บรรจบ ภพทั้ง 3

นิยาย "รักข้ามภพ"



บทประพันธ์

บาดาล "มุจคินทร์ "
มนุษย์ "วิศวกร 3 ภพ"
สวรรค์ "เกร็ดแก้วมณี"


ตอนที่1
การรอคอยที่แสนยาวนาน
มาบรรจบพบกัน ณ.ดินแดนพญานาค
วังเกศแก้วบัวบาน วังบาดาลอันแสนรุ่งเรือง

เรารอคอยเจ้ามา 7 ภพ กระแสแห่ง"ความรักข้ามภพ" ผุดขึ้นในจิต
กระทบใจจนต้องครองสติตัวเอง....

ภาพที่ปรากฎเบื้องหน้านั้น..... เกิดอะไรขึ้นทำไมเราถีงเพ่งอสุภะไม่ได้
...แทนที่สายตาจะเห็นความไม่สวยไม่งามแห่งร่ายกายสรีระ ดั่งเช่นที่เคยเป็น

กลับมองเห็นนางใส่เครื่องประดับพองาม...ใบหน้างามบาดใจ ชายทั่วทั้งสามภพ
เธอเป็นธิดาองค์หนึ่ง แห่งนครใต้บาดาล นั่นเองคำตอบเกิดขึ้นในดวงจิต

"ดวงตาคู่นี้"..เราจำได้ไม่เคยลืมเลือน...
ดวงตาที่แสนอ่อนโยน...เอื้ออาทร...

ธิดาน้อยองค์นั้น พลันกล่าวขึ้น...ท่าน"มุจคินทร์"

ท่านลืมสัจจะ อฐิษฐานที่ให้กับเรา ทั้ง7 ภพ แล้วรึ....

"เราทุกข์มาก...โปรดช่วยเราด้วย" แล้วก็เลือนหายไป

ใบหน้าเธอคนเดิม ณ.ภพนี้ ก็กลับมา เป็นปกติ เป็นเด็กน้อยสดใสร่าเริง
เธอคงแอบกังวลหน่อยๆ ว่าจ้องเธอจนผิดสังเกตุ...

สักพัก เสียงสวดมนต์ "อิติปิโส" ก็ดังขึ้น กระแสภพกลับสู่ปัจจุบัน....
หลังจากสวดมนต์ไม่นาน เสียงเดินของหลวงปู่ฯ ก็กระทบโสตประสาทผู้อัญเชิญ
ทำให้ต้องเตรียมตัว..สำรวมใจ เพราะอีกไม่นาน พิธีอัญเชิญฯ..แบบ"อจิณไตย" จะเริ่มขึ้น
หลังจากเสร็จพิธี ชายหนุ่มผู้มาจากแดนไกล ไม่ลืมที่จะทิ้งเบอร์โทรไว้ให้...
โดยไม่ได้พูดจาสักคำ....ทิ้งสาวน้อยผู้นั้นอยู่ด้านหลัง...กับความฉงน...แล้วเดินจากมาอย่างสงบ.........


ตอนที่ 2 นิมิตจากฟ้า

ณ.เช้าวันเสาร์ ก่อนเข้าพรรษาปีที่แล้ว ชายหนุ่มได้รับสัญญาณ
จากสรวงสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์ ให้มาทำหน้าที่บางสิ่งบางอย่าง
บนโลกมนุษย์ใบนี้....ผ่านการฝัน ถึงสองครั้งสองครา ในอาทิตย์เดียวกัน...



เขาไม่รอช้ารีบอาบน้ำ แต่งตัวขับรถ...คู่ใจ...เพื่อจะกราบเรียน พ่อแม่ครูอาจารย์ ถึงนิมิตฝันครั้งนี้....

ชายหนุ่มเข้ากราบ พระภิกษุหนุ่ม ผู้มีฤทธิ์อภิญญา ซึ่งรู้กันดีในหมู่ลูกศิษย์
ว่าท่านหูทิพย์ตาทิพย์ รู้วาระจิต และล่วงรู้เหตุการณ์ ในอนาคตได้....

