กรรมที่พ่อแม่ ก่อ จะตกถึงลูดรึเปล่่า

1.หากครอบครัวใด พ่อแม่ เป็นผู้ทำบาป เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว เงินที่ได้มาจากการค้าขายเนื้อ สัตว์หรือการฆ่าสัตว์ จะส่งผลเป็นกรรมตกถึงลูกรึเปล่่า
2.พ่อเป็นเจ้าชู้มีเมียหลายคน แม่เปิดรีสอท(คล้ายกับม่่านรูด) สิ่งเหล่่านี้ ล้วนเป็นกรรม กรรมที่พ่อแม่เป็นคนก่อ จะตกถึงลูกรึเปล่าคะ
3.ทั้งพ่อและแม่ ตกอยู่ในกิเลส และตัณหากามอารมเป็นอย่างมาก กรรมนี้จะตกถึงลูก รึเปล่าคะ

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ^^

 

ยายหนูกัญญานัท
ถือเป็นฤกษ์ดีที่จะตอบ ในปีใหม่ไทย2556...แต่จะถูกหรือไม่ให้ใช้ปัญญาพินิจพิจารณาหรือสอบถามค้นคว้าต่อไป....
กฏแห่งกรรม คนเราเกิดจากกรรม
เมื่อเราเกิดมา นั่นเพราะพ่อแม่สร้างกรรม เราจึงเกิด(เพราะมีอดีตชาติวาสนาผูกพันกันมาก่อน จึงมาเกิดร่วมกัน)
ทีนี้กรรมดีกรรมชั่วที่พ่อแม่ ตัวเราทำหลังจากนั้น คือ กรรมปัจจุบัน...
ถ้าพ่อแม่ทำกรรมดี พ่อแม่ได้ ลูกก็ได้อานิสงค์ด้วย
ถ้าพ่อแม่ทำกรรมไม่ดี พ่อแม่ได้ ลูกก็ได้อานิสงค์ด้วย
ผลของกรรมดีกรรมชั่วในปัจจุบันชาติ จะส่งผลอย่างไร ส่งผลเมื่อไหร่ ส่งผลอย่าไร อันไหนก่อนอันไหนหลัง ไม่มีใครรู้...และอาจผสมกรรมในอดีตชาติเข้าไปด้วยก็ได้...
ดังนั้น ในหลักการของกฏแห่งกรรม ถ้าเราทำดี พ่อแม่ต้องไปนรก เราไปสวรรค์ในบั้นปลาย แต่ปัจจุบัน เราจะถูกหางเลข เช่น เป็นทุกข์ต่างๆของโลกมนุษย์ หรือเป็นสุขต่างๆได้เช่นกัน.
...

 

ก่อนอื่นมาทำความเข้าใจกันก่อนว่า"กรรม"คืออะไร?..เกิดที่ใหน?..อย่างไร?

พระพุทธองค์ตรัสสอนว่ากรรมคืิอ "เจตนา".. ในการทำ พูด คิด

เจตนาีนั้นเกิดที่จิตของแต่ละคน ของใครของมัน ไม่อาจไปเกิดในจิตของคนอื่นได้..

เจตนาในการทำ พูด คิด "ดี" เรียกว่า บุญหรือกุศล เจตนาในการทำ พูด คิด "ชั่ว"เรียกว่าบาปหรืออกุศล

เมื่อเจตนา"เกิดในจิตของตนๆ" ผลจึง"ปรากฏเฉพาะแก่ตน"เท่านั้น ไม่เเพร่ระบาดไปยังคนอื่นได้้เลย


แต่บุญบาปของบุคคลหนึ่ง ย่อมเป็น"ปัจจัย"หรือเหตุใกล้ ชักจูงกระตุ้นให้ผลกรรมหรือวิบากของบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องกันให้มาส่งผลได้..ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า...


ภิกษุทั้งหลาย ! สัตว์ทั้งหลาย
เป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
เป็นทายาทแห่งกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กระทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม
จักเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น.
------------------------
(บาลี) ทสก. อํ. ๒๔/๓๑๑/๑๙๓.



