**ณ ราตรีหนึ่ง**

ตอกและย้ำ...ซ้ำซ้ำ......ดำเนินจิต
ทุกชีวิต...ขลาดเขลา....เฝ้าสงสาร
เมื่อไหร่หนอ..จึงพ้น..ความทรมาน
ทุกข์สังสารฯ ผลาญชีพบนกลีบมาร

 

เค้ายังหม่น วนเวียน เพียรฝึกจิต
ทีละนิด ละน้อย ค่อยค่อยล่อง
ฝ่าคลื่นลม ล้มบ้าง คอยประคอง
ตามครรลอง เรื่อยไป ในทางธรรม

 

ความตั้งใจมีมาแล้ว........เป็นที่หนึ่ง
เหลืออีกครึ่งคือความรู้.......สู้สงสาร
ล้มแล้วลุกคลุกไป..........คงไม่นาน
ได้ก้าวผ่านทางพ้นทุกข์....สุขนิรันดร์

 

ก้าวที่หนึ่ง...เริ่มเดินดำเนินจิต
ก้าวที่สอง...ลิขิตจิตได้เห็น
ก้าวที่สาม...ห้ามใจไม่ให้เป็น
ก้าวที่สี่...มองให้เห็นเช่นนั้นเอง
ก้าวที่ห้า...เหมือนว่ามีตารู้
ก้าวที่หก...รูปนามอยู่คู่สังขาร
ก้าวที่เจ็ด...เสร็จสิ้นกระบวนความ
แดนสงสารผ่านพ้นหยุดวนเวียน

 

สาธุธรรม น้อมนำ ปฏิบัติ.._/l\_
เด็กฝึกหัด ล้มบ้าง อย่างที่เห็น
แพ้แล้วลุก ปลุกใจ ใฝ่บำเบ็ญ
กิเลสเป็น เช่นครู ให้รู้ความ...

 

เมื่อคืนฝันว่าได้เสวนาธรรมกับคนประมาณ 3 คน ทั้งหญิงและชาย เรื่องที่พูดคุยกันจำได้ว่า เป็นเรื่องของมายา เหมือนว่าทั้ง 3 คนนั้น มาเตือนให้ระวังเรื่องมายา เพราะเกรงว่าเราจะหลงเข้าไป เราได้อธิบายไปว่า เรามองเห็นมายาทั้งหลาย เพราะว่าเราเป็นเพียงผู้ดูที่อยู่เหนือมายา

ดังนั้น วันนี้จึงนำความหมายของมายามาเล่าสู่กันฟังนะคะ

มายา มีความหมายว่า การล่อลวง, มารยา, เล่ห์เหลี่ยม, ความคดโกง, กล, ความไม่จริง, ภาพและเงาที่ปรากฏแก่ตาแต่ไม่จริง, ความหลอกลวง, เครื่องหลอกลวงของโลกภายนอกหรือสิ่งที่เห็นด้วยตา

ทุกรูปนามล้วนถูกห่อหุ้มด้วยมายา มายาใยจึงห่อหุ้มความเป็นคนและสัตว์ได้ นั่นเพราะสันดานของคนและสัตว์ มักรักสุขเกลียดทุกข์ มีความลำเอียงอยู่ในใจด้วยกันทั้งนั้น จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะหลงเข้าไปในมายาอย่างไม่รู้ตัว...เอวัง หุหุ

 

เล่า....เรื่องผี

คำว่า ผี คืออทิสสมานกาย คือไม่มีกายเนื้อ เป็นกายทิพย์หรือว่าอาจจะเป็นกายละเอียด ที่เราไม่อาจจะทราบได้ว่าเป็นอะไร เลยเรียกกันรวมๆ ว่าผี

