คุณชอบสวดมนต์บทใดมากที่สุด

ไม่สนศิษย์เก่าวัดเบญจมั่งเหยอ มีเต่าให้ดูด้วยนา

 

ใครอ่ะ ศิษย์เก่าวัดเบญจ

รู้ได้ไงว่าเมื่อก่อนชอบไปดูเต่า แต่ไม่ใช่วัดเบญจ ไหนๆ ใครไปโม้ให้ฟัง

 

Uncle Akarasunjorn....who's that guy ka?

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกๆท่าน วันนี้ท่านทำวัตรเช้าแล้วหรือยังคะ(bb-flower

บทพิจารณาสังขาร
(ทุกเวลาทำวัตรเช้าและเวลาเข้านอน) <TABLE cellSpacing=35 cellPadding=0 width=440 align=center border=0><TBODY><TR><TD>สัพเพ สังขารา อนิจจา
<DD>สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้น มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป
สัพเพ สังขารา ทุกขา
<DD>สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้น มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้ว แก่เจ็บตายไป
สัพเพ สังขารา อนัตตา
<DD>สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ทั้งที่เป็นสังขาร แลมิใช่สังขาร ทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา

<DD>....................................................................

อะธุวัง ชีวิตัง
<DD>ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง มะระณัง
<DD>ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง
<DD>อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง
<DD>ชีวิตเป็นของเรา มีความตาย เป็นที่สุดรอบ
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง
<DD>ชีวิตเป็นของเรา เป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง เม นิยะตัง
<DD>ความตายของเรา เป็นของเที่ยง
วะตะ
<DD>ควรที่จะสังเวช
อะยัง กาโย
<DD>ร่างกายนี้
อะจิรัง
<DD>มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ
<DD>ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ
<DD>อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสสะติ
<DD>จักนอนทับ
ปะฐะวิง
<DD>ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง อิวะ
<DD>ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง
<DD>หาประโยชน์มิได้

<DD>....................................................................

อนิจจา วะตะสังขารา
<DD>สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
อุปาทะวะยะ ธัมมิโน
<DD>มีความเกิดขึ้นแล้ว มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
อุปัชชิตะวา นิรุตฌันติ
<DD>มีความเกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป
เตสัง วูปะสะโม สุโข
<DD>ความเข้าไปสงบระงับ สังขารทั้งหลายเป็นสุข อย่างยิ่งดังนี้
อามันตะ ยามิโว ภิกขะเว
<DD>ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราขอเตือนท่านทั้งหลาย
ปะฏิเว ธะยา มิโว ภิกขะเว
<DD>ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงทราบไว้ว่า
ชะยะวะยะ ธัมมาสังขารา
<DD>สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมสิ้นไป เป็นธรรมดา
อัปปะมาเทนะสัมปาเทถาติ
<DD>ท่านทั้งหลายจงยังประโยชน์ตน และประโยชน์ท่าน ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเทอญ
</DD></TD></TR></TBODY></TABLE>
Have a nice day ค่ะ

 

คุณอาขา บอกมาซะดีๆ ไม่งั้นจะเปลี่ยนเป็นเรียกลุงแล้วเน้อ

 

