"สมเด็จ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก-สมเด็จพระเจ้า ตากสิน "สองมหาราชเเห่งชนชาติไทย

" อดีต พระบรมโพธิสัตว์เจ้า......ทั้งสองพระองค์.....ผู้ทรง เป็นเพื่อนผู้ร่วมสร้าง บารมีพุทธภูมิมาอย่างยาวนาน".............................................ทรงเป็นหลักชัย เป็นผู้นำ เป็นเเบบอย่าง เเห่งเหล่าพุทธภูมิ เป็นที่พึ่งของ ลูกหลาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหล่าลูกหลานหลวงพ่อ "วัดท่าซุง"...............ข้าพเจ้าขอนอบน้อมเเด่ "องค์พระรัตนตรัย" เเละขอ พระราชานุญาต เเด่ "พ่อ" ทั้งสองท่าน...นำเอา พระประวัติ ในอดีตชาติ ที่พอจะระลึกใด้เพื่อนำมาถ่ายทอด เป็นข้อคิดเป็นเเบบอย่าง ของเหล่าลูกหลานต่อไป...........................................ดังหัวข้อในเบื้องต้นดังนี้ครับ...............1) ทรงเป็นทั้งเพื่อน เเละเจ้านาย ในสมัยกู้ชาติตอนเสียกรุง ครั้งที่สอง (พระเจ้าตากสินอายุมากกว่า ในหลวงรัชกาลที่หนึ่งอยู่ 2ปี ) .....................................2) ทั้งสองพระองค์ทรงร่วมกู้ชาติ ในสมัย พระเจ้าพรหม มหาราช ........................................3)เป็นลูกศิษย์ เเละอาจารย์ ในสมัย "สามเณร น้อย" อธิษฐานกู้ชาติจากพวกขอม ในชาติก่อนเกิดเป็นพระเจ้าพรหมมหาราช...................................4) ในยุคพุทธกาล ทั้งสอง ทรงเป็นเพื่อนผู้ค้ำจุนพระพุทธศาสนา......... สมเด็จพระพุทธ ยอดฟ้าเป็น พระราชาเเห่ง 1ใน2 เเคว้นมหาอำนาจ เเละทรงความสำคัญ เเห่งพระพุทธศาสนา คือ...." เมืองสาวัตถี"... (เมื่อสมัยหนุ่มต่าง องค์เป็นองค์รัชทายาทเเห่งเเคว้น แต่ต่อมาระยะหนึ่ง มีเหตุให้ สมเด็จพระเจ้าตากสิน "ทรงสละสิทธิ"การครองราชสมบัติเเละ ใด้เป็น มหาอำมาตย์ ของเพื่อน........................................................5) ด้วย พระบารมีเเห่งพระบรมโพธิสัตว์เจ้า ทั้งสองพระองค์ ทรงมี "ยอดหญิง" ผู้เป็น นางเเก้ว แห่งพุทธภูมิบารมี .........................................................6)ข้าพเจ้า จะนำข้อมูล ..ที่ สมเด็จพระเจ้าตากสิน ..เหตุใด จึงต้องทรงสละราชสมบัติในหลายๆชาติที่ผ่านมา ...............................:ซึ่งทั้ง 6 หัวข้อดังกล่าว จะใด้ขอโอกาสนำมาขยายความ ในตอนหน้าครับ ..( เรียนเชิญท่านที่ มีความเคารพใน "พระบรมโพธิสัตว์ เจ้า ทั้งสองพระองค์ นำเรื่องราว ของท่านมาเล่าสู่กัน ฟังครับ)

 

"พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มหาราช (20มีนาคม 2279-7กันยายน2352)...................พระนามเดิม "ทองด้วง".......ทรงเป็นบุตรคนที่4ของ "พระอ้กษรสุนทรศาตร์" และ "พระอัครชายาดาวเรืองหรือหยก "......เมื่อพระชนมายุ21 พรรษาจึงผนวชที่วัด "มหาทลาย" อยู่1พรรษา เเล้วลาผนวช ถวายตัวรับราชการเป็นมหาดเล็กหลวง "ในสมเด็จพระเจ้าอุทุมพร"..............เมื่อพระชนมายุเพียง25พรรษา ทรงก้าวหน้าในราชกาลเเผ่นดิน "สมเด็จพระที่นั่งสุริยาสน์อัมรินร์........ใด้เป็น "หลวงยกกระบัตร" เมืองราชบุรี ........ใด้สมรสกับคุณ "นาค" (ภายหลังคือ สมเด็จพระอัมรินทราบรมราชินี)

