ครูบากฤษดา วัดสันพระเจ้าแดง ลำพูน พระผู้เมตตาไม่มีประมาณ.........

สาธุครับ

 

ครับ จริงๆก็มีที่ออกให้บูชาน่ะครับ แต่ก็นานแล้วครับพระหายไปจากวงการเลยครับคนที่รู้ไล่ตามเก็บหมดเลยครับ ท่านกดเองทั้งหมด สร้างอยู่สองวาระด้วยกันครับ วาระแรกๆจะลงรักลงชาดปิดทองทุกๆองค์ครับ ส่วนวาระที่ 2 นั้นไม่ทาชาด ทารักและมีทั้งปิดทองและไม่ปิดทองครับ ทั้ง2 วาระส่วนมากเป็นพิมพ์รูปเหมือนครูบาเจ้าศรีวิชัยครับ แต่ก็มีพิมพ์อื่นแต่น้อยมากๆครับ เดี๋ยวมีโอกาสจะนำรูปมาลงเพื่อไว้เป็นข้อมูลสืบไปครับ. แต่วาระแรกมีพิเศษคือ มีพระรอดเกษาครูบาเจ้าศรีวิชัย(ออกที่วัดล้านตอง)ของผ้าขาวดวงตามอบ บรรจุฝังอยู่ด้านหลังทุกๆองค์น่ะครับครูบาท่านนำมาบรรจุเองทั้งหมดและเอาเกษาที่ท่านมีบรรจุเข้าไปในนั้นอีกเท่ากับว่า พุทธคุณสองเท่าครับ

 

ผมเคยเห็นพระรุ่นนี้อยู่ 2-3 องค์ ก็ยังสับสนเรื่องข้อมูล
ได้ทราบข้อมูลแบบนี้ เป็นประโยชน์มากๆครับ

 

ฝากข่าวถึงคุณแกงส้ม วันนี้ผมส่งพัสดุไปให้แล้วรอรับด้วยนะครับ EK013561225TH
ถ้าได้รับแล้วช่วยถ่ายรูปมาให้ดูหน่อยนะครับ อยากรู้เหมือนกัน สงสัยจะอธิฐานขออะไรครูบาหรือเปล่าครับ อิอิอิ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ...... ถ้าได้รับแล้วจะนำมาให้ชมบารมีครับ พออ่านข้อความพี่กวางคำแล้ว ขนลุกทั้งตัวเลยครับ........ ดีใจหาประมาณมิได้

 

อยากมีวาสนาอย่างนี้บ้างจังเลยครับ

 

