เมื่อเจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมอโหสิกรรมให้

ถ้ายังไม่ยอมอีก ก็ บทสวด กะระณียะเมตตะสุตตัง นี้เลยครับ

๑. กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ . . . . . . . ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ
สักโก อุชู จะ สุหุชู จะ . . . . . . . . . . . . สุวะโจ จัสสะ มุทุ อะนะติมานี
กิจที่คนฉลาดในสิ่งที่มีประโยชน์ และมุ่งหมายจะบรรลุทางสงบ จะพึงทำก็คือ เป็นคนกล้า, เป็นคนซื่อ, เป็นคนตรง, ว่าง่าย, อ่อนโยน, ไม่เย่อหยิ่ง

๒. สันตุสสะโก จะ สุภะโร จะ . . . . . . . .อัปปะกิจโจ จะ สัลละหุกะวุตติ
สันตินท์ริโย จะ นิปะโก จะ . . . . . . . . อัปปะคัพโภ กุเลสุ อะนะนุคิทโธ
เป็นผู้สันโดษ, เลี้ยงง่าย, มีภาระกิจน้อย(ไม่วุ่นวาย), คล่องตัว(ไม่ยึดติดกับความสุขจนไม่เป็นอิสระ), ระมัดระวังการแสดงออก, รู้ตัว, ไม่คะนอง, ไม่คลุกคลีในตระกูลทั้งหลาย

๓. นะ จะ ขุททัง สะมาจะเร กิญจิ . . . . . เยนะ วิญญู ปะเร อุปะวะเทยยุง
สุขิโน วา เขมิโน โหนตุ . . . . . . . . . . . . สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา
ไม่ประพฤติสิ่งที่วิญญูชนตำหนิติเตียนได้, พึงแผ่เมตตาจิตว่า ขอสัตว์ทั้งปวง จงมีความสุขกายสบายใจ มีความเกษมสำราญเถิด

๔. เย เกจิ ปาณะภูตัตถิ . . . . . . . . . . . . .ตะสา วา ถาวะรา วา อะนะวะเสสา
ทีฆา วา เย มะหันตา วา . . . . . . . . . . .มัชฌิมา รัสสะกา อะณุกะถูลา
ขอสัตว์ทั้งหลายบรรดามี ที่เป็นสัตว์ตัวอ่อน หรือตัวแข็งก็ตาม เป็นสัตว์มีลำตัวยาว หรือลำตัวใหญ่ก็ตาม มีลำตัวปานกลาง หรือตัวสั้นก็ตาม ตัวเล็กหรือตัวโตก็ตาม

๕. ทิฏฐา วา เย จะ อะทิฏฐา . . . . . . . . . เย จะ ทูเร วะสันติ อะวิทูเร
ภูตา วา สัมภะเวสี วา . . . . . . . . . . . . .สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา
ที่มองเห็นหรือมองไม่เห็นก็ตาม ที่อยู่ไกลหรืออยู่ใกล้ก็ตาม ที่เกิดแล้ว หรือกำลังหาที่เกิดอยู่ก็ตาม ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงนั้นจงสุขกายสบายใจเถิด

๖. นะ ปะโร ปะรัง นิกุพเพถะ . . . . . . . . .นาติมัญเญถะ กัตถะจิ นัง กิญจิ
พ์ยาโรสะนา ปะฏีฆะสัญญา . . . . . . .นาญญะมัญญัสสะ ทุกขะมิจเฉยยะ
บุคคลไม่พึงหลอกลวงผู้อื่น ไม่ควรดูหมิ่นเหยียดหยามใคร ๆ ไม่ควรมุ่งร้ายต่อกันและกัน เพราะมีความขุ่นเคืองโกรธแค้นกัน

๗. มาตา ยะถา นิยัง ปุตตัง . . . . . . . . . . อายุสา เอกะปุตตะมะนุรักเข
เอวัมปิ สัพพะภูเตสุ . . . . . . . . . . . . . . มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
คนเราพึงแผ่ความรักความเมตตา ไปยังสัตว์ทั้งหลายหาประมาณมิได้ ดุจดังมารดาถนอม และปกป้องบุตรสุดที่รักคนเดียวด้วยชีวิตฉันนั้น

