บาปไหมคะ น้อยใจพ่อตัวเอง

พ่อไม่เคยโทรหาดิฉันเลยตั้งแต่เรียนมหาลัยปี1 ทั้งที่เป็นลูกสาว ส่งเรียนบ้างนานๆครั้ง ถ้าโทรขอเงิน พ่อจะพูดไม่ดีใส่ตัดสายทิ้ง ดิฉันเลยหางานเรียนเองตั้งแต่20 แม่เสียแต่9ขวบคะ พอชั้นเรียนจบ พ่อก็ให้แม่ใหม่มาถามว่าชั้นจะกลับมาอยู่บ้านเมื่อไร แต่จริงๆแล้วแกไม่อยากให้กลับ แกกลัวชั้นจะมาขอตังแกใช้มากกว่า ชั้นจึงทำงานอยู่กทมต่อกะน้องสาว น้องสาวพ่อก็ไม่ส่งเรียนเหมือนกัน แต่น้องสาวมีแฟนดีส่งเรียนจนจบ พ่อมีลูกชายกะแมียใหม่ ส่งเรียนโดยพ่อเต็มใจ พ่อให้น้องชายเดือนละ8500 แต่ตอนชั้นเรียนกะน้องสาวในกทม เรียนรามคะ พ่อให้เดือนละ3พัน2คนพี่น้อง บ่นด่าดิฉันกะน้องตลอดที่ส่งตัง ชั้นจึงตัดสินใจทำงานหาเงินเรียนเอง พ่อก็เลิกบ่นและก็ไม่โทรหาดิฉันเลย ทุกวันนี้ชั้นทำงานแต่งงานพอมีรายได้ น้องสาวก็ทำงานแล้วมีเงินกินอยู่อัตภาพ พ่อจะโทรหาเฉพาะใช้ดิฉันกะน้อง หรือยืมตังซึ่งดิฉันกะน้องไม่เคยทวงคืน ยกให้ทุกครั้ง ล่าสุดให้แม่เลี้ยงโทรมายืมคนละหมื่นกะน้องสาว เหตุผลยืมไว้ติดตัว น้องสาวถามแม่เลี้ยงว่าเอาไปทำไร แม่บอกลองยืมเฉยๆๆ ชั้นฟังแล้วน้อยใจมาก ทั้งที่พ่อเป็นรองผู้กำกับ ชั้นไม่เคยขอไรจากพ่อเลย มีแต่ให้ตลอด ชั้นน้อยใจพ่อ บาปไหมคะ

 

ใจที่เศร้าหมองก็เรียกว่าบาป ใจที่เบิกบานก็เรียกว่าบุญ
แต่จะเปลี่ยนจากบาปมาเป็นบุญก็ง่ายนิดเดียว คือ ทิ้งความคิดน้อยใจไป ทิ้งความเศร้าหมองไป คุณเกิดมาเป็นแบบนี้ก็เพราะอดีตคุณเลือกที่จะเจอแบบนี้ แทนที่จะน้อยใจพ่อ
ให้มองดูพ่อคุณเองเถอะ ท่านน่าสงสารมาก เพราะจิตน้อมนำไปทางอกุศล ควรหาทางช่วยเลือกทำให้จิตพ่อคุณเบิกบานดีกว่า อย่ามัวน้อยใจต่อไปเลย ส่งผลไม่ดีต่อทั้งคุณและพ่อ รวมถึงคนรอบข้าง

 

เวลาทำบุญ ให้พยายามส่งผลบุญไปให้เทวดาที่คุ้มครองคุณพ่อคุณ
แล้วให้ขอให้เทวดาท่านช่วยพ่อคุณให้มีความเห็นถูก เห็นสิ่งที่ควรทำ ให้พ่อคุณมีจิตเบิกบานครับ สวดมนต์ก็ขอให้พระท่านช่วยด้วย อย่ามีไปเลยครับความน้อยใจน่ะ
พยายามช่วยพ่อคุณดีกว่า

 

พ่อและแม่ อย่างไรก็คือผู้ให้กำเนิดเรา ธาตุสี่ของเรามาจากพ่อแม่

ไม่ว่าท่านจะทำถูกหรือผิดอย่างไร เป็นเรื่องของท่าน หน้าที่ของเรา

คือกตัญญูููรู้คุณผู้ให้กำเนิด..ถ้าทำได้ชีวิตก็จะมีแต่ความเจริญไปข้างหน้า..

