ขอถามหน่อยนะคะ

คือว่ามีแฟนเพิ่งเลิกกันไปเมื่อประมาณเดือน มีนา ที่ผ่านมาอยู่กินกันมาได้สองปีแต่ไม่เคยไปบ้านเขาไม่รู้จักพ่อแม่เขาแต่เราก็อยู่กับเขาและรักเขามาก ข้อดีเขาก็มี ข้อเสียเขาก็มี เราจะไปตามง้อเขา เมื่อตอนสงกรานต์รู้แค่ว่าเขาเป็นคน จ.อุดร
แต่เขาก็ไม่ให้ไป กดสายทิ้งตลอดเสียใจมาก แล้วตอนนี้คบกับคนใหม่มาได้ประมาณเดือนกว่าเป็นคน จ.เดียวกันเขาพาไปบ้านเขาไปรู้จักกับพ่อแม่เขา เขาดีกับเราหมดทุกอย่างแต่เสียอยู่อย่างเดียวคือเรื่องเงินๆทองๆเขาเป็นคนประหยัดมากคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องนี้ ประจวบกับแฟนเก่าติดต่อกลับมาเราก็เลยบอกแฟนคนใหม่ว่าขอห่างกันสักพักนะ มีบางอย่างที่เรายังเข้ากันไม่ได้ แต่เราก็บอกเขาไปตรงๆนะว่าเรื่องอะไร เรารู้ว่าเขาเสียใจเหมือนกัน แต่ใจเราน่ะมันยังรักคนเก่าอยู่และคนเก่าเขาก็เหมือนอยากจะกลับมาดีด้วย เจ้าของกระทู้เห็นแก่ตัวค่ะ รู้ตัวดี จะทำอย่างไรดีคะ คนเก่าก็รัก คนใหม่ก็ดี

 

คำโบราณสอนไว้ว่าช้าๆได้พร้าเล่มงามยังใช้ได้เสมอ..ในสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงที่จะออกมาทางลบ...ท่านจขกท จึงควรให้เวลาตนในการพิสูจน์ เพื่อการตกลงใจที่จะไม่กลายเป็นทางเลือกที่ผิด

..พิจารณาว่า คนรักเก่าที่หนีหายไปนั้นจะไม่สนุกในการหายตัวไปอีกอย่างที่เึคยทำมา ทิ้งให้ท่านหดหู่จนถึงกับตามไปง้องอนแต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับที่ดี ..ดูเหมือนว่าท่านจขกท เลือกแล้วกว่า๘๐%ที่ไปข้างแฟนเก่า ท่านก็พึงเจรจาหาข้อตกลงกันให้ได้ว่าควรจะลงเอยกันด้วยการสมรสกันตามขนบประเพณีที่ดีงามโดยมีญาติผู้ใหญ่สนับสนุนรับทราบ ข้อนี้ย่อม เป็นการป้องกันตนจากการเป็นเพียงเครื่องบำเรอที่ชายอาศัยเสพแล้วทิ้งไปตามใจชอบอันเป็นบาปเวรภัยแก่ตนในภายหน้าเพราะทำให้หญิงเสียหายไร้เกียรติโดยอาการนั้น..หรือ เขายินดีจริงใจให้เกียรติ นำท่านไปแนะนำแก่ตระกูลหมู่ญาติ นี่ก็เป็นสิ่งแสดงความสำคัญที่เขามีในท่าน

หากชายนั้นลังเลปฏิเสธความรับผิดชอบ ไม่คิดแนะนำท่านให้ญาติพี่น้องรู้จัก ท่านจขกพึงทราบว่า ชายนี้ไม่ได้เห็นคุณค่าในตัวท่าน และไม่มีสำนึกที่ดีมีความรับผิดชอบ ความรักอันซื่อสัตย์ของท่าน..อย่างที่ควร ท่านจะวางใจมอบชีวิตไว้กับความไม่แน่นอนได้หรือ?.


ส่วนชายใหม่ที่ท่านว่าดีหมดแต่ขี้เหนียวนั้น ท่านพึงทราบว่า การอยู่กับคนตระหนี่เช่นนี้ เป็นทางมาของความอึดอัดขัดเคืองมาก แต่ ท่านพึงพิจารณาตามจริงว่า เขาขี้เหนียวจริง หรือเราเองมีนิสสัย"มือเติบ" เพราะคนส่วนมากมักเพ่งเล็งเห็นได้แต่โทษของคนอื่น ความผิดปรกติของตนมักมองไม่เห็น จึงต้องตรวจตนเองอย่างจริงใจและซื่อตรง ท่านไม่ต้องนำความจริงมาบอกกล่าวใครๆในที่นี้ แต่นำไปพิจารณาประกอบการเลือกของท่านก็พอ..หรือท่านอาจถามตนเองว่า หากเขาเป็นเจ้าบุญทุ่ม ใจกว้างให้ได้ไม่อั้น สุรุ่ยสุร่ายตลอดเวลา ท่านจะชอบใจในพฤติกรรมนั้นหรือเปล่า หากต่อไปต้องลงเอยกับคนเช่นนี้จะมีอะไรเหลือไว้ในยามชราบ้างใหม..อะไรทำนองนี้นะครับ..นี่เป็นแนวทางพิจารรอบด้านที่ควรคิดถึง..


