เชิญร่วมแสดง " ประสบการณ์และความศรัทธา" ในองค์ปู่ พระพิราพของท่าน

กระทู้นี้ขอแยกตัวมาจากกระทู้หลวงปู่ใหญ่ เพื่อเผยแพร่บารมีองค์ปู่พระพิราพอีกหนึ่งหน้าที่

ขอขึ้นต้นด้วยงานสร้างสรรค์ ของเวียงนาคราชงานแรกที่นำพาท่านอาจารย์และคนในหมู่คณะได้รู้จักและพึ่งพาบารมีขององค์ปู่พระพิราพ ซึ่งเริมต้นเมื่อปลายปี 2553

และขอเชิญท่านที่มีประสบการณ์และความศรัทธาต่อองค์ปู่พระพิราพ ไม่ว่าจะสำนักใด มาร่วมโชว์ร่วมแสดงทั้งวัตถุมงคลองค์แทนและประสบการณ์กันได้ครับ

 

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านก็จะมาสงเคราะห์เอง ณ ปัจจุบันนี้ เวียงนาคราชได้สรรค์สร้างปู่พระพิราพอออกมาอย่างมากมาย

- พระพิราพปาฏิหาริย์ บันดาลทรัพย์ เนื้อไฟเบอร์ หน้าตัก 19 นิ้ว-9 องค์ และ 5 นิ้ว-108 องค์
- พระพิราพปาฏิหาริย์ บันดาลทรัพย์ เนื้อโลหะ หน้าตัก 5 นิ้ว-108 องค์
- พระพิราพปาฏิหาริย์ ประทานพร เนื้อไฟเบอร์ หน้าตัก 19 นิ้ว-9 องค์ และ 5 นิ้ว 5 องค์ (โดนก็อปแล้ว)
- พระพิราพ ปู่พระพิราพ ภาคพระผู้ทรงธรรม เนื้อไฟเบอร์ 108 องค์
- พระพิราพ 3 หน้า (หน้าเทพ-หน้ายักษ์-หน้ามนุษย์) ประมาณ 57 องค์
- เศียรปู่พระพิราพ เนื้อผงสีม่วง รุ่นกลับดวง ท่านอาจารย์กล่าวได้ว่าเป็น 1 ในที่สุดแห่งบารมีองค์ปู่เช่นกัน
- เศียรปู่พระพิราพเนื้อผงอีกหลากหลาย

จะทะยอยนำาภาพมาให้ชมครับ

 

ฝีมือของช่างเรา อิ อิ ภาพพระพิราพขนาด 19 นิ้ว

 

ครั้งเมื่อเริ่มสร้างปู่พระพิราพปางปาฏิหาริย์หน้าตัก 19 นิ้ว องค์ต้อนแบบเสร็จจนช่างได้หล่อออกมาครบ 9 องค์ได้เข้าไปนั่งคุยกับช่างและท่านอาจารย์ใกล้ ๆ รูปหล่อปู่ ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนได้อยู่ใกล้ญาติผู้ใหญ่ที่เคยใกล้ชิดมานาน "คิดถึงปู่ครับ"

 

การสร้างองค์ปู่พระพิราพ แม้ช่างจะมีความชำนาญสรรค์สร้างออมาอย่างสวยงาม แต่บารมีองค์ปู่พระพิราพมีอาถรรภ์ยิ่งนัก เมื่อพบช่างประจำคณะในช่วงแรก ๆ ช่างได้บอกว่า ไม่ว่าช่างคนไหนสร้างปู่ออกมาเดี้ยงทุกคน แรก ๆ หลังช่างคนนี้ก็เดี้ยงยกของหนักไม่ได้เพราะสร้างปู่พระพิราพองค์ใหญ่ให้แก่วัดบางกร่าง แต่จนปัจจุบันช่างคนนี้เป็นช่างประจำคณะ กลับสร้างปู่พระพิราพองค์ใหญ่ ออกมาแล้ว 18 องค์

 

ผลงานสร้างสรรค์ที่ต่อเติมอีก 1 ภาค พระพิราพปางปาฏิหารย์ประทานพร สร้างเมื่อปี 54 จำเดือนไม่ได้
- สร้างองค์ใหญ่ 19 นิ้ว 9 องค์
- สร้างองค์เล็กหน้าตัก 5 นิ้ว 5 องค์ ( โดนก๊อปแล้วครับ 555 )