 

น้อยใจ เป็นอย่างไรไม่แน่ใจนะ แต่น้อยใจมันจะมีอาการเปรียบเทียบ
ซึ่งเป็นเรื่องของ ความโง่
น้อยใจ บาปมั้ย... บาปแปลว่าอะไรไม่แน่ชัด
แต่เอางี้ ถ้ามีใครมาทำให้เราไม่สบายใจ มาทำให้เราคิดมากกลุ้มใจ
เราว่าเขาทำดีมั้ย...?
ก็ไม่ดี

แล้วเรามานั่งน้อยใจ มานั่งไม่สบายใจ เพราะความคิดของเราเอง
มันจะดีมั้ย
ทำร้ายจิตใจตัวเอง มันก็บาปนั่นแหละ
ไม่ต้องไปพูดถึงว่าน้อยใจพ่อ น้อยใจใครก็บาปทั้งนั้น
ถ้าตายไปตอนที่น้อยใจมันมีอบายภูมิเป็นที่ไป ส่วนใหญ่ไปนรก
เพราะจิตใจเศร้าหมอง

ทีนี้น้อยใจพ่อ... น้อยใจพ่อเราคงไม่คิดเรื่องดีๆอะไรของพ่อ
คิดตัดพ้อต่อว่าพ่อ... นี่เป็นอาการของความเลวนะ ขอให้เลิกเสีย

ในทางการค้าการขาย เขามีเคล็ดลับในการขายอยู่ว่า
เวลาเสนอขายสินค้า ถ้าไม่สามารถชมคู่แข่งของเราได้ ก็อย่าพูดเสียดีกว่า
เพราะมันจะทำให้เราดูแย่ขาดความน่านับถือในสายตาของลูกค้า

พ่อเป็นอย่างไรก็เรื่องของพ่อ อันนี้ต้องใช้ปัญญาพิจารณา
ต้องเชื่อมั่นในกฏแห่งกรรม ทำอะไรได้อย่างนั้น
เราเป็นลูกที่ดีที่สุดแล้วหรือยัง...? ถ้ายังก็ทำเพิ่ม
ถ้าดีที่สุดแล้ว ก็พอใจในความดีของตัวเอง อย่าไปวุ่นวายใจด้วยเรื่องของคนอื่น

ปล.บ้านผมก็มีพี่น้องหลายคน ถ้าจะให้น้อยใจเรื่องความไม่เท่าเทียมกันของพี่น้อง
ผมฆ่าตัวตายไปแล้วละครับ

 

ขอบคุณทุกความเห็นมากๆๆคะ จะพยายามเลิกคิด หมั่นทำบุญให้เทวดาของพ่อ และตอบแทนพ่อเท่าที่เราทำได้ต่อไป

 

ชอบที่บอกว่าอดีตเราเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง(ในปัจจุบัน) ทุกวันนี้ที่เราเป็นอย่างนี้เพราะอดีตเราทำมาเอง เราคิดแบบนี้อยู่ตลอด เวลาที่เจอเรื่องต่าง ๆ เราคิดว่าขอเกิดมาใช้กรรมชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายแล้ว ตายจากชาตินี้ไปไม่ขอเกิดอีกแล้วขอไปพระนิพพานดีกว่า....