ซึ่งแท้ที่จริงแล้วที่เราเจอนั้น อาจจะเป็นเทวดา เป็นเปรต เป็นอะไรก็ได้ในภพภูมิที่เป็นกายละเอียดที่เราอาจจะเห็นในรูปแบบน่ากลัว แต่บางทีสิ่งที่น่ากลัวนั้น อาจจะเป็นเทวดาจำแลงลงมาเพื่อให้คนกลัว เพื่อปกป้องสถานที่บางแห่งก็เป็นได้ บางทีเราไปเจอก็เข้าใจว่าเป็นพวกผีดุร้าย น่ากลัว แต่แท้จริงแล้วสถานที่แห่งนั้น ก็อาจจะมีของดีๆ เก็บไว้ เทวดาท่านก็เลยจำแลงกายมาน่ากลัว ให้คนกลัวไม่ไปยุ่งกับสถานที่นั้นๆ เช่นตรงนั้นอาจจะมีพระพุทธรูปเก่าแก่ มีขุมทรัพย์ที่มีค่าอย่างนี้พรหม เทวา ก็อาจจะรักษาอยู่ โดยจำแลงกายให้คนเห็นน่ากลัวๆ

คำว่า ผี ก็คือ อาทิสสมานกาย ที่เราไม่อาจจะทราบได้ กายนี้เป็นการละเอียด เป็นการพรหม กายเทวดา กายเปรต กายอสุรกาย กายสัตว์นรก รวมๆแล้วก็เรียกว่าผี

เรื่องราวต่อไปนี้ คือเรื่องผีที่ไปอ่านเจอมาค่ะ

 

เรื่อง พรหมดูแลพระพุทธรูป

16กุมภาพันธ์2553
พรหมที่ดูแลพระพุทธรูปองค์เดิมที่วัดเกษมสันติวนาราม บ้านห้วยบง หมู่ที่ 9 ต.น้ำแวน อ.เชียงคำ จ.พะเยา

ได้บอกว่า เหตุที่คนในหมู่บ้านนั้นล้มตายบ่อยๆตายกันถี่ๆเพราะว่าเกิดอาเพส เพราะว่าการย้ายพระพุทธรูปองค์เก่าไปไว้ที่ไม่เหมาะสม

เหตุการณ์โดยคร่าวๆ มีอยู่ว่า เมื่อสมัยก่อนการสร้างวัดเกษมสันติวนารามนั้น ชาวบ้านได้อัญเชิญพระพุทธรูปเก่าๆองค์หนึ่งที่มีการชำรุดทรุดโทรมอยู่ในบ่อน้ำซึมใกล้สถานที่สร้างวัดนั้น มาปฏิสังขรณ์ให้ดูดีแล้วแล้วก็อัญเชิญขึ้นเป็นพระประธานที่วิหารหลังใหญ่ของวัด เป็นเวลานานหลายปี แล้ว เวลาต่อมา ทางวัดได้รับพระพุทธรูปองค์ใหญ่สวยกว่าเดิม ใหญ่กว่าเดิม ก็เลยอัญเชิญท่านลงมาไว้ชั้นล่าง เปรียบเหมือนกับการลดความสำคัญของท่าน คือได้ของที่สวยกว่าก็ลืมของเก่า ทั้งที่พรหมที่ดูแลท่านก็ต้องทำหน้าที่เช่นเดิม ก็เลยเกิดความเหมาะสมขึ้น แล้วเวลาต่อมา ก็ได้ย้ายพระพุทธรูปองค์นี้ออกจากศาลาหลังใหญ่ไปไว้ที่เมรุ ซึ่งนานๆ จะมีคนไปกราบท่านทีหนึ่ง

เมื่อเป็นแบบนี้แล้วเทวดาและพรหมที่เคยดูแลพระพุทธรูปองค์นี้อยู่ก็เกิดความไม่พอใจ เพราะว่าคนเรานี้มองเห็นแต่ภายนอกว่าสวย แต่ไม่ได้มองที่ภายใน ว่าท่านคือพระพุทธรูปคู่วัด กล่าวคือเป็นองค์เริ่มแรกของวัด จะไปลดความสำคัญลงได้อย่างไร ที่วัดไหนๆเขาก็ย่อมให้ความสำคัญกับพระที่เก่าแก่ทั้งนั้น แต่ ที่นี่กลับไปให้ความสำคัญกับองค์ใหม่ ใหญ่สวย ก็เลยต้องเกิดอาเพศกับหมู่บ้านขึ้น

