ด้วยรัก...ฉันจักให้ ความเชื่อใจมิคลายคลอน...

ไม่เป็นไรค่ะ ^^
คิดว่าท่านคงปฏิบัติธรรม เจริญจิตภาวนาเป็นประจำอยู่แล้ว....

 

ปิดปากไว้ไม่พูดจา
ดีกว่าไปนินทาคนอื่น
อยู่คนเดียวอย่างสงบ
ดีกว่าคบคนพาล

หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

สงสารน่า...

 

ผมไม่เชื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.อ่า

 

ไปนอนพักสักเดือน...เขียนหนังสือสักเล่ม ...

 

ปลูกไว้ดูเล่น อย่าคาดหวังว่าจะเป็นจริงตามที่เขาว่านะคะ

 

ถ้าลูกจะทำอะไรที่ไม่ดี มาดูรูปนี้ก่อนนะคะ

 

1. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการรักเขามากเกินไป ผลก็คือเกิดภาวะรักจนหลง ลูกของตนถูกทุกอย่าง ลูกของตนดีกว่าคนอื่นเสมอ อันส่งผลให้ลูกกลายเป็นคนมีอัตตาสูง เชื่อมั่นตนเองในทางที่ผิด ชอบดูถูกคน เป็นตัวปัญหา แต่ไม่ยอมรับว่าตนเป็นคนสร้างปัญหา

2. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการตามใจเขามากเกินไป ผลก็คือพ่อแม่กลายเป็นข้าช่วงใช้ของลูก ส่วนลูกกลายเป็น “ลูกบังเกิดเกล้า” ที่พ่อแม่ต้องยอมให้เขาทุกอย่าง ที่หนักกว่านั้นก็คือ ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมตามที่ลูกต้องการลูกบางคนก็ถึงขั้นทุบตีทำร้ายพ่อแม่

3. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่กล้าห้ามปรามสั่งสอนเมื่อลูกทำผิด ทำเลว ทำบาป ผลก็คือ ลูกสูญเสียสามัญสำนึก แยกแยะถูกผิดดีชั่วไม่เป็น มองไม่เห็นเส้นแบ่งทางจริยธรรมว่า ดีเป็นอย่างไร ชั่วเป็นอย่างไร จึงกลายเป็นนักเลงอันธพาล ระรานคนเขาไปทั่ว

4. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการให้เงินลูกเพียงอย่างเดียว ผลก็คือ ลูกไม่รู้จักคุณค่าของเงิน ไม่เห็นคุณค่าของผู้ที่หา และให้เงิน ยิ่งได้เงินมาก ยิ่งผลาญเงินเก่ง มีเงินเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ และทั้งๆที่ใช้จ่ายเงินสูง แต่กลับมีคุณภาพชีวิตต่ำ

5. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมให้ลูกเรียนรู้ที่จะพึ่งตนเอง เกรงว่าหากให้ลูกทำอะไรด้วยตนเองแล้วเขาจะลำบาก ผลก็คือเมื่อโตขึ้นลูกกลายเป็นลูกแหง่ที่พึ่งตนเองไม่ได้ ทำอะไรด้วยตนเองไม่เป็น ยิ่งเติบโตยิ่งเป็นตัวปัญหาของสถาบันครอบครัว

 

6. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมส่งเสริมให้ลูกได้รับการศึกษาที่ดี มัวแต่สนใจลงทุนในการทำธุรกิจเป็นร้อยเป็นพันล้าน แต่ไม่รู้จักลงทุนในการสร้างลูกให้เป็นปัญญาชน ผลก็คือลูกเติบโตแต่ตัว แต่ทว่ามีสติปัญญาที่ต่ำต้อย ขาดทักษะการคิด การใช้เหตุผล การทำงาน การเข้าสังคม เขาไม่เพียงแต่ไม่สามารถร่วมเป็นสมาชิกที่ดีของสังคมเท่านั้นแต่ยังสร้าง ปัญหาให้สังคมอีกต่างหาก

7. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการทำแต่งานสังคมสงเคราะห์นอกบ้าน โดยลืมไปว่าคนที่ตนต้องสงเคราะห์ก่อนดูแลก่อนต้องให้ความรักก่อนก็คือลูก ผลก็คือแม้จะกลายเป็นนักสังคมสงเคราะห์ที่ประสบความสำเร็จนอกบ้าน สังคมสรรเสริญ แต่กลับเป็นพ่อแม่ที่ล้มเหลวในบ้าน และลูกกลายเป็นเด็กที่ขาดความรัก ความอบอุ่น ไม่พร้อมจะแบ่งปันความรัก และความอบอุ่นให้ใคร

8. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักยกย่องชมเชยลูกเมื่อเขาประสบความสำเร็จในการเรียน ในการทำงาน หรือในการทำกิจกรรมใดๆ ก็ตาม ผลก็คือลูกกลายเป็นคนใจคอคับแคบ ยกย่องชมเชยใครไม่เป็น เมื่อเห็นคนอื่นได้ดีมีความสำเร็จ เขาจึงเป็นนักอิจฉาริษยาตัวฉกาจ ที่จ้องแต่จะหาทางทำลายคุณงามความดีของคนอื่น

9. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักสอนเขาให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ ผลก็คือ เมื่อโตขึ้น เขาจึงพร้อมผละหนีพ่อแม่ไปอย่างไม่รู้สึกผิด ไม่เห็นความจำเป็นว่า การเป็นลูกที่ดีนั้น จะต้องกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ของตนอย่างไร

 

10. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่สอนลูกให้รู้จักการบำเพ็ญตนเป็นผู้ให้ ผลก็คือเมื่อโตขึ้นเขาจึงกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ คิดแต่จะกอบโกย คิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตัวจนมองไม่เห็นหัวคนอื่น แทนที่จะถือหลัก “ยิ่งรวยยิ่งให้ ยิ่งได้ยิ่งแบ่ง”กลับถือหลัก “ยิ่งรวยยิ่งคอร์รัปชั่น ยิ่งแบ่งปันยิ่งสูญเสียเปล่า”

11. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมให้ลูกรู้จักตัดสินใจด้วยตนเอง ผลก็คือ ลูกกลายเป็นคนขาดความเชื่อมั่นในตนเอง ไม่กล้าคิด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าทำอะไร ส่งผลให้ไร้ภาวะผู้นำ ต้องเดินตามคนอื่นโดยดุษฎี

12. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่สอนให้ลูกรู้จักสมบัติของผู้ดี ผลก็คือเขากลายเป็นคนหยาบกระด้างทั้งทางกาย ทางใจ ใจคอโหดหินทมิฬชาติ ขาดความสุภาพอ่อนน้อม ขาดสัมมาคาราวะ ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้จักประมาณตน ครองตน ครองงานไม่เป็น ไม่เห็นคุณค่าของระเบียบประเพณีกฎหมาย จรรยาจารีตของสังคม ไม่เคารพในศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคนดีของเพื่อนมนุษย์

13. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่แนะนำให้ลูกรู้จักคบเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร (เพื่อนแท้) ผลก็คือรอบกายของเขาจึงมีแต่บาปมิตร (เพื่อนเทียม) คอยประจบสอพลอ คอยหลอกล่อให้ทำความเลวทรามต่ำช้า ติดสุรา ยาเสพติด นำพาชีวิตไปในทางเสียหาย ตกอยู่ใต้วังวนของอบายมุข สนุกสนาน ไม่สนใจหาแก่นสารให้กับชีวิต

14. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักสร้างสภาพแวดล้อมให้ลูกเป็นคนรักการอ่าน รักการเขียน รักการเรียนรู้ รักการเดินทาง ปล่อยให้เขาศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองไปตามยถากรรม ผลก็คือเขากลายเป็นคนหูตาคับแคบ ขาดความรู้พื้นฐาน ขาดความรู้รอบตัว ขาดความกระตือรือร้น ไม่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ การคิด พูด ทำ ไม่เฉลียวฉลาดปราดเปรื่อง ขาดความแหลมคม ตามไม่ทันโลก ตกข่าว เป็นคนว่างเปล