เรื่องเครียดๆ ของคนจบแพทย์

เรื่องของเรื่องก็คือปีนี้จะมีการส่งแพทย์ไป 3 จังหวัดภาคใต้มากกว่าปีก่อนๆ หมอที่กำลังจะจบปีนี้เลยมาบ่นๆ ความรู้สึกให้ฟัง http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U5224881/U5224881.html

เรียนมาแล้วจบในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ เวลาทำงานคงเครียดน่าดู ยิ่งมีความคาดหวังของสังคมร่วมด้วยแล้ว......... คงลำบากใจเหมือนกัน กับการต้องทำตัวอย่างที่สังคมคาดหวัง


"ทุกวันนี้ก็ไม่ใช่ว่าชอบ ไม่ใช่ว่าอยากเป็นเลยสักนิด เกลียดอาชีพนี้ไม่น้อยเหมือนกัน ที่ทำให้ผมต้องลำบากเรียนหนักไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปีจนเครียดแทบเป็นบ้าอยู่ช่วงหนึ่ง ใครบอกให้ทนจนเรียนจบแล้วจะสบาย มันสบายตรงไหน พอเรียนจบปุ๊บเจอโควต้าท้านรกแบบนี้ เรียนคณะอื่นไปซะก็ไม่ต้องมาเจออะไรแย่ๆอย่างนี้ ถึงขนาดอาจารย์ให้ไปพบจิตแพทย์ แต่สุดท้ายผมปกติดีไม่ได้เป็นอะไร กลับมาเรียนต่อได้จนจบ แต่มันก็ยังฝังใจอยู่ ในช่วงหนึ่งของชีวิตที่เหมือนเป็นจุดดับ

เกลียดที่วิชาชีพนี้เรียนสบายเหมือนอย่างคนอื่นเขาไม่ได้ เกลียดสังคมแบบนี้ แต่ถึงไม่ชอบแค่ไหนก็ต้องทนเพื่อให้ได้ปริญญา เพราะถ้าชีวิตนี้หาใบปริญญาไม่ได้ ชีวิตมันก็ไร้ค่า ไม่มีใครเชื่อถือเพราะแค่ปริญญาตรียังจบไม่ได้ ผมถูกปลูกฝังให้คิดแบบนี้ก็เลยต้องกล้ำกลืนฝืนทน ตอนนี้จบแล้วผมอยากขออิสรภาพที่สูญหายไปตลอดเวลา 9 ปีที่ผ่านมา

ขอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขบ้าง เพราะเจออะไรที่เลวร้ายในชีวิตมานักต่อนักแล้ว ไม่ขอไปเผชิญกับความเป็นความตายในแดนมิคสัญญีอย่าง 3 จังหวัดชายแดนหรอก"

"แล้วทำไมไม่กำจัดผมทิ้งไปตั้งแต่ตอนอยู่ปี 1 ปี 2 เล่าครับ ปล่อยให้คนเลวๆไร้วุฒิภาวะอย่างผมเรียนมาถึงป่านนี้ทำไม บอกแล้วว่าผมเกลียดอาชีพนี้ ไม่มีใจรัก ฝืนทนเรียนแทบจนแทบเป็นบ้า คณะนี้ทำผมขนาดไหนคุณไม่รู้หรอก ผมแทบจะกลายเป็นไอตัวประหลาดหรือเด็กนอกคอก ไม่มีใครรัก ไม่มีใครเข้าใจ อาจารย์ก็จ้องแต่จะคอยจับผิดผมอยู่เสมอมา ผมอึดอัดใจมากที่สุด ทำไมชีวิตเฮงซวยต้องเป็นแบบนี้ อยู่มัธยมผมเป็นเด็กเรียนดี แต่พอมาอยู่ที่นี่ผมกลายเป็นเหมือนกากเดนเศษๆหรือตัวอะไรไม่รู้ ไม่มีใครรัก อาจารย์เขาไม่รักเด็กโง่อย่างผมหรอก เขาก็รักแต่เด็กเก่งๆ แต่ไงผมก็ต้องทน คุณไม่เข้าใจความรู้สึกกดดันแบบนี้ที่ผมต้องเผชิญมาตลอดเวลาตั้งแต่ที่ผมต้องถูกให้เรียนซ้ำชั้นมาตลอด 3 ปีหรอก"

