ถ้าเราไปรับสุนัขที่สถานสงเคราะห์มาดูแล

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย okung3036, 3 กันยายน 2013.

  1. okung3036

    okung3036 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2011
    โพสต์:
    98
    ค่าพลัง:
    +183
    จะได้บุญ หรือบาปอย่างไรครับ
     
  2. หัวมัน

    หัวมัน เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มกราคม 2013
    โพสต์:
    2,191
    ค่าพลัง:
    +6,947
    ถ้ารับมาเลี้ยงแล้วดูแลเค้าดีตามกำลังของเรา เช่นว่า อย่างน้อยก็มีอาหารให้กินอิ่ม
    เจ็บป่วยรักษา ดูแลความสะอาดและสุขภาพให้ตามสมควร
    ให้ความรักความอบอุ่น ได้บุญแน่นอนค่ะ

    แต่ถ้าเอาเค้ามาเลี้ยงแล้วดูแลได้แย่กว่าสถานสงเคราะห์
    ให้กินบ้างไม่ให้กินบ้าง เวลาเอะอะเจ็บป่วยทอดทิ้งไม่ใส่ใจ
    โมโหก็เห็นเค้าเป็นที่ระบายอารมณ์
    เลี้ยงทิ้งๆ ขว้างๆ อย่างนี้ก็คงจะบาปละนะ
     
  3. ddman

    ddman เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    2,046
    ค่าพลัง:
    +11,941
    จิตคิดสงเคราะห์สัตว์ด้วยกรุณา หวังเลี้ยงดูเขาให้มีชีวิตดีขึ้นกว่าที่เขาเคยได้รับในสถานสงเคราะห์เป็นบุญ...มีอานิสงค์ให้ตนเมื่อถึงคราเคราะห์ถูกทอดทิ้งเช่นอาจเกิดมาเป็นกำพร้า ก็ย่อมมีคนใจดีมีกรุณาคิดมารับไปเลี้ยงดูเช่นกัน..

    ข้อควรใส่ใจคือ การเกี่ยวข้องด้วยสัตว์สังขารใด เป็นทางมาของบุญและบาปทั้งสิ้น..โดยเฉพาะสัตว์เดรัจฉานนั้น เพราะเกิดด้วยผลบาป เขาย่อมมีทุกข์เบียดเบียนมาก เขาอาจมีเห็บไรคอยกัดแทะที่ขนหนัง เราเองประสงค์เลี้ยงสุนัขแต่ไม่ประสงค์สัตว์เล็กๆที่มาด้วย จึงคิดหาทางแยกสุนัขออกจากสัตว์เล็กๆ แต่วิธีแยกด้วยการไม่ฆ่าดูจะเป็นของยาก จึงได้คิดหาเครื่องช่วยมียาหรือแชมพูต่างๆมาใช้ ซึ่งย่อมเป็นการเบียดเบียนทั้งสุนัขและสัตว์เล็กๆเหล่านั้น...

    สุนัขบางตัวก็น่ารักน่าเอ็นดูฉลาดเสียนักหนา ครั้นเราเลี้ยงไปนานเข้า ก็รักติดข้องเขาจนกลายเป็นวัตถุ เพื่อการได้กรรมนิมิตในเวลาจุติ เพราะไม่เคยละความผูกพันธ์ในสัตว์นั้น ย่อมได้เข้าถึงความเป็นสหายแห่งสุนัขในภพต่อไปได้ง่าย นี้เป็นเรื่องความเสี่ยงที่ต้องทราบ

    สุนัขบางตัว นิยมส่งเสียงเห่าขรม หรือร่วมด้วยช่วยเห่าหอน เป็นปัจจัยแก่โทสะของเจ้าของและผู้ไม่ใช่เจ้าของเป็นชนวนแก่บาปกรรมแก่กันและกันไม่ยุติ แม้สุนัขนั้นย่อมเสี่ยงต่อมรณภัยจากยาเบื่อ ...เป็นปุ๋ยแก่ความเสียใจอาฆาตพยาบาท คิดแช่งคนเบื่อยา(ถ้าป่วยคงหายเบื่อ)พาใจตนนั่นเองไปถูกแช่งก่อน..

    สุนัขบางตัวเคยเกเรนิยมทำร้ายคนอื่นมามากในอัตภาพเก่าก่อน แม้ได้เป็นสุนัขก็เที่ยวไล่กัดชาวบ้านไปทั่ว เจ้าของผู้ฉลาดย่อมเล็งเห็นความไม่สวัสดีทั้งของตน สุนัขแลชาวบ้าน ก็ต้องหาวิธีผูก ล่ามโซ่พันธนาการ หรือใส่กรงขังอย่างดีทาสีสวย อันเป็นกิริยาแห่งบาปกรรมพาตนเข้าถึงพันธนาการวัตถุได้เช่นกัน..