๘. เมตตัญจะ สัพพะโลกัส์มิง . . . . . . . . .มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
อุทธัง อะโธ จะ ติริยัญจะ . . . . . . . . . . อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปัตตัง
พึงแผ่เมตตาจิต ไม่มีขอบเขต ไม่คิดผูกเวร ไม่เป็นศัตรู อันหาประมาณไม่ได้ ไปยังสัตว์โลกทั้งปวงทั่วทุกสารทิศ

๙. ติฏฐัญจะรัง นิสินโน วา . . . . . . . . . . . สะยาโน วา ยาวะตัสสะ วิคะตะมิทโธ
เอตัง สะติง อะธิฏเฐยยะ . . . . . . . . . . พรัหมะเมตัง วิหารัง อิธะมาหุ
พึงเจริญเมตตาจิตนั้นไม่ว่า จะยืน จะเดิน จะนั่ง จะนอน ตลอดเวลาที่ตนยังตื่นอยู่ พึงตั้งสติ อันประกอบด้วยเมตตานี้ให้มั่นไว้ บัณฑิตทั้งหลายกล่าวว่า การอยู่ด้วยเมตตานี้ เป็นพรหมวิหาร (การอยู่อย่างประเสริฐ)

๑๐. ทิฏฐิญจะ อะนุปะคัมมะ สีละวา . . . . .ทัสสะเนนะ สัมปันโน
กาเมสุ วิเนยยะ เคธัง . . . . . . . . . . . . . .นะ หิ ชาตุ คัพภะเสยยัง ปุนะเรตีติ
ท่านผู้เจริญเมตตาจิต ที่ละความเห็นผิดแล้ว มีศีล มีความเห็นชอบ ขจัดความใคร่ในกามได้ ก็จะพ้นจากทุกข์ได้แน่แท้

สาธุ

 

พี่ครับเเล้วเมืองไทยนับจากวันนี้อีก 20 ปีข้างหน้าเป็นยังไงอะครับ พวกเรายังอยู่รอดปลอดภัยกันหรือเปล่าครับ บ้านเมืองเราตัวอัปปรีย์มันเยอะจริงๆ อนาคตเป็นอย่างไรครับ

 

สวัสดีครับ คุณ raming2555 ได้อ่านเรื่องเล่าแล้วทำให้เข้าใจอะไรมากขึ้น บางครั้งการทำความดีเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา ต้องเสียสละสูงมากทีเดียวที่ต้องแบกรับภาระกรรมเอาไว้มากมาย กว่าจะใช้หนี้กรรมหมดก็คงแย่เลย ทำให้เห็นภาพรวมของการบำเพ็ญบารมีของเหล่าพุทธภูมิทั้งหลายว่าต้องต่อสู้และเสียสละกันมามากมายนับไม่ถ้วน กว่าจะถึงจุดหมายได้ และผมขอขอบคุณทุกๆท่านที่มีส่วนร่วมในการปกป้องรักษาพระพุทธศาสนาและประเทศของเราเอาไว้ครับ

ผมมีบทความที่น่าสนใจมาฝากครับ http://palungjit.org/threads/การสร้างบารมีของ-ภาคปราบและภาคโปรด-แตกต่างกันอย่างไร.296081/

 

ทำจิตใจให้แจ่มใสเบิกบาน

 

อาจจะมีปัญญามากพอสมควร แต่บารมีท่านในหลวงและพระอริยะเจ้าหลายท่านจะช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปได้ และทุกอย่างจะเจริญก้าวหน้ารุ่งเรืองมากครับ ชาวศิวิลัย คนไทยจะมีแต่คนที่มีอายุ มากที่สุด หนุ่มสาวและเด็กจะมีน้อยลงมาครับ

 

..... สงสัยจะถามไม่ได้แล้วคะ พิมไปตั้งเยอะ พอจะโพสกลับโพสไม่ได้ ... ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมนะคะ

 

หากใครก็ตามหรือ ท่าน จขกท นี้ ที่เคยฆ่าตี ทำร้ายล่วงเกินข้าพเจ้า มาในครั้งอดีตชาติ กาลก่อน

ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ไม่เอาเรื่อง ใดๆ ทั้งสิ้น
ขอลูกหนี้กรรม ทั้งหลายของข้าพเจ้า(แน่นอนรวมข้าพเจ้าด้วย) อยู่เย็นเป็นสุขเถิด สาธุ สาธุ สาธุ


(เมื่อวานซืนจะโพสน์ อย่างนี้ โพสน์ไม่ติดแฮะ)

 

เห็นคุณราคุเรียวซาย อโหสิกรรม เป็นแบบอย่าง ก็เลยเอามั่งค่ะ...

ถ้าหากข้าพเจ้า กะ คุณแรมมิ่ง2555 เคยมีเวรกรรมต่อกัน ข้าพเจ้ายินดีอโหสิกรรมให้
ขอให้คุณแรมมิ่ง เป็นสุข พ้นทุกข์ เจริญในธรรมดั่งใจหวัง สาธุ สาธุ สาธุ

 

สวัสดีครับท่านเจ้าของกระทู้ ติดตามอ่านเมื่อไม่นานมานี้ ได้อ่านเรื่องของประเทศแล้วไม่ค่อยสบายใจครับ เหตุการณ์บ้านเมื่องปัจจุบันก็พอจะบอกให้รู้อยู่แล้ว แต่อนาคตถ้าเป็นเช่นนั้นจริง คนที่รักชาติ สถาบัน คงปวดใจจริงๆ

สรุปแล้วคงเป็นเรื่องของกรรม อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เกิดขึ้นแล้ว ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ทำให้คิดได้ว่าทำดีให้มากๆ เข้าไว้ จะได้ไปเกิดในยุคดีๆ ถ้ายังอยากเกิดอีก แต่ว่าจะเกิดหาทุกข์ไปทำไม

 

1.ดิฉันเข้าใจว่า เจ้ากรรมนายเวรอาจมาเกิดพร้อมเราหรืออยู่คนละภพภูมิก็ได้ค่ะ ในกรณีที่มีคนเข้าไปรู้เห็น เค้าไม่สามารถเข้าไปยุ่งในกรรมของคนนั้นๆได้ ได้เเต่บอกเตือนด้วยคำพูดเท่านั้น เเล้วเจ้ากรรมนายเวรก็ไม่สามารถไปเล่นงานคนที่บอกเตือนได้ ถ้าไปทำอันตรายก็เท่ากับสร้างกรรมเพิ่มอีก
2.ดวงจิตไปเกิดตามภพภูมิต่างๆไง เเต่ตัวที่มาเเสดงให้เห็นคือกรรม สามารถเนรมิตรเป็นตัวอะไรก็ได้ เช่น เป็ด ไก่ คนชื่อนั้นชื่อนี้ ก็มีในส่วนที่ยังไม่เกิดเเต่อยู่ในรูปอสุรกาย วิญญาณโกรธเเค้นอาฆาต บางดวงอาจถูกกักขังจองจำด้วยเวทย์มนต์อาคม คนที่จองจำร่ายมนต์ไว้ก็บาปเหมือนกัน

 

=======

อนุโมทนาครับ สาธุ

 

... หากท่านผู้ใดที่ได้อ่านข้อความนี้ แล้วเคยมีเวรมีกรรมต่อกันกับข้าพเจ้าทั้งที่ระลึกได้ และ ระลึกไม่ได้ .. หากมีกรรมอันไม่ดีอันใดต่อกัน ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมนั้นตัดขาดจากท่านทั้งหลายเพื่อถือว่าถวายเป็นอัภยทาน .. และ ขอให้ท่านได้โปรดอโหสิกรรมต่อข้าพเจ้าเช่นกัน .. นับแต่นี้ให้เรามีแต่กรรมดีต่อกันตลอดไปด้วยเทอญ .. สาธุ ..