เรื่องนี้ต้องรอดูกันต่อไปว่า หัวหน้าหมู่บ้านและเจ้าอาวาสจะจัดการอย่างไร เพราะว่าเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยมีคนเชื่อเท่าไรนัก

โปรดติดตามเรื่องราวต่อไป

 

21 กุมภาพันธ์ 2553
ชาวบ้านได้ลงความเห็นกันและย้ายพระพุทธรูปองค์นี้กลับคืนที่อันควร ศาลาหลังเก่าชั้นประทับหน้าพระประธาน คุณแม่ของผู้เล่าก็ได้รีบโทรมาแจ้งข่าวหลังจากที่ชาวบ้านได้ทำการย้ายพระพุทธรูปองค์นี้กลับคืนที่เดิมเรียบร้อยแล้ว ก็หวังว่าเหตุการณ์ต่างๆ ในหมู่บ้านจะเข้าสู่สภาวะสงบสุขต่อไป

25 กุมภาพันธ์ 2553
มีเรื่องพรหมที่รักษาพระพุทธรูปที่วัดที่เคยเล่าให้ฟังมาเล่าต่อ คือหลังจากที่ย้ายพระกลับมาที่อันควรที่เป็นแล้ว ผู้ที่เป็นผู้นำหมู่บ้านก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ก่อนหน้านี้มีความรู้สึกไม่สบายใจอะไรสักอย่างที่บอกไม่ได้ มีความอัดอึดในใจอย่างบอกไม่ถูก พอได้ย้ายพระพุทธรูปองค์นี้กลับมาแล้วก็รู้สึกว่าโล่งโปร่งสบาย เบาใจ สบายใจกว่าที่เคยเป็นมา เมื่อกี้ลองกำหนดถามดูว่าพระพุทธรูปองค์นี้อายุเท่าไร พอรู้แล้วก็แปลกใจเหมือนกัน ได้รับคำตอบว่า 2287 ปี พรหมที่ดูแลพระพุทธรูปองค์นี้เป็นอนาคามีพรหม เคยเกิดเป็นพี่ชายของผู้เล่ามาก่อน มาถึงวาระนี้ก็เลยต้องบอกผ่านเรื่องราวมาที่ผู้เล่า เพื่อให้ชาวบ้านได้ย้ายพระกลับที่ควรจะเป็น ส่วนความเกี่ยวข้องกับแม่ของผู้เล่า คือแม่ของผู้เล่าในอดีตเคยเป็นภรรยาของพรหมองค์นี้ การเกิดภพชาติก็วนๆ เวียนๆ ไปเรื่อยแบบนี้ การนับความสัมพันธ์กันนี้มันวุ่นวายไปหมด

...จบ...

เรื่องที่ทำให้ได้เห็นเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดนั้นมีจริงค่ะ

 

เมื่อคืนก่อนฝันแปลกค่ะ

ฝันว่ามีเพื่อนชายมาหา เพื่อนชายคนนี้เคยเป็นเพื่อนร่วมงานกันมานานหลายปีแล้ว เค้าเป็นคนมีครอบครัวแล้ว แถมบ้านเล็กบ้านน้อยอีกหลายหลัง แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะว่าระหว่างเรามีความสัมพันธ์แค่เพื่อนที่พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง ปัจจุบันเพื่อนคนนี้เป็นเจ้าของบริษัทแห่งหนึ่ง

ในความฝัน เค้ามาหาเราที่บ้าน เราออกไปต้อนรับและพูดคุยกันที่หน้าบ้าน เค้ามาชวนไปทำบุญที่วัดแห่งหนึ่ง เราตกลงไปด้วย และหันหลังเดินเข้าไปในบ้านเพื่อเตรียมสิ่งของสำหรับทำบุญ โดยให้เค้ารอที่หน้าบ้าน แต่ขณะที่เดินเข้าบ้าน อยู่ๆ เค้าก็เดินตามและมาโอบกอดทางด้านหลัง เรารู้สึกประหลาดอย่างบอกไม่ถูก มันไม่ใช่ความใคร่ สัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความรักและอบอุ่นประหลาด ในใจก็นึกแปลกที่อยู่ดีๆ ทำไมเพื่อนมาทำแบบนี้ เค้าแอบรักเราอยู่หรือ แต่ช่างเถอะ เราไม่ได้คิดอะไร แล้วเราก็เดินเข้าไปในบ้าน โดยเค้ายืนรอที่ประตูบ้านแค่นั้น