    ฝ่ายสุนัขที่มีบุญเก่ารองรับ เพราะเคยทำบุญมาตลอดชีวิต แต่ตอนตายดันคิดถึงเจ้าลูกนิกกี้ สุนัขพันธ์ชิวาว่าตัวโปรด จึงได้ส่งตนมาเป็นสุนัข ย่อมมีกิริยาอาการน่าเอ็นดูเลี้ยงง่ายฉลาดรู้ใจเจ้าของ เป็นที่โปรดปรานแก่เจ้าของและบริวารที่คบคุ้นกันอยู่ แม้ใครๆสอนให้ทำอะไรๆก็ทำได้ยิ่งกว่าคน สัตว์พิเศษเช่นนี้หาได้ไม่ง่าย..ย่อมเป็นที่กล่าวขวัญระบือไปทั่ว ในไม่ช้า รายการTVตอนหัวค่ำที่น่าสนใจได้ติดต่อมา เพื่อให้ไปแสดงความพิเศษต่างๆ กลายเป็นสุนัขมีชื่อเสียงกว่าเจ้าของ ต่อมา แม้ผู้สร้างภาพยนตร์หรือแมกกาซีนก็มาติดต่อขอไปช่วยเสริมรายได้ขงเขา เจ้าของก็ได้บุญหนุนได้ทรัพย์เพราะสุนัขนั้น เรื่องเช่นนี้มีอยู่...กระนั้นการเล็งผลเลิศจากสัตว์สังขารย่อมไม่พ้นการที่ต้องมีภาระเลี้ยงดูขันธ์๕ที่เพิ่มขึ้น...ลำพังขันธ์๕ของตนก็เป็นภาระหนักแล้ว แต่ถ้าไม่เห็นว่าเกินบ่ากว่าแรงที่จะเอื้อเฟื้อสุนัขอีกสักตัว ก็รีบไปรับเขามาเถิด...แล้วเลี้ยงเขาอย่างดี วางใจไว้เสมอว่า จะไม่ยึดมั่นติดข้องจนเสียใจหากเขาจากไปด้วยอาการใดๆ..


    พิจารณาตามควรครับ..ขอให้โชคดีมีความสุขกับการตัดสินใจ...ด้วยปัญญา.
     
  4. หัวมัน

    หัวมัน เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มกราคม 2013
    โพสต์:
    2,191
    ค่าพลัง:
    +6,947
    ท่าน ddman กล่าวไว้ละเอียด ลึกซึ้ง ทุกแง่ทุกมุมเลย มีประโยชน์มากๆ
    เป็นแนวทางที่ดีมากสำหรับการพิจารณาในการจะไปรับสัตว์มาเลี้ยงสักตัว

    นี่ถ้าข้าพเจ้ากำลังจะไปรับสุนัขมาเลี้ยง อ่านแล้วคิดหนักเลยนะเนี่ย
     
  5. okung3036

    okung3036 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2011
    โพสต์:
    98
    ค่าพลัง:
    +183
    คิดหนักเหมือนท่านหัวมัน เลยครับ
    เพราะทางที่ดีที่สุดแล้วเราควรดับที่เหตุเลยคือไม่ไปข้องเกี่ยวกับวิบากกรรมของเขาเลยจะดีที่สุด

    แต่เพราะใจหนึ่งก็อยากเลี้ยงด้วยจิตสงเคราะห์จริงๆ แต่ถ้ารับมาก็จำเป็นต้องฝึกเขาให้อยู่ร่วมกับผู้อื่น หรือในสังคม ซึ่งจะทำให้เขารู้สึกอึดอัด ถูกบังคับ ถูกฝืนใจอีก หรือเปล่าไม่รู้pig_cryy


    คุณพ่อผมเคยเลี้ยงสุนัขที่บ้านตัวหนึ่ง พี่สาวพามาจาก ตจว. มันเดินตามพี่เค้ามาแกเลยเอามาเลี้ยงที่บ้านแต่ พ่อจะดูแลมันเป็นส่วนมาก เลี้ยงได้เกือบ 10 ปี หลังมันตายด้วยอาการชรา และไปบาดเจ็บจากการเกี่ยวลวดหนามมา จากนั้นมันมาเข้าฝันบอกหวยพ่อผมถูกคนเดียวเลยครับ