"ถ้าเป็นคุณบ้างล่ะ มีสิทธิ์ที่จะเลือกปกป้องชีวิตตัวเองให้อยู่ในที่ที่ปลอดภัยแล้วคุณจะไม่เลือกหรือ แล้วหมอไม่ใช่คนเหมือนกับพวกคุณหรอกหรือครับ ถึงจะรักตัวกลัวตายไม่ได้เหมือนๆกับพวกคุณ มีทางเลือกไหนที่ดีกว่าเป็นใครก็อยากไปทั้งนั้นแหละครับทั้งผมทั้งคุณทั้งหมอและไม่ใช่หมอ หรือคุณว่าไม่จริง ?"

 

รอฟังๆ หนู๋ตาบ้าง

 

ตาลืมแน่เลย

 

ผ่านไป 1 ชม.
รอเงก
ไปนอนดีก่า

 

จามาเล่ายัง "หนูตา"
ป้าจาตาเป็น "แพนด้า" แร่ว ว ว ว ว ว ว ว

เออ..พูดถึง "แพนด้า"
เคยมีคนถามไว้ว่า
ตอนนี้มีครายถ่ายรูปแพนด้าให้เป็นรูปสีได้ยังอะ
เห็นแต่ถ่ายออกมาทีไรก้อเป็นภาพขาว-ดำทุกที

 

เห็นแล้วเครียดแทน

 

จะฟังหนูตาเหมือนกัน ทำไมยังไม่มาอ่ะหนู ท่าข้ามว่าอาชีพหมอนี่เป็นอาชีพเทพนะ ท่าข้ามเชื่อว่าอย่างน้อยก็ต้องมีเทวดคุ้มครองหมอเพราะหมอเป็นคนที่ช่วยเหลือชีวิตคนแต่อย่างว่าไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก

 

โชคดีจังที่สอบแพทย์ไม่ติด !!!
โชคดีอีกครั้ง ตอนนี้เราทำงานเป็นได้ทั้งกรรมกร ทั้งกรรมการ ทั้งลูกจ้าง และเป็นทั้งนายจ้างด้วย!!
โชคดีโชคดี เวลาเรามีมากเกินพอ และเหลือเฟือ พอที่จะขายเวลาได้อีกมากมาย แหม๋ โชคดีจริงๆ

(deejai) ... ฮี่ๆ

 

เวลาผ่านไป 6 เดือน
คุณหนูตาพร้อมจะเล่ารึยังคะ

 

เคยมีแฟนเป็นหมอ ทีแรกก็เท่ห์ดี แต่มารู้ว่าเป็นหมอผ่าศพ บรืออออออออออ กลัวโดนชำแหละเวลาหมอโกรธอ่ะ (b-uh)

 

สงสารนะครับ กว่าจะฝ่าฟันอุปสรรคในการเรียนมาได้
ตอนผมเรียนผมต้องเจอนิสิตแพทย์อยู่บ่อยๆ
เพราะหออยู่ใกล้กัน

มีผูกคอตายบ้างก็มี
กระโดดตึกบ้างก็มี
อ่านหนังสือเอาปากกากรีดขาตัวเองก็มี
เอาเชือกคาดหัวดึงไว้กับที่ยึดก็มี

เลิกเรียนใช้เวลานอนประมาณ สามชั่วโมง
แล้วก็ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือจนเช้า
แล้วแต่งตัวไปเรียน

อันนี้เพื่อนเรียนสายแพทย์เค้าเล่าให้ฟัง
ส่วนมันก็ เฮฮา ติงต๊องนะครับ
พาลไปนึกถึงเรื่อง "หมอเจ็บ" ฮ่า ๆ

สุด สุด ไปเลยพี่น้อง!