ประสบการณ์จากเวปครูบาคัดลอกนำมาถ่ายทอดครับ

ก่อนอื่นผมขอเถ้าความก่อนนะครับ ในราตรีของวันที่ 5 ธันวาคม 2553 ลูกศิษย์นำหนังสือดังเล่มหนึ่งมาโดยมีรูปพระรามะมาให้ท่านดูซึ่งได้มาจากวัดจีนในฮ่องกงมาให้ท่านดู แล้วครูบาท่านก็หยิบหนังสือขึ้นมาดู แล้วครูบาท่านก็นิ่งสักพักหนึ่ง แล้วท่านก็พูดขึ้นมาว่า มหารามะท่านนี้สำคัญทีเดียวได้ลักษณะแห่งผู้มีวาสนาบารมีที่สูงมากๆ ท่านเป็นพระมหาโพธิสัตว์อันมีมาแต่โบราณกาลที่ไกลพ้นหวลกลับชาติมาเกิดอีกเพื่อมาสงเคราะห์เหล่ามวลสัพพะสัตว์ในแดนมหาญาณและต่อไปพระรามะท่านนี้จะเป็นองค์ที่สำคัญมากๆและจักได้ขึ้นเป็น ...... ในแดนธิเบตท่านมีปัญญาเป็นเลิศมีบริวารมากๆๆที่เดียวน่ะ
แล้วท่านเป็นพระโพธิสัตว์ท่านใดจุติครับ(ศิษย์ถามครูบา) ครูบาท่านเมตตาบอกให้ศิษย์ว่า ท่านคือ มันซูผ่อสัก(มัชชุศรีโพธิสัตว์) หนึ่งในสี่มหาโพธิสัตว์ใหญ่ที่ธิเบตนับถือน่ะ มี กวนอิมผ่อสัก มันซูผ่อสัก โปเหยี่ยนผ่อสัก ตรีจองผ่อสัก และแล้วครูบาท่านกับนิ่งไป จนมาอีกวันหนึ่งคือ วันที่ 6 ธันวาคม 2553 เวลาบ่ายแก่ ในกลางเมืองหยุนหลอง(ฮ่องกง) ครูบาท่านมาที่พักชั่วคราวเพื่อมาพบปะลูกศิษย์เหมือนดั่งเคยวันนั่นแขกมารอเข้าพบครูบาจนล้นที่พักบ้างก็รอทำสังฆทานมากมายไปหมด จนแทบไม่มีที่จะยืนกันเลย และแล้วก็มีลูกศิษย์ของครูบาท่านหนึ่ง ชื่อ โจอี้ ชึ่งดูและรับลองแขกที่มาอยู่ ก็เหลียวไปเห็นจีวรแดงคล้ายพระนั่งอยู่ในรถหน้าที่พักถามใครก็ไม่มีใครรู้ว่าท่านมาตั้งแต่เมื่อไรและหาใครเพราะท่านเหมือนกับรออะไรสักอย่างหนึ่ง ก็เลยให้นายตำรวจใหญ่ศิษย์เอกครูบาลองเข้าไปถามท่านดูว่า อย่างไร และแล้วนายตำรวจของเราก็เข้าไปดูใกล้เหมือนจะเคยเห็นที่ไหนคุ้ยๆตามากๆ ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า ท่านคืนพระรามะใหญ่แห่งแดนธิเบตที่ระลึกชาติได้รูปที่อยู่ในหนังสือเมื่อคืนนี้เอง จึงถือโอกาศนมัสการท่านแล้วถามพระมหาราะมะว่า ท่านมานี่ด้วยธุระใด พระมหารามะก็ตอบว่า วันนี้คนมากดีน่ะเรามาหาอาจารย์ของเธอที่อยู่ข้างบนน่ะ เท่านั้นแหละครับ คุณตำรวจเราวิ่งติดจรวจเลยครัยขึ้นไปบนชั้นสองขึ้นไปกราบเรียนครูบาด้วยอาการที่สั่นและตกใจ แล้วพูดขึ้นว่า อาจารย์ครับมหารามะที่อยู่ในหนังสือเมื่อคืนนี้มารอพบท่านอยู่หน้าที่พักครับ ครูบาท่านก็นิ่งสักพัก ท่านก็ขอตัวกับแขกแล้วลงไป(ครูบาท่านไม่ใส่ลองเท้า) ก้าวแรกที่ท่านเดินออกจากประตู รามะท่านก็ลงจากรถต่างคนก็ต่างเดินเข้าหากัน แล้วท่านทั้งสองก็ยืนคารวะกันโดยที่ครูบาเราไหว้ก่อนพระมหารามะท่านก็ใช้มือรับไหว้ครูบาเราแล้วท่านทั้งสองก็โค้งโดยใช้ศรีษะชนกันเป็นการคารวะซึ่งกันและกัน ประมานหนึ่งนาที มาถึงตอนนี้ คณะศิษย์และมหาชนทั้งหลายต่างมีน้ำตาซึมออกมากันแทบทุกคน และคนก็เริ่มมามุงดูกันมากขึ้นเพราะเป็นถนนใจกลางเมือง สักพักเดียวมหารามะและครูบาก็ลากันครับ ครูบาท่านก็ขอตัวขึ้นที่พักรามะท่านก็ขึ้นรถกลับโดยมีคณะติดตามอีกสามคัน สุดยอดมากๆครับสาธุ ทุกๆคนแปลกใจกันมาก ว่า รามะกับครูบาไม่เคยเห็นหน้าและรู้จักกัน และที่แปลกไปกว่านั้น รามะท่านรู้ได้อย่างไรว่าครูบาท่านพักอยู่ตรงไหน ถนนอะไร ตรอกซอยไหน มุมไหนของฮอ่งกง แต่ท่านกลับมาถูกโดยไม่ต้องถามทางใครเลย นำขบวนมาเลย และวันนั้นจะเป็นคณะประชาชนตกใจหรือเปล่าก็ไม่ทราบไม่มีใครถ่ายรูปสักภาพเลยหรือเป็นเพราะพลังอำนาจบางอย่างก็มิทราบที่ไม่ให้ถ่ายรูป เพราะมหารามะท่านนี้ไม่ปรากฏตัวบ่อยน้อยๆคนที่จักได้เห็น และเข้าพบไม่ง่ายๆ สุดบรรยายครับ มีลูกศิษย์ถามครูบาว่า รามะรู้ได้อย่างไรว่าครูบาอยู่ที่นี้ ครูบาท่านบอกกับลูกศิษย์ว่า มหารามะท่านนี้มีทรงฌาณที่สูงมากๆน่ะไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่ท่านจะไม่รู้น่ะ และผมก็พึ่งรู้มาว่า การที่รามะเอาศรีษะชนกันคือต้องมีบารมีในระดับเดียวกันเท่านั้นน่ะครับ แต่ถ้าท่านใดท่านหนื่งบารมีลองลงมาองค์ที่สูงกว่าจะใช้ผ้าคล้องให้เท่านั้นแหละครับ ส้าธุอนุโมธามิ