    ผมลองนั่งตรองดูการสงเคาระห์สัตว์ที่อายุยืนยาวเป็นสิบปี ที่มีความแสนรู้ส่วนหนึ่ง โดยเราไม่ได้ไปซื้อจากผู้เพาะเลี้ยงสัตว์มาขาย บุญนี้น่าจะมากกว่า กรรมที่จะเกิดจาก การที่สัตว์นี้จะเห่าหอนสร้างความรำคาญให้เพื่อนบ้านบ้าง แต่หากเราจะต้องสั่งสอนมันหรือปรับพฤติกรรมบางอย่างของมันบ้าง หรือจะต้องป้องกันมันจากสัตว์เล็กที่จะมาเบียดเบียนมัน เช่น เห็บหมัด

    ส่วนมากเรามักจะนึกถึงศีล 5 เป็นหลักปฏิบัติ แต่ว่าจำเป็นต้องนึกถึง สังคหวัตถุ 4 ด้วย ลำพังจิตคิดช่วยเหลือมันไม่เพียงพอเลยอยากกระทำด้วยน่ะครับ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 3 กันยายน 2013
  6. สาธยาย

    สาธยาย สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +11
    “การวางเฉย หรืออุเบกขา หรือการปล่อยวาง”
    หลวงปู่บุดดา ถาวโร (๒๘ ม.ค. ๓๖ ตอนใกล้ ๐๔.๐๐ น.)
    ลูกสาวในอดีตของท่านกำลังคิดว่า ขณะนี้เรากำลังถูกคนทำคุณไสย แต่ก็ทำอะไรเราไม่ได้ หากเราพบบุคคลเหล่านั้นอีก เราจะไม่ปรุงแต่งจิตของเรา แม้เขาจะมุ่งประทุษร้าย เราก็จะปล่อยวางหรือวางเฉยจะดีไหม คิดเพียงแค่นี้ หลวงปู่บุดดาท่านก็มาแล้วสอน มีความว่า
    ๑. “เฉยอย่างนั้นก็โง่นะซิ บางอย่างต้องต่อสู้ แก้ได้ต้องแก้ไป ไม่ใช่เขาใช้ให้ไปตายก็ยอมไปตายแหงแก๋ สิ่งที่ให้วางเฉยก็คือ กิเลสที่มากระทบอายตนะ ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ตัวธรรมล้วน ๆ คือ ไม่ปรุงแต่งในธรรมที่เข้ามากระทบสัมผัสนั้น ๆ เช่น ใครคิดร้ายต่อเราก็ช่างเขา แต่ถ้าถึงขั้นเอาไม้หวดตีกายเรา ถ้าเรารู้จักเมตตาตัวเองก็ต้องหลบซิ เพราะถ้าให้เขาตีกายเรา จิตเราอาศัยมันอยู่ก็ต้องเจ็บไปด้วย แต่ถ้าเขาแค่คิดยังไม่ได้ทำ ก็กรรมของเขา เขาทำแล้วเราหลบ เราแก้ไข ไม่ได้ต่อกร ก็กรรมของเขาอีกนั่นแหละ มันคนละกรรมกัน อย่าไปยุ่งให้จิตวุ่นวาย”
    ๒. “กรรมใครกรรมมันนะอย่าลืม ใครเขาอยากจะตีให้เขาตีไป เราหลบได้เราหลบ หลบอยู่ในธรรม” ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มีตัวมีตน หลบพ้นนะลูก ถ้าหลบไม่พ้นก็ให้รับอย่างพระโมคคัลลานะ รับอย่างคนฉลาด อย่ารับอย่างโง่ ๆ รับแล้วไปนิพพาน คือ รับด้วยจิตผ่องใสบริสุทธิ์ ไม่ใช่รับด้วยความขัดข้องหมองใจ จิตไม่บริสุทธิ์ การไปของจิตก็บริสุทธิ์ไม่ได้ อย่ารับอย่างคนโง่เพราะมีอบายภูมิ ๔ เป็นที่ไป
    ๓. “เรามันประกาศตัวเป็นลูกพระพุทธเจ้าแล้ว ต้องเชื่อท่านซิ ” เชื่อพระพุทธ-พระธรรม-พระอริยสงฆ์ ท่านว่าอย่างไร เราก็ว่าอย่างนั้นจึงจะได้ดี จึงจะไปพระนิพพานได้ตามท่าน
     