ที่บอกว่าก็อปแล้วก็ไม่ได้อะไรมากแค่ท่านที่บูชาไปแล้วจะได้ทราบว่าไม่ใช่ของเวียงนาคราชครับ

 

ขอบารมีองค์ปู่พระพิราพประทานพรและความสุขสมหวังแก่ลูกหลานทุก ๆ ท่านด้วยเทอญ

 

มีน้องที่รู้จักท่านหนึ่งบอกว่าปู่พระพิราพสายเวียงนาคราชนี้ใจดีที่สุดแล้ว หากเป็นของสายอื่นป่านนี้แต่ละคนที่แสบ ๆ โดนอัดกันระนาว

ก็เนื่องจากการสร้างและอัญเชิญบารมีปู่พระพิราพสายเวียงนาคราช ท่านอาจารย์จะอัญเชิญในด้านบารมีธรรมเป็นหลัก แต่ความแรงความศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ยิ่งหย่อนแน่ ๆ งานของเวียงนาคราชเปรียบเสมือนบูชาองค์จริงเช่นกันครับ

 

พระคาถาบูชาปู่พระพิราพ

“ จุติ จุตัง มหาลาภภัง มหาเทวา พระพิราพ ยักขะพันตาภัทภูริโต เวสสะ พุสะ พุทธัง อโรคยา ธาตุโย อะระหัง ลาโภ พุทโธ นะโมพุทธายะ ยะสะสุมัง ”

สวด 5 , 7 , 9 จบ

พระคาถาปู่พระพิราพ ภาวนามาก ๆ เป็นทั้งบารมี คลายปัญหาอุปสรรค ทำให้หน้าที่การงานเจริญรุ่งเรืองปัญหาต่าง ๆ คลี่คลายได้

 

ปกติไม่อยากออกตัว เดี๋ยวกลายเป็นว่าเชียร์พวกเดียวกัน
...พระพิราพกลับดวง...
มีเพื่อนของคุณแม่บ้านท่านหนึ่งมีปัญหารุมล้อมหาทางออกไม่เจอ(เหมือนผมเลย)
แกจะเป็นคนที่นอนหลับง่ายมากหัวถึงหมอนปุ๊ปหลับปั๊ป....
มีอยู่วันหนึ่งแกมานอนที่บัานเพื่อนบ้านอีกคนหนึ่ง แล้วจู่ๆก็ลุกขึ้นมาอาเจียนกลางดึก ก็เลยเดือดร้อนเจ้าบ้านส่งโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า หลังรับน้ำเกลือเสร็จก็มาพักที่บ้านผม
ทุกคนรู้และเข้าใจปัญหาของแกดีครับ ผมก็เลยไม่รู้ทำยังไงเพราะแกเคยช่วยเหลือพวกผมมาก่อน เช้าวันนั้น ผมตัดสินใจหยิบพระพิราพกลับดวง ให้พี่เขาไปพร้อมกันนั้นในใจก็นึกถึงคำของอาจารย์ว่าพระพิราพรุ่นนี้ให้บูชาอยาก เพราะเราช่วยเขาแล้วเราก็ต้องรับกรรมเขามาส่วนหนึ่ง ไม่ถึงสองวันแม่บ้านมาเล่าให้ผมฟังว่า มีคนมาตามพี่แกถึงห้องให้ไปรับจ็อบเป็นช่างตัดผมชายหลังเลิกงานประจำ และตอนนี้ก็มีแขกประจำแล้วครับ จากคนกลัวพระพิราพไม่รู้เรื่องพระพิราพ แต่กลับแขวนพระพิราพติดตัวทุกวัน
เรื่องก็ประมาณนี้ครับ

 

ขอร่วมวงด้วยคน...นึกขึ้นได้จะเล่าให้ฟังคงย้อนไปย้อนมานะครับ

สาเหตุที่ไม่นึกฝันว่าต้องมาสร้างบารมีถวายองค์ปู่พระพิราพนั้น เกิดจากจะหาช่างหล่อหลวงปู่ทวด ปางพระผู้ทรงชนะมาร หน้าตัก 21 นิ้ว ใกล้บ้านและราคาไม่สูงจนเกินไป จนกระทั่งมารู้จักช่างซี่(ศักดิ์ ศรีธรรมมา)ต่อมาเป็นนายช่างใหญ่ประจำคณะ