 

ครูบาของเราเคยกล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า ''''' ขึ้นชื่อว่าพระมหาโพธิสัตว์แต่ละพระองค์ท่านขยันลงมาเกิด พระมหาโพธิสัตว์องค์พิเศษๆกำลังท่านสูงก็ไม่ลงมาก็มีแต่ก็อยู่โปรดในอีกแดนหนึ่งภพหนึ่งน่ะ ขึ้นชื่อว่าบาระมีพระโพธิสัตว์บางพระองค์สูงกว่าพระอรหันต์ไปหลายๆเท่าทีเดียว แต่ความละเอียดแห่งจิตวิปัสสนากิเลสประหารยังอ่อนกว่าพระอรหันต์ที่หมดเชื้อเกิดแล้วน่ะ พระโพธิสัตว์ยังไม่ละเอียดหมดเชื้อขนาดนั้นน่ะจะว่าไปจิตท่านเทียบเคียงดั่งพระอนาคามีพระมหาโพธิสัตว์ที่สูงๆเก่งๆน่ะ ทำซ้ำๆเดิมๆอยู่นั้นจนรู้เห็นแล้วรู้เห็นเล่า บาระมีท่านเลยกล้าแกร่งน่ะบางครั้งบางชาติท่านจุติสิ่งเหล่าอันเป็นของเก่าท่านย่อมติดตัวมาตามรักษาเพิ่มทวีมากๆขึ่นตลอดไปไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าท่านจะเข้าพระนิพพาน'''

 

เห็นแล้วใจบ่ดี ตาแดงหมดละครับ ร้อนวูบวาบ

 

วันนี้ของมงคลที่ท่านครูบาเมตตามอบให้มา มาถึงแล้ว พอได้เห็นขนลุกทั้งตัว น้ำตาเล็ดเลยครับ

 

สุดยอดครับ สาธุๆๆ
ดีใจด้วยครับ

 

ดีใจด้วยนะครับ

 

ดีใจด้วยครับ

 

ยินดีกับพี่เอท ด้วยนะครับ สุดยอดประสบการณ์การอธิษฐานจริงๆ

 

ดีใจด้วยนะครับ สุดยอดเลย

 