 

เมื่อ "สมเด็จพระเจ้า ตากสินมหาราช"...........ทรงครองกรุงธนบุรี (พระชนมายุ32พรรษา พศ.2510)......ใด้ทรงรับราชการ เป็น ...."พระราชวรินทร์"....เจ้ากรมพระตำรวจนอกขวา.....พศ.2311มีความดีความชอบในการ..ปราบเจ้าพิมาย พระเจ้าตากสินทรงเลื่อน บรรดาศักดิ์เป็น "พระยาอไภยรนฤทธิ์"....จางวางพระตำรวจฝ่ายขวา.....เมื่อทรงปราบปราม เจ้าพระฝางสำเร็จ .....ทรงใด้ตำแหน่ง "พระยายมราช" ....แต่ใด้ว่าการในตำแหน่ง "สมุหนายก อีกด้วย"......เเล้วจึงใด้เลื่อน เป็น"เจ้าพระยาจักกรี".........

 

ด้วยพระปรีชาสามารถ ความจงรักภักดี ต่อชาติเเละราชบัลลังค์ พระองค์ท่าน ทรงใด้รับการสถาปนาจากสมเด็จ พระเจ้าตากสิน . ขึ้นสู่ตำเเหน่ง.........."สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก.............." มีเครื่องยศเสมอเจ้า"ต่างกรม ".....ครั้นมีเหตุการณ์ที่ต้อง มีการเปลี่ยนเเผ่นดิน.......(ข้อนี้พวกเราท่านที่ เป็นลูกหลานท่านในปัจุบัน ...หลายคนคงเข้าใจเหตุการณ์ ดี ด้วยความเป็นเพื่อนกันมาตั้งเเต่ยังเยาว์วัย ร่วมกันกู้ชาติกันมา ผู้เขียนอยากให้ท่านลองหา อ่านประวัติ "หลวงพ่อ "จรัญ" โดย คุณ "สุทัสสา อ่อนค้อม" ท่านเขียนเป็นบทสนทนา ในเรื่องนี้ การสละราชสมบัติ ของสมเด็จ พระเจ้ากรุงธนบุรี ผู้เขียนจะขอไม่นำมาเล่า ณ ที่นี้) ..... พศ.2325 ......อาณาประชาราฎร์...อัญเชิญเสด็จ ขึ้นเป็น ....."องค์ปฐมบรมราชจักรีวงศ์"........

 

..." สู้กับความอยุติธรรม"................ ขอแทรกเรื่องเล่าจากท่านผู้ใหญ่เล่าเอาไว้ว่า .เมื่อสมเด็จ พระพุทธยอดฟ้า .......เป็นเด็กชาย "ทองด้วง" อายุ 10 ปี ท่านพ่อ ใด้ไปฝาก "ท่าน พระอาจารย์ "ชอบ" " วัดหันตรา "......เพื่อเรียนอักขระวิธี...พวกเด็กโตกว่า จะฝึกวิชาการต่อสู้ วิชาเพลงอาวุธ การปกครอง การเกษตร วิชามหาพิชัยสงคราม ...อยู่มาวันหนึ่ง ในหมู่เด็กโต ...มีเด็กโตที่มีนิสสัย เกเรคนหนึ่ง ....ชอบเล่นการพนัน ..โดยเฉพาะ "บ้อหุ้น". "หยอดหลุม"..เด็กคนนี้จะบังคับ เด็กชาย "ทองด้วง".....เล่น บ้อหุ้นด้วย ขณะที่เด็กชาย "ทองด้วง"..... กำลังถือใม้กระบองเล็กๆ ขีดดินเล่นอยู่ เเละมีสตางค์ ติดตัวอยู่สองไพ....เด็กโตเกเรคน ดังกล่าวจึง เข้ามาบังคับ ..... เด็กชายทองด้วง ปฎิเสธว่า "ไม่เล่น"..."ถ้าไม่เล่นก็จะเตะ"........."ถ้าเตะผมจะตี"...เด็กโตจึงบอกว่า "ก็ฉันตัวโตกว่านี่"....เด็ชายด้วงจึงตอบว่า..... "โตกว่าก็ไม่เห็นเเปลก เมื่อเราเกิด เป็นคนเหมือนกัน" ...................เมื่อทุ่ม เถียงกันไปมา...เด็กโตเกเร จึงง้างเท้าเตะ......เด็กชาย"ทองด้วง"....จึงเอาไม้กระบองตีสวน ที่หน้าเเข้ง ล้มลงทันทีถึงกับเดินไม่ไหว.......เรื่องราว ใหญ่โต ถึงกับ ....ท่านพระอาจารย์ชอบ ท่านเรียกสอบสวน...ถามว่า ทำไมเธอทำกับเขาอย่างนั้น......เด็กชายด้วง จึงตอบว่า.........."เมื่อเขาเตะผม ผมก็ต้องตี เวลาเขาจะเตะผมไม่มีใครห้าม เเต่เวลาผมตีเขาเเล้วจะมาว่าผมนั้นมันไม่ถูก"...............พระอาจารย์ชอบจึงตอบว่า "ถูก".........วันหลังท่านพ่อมาที่วัดถามความเป็นมา........จึงบอกว่า"โกงผมก่อน ผมก็ต้องเอาโตขนาดไหน ผมก็ต้องสู้".......พระอาจารย์ชอบจึงสอนว่า ....... "ไอ้หนูรักษาตัวให้ดีนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจงเป็นคนมีมารยาทดี มีพรหมวิหาร 4คือ เมตตาความรัก กรุณาความสงสาร มุทิตามึจิตอ่อนโยน อุเบกขาวางเฉยไว้"............เด็กชายทองด้วงตอบว่า "ถ้าโกงผมผมไม่เฉย ถ้าใครเขาไม่โกงผมก็เฉย"........