ดังนั้น แม้การที่ลูกจะได้เกิดมาในตระกูลพ่อแม่เช่นใดก็ด้วย"กรรม"ของลูกที่เป็นตัวจัดสรรค์ให้มาร่วมวงศ์พงศ์พันธุ์กับพ่อแม่ที่มีกรรมสอดคล้องทำนองเดียวกันนั่นเอง..

จึงตอบคำถามที่ยกมาทั้งหมดได้ว่า บาปที่พ่อแม่ทำไว้ ย่อม"ไม่ตกถึง"ลูก แต่มีส่วนสามารถเป็น"ปัจจัย"กระตุ้นวิบากเก่าของกรรมเก่าที่ลูกทำไว้ให้มาส่งผลแก่ลูกได้...


ยกตัวอย่าง...พ่อแม่ เป็นผู้ทำบาป เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว เงินที่ได้มาจากการค้าขายเนื้อ สัตว์หรือการฆ่าสัตว์ ร่ำรวย ลูกใช้เงินได้ไม่อั้น เขาอาจซื้อรถขับไปเที่ยวเตร่เฮฮา วันหนึ่งเมาขับ ชนเสาไฟฟ้าตายด้วยอายุเพียง๒๐ปี หรือไปเมาในผับ ที่ไฟไหม้ครอกตายทั้งผับ หรือไปตีรันฟันแทงตามสถานบันเทิง ถูกแทงตายหรือพิการฯลฯ....



การเข้าใจผิดว่ากรรมทำแทนกันได้เป็น"ความเห็นผิด"(มิจฉาทิฏฐิ)ที่ควรแก้ไข มิฉะนั้นจะตกไปจากพระพุทธศาสนา มีแต่เข้าถึงลัทธินอกศาสนาเสื่อมโดยประการเดียวครับ...

 

กรรม คือ การกระทำ ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว เป็นบุญหรือเป็นบาป ผู้กระทำจะต้องได้รับผลกรรมนั้นอย่างแน่นอน จะช้าหรือเร็ว จะหนักหรือเบาเท่านั้นเอง

มีการยกตัวอย่างกรรมตกทอดในหลักกรรมและการเวียนว่ายตายเกิด โดยอ.วศิน อินทสระ
นอกจากกรรมส่วนบุคคลแล้ว ยังมีกรรมของครอบครัว พ่อทำยังตกถึงลูกด้วย เนื่องจาก...
... ๑. กรรมจัดสรรให้วิญญาณที่ทำกรรมแบบเดียวกันมาเกิดเป็นลูก ๒. กรรมที่รุนแรงหาโอกาสลงโทษผู้ทำคือบิดา แต่ไม่มีโอกาสจึงไปทำกับลูกแทนเพื่อให้บิดาทรมานใจแสนสาหัส เช่นบิดาตัดมือลิงเพราะทำของมีค่าเสียหาย ขณะนั้นภรรยากำลังตั้งครรภ์ พอคลอดบุตร บุตรนั้นมือขาดข้างเดียวกับมือลิงที่ถูกทำร้าย โดยพ่อแม่ไม่มีปัญหาทางพันธุกรรมแต่อย่างใด กรรมใดที่บุคคลทำแล้วทรมานผู้อื่น สัตว์อื่นแสนสาหัสด้วยความโกรธแค้น จะให้ผลรวดเร็ว

คนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน เมื่อคนใดคนหนึ่งทำดี ทำชั่ว ย่อมส่งผลกรรมถึงกันได้ พ่อแม่มีชื่อเสียงลูกก็พลอยมีชื่อเสียงไปด้วย เมื่อลูกยากจน พ่อแม่ก็พลอยเดือดร้อนด้วย

ทำนองเดียวกันยังมีกรรมของหมู่คณะ สถาบัน หน่วยงาน มีสัมพันธ์ทางชื่อเสียง เกียรติยศ ก็ย่อมมีผลถึงชื่อเสียงเกียรติยศของเราด้วย หรือกรรมของชาติ ทำนองเดียวกันคนคนเดียวอาจทำประโยชน์หรือเป็นภัยทำลายชาติได้ หรือมนุษย์ทำกรรมเหมือน ๆ กันผลรวมของกรรมบันดาลให้ธรรมชาติลงโทษ เกิดภัยพิบัติต่าง ๆ ผู้ไม่ทำก็เดือดร้อนด้วย หลาย ๆ ชาติเดือดร้อน โลกก็เดือดร้อนไปด้วย อย่างที่เห็นภัยทางธรรมชาติและเศรษฐกิจที่ทำให้เดือดร้อนกันทั่วโลก