 

ปู่พระพิราพของแต่ละสำนักท่านก็จะเด่นแตกต่างกันไปครับ แต่พระพิราพเนื้อสีชมพูอมม่วงนี้คือพระพิราพกลับดวงพลิกดวง สร้างได้แค่ 999 องค์ครับ ถ้าจำไม่ผิด

องค์แรกที่ท่านอาจารย์แจกออกไปก็คือขอบารมีปู่พระพิราพท่านช่วย หลานญาติธรรมของท่านอาจารย์ที่จิตใจเกิดผิดปรกติและมีปัญหาจนคุ้มคลั่ง ท่านอาจารย์ได้ทำพิธีให้และมอบให้ไปแขวนติดตัวราว ๆ 1 เดือนก็เริ่มดีขึ้นพูดจารู้เรื่องขึ้นเป็นลำดับ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ติดตามข่าวสารครับ

และอีกท่านที่ท่านอาจารย์ได้มอบให้ไปก็คือศิษย์ที่ทำงานราชการแห่งหนึ่งแถวสมุทรปราการ มีอยู่วันหนึ่งพักเที่ยงออกไปทานข้าวก็กางร่มเดินตามข้างถนน แต่ทันใดก็นึกเปลี่ยนใจเดินขึ้นไปบนฟุตบาท และทันทีก็มีรถยนต์พุ่งเข้ามาจอดอยู่ที่ข้างขาที่ยืนบนฟุตบาทนั้น ถ้าไม่เกินขึ้นไปก็คงโดนชนนอนโรงพยาบาลไปแล้วครับ

 

ย้อนหลังไปซักหลายปีหน่อยนะครับหลังจากจบงานพระพิราพองค์แรกที่ปั้นไปแล้วก็มาได้รับงานปั้นพระพิราพองค์ใหญ่อีกองค์หนึ่งนั่งบัลลังค์ประทานพรเขียนสี ด้วยความที่ประสพแต่สิ่งไม่ค่อยลงตัว-ลงรอยเท่าไหร่ในการปั้นปู่องค์แรก ก็เริ่มกลัวแล้วครับก็ต้องขอความเมตตาอาจารย์สมาน ทองคำ เพราะเป็นคนเดียวที่ผมรู้จักและเป็นครูพระพิราพคนแรกของผม หลังจากได้วันเวลาอันเป็นมงคลแล้วก็เริ่มลงมือปั้นครับ ทำไปเรื่อยส่งรูปให้เจ้าของงานดูเป็นระยะๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีเหตุการณ์ชุมนุมใหญ่ที่ราชประสงค์ และแถวๆที่ทำงานก็ได้รับผลกระทบนิดหน่อย ต้องนั่งรถหลบม๊อบหนีม๊อบอ้อมม๊อบกันเป็นว่าเล่น แต่ทุกอย่างก็ลุล่วงไปด้วยดี(ครูดี)ก็มีปู่องค์นี้แหละครับที่แม่บ้านบอกว่าก่อนส่งก็ให้เอาเข้าบ้านก่อน1คืนแล้วค่อยส่งก็ตามนั้นครับ คืนนั้นมีลมฝนฟ้าร้องทั้งคืน ก็หวั่นๆใจอยู่ว่าจะไปส่งยังไงและต้องไปให้ทัน เพราะเจ้าภาพมีงานไหว้ครูด้วย
ตื่นเช้าตรู่อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยก็หวั่นใจไม่หาย เดี๋ยวฝนเดี๋ยวไม่มีฝนแต่ก็ต้องไป ครับ ออกเดินทางสักพักก็หาได้มีฝนสักเม็ดก็หาไม่ อากาศร่มรื่นตลอดทาง จนไปถึงบ้านงานที่ อ่างทอง ก็อัญเชิญปู่ขึ้น พระอาทิตย์ทรงกลดทันที พอเลิกงานก็ตั้งกลางแจ้งเพื่อรออัญเชิญเข้าบ้าน พระอาทิตย์ก็ ทรงกลด อีกครับ ถูกหวยกันทั้งบ้านทั้งลูกจ้างนายจ้าง อุปสรรคมากมายถูกสลายไปด้วยบารมีพระพิราพนี่เอง บ้านที่อ่างทองหลังนี้ยังมีเหตุการณ์ชวน อึ้งอีกนะครับ เอาไว้วันหน้าจะมาโม้ให้ฟ้ง เอาเฉพาะที่ผมอยู่ในเหตุการณ์นะครับ.........