 

เเล้วพระอาจารย์ชอบ จึงบอกเเก่ท่านพ่อว่า..."ไอ้หนูนี่มันเอาเเน่".......เเล้วท่านจึงถาม วันเดือน ปีเกิด ลงเลขเเล้ว เเล้วหันมาบอกท่านพ่อว่า "นี่ พี่ เลี้ยงให้ดีนะ เด็กคนนี้ถ้าพลาดท่า ...ถ้าเป๋ก็เป๋ฉูดไปเลย..ถ้าเป็นโจร ก็ไม่ต้องจับกัน ...ประการหนึ่ง ..ถ้าดีก็ต้องดีมาก...แต่เด็กคน นี้ไปในด้านดีมาก ต่อไปจะเป็นคนมี อำนาจวาสนา เเละขั้นที่สุดจะเป็นเจ้าใหญ่นายโตใด้ เเต่ว่าขอให้รักษาตัวให้ดี"............

 

........ ชินเเสทำนาย ว่า "ทั้งสองพระองค์" จะ ใด้เป็น พระเจ้าเเผ่นดินทั้งคู่.................................ผู้เขียนขอเเทรกเรื่องเล่า ดังนี้ ....มีเรื่องเล่าต่อๆกันมาว่า ......ในขณะ ที่ สมเด็จพระพทธยอดฟ้า เเละ สมเด็จพระเจ้า ตากสิน....วันหนึ่งเมื่อทั้งสองพระองค์ ยังเป็นหนุ่มรุ่นๆ ...(ไม่เเน่ใจว่า กังลังบวชเเล้ว เดินไปด้วยกันหรือไม่ ผู้เขียนจำใด้ไม่ถนัด)............มีชินเเส เดินผ่านมา .....สะดุดตากับบุคคลิกลักษณะ(โหงวเฮ้ง).................จึงใด้เอ่ยทักขึ้นมาว่า..." ท่านทั้งสอง ต่อไปในภายภาคหน้า จะใด้ เป็นพระเจ้าเเผ่นดินทั้งคู่ ขอให้รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี"..........

 

"ทั้งสองพระองค์ ทรงเป็นสุดยอดเเห่ง บารมีทั้ง 10 ประการ เเห่ง " พุทธภูมิบารมี".".................ท่านทั้งสองพระองค์เกิดมา กู้ชาติ มาหลายวาระ......เช่น ในครั้ง เสียกรุงครั้งที่สอง.....ทั้งสองท่านเป็น ลูก สามัญชน ( แต่ผู้เขียน ใด้ อ่านข้อเขียนของ "ท่านผู้รู้บอกว่า .ท่านพ่อของ สมเด็จพระพุทธยอดฟ้า เป็นเชื้อสายโดยตรง มาจาก บรมกษัตริย์สมัยเชียงเเสน โดยไม่ขาดตอน )...........เล่ากันว่า หนึ่งในสองพระองค์ ใด้วางเเผนเข้าไปเป็น ผู้นำ ใน "หมู่บ้านบางระจัน"..........( ที่ทราบกันมาว่า ชาวบ้านบางระจัน เสียชีวิตเกือบหมดนั้น มีข่าว บางกระเเสว่า มีผุ้รอดจาก บ้านบางระจันเเตก จำนวนถึง สามในสี่ เเละ มีอยู่หลายท่านใด้ไปสมทบกับ กองกำลัง พระยาตาก ในขณะนั้น).....

 

(good) (deejai) ดีครับๆ บรรพบุรุษของเรา

 

ที่ ๒๗/ ๔ /๕๖ ผมขอเล่าเกร็ดเล็กเกล็ดน้อย เล่าสู่กันฟัง สู่กันฟัง ถือว่า เพิ่ม ความรู้ครับ ขอบคุณๆพงค์ภูพาน นายทองด้วง หรือ นายจันหนวดเขี้ยว พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เป็นคนๆเดียวกัน ท่านเกิดที่ จ.อุทัยธานี เกิดอยู่ในเรือ เยื้อง ร.ร. พระสุธรรมยานเถระ เรือจอดอยู่ ในแม่น้ำสะแกกรัง ด้านทิศ ตะวันออกของ โรงเรียนครับ คนสมัยก่อน จะเอาเรือเป็นบ้าน เวลาไปไหนมาไหน ก็นอนในเรือ สำหรับผู้ ทำการข้าขาย ก็เป็นเช่นนั้น ปี พ.ศ.๒๘-๒๙ ผมเป็นนักการ ภารโรง


ผู้ว่าราชการ จังหวัด อุทัยธานี ในสมัยนั้น ท่านมาหาหลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง คนมากันมากมาย หลวงพ่อท่าน พา พวกผู้ว่า และพวกข้าราชการต่างๆ ตรงไป ชายแม่น้ำ สะแกกรัง และชี้ ให้ผู้ว่า และคนในที่นั้น ดู ว่า นาย ทองด้วง หรือ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เกิดตรงไหน ผมน่ะ อยู่ในเหตุการณ์ นั้นด้วยครับ รายละเอียด ทั้งหมด ผมไม่ได้นั่งฟัง เพราะตอนหลัง มันอยู่ไกล ท่านผู้มีอำนาจ ผู้หลักใหญ่ ท่านอยู่เต็มไปหมด เลยไม่มีโอกาศไปนั่ง เสนอหน้าอยู่ใกล้ครับ

เมืองอุทัยธานี จึงเป็นเมือง พระมหาชนก ต้น สกุล จักรีบรมกษัตย์ องค์แรกของ รัตนโกสินทร์ หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง จึงเขียนอิงประวัติ ศาสตร์ชาติไทย ไว้ค่าวๆ มีหนังสือขายที่วัดท่าซุงครับ และขอต่อ อีกนิด ตอนที่ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มหาราช กับ พระเจ้าตากสินมหาราช ท่านออกรบ พร้อมกัน อแซหวุ่นกี้ แม่ทัพพม่า ขอดูตัว ท่านทั้ง สอง และ พยากรณ์ ไว้ว่า ท่านทั้งสองพระองค์ จะได้ เป็น กษัตย์ในเวลาไล่เลี้ยกัน แต่ท่าน ทั้ง สองไม่เชื่อ ต่อมาก็เป็นจริง ตามคำทำนาย ท่านอแซหวุ่นกี้ แม่ทัพพม่าครับ


ขอต่อเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย อีกนิดครับ มีท่านผู้รู้ บอกว่า ในสมัยปัจจุบัน ท่านอแซหวุ่นกี้ มาเกิดในไทย ท่านพึ่ง มรณะไปไม่กี่ปีนี้เองครับ ยังไม่ถึง ๑๐ ปี ขอท่านใช้ดุษพินิจเอานะครับ อ่านแล้วอย่าพึ่งเชื่อครับ ท่านเกิดมาเป็น หลวงจันทร์ วัดป่าข่อย อ.สวรรค์โลก จ.สุโขทัย วัดป่าข่อย เลยสามแยก สวรรค์โลก ไปทาง อ.ทุ่งเสลี่ยม ไม่ถึง ๒ กิโลเมตรครับ ท่านเป็นลูก ศิษย์ หลวงปู่ ศุข วัดปากครอง มะขามเฒ่า อ. วัดสิงห์ จ.ชัยนาท ตอนนั้นท่านเป็นเณร ได้เจอ กับ กรมหลวงชุมพร เขตุอุดมศักดิ์ ที่ไปเรียน พระคาถา กับหลวงปู่ศุข วัดปากครองมะขามเฒ่าครับ