เพราะฉะนั้นจะทำสิ่งใดโปรดคิดให้ถ้วนถี่ เพราะกรรมย่อมส่งผลอย่างแน่นอนในไม่ช้า
เจ้ากรรมก็คือสิ่งที่เราทำไว้ นายเวรก็คือสิ่งที่เราทำไว้ให้ผล.... เป็นเช่นนั้นแล

 

กรรมใครกรรมมัน.. ส่วนที่ลูกได้รับผลกรรมนั้น ลูกก็ต้องเคยทำกรรมมา แล้วกรรมจัดสรรให้ได้มาเกิดในครอบครัวที่มีสิ่งแวดล้อมแบบนั้น ได้รับผลแบบนั้น...
.
ไม่ใช่ว่าลูกไม่เคยทำกรรมที่ส่งผลแบบนั้น แล้วอยู่ดีๆพ่อแม่ทำแล้วลูกซวย ไม่ใช่
.
ไม่มีกฏแห่งความซวย แต่เป็นเพราะลูกก็เคยทำกรรมแบบนั้น แล้วโดนจัดสรร มาอยู่
.
ในครอบครัวแบบนี้ จึงเป็นเหมือนกรรมเป็นเผ่าพันธ์ กรรมเป็นแดนเกิด กรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

 

กรรมกำหนด กรรมจัดสรร พ่อแม่ทำกรรมสิ่งใดไว้ หากลูกมีบุญไม่มากพอกรรมนั้นย่อมตกถึงทายาทอันเป็นกำเนิด เชื่อค่ะว่าเป็นเช่นนั้นจริง

 

พระบรมศาสดาได้ตรัสเกี่ยวกับเรื่องกรรมไว้แล้ว

กรรม เหตุของกรรม และวิธีดับกรรม

ปัญหา กรรมคืออะไร อะไรเป็นเหตุของกรรม จะดับกรรมได้ดีโดยวิธีใด ?

พุทธดำรัส ตอบ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวเจตนาว่าเป็นกรรมบุคคลคิดแล้วจึงกระทำกรรมด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ก็เหตุเกิดแห่งกรรมเป็นไฉนคือผัสสะ (การกระทบกันระหว่างตากับรูป หูกับเสียง เป็นต้น) เป็นเหตุเกิดแห่งกรรม ก็ความต่างแห่งกรรมเป็นไฉน คือกรรมที่ให้วิบากในนรกก็มี ทำให้วิบากในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉานก็มี ที่ให้วิบากในเปรตวิสัยก็มี ที่ให้วิบากในมนุษยโลกก็มี ที่ให้วิบากในเทวโลกก็มี นี้เรียกว่าความต่างแห่งกรรม
“ก็วิบากแห่งกรรมเป็นไฉน คือ เราย่อมกล่าววิบากแห่งกรรม ว่ามี ๓ ประการ คือ กรรมที่ให้ผลในปัจจุบัน ๑ กรรมที่ให้ผลในภพที่เกิด ๑ กรรมที่ให้ผลในภพต่อ ๆ ไป ๑ นี้เรียกว่า วิบากแห่งกรรม
“ความดับแห่งกรรมเป็นไฉน คือ ความดับแห่งกรรมย่อมเกิดขึ้นเพราะความดับแห่งผัสสะ อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ประการนี้แล คือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ... สัมมาสติ สัมมาสมาธิ เป็นปฏิปทาให้ถึงความดับแห่งกรรม
“ก็เมื่อใด อริยสาวกย่อมทราบชัด กรรม เหตุเกิดแห่งกรรม ความต่างแห่งกรรม วิบากแห่งกรรม ความดับแห่งกรรม ปฏิปทาที่ให้ถึงความดับแห่งกรรมอย่างนี้ ๆ เมื่อนั้น อริยสาวกนั้นย่อมทราบชัดพรหมจรรย์ อันเป็นไปในส่วนแห่งความชำแรกกิเลสเป็นที่ดับกรรมนี้”