ว่าไงล่ะ "ขุนพล" ทำไมวันนี้มาแต่เช้าได้ เสียงพระอาจารย์ท่านเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียง แห่งความเมตตา

ผมมาขอโอกาสถาม เรื่องนิมิต ครับพระอาจารย์.... ร้อนใจจนต้องรีบมา
ขุนพล ไม่รอช้า ที่จะเล่านิมิตที่เกิดขึ้นสองครั้งสองครา ใน1อาทิตย์ที่ผ่าน
ให้พระอาจารย์ ท่านรับทราบ....แล้วก็คอยคำตอบเฉกเช่นหลายๆครั้ง
ที่ได้ถวายเล่าให้กับพระอาจารย์ฟัง.....

แต่ครั้งนี้ พระอาจารย์ท่านหลับตาชั่วขณะ....แล้วก็ยิ้ม...ไม่มีเสียงตอบอันใด..กลับมา...ท่านได้แต่ยิ้ม...แล้ววางเฉย

 

องค์หญิงน้อย "เกล็ดแก้วมณี"

ธิดาองค์เล็ก ในสายท่านพญา"อนันตนาคราช" ผู้เป็นใหญ่ใน 7 คาบสมุทร
รูปกายพญานาค สีแดง

องค์หญิงน้อย มีนิสัย หยิ่งทะนงตน กล้าได้กล้าเสีย
ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ ไม่ชอบอยู่ภายใต้ใคร
ดื้อรั้น ไม่ฟังใคร เอาแต่ใจตัวเอง
รักอิสระ บูชาความรักเป็นสิ่งสูงที่สุด
มีฤทธิ์ธานุภาพมาก พลังจิตที่แข็งแกร่ง
ขัดกับบุคคลิกภายนอก อันแสนอบอุ่น อ่อนโยน
มีใจใฝ่ธรรมะ แต่ไม่ปฏิบัติภาวนา ชอบความดีงาม

 

"ขุนพล"

ชายหนุ่มรูปงาม นามไพเราะ อายุ 30 ต้นๆ
มีหน้าที่การงานที่ดี จบปริญาโท ด้านไฟแนส์
แต่งงานแล้ว มีครอบครัวที่อบอุ่น เป็นคนมีเมตตา
เป็นคนทันสมัย มุ่งมั่น อดทน
ชอบปฎิบัติธรรม สนใจการภาวนา

 

"กล้ารบ"

ชายหนุ่ม รูปร่างสูงใหญ่
อายุ 35 ปี จบการศึกษาทางด้านศิลปะ
แต่งงานแล้ว ความเป็นอยู่ปานกลาง
บุคลิกเงียบขรึม มุ่งมั่น
คิดบวก ชอบสิ่งที่ถูกต้อง

ชอบปฏิบัติธรรม เข้าวัดทำบุญ สม่ำเสมอ

 

พระเอกแต่งงานแล้วใช่มะ

 

ติดตามครับ ...กำลังคิดๆๆอยู่ 5555

 

"กาศย"

ชายหนุ่ม รูปร่างสมส่วน อายุ 30 ปี หน้าตาดี
เป็นที่ปารถนา ของสาวๆทั่วไป ฐานะดี การศึกษาดี
ตระกูลดี นิสัย ชอบวางอำนาจ ชอบความรุนแรง
ชอบสังคม เป็นที่รักใคร่ ของผู้ใหญ่

 

"นิมิตจากฟ้า" (เรื่องราวต่อเนื่อง)

ขุนพล เห็นท่าน วางอุเบกขาธรรมไว้ จึงกราบแล้ว ถอยออกมา เพื่อมานั่งทบทวนเหตุการณ์นิมิตฝันที่เกิดขึ้น จากนั้น ก็เริ่มนั่งสมาธิภาวนา....

