ถ้าเราทำเลวคนสาปเเช่งเรามากมีผลถึงเราเปล่าครับ

ยกตัวอย่างเช่น เราเป็นคนมีอำนาจ มีอิทธิพล อะไรพวกนี้เอาเปรียบชาวบ้าน สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น มีเเต่คนสาปเเช่งเรา ด่าโคตรเง้า เราจะได้รับผลจากคนอื่นเค้าสาปเเช่งเปล่าครับ เช่นเราปล่อยเงินกู้ลูกนี้ไม่ยอมเอาคนไปกระทืบอย่างเงี้ยเเต่เราทำบุญมากมายครับ เอาเงินที่เอาเปรียบคนอื่นเนี่ยโกงคนอื่นเนี่ยเอาไปสร้างวัด เอาไปบริจาคให้ขอทาน ท้ายที่สุดเเล้วคนประเภทนี้จะเป็นไปตามที่คนเค้าสาปเเช้งหรือเปล่าครับ หรือได้บุญมากมายเพราะทำบุญที่เป็นล้าน

 

คำสาบแช่งของคนอื่นในกรณีถ้าเราไม่รับ ไม่มีผลครับ

ส่วนเงินที่ได้มาโดยทุจริต นำไปทำทาน นำไปทำความดี อานิสงค์ไม่สูงครับ.....เพราะเป็นของได้มาโดยไม่สุจริต.....

 

มีผล จ้า

หนักด้วย ถึงตายได้

 

คำสาปแช่งเหล่านั้นไม่มีผลให้เราเป็นไปตามคำสาปแช่งอะไร แต่มีผลโดยตรงแก่คนสาปแช่งเอง เพราะถ้อยคำนั้นเป็นมิจฉาวาจา มีโทสะคือพยาบาทเป็นเหตุ...

ส่วนผลอันใดที่เกิดแก่เรา .. ถ้าเป็นผลฝ่ายวิบัติมีเหตุมาจากบาปเก่าที่ทำไว้ อาจเป็นบาปในปัจจุบันชาติหรืออดีตชาติก็ได้..

ถ้าเป็นผลฝ่ายสมบัติ ก็มีเหตุมาจากบุญเก่าที่ทำไว้ อาจเป็นบุญในปัจจุบันชาติหรืออดีตชาติก็ได้..

คนเหล่านี้ ย่อมได้รับผลทั้งบุญและบาปที่ทำมา บุญและบาป เมื่อทำแล้ว ต่างฝ่ายต่างส่งผลกันไป ไม่มีการลบล้างกันได้ จึงจะเห็นว่า คนเช่นนี้ แม้มีฐานะดีด้วยผลจากบุญเก่าที่หาได้มาด้วยการทำบาปใหม่ ... แต่ต้องอยู่ด้วยความหวาดระแวง หวาดผวากับอันตรายรอบตัว ตลอดเวลาว่าเมื่อไรจะถูกใครมาทำร้ายหรือสังหาร พวกเขาจึงมักมีบอดี้การ์ดเพื่อรักษาชีวิตให้อยู่ด้วยความกลัวอีกนานๆ ..ทั้งลูกหลานว่านเครือมักมีพฤติกรรมผลาญทรัพย์ของเขาอย่างเด่นชัด..ดูเหมือนภายนอกแฮปปี้มาก แต่ใครจะรู้ว่านรกในใจเผาเขาอย่างไรบ้าง ทั้งจะหาทางออกไม่เจอ ไม่อาจหันหาที่พึ่งมีพระธรรมได้เพราะหันมาเจอพระธรรมเมื่อไรก็เหมือนถูกตำหนิหรือตอกย้ำว่า ต้องไปนรก มีนรกรออยู่ มีความฉิบหายเป็นเบื้องหน้าแล้ว ฯลฯ....เช่นนี้ก็ทำหนวกบอดไว้เสียสบายใจกว่า แต่เอาเข้าจริงนั้น คนที่ทำชั่วนั้น จิตตนนั่นแหละรู้ดีที่สุด และที่ไม่เดือดร้อนใจนั้น"ไม่มี"เลย..

จึงไม่จำต้องไปสาปแช่งใครเช่นนี้หรอกเพราะกรรมชั่วของเขานั่นเองจะตามสาปแช่งเขาตลอดเวลา เพียงรอโอกาสเท่านั้น...