 

การให้เงินพ่อและไม่ทวงคืนเป็นบุญที่ดี ขอให้ปลื้มใจในบุญของตนที่ทำไว้นี้้เนืองๆครับ

ความน้อยใจที่เกิด เพราะตนคาดหวังและนำตนไปเปรียบเทียบกับลูกใหม่ ท่านจขกท หากทราบว่าเพราะตนเคยตระหนี่ ทำอย่างที่พ่อทำกับท่านมาแล้วในอดีต ผลจึงมีเช่นนี้ได้ เพราะไม่มีอะไรเกิดได้โดยปราศจากเหตุเลย ท่านพึงปลงลงที่เหตุเสียที่ตนทำไว้ ...แล้ว พิจารณาถึงความที่พ่อเลี้ยงดูท่านมาก่อนจนท่านสามารถเติบโตยืนได้ด้วยตนเอง ไม่ทิ้งขว้างท่านให้เป็นกำพร้าเสียตั้งแต่เเม่เสียไป คุณของพ่อก็มีเช่นนี้ ควรแล้วที่จะตอบแทนท่านกลับ..

อนึ่ง เมื่อท่านทบทวนดูจะพบว่า การกระทำของพ่อ มีส่วนดีอย่างหนึ่งที่เด่นชัดคือการผลักดันให้ท่านเป็นผู้เข้มแข็ง สามารถยืนด้วยตนเองได้ไม่อ่อนปวกเปียกจนชีวิตล้มเหลวแหลกไปแม้เมื่อวัยยังเยาว์ ท่านพิสูจน์ความมีศักยภาพอันเลิศที่มนุษย์จะพึงมี ... ในทางกลับกัน หากพ่อโอ๋ท่านและน้องมากมาย บัดนี้ใครจะทราบได้ว่าท่านและน้ิองจะกลายเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจตน ไม่รู้จักพึ่งตนเองได้อย่างไรบ้าง..? อะไรที่มีคุณค่ากับการได้เกิดมาเป็นคนเล่า หากไม่ใช่การมีตนเป็นที่พึ่ง...

บัดนี้ท่านจขกท เป็นผู้ไม่ต้องพึ่งพ่ออีก ท่านเมื่อสามารถเลี้ยงดูตนเองได้ อันเป็นประโยชน์ตนในโลกนี้ แล้วก็พึงภาคภูมิใจในความสามารถแกล้วกล้าของตน ส่วนเรื่องไม่น่าพอใจในอดีตนั้น ท่านพึงปล่อยวางเสีย เพราะจบไปแล้ว ไม่คิดเอามาตอกย้ำเพื่อเพิ่มโทสะพยาบาทในใจ พ่อนั้น โดยส่วนลึกในใจย่อมเดือดร้อนใจ ในการกระทำของตน ใครจะรู้ว่าความเดือดร้อนใจนั้นจะกดดันพ่อเช่นใดบ้าง เราควรนึกเห็นใจพ่อในกรรมที่ ท่านทำกับเราอันจะนำผลมาส่งให้ท่านเข้าถึงสภาพเช่นเราในบัดนี้ แล้วจะมีความสุขได้อย่างไร..

อภัยให้กับพ่อที่ถูกกิเลสชักจูงให้ทำในสิ่งที่ไม่ควรเสีย และปวารนาว่าตนจะไม่ทำเช่นเดียวกับพ่อเพื่อสร้างเวรภัยแก่ตนต่อไป..พ่อแก่ลงทุกวัน ความเสื่อมโทรมของสังขารย่อมตามมา เราช่วยสงเคราะห์ให้เงินจุนเจือพ่อผู้ทำให้เราได้เกิดมาในอัตภาพมนุษย์ มีโอกาสดีในการทำบุญให้ยิ่งขึ้นไป..การสงเคราะห์บุพการีเป็นมงคลอันสูงสุดอย่างหนึ่งในมงคล๓๘อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนไว้..จงภูมิใจในตนและความดีนี้ ที่คุณหนูผู้อยู่สุขสบายท่ามกลางกองเงินและบริวารอาจไม่มีโอกาสได้ทำเลย..