กรมหลวงชุมพร จะล้อเล่น กับหลวงปู่จันทร์ วัดป่าข่อยเสมอๆ และขอเล่าลัดๆ ต่อมา ในสมัยสงคราม โลก ครั้ง ๒ หลวงปู่จันทร์นี้ แหละ ได้ขึ้น เครื่องบิน โปรยทรายเสก ร่วมกับ หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา จึงมีฉายานามว่า จง จันทร์ จาด นำทรายเสก โปรย ทั่ว กรุงเทพมหานคร สมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ ครับ แต่ท่านจะไม่ค่อยมีคนรู้จัก มักคุ้นเท่านไหร่ จะรู้จัก หลวงพ่อ จาด กับหลวงปู่จง มากกว่าครับ ท่านจะดังแบบเงียบๆครับ คนสิงคโปร มาเลเซีย และเทศอื่นๆ จะมากราบท่าน ผมน่ะไปกราบและค้างวัดท่าน เสมอๆครับ บางครั้งก็อยู่หลายวัน นี่ก็ไม่เคยไปนานแล้วครับ ท่านมรณะ พ.ศ. ๔๐ กว่าๆจำไม่ได้ อายุท่าน ประมาณ ๑๐๐ หรือกว่านิดหน่อยครับ

 

..ผมรักพระเจ้าตากสินมหาราช..
ประวัตศาสตร์ไทย ไม่ข้อพูดถึง ท่านคือผู้ที่เสียสละที่ยิ่งใหญ่
ไม่ใช่เสียสติ มีผู้มีญาณและภูมิธรรมสูงบอกกับผมว่าท่านคือ
ผู้เสียสละที่ยิ่งใหญ่ พระเจ้าตากคือพระโพธิสัตว์ ท่านได้ออกบวช
หันเข้าหาธรรม และมรณะภาพด้วยอาการอาพาท ท่านสถิตอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต
..ผมจะรักและเครพนับถือท่าน ด้วยกาย วาจาใจ ท่านคือวีรชนผู้ทรงธรรม
ผู้ที่ปกป้องพระพุทธศาสนา..
ผมขออนุโมทนา กับท่าน จขกท ด้วยนะครับ

 

..ขอบคุณ "พี่บุญทรง" คุณ "กรรมติดตัว" เเละเหล่าลูกหลานที่รักเเละเทิดทูน ในล้นเกล้า ทั้งสองพระองค์...............ขอนำเรื่องเ่ล่า ส่วนตัว มาเล่าสู่กันฟังดังนี้ .....ราว8ปีมาเเล้ว ผู้เขียน ใด้รับการเเนะนำให้รู้จัก เพื่อนใหม่ เป็นผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ชื่อคุณ "นิด" (เป็นคน กทม.) นอกจากประกอบอาชีพโดยสุจริตเเล้ว เธอยังมีหน้าที่เป็น ..... "คนทรงเจ้า"...........

