กรรมมีจริง อุทาหรณ์ให้คนละบาป

วันนี้ได้รับ forword mail จากพี่คนหนึ่ง เป็นเรื่องของกรรม จึงนำมาบอกต่อเพื่อเป็นอุทาหรณ์ค่ะ


> >>> >> >ลูกพี่ลูกน้องของข้าพเจ้าคนหนึ่งเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลของรัฐบาล ในต่างจังหวัด
> >>> >> >ไม่นานมานี้ข้าพเจ้ามีโอกาสไปเยี่ยมเยียนหมอน้องชาย
> >>> >> >เขาเล่าเรื่องแปลกของคนไข้รายหนึ่งให้ฟัง
> >>> >> >ซึ่งน่าจะเป็นอุทาหรณ์ให้ผู้คนละบาปได้ดีจึงขอเล่าสู่กันฟังต่อ

 

เรื่องมีเท่านี้เหรอคะ..อยากติดตามต่อง่า

 

> >>> >> >วันหนึ่งลูกชายของญาติอุปสมบท บุญมาไปช่วยงานคืนนั้น
> >>> >> >ผู้ร่วมงานบวชนอนค้างที่วัดกันสี่ห้าสิบคน
> >>> >> >เคราะห์หามยามร้ายของบุญมายังไม่จบสิ้น หนูตัวหนึ่งเจาะจงมา
> >>> >> >กัดตรงขาด้วนของบุญมาคนเดียว
> >>> >> >กัดแล้วก็หนีไป
> >>> >> >บุญมาสะดุ้งตื่นด้วยความเจ็บปวด
> >>> >> >คนที่นอนอยู่ด้วยกันตกใจกับเสียงร้องพากันตื่นหมด
> >>> >> >แผลที่หนูกัดไม่กว้างไม่ลึกนัก
> >>> >> >มีเลือดซึมออกมาแต่ทุกคนพากันตกใจที่อยู่ดีๆ
> >>> >> >ทำไมจึงมีหนูมากัดคนนอนหลับเพราะหนูจะกัดกินก็เฉพาะศพเท่านั้นไม่กัดกินคนเป็นๆ
> >>> >> >บุญมาขวัญเสียถูกเคราะห์กรรมซ้ำเติมจนคิดว่าตนคงจะต้องตายในไม่ช้า
> >>> >> >มันทารุณจิตใจมาก
> >>> >> >ไม่นานต่อมาเกิดอาการเจ็บคันบริเวณแผลเก่าที่มือที่เท้าอีก
> >>> >> >บุญมารีบมาหาหมอที่โรงพยาบาลโดยเร็ว
> >>> >> >ผลการฉายเอกซเรย์ปรากฏว่า เชื้อมะเร็งกินลึกเข้าไปมาก
> >>> >> >หมอจำเป็นต้องจัดการตัดแขนขาทั้งท่อนของบุญมาทิ้งไป
> >>> >> >หมอน้องชายซึ่งเป็นเจ้าของคนไข้แปลกใจในชะตากรรมของบุญมานัก
> >>> >> >จึงสอบถามประวัติอย่างละเอียดอีกครั้งไว้และได้ความว่า
> >>> >> >บุญมาชายอายุยี่สิบสามปี อาชีพเกษตรกรรมและรับจ้างก่อสร้าง
> >>> >> >ชอบดื่มเหล้าเป็นประจำชอบแกล้มเหล้าด้วยปลาน้ำจืด
> >>> >> >โดยเฉพาะชอบกินเต่า กินตะพาบ
> >>> >> >บุญมาเคยได้ยินมาว่าใครกินตะพาบน้ำได้สิบถึงยี่สิบตัวแล้ว
> >>> >> >ตลอดชีวิตจะไม่เป็นโรคไขข้ออักเสบอีกทั้งยังช่วยบำรุงไต
> >>> >> >บุญมาจึงเพียรหาตะพาบน้ำมาผัดเผ็ด แกล้มเหล้าขาว
> >>> >> >บุญมากินตะพาบน้ำมาแล้วเกือบยี่สิบปี
> >>> >> >นับไม่ได้แล้วว่ากินเข้าไปได้กี่ตัว
> >>> >> >วันหนึ่งบุญมาซื้อตะพาบน้ำตัวใหญ่จากตลาดมา
> >>> >> >ตะพาบน้ำตัวนี้น้ำหนักตั้งสิบกว่ากิโลกรัมเขาดีใจมาก
> >>> >> >ตัวใหญ่ขนาดนี้ฆ่ากินทีเดียวไม่หมดจะต้องค่อยๆกิน
> >>> >> >ที่บ้านไม่มีตู้เย็นให้แช่เก็บได้จึงต้องกินผ่อนทีละน้อย
> >>> >> >ตะพาบน้ำเป็นสัตว์อายุยืน อดทนไม่ตายง่ายๆ
> >>> >> >ไม่ว่าจะถูกกักขังอยู่ในสภาพใดก็อดทนมีชีวิตอยู่ได้เป็นปี
> >>> >> >บุญมาเห็นแก่กิน ไม่นึกถึงว่าตะพาบจะต้องทนทุกข์ทรมานนานเพียงไร
> >>> >> >ต้องเจ็บปวดแสนสาหัสครั้งแล้วครั้งอีก
> >>> >> >เขาตัดเฉือนเนื้อตะพาบส่วนต่างๆ ตามความพอใจมาปรุงอาหารทีละชิ้นๆ
> >>> >> >บาดแผลรอบตัวตะพาบเขาทาด้วยปูนแดงที่กินกับหมากเพื่อไม่ให้เนื้อตัวตะพาบเน่า
> >>> >> >ตะพาบตัวนั้นต้องทนทุกข์ทรมานอยู่นานกว่าครึ่งเดือน
> >>> >> >> จากนั้นบุญมาจึงประหารเอามากินเป็นมื้อสุดท้าย
> >>> >> >บุญมาพอใจกับวิธีที่จะได้กินเนื้อตะพาบสดๆ ทุกวันอย่างนี้เรื่อยมา
> >>> >> >ผลสรุปประวัติผู้ป่วยที่โรงพยาบาลบันทึกไว้ในตอนท้ายมีอยู่ประโยคหนึ่งว่า…..
> >>> >> >เป็นประวัติที่แสดงให้เห็นกรรมตามสนองอย่างไม่น่าเชื่อที่ไม่มีข้อสรุปชัดเจน
> >>> >> >ในทางวิทยาศาสตร์การแพทย์ปัจจุบัน
> >>> >> >ปล. คุณควรตระหนักถึงการกระทำที่คุณได้ทำอยู่ในทุกวันนี้
> >>> >> >ถึงผลดีและผลร้ายที่คุณได้กระทำลงไป
> >>> >> >มันจะส่งผลกลับมาหาคุณเอง ที่เรียกกันว่า "กรรมตามสนอง" นั้นเอง
> >>> >> >ขอขอบคุณหนังสือธรรมะทุกเล่มที่ให้ความรู้แก่ผู้คนทั้งหลาย
> >>> >> >เรื่องดีๆส่งต่อจักได้บุญ

 

อนุโมทนา...สาธุ

กรรมนี้....ท่านได้แต่ใดมา

การให้ธรรมะ...ชนะการให้ทั้งปวง

 

ขอบคุณนะครับที่ให้ความรู้ทางธรรมมะ

ขอบคุณนะครับที่ให้ความรู้ทางธรรมมะ กับผม ผมได้เพิ่มพูนและไปเผยแพร่ต่อไปครับ(||)