เข้าไปเตรียมของสำหรับทำบุญพร้อมหยิบกระเป๋าสะพายออกมา เขารอรับของทั้งหมดจากเราเพื่อนำไปใส่รถ เราบอกให้เค้าไปรอที่รถเพราะว่าจะหารองเท้าใส่ไปวัด เสียเวลาหารองเท้าอยู่นาน เพราะว่าคู่ที่ต้องการใช้หาไม่เจอ ก็เลยหันไปหยิบรองเท้าคู่เก่าที่ไม่ได้ใช้นานแล้ว เรียกว่าเก่าเก็บ เป็นคัทชูไม่มีส้นสีขาว แต่เวลานี้มันเลอะเทอะ เพราะว่าไม่ได้นำออกมาใช้นานมากแล้ว ไม่เป็นไรใส่ไปก่อนเพราะว่าเสียเวลามานานแล้ว

เดินออกจากบ้านเพื่อไปที่รถเพราะว่าเพื่อนรออยู่ แต่หารถและเพื่อนไม่เจอ เค้าเอารถไปจอดที่ไหนก็ไม่ได้ถาม ก็เลยเดินตรงไปเรื่อยๆ ในใจคิดว่าไปเจอกันที่วัดก็ได้ เพราะว่ารู้ว่าเป็นวัดอะไร เดินๆ ไปทางข้างหน้าเป็นสะพานไม้โค้งๆ ข้ามคลอง เอ๊ะ...รู้สึกแปลกใจ สะพานไม้แบบนี้ทำไมฝันเห็นบ่อยจังเลย แต่ช่างเถอะเสียเวลาคิด สุดปลายสะพานเป็นหน้าวัด บริเวณหน้าวัดมีร้านรวงเรียบริมคลอง เหมือนตลาดน้ำ พอดีมีลุงแก่ๆ เดินสวนมา ก็เลยถามลุงว่า วัดข้างหน้านั้นเป็นวัดอะไร ลุงก็ตอบแบบขอไปที คือบอกผิดนั่นเอง แต่เรามองไปที่วัดนั้น แล้วเห็นพระนอนองค์ใหญ่อยู่ในนั้น เราก็เลยบอกลุงว่า...วัดนี้คือวัดพระพุทธไสยาสน์ไม่ใช่หรือ ลุงก็เลยบอกว่าใช่ แล้วลุงก็เดินผ่านไป

ไม่ใช่วัดที่เพื่อนชวนไปทำบุญนี่นา คนละวัด เราก็เลยเดินย้อนกลับมาทางเดิม โดยหวังว่าเพื่อนคงยังรออยู่ที่เดิมที่ใดสักแห่งที่เราอาจจะผ่านไปเจอ แต่จนแล้วจนรอดเราก็ไม่เจอเพื่อน พลัดหลงกันไป เราก็เลยกลับบ้าน.....ที่เหลือจำไม่ได้แล้วค่ะ ตื่นดีกว่า 55555

 

ปรากฏว่าคืนนั้น ฝนตกทั้งคืนยันสว่าง สังหรณ์บอกว่าวันนี้ต้องมีบางสิ่งส่งมาถึงเรา และต้องเกี่ยวกับที่ฝนตกแน่นอน

ตกตอนบ่าย ไปรษณีย์ก็มาส่งจดหมาย เรารู้ได้ทันทีว่าของที่ส่งมานั้นคืออะไร...ส่งมาจากเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้พูดคุยกันทุกวันทางอินเตอร์เน็ต คงไม่แปลกที่ฝนจะตกเพื่อเป็นสัญญาณดังกล่าว

