+++++++++ใครมีประสบการณ์หลวงพระปู่แหวนมาเล่ามาแชกันหน่อยครับ+++++++++

นบถือท่านตั้งแต่เด็กแล้วครับ จำได้ว่าแม่ไหว้ท่านเป็นประจำครับ

 

รักมาก...

 

จำได้ครับตอนวัยรุ่น ตอนนั้นห้อยรูปหลวงปู่แหวนด้านหลังเป็นจีวรท่านแค่นั้นจริงๆ

สมัยนั้นเรียนอยู่แต่ไปฝึกงาน มีเรื่องกับเด็กเจ้าถิ่น ตอนค่ำยกพวกมาดักหน้า

ที่ทำงาน เลยระดมพวกจะไปเคลียร์ แต่เดินไปสองคน ทิ้งพวกไว้ข้างหลัง 4-5 คน

เดินกะขอเคลียร์ให้จบ ฝ่ายนั้นก็เดินมาสองคนเหมือนกัน พอมาถึงยังไม่ได้พูดจาอะไร

โดดต่อยเพื่อนผมหน้าหงายเลย แต่ผมดึงตัวฉากมาซัดด้วยอัปคัตขวาที่กราม แต่ด้วย

ช่วงนั้นคนเลิกงาน ไม่รู้ใครเป็นใครก็เลยต้องวิ่งหนีครับ เพราะคนมั่วมาก ตรงนั้นแถว

ป้ายรถเมล์ หลังจากผมวิ่งฝ่าออกไปข้ามถนนจะไปอีกฝั่ง ตอนนั้นไม่ได้วิ่งหนีย้อน

กลับหลัง โดยที่ผมไม่ทราบว่าผมกำลังวิ่งเข้าไปที่ดงมันเลยครับเพราะพวกนั้นเป็นเด็ก

สุเหร่า โดยซอยนั้นเป็นที่อาศัยของพวกมันเลย ขณะวิ่งหนีไปถึงกลางถนน แต่ก็แปลกใจ

ว่า เราวิ่งข้ามถนนมาทำไมรถมันหายไปไหนหว่า ถนนโล่งจัง แต่ไม่ได้คิด พอถึงกลางถนน

กำลังจะเข้าซอยมัน ถ้าเข้าหนีซอยนั้นสงสัยคงเป็นศพแน่ครับ ผมดันลื่นไถลตัวไปตามถนน

จังหวะที่ไถลตัวไปนั้น มีพวกมันวิ่งตามผมมาอีกเป็นโขยงตามมาติดๆๆ ในใจคิดว่าซวย

แล้วกรูสงสัยจะหมอบคาตรีนแน่ แต่ตอนล้มไถลไปนั้น เหมือนพื้นมันจะลื่นพาเราไถลไป

เออแฮะแปลกดีอย่างกะสไลเดอร์ พอไถลมันเริ่มจะหยุด รู้ตัวแล้วว่าต้องรีบลุกขึ้นให้เร็วที่

สุดไม่งั้นมันตามมาทันคงเหมือนกระสอบทรายดีดีนี่เองให้มันเตะ รีบยันตัวขึ้นมา เสี้ยว

วินาทีเดียวพวกมันมาจากไหนไม่รู้จากด้านหน้าทั้งที่พวกด้านหลังยังตามมาจะถึงแล้ว

เข้ามารุมผมกลางถนนเกือบสิบคน มีทั้งถีบด้านหลังแต่แปลกแฮะไม่รู้สึกอะไรเลย

มีคนนึงเข้ามาจับคอผมแทงเข่ากะเอาผมให้ลงไปกอง ผมก็แปลกใจว่ามันแทงเข่าไร

ของมันไม่โดนไรผมเลย มันเฉียดท้องผมไปมา ตั้งสามสี่ที จนสุดท้ายผมก็ปัดป้อง

โดยไที่ไม่ได้ต่อยใครเลยเพราะมันเยอะจัดไม่รู้จะต่อยใครดีมากันเพียบ ได้แต่เอามือ

ป้องหมัดและมันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาที่ผมคิดว่านานแสนนานแต่มันผ่านไปตั้ง 5 นาที