ดูอย่างพระอรหันต์ ท่านไม่คิดสาปแช่งใครๆเลย ถ้าใครคิดร้ายกับท่าน ผลร้ายหนักหนาย่อมปรากฏแก่เจ้าของความคิดนั้น เพราะผลหนักเบาของกรรมทั้งหลาย ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับบุคคลที่เกี่ยวข้องหรือถูกกระทำด้วย..การสาปแช่งไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นแท้จริง แต่เป็นโทษภัยกับคนพูดเองเท่านั้น..

 

ผมว่าการสาปแช่งมีผลนะ โดยเฉพาะกับคนเลวๆ นักการเมืองเลวๆ ที่โกงกินบ้านเมือง มีผลถึงขั้นฉิบหายตกนรก ...

 

สาปแช่งมีผลหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าผลของการกระทำมันจะตามมาอยู่แล้ว แยกเป็นกรณีไป ในกรณีทำชั่วก็มีคนโกรธแค้น โำกงเงิน กระทืบชาวบ้าน ถ้ามีตำรวจเอาจริงคุณก็เสร็จแล้ว ส่วนเงินที่ทำบุญนั้นเป็นการทำบุญเอาหน้าหรือเปล่า เพราะคนโกงส่วนมากจะทำบุญเอาหน้า

 

แล้วถ้าเป็นคนมีวาจาค่อนข้างที่จะศักดิ์สิทธิ์ล่ะครับ จะเป็นยังไง คือผู้ที่มีสัจจะบารมีน่ะครับ

 

ไม่ต้องเเช่งให้เป็นมลทินกับตนเอง หากเขาไม่ได้กำลังทำชั่วจริง
เราก็เจ๊งซิ เเต่ถ้าเขากำลังสร้างอกุศลกรรม
ก็เป็นเรื่องของเขา เรื่องการเช็คบิลเป็นหน้าที่ของท่านยม
เราไปก้าวก่ายก็อันตรายไม่น้อยเช่นกัน

 

โมทนาสาธุครับ

 

ผู้ที่กระทำความเดือดร้อนต่อผู้อื่น ฉ้อโกง ฉ้อฉล โกงกิน ทุจริตต่อบ้านเมือง ขายชาติ .... ย่อมได้รับการสาปแช่งจากประชาชน คนเหล่านี้คือคนเลวในสายตาของคนดี

แต่ผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการ ฉ้อฉล ทุจริต โกงกิน จากคนเหล่านี้ กลับยกย่องสรรเสริญคนเหล่านี้ คนเหล่านี้คือคนดีในสายตาของคนเลว

คำสาปแช่งและคำสรรเสริญ เยินยอ ที่คนเหล่านี้ได้รับ ไม่มีผลดีและผลร้ายต่อคนเหล่านี้เลย แต่ผลที่คนเหล่านี้ได้รับ ก็คือการกระทำชั่ว ที่เราเรียกว่า บาปกรรม และโทษทัณฑ์ที่จะได้รับก็คือ นรก

ปล่อยให้เป็นไปตามกฏแห่งกรรม ปล่อยให้สวรรค์ชี้ชะตาลงโทษคนเหล่านี้เองดีกว่า

สวรรค์มีตา ฟ้ามีความยุติธรรม
​

 

ผมว่ามีนะ ไม่งั้นคำสาบานจะมีมาแต่โบราณเหรอครับ ก็เหมือนคำอวยพรแหละครับ พยานศาลที่ให้การเท็จ กลัวฟ้าผ่าจนไม่มีความสุขเยอะแยะไป ใครที่สาบานต่อหน้าพระพุทธรูปเสร็จทุกราย ฉิบหายทุกคน บางคนบ้าบอไปก็มี

 

สาปแช่งเยอะ ๆ ก็มีผล
ในพระไตรปิฏกก็มีพระวินัยห้ามเพ่งจิตให้คนอื่นตาย

 

ตายจริง ปาราชิก เลย วินัยข้อนี้

 

มีความคิดเห็นว่าคำสาปแช่งส่งผลต่อผู้ที่ถูกสาปแช่งค่ะ
แต่จะมากหรือน้อยนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่า ผู้ที่ถูกสาปแช่ง
จะมีอันเป็นไปตามคำสาปแช่งนั้นก็หาไม่
เว้นไว้แต่ว่าผู้สาปจะเป็นคน"ปากเข็ด"(ภาษาอีสาน)