และมันทำให้เราไม่แปลกใจไปอีกว่า ทำไมถึงได้ฝันถึงเพื่อนชายคนนั้น ซึ่งเพิ่งจะฝันว่าได้พูดคุยกับเค้าเรื่องงานบุญไปเมื่อหลายเดือนก่อน เพราะว่าเพื่อนชายในฝันนั้น คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่แปลงมา จะเล่ายังไงดีหนอ เรารู้เองด้วยเซ้นท์บอกว่าเค้าคนนั้น คือคนในอดีตที่เนิ่นนานมาแล้ว ข้ามภพชาติ มาเพื่อจะบอกให้รู้ว่า เค้ารักเรามากและรักมานานแล้วเหมือนแอบรัก เป็นความรักที่บริสุทธิ์ไม่มีความใคร่เจือปน จากสัมผัสที่เราได้รับมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่ทั้งสองฝัน สองครั้ง ความรู้สึกของเราที่มีกับเค้าก็ยังคงเป็นแค่เพื่อน...จบดีกว่า

อย่างนี้คงจะเรียกว่า ฝันบอกเหตุหนอ บอกเล่าเรื่องราวในอดีต...คริคริ

 

หลังจากที่แกะซองจดหมายออก ก็ได้เห็นสิ่งที่ส่งมานั้น เป็นวัตถุเหมือนหิน ชิ้นหนึ่งเป็นหินแบนๆ ใสๆ ส่วนอีกชิ้นหนึ่งก็เป็นหินสีออกส้มโอรสอ่อนๆ ไม่ใสซะทีเดียว เราเอาของทั้งสองชิ้นนั้นแช่น้ำส้มป่อย แล้วเอาไปวางไว้ในห้องพระ

แล้วเมื่อคืนนี้ก็ฝัน.............................................................................
มีหญิงชายกลุ่มหนึ่งมาหา มาพูดคุย ทักทายเหมือนดีใจที่ตามหาเราจนเจอ บอกเล่าเรื่องราวของเราในอดีตชาตินั้นๆ คนกลุ่มนี้ดูเหมือนรู้จักเราดีทีเดียว เพราะว่าพูดคุยอย่างสนิทสนม ขอไม่เล่าในเรื่องที่สนทนากัน (เพราะว่าลืมค่ะ หุหุ) กำลังจะรู้เรื่องราวให้มากไปกว่านั้น แหมดันตื่นขึ้นมาซะก่อน ดูนาฬิกาเพิ่งจะตีสี่ รีบตื่นทำไมเนี่ย....เซ็งเลย

ของทั้งสองชิ้นนี้ เป็นสมบัติบาดาล ที่ผู้เป็นเจ้าของบอกให้ผู้ส่งๆ มาให้เรา เพราะว่ามันเป็นของเรา....รึเปล่าหนอ?

 

ตะวันรอน...สอนอะไร เรามาดูกันดีกว่านะคะ

คนบางคนชอบที่จะมองดวงตะวันตั้งแต่ยามขึ้นโผล่พ้นขอบฟ้าในยามเช้าตรู่ เป็นสัญญาณบอกว่า...ชีวิตใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นอีกแล้วหนอ

คนบางคนชอบที่จะมองดวงตะวันยามยอแสงก่อนหดหายลับไปในขอบฟ้ายามเย็น
เป็นสัญญาณบอกว่า...หมดเวลาสำหรับชีวิตในวันนี้แล้ว แต่จะมีใครบ้างหนอที่จะรู้ว่า วันพรุ่งนี้จะได้เริ่มต้นใหม่กันอีกครั้งหรือไม่...?

เวลาของช่วงชีวิตช่างไม่ผิดจากตะวันขึ้นลงเลย เคยมีใครคิดบ้างหรือไม่หนอ...