ดีใจด้วยนะครับ พี่ เอท สุดยอดมากๆๆครับ

 

มาเล่าประสบการณ์ เมื่อเพื่อนของพี่ชายได้พบครูบาฯครั้งแรก
เหตุการณ์เกิดขึ้นไม่กี่เดือนมานี้เองค่ะ

เริ่มจากพี่ชายของเตยเป็นผู้ที่เคารพและศรัทธาในครูบากฤษดามากๆ รวมถึงเตยด้วย
ที่จริงก็เริ่มมาจากหลวงปู่พิศดูที่เคารพ จึงทำให้พวกเราได้รู้จักพระโพธิสัตว์ที่มีบารมีสูงอย่างครูบาฯ
เราคุยกันว่า สักวันหนึ่ง เราจะขึ้นไปกราบครูบาฯที่ลำพูนกัน แต่มีเหตุปัจจัยมากมายที่โอกาสนี้ยังมาไม่ถึง
พี่ชายก็เล่าให้เพื่อนของพี่ฟังบ่อยๆถึงบารมีของครูบาฯท่านค่ะ
เนื่องจากเพื่อนของพี่ทำงานเป็นเซลขายของไปๆมาๆ ระหว่างกรุงเทพ-เชียงใหม่
เราก็เลยคิดว่า สักวันจะขอพึ่งพาให้เพื่อนพี่คนนี้พาพวกเราไปกราบครูบาฯที่วัดกัน เพราะเราคงไปกันไม่ถูก
เพื่อนพี่ก็ยินดี จึงขอไปกราบครูบาฯท่านที่วัดก่อน เพื่อเอาไว้จะได้พาพวกเราไปกราบท่านเมื่อโอกาสมาถึง
แต่โดยนิสัยส่วนตัวเพื่อนของพี่ชายคนนี้ เค้าเป็นคนที่ชอบลองของค่ะ
เห็นพี่ชายเล่าให้ฟังเยอะ ประมาณว่าก็ขอลองหน่อยละกัน

เข้าเรื่องเลยนะคะ เกริ่นมายาวมาก อิอิ
วันนั้นเพื่อนของพี่ขับรถไปที่วัดค่ะ และแวะจอดรถเข้าห้องน้ำที่วัด พอออกจากห้องน้ำมา ก็เจอครูบากฤษดาท่านมายืนยิ้มรออยู่ที่รถ เพื่อนพี่งงเล็กน้อย แต่ยังจำได้จากรูปที่พี่เคยให้ค่ะ จึงรู้ว่าเป็นครูบากฤษดา
เมื่อไปกุฏิท่าน เพื่อนพี่ก็ได้สนทนากับครูบาฯมากมาย

เพื่อนพี่ถามครูบาฯว่า ครูบาฯเกี่ยวข้องกับหลวงปู่พิศดูจริงหรือ?
ครูบาฯท่านพยักหน้า
เพื่อนพี่ก็เลยเล่าถึงสมัยที่หลวงปู่พิศดูท่านยังไม่ละสังขาร พ่อกับแม่ของเค้าก็เป็นศิษย์หลวงปู่พิศดู หลวงปู่เคยให้ตระกรุดของหลวงปู่กาหลงกับพ่อแม่เค้ามาด้วย
ครูบาฯบอกว่า ตระกรุดที่อยู่ในรถนะรึ
เพื่อนพี่ชายก็ยังไม่คิดอะไรนะคะ (เพราะจำไม่ได้ว่าตระกรุดนั้นอยู่ในรถ เค้าลืมไปแล้วด้วยซ้ำ มาทราบอีกทีภายหลังค่ะ ว่าตระกรุดนั้นอยู่ในรถจริงๆหลังจากที่ครูบาฯท่านทัก)
ก็ได้สนทนากันต่อ ครูบาฯท่านบอกว่า มีของดีอะไรให้เอาออกมา พระอุปคุตท่านจะเสร็จมา เดี๋ยวจะพรมน้ำมนต์ให้
เพื่อนพี่ก็นำพระออกมาทั้งหมดค่ะ ครูบาฯท่านก็พรมน้ำมนต์ให้จนเสร็จ ก็ถามต่อว่า แล้วยันต์ที่อยู่ด้านหลังนั่นด้วย ครูบาฯท่านพรมน้ำมนต์ให้ชุ่มเลย
เพื่อนพี่ชายเค้าอึ้งไปเลยค่ะ นึกในใจว่าท่านรู้ได้ยังไงว่าข้างหลังเค้าสักยันต์ ทั้งๆที่เค้าก็ใส่เสื้อผ้ามามิดชิด
หลังจากนั้นครูบาฯก็เมตตาให้พระหลวงปู่ทวดกับเพื่อนพี่มาค่ะ แล้วบอกให้เพื่อนพี่กลับได้แล้ว พระอุปคุตท่านเสร็จกลับแล้ว