ผู้เขียน จึงลอง ถามเพื่อน ผู้นี้ ว่า..."รู้จักประวัติชาวบ้านบาง ระจันหรือไม่".......เธอตอบว่า " ไม่รู้ประวัติ " ......จึงถามต่ออีกว่า "ร้องเพลงต้นตระกูลไทย" ใด้ไหม ตอบ "พอร้องใด้เพราะตอนเด็กครู ให้ร้องที่โรงเรียน"........เธอถามขึ้นว่า "ทำไมจึงถามอย่างนี้".......... ผู้เขียนจึง ตอบเเบบทีเล่นทีจริงกับเพื่อนว่า ...... "อยากจะ ทดสอบ ความรู้เเละ ญาณทัศนะ ของ เเม่หมอคนเก่ง ว่า ในเพลง ต้นตระกูลไทยที่เอ่ยชื่อผู้นำ ชาวบ้านบางระจัน ผมรู้มาว่า รัชกาลที่ 1 สมัยท่านเป็นนายทหาร ใด้เข้าร่วมเป็นผู้นำ ชาวบ้านบางระจัน คุณ นิด ลองใช้ญาณ ติดต่อเจ้าเเม่ดูซิว่า ผู้นำ ชาวบ้านบางระจัน ที่ปรากฎชื่อตั้งหลายท่าน ใครคือ ท่าน รัชกาลที่ 1 ให้บอกมาชื่อเดียวนะ ห้ามบอกหลายชื่อ "....
เธอยิ้ม พร้อมหลับตานิ่ง สัก ไม่เกินสามนาที เเล้วพูดขึ้นว่า ....." เจ้า เเม่บอก ว่า ท่าน ร .1 คือ ...นาย จัน หนวดเขี้ยว "......ผู้เขียนจึงตอบเธอว่า ...."ครูบาอาจารย์ท่าน ก็ บอก ยังงี้เหมือนกัน".......

 

...." ท่าน พันธุละเสนาบดี เเละ พระเจ้าปเสนทิโกศล ".............ในสมัยร่วมกาล กับองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า .......องค์ปัจุบัน ......มีเเคว้น ใหญ่อยู่ หลายเเคว้น .....เเต่เเคว้น ที่เป็นเมือง มหาอำนาจ..ที่สุดในชมพูทวีป ในสมัยนั้นมีอยู่สองเเคว้น คือเเคว้น โกศล "เมืองสาวัตถี".....เเละเเคว้น....มคธ "เมืองราชคฤห์"...โชคดีที่ทั้งสองเเคว้นเป็น มหามิตรกัน ในสมัยนั้นจึงไม่มีการรบกันระะหว่างสองเเคว้น....
อีกทั้ง ยังเป็นมหามิตรระหว่างสองราชวงค์ เเละ เจ้าผู้ครองเเคว้น คือกษัตริย์ หนุ่มร่วม พุทธกาล ที่มีชื่อเสียงที่สุด คือ........ " พระเจ้าปเสนทิโกศล" เมืองสาวัตถี.......... (เชื่อกันว่าท่านเป็นองค์เดียวกันกับ "สมเด็จพระพุทธยอดฟ้า ร.1 " )........เเละ อีกพระองค์คือ " พระเจ้าพิมพิสาร "...เเห่งเมืองราชคฤห์ (เชื่อกันว่า เมื่อละสังขาร ท่าน เกิดเป็น ท้าวเวสุวรรณ จอมเทพเเห่ง สวรรค์ชั้นจาตุมหาราช เเละเป็นหัวหน้า เทดาชั้นจาตุมหาราช ทิศเหนือ ....เเต่ในปัจุบันนี้ พศ.2556 ก่อนหน้านี้ไม่นาน ท่าน เคลื่อน เข้าสู่พระนิพาน ใด้รับการสืบทอดตำเเหน่งโดย " ท่านกรมหลวงชุมพร เขตอุดมศักดิ์ ซึ่ง ก่อนหน้าที่ ท่านกรมหลวงชุมพร ดำรงค์ ตำเเหน่ง ท่านท้าว วิรุฬหกมาก่อน )........

 

..." พระเจ้าพิมพิสาร ทรงเป็น พระโสดาบัน (เเละเป็นหนึ่งในสอง มหาราชในสมัยนั้น "อีกองค์คือ พระเจ้า ปเสนทิโกศล ).............พระเจ้าพิมพิสาร ทรงเป็นมหาราช ผู้ เป็นองค์ เอกอัครศาสนูปถัมภ์ ........เเห่งพระบวรพุทธ ศาสนา .....ทรง ทูลเชิญ องค์ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ......เมื่อทรง ผนวช ไหม่ๆว่า......" หากพระองค์ ทรงผนวชเพราะมีข้อขัดข้อง ทางการเมือง กับพระประยูรญาติเเล้ว ไซร้ ขอ เชิญเสด็จ ลาผนวช มาครองราชสมบัติร่วมกับ ร่วมกับข้า พระพุทธเจ้า กึ่งหนึ่ง".........