ตะวันรอนอ่อนอัสดง....สุริยงเย็นยอแสง....ขอบฟ้าทอสายประกายแดง

ธรรมชาติแจ้งหมดช่วงบ่วงเวลา....ชีวิตไม่แตกต่างธรรมชาติ...ต่างมุ่งมาดสร้างสรรค์ทางหรรษา

ปรารถนาดวงจินต์สิ้นโศกา...รับวันหน้าด้วยสุขทุกฤดี...ชีวิตรุ่งต่างพบสบสิ่งสุข

ปราศสิ้นทุกข์รุกโรมโหมทุกที่...เปรียบตะวันทอแสงแห่งชีวี...ให้โลกนี้สว่างไสวไปทุกทาง

เมื่อซวนเซเหหันพลันสิ้นสุข...พบแต่ทุกข์โรมร้ายกายไม่ห่าง...เปรียบตะวันโบกลาขอบฟ้าจาง

เมื่อทุกอย่างพ้นบ่วงแห่งช่วงวัน...ชีวิตเราไม่ผิดธรรมชาติ...อาจผิดคาดในจินต์สิ้นความฝัน

พบกันแล้วแคล้วคลาดพลาดจากกัน...ดังเธอฉันพบกันบนทางจร... ความรุ่งโรจน์บนทางแห่งชีวิต

ยากลิขิตคิดเห็นเช่นภาพหลอน...อาจมีทุกข์คลุกเคล้าเข้าบั่นทอน...พึงสังวรให้เห็นเป็นความจริง

หนทางแห่งชีวิตที่คิดฝัน...อาจมีวันโชติช่วงล่วงทุกสิ่ง...อาจไม่สมดังหมายไว้ให้ประวิง

จง ละ ทิ้ง ความอยาก จากหัวใจ... อยากมี อยากเห็น อยากเป็นสุข...อยากสนุก ทุกยาม ตามฝันใฝ่

อยากได้ ใคร่มี ที่เป็นไป...ละได้ไหม ใครบ้าง เขาวางวาย... ไม่วาง ไม่ว่าง กลางดวงจิต

ทุกชีวิต ย่อมไป สู่ที่หมาย...เกิดดับ สดับกัน ของคู่กาย...สว่างได้มืดได้ก็คล้ายกัน

ตะวันรอน วอนย้ำ นำไปคิด...ว่าชีวิต คิดไป คล้ายดังฝัน...มืด-สว่าง ย่อมเห็นเป็นนิรันดร์

อย่าไหวหวั่น จงอยู่สู้ต่อไป.

 

มาช่วยดันกระทู้สู้ครับ

 

ขอบคุณ คุณtoplus99 ค่ะ แต่ว่าเราไม่สู้กับใครหรอก เราชอบไปเรื่อยๆ ใครจะทำอะไร คิดอะไรก็เรื่องของเขาหนอ ไม่เกี่ยวกับเรา

 

ในคืนหนึ่งฝันว่าได้เข้าไปอยู่ในพิธีแห่งานประจำปี มีผู้คนใส่ชุดสีขาวมากมาย
กำลังแห่พระพิฆคเณศร ทรงมีพระวรกายสีดำ
มีหลายปาง เค้าเอาเทินด้วยแคร่ไม้ไผ่ เราได้นมัสการท่าน
พอตื่นเช้ามาได้เปิดช่องมิราเคิลโดยบังเอิญ เค้าบอกว่าจะมีงานคเณศจตุรถี
ประมาณสองวันผ่านไป เราผ่านวัดแขก มันเป็นภาพเดียวกับที่เราเห็นในความฝัน
สิ่งที่ฝันซ้ำๆ หลายครั้ง เรื่องปราสาทหิน หลายร้อยห้อง มีบ่อน้ำล้อมรอบปราสาทนั้น
เที่ยวเล่นบรรเทิงใจ สวยงาม แต่ลึกลับ มีคนพาเราไปเที่ยว พาชม แต่ภายนอกหน้าต่างนั้นมีพญานาคสีเขียวตัวใหญ่มาก ได้เห็นแล้วไม่ค่อยชอบ พญานาคหน้าตาน่ากลัว
เกล็ดมันวาว

 

ว้าว...คุณบัวมรกตได้ไปเที่ยวเมืองบาดาลที่ปราสาทหินพิมายมาหรือคะ

 

ไม่ทราบว่าจะเรียกว่าอะไรดีค่ะ แต่น่าตื่นเต้นดี ^^

 

ระยะนี้ไม่ได้เข้ามาโพสท์เรื่องราวเลย เพราะฝันอะไรตื่นมาก็ลืมหมด จำรายละเอียดไม่ได้สักเื่รื่อง