เพื่อนพี่ก็มาเล่าให้พี่ชายฟัง
พี่ชายก็เลยขอพระหลวงปู่ทวด เพื่อนพี่หัวเราะ แล้วบอกว่า "เค้าให้มา"
เพื่อนพี่หวงเลยค่ะ บอกว่าเจอของจริงแล้ว

เตยก็ไม่แน่ใจนะคะว่าเล่าได้ครบถ้วนทั้งหมดรึเปล่า แต่ไม่ได้เล่าเกินจริงแน่นอนค่ะ
อยากบอกว่า ท่านทราบวาระจิตของเราจริงๆนะคะ ^^
สักวันเตยกับพี่ชายต้องหาโอกาสไปกราบท่านให้ได้ค่ะ

 

ดีใจด้วยครับพี่แกงส้ม อนุโมทนาครับ

 

ใช่ครับจริงอย่างที่คุณเตยบอก วาระจิตท่านแจ่มใสมากเลยครับ ผมเจอมากับตัวเองศรัทธราท่านมากครับ จิตท่านไวมากครับ

 

ที่จริงเพื่อนของพี่คนนี้ เตยก็เคยเล่าในกระทู้หลวงปู่พิศดูมาแล้วครั้งนึงค่ะ
ว่าพ่อกับแม่ของเค้า ได้รับวัตถุมงคลจากหลวงปู่พิศดูมาอย่างละ 2 ชุด
เพื่อนของพี่คนนี้ ไม่ได้เจอกับพี่มานานเป็นสิบปี แต่อยู่ๆก็มาบังเอิญเจอกัน แล้วก็ได้คุยกันถูกคอตามประสาเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันมานานมาก และได้พูดคุยกันถึงหลวงปู่พิศดูด้วย เพื่อนพี่ก็เลยให้วัตถุมงคลของหลวงปู่กับพี่ชายมาหลายอย่างเลยค่ะ บอกว่าหลวงปู่ให้มาอย่างละ 2 ชุด เท่าที่เตยจำได้ก็มี ผ้ายันต์อุปคุตรุ่นแรก รูปถ่ายหลวงปู่พิศดู พระกริ่ง ล็อคเก็ตหลวงปู่มั่น (ไม่แน่ใจว่ามีอะไรอีกนะคะ) แต่ได้รับมาเยอะเลย หลวงปู่บอกว่า รูปถ่ายหลวงปู่กันผีได้ด้วยนะ (เป็นรูปที่เตยนำมาใช้ด้านข้างนี้แหละค่ะ ^^)

แต่เตยรู้สึกอย่างหนึ่ง ว่าหลวงปู่ท่านเมตตาให้ครอบครัวของเพื่อนพี่ชายเก็บไว้ให้ครอบครัวของเตย 1 ชุดค่ะ เตยรู้สึกแบบนั้นจริงๆนะ ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่ดูจากวาระที่พี่ชายได้รับ และจำนวนชุดวัตถุมงคลที่เพื่อนพี่ชายมีแล้ว ทำให้อดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