เมื่อจะสงเคราะห์ใครๆ ก็พึงรู้จักฐานะของตนด้วย นี่เป็นเรื่องจำเป็น การทำดีนั้น ต้องไม่ใช่การเบียดเบียนตนจนตกไปจากสมรรถภาพที่จะทำดีต่อไปได้ พิจารณาความเหมาะสมในปริมาณ โอกาส และความมีเหตุผล ในการ"ให้"ของตน ไม่นำตนไปก่อหนี้สินเพื่อทำบุญอะไรๆในทุกกาล เพราะการเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก ทั้งเมื่อให้แล้ว ก็พึงรักษาเจตนาให้ดีไม่มานึกเสียใจเสียดายในภายหลัง หากคิดว่าให้เเล้วจะรักษาใจไม่ได้ ก็พึงงดเสีย ปรับจิตใจจนควรแก่การให้ ทำด้วยจิตโสมนัส ทราบว่านี้เป็นบุญที่มีผลกลับมาแน่ ไม่ติดข้องในสิ่งที่ให้ไปแล้ว ไม่ตามไปกังวลสอดส่องว่าเขาจะเอาสิ่งนั้นไปทำอะไร ผลหรืออานิสงค์ย่อมไพบูลย์ยิ่งนัก..

ยุติการคิดถึงอดีตเสียเพราะไม่มีประโยชน์มีแต่ทุกข์โทษตามมานะครับ ขอให้บุญรักษา พ้นความโทมนัสที่มี และเป็นกำลังใจให้ก้าวหน้าต่อไปทั้งทางโลกและทางธรรม ขอให้หมั่นประพฤติศีล ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะตลอดไปครับ

 

ตอนนี้ จขกทและน้องสาวได้ผ่านพ้นจุดวิกฤติ มีความเข้มแข็งอดทน สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ และยังเป็นผู้ให้ นับว่าดีมากๆ แล้ว อย่าปล่อยให้ความคิดน้อยใจมาทำร้ายตัวเองอีกเลย คนที่ต้องมาขอเงินยืมเงินคนอื่นก็ดูน่าสงสาร แต่ก็ควรให้ตามความเหมาะสม

 

ซึ้งใจมากๆคะ อ่านแล้วมีความสุขจะเอาไปให้น้องสาวอ่านด่วยคะ

 

ทุกคนย่อมเคยทำกรรมไม่ดีในอดีตชาติมาแล้วทั้งนั้น แต่สิ่งเหล่านั้นเป็นการกระทำที่ล้วงมาแล้ว ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว ผลกรรมในอดีตชาติเมื่อกระทำเสร็จสิ้นแล้วย่อมกลายเป็นเราในปัจจุบันชาติ แต่สิ่งที่ผมปรารถนาจะบอก ก็คือ เราสามารถลิขิตโชคชะตาชีวิตตนเองในชาติปัจจุบันได้ด้วยธรรมะแห่งพระพุทธองค์ เมื่อเราเข้าถึงธรรมะด้วยใจ ความทุกข์ทั้่งปวงก็ย่อมสามารถสลายคลายลงหรือหมดสิ้นไปได้ในที่สุด จงตั้งมั่นอย่าลังเลอย่าสั่นคลอนในความดีที่เรากระทำลงไป จงเชื่อมั่นในความดีเถิดครับ...

คำแนะนำสำหรับเจ้าของกระทู้เท่านั้น

พระพิฆเนศท่านชอบคนที่มีความกตัญญูกตเวที ลองขอพรจากท่านซิครับ อาชีพที่คุณปรารถนาจะได้ดั่งหวัง แม้แต่อาชีพหมอดูคนมีญาณ...

 

ทำทาน รักษาศีล ภาวนา ให้มากๆครับ จขกท.

.

 

นิกายนิครนถ์ว่า สุขทุกข์ในปัจจุบัน เพราะเป็นกรรมเก่าในอดีตชาติ

 

"...ยิ่งภายนอกมืดมากเท่าไร ภายในหัวใจของเรา..ยิ่งต้องมีแสงสว่างแห่งสติปัญญามากเท่านั้น..."