 

กฏแห่งกรรม เป็นเรื่องละเอียดอ่อนลึกซึ้งเกินกว่าคนธรรมดาจะเข้าใจ มีแต่องค์สมเด็จฯท่านที่รู้แจ้งจริง
การเข้าไปยุ่งกับกรรมคนอื่น ย่อมต้องได้รับผลกระทบด้วยเช่นกัน เจ้ากรรมนายเวรของบุคคลนั้นก็จะมาเอาเรื่องกับคนที่ช่วยด้วยเช่นกัน ดังนั้นคนที่รู้จะไม่ค่อยไปยุ่งกับกรรมคนอื่น

 

ขอบคุณค่ะที่มีเรื่องราวดีๆ มีคุณค่าต่อการดำเนินชีวิต กระทู้นี้ได้ถูกมาร์คไว้เรียบร้อยแล้ว และหากเคยมีบุพกรรมใดๆ ต่อกัน ก็ขออโหสิกรรมต่อกัน ณ. บัดนี้เทอญ.

 

เห็นมีการพูดคุยกันเรื่อง เจ้ากรรมนายเวรให้ผล

กระผมขอเล่าให้ฟังแลกเปลี่ยนประสพการณ์เรื่องหนึ่งดังนี้ว่า

เมื่อก่อนกระผมตอนเรียนอยู่ที่ มหาลัยแม่โจ้ ตอนใกล้จบผมมีแฟนคนหนึ่ง เขาเรียนอยู่มหาลัยเชียงใหม่ ใหม่ๆก็รักกันมาก จนกะทั่งผมเรียนจบและมาทำงานที่ มหาชัย ในช่วงนั้น ผมห่างไกลกับแฟนผมคนนี้มากแต่แฟนผมเขาก็ยังรักผมมาก เธออุตส่าห์เดินทางมาหากระผม แต่แล้วกระผมในขณะนั้นกลับเบื่อหน่ายและคิดว่าเราไม่ได้รักเขา เพราะตอนนั้นกำลังรู้จักและคบหากับผู้หญิงอีกคนที่ทำงานด้วยกัน จึงได้บอกเลิกกับเธอไป แฟนผมคนดังกล่าว เรามีอะไรกันตั้งแต่ตอนที่รักกันใหม่ๆ เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ ผมเป็นสามีคนแรกในชีวิตเธอ แต่ในตอนนั้นกระผมก็เลวจริงๆชีวิตติดในทางโลกมาก ตอนนั้นอายุประมาณ23-24ปี ด้วยการที่กระผมบอกเลิก และทิ้งเขาไป ผมไม่รู้หรอกว่า
ผมเกือบทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเสียใจน้ำตาแทบกลายเป็นสายเลือด เกือบฆ่าตัวตาย ทำให้เธอเป็นคนไม่ดีในสายตาพ่อแม่ของเธอ