ซึ่งสถานปฎิบัติธรรมแห่งนี้ เป็นสถานปฎิบัติธรรมชื่อ"บ้านบุญ" ที่เกิดขึ้นแค่เพียงหนึ่ง ปีเท่านั้น จากนั้นท่านพระอาจารย์ ก็จะกลับไปโปรดญาติธรรม ที่จ.อุดร ตามวาระต่อไป
ระหว่างที่กำหนด ภาวนาอยู่นั้น พระบรมสารีกธาตุท่านเสด็จลงมามากมาย เหล่าญาติธรรม
ก็ได้รับกันทั่วทุกคน ใบหน้าบ่งบอกแสดงถึงความปิติ ที่ได้เห็นการเสด็จ ของพระบรมสารีริก แบบลืมตากัน เป็นเรื่องราวในพระพุทธศาสนา ที่เรียกว่า "อจิณไตย"

การนั้งสมาธิของ "ขุนพล" วันนี้ กลับนั่งได้อย่างสงบ ผิดกลับทุกคราว
เนื่องจากงานภาระทางโลกทีเกิดขึ้นมากมาย มากระทบสภาวะจิตใจ ครั้งนี้ไม่สามารถมาครอบงำจิตใจ...ได้ดั่งเคย..การเข้าสู่สมาธิวันนี้ กลับจมดิ่งสู่ห้วงแห่งธรรม...

ทันใดนั้นเอง อาจจะเป็นสภาวะใด สภาวะหนึ่ง ของจิตที่ปรุงแต่ง เกิดเสียงกระซิบขึ้นมาว่า

"หาลูกแก้วสิ ตามหาเรา" "เจ้าต้องนำไปใช้"
ขุนพล ค่อยๆ กลับสู่กระแสความรู้สึก อายตนะทั้งหกกลับสู่ความเป็นปัจจุบัน
ค่อยๆลืมตาขึ้น หวังว่าจะพบเสียงกระซิบ จากคนข้างกาย แต่กลับว่างเปล่า
ไม่มีใครสักคนที่...

ขุนพล รู้จากสภาวะธรรมว่า ครั้งนี้เราคงต้อง "ตามหาลูกแก้ว"
แต่เอ๊ะ...จะไปเอาลูกแก้วที่ไหนล่ะ....ความแคลงใจ ปนความอยาก ของการอยากได้"ลูกแก้ว"เกิดขึ้น...ในจิต....

 

ชอบอ่านค่ะ ชวนติดตามต่อค่ะ

 

"นิมิตจากฟ้า" (เรื่องราวต่อเนื่อง)

ขุนพล รู้จากสภาวะธรรมว่า ครั้งนี้เราคงต้อง "ตามหาลูกแก้ว"
แต่เอ๊ะ...จะไปเอาลูกแก้วที่ไหนล่ะ....ความแคลงใจ ปนความอยาก ของการอยากได้"ลูกแก้ว"เกิดขึ้น...ในจิต....

"ขุนพล" คิดทบทวนในจิตอีกครั้งถึงนิมิตฝัน เมื่อได้เห็น พระเจดีย์แก้ว....เป็นประกายระยิบระยับ....
ประกายแสงของแก้วแสงพระเจดีย์นี้ สามารถเปลี่ยนสีได้....มีความงดงาม หาเจดีย์ใดเสมอเหมือนได้ ในความฝันนั้นบรรยากาศ เย็นสบาย...
ไร้ผู้คน มีกลิ่นหอมนวลใจ... เมื่อสูดเข้าปอดแล้วเกิดความสดชื่นไปตลอดทั้งวัน...

ในฝันนั้น ขุนพล ได้ก้มกราบพระเจดีย์ จากนั้นก็พลันตื่นขึ้นมา แต่ความหอมอบอวลนั้นยังคงอยู่มิได้เลือนตามไปความฝันไป....

พระเจดีย์สวรรค์ชั้นใดหนอ ช่างวิจิตร เกินที่จะหาสิ่งใดเทียมได้

 

"นิมิตจากฟ้า" (เรื่องราวต่อเนื่อง)

ในฝันนั้น "ขุนพล" ได้ก้มกราบพระเจดีย์ จากนั้นก็พลันตื่นขึ้นมา แต่ความหอมอบอวลนั้นยังคงอยู่มิได้เลือนตามไปความฝันไป....

พระเจดีย์สวรรค์ชั้นใดหนอ ช่างวิจิตร เกินที่จะหาสิ่งใดเทียมได้....