ให้กำลังใจค่ะท่านจขกท..ความรู้สึกละเอียดอ่อนในจิตใจที่ส่งออกมาในรูปของความหงุดหงิดใจ ความน้อยใจ เหล่านี้เป็นตะกอนของกิเลสทั้งสิ้น..ไม่ควรจะยึดติดกับอดีตที่แย่ เพราะจะส่งผลร้ายต่อปัจจุบันอย่างที่เป็น ซึ่งอาจรวมถึงอนาคตก็อาจเกิดขึ้นได้ สิ่งที่ผ่านมาแล้วขอให้แค่จำ..

ไม่มีเหตุผลที่เราจะมัววนเวียนอยู่บนกองทุกข์ เพราะทุกข์เกิดขึ้นแล้ว..เหลือแต่จะพ้นทุกข์ได้อย่างไร..? "อย่าหยุดทำความดี เพียงเพราะความไม่ดีของคนอื่น.. อย่าปิดทางกุศลแห่งตน เพียงเพราะอกุศลของคนบางคน" เพราะการเปรียบเทียบกับคนอื่น จะนำมาซึ่งความริษยาอันเป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมองในใจ..และอานุภาพการทำลายล้างของกิเลสความน้อยใจนั้นรุนแรงหลายเท่านัก..ลองหันมาชื่นชมยินดีในความสามารถของตัวเราเองดูบ้าง..

ดังนั้น...ไม่ว่าวันนี้จะเป็นอย่างไร จงขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ท่านได้เกิดมามีชีวิต ขอบคุณในสิ่งที่เรามีและเราเป็น แม้บางครั้งมันอาจจะมีบางส่วนที่บกพร่องหรือขาดหายไปบ้าง แต่ชีวิตก็ยังเป็นสิ่งที่เราสามารถทำให้มันดี น่าภูมิใจและสวยงามได้เสมอนะคะท่านจขกท..^^:VO

 

ผมก็คล้ายเจ้าของกระทู้ แต่ทั้งพ่อ ทั้งแม่เลย ก็สู้มาจนอายุ 50 แล้ว เรื่องวุ่นวายกว่าท่านเยอะ กรรมเก่าครับ ก้มหน้าใช้มันให้หมดแล้วเราจะไม่เจอมันอีก ไว้สิ้นพ่อเราก็ไม่ต้องสนใจใครอื่นแล้ว

 

ดิฉันก็คล้ายกับเจ้าของกระทู้ค่ะ คุณพ่อคุณแม่เสียตั้งแต่ยังเด็กๆ พี่สาวที่อายุห่างกัน 16ปี เลี้ยงดูมาตลอด ช่วงวัยเด็กอยุ่บ้านคุณย่าคุณปู่กะคุณอาเป็นคนเลี้ยงมาค่ะ รุ้สึกว่ารักคุณปู่กับคุณย่ามาก แต่ไม่ค่อยเข้ากันได้ดีกะคุณอาผู้หญิงเลย เพราะแกไม่ชอบทำบุญนิยมแต่ไสยศาสตร์ เชื่อแต่หมอดูทรงเจ้า ดิฉันไม่ได้ลบหลุ่นะคะ เพราะดิฉันก็เชื่อบ้าง ซึ่งคุณอาท่านนี้ท่านไม่ถูกกะพ่อเค้าค่ะ(คุณปู่ดิฉัน)และก็ไม่ถูกกะดิฉัน แกมักชอบให้ลูกสาวแข่งกะดิฉัน(ซึ่งก็ไม่เคยแข่งได้เลย) คุณปู่รักดิฉันมากซึ่งดิฉันเป็นความหวังของท่าน

