นั่งสมาธิแล้วได้ยินเสียง

ประมาณเวลา สองทุ่มของทุกๆวัน ที่บ้านผมมีห้องพระ ผมไหว้พระสวดมนต์แล้ว อธิษฐานจิตนั่งสมาธิ ภาวนาพุทโธ (ผมเคยไปนั่งสวดมนต์ในโบสถ์ร่วมกับอุบาสก อุบสิกา บ้างบางครั้งไม่บ่อย และสนใจการนั่งสมาธิ จึงซื้อหนังสือมาอ่านแล้วลองปฏิบัติดู) ใช้เวลานั่งอยู่หลายเดือนตอนนั้นผมอายุราว ๓๑ ปี ฝึก จนกระทั่งจิตรสงบนิ่ง มันลึกยังไงผมบอกไม่ถูก สักพักนึง ได้ยินเสียงเหมือนมีคนถือไม้เท้าเดินมาทางผมแล้วทะลุผ่านตัวผมไปทางด้านหลังแต่ผมก็ไม่สนใจ บางครั้ง เหมือนมีคนมานั่งคุกเข่าข้าง.ๆผม ยื่นหน้ามาหัวเราะ ฮึ.ฮึ.ฮึ.ที่หู..แล้วตะโกนใส่ ..เสียงดังชัดมาก..ผมตกใจสะดุ้ง จนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นตึบๆ ลืมตาเหงื่อแตก แล้วก็ไม่นั่งอีกเลย หลายปี ผมขอเรียนถามท่านผู้รู้ กรุณาให้ความกระจ่างในเรื่องนี้กับผมด้วยครับ เพื่อความเข้าใจ

 

แสดงว่า ท่านนั่งได้ ระดับอุปจารสมาธิแล้ว

 

ก็ไม่มีอะไร คงแค่มาแหย่ๆดูว่ากำลังใจดีมั้ย
แสดงว่าทำดีแล้ว ถ้ายังไม่ดีเขาไม่มา

ได้ยินมาว่า สมาธิอยู่ฟากตาย นั่นคือ ถ้าไม่กลัวตายจะสำเร็จได้ดีได้เร็ว
ถ้ากลัวตาย ทำไปกี่ชาติก็ไม่ได้

 

เมื่อภาวนาจนจิตเป็นสมาธิแล้ว เบื้องต้นจะเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ฯลฯ สารพัด ตามธรรมดาของมัน ดังนั้น เห็นก็ดี ได้ยินเป็นต้นก็ตาม พึงกำหนดสิ่งที่ได้ ได้ยินนั้นๆด้วย เมื่อกำหนดรู้เท่าทันสภาวะนั้นๆแต่ละขณะแล้ว จิตก็ไม่ติดตันชะงักอยู่อย่างนี้

Wunjun Group

 

เป็นนิมิตร...ที่อยู่ในสภาวะ....อุุปจารสมาธิ....ยังไม่ถึง...ฌาน......