นิพเพธิกสูตร ฉ. อํ. (๓๓๔)
ตบ. ๒๒ : ๔๖๔-๔๖๕ ตท. ๒๒ : ๔๒๒-๔๒๓
ตอ. G.S. III : ๒๙๔

 

catt24 แจ่ม มากกกค่ะ ท่าน ddman

 

เอาง่ายๆนะครับ บุพกรรมที่ทำให้คุณมาเกิดในครอบครัวนี้ ก็เพราะคุณมีกรรมคล้ายๆกับพ่อ-แม่คุณ หรือเกี่ยวเนื่องกรรมกัน อย่ากล่าวโทษว่าพ่อแม่นะครับ

 

ถึงสิครับ ภาษาพระเรียกว่า กรรมพันธุ กรรมทายาท โยงใยกันน่่ากลัว บรื๋อ...
เล่าให้ฟังครับมีครอบครัวหนึ่งครับ
พ่อแม่มีอันจะกินมีทรัพย์สินเงินทอง มากกว่าคนอื่นๆในละแวกนั้น แกทำมาค้าขายครับ
เวลาไปซื้อของมาขายแกก็แอบโกง บางทีก็ไปขูดเลือดขูดเนื้อชาวนาชาวไร่แบบพวกพ่อค้าคนกลางอะครับ เงินทองที่ได้มาก็เอามาซื้อของกินของใช้ให้ลูกๆอย่างฟุ่มเฟือย อวดหน้าอวดตาคนละแวกนั้น สุดท้ายกรรมค่อยๆตามมาถึง ทรัพย์สินที่แกรีดไถมาค่อยๆหมด แถมโดนคดีความ เมียตาย ลูกตาย บ้านแตกสาแหรกขาด ลูกหลานกระจัดกระจาย
ผมเห็นลุงคนนี้น่าสงสารมาก ผมก็เลยถามแกคุยกับแกว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงแกเลยปรับทุกข์เล่าสู่กันฟังครับ

 

๑ การทำบาปของใคร ก็ของคนนั้นนะ นอกเสียจากว่าใครจะมีความยินดีในการทำบาปนั้นๆ ก็ย่อมได้รับผลบาปนั้นด้วย
เรื่องลูกที่ถามมา ถ้าลูกไม่ได้ยินดีในการฆ่าสัตว์ ลูกก็ไม่ได้มีบาปกรรมอะไร
แต่การที่เราเห็นลูกคนนั้นคนนี้ได้รับกรรม เราก็คิดว่าเป็นกรรมสืบสายเลือด
แต่จริงๆแล้ว การที่คนเราจะมาเกิดที่ตระกูลไหน ก็เนื่องด้วยกรรมที่ทำมาแต่อดีตชาติ
อย่างเช่น บ้านโดนไฟไหม้ พ่อแม่ลูกก็รับกรรมเหมือนกันหมด
นี่เป็นเพราะเขาต่างมีกรรมที่บ้านจะต้องโดนไฟไหม้เหมือนกัน
เรื่องกรรมเป็นเรื่องละเอียด บุคคลทั่วไปไม่ควรไปนึกถึงมันมากนัก
คิดแล้วก็ปวดหัว เราไม่สามารถตามไปดูใครต่อใครได้ทุกภพทุกชาติ

๒ เหมือนข้อ ๑ ถ้าลูกไม่ได้ยินดีในกรรมนั้นๆ ลูกก็ไม่ต้องรับผลของกรรม
แต่ที่ลูกอาจจะได้รับกรรมบางอย่าง จนทำให้เราคิดว่าเขาได้รับกรรมเพราะพ่อแม่
ก็เพราะว่าในอดีตชาตินานมาแล้วเขาเคยได้ทำบาปกรรมนั้นๆเอาไว้
ผลกรรมก็ส่งผล

๓ คนทุกคนก็มีกิเลสกันทั้งนั้นครับ ไม่ต้องคิดมากเลยในข้อนี้

 

ถามง่ายๆ พ่อแม่สร้างบ้าน แล้วลูกได้อยู่ในบ้านด้วยมั้ย ตอบได้หมดแล้ว