พระภาวนาวิศาลเถร (หลวงปู่บุญมี โชติปาโล) วัดสระประสานสุข บ้านนาเมือง ต.ไร่น้อย อ.เมือง จ.อุบลราชธานี

เข้าใจ เป้นเรื่องธรรมดา....^^

 

เห็นกระทู้เงียบนานจังเป็นกำลังใจให้ครับ

 

ไม่ค่อยได้เข้ามาครับ เนื่องจากภาระงานที่ยุ่ง
ปีใหม่นี้ ขอคุณพระศรีรัตนตรัยและบารมีหลวงปู่บุญมี โชติปาโล
คุ้มครองให้ทุกๆท่านมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขสมหวังถ้วนทั่วทุกประการทุกท่านเทอญ

 

ผมตั้งข้อสังเกต ความเห็นส่วนตัวนะครับ
นับย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน ราว4-5 ปีที่แล้ว
ยุคที่วัตถุมงคลของหลวงปู่ยังไม่เเพง เช่นรูปหล่อรุ่นแรกยังองค์ละไม่ถึง 3 พันบาท
วัตถุมงคลของหลวงปู่ก็ไม่ค่อยมีหมุนเวียนในสนาม
มาวันนี้ราคาวัตถุมงคลของหลวงปู่ ชุดหลักราคาแพงขึ้นเป็นเท่าตัว
วัตถุมงคลของหลวงปู่ก็ไม่ค่อยมีหมุนเวียนในสนามเช่นเคย
สาเหตุน่าจะมาจาก วัตถุมงคลของหลวงปู่ลูกศิษย์ลูกหาและผู้ศรัทธาเก็บหมด
จึงไม่ค่อยมีหมุนเวียนในสนาม

 

...เพิ่งจะได้อ่านประวัติหลวงปู่มาเมื่อ2-3เดือนนี่เอง ได้อ่านโดยบังเอิญด้วยครับ....เราคนอุบลแท้ๆแต่กลับไปเสาะหาครูบาอาจารย์เสียไกล..อาริยะสงฆ์อยู่ไก้ลๆกลับมองไม่เห็น...ด้วยความศรัทธาผมเลยเที่ยวเสาะหาวัตถุมงคลของหลวงปู่มาไว้บูชาติดตัว..ขอบารมีหลวงปู่เป็นที่พึ่งปกปักษ์รักษา ตามประสาคนไกลบ้านครับ.....พระบูชาองค์นี้เป็นองค์แรกที่ผมได้ไว้บูชา...ไม่รู้ปีสร้างดอกครับ...เป็นรูหหล่อหลวงปู่ก็นิมนต์ท่านแล้วครับ.......

 

ก้มกราบหลวงพ่อบุญมี ...ญาถ่านเอ้ยย...สังกะลีไปไสกันเบิดน้อ...มิดอิ่มสิ่ม..เหลือแต่ข่าน้อยนั่งจ้อก้ออยู่ผู่เดียว..

 

อ่านจากหน้าแรก จนถึงหน้านี้ แล้วก็ย้อนนึกถึงภาพตัวเองสมัยเด็กๆ คุณตานิมนต์หลวงปู่มาฉันท์เพลที่บ้าน หลวงปู่ท่านดุมาก มาเจอว่าพวกเราเลี้ยงกระต่าย ขังกรงเอาไว้ ท่านด่าแหลก บอกมันบาป ให้เอาไปปล่อย. ไอ้เราเนี่ย ยืนกลัวตัวสั่นไปเลย คิดแล้วก็นึกขำ....จนเติบโตมาขนาดนี้ ชีวิตก็ผูกพันธ์กับคำสอนของหลวงปู่มาตลอด รักและเคารพศรัทธาไม่เคยเปลี่ยน ท่านบอกว่าท่านเป็นพระบ้านนอก คำสอนก็แบบบ้านนอก แต่ลึกซึ้งกินใจเหลือเกิน เรามันลูกบ้านนอก ก็เลยจำแต่คำสอนของพระบ้านนอกมาชั่วชีวิต สาธุ สาธุ สาธุ มีวาสนาได้ดิบได้ดีมา ก็เพราะคำสอนของพระบ้านนอกนี่แหละ .... ส่วนวัตถุมงคลของท่านนั้นดีทุกอย่าง มีแขวนคอไว้ก็อุ่นใจว่าท่านอยู่ใกล้ คอยปกปักรักษา แต่อย่าไปคิดเก็งกำไลเลย ไปไม่ไกลกว่านี้นักหรอก บิ๊กจิ๋วปั๊มแจกสมัยนั้นเยอะมาก ถ้าใครยังไม่มี รีบไปหามาไว้เด้อออออ. พี่น้องเอ้ยยย

 

พูดถึงเรื่องวัตถุมงคล หลวงปู่
ถ้าเป็นเหรียญรุ่นแรกเนื้อทองแดง ก็ยังหลักร้อยปลายถึงพันต้นตามสภาพ
แต่ถ้าเป็นบางรุ่น เช่นรูปหล่อบูชารุ่นแรก หาคนขายยังไม่มีเลยครับ
หรือรูปหล่อรุ่นแรก ก้นตัน กับก้นกลวงก็หลักพันกลางถึงปลายๆตามสภาพแล้วครับ

 

อุตตมัง วรัง เชฏฐัง กันตัง วรัง โหนตุ(ขอให้การกระทำของข้าพเจ้า จริงกาย จริงใจ จริงวาจา จงเป็นของสูงสุด เป็นของประเสริฐ เป็นของเลิศ เป็นของมั่นคง เป็นของประเสริฐ) ลป.บุญมี โชติปาโล วันแรกที่มีโอกาสไปกราบลป. ที่กุฎิ ก็ถูกไล่ตะเพิดลงจากกุฏิไม่ให้ผมได้กราบ(คงไปไม่ถูกเวลา ตอนนั้นประมาณ10.00น.เศษ ลป.คงเตรียมพักผ่อน) ผมรู้สึกผิดมากที่ไม่รู้จักกาละเทศะ ไม่รู้สึกน้อยใจ
คราวต่อมาผมไปตอนเช้าพร้อมไปถวายภัตตาหารเช้า ได้มีโอกาสกราบลป.เป็นครั้งแรกพอเงยหน้าทั้งนี้ทั้งข้าวเหนียวไก่ย่างปลิวว่อนโดนเต็มเปา แม่ครัวส่งถุงพลาสติกให้เก็บไว้บอกว่าลป.ให้ของดี พอกลับบ้านพักผมแบ่งข้าวเหนียวไว้ขนาดเท่าหัวแม่มือยกขี้นจบหัวไปไว้ที่หิ้วพระ ส่วนที่เหลือก็จัดการจนอิ่มท้อง

ผมจะไปที่วัดในวันเสาร์หรืออาทิตย์ตอนเข้าเม่ือมีโอกาส ผมจะนึกในใจและตั้งสติตลอดเวลาว่าถ้าลป.จะให้ของดีอีกผมจะต้ังใจรับให้ได้แต่ก็ไม่มีโอกาสอีกเลยเพราะลป.ไม่ขว้างใส่ผมอีก ลป.จะขว้างใส่คนอื่นเวลาที่ญาติโยมเผลอหรือเอาแต่นั่งคุยกัน ผมได้พิจารณาแล้วท่านได้ให้ปริศนาธรรมกับผมโดยไม่สอนตรงๆคือการให้เรามีสติความระลึกได้ตลอดเวลา การมีสติตลอดเวลาจะทำให้เราไม่ประมาท ไม่เผลอ ไม่ปล่อยให้ความโลภ ความโกรธ ความหลงเข้ามาครอบงำจิตใจของเรา เร่ืองเหล่านี้เคยได้เล่าให้ครูบาอาจารย์สายวัดป่าฟังท่านบอกว่าลป.ท่านให้ธรรมทางอ้อม ท่านก็ถามว่าโยมเข้าใจหรือเปล่าผมได้อธิบายตามที่ผมพืจารณาในเร่ืองการมีสติ ทำให้เราไม่ประมาท ท่านบอกว่าถูกต้องตามที่ผมเข้าใจทุกอย่างให้ผมถือปฏิบัติไปตามนั้น นี่แหละส่ิงที่ลป.ให้ผมมาและเป็นมงคลแก่ชีวิตของผมเสมอ
ส่วนวัตถุมงคลของลป. ผมได้บูชาจากศาลาศักดิ์สิทธิ์ในวัดของท่านแล้วนำไปให้ท่านอธิษฐานซ้ำอีกครั้งท่านก็เมตตาอธิษฐานให้ ก็พอมีกับเขาบ้างจำได้ว่าประมาณปี2541
1.เหรียญพระแก้ว 2 องค์รักษา
2.เหรียญลงยาปี2536
3.เน้ือผง 5 เหลี่ยม
4.รูปหล่อก้นกลวง มีรูปคล้ายดอกจันทร์อยู่ข้างใน(เพ่ือนให้มาต้ังแต๋ปี2531
5.พระรูปหล่อชินราช(บูชาตอนไปกราบสรีระสังขารของท่านที่ตั้งไว้บนศาลาใหญ่
6.เหรียญ100ปีกรมป่าไม้(มีคนให้มา)
7.ผงมหาลาภ และพระสิวลีเน้ือผงรูปน้ำเต้ามีเกศา(น้องชายส่งมาให้)
8.พระไพรี เนื้อทองลาว
9.เน้อโลหะใบโพธิ์หลังบาตร
10. ผ้ายันต์พระแก้วสององค์รักษาผืนใหญ่ และแบบธงไว้ห้อยหน้ารถของรร.นานาชาติอุบล
ท้ายที่สุดผมขอพระพลังและบารมีขององค์ ลป.บุญมี จงรักษาทุกๆท่านให้มีโชดดี มีชัย อยู่เย็นเป็นสุข และปลอดภัยทั่วทุกท่านเทอญ

 

เร็วๆนี้จะถ่ายภาพ เกศา ขนคิ้วหลวงปู่
ซึ่งผมกราบไหว้บูชา มาลงให้ศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่ได้ชมกัน

 

รออยู่ครับ

 

รูปหล่อก้นกลวง ลป.บุญมี ปีประมาณ2530 ครับ

 

รอลูกศิษย์หลวงปู่เล่าประสบการณ์ต่างๆ ขอหลวงปู่คุ้มครองในหลวงและประเทศ

 

ปลอดภัยมีชัย พระแก้วรักษา

 

ของดี หายากสุดๆครับ

 

เด๋ว วันสองวันนี้นะครับ ท่านภะคะวา
พอดียุ่งๆ ติดกันยาวมาเรื่อย
ต้องขออภัยด้วยครับ

 

เก็บบูชาพระของท่านไว้บ้างยิ่งเคารพศรัทธามากขึ้นเมื่อได้อ่านกระทู้นี้ครับ..แนะนำแหล่งบูชาพระกริ่งให้หน่อยครับ

 

พระกริ่งถ้ารุ่นแรก ก็พระกริ่งโชติยาภิบาล ครับ
ผมเคยเห็นที่ พันธุ์ทิพย์ งามวงวาน
ถ้าสวยๆน่าจะพันกว่าบาท เรื่องราคานี่ไม่แน่ใจครับ

 

ภาพเกศา และ ขนคิ้วหลวงปู่
ที่ผมไปขอเมตตา หลวงปู่มาครับ
ผมได้รับมา 2 วาระ แรกทีเดียวผมอยากได้เกศา หลวงปู่มากราบไหว้บูชาเป็นสังฆานุสติ
จึงเข้าไปสอบถาม ครูบามง (มงคล)พระอุปัฐถาก ซึ่งเป็นหลานหลวงปู่
ครูบามงบอกว่าให้ มาวันโกนใหญ่ ขึ้น 14 ค่่ำ เวลาเย็นๆ
ปรกติหลวงปู่ จะปลงผมวันนั้น และให้หาใบไม้ หรือใบตองแห้งๆมาด้วย
รอหลวงปู่สรงน้ำเสร็จ ระหว่างเดินกลับกุฏิ ให้รอขอเมตตาหลวงปู่
ส่วนจะได้รับ หรือไม่ ขึ้นอยู่กับหลวงปู่จะพิจารณา หลวงปู่ไม่ได้ให้ทุกคน
ครูบามง บอกว่าถ้าหลวงปู่เมตตาหยิบเกศาให้ ให้ขอขนคิ้วท่านด้วย
เป็นของมงคล เอาไปกราบไหว้บูชา

ผมกว่าจะถึงวาระที่ได้ เกศาและขนคิ้ว ของหลวงปู่มาบูชา
ก็ใช้เวลาถึง 2 ปีนับจากวันที่สอบถามข้อมูลจากครูบามง
ถึงได้มาบูชา เพราะช่วงนั้นทำงานแล้ว ไม่ค่อยมีเวลาได้กลับบ้าน
พอกลับก็ไม่ตรงวันโกนใหญ่ หรือบางทีตั้งใจลางานไปให้ตรงวันโกนใหญ่
หลวงปู่ก็ไม่ได้ปลงผมในวันนั้น การที่จะขอจากครูบามง ผมก็เคยขอนะ
แต่ครูบามงบอกว่า ให้มารับด้วยตัวเองกับหลวงปู่ดีกว่า
เพราะหลวงปู่จะพิจารณาให้เป็นรายๆไป

ตอนหลังผมลาออกมาเรียน ป.โท มีเวลาเยอะขึ้น
จึงมีโอกาส ไปขอเมตตาหลวงปู่ น่าจะอยู่ในช่วงประมาณปี 42-44
ซึ่งหลวงปู่ก็ได้เมตตา ให้มาทั้งเกศาและขนคิ้ว
ส่วนที่เห็นเป็นขี้ผึ้ง และมีเถ้าไส้เทียนสีดำๆติดอยู่
เป็นเทียนพุทธาภิเษก ที่วัดหลวงปู่ครับ ผมขอเพื่อนแม่มาอีกทีครับ

ตอนที่หลวงปู่เมตตาให้ เกศาและขนคิ้วมาในครั้งแรกนั้น
หลวงปู่บอกผมว่า "ของๆโต รักษาไว้เด้อ พากันมาขอเบิด(หมด) .................... "
วันนั้นพอหลวงปู่เมตตาให้ผมเสร็จ ท่านก็เดินผ่าน คนที่รอขอเมตตาต่อจากผมไปเลย
สรุปวันโกนครั้งนั้น ผมเลยได้รับคนเดียว (มีไปรอขอเมตตา หลายคน)

แต่ตอนที่ไปขอเมตตาครั้งที่สอง ได้รับ2-3 คน
แต่มีผมคนเดียว ที่ขอขนคิ้วหลวงปู่ ท่านก็ถามว่า "เอาไปเฮ็ดหยัง"
ผมจึงตอบว่า เอาไปรักษาชีวิตครับ หลวงปู่ท่านก็ยิ้มและเมตตาหยิบขนคิ้วใส่
ใบไม้แห้งที่เตรียมไปครับ

วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ นึกอะไรออกจะมาโพสเพิ่มครับ

ถ้าใครอยากได้เกศา หลวงปู่ไว้บูชา นะครับที่วัดยังมีรูปหล่อรุ่น 93 ปี
ถ้าจำไม่ผิดหน้าตัก 3 นิ้ว ที่ฐานบรรจุตลับใส่เกศาหลวงปู่ เข้าใจว่ายังเหลือนะครับ

ส่วนลายแทงที่ กทม. เมื่อราวๆ ปี 48-49 ที่วัดสัมพันธวงศ์ เคยสร้าง
รูปเหมือนหลวงปู่ หน้าตัก 5 นิ้ว ที่ฐานบรรจุเกศาหลวงปู่ด้วย
ผมไม่แน่ใจว่าที่วัด สัมพันธวงศ์ ยังเหลือหรือเปล่าลองไปสอบถามดูนะครับ

 

ท่านพี่ suratept ไม่แวะ ไปอุบลพระ บ้างเลยนะครับ คิดถึงครับ