ทุกข์ของคนเรานั้นเกิดขึ้นเพราะอะไร

ทุกข์ทั้งหลายเกิดเพราะอุปาทานของจิต:สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)

พระพุทธเจ้าสอนให้ท่านทำตนให้พ้นทุกข์ทางใจดับทางจิต นี้ก็เนื่องจากว่า

ทุกข์ทั้งหลายเกิดขึ้นเพราะอุปาทานของจิต จิตท่านยึดสมมติบัญญัติมาก

ท่านก็ทุกข์มากสิ่งเหล่านี้เกิดจากอุปาทานของจิต เพราะอะไรเล่า เพราะว่า

ชีวิตของคนเรานี้ ถ้าท่านอยู่อย่างไม่กลัวสังคมหนึ่ง อยู่อย่างรักธรรมชาติ

หนึ่ง อยู่อย่างสันโดษหนึ่ง วันหนึ่งๆท่านมีปัจจัยในการเลี้ยงชีพเท่าไร

สมัยอาตมา วันหนึ่งท่านมีเพยง ๓๕ สตางค์ก็อยู่รอดได้ทั้งครอบครัว

ท่านกินข้าวเพียงกี่มื้อ กับข้าวมีน้ำพริกผักบุ้งหรืออะไรก็แล้วแต่ ถ้าท่านกิน

ด้วยไม่มีอุปาทานถือว่าขันธ์นี้เกิดขึ้นได้และดำรงอยู่เพราะปฏิกูลบำรุง

ปฏิกูลให้ขันธ์นี้อยู่เพื่อใช้กรรม เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มท่านนุ่งห่มอย่างพอปกปิด

กายเพื่อไม่ให้เป็นที่อุจาดตา ไม่จำเป็นที่จะต้องให้ตัดเสื้อผ้าชุดหนึ่ง เป็นเงิน

ร้อยๆ พันๆ ถ้าท่านตัดตน ไม่กลัวสังคม แล้วท่านจะยิ้มรับชะตากรรมของ

ท่านด้วยความภาคภูมิใจว่า ข้าฯนี้ไม่ต้องติดหนี้ใคร ข้าฯนี้ไม่ต้องเกี่ยวข้อง

กับใคร ข้าฯนี้อยู่ไปวันหนึ่งๆ เพื่อใช้กรรมของกระแสแห่งการพัวพันมาใน

อดีตภพที่ส่งให้ ข้าฯมาเกิดเป็นคน

ถ้าท่านดำรงอยู่ในสิ่งเหล่านี้ การเป็นปุถุชนก็ย่อมจะมีทุกข์น้อย ทั้งนี้และ

ทั้งนั้นพระพุทธองค์รู้วาระกระแสจิต คือรู้ว่าทุกข์ทั้งหลายเกิดขึ้นเพราะความ

ยึดของอุปาทานของจิต ถ้าตัดสมุฏฐาน คืออุปาทานนี้เสียได้ท่านก็ย่อมจะไม่

มีทุกข์

สาธุ สาธุ สาธุ

 

มนุษย์เป็นทุกข์เพราะเกิดจากจิตที่ปรุงแต่งขึ้นเองทั้งนั้น จิตที่ส่งออกนอกเพื่อรับสนองอารมณ์ทั้งสิ้น เป็นสมุทัย ผลอันเกิดจากจิตส่งออกนอกแล้วหวั่นไหว จึงเป็นทุกข์ จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ อนุโมทนาสาธุ

 

สาธุค่ะ

จริงค่ะ

 

ว่าโดยย่ออุปาทานขันธ์ ๕ คือตัวทุกข์