" เเต่หากพระองค์ มุ่งสำเร็จพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อพระองค์ บรรลุ ความเป็น พระพุทธเจ้าเเล้ว ขอทูลเชิญ พระองค์ มาโปรด ข้าเจ้า เเละเเคว้นของข้าพเจ้า ก่อน "......ซึ่งตอนนั้น พระบรมโพธิสัตว์ เจ้า ทรงรับคำ ...ของพระเจ้าพิมพิสาร........
ในท้ายที่สุดของชีวิต "พระเจ้าพิมพิสาร" ...ถูกลูกชายคือ พระเจ้า "อชาติศัตรู" ปลงพระชนม์ ( ถูกยุยงจากพระเทวทัต )...

 

........." พระเจ้ามหาโกศล ...... เเห่งกรุงสาวัตถี ..มหาราช ผู้วางรากฐาน ของบ้านเมือง รองรับการ "เสด็จ อุบัติขึ้นของ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" "..........................ก่อนที่จะเข้า เรื่องท่าน "เจ้าชาย พันธุละ "...........ผู้เขียน ขอเล่าเรื่องท่านบุคคลสำคัญในสมัยนั้นอีกเล็กน้อย ( เรื่องราวทั้งหมดผู้เขียน เขียนจากความ ทรงจำ จากท่านครูบาอาจารย์ ตำราเรื่องเล่าของ ท่านผู้ทรงคุณ เเล้วนำมาเล่าจากความเข้าใจส่วนตัว ความจำอาจจะคลาดเคลื่อน หากทุกท่านมีข้อมูลเพิ่มเติม เชิญ ถ่ายทอดสู่กันอ่านนะครับ)

มีพระมหากษัตริย์ อีกพระองค์ หนึ่ง ผู้ทรงเป็น "มหาราชในยุคก่อน หน้านั้น อีกพระองค์ หนึ่ง ....คือพระเจ้า ปเสนธิโกศลองค์พ่อ " ทีเราเรียกกันว่า "พระเจ้ามหาโกศล" .......( มีหลายท่าน เชื่อกันว่าพระเจ้าโกศลองค์พ่อ คือ......"หลวงปู่ปานวัดบางนมโค" )........ ซึ่งเป็นพระราชบิดาของ พระเจ้าปเสนทิโกศลองค์ลูก ( องค์ลูกคือ ท่าน ร.1)...

 

ถ้าตามประวัติครูบาอาจารย์ ตรงตามที่คุณ พงค์ภูพาน เล่ามา ผมก็ได้พิสูตร อะไรๆมาพอสมควร และมองเหตุการณื ต่างๆมา ผมเชื่อตามที่คุณเล่ามา ครับ และอีก หลายๆชาติ และอีกหลายๆพระองค์ ท่าน ที่เกิด ร่วม เป็นสหชาติ ร่วมกอบกู้ ประเทศ ไทยของเรา ให้เป็นปรึกแผ่น เสียสละเลือดเนื้อ เอาชีวิต เข้าแลก เพื่อให้ ลูกหลานไทยได้ มีผืนแผ่นดิน อยู่ อาศัย มีความเป็นไท ไม่เป็นทาส ของใคร แต่ ณ ปัจจุบัน ลูกหลานไทย เป็นทาส ยาเสพติด พระราชินี พระองค์ท่านออก ทางทีวี ทรงเป็นห่วงยิ่งนัก ณ ปัจจุบัน มีคนไทย ขายช่าติ เอาที่ประเทศไทย ขายให้ต่างชาติ ใช้ในนามชื่อคนไทย คนไทยกำลัง เป็นทาส ขายแรงงาน ให้คนต่างชาติ เพราะจะไม่มีที่อยู่ ที่ทำกิน เฮ่อ ไอ้คนขายชาติ มันกินไม่รู้จักอิ่ม

 

พระเจ้า ตากออกบวช ไปจำพรรษา จำชื่อถ้ำไม่ได้ ที่ จ. นครศรีธรรมราช ลูกชาย ของพระองค์ท่าน พระเจ้าตาก ไปปรกครอง ประเทศเขมร ร.๑ ทรงให้กับมา เป็นเจ้าเมือง นครศรีธรรมราช ให้ ดูแล พ่อ คือ พระเจ้าตาก


ณ.ปัจจุบัน ครูบาอาจารย์ ท่านบอกว่า ท่านลา พุทธภูมิแล้ว

 