"ขุนพล" จึงเอาควาฝันนั้น มาเป็นเครื่องระลึกในการทำความดี..แล้วตั้งสัจจะอฐิษฐาน
หากแม้น..วัดใดในประเทศไทย...ต้องการสร้างพระเจดีย์...จะขอน้อมรับเป็นเจ้าภาพ
ในการถวายแบบเพื่อเป็นถาวรวัตถุ ในพระพุทธศาสนา..สืบต่อไป

เมื่อคิดได้ดังนั้น กระแสแห่งธรรม ได้เริ่มเข้าสู่กระแสใจ กระแสธรรมแห่งความชุ่มเย็นไหลเข้ามาจน "ขุนพล" แปลกใจกระแสอะไรเนี่ย...(อุทานในใจ)
ใช่แล้ว เราต้องเริ่มปฏิบัติภาวนา เพื่อยกจิตยกใจเราให้พร้อมรับ การทำบุญครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของ "ขุนพล" เอง

"ขุนพล" เริ่มตามหา"ลูกแก้ว" จากเสียงปริศนา จากการนั้งสมาธิในวันนั้นเอง...การผจญภัยในการตามหา"ลูกแก้วประจำกาย" จึงเริ่มต้นขึ้น

 

"ฟ้าใส"

หญิงสาว บุคคลิกร่าเริง พูดเก่ง ฉลาดหลักแหลม
มีนิสัยทะเยอทะยาน มีความทะนงตัว ค่อนข้างหยิ่ง
บุคคลิกภายนอกดูอ่อนหวาน จิตใจอ่อนโยน
บูชาความรัก มากกว่าสิ่งใด

 

ตอนที่ 3 ความรัก ที่บริสุทธิ์

"กาศย" มาพบ "ฟ้าใส" จากการแนะนำ ของญาติทางฝ่ายหญิงซึ่ง ต้องการให้ทั้งคู่คบหาดูใจกัน เพื่อชีวิต ของฟ้าใส และครอบครัวจะได้ไม่ต้องลำบาก

จากการแนะนำให้รู้จักกันในวันนั้น ทำให้ "กาศย" เป็นที่ไว้ใจของคนในครอบครัว"ฟ้าใส"
กาสยดูแลเอาใจใส่ ครอบครัวนี้เป็นอย่างดี ด้วยเพียงหวังว่า ต้องการครอบครองกายของ ฟ้าใสเท่านั้น ไม่ได้คิดที่จะสนใจดูแลครอบครัวนี้ อย่างที่ผู้ใหญ่ตั้งใจไว้ว่าให้ดูแลลูกสาวคนเดียวนี้อย่างดีที่สุด

ในส่วนของ"ฟ้าใส"นั้น ไม่เคยมีชายใด จะแตะต้องสัมผัสแม้เพียงเส้นผม หรือปลายเล็บเธอได้ เนื่องจากเธอเป็นหญิงสาวเรียยบร้อย และที่สคัญ ยังไม่เคยรู้จักคำว่า"ความรัก"ว่า เป็นอย่างไร...ได้แต่จินตนาการ ความฝันตามประสาหญิงสาว ผู้งดงามดั่งนางฟ้า

 

ขอบคุณบทความดีๆ

 

ขอโทษสหายธรรม ทุกท่าน ที่ตามอ่านนิยายเรื่องนี้
เนื่องจากนิยาย กระทบ การภาวนาของผม...

ภพชาติมีประโยชน์น้อย โทษมาก..."วางไว้ดีกว่า"

 

I want to read more about her story. I much know please I want to find out something about my life.