บทปลงสังขาร


<!-- begin content -->

มนุษย์เราเอ๋ย เกิดมาทำไม
นิพพานมีสุข อยู่ ใยมิไป
ตัณหาหน่วงหนัก หน่วงชักหน่วงไว้
ฉันไปมิได้ ตัณหาผูกพัน
ห่วงนั้นพันผูก ห่วงลูกห่วงหลาน
ห่วงทรัพย์สินศฤงคาร จงสละเสียเถิด
จะได้ไปนิพพาน ข้ามพ้นภพสาม
ยามหนุ่มสาวน้อย หน้าตาแช่มช้อย
งามแล้วทุกประการ แก่เฒ่าหนังยาน
แต่ล้วนเครื่องเหม็น เอ็นใหญ่เก้าร้อย
เอ็นน้อยเก้าพัน มันมาทำเข็ญใจ
ให้ร้อนให้เย็น เมื่อยขบทั้งตัว
ขนคิ้วก็ขาว นัยน์ตาก็มัว
เส้นผมบนหัว ดำแล้วกลับหงอก
หน้าตาเว้าวอก ดูน่าบัดสี
จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย
เหมือนดอกไม้โรย ไม่มีเกสร
จะเข้าที่นอน พึงสอนภาวนา
พระอนิจจัง พระอนัตตา
เราท่านเกิดมา รังแต่จะตาย
ผู้ดีเข็ญใจ ก็ตายเหมือนกัน
เงินทองทั้งนั้น มิติดตัวไป
ตายไปเป็นผี ลูกเมียผัวรัก
เขาชักหน้าหนี เขาเหม็นซากผี
เปื่อยเน่าพุพอง หมู่ญาติพี่น้อง
เขาหามเอาไป เขาวางลงไว้
เขานั่งร้องไห้ แล้วกลับคืนมา
อยู่แต่ผู้เดียว ป่าไม้ชายเขียว
เหลียวไม่เห็นใคร เห็นแต่ฝูงแร้ง
เห็นแต่ฝูงกา เห็นแต่ฝูงหมา
ยื้อแย่งกันกิน ดูน่าสมเพช
กระดูกกูเอ๋ย เรี่ยรายแผ่นดิน
แร้งกาหมากิน เอาเป็นอาหาร
เที่ยงคืนสงัด ตื่นขึ้นมินาน
ไม่เห็นลูกหลาน พี่น้องเผ่าพันธุ์
เห็นแต่นกเค้า จับเจ่าเรียงกัน
เห็นแต่นกแสก ร้องแรกแหกขวัญ
เห็นแต่ฝูงผี ร้องไห้หากัน
มนุษย์เราเอ๋ย อย่าหลงนักเลย
ไม่มีแก่นสาร อุตส่าห์ทำบุญ
ค้ำจุนเอาไว้ จะได้ไปสวรรค์
จะได้ทันพระพุทธเจ้า จะได้เข้านิพพาน
อหํ วนฺทามิ สพฺพโส
อหํ วนฺทามิ นิพฺพานปจฺจโย โหตุ

 

ให้บอกไร เจ๊

 

ใครอ่ะ ศิษย์เก่าวัดเบญฯ

 

จะรู้ไปทำไม เจ๊

 

ไม่รุก็ได้ลุง ขี้เกียจง้อ ถามแล้วเล่นตัว

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้คุณสวดมนต์แล้วหรือยังคะ

มงคลจักรวาฬใหญ่
สิริธิติมะติเตโชชะยะสิทธิมะหิทธิมะหาคุณาปะริมิตะปุญญาธิการัสสะ สัพพันตะรายะนิวาระณะสะมัตถัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ทวัตติงสะมะหาปุริสะลักขะณานุภาเวนะ อะสีตยานุพยัญชะนานุภาเวนะ อัฏฐุตตะระสะตะมังคะลานุภาเวนะ ฉัพพัณณะรังสิยานุภาเวนะ เกตุมาลานุภาเวนะ ทะสะปาระมิตานุภาเวนะ ทะสะอุปะปาระมิตานุภาเวนะ ทะสะปะระมัตถะปาระมิตานุภาะเวนะ สีละสะมาธิปัญญานุภาเวนะ พุทธานุภาเวนะ ธัมมานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ เตชานุภาเวนะ อิทธานุภาเวนะ พะลานุภาเวนะ เญยยะธัมมานุภาเวนะ จะตุราสีติสะหัสสะ ธัมมักขันธานุภาเวนะ นะวะโลกุตตะระธัมมานุภาเวนะ อัฏฐังคิกะมัคคานุภาเวนะ อัฏฐะสะมาปัตติยานุภาเวนะ ฉะฬะภิญญานุภาเวนะ จะตุสัจจะญาณานุภาเวนะ ทะสะพะละญาณานุภาเวนะ สัพพัญญุตะญาณานุภาเวนะ เมตตากะรุณามุทิตาอุเปกขานุภาเวนะ สัพพะปะริตตานุภาเวนะ ระตะนัตตะยะสะระณานุภาเวนะ ตุยหัง สัพพะโรคะโสกุปัททะวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสา วินัสสันตุ สัพพะอันตะรายาปิ วินัสสันตุ สัพพะสังกัปปา ตุยหัง สะมิชฌันตุ ทีฆายุตา ตุยหัง โหตุ สะตะวัสสะชีเวนะ สะมังคิโก โหตุ สัพพะทา ฯ อากาสะปัพพะตะวะนะภูมิคังคามะหาสะมุททา อารักขะกา เทวะตา สะทา ตุมเห อะนุรักขันตุ ฯ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะ มังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต ฯ
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปัคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันตวา เตสัง อุปัททะเว
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปัคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันตวา เตสัง อุปัททะเว
นักขัตตะยักขะภูตานัง ปาปัคคะหะนิวาระณา
ปะริตตัสสานุภาเวนะ หันตวา เตสัง อุปัททะเว ฯ