ด้วยเวรกรรมที่ผมกระทำไว้กับเธอ ในที่สุดกระผมมันก็เกิดเรื่องร้ายๆกับผมจนได้คือ
วันนั้นผมไปร่วมงานวันเกิด ของเพื่อที่ทำงาน ซึ่งก็ต้องขับรถไปส่งและรับเพื่อน ตอนนั้นจำได้ว่า งานเลี้ยงเสร็จแล้ว แต่ต้องไปส่งเพื่อนสาวของเพื่อนที่สมุทรสงครามระยะทางประมาณ30กิโลเมตร ตอนเพื่อนผมไปส่งและกลับ ผมได้นั่งเป็นเพื่อนไปด้วยในรถเก่ง จำได้ว่า ขากลับจากที่เพื่อนไปส่งเพื่อนสาวของเขา ผมนั่งเบาะหลัง ส่วนด้านหน้า ขากลับเบาะหน้าก็จะว่างไม่มีคนนั่งเป็นเพื่อนเพราะเดิมทีแฟนของเพื่อนเขาจะนั่งมาด้วยกัน
ตอนขากลับเพื่อนเขามีกินเหล้ามาและเมามากพอสมควร ส่วนผมนั่งเบอะหลังหลับไม่รู้เรื่องมาตลอดทาง เมื่อเพื่อนผมขับรถมาได้ครึ่งทาง ก็หลับใน พวงมาลัยหักลงข้าง ทาง รถยนต์ ตกไหล่ทาง ไปกระแทกกับก้อนหินก้อนใหญ่พอสมควร ตรงหน้าปั้มน้ำมันพอดี แรงกระแทกระหว่างรถยนกับก้อนหินก้อนใหญ่นั้น ทำให้รถยนต์ถลาลอยขึ้นกลางอากาศและพลิกคว่ำตกลงในคลองคูริมถนน
เหตุการณ์ครั้งนี้ผมจำได้ว่า หลับมาตลอดทางไม่รู้เรื่องหรือเหตุการณ์ใดๆเลยเหมือนฝันร้ายแล้วตื่นขึ้น ตอนนั้นน้ำกำลังไหลเข้ามาในรถ ผมได้สติตื่นจากภวังค์ ก็ตะเกียกตะกายหนีออกมาจากตัวรถ รถยนต์กระจกแตกหมด รอบด้าน หน้าหน้าตรงซ้ายซึ่งไม่มีคนนั่งยุยมาถึงเบอะส่วนด้านคนขับปลอดภัย ผมเดินตรงไปนังห้องน้ำและล้างตัวเพราะเปื้อนโคลนทั้งตัว และสำรวจตนเอง ปรากฏว่าไม่มีอะไรน่าวิตก แต่ใบหน้าโดนกระจกรถบาดเป็นแผล หลายจุด จึงถูกส่งโรงพยาบาล ส่วนเพื่อนผม ก็ไม่เป้นอะไรมาก หน้าบวมช้ำเพราะกระแทกกับ แอร์แบ็ค ผมนอนโรงพยาบาลหลายวัน หมอท่านศัลยกรรมหน้าให้ ก็โชคดีมากที่ได้หมอดีแผลก็เลยหายดีเห็นร่องรอยแค่เล็กน้อย

ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ คนที่เห็นเหตุการณืคิดว่าผมและเพื่อไม่น่าจะรอดมาได้ แต่ก็แปลกจริงๆ เหตุการณ์ครั้งนี้ ผมรู้ทันทีว่า นี่แหละเวรกรรมที่ทำให้แฟนเก่าต้องเสียใจเป็นที่สุด

จึงขอเตือนท่านทั้งหลายว่า อย่าไปทำบาบผิดลูกเมียใครเป็นอันขาด กรรมให้ผลแก่ท่านถึงตัวแน่นอน เพราะปูย่าตายายบรรพบุรุษเขาก็ย่อมรักหวงและเป็นห่วงลูกหลานเขามากเหมือนกัน ดังประเพณีที่กล่าวว่า

จับมือลูกสาวเขาต้องเสีย หัวไก่
จับไหล่ เสียหัวหมู
จับหู เสียผี
จับกอดทั้งหมดนี้ ต้องเสียสินสอดและทองหมั่นไหว้ผีเขา

เจ้ากรรมนายเวรมีจริงนะครับ ขอท่านทั้งหลายพึงไม่ประมาท อย่าทำบาบกรรมนะครับ สาธุ

 

