต ก็ไม่ได้แสดง
ธรรม ในเทพบริษัท แต่เทพบุตรย่อมแสดงธรรมในเทพบริษัท เธอมีความคิดอย่างนี้ว่า ในกาลก่อน
เราได้ประพฤติพรหมจรรย์ในธรรมวินัยใด นี้คือธรรมวินัยนั้นเอง สติบังเกิดขึ้นช้า แต่ว่าสัตว์
นั้นย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุรุษผู้ฉลาดต่อเสียงสังข์ เขาเดินทางไกล
พึงได้ฟังเสียงสังข์เข้า เขาไม่พึงมีความสงสัยหรือเคลือบแคลง ว่า เสียงสังข์หรือมิใช่หนอ ที่แท้
เขาพึงถึงความตกลงใจว่า เสียงสังข์ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ ฯลฯ ย่อมเป็นผู้ บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๓
แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิอันบุคคลพึง
หวังได้ ฯ
อีกประการหนึ่ง ภิกษุย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ ... บทแห่งธรรมทั้งหลาย ย่อม
ไม่ปรากฏแก่เธอผู้มีความสุขอยู่ในภพนั้นเลย แม้ภิกษุผู้มีฤทธิ์ถึงความชำนาญแห่งจิต ก็มิได้แสดง
ธรรมในเทพบริษัท แม้เทพบุตรก็ไม่ได้แสดงธรรมในเทพบริษัท แต่เทพบุตรผู้เกิดก่อนเตือน
เทพบุตรผู้เกิดทีหลังว่า ท่านผู้นฤทุกข์ย่อมระลึกได้หรือว่า เราได้ประพฤติพรหมจรรย์ในกาลก่อน
เธอกล่าวอย่างนี้ว่า ท่านผู้นฤทุกข์ สติบังเกิดขึ้นช้า แต่ว่าสัตว์นั้นย่อมเป็นผู้บรรลุ
คุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลาย สหายสองคนเล่นฝุ่นด้วยกัน เขามาพบกัน บางครั้งบางคราว
ในที่บางแห่ง สหายคนหนึ่งพึงกล่าวกะสหายคนนั้นอย่างนี้ว่า สหาย ท่านระลึกกรรมแม้นี้ได้หรือ
เขาพึงกล่าวอย่างนี้ว่า เราระลึกได้ เราระลึกได้ ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้น เหมือนกันย่อมเล่าเรียน
ธรรม ฯลฯ ย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลายนี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๔
แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจแทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ ๔ประการนี้ แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังแล้วเนืองๆ คล่องปาก
ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้ ฯ

 

ในที่บางแห่ง สหายคนหนึ่งพึงกล่าวกะสหายคนนั้นอย่างนี้ว่า สหาย ท่านระลึกกรรมแม้นี้ได้หรือ
เขาพึงกล่าวอย่างนี้ว่า เราระลึกได้ เราระลึกได้ ฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้น เหมือนกันย่อมเล่าเรียน
ธรรม ฯลฯ ย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูกรภิกษุทั้งหลายนี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๔
แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจแทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ ๔ประการนี้ แห่งธรรมทั้งหลายที่ภิกษุฟังแล้วเนืองๆ คล่องปาก
ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ อันบุคคลพึงหวังได้ ฯ[/QUOTE]

ของเก่ามีอยู่แต่ไม่ได้ทำต่อ
ของเก่ามีอยู่แต่ลืมท่านมาเตือน
แทนที่จะคลานแข่งกับกระต่าย
ท่านก็วิ่งไปแบบอัศจรรย์หรือไม่อย่างไร

เหมือนฟังธรรมกับผู้ที่อยู่เหนือกว่าตน
พอฟังไปสามคำพูดเท่านั้น
คิดได้ ไล่ทัน ปล่อยมือ
แทนที่จะดึงสายป่านของว่าวนั้นไว้หรือไม่อย่างไรขอรับ

เหมือนดังกล่าวว่าได้สดับกับพระพุทธองค์เอง
หรือไม่อย่างไรขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้ว

 