 

ขาดวิริยะบารมี อิๆ

 

สงสารคนแก่ง่ะ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นรายจ้ะ

(ท่าทางลุง จะแก่จริงเนอะ ทำตัวเหมือนคนที่ทุกส่วนหย่อนยานหมดแล้วเหลืออวัยวะเดียวที่ตึงคือ หู เลยถามไม่ค่อยเข้าใจ ถามแล้วถามอีก อิอิ )

ฮักดอก จึงหยอกเล่นนะจ๊ะ(b-smile) (b-2love)

 

ว่าเข้านั่น นี่แหละโทษของการส่งใจออกนอก ไม่ยินดีก็ยินร้ายกับมัน ถ้าหยุดคิด หยุดปรุงได้ ก็สบายกว่ากันเยอะเลย ทั้งวัดสระเกศ วัดเบญ หรือวัดอะไร ก็สู้วัดใจไม่ได้หรอก

 

กัวแย้วจ้ากัวแย้ว คนแก่เตือน ต้องฟังและจำไปใช้ ขอบคุณหลายๆเด้อลุง

สาธุ อนุโมทนามิ

 

เสาร์ อาทิตย์นี้ จะไปวัดใจกะป๊ะป๋า วันจันทร์จะมารับคำอบรมใหม่นะคะ

ขอบคุณจริงๆ อ่านสามรอบละ

 

ชอบสวดบทใดก็ขอโมทนานะเจ้าคะ จากนี้ไปจะไม่นอกเรื่องละ

 

บทไหว้พระบูชาพระคุณห้า

(นำ) ยกมือขึ้นเถิดหนา

(รับพร้อมกัน) ไหว้บูชาพระรัตนตรัย

บูชา คุณพระพุทธ ที่บริสุทธิ์ และแจ่มใส

บูชา คุณพระธรรม ที่ท่านน้อมนำ เชิดชูไว้

บูชา คุณพระสงฆ์ ที่ท่านดำรง พระศาสนา

บูชา บิดามารดา ที่เลี้ยงเรามา จนเติบใหญ่

บูชา ครูอาจารย์ ที่ท่านบันดาล วิชาให้ไว้

บูชาห้าอย่างนี้ จำให้ดี นะท่านเอย

เตรียมตัวกราบเถิดหนา ท่านที่มา ในกองทัพธรรม


กราบหนึ่ง คุณพระพุทธ ที่บริสุทธิ์ และแจ่มใส

กราบสอง คุณพระธรรม ที่ท่านน้อมนำ เชิดชูไว้

กราบสาม คุณพระสงค์ ที่ท่านดำรง พระศาสนา

กราบสี่ บิดามารดา ที่เลี้ยงเรามา จนเติบใหญ่

กราบห้า ครูอาจารย์ ที่ท่านบันดาล วิชาให้ไว้

กราบไหว้ ให้ได้ทั้งห้าครั้ง ท่องให้จำ นะท่านเอย

ต่อไปภายภาคหน้า เราจะถึงซึ่งนิพพาน เราจะถึงซึ่งนิพพาน

 

หวัดดีค่ะ สวดมนต์วันละนิด จิตบริสุทธิ์ขึ้นวันละหน่อย วันนี้คุณสวดมนต์หรือยังคะ

 

ชินบันชร ค่ะ