ที่ว่าส่งผลก็คือ อย่างน้อยถ้าผู้ที่ถูกสาปแช่งได้รู้ ได้ยิน ได้ฟังซึ่งคำสาป
อาจก่อให้เกิดความขุ่นมัวในจิตใจ
อาฆาตพยาบาท
หรือปริวิตกทุกร้อนใจ ฯลฯ
ซึ่งก็แล้วแต่สภาพจิตใจของแต่ละคน

สังเกตหรือไม่ว่า
ทำไมเราไปอยู่ในบางที่ หรือกับบางคน เรามีแต่ความเย็นกายเย็นใจ
ในขณะที่เราไปอยู่ในบางที่ หรือกับคนบางคน เรารู้สึกไม่สุขสงบ

เพราะเชื่อว่ามีกระแสพลังงานบางอย่างทำให้เราเป็นเช่นนั้น
เช่นเราอยู่ใกล้ครรูบาอาจารย์ที่มีเมตตาจิต เราก็มีความสุข
ในขณะที่เราไปอยู่ในที่ที่มีการประท้วงด่าทอกัน เรากลับรู้สึกเป็นอีกอย่างหนึ่ง

ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับระดับของจิตที่ได้รับการฝึกมา

 

วันนี้คุยโทรศัพท์กับแม่ แม่ก็บอกว่าเมื่อ2-3วันที่แล้วมีคนบ้านติดกันเขามาตัดทำลายต้นไม้ภายในเขตบ้านเรา ต้นที่โตเขาตัดไม่ได้เขาก็เลาะเอาแต่เปลือกไม้ออก ต้นเล็กเขาก็ตัด พอแม่ไปเห็นเข้าก็เลยถามว่ามาทำแบบนี้ทำไม เขาก็บอกว่า ต้องการให้มันตาย... แม่ก็พูดไม่ออก เพราะเขาได้ได้ลงมือทำไปแล้วโดยไมมาถามเจ้าของบ้านสักคำ แต่ก่อนเขาก็แค่ตัดกิ่ง โดยไม่มาบอกเจ้าของก่อน ก็เลยไม่ว่าอะไร เพราะใบมันไปหล่นใส่หลังคาห้องน้ำเขา แต่มาตอนนี้มันมากเกินเหตุ เพราะนอกจากจะทำให้ต้นไม้ตายแล้ว มันก็จะส่งผลกระทบคือ มันก็จะโค่นหรือหักลงมาทับที่เก็บของของเรา ทำให้ต้องรื้อต้องถอนสิ่งปลูกสร้างตรงนั้นอีก
พอเรารู้ก็เลยทำให้เราพูดอะไรไม่ดีออกไป จะว่าแช่งก็ได้ (แต่ก็ขอถอนคำแช่งนั้น เพราะอารมณ์ชั่ววูบ) เพราะโมโหที่เขาแก่จนหัวหงอกแล้วแต่ไม่มีมารยาท แต่ก่อนก็เขยิบรั้วตัวเองเข้ามาเขตบ้านเรา ทางเราก็ไม่ว่า อุตส่าห์ถนอมน้ำใจ แต่กลายเป็นว่าเขากลับไม่เกรงใจกันเลย โมโหมากเลยที่เขามาทำแบบนี้ ตอนนี้เลยปล่อยให้เขารับกรรมเอง จะรอดูว่าเขาจะได้รับกรรมนี้ยังไง

 

มีผล แต่จะเบ่งเป็น 5 ส่วน คนแช่งรับ 1 คนถูกแช่งรับ 4

เงินโกงมาทำบุญได้ผลเพียงน้อยนิด บุญส่วนบุญ บาปส่วนบาป

 

ฉิบหายซิครับ แต่คิดดู พวกนี้เขาไม่แช่งใคร ขนาดพูดหยาบ ยังไม่พูดเลย

 

แค่ มีสมาธิระดับ อุปจารสมาธิ ขึ้นไป

ก็ห้ามแช่งห้ามด่าคนอื่นแล้วงับ ไม่อย่างนั้น ฉิบหาย ได้

ให้สำรวมจิตใจตัวเอง อย่าเผลอไปว่ากล่าวคนอื่น