ขอเล่าต่ออีกนิดครับ

หลังจากนั้นผ่านมาหลายปี หลังจากผมบวชพระแล้ว ลาสิกขาออกมาทำงาน ก็เริ่มปฏิบัติธรรมมาตลอดจน รู้เห็นในอดีตชาติ กรรมมีจริง โลกทิพย์มีจริง ตอนนั้นผมจึงพยายามติดต่อแฟนคนนี้ที่ผมเคยบอกเลิก เพื่ออยากจะขอโทษและขอขมากรรมที่เคยทำไว้กับเขา
จนในที่สุดผมก็ได้เบอร์โทร จากเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว ผมดีใจมากและได้โทรไปหาเขา ตอนแรกที่ได้ยินเสียง เขาก็แปลกใจ แต่ก็ตกใจเมื่อเป็นผม ผมพูดกับเธอว่า ผมต้องขอโทษจริง ที่ผู้ชายคนนี้ได้ทำผิดต่อเธอ ตอนนี้ผมเดินทางสายบุญสร้างกุศลจะไม่ทำบาบอีก ขอให้ผลบุญที่ทำมาสำเร็จประโยชน์แก่เธอด้วยขอให้เธออโหสิกรรม เธอร้องไห้ดีใจ ที่ผ่านมาเธอเกลียดผมเลยแต่น้อยใจ มาวันนี้ก็ดีใจที่ผมเปลี่ยนไปเป็นคนที่ดี จิตใจดี ใผ่ในทางบุญ
ผมถามเธอว่า แต่งงานหรือยัง เธอตอบว่า แต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว ก็ขออวยพรให้เธอและครอบครัวเธอมีความสุข ตลอดไป ขอให้ต่างคนต่างมีความสุขเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานและครอบครัวสุขสมหวังทุกประการครับ
เรื่องราวระหว่างผมและเธอก็จลลงเพียงเท่านี้ สุดท้ายก็ได้อโหสิกรรมกันไปแล้ว จบลงแล้วด้วยดีครับ สาธุ ทุกวันนี้เวลาผมทำบุญและต้องแผ่อุทิศบุญกุศล กระผมไม่เคยตระหนี่ถี่เหนียวใดๆเลย เจ้ากรรมนายเวรคือบุคคลสำคัญที่เราต้องทำให้เขาอุทิศให้เขาให้มากที่สุดด้วยเช่นกันครับ สาธุ

 

นั่นเพราะท่านคิดแต่จะหนีอยู่ร่ำไป...ชาติก่อน ๆ ท่านก็หนี ชาตินี้ท่านอยากรู้อดีตเพื่อที่จะหนีอีก

พวกเขาก็คิดว่าท่านทำให้เขาเดือดร้อนไม่รู้จักสำนึกผิด เอะอะก็เอาแต่หนีความผิดของตัวอยู่ท่าเดียว

พวกเขาก็ยิ้มเยาะซิ...ทำนองว่าหนีได้หนีไป

สิ่งที่ท่านควรทำในตอนนี้คือสำนึกผิดในบาปกรรมของท่านจากใจจริง แล้วก้มหน้าชดใช้กรรมท่านสุดแต่มันจะมาอย่างไร

หวังว่าสักวันหนึ่งเมื่อพวกเขาเห็นความจริงใจของท่าน พวกเขาก็จะยอมอโหสิกรรมให้เอง แต่อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาบ้าง

ขอให้ท่านโชคดี

 

ผมขอยอมชดใช้ครับ แต่ถ้าเมตตาผมให้ผมสร้างบุญ สร้างกุศลให้ ผมก็ขอขอบคุณครับ ท่านเจ้ากรรมนายเวรที่เคารพ

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ

 

==================

ดังนั้นบุคคลที่จะเข้าไปช่วยแก้ไขกรรมของผู้อื่น [ที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์] จึงต้องฉลาดมากพอ มีภูมิธรรมมากพอ ที่สามารถรู้ดีว่า ควรจะต้องแก้ไขอย่างไรให้เป็นที่น่ายินดีพอใจแก่ทุกฝ่ายครับ ไม่ควรใช้พระเดช ต้องต้องใช้พระคุณและความเมตตาให้มากๆเป็นที่สุดครับ
ส่วนการช่วยแก้ไขกรรมนั้น อาจจะช่วยได้มากน้อยตามเหตุปัจจัย ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ครับ
อย่าลืมว่าเจ้ากรรมนายเวรก็เป็นสรรพสัตว์ผู้น่าสงสารเช่นกัน ต้องให้ความเป็นธรรมต่อกันทุกฝ่ายครับ นั่นคือต้องมีเมตตาไม่มีประมาณครับ สาธุ