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ดิฉันไม่เคยทำให้ท่านผิดหวังเลยสักครั้ง พอช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาเป็นปีแรกที่ดิฉันไม่ได้กลับบ้านไปรดน้ำดำหัวญาติผู้ใหญ่ ดิฉันก็ไม่สบายใจที่ไม่ได้ไปกราบคุณปู่ แกอยุ่บ้านคนเดียวเพราะคุณย่าเพิ่งเสียไปปลายปีที่แล้ว และไม่ค่อยได้รับการใส่ใจจากลูกสาว(คุณอา)เท่าใดนัก เพราะมีช่วงนึงที่แกป่วยหนัก ต้องส่งโรงพยาบาล คุณอากลับบอกว่าพี่สาวดิฉันว่า "ไม่ต้องส่งแกไปโรงบาล" ดิฉันก็ไม่เข้าใจเลยว่าแกคิดอะไรอยู่
คุณปู่ดิฉันเป็นคนค่อนข้างมีฐานะค่ะ เพราะท่านเป็นคนขยันสร้างเนื้อสร้างตัวและเป็นคนชอบสอน ท่านเคยบอกว่าจะทำห้องเพิ่มให้ดิฉันอยุ่ ซึ่งดิฉันก็เกรงใจคุณอานะคะเพราะนั่นไม่ใช่บ้านของดิฉันคงกลัวว่าคุณปู่คงจะยกทรัพย์สินให้ดิฉัน ทั้งเครือบ้านเช่าและสวนที่ดิน ซึ่งดิฉันไม่เคยคิดเลย ไม่คิดจะหวังอะไรจากท่านเลย

ทุกครั้งที่ไปบ้านคุณปู่ ท่านก็จะให้เงินดิฉันมาตลอดซึ่งดิฉันไม่เคยเอ่ยปากขอท่าน แต่หลานๆคนอื่นไม่เคยได้เลย มีวันนึงท่านเอาเงินให้ดิฉันมากพอสมควร คุณอาแอบเห็น ขับรถตามมาถึงที่บ้านดิฉันแล้วถามว่าคุณปู่ให้ดิฉันเท่าไหร่? ดิฉันเลยไม่รุจะตอบยังไง ก็ตอบไปว่าให้เหมือนทุกครั้งนะแล่ะ แกก็ตอบดิฉันว่า"ปกติแกเป็นคนไม่ค่อยให้อะไรใครน๊ะ" ดิฉันเลยคิดว่านี่อาจเป็นสาเหตุส่วนนึงที่ทำให้คุณอาไม่ค่อยชอบดิฉัน ซึ่งคุณปู่แกชอบพูดประมาณว่าหลานคนอื่นไม่ค่อยฟังแก ซึ่งดิฉันเห็นด้วยว่าหลานคนอื่นไม่ค่อยฟังแกจริงและยังอยากให้แกจากไปเร็วๆ ช่วงนี้ดิฉันก็เครียดว่าจะกลับบ้านดีไหม เพราะอยากไปกราบคุณปู่มาก แต่ไม่ถูกกะคุณอา ทุกครั้งที่ไปต้องหาเวลาที่คุณอาไม่อยุ่ตลอดเพราะไม่อยากเจอแก รวมถึงวันนั้นคุณอาก็โพสข้อความลงในเฟสบุ๊คดิฉันประมาณว่า ดิฉันปีกกล้ากล้าแข็งแล้วหรือ ไม่ยอมกลับบ้าน ซึ่งในความคิดดิฉันนั้นไม่มีเลย ไม่เคยคิดด้วยซ้ำ แต่ไม่อยากกลับไปเพราะไม่อยากเจอคุณอาผู้หญิง แบบนี้ดิฉันจะบาปไหมค่ะ ?

 

เข้าใจและเห็นใจในเรื่องราวของชีวิตครับ..

เมื่อประสงค์จะไปกราบคุณปู่ก็รีบไปเสียก่อนที่จะำไม่มีโอกาส เพราะมัจจุราชจะมาพรากเราหรือคุณปู่ก่อน ใครจะทราบได้?..การกราบไหว้ผู้ใหญ่ผู้มีคุณเป็นกุศลอย่างยิ่ง ควรรีบทำก่อนที่อกุศลจะได้ช่องย่องมาแทนความคิดดีๆ..