  7. สาธยาย

    สาธยาย สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +11
    ทางสายกลาง
    พระธรรมเจติยาจารย์ (วิริยังค์ สิรินธโร)
    วัดธรรมมงคล สุขุมวิท 101 พระโขนง กรุงเทพฯ
    พิมพ์จากส่วนหนึ่งของ พระธรรมเทศนา เรื่องทางสายกลาง
    จากหนังสือ คุณค่าของชีวิต โดย หลวงปู่วิริยังค์

    “การปฏิบัตินั้นสำคัญอยู่ที่ใจ เมื่อเราปฏิบัติใจบรรลุแล้ว สิ่งอื่น ๆ นั้นก็เป็นเครื่องที่พอประทังชีวิตอยู่ได้ การปฏิบัติในทางจิตนั้นไม่จำเป็นต้องตึงจนเกินไป หรือ หย่อนจนเกินไป จนทำให้การปฏิบัติจิตเกิดขึ้นไม่ได้ เช่นเมื่อเป็นพระสงฆ์แล้วถ้ายังปฏิบัติย่อหย่อนในธรรมวินัย ก็จะทำให้เกิดมีความไม่สงบในทางใจ หรือบางทีธรรมตึงเกินไปกระดุกกระดิกไม่ได้ ก็จะทำให้เกิดมีความไม่สงบในทางใจ ก็ไม่สามารถที่จะทำให้สำเร็จได้เช่นกัน เพราะฉะนั้น ข้อปฏิบัติที่พระสงฆ์ทั้งหลายได้พากันสืบต่อมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน 2000 ปีกว่ามานี้ เป็น ธรรมที่เดินสายกลางและเดินพอดีตลอดมา”
     
  8. สาธยาย

    สาธยาย สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +11
    สัตวแพทย์ มก. เล่าเรื่อง “พระมหากรุณาธิคุณที่มีต่อสัตว์เลี้ยง”
    น้อมนำเรื่องราวของในหลวงที่ทรงมีพระเมตตาต่อสรรพสัตว์มาเผยแพร่ให้เป็นตัวอย่างแก่ประชาชน
    ผศ.สพ.ญ.ดร.ม.ล.สุนทรานี ทองใหญ่ จากภาควิชาสรีรวิทยา คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ กล่าวว่า “ สำหรับการถวายงานให้กับการดูแลรักษาสุนัขที่ทรงเลี้ยงของพระบรมวงศานุวงศ์ที่อยู่ในความดูแลของคณะสัตวแพทยศาสตร์มีทั้งสิ้น 167 สุนัข และในช่วงนี้ก็มีสุนัขที่มีอายุมากอยู่หลายสุนัขซึ่งต้องดูแลเป็นพิเศษด้วย นอกจากการดูแลสุนัขแล้วก็ยังมีการดูแลช้างด้วย คือ ช้างต้น และ ช้างหลวง ซึ่งพระองค์ท่านโปรดให้สร้างโรงช้างต้นใหม่ที่หัวหินและภายในมีป่าขนาดเล็กสำหรับให้ช้างได้เดินเล่นและทำกิจธุระได้ด้วย ไม่เพียงแต่เฉพาะสัตว์ใหญ่ที่พระองค์ท่านทรงโปรดแต่ยังโปรดให้ดูแลสัตว์อื่นในวังด้วย อาทิ นก ลิง ตุ๊กแก เป็นต้น และบ่อยครั้งที่พระองค์ท่านให้นำสุนัขจรจัดข้าง ๆ วังเข้ามาเลี้ยงถวายเป็นสุนัขหลวง และหวังว่าประชาชนจะเห็นความสำคัญและนำสุนัขจรจัดกลับไปเลี้ยงที่บ้านอย่างที่พระองค์ท่านทรงทำบ้าง เพราะสุนัขจะอยู่ดีมีความสุขได้ก็ต่อเมื่อมีบ้าน การนำอาหารไปให้สุนัขจรจัดจึงไม่ใช่การแก้ปัญหาได้ในระยะยาว”
    นำมาแค่ส่วนหนึ่ง จากการประชุมทางวิชาการ ครั้งที่ 46 ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มีการอภิปรายจากสาขาสัตวแพทยศาสตร์ที่น่านำมาเผยแพร่เป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากได้นำเรื่องของพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีต่อสัตว์เลี้ยงมาเผยแพร่ให้ประชาชนได้ทราบ
     