 

คนที่เรียนหมอ น่าจะไปเรียนวิชาที่ทำให้พ้นทุกข์ด้วยบ้างน่ะ ครับ

เรียนแพทย์จบอย่างเดียว ไม่นับว่าเก่ง "ยอดคน" หรอก ครับ
เพราะเจอหมอที่ทุกข์มากกว่าเราก็เยอะ ทั้งที่หาตังค์ได้มากกว่า

บางหมอยังเห็นมาตายด้วยโรคที่หมอเองไปสอนคนอื่น
อย่างงี้จะเรียกว่าอะไรดีล่ะ ครับ

 

ไม่น่าจะเรียกว่าเรียนนะ น่าจะเรียกว่าให้ไปฝึกปฏิบัติมากกว่า เพราะถ้าเรียนแล้วไม่ฝึกไม่ปฏิบัติ มันจะไม่พ้นทุกข์เอา

 

ถึงคุณซิปเปอร์ นักศึกษาแพทย์และแพทย์ที่กำลังลังเลใจในอาชีพแพทย์ทุกท่าน

อยากให้คุณใช้ positive thinking กับวิถีพุทธ มองโลกในความเป็นจริงดังนี้ค่ะ

1. อาชีพแพทย์เป็นอาชีพที่ดีจริง มีโอกาสสร้างรายได้ได้ดีกว่าอาชีพอื่น เพราะถ้าไม่ดีจริง ผู้คนคงไม่แย่งกันสอบ แย่งกันเรียน จนคะแนนสูงเป็นอันดับ 1 ในหลายๆ ประเทศ

อาชีพนี้แม้ว่าจะมีบางคนที่จำเรียนทั้งที่ตัวเองไม่ชอบ เช่น พ่อแม่ขอร้อง หรือเรียนเก่งเองอยู่แล้วจึงไม่อยากไปเรียนอย่างอื่นที่ดูด้อยกว่าอาชีพแพทย์ ทั้งที่ใจไม่ได้ชอบเท่าไร แต่พวกอย่างหลังนี้ต้องมีน้อยกว่าผู้ที่เรียนเพราะเห็นข้อดีของอาชีพแพทย์แน่นอน

2. คุณเรียน 9 ปี แต่คุณจบมาได้เงินเดือนเริ่มต้นสูงกว่าอาชีพอื่น(ถ้าจำไม่ผิด เริ่มที่ระดับเดียวกับพวกจบ ป.โท ใช่ไหม?) ที่คุณว่าอิสระ เรียนแค่ 4 ปี นั่นคือเขาให้เครดิตกับเวลาที่คุณต้องเรียนมากกว่าสาขาอื่น แสดงว่าเวลาที่ใช้ในการเรียนมากกว่า ไม่ได้สูญเปล่า

ส่วนอาชีพอื่นที่ใช้เวลาเรียนแค่ 4 ปี แล้วทำงานเลย คุณคิดว่าพวกเขาพอใจกับ 4 ปีที่เรียนมาหรือ ไม่ถึง 20% หรอกที่คิดว่า 4 ปีของตัวเองเทียบเทียมคนอื่นได้ 80%ที่เหลือต้องขวนขวายไปต่ออย่างน้อยก็ ป.โท กัน เพราะฉะนั้น เปรียบเทียบกันแล้ว สาขาแพทย์ไม่ได้เสียเวลามากกว่า สาขาอื่นเท่าไรค่ะ

3. เราเข้ามาสู่วิถีพุทธกันนะคะ อันนี้สำคัญ คุณซิปเปอร์คิดว่ามีสักกี่อาชีพเชียวที่จะเป็นอาชีพที่ช่วยให้คนพ้นทุกข์ได้เท่าอาชีพแพทย์

ในขณะที่ต้องปฏิบัติงาน อยากให้คุณมองคนไข้ที่มารอรับการรักษาจากคุณว่า เขาเหล่านั้นแบกทุกข์มาทุกคน แบกมาด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยมว่าคุณคือปาฏิหารย์เดียวของพวกเขาในขณะนั้น คุณคือผู้ต่อชีวิตให้พวกเขา

ด้วยความรู้สึกที่ว่ามา คุณว่าพวกเขารอการปลดปล่อยความทุกข์จากใคร......ใช่คุณหรือไม่?