ส่วนคุณอา(ภัพบุญ)นั้น พึงเจริญกรุณาว่าท่านช่างเกลียดชังตนเองได้มากจนทำบาปก่อเวรให้ตนด้วยอำนาจแห่งความโลภ จึงเข้าถึงความริษยาได้เช่นนั้น ขอเราอย่าได้ทำบาปทำนองนี้เลยด้วยอานุภาพแห่งบุญ ที่ทำไว้ ไม่สนใจในอาการที่อา(ภัพบุคคล)จะแสดงออก เมื่อต้องเผชิญหน้า ทำเจตนาในการเยี่ยมเยียนกราบไหว้คุณปู่ด้วยจิตใจแช่มชื่น มีสติรู้ว่าตนกำลังเจริญกุศลอยู่ ไม่เอาสาระจากการแสดงออกของใครๆมาทำให้จิตใจหวั่นไหว...

เสร็จธุระแล้วก็พาตนปราศนาการไปจากพาลชนที่แวดล้อมเสีย นึกถึงแต่บุญที่ดีในการกราบคุณปู่เท่านั้น..

เมื่อไม่จำนงค์จะให้อามาแสดงมิจฉาวาจาในfacebook ก็ช่วยปกป้องเธอจากบาปอันทำได้ง่ายด้วยการblockเธอเสีย นี้ย่อมเป็นการเกื้อกูลอุปการะแก่อาโดยตรง ...

อย่าลังเลที่จะทำสิ่งดีเลย เพราะเจตนาที่ดีเช่นนี้เกิดได้ไม่ง่าย ไม่มากและไม่นาน..สิ่งใดที่แน่ใจว่าเป็นบุญ เร่งลงมือทำทันทีไม่รอ นะครับ ขอให้พ้นจากการเบียดเบียน และพบความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

 

รีบไปกราบคุนปู่เถอะคะ คุนมีคุนปู่ที่รักที่คอยห่วงใหญ่ โชคดีแล้วคะ แต่ดิฉันกลับบ้านสงการล่าสุดกะน้อง ตั้งใจไปกราบเท้าขอพร พ่อกลับไม่สนใจ ทั้งๆที่นานๆเจอกันพร้อมครอบครัว เฮ้อไม่อยากเล่า แต่ปีหน้าจะไปใหม่คะ จะซือน้ำอบพวงมาลัยเหมือนเดิม ดูสิพ่อจะว่าไงอีก

 

การเคารพกราบไหว้พ่อแม่ผู้มีคุณเป็นกิจของคนดีเท่านั้นที่ทำได้ ไม่พึงใส่ใจว่าท่านจะมีปฏิกิริยาอะไรๆ ที่จะบั่นทอนจิตใจเราให้เศร้าหมอง เมื่อเรากราบไหว้บูชาท่านอยู่ "พรอันประเสริฐ"ย่อมปรากฏขึ้นแล้วแก้ตน..พึงทราบว่า พรนั้น เกิดเพราะตนวางใจไว้ในทางแห่งกุศล หาได้เกิดเพราะคำอวยพรของคนอื่นไม่..เพราะเราวางใจดีในกิริยาอ่อนน้อมเคารพผู้มีคุณ สูงวัยกว่า เราจึงจะได้รับผลคืออายุ วรรณะ สุขะและพละเป็นอานิสงค์ พึงนึกถึงความดีของตนในการณ์นี้ และเลิกคาดหวังในกิริยาของพ่อเสีย ใครทำอะไรย่อมได้เช่นนั้น..เราพึงสงสารพ่อ แสดงสิ่งที่ดีที่ควรให้ท่านเห็น บางที ลึกๆในใจนั้นพ่ออาจชื่นชมอยู่ก็เป็นได้เพียงแต่ความผิดบาปที่เคยทำไว้ มาขวางมิให้แสดงออกเสีย น่าสงสารครับ..