" เจ้าชายพันธุละ.... ความ เสียสละ เเห่งพระบรมโพธิสัตว์เจ้าที่น่า สะเทือนใจ".........
ผู้เขียนรู้สึกตามนี้จริงๆ.............เกิดชาติใดๆในยุคหลังๆนี้ พระบรมโพธิสัตว์เจ้า พระองค์นี้....เป็นผู้เสียสละ อย่างที่สุดเป็นที่ ....สุดสะเทือนใจของลูกหลาน.......
ผู้เขียนขอ นำเรื่องราวของ พระองค์ท่านมา เล่าสู่กันฟังดังนี้...............ในสมัยพุทธกาล ณ เมือง "กุสินารา" มีกลุ่มกษัตริย์ ชื่อ "มัลละกษัตริย์"..........มีเจ้าชาย ผู้เปี่ยมด้วย ลักษณะเเห่ง " มหาบุรุษ"....ใด้รับการคาดหมาย ให้ขึ้น ครอง ...ราชสมบัติในอนาคต....
ครั้นเมื่อเข้า วัยหนุ่ม เจ้าชาย จึงถูกส่งตัว ไปเรียน ณ เมืองตักสิลา ....( คงเรียน ในเวลาไล่เลี่ยกัน กับพระสหาย อีก 2 พระองค์คือ ..เจ้าชาย โกศลกุมาร....เเละเจ้าชาย พิมพิสาร....ซึ่งเจ้าชาย ที่เป็น พระสหาย ของท่านทั้งสอง องค์ ก็เป็น องรัชทายาทเเห่ง เเคว้น มหาอำนาจทั้งสองเเห่ง ที่กล่าวไปเเล้ว )...... ใด้เรียนศิลปวิทยาสำหรับ กษัตริย์ในอนาคต อย่างครบถ้วน

 

" ทดลองศิลปวิทยา " ............(ผู้เขียนขอเล่าจาก ความรู้ที่ใด้จากท่าน ครูบาอาจารย์ ผู้รู้มาเป็นหลักนะครับ ) ....... เจ้าชาย พันธุละ เมื่อ ทรงเรียนจบหลักสูตร จาก เมืองตักศิลา เป็น ราชประเพณีโบราณที่จะต้อง มีการทดลองศิลปวิทยา ............ (เช่นเดียวกับ เจ้าชาย สิทธัตถะ ที่ทรงทดลอง ศิลปวิทยา โดย "ทรงยก สหัสถามธนู ทรงดีดธนูจนเกิดเสียงกัมปนาท เเละทรงยิง ธนู นั้น )...............สำรับเจ้าชาย พันธุละ ในบรรดาวิชาที่เรียน มาทั้งหมด... "วิชาฟันดาบ "....เป็นหนึ่งในวิชาที่ทรง เชี่ยวชาญที่สุด....

 

..."ท่าน พันธุละ ถูกหักหลัง ".................งานทดลอง ศิลปวิทยาเป็น ที่สนใจของ ทั้งชาวเมืองเเละ หมู่ "มัลกษัตริย์" เป็นอย่างยิ่ง เพราะจะใด้ ดูความสามารถ ของ องค์ รัชทายาท ......การเเสดงความสามารถ ในครั้งนี้ทำโดยการ " ต่อไม้ไผ่ตรงกันขึ้นไปสามลำ โดยกายยึดให้ตั้งตรงโดยวิธีใด วิธีหนึ่ง"........... (ตำราว่าไว้ เพียงเเค่ ผ่าไม้ไผ่ .แต่ผู้เขียน ยึดตามที่ท่านผู้ใหญ่เล่าเอาไว้ นะครับ)......

เมื่อถึงเวลา เจ้าชายพันธุละ กระโดด (เหาะ) ขึ้นฟัน ไม้ไผ่แบะออกเป็นสองชีก ตั้งเเต่ลำบนสุดจนถึง ล่างสุด ....เป็นที่ตื่น ตะลึง เป็นอย่างยิ่ง แก่ชาวเมืองทั้งหลาย.......เเต่มีเหตุการณ์ " ไม่ คาดฝันเกิดขึ้น " คือขณะที่ ท่านฟันไม้ไผ่ ลงมาถึงจุดใดจุดหนึ่ง ช่วงกลางลำ ....." ใด้บังเกิด เสียง เหมือนดาบของท่านฟันกระทบเข้ากับ เหล็ก หรือโลหะอย่างใดอย่างหนึ่ง เกิด เสียงดังกริ๊ง ขึ้น "....