  9. sirigul

    sirigul เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 เมษายน 2012
    โพสต์:
    805
    ค่าพลัง:
    +2,515
    คิดถึงน้ำพระทัยท่านแล้วทราบซึ้งตรึงใจจริงๆๆ เป็นพระมหากรุณาของท่านอย่างจริงใจที่มีต่อสัตว์เลี้ยงของท่าน ส่วนตัวเองป่านนี้ยังไม่คลายคิดถึงเจ้าลักกี้ที่เลี้ยงมานาน 13 ปี วันที่ 10 ที่จะถึงนี้ก็ครบ สามเดือนพอดีที่เค้าตายด้วยโรคชราเช่นกัน ก็ขอให้ไปดีนะ ไปเกิดเป็นคน เป็นเทวดาได้แล้ว เพราะอยู่เป็นหมานานแล้ว แต่ก็ไม่ถึงกะติดแหงกจนตัวเองต้องไปเกิดเป็นหมาหรอก เพราะเรามีที่พึ่งทีประเสริฐที่สุดอยู่แล้ว พระรัตนตรัยไงคะ
     
  10. สาธยาย

    สาธยาย สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +11
    "บางทีธรรมตึงเกินไปกระดุกกระดิกไม่ได้ ก็จะทำให้เกิดมีความไม่สงบในทางใจ ก็ไม่สามารถที่จะทำให้สำเร็จได้เช่นกัน" ผมชอบประโยคนี้ของพระอาจารย์มากครับ ปัจจุบันนี้น้อยคนมากที่จะรู้จักคำว่า "ธรรมที่เดินสายกลางและเดินพอดี" ส่วนใครจะยกข้ออ้างใดๆมาหักล้างก็ตาม ผมคิดว่าเมตตาค้ำจุนโลก ถ้าผมเป็นคุณokung3036 ก็คงหนักใจเจอคุณddman จัดซะเต็มทุกแง่มุม แต่ผมเชื่อในพระเมตตาของในหลวง เชื่อในเมตตาธรรมของหลวงตามหาบัว ที่มีต่อสัตว์อนาถา จึงเกิดเป็นกองทุนขึ้นมา ถ้าผมมีโอกาส ทุกอย่างพร้อมที่จะรับเขามาดูแล ผมจะไปรับมาดูแลอย่างแน่นอนครับ
     
  11. หัวมัน

    หัวมัน เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มกราคม 2013
    โพสต์:
    2,191
    ค่าพลัง:
    +6,947
    การทำความดีมันก็ต้องมีอุปสรรค ความทุกข์ยาก เป็นเรื่ืองธรรมดา

    อย่างที่เขาว่า มารไม่มี บารมีไม่เกิด

    แต่อุปสรรค ความทุกข์ยากก็จะเป็นโจทย์และโอกาส

    เพื่อให้ผู้ทำความดีได้ใช้สติปัญญา พิจารณา ฝึกตน เจียรไนจิตใจตนเอง เพื่อสัมผัสความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง
     
  12. okung3036

    okung3036 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2011
    โพสต์:
    98
    ค่าพลัง:
    +183
    - ผมเคยอ่านตามเว๊ปขายสุนัข คนขายมักอ้างว่าการที่เขาขายสุนัข ราคาแพง คนซื้อได้คงต้องดูแลเขาเป็นอย่างดี และเขาสามารถไปเยี่ยมได้ และต้องรักสุนัขนั้นมาก

    - แต่เมื่อพิจารณาแล้วการซื้อเท่ากับการซื้อชีวิตเป็นการค้าสัตว์ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงห้าม
    คนที่ซื้อไปใช่จะดูแลสุนัขนั้นดีทุกคน ตัวอย่างในหมู่บ้านผมเองเลยบ้านคนรวยซื้อ สุนัขไซบีเรียนรูปร่างสวยมาก บ้านใหญ่โต แต่เจ้าของขังกรงไว้ทั้งวัน ผมขี่รถผ่านก็เห็นโดนขังทุกวัน แทบจะไม่ได้ออกมาวิ่งเล่นเลย เห็นตั้งแต่เด็กจนมันโตได้เกือบขวบนึงแล้ว มองได้ว่าเขารักมันแบบไม่อยากให้มันไปโดนกัด หนีเที่ยว โดนเห็บ หมัดไต่ตอม แต่มันคงไม่ชอบเห่าหอนทุกวัน

    - คนขายมักอ้างว่าไปเยี่ยมสุนัขที่เขาขายไป แต่น้อยมากที่จะไปเยี่ยมจริง เพราะทุกวันคนเรามีกิจต้องทำเป็นอันมาก ไม่ว่างขนาดนั้น

    เพียงแต่มาเล่าสู่กันฟังครับ
     

แชร์หน้านี้

Loading...