 

โห...ผู้หญิงในเรื่องนี่มีแต่คนหยิ่งและก็บูชาความรักสูงสุดทั้งนั้นเลยนะคะ ^ ^

 

กลับมาอีกครั้ง กับ นวนิยาย ที่แต่งขึ้น
จากความฝัน ที่เหล่าพญานาค ท่านได้บอกกล่าวมา

เนื่องจากเมื่อคืนที่ผ่านมา ปู่่พญานาคมาเข้าฝัน
และคายแก้วแหวนเงินทอง ให้มากมาย
และกำชับว่า เวลาเหลือน้อยแล้ว
ให้เร่ง....กายสังขาร์..ให้บริสุทธิ์ ด้วยศีล ธรรม
และการลดบริโภคเนื้อสัตว์
ตามโอกาส

ขอบูชา ความรักของพญานาคทั้งหลายที่รักคงมั่น
แม้นว่า กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านมานานเท่าใด...ความรัก ความผูกกัน
หลายภพชาตินั้น มันหมุนเวียนจนเรา หมดแรง...กำลังแห่งใจทีเดียว

"รักยังมั่นคง"
และยังรอคอยอยู่เสมอ...
ภพชาติ เวียนว่าย ตายเกิดเป็นเรื่องจริง
อยู่ที่ว่าเราจะข้ามผ่านพ้น กิเลส ราคะ ตัณหา

ความทรมานใจ จากคนรักแปรเปลี่ยน
เปลี่ยนความรัก หนุ่มสาว
มาเป็นความรักที่บริสุทธิ์ ความหวังดี
คือความเมตตา กรุณา...ซึ่งกันและกัน..
ตราบจนเข้าสู่กระแสอริยะบุคคล...คงจะดีกว่า

ทุกข์ที่เกิดจากความรัก ความยึดติด มันสุดจะพรรณนาได้
มันปวดรวดร้าวในใจ อย่างมากมายมหาศาล
กระแสใจที่กระทบกันนั้น

ขอบารมีพระพุทธองค์ได้โปรดแผ่เมตตาให้เปลี่ยนเป็น...
กระแสความชุ่มเย็น...เพื่อบรรเทาเบาบางลงชั่วขณะก็ยังดี

แสงระยิบ ระยับจากดาวดวงน้อย
ขอได้โปรดเป็นแสงสว่าง เป็นแสงแรงแห่งใจ
ให้ได้ก้าวพ้นผ่าน สายนที...ที่หมุนวนจนหาทางออกมิได้..

"มุจคินทร์"

 

ตอนที่ 3 ความรัก ที่บริสุทธิ์

สิ่งที่"ฟ้าใส" ต้องการนั้นหาใช่ กาศยะ หรือความรักจากชายหนุ่มคนนี้...ฟ้าใสต้องการตอบแทนบุญคุญพ่อและแม่....ที่เลี้ยงดูมา

"ฟ้าใส" นั้นรู้ว่า...ชายในดวงใจเธอนั้นอยู่ที่ไหนสักแห่งบนพื้นพิภพนี้...........
และชายผู้นี้จะมาพร้อมสัญญลักษณ์ บางอย่างที่ติดตัวมาแต่ชาติภพก่อน...

เพื่อเป็นเครื่องยืนยันถึง ความรักที่ยังคงมั่นแม้กาลเวลา จะเปลี่ยนแปลงมา จนถึงภพนี้ความรู้สึกนี้เธอไม่เคยเปิดเผยให้ผู้ใด ได้รู้มาก่อน...เธอยังคงรอคอยชายคนที่เธอ"รัก"
จากภพก่อน....แต่เธอก็ไม่เคยรู้ว่าชายคนรักเธอ...มาจุติ...บนโลกใบนี้หรือยัง

 

..."ความรัก ความหวัง"...
“ดูกรภิกษุทั้งหลาย! ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว ก็เป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น ความสุขที่เกิดจากความรักนั้นเหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง เธอทั้งหลายอย่าพอใจในความรักเลย เมื่อหัวใจยึดถือไว้ด้วยความรัก หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่”
“ดูกรภิกษุทั้งหลาย! อย่าหวังอะไรให้มากนัก จงมองดูชีวิตอย่างผู้ช่ำชอง อย่าวิตกกังวลอะไรล่วงหน้า ชีวิตนี้เหมือนเกลียวคลื่น ซึ่งก่อตัวขึ้นแล้วม้วนเข้าหาฝั่ง และแตกกระจายเป็นฟองฝอย จงยืนมองดูชีวิตเหมือนคนผู้ยืนอยู่บนฝั่งมองดูเกลียวคลื่นในมหาสมุทรฉะนั้น”