ว่ากันตามจริงการหาคนที่บริบูรณ์๑๐๐%อย่างใจหวังนั้น เหมือนการเสาะหาหนวดเต่าเขากระต่าย คงตายก่อนที่จะได้เจอทีเดียว ดังนั้นพิจารณาข้อดีและเสียที่ตนยอมรับได้ก็พอแล้ว ขอให้พบข้อเลือกที่ดีด้วยปัญญา ไม่เลือกด้วยตัณหาครับ

 

การตัดสินใจยังไงมันขึ้นกับแต่ละคน ถ้าเราถือใจเป็นใหญ่เหนือเหตุผล เหนือความผิด-ถูก เหนือทุกอย่าง ก็จะตัดสินใจแบบหนึ่ง ถ้าเราถือเหตุผล ควร-ไม่ควร เหนือทุกอย่างก็จะตัดสินใจไปอีกแบบแต่ละคนต่างกัน ถ้่าอยากตัดสินใจได้ถูกต้องก็ต้องรู้จักตัวเองให้ดีก่อน ว่าเราเป็นใคร แท้จริงเป็นอย่างไร การที่จะรู่ได้ก็ต้องถามตัวเองบ่อยๆ ว่าเราเป็นใคร เราอยากทำอะไรในเหตุการณ์นี้ เราจะตัดสินใจอย่างไรในเหตุการณ์นี้ รู้จักตัวเองก่อน แล้วเราจะตัดสินใจเรื่องต่างๆ ไม่ยากเลย ที่ตัดสินใจยากนักเพราะมัวแต่ลังเลว่าทางที่เราเลือกเป็นทางที่ดีที่สุดไหม ลังเลว่าเป็นทางที่สั้นที่สุดไหม ลังเลว่าทางที่เราเลือกจะนำมาซึ่งสิ่งที่เราต้องการได้หรือเปล่า สิ่งเหล่านี้เรามักจะรู้ไม่ได้หรอก ทางที่ดีกว่าคือเลือกอย่างมีสติ เลือกทางที่เหมาะกับเราที่สุดและสามารถรับกับผลที่ตามมาด้วย

 

คุณริมกกยังรักคนเก่าอยู่แต่ถ้าว่าด้วยเหตุผลคุณสมบัติอื่นๆ คนหลังน่าจะดีกว่าแต่คุณไม่ได้รัก

การเลือกของแต่ละคนก็มีเหตุผลแตกต่างกันไป เช่น ถ้าคำนึงถึงความรู้สึกของพ่อแม่ ญาติพี่น้อง สังคม เพื่อนฝูง เราก็จะเลือกคนที่ดูดีมีหลักฐาน เลือกแล้วก็ควรจะอยู่กันไปให้ตลอดหรือยาวนานที่สุด แต่มันก็เป็นแค่จุดเริ่มต้น ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น การวางตัวของเรา การดูแลเอาใจใส่ช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ อย่าไปหวังพึ่งพิงใคร ต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง บางคนทำตัวดีมาตลอด แต่อาจจะมาเสียที่หลังก็มี

หรือบางคนทำผิดมาเยอะจนเบื่อและไม่ออกนอกลู่นอกทางอีกก็เป็นได้ แต่เราควรจะสืบให้แน่ใจว่า อีกฝ่ายไม่มีคนอื่น ถ้ามีครอบครัวแล้วก็ให้ตัดใจทิ้งไปเลย

เลือกอะไรแล้วก็ต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้น และปรับปรุงแก้ไข ประสบการณ์จะสอนเรา
แต่ก็ไม่ควรประมาท

 

จะเลือกใครก็เอาเถอะ
แต่ให้พ่อแม่เขาอนุญาตก่อน

 

เรื่องความรักเป็นเรื่องที่อธิบายยาก
คนใหม่ไม่มีข้อเสีย เรื่องประหยัดแอนคิดว่าดีเสียอีก
เพื่ออนาคตวันข้างหน้า ที่ได้คู่ครองแบบนี้ แต่อย่างว่าล่ะ
บุญกรรมคนเราไม่เหมือนกัน บางคนแค่ผ่านมาเพียงแค่ผ่าน
แต่บางคนเป็นคู่เวรคู่กรรม แล้วทำไมคนเก่าถึงจะกลับมาล่ะค่ะ
ลองถามเค้าดูว่าถ้ากลับไปคบกันครั้งนี้ จะพาไปให้ผู้ใหญ่รับรู้มั้ย
ทีนี้อยู่ที่การตัดสินใจของคุณริมกก ล่ะค่ะ ขอให้พระคุ้มครองน้ะค้ะ ^_^