การที่มีศรัทธาหยั่งลงมั่นนั้นแหละครับที่เรียกว่าศรัทธาที่แรงกล้า ต่อพระศาสดา
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สภาพนี้ย่อมมีแก่สาวก ผู้มีศรัทธา ผู้หยั่งลงในคำสอนของ
พระศาสดาแล้วประพฤติด้วยตั้งใจว่า พระผู้มีพระภาคเป็นพระศาสดา เราเป็นสาวก พระผู้มี
พระภาคย่อมทรงรู้ เราไม่รู้. คำสอนของพระศาสดาย่อมงอกงามมีโอชาแก่สาวกผู้มีศรัทธา
ผู้หยั่งลงในคำสอนของพระศาสดาแล้วประพฤติ. สภาพนี้ ย่อมมีแก่สาวกผู้มีศรัทธาผู้หยั่งลงใน
คำสอนของพระศาสดาแล้วประพฤติ ด้วยตั้งใจว่า เนื้อและเลือดในสรีระของเราจงเหือดแห้ง
ไปจะเหลืออยู่แต่หนังเอ็นและกระดูกก็ตามที เมื่อเรายังไม่บรรลุถึงอิฐผลที่จะพึงบรรลุด้วย
เรี่ยวแรงของบุรุษ ด้วยความเพียรของบุรุษ ด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักคลายความเพียร
นั้นเสีย จักไม่มีเลย. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ผลสองอย่างคือ อรหัตตผลในปัจจุบัน หรือเมื่อ
ขันธบัญจกที่กรรมกิเลสเข้าไปยึดถือเป็นส่วนเหลือยังมีอยู่ ความเป็นพระอนาคามีอย่างใดอย่าง
หนึ่ง อันสาวกผู้มีศรัทธา ผู้หยั่งลงในคำสอนของพระศาสดาแล้วประพฤติ พึงหวังได้.
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว. ภิกษุเหล่านั้นยินดีชื่นชมพระภาษิตของ
พระผู้มีพระภาค ดังนี้แล.

 

เขารู้กันตั้งนานแล้ว สิ่งที่จะใหญ่จะเติบโตจะอยู่ในสิ่งเก่าได้อย่าไร ตอนนี้เติบโตไป33ประเทศแล้ว กว่า1500จุดแล้วครับ

 

ดูการเติบโต น่าชื่นชมการเติบโตพุทธวจนBuddhawajana Institution | แผนที่ - ทั้งหมด

 

หิ่งห้อยกำลังจะอับแสง ก้อต้องดิ้นกันเป็นธรรมดา

 

จะดูว่ายกบทไหนมา จะได้คุยต่อได้อ่ะจ๊ะ
เพราะในแต่ละบทย่อมมีเนื้อหารายละเอียดความจริงให้ศึกษาเข้าใจ

 

จะลองเทียบดูว่าตรงไหม
แค่คล่องปากขึ้นใจ ไปบรรลุธรรมได้ไหม..

เพื่อให้ได้ดูอานิสงส์นั้นชัดๆว่า เขาสามารถบรรลุธรรมได้อย่างไร
ก่อนตาย
แค่ท่องคล่องปากขึ้นใจ หรือเขาต้องแทงได้ตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ
แต่หากหลงลืมสติก่อนตาย ..ยังมีอานิสงส์ในการเข้าถึงธรรมได้อย่างไร
และหลังทำกาละ
1 ย่อมเข้าถึงเทพนิกาย..
เขาจะต้องมีสติขึ้นก่อน..ไม่ใช่แค่การจำแต่แทงในธรรมนั้นได้ แม้สติเกิดช้าแต่บรรลุได้เร็ว
2 ภิกษุผู้มีฤทธิ์แสดงธรรม แม้เขาได้ฟังสิ่งที่เคยฟังย่อมเกิดสติแม้นช้าแต่เข้าถึงได้เร็ว เพราะไม่สงสัยเคลือบแคลง เพราะแทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ
3.. เทพบุตรแสดงธรรมในเทพบริษัท ย่อมมีสติระลึกได้
4...เทพบุตรเกิดก่อนเตือนสติ ว่าเคยปฏบัติกันมาก่อน เมื่อระลึกถึง ย่อมมีสติระลึกได้

เป็นอานิสงส์ฝ่ายกุศลที่มาเตือนให้ระลึกถึงธรรมที่เคยท่องจำ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิเพื่อให้ได้เกิดปัญญาเข้าถึงธรรมได้

 

ถ้าให้ดีควรติดประกาศไว้หน้าวัดและสาขาทุกแห่ง ตลอดจนเว็บไซต์วัดจะเป็นการดี ผู้ที่ไม่รู้ยังมีอีกมาก กล้าไหมล่ะ

 

เดี๋ยวจะมาวิเคราะห์นะ
อาจจะต้องพรุ่งนี้ ธุระมาก

 

ก็ดีเหมือนกันนะ...คุณปุณฑ์...ตั้งกระทู้ได้ศึกษา...พุทธวจน..จาก...คุณnewamazing
คุณnewamazing...ก็ถือโอกาศประกาศคำพระศาสดาไปในตัว

 

ถ้ายกมาน่ะดี ไม่ใช่พูดลอยๆ
เพราะไม่แน่ว่าใครจะตีความได้อย่างไร
ตรงตามที่เขาตีหรือเขาต้องการไหม
เพราะเขามักบอกว่า ขัดแย้งเขาเท่ากับขัดแย้งพระวจนะ