ในภาวะที่สังคมมีความกดดันต่ออาชีพแพทย์เช่นปัจจุบัน ทำให้ผู้เรียนและผู้ปฏิบัติหน้าที่ทางการแพทย์ เกิดอาการเกร็ง และหวาดไปตามๆ กัน แต่คุณจงเชื่อมั่นเถิดว่า ไม่ว่างานใดๆ ถ้าเราทำมันด้วย สติ ปัญญา สมาธิ ความตั้งใจ และความปรารถนาดีต่อผู้อื่น (ซึ่งก็คือคนไข้ของคุณ) นั่นคือการตั้งใจทำความดี ด้วยใจเป็นสุขที่เต็มไปด้วยความปรารถนาดีต่อกันและกัน

เพราะฉะนั้น ทำดีต้องได้ดี ค่ะ

********************************

ลองทำใจให้คิดในแง่บวก ดูใหม่นะคะ ว่าเราโชคดีและมีบุญมากกว่าผู้อื่นเพียงใดที่ได้มีโอกาสเข้ามาเรียน ได้มาประกอบอาชีพที่ผู้คนไฝ่ฝันกันมากมาย

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ฝันฝ่าเข้ามาได้ และเราก็เป็นหนึ่งในผู้แกร่งกล้าที่สามรถค่ะ

ให้กำลังใจทุกท่านว่า ลองคิดใหม่ ทำใหม่ดู ท่านอาจเป็นคนใหม่ที่ใครๆ ก็พากันรัก แทนคนเดิมที่ใครๆ ก็ไม่รัก เพราะปฏิกริยาต่อต้านซึ่งกันและกันที่อาจลดลง
*****************************
ขอกรรมดี และบุญ นำพาให้ผู้คิดดี ทำดี เจอแต่หนทางดีๆ ในปัจจุบันและอนาคต่ะ

 

ฟัง เย้ย อ่านเเระ เครียดเเทนจิงๆๆ ดีนะ ที่เรียนนคณะที่ใช้ปากเป็นสำคัญ มะงั้นละเเย่เร้ยยยยยย กร๊ากกกกกกกก เป็น อาชีพที่มะเคยฝัน มะเคยอยากฝันเเละมะสนเรยยยยยยย เพราะเพราะกัวทั้งเลือดด กัวหมอ กัวเข็ม เเต่หมอหล่อๆๆมะกัว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น้ำยายไหยยยยย...

 

น่าสงสารแพทย์ทุกคนครับ ที่โรงพยาบาลที่บ้านผม แพทย์ลาออกไปหลายคนแล้วครับ

 

...แพทย์เป็นอาชีพที่น่าเบื่อสุดๆ เป็นเรื่องจริงค่ะ ตอนนี้ก้อยก็รู้สึกอย่างนั้น มันเป็นอาชีพที่ทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ เหนื่อยสุดๆยิ่งกว่ากรรมกร แต่ทุกวันนี้ที่เรียนต่อไปได้ ก็เพราะ คิดถึงพ่อแม่ และคนป่วยอีกมากมายที่รอเราไปรักษา เขาฝากชีวิตที่มีค่าขอเขาทั้งชีวิตไว้ที่เรา แล้วเรา...จะเห็นแก่ตัว เรียนและดูคนไข้ไปวันๆได้ยังไง ...
ก้อยก็เป็นคนหนึ่งที่รู้สึกเบื่อ เหนื่อยหน่ายและท้อแท้กับการเรียนหมอ แต่ก้อยก็พยายามคิดอยู่เสมอว่า ในขณะที่เราลำบาก ยังมีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเป็นล้านคน ก้อยจะนึกถึงพ่อและแม่ค่ะ ว่าท่านทำงานแบบเดิมๆมาเป็นสิบๆปี ทั้งที่ไม่มีความสนุกเลยสักนิด เครียดก็เครียด แต่ท่านก็ทำ ท่านก็อดทน...
พอก้อยเบื่อๆ ก้อยก็ไปหาอะไรที่ Relax มาทำน่ะค่ะ ก้อยว่า คนเป็นหมอนั้น เบื้องบนคงเลือกแล้วว่าคนๆนี้แหละที่จะมีความสามารถรักษาเพื่อนร่วมโลกได้ (ซึ่งก้อยว่าการเอนท์ติดหมอก็เป็นเรื่องของโชคชะตาฟ้าลิขิตด้วยค่ะ) ดังนั้น เราจึงควรทำหน้าที่ที่ได้รับมาอย่างเต็มที่และดีที่สุด คิดซะว่า รอยยิ้มของคนไข้คือจุดมุ่งหมายของอาชีพนี้ที่อาชีพอื่นทำไม่ได้แล้วกัน โมทนา