 

เคยมีคนโทรมาถามข้อมูลพระพิราพกับผม เขาเล่าว่ามีหลานที่อยู่บ้านเดียวกันเห็นปู่พระพิราพลอยอยู่บนหัวเขา เขาเลยตามหาบูชาพระพิราพขนาดบูชาจนมาเจอพระพิราพที่คณะผมสร้างจึงขอบูชาเพื่อเป็นศิริมงคล

 

คาถาปู่พระพิราพของเวียงนาคราช สวดบ่อย ๆ จะปัดเป่าอุปสรรรค และเกื้อหนุนชีวิตหน้าที่การงานครับ

 

ย้อนกลับไปเมื่อคราวที่ไปร่วมงานพุทธาพิเศกที่วัด..........ละไว้ก่อนเดี๋ยวจะเป็นการแอบเอาชื่อวัดท่านมาหากิน แต่ท่านที่ตามอยู่ก็พอจะนึกออกว่าเป็นที่ไหน (เจ้าภาพนำพระพิราพไปร่วมพิธี ไม่ใช่ที่วัดออกนะครับ)
ก่อนวันไปร่วมงานเจ้าภาพบอกว่าทำสีอาวุธพระพิราพอันมีหอกและกระบองไปร่วมงานด้วย หลังจากแจงงานกับเพื่อนแล้วผมก็กลับบ้านเพราะต้องตื่นเช้าไปร่วมงานให้ทันซึ่งไกลมากและไม่รู้จักทาง ลางมันเริ่มเกิดก็ตรงที่ 1. นัดไว้ เช้า แต่มาซะสิบโมง 2.คือขับรถหลงทาง วัดอยู่ทางขวา กลับเลี้ยวซ้ายซะนี่ ไป-กลับเกือบ50กิโล กว่าจะติดต่อเจ้าภาพได้ก็เล่นเอาเหนื่อย ไปถึงวัดพอดีเป็นช่วงพักและได้มีโอกาสกราบเจ้าอาวาสด้วยซึ่งปรกติยากมากแถมได้ของดีอีกต่างหาก
แล้วเจ้าภาพก็บอกให้นำอาวุธท่านออกมาจะเริ่มทำพิธีรอบบ่าย เท่านั้นแหละครับเพื่อนก็ยื่นห่ออาวุธให้ แกะออกดู ของขึ้นทันที ประมาณว่าทำสีตอนเช้าวันงาน สีไม่แห้ง
กลัวไม่ทันก็ห่อๆพันๆส่งๆไป (เกือบตัดเพื่อนต่อหน้าพระแล้ว) กลัวไม่มีรถกลับเพราะอาศัยรถเขาไป ก็เลยต้องออกมาหาซื้อสี ซึ่งรู้ทั้งรู้วันอาทิตย์ต่างจังหวัดร้านค้าจะปิด และมีร้านน้อยมากแถมห้างใหญ่ไกล้ๆแถวนั้นก็ไม่มีและไม่รู้ทางด้วย
เลี้ยวซ้ายออกจากวัดเพื่อหาซื้อสีแบบหมดอาลัยตายอยาก นั่งรถมา2-3ชั่วโมงมันไม่บอกว่ามีปัญหาอะไร ออกจากวัดมาก็ถือว่าไกลมากครับมีร้านแต่ปิดหมด ในใจก็นึกถึงพระพิราพตลอด ว่าปู่จะช่วยวิธีไหนได้มั่งเอ่ย สารภาพครับยอมแพ้ ก็เลยกลับรถเพื่อกลับไปยอมรับคำด่าที่วัด
กลับรถได้ไม่ถึง100เมตรก็เจอน้องผู้หญิงคนหนึ่งนั่งทาสีทองรูปปั้นอยู่หน้าร้านวัสดุก่อสร้างซึ่งเปิดประตูเล็กเพียงบานเดียวแสดงว่าร้านปิดประมาณนั้น ก็รีบวิ่งเข้าไปถาม สำเร็จครับ บารมีปู่พระพิราพช่วยไว้ได้ หลังจากกลับถึงวัดแล้วก็เร่งรีบพ่นสีซะให้เรียบร้อย แดดก็เป็นใจเสร็จไวแห้งในพริบตา พิธีช่วงบ่ายก็เริ่มต่อไป
ครับ ปู่ช่วยได้ในยามคับขันแต่เรานั้นต้องทำให้เต็มที่ วันนั้นโชคดีมากครับได้มีโอกาสกราบและรดน้ำมนต์กับครูบาอาจารย์หลายองค์ที่สำคัญก็มีหลวงปู่เจือ ครับ ท่านเดินผ่านระยะ3เมตรกลางแดดช่วงบ่าย แต่รับรู้ได้เลยว่าเย็นอย่างบอกไม่ถูก
เหตุการณ์ที่หลงทางเลี้ยวรถผิดนั้นเกิดบ่อยครับ มันเหมือนมีเหตุบางอย่างที่ท่านได้จัดสรรเวลาสำหรับลูกหลานแต่ละกลุ่มไว้แล้ว ประมาณนั้น เอาไว้วันหลังจะมาเล่าเรื่องหลงทาง-เลี้ยวรถผิดนั้นมันมีเหตุอะไรบ้าง
..........โปรดติดตามด้วยใจระทึกพลัน..........

 

ภาพทำพิธีพระพิราพปางปาฏิหาริย์ หน้าตัก 21 นิ้ว 9 องค์ เมื่อปี 55

 

จากการสร้างองค์ปู่พระพิราพทั้งองค์ มาถึงการสร้างพระพิราพ 3 หน้า ที่อาถรรภ์สุด ๆ ของเวียงนาคราช

พระพิราพ หน้ายักษ์
พระพิราพ หน้ามนุษย์
พระพิราพ หน้าเทพ

 

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนน้ำท่วมใหญ่ไม่กี่เดือน ช่วงนั้นผมอยู่ แถว ถ.ติวานนท์ นนทบุรีเป็นโรงงานของเพื่อน และมีรุ่นน้องมาช่วยงานอีกคน ด้วยความที่อยู่บ้านเขาผมก็เก็บกวาดบ่อปลาคราฟด้วยทำงานไปด้วยตามปรกติ และช่วงนั้นผมได้รับคำทักทายมาว่าจะมีโชคใหญ่มาก ว่างั้น ผมก็สงสัยว่าจะมาได้ยังไง ปัญหาหลายอย่างรุมเร้า หวยก็เล่นไม่เป็นแล้วโชคใหญ่จะได้แต่ใดมา? แล้วเค้าลางเรื่องโชคใหญ่ ก็หลั่งไหลมาตลอดอาทิตย์ คืนแรกผมฝันเห็นพระพิราพองค์ใหญ่ใบหน้ามีรอยถลอกเล็กน้อย ในฝันนั้นผมจำใด้ว่าเป็นพระพิราพองค์ใหญ่ที่อยู่ที่วัดบางกร่าง นนทบุรี ดีใจครับปั้นพระพิราพมาก็ไม่เคยฝันเลย คืนต่อมาก็ฝันเห็นพระพิราพอีกเป็นคืนที่สองติดต่อกัน ยิ่งมั่นใจว่าได้โชคใหญ่แน่นอน คืนที่3กลับฝันเห้นรูปปั้นหลวงปู่ทวดองค์เท่าคนจริงตั้งอยู่ที่เสากลางบ้าน แต่เกิดไฟลุกไหม้ขึ้นที่รูปปั้นนั้น ตื่นเช้ามาก็ชักลังเลใจ ฝันว่าไฟไหม้บ้านมันฝันดีแต่ไฟไหม้รูปหลวงปู่นี่ความหมายคืออะไร? คืนที่4นี่ก็ฝันดีมากคือฝันเห็นหลวงพ่อเปิ่นวัดบางพระ (อันนี้ฝันบ่อยครับ)ในฝันนั้นขณะที่นั่งรอจะเข้าไปกราบหลวงพ่อเปิ่นก็เห็นหลวงพ่อนั่งอยู่บนรถเข็นนั่งมองไปข้างนอกหน้าต่างซึ่งผมนั่งมองด้านหลังท่าน ทันใดนั้นก็มีแสงสีทองสาดลงมาที่รถเข็นที่หลวงพ่อนั่งสีทองสุกปลั่งไปทั้งห้อง และแล้วหลวงพ่อก็หันหน้ามายิ้มแฉ่งเปียมด้วยเมตตา ตามที่เราท่านทั้งหลายคุ้นเคยนั่นแหละครับ ท่านไม่พูดอะไรท่านได้แต่เอานิ้วมือลูบปาก คืนที่5ไม่ฝันครับ ส่วนคืนที่6ก็ฝันเห็นแต่พระครับแต่ไม่รู้ว่าเป็นหลวงพ่อหลวงพี่องค์ไหน ก็ยิ่งมั่นใจว่าผมไม่เล่นหวยก็คงจะได้งานใหญ่แน่นอนเพราะกำลังเสนองานอยู่ซึ่งเจ้าของงานก็เลือผมเรียบร้อยแล้วแค่ขยับราคาและแบบนิดหน่อย ช่วงนั้นผมก็เก็บกวาดบ่อปลาช่วงเช้าและก็ปั้นงานสลับกับไปอยู่เป็นอาทิตย์ ด้วยความที่ถูกปล่อยรกร้างไว้นาน บ่อจึงสกปรกมาก แล้วโชคใหญ่ก็ไกล้เข้ามาเมื่อเช้าวันหนึ่ง ผมก็ถอดรองเท้าผับขากางเกงเปิดไดร์โว่2ตัว เตรียมลงเล่นน้ำในบ่อปลาตามปรกติ ทันใดนั้นเจ้าของบ้านก็เปิดประตูโรงงานเข้ามา ซึ่งมันก็แปลกมา ไอ้เจ้าของโรงงานคนนี้มันไม่เคยมาโรงงานก่อนเที่ยง แต่วันนี้มันดันผ่ามาก่อน10โมง ก็เลยต้องมานั่งคุยกันก่อนในห้องทำงาน ไม่ถึง10นาทีรุ่นน้องก็เดินมาที่เครื่องกรองน้ำที่ติดอยู่หน้าบ่อปลาคราฟร้องตะโกนบอกว่าไฟรั่วๆๆๆๆๆพร้อมกระชากปลั๊กไดร์โว่ออก ผมกับเพื่อนก็ลงไปดู ก็พบว่าปลาคราฟตายสิบกว่าตัว ซึ่งก็เป็นปลาคัดซะด้วย
ขนาดก็ท่อนแขนดี่ๆนี่เองครับ ผมก็เลยตกเป็นจำเลยฐานอยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องทำปลาเขาตายซะนี่ หลังจากนั้นผมก็ยกไดร์โว่ทั้ง2ตัวมาดู สภาพมันแช่อยู่ในน้ำมาหลายปีก่อนผมจะมาอยู่ซะอีก เหล็กเริ่มเป็นสนิมร่อนออกเป็นชั้นและมีสิ่งอุดตันเต็มไปหมด พักทำใจผ่านไปหลายวัน ก็ถึงบางอ้อครับ สรุปว่า
1.งานใหญ่ที่กำลังจะเบิกมัดจำก้อนแรก เจ้าของงานโทรมาบอกขอยกเลิกเหตุเพราะงบก้อนนี้ต้องนำไปทำแนวป้องกันน้ำท่วม นี่ถ้าเบิกเงินรับงานกันแล้วอะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่รู้ (น้ำท่วมใหญ่)
....2.อันนี้โชคใหญ่กว่าข้อแรกมาก คือรอดจากการถูกไฟดูดตายคาบ่อปลาคราฟนั่นเองครับ
.....ทั้งหลายทั้งปวงนี้ก็คงเป็นเพราะครูบาอาจารย์ท่านคุ้มครองรักษาครับ...สวัสดี...

 

กำลังติดตามตอนต่อไปครับ เขียนเร็วๆนายช่างใหญ่....กำลังสนุก