แต่ผมก็ยังไม่ลงไปกองตรีนพวกมัน ทั้งที่พวกมันมีเป็นสิบคน แต่รอบตรีนเพียบเลย

ที่หลังผม แต่ไม่รู้สึกเจ็บหรือเป็นอะไรเลยซักนิด

ซักพักพวกมันก็แตกฮือออกมาหนีหายเข้าไปในกลุ่มคนแถวนั้น ผมยังงงๆๆว่ามีอะไร

พวกมันหายไปกับกลุ่มคน ผมหยุดและเดินกลับย้อนมาอีกฝั่ง ไม่ได้เดินไปฝั่งซอยสุเหร่า

ตอนเดินมาเพื่อมาหาพวกที่ให้รออยู่ 4-5 คน พอเดินมาซักแป๊บผ่านคนขายล็อตเตอรี่

เด็กวัยรุ่นอยู่ดีดีก็ยกเอาแผงล็อตเตอรี่จะตีผม ผมก็งง เอ้าไอ้ห่านี่ก็พวกมันหรอเนี่ย

แต่เหมือนมันจะยั้งๆๆไว้ ไม่เข้ามา ผมก็รีบเดินออกมาหาพวกที่รออยู่อีกฝั่ง

โดยที่พวกนั้นไม่ตามมาแต่ยังยืนจับตาดูอยู่ ผมก็เลยพากันเดินออกจากเขตตรงนั้น

ของพวกมันไปเขตของเพื่อนผมแต่อยู่ไปอีก 200 เมตร ซึ่งเป็นถิ่นของเพื่อน

พวกมันไม่กล้าตามมา เลยถามเพื่อนด้วยความสงสัยว่าทำไมปล่อยกูโดนคนเดียวว่ะ

พวกมึงไม่เข้ามาช่วยเลยว่ะ เพื่อนบอกว่าตอนที่มันโดยไปหน้าหงายแล้ว คนนั้นมันก็จะเล่น

ผมคนเดียวไม่สนใจเพื่อนผมเลย พอเพื่อนผมจะเข้าไปช่วย พวกมันอยู่แถวนั้นก็คือไอ้คน

ขายล็อตเตอรี่นี่เอง ชักมีดหัวตัดยาวเฟื้อยออกมาขวางไม่ให้เพื่อนผมเข้าไปช่วย

ฝั่งผมไม่มีอาวุธไรเลยนอกจากตัวกับหัวใจ ก็เลยงงนิดนึงว่าทำไมันไม่เอามีดมาฟันผมซะ

เลย มาเตะต่อยผมอยู่ได้ แล้วก็ถามมันอีกว่าแล้วทำไมอยู่ดีดีมันถึงฮือแตกออกมา

เพื่อนมันบอกว่าที่ผมกำลังโซโล่กลางถนน รถติดยาวเหยียดไปหลายกิโลเพราะ

แถวนั้นอยู่เทเวศน์รถเยอะอยู่แล้ว แล้วหนึ่งในเพื่อนผมก็ตะโกนออกไปว่า ตำรวจมา

มันคงนึกว่าเป็นพวกของมันส่งซิกก็เลยแตกฮือหนีออกมา ผมเลยรอดออกมาแบบงง

ว่าอยู่ดีดีมันวิ่งไปไหนกัน พวกนี้เป็นเด็กสุเหร่าค้ายา และคอยฉุดผู้หญิงนักศึกษา

ไปลงแขกในซอยมัน โดยทำทีจีบก่อนจะลากแล้วทำเป็นทะเลาะเรื่องของแฟนกัน

เลวมากครับ นึกไม่ออกเลยว่าถ้าผมไม่ล้มลงกลางถนนคงได้วิ่งเข้าซอยของมัน

ซึ่งเป็นซอยตันอย่างแน่แท้ คงได้โดนตีตายในนั้นแหละครับ

เช้ามาปรกติครับไม่มีรอยแผลใดๆๆ อาจมีเมื่อยซํกเล็กน้อย

ผมหยิบพระที่ห้อยมาดูอย่างไม่น่าเชื่อว่าผมจะรอดผ่านเหตุการณ์นี้มาได้

เป็นเรื่องจริงที่ผ่านมาเป็นสิบกว่าปีแล้ว สมัยยกพวกตีกันข้ามถิ่น

 

รุ่นนี้ผมเคยลองใส่ปากปลาช่อนแล้วฟันด้วยปังตอจนพระกับปลากระเด็นไปคนละทางหนังปลายังไม่ขาดเลยครับ(ไม่ควรทำตอนนั้นยังวัยรุ่นอยู่)ผมเช่ามาจากผู้ส้ราง(ชมรมครูอาวุโสและข้าราชการบำนาญจังหวัดเชียงใหม่)เมื่อประมาณปี2534เป็นชุดผ้าป่าองค์ละ20บาทถ้่าเอาพระผงของขวัญศรีเชียงแสนกับแผ่นยันต์ไตรรัตนคุณด้วยขุดละ50บาทปัจุบันตามเวปเคยเห็นเนื้อทองแดงรมดำองค์ละ200บาทเนื้อเงินองค์ละ1000บาทของดีราคาถูกคุ้มตัวได้แน่นอน ส่วนตัวผมจะอาราธนาเวลาไปทำงานที่เสี่ยงอันตรายหรือเดินทางไกลปลอดภัยทั้งในและต่างประเทศครับแนะนำให้หาไว้ใช้กันครับเสกปี2517(ยุคต้นๆเคยลงประวัติในลานโพธิ์นับเป็นรุ่นที่5)ถัาหาเจอจะนำมาโพสให้อ่านกัน

 

อนุโมธนา ครับ ผมก็มีอยู่ 1 องค์ แม่เพื่อนสนิทให้มานานแล้วครับ ตอนนี้ติดตัวตลอดครับ

 

เข้ามาอ่านครับ ศรัทธาหลวงปู่เหมือนกันครับ คุ้นเหรียญท่านมาตั้งแต่เด็กแล้ว มารออ่านประสบการณ์ของท่าน ๆ อื่น ๆครับ

 

ผมเองก็อยากจะลองบูชาพระของหลวงปู่แหวนท่านเหมือนกันครับ กำลังจะได้รุ่นนี้มา ไม่ทราบว่าแท้ทันท่านเสกไหมครับ

 

แท่นมิ๊กยางทำถนน ล้มทับฝังดิน ขาหัก ไม่ตาย คนเขาบอกไม่รอด ต้องใช้แบรคโฮมายก
น้าผมครับ ตอนนี้สบายดี
ตกแท่นมิิ๊กยางทำถนน ขนาดตึก3-4 ชั้น ขาหักอีก ไม่ตาย แต่นอนโรงพยาบาลหลายวัน
บ.สมบูรย์สุข

 

ผมได้ข้อมูลเพิ่มว่า เป็นรุ่นตำรวจบรรเทาสาธารณะภัยปี2522 เล่นเป็นสากลในสายหลวงปู่แหวนราคาหลักร้อย อย่างนี้องค์นี้ผมพอจะมีหวังไหมครับ

 

เข้ามากราบหลวงปู่ครับ

 

อยากบูชาเหรียญรุ่นเราสู้หลวงปู่สักองค์เเต่กลัวเจอของเก๊ กลัวจริงๆ

 

เหรียญรุ่นเราสู้ที่ว่ากันนี่คือเหรียญนี้ใช่ไหมครับ ได้มาโดยตั้งใจเลยครับองค์นี้แต่ไม่รู้เก๊หรือแท้ พี่ๆผ่านมาแวะดูให้ด้วยนะครับ กราบขอบพระคุณมากครับ

 

แท้ครับ ด ธรรมดา หรือป่าว แต่แท้แน่นอย

 

ภาพปฏิทินหลวงปู่แหวน ไม่ผ่านการปลุกเสก

หลายปีก่อน ไปเที่ยวเขาใหญ่กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ เอาภาพปฏิทินหลวงปู่ใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อ ตอนไปหาฟืนมาก่อกองไฟ เอาเสื้อฝากไว้กับเพื่อน บอกว่ามีภาพหลวงปู่อยู่ในกระเป๋าด้วยนะระวังเปียก เพื่อนดันลืมเสื้อทิ้งไว้ตากฝนตากน้ำค้าง ตกค่ำเพื่อนไม่สบาย หนาวสั่นมาก นึกว่าเป็นไข้ป่า เอาผ้าให้ห่ม 3-4 ผืน ไม่หายหนาว กำลังจะพาไปหาหมอ ถามหาเสื้อ เพื่อนบอกลืมทิ้งไว้ด้านนอก ไปหยิบแล้วเอาภาพหลวงปู่ขึ้นมาดู ชื้นๆ ไม่เปียกมาก เพื่อนขอภาพหลวงปู่เอาไปขอขมา แป๊บเดียวเอง อาการหนาวสั่นต่างหายเป็นปลิดทิ้ง งงกันไปทั้งกลุ่มเลยครับ

 

ของผมแค่นี้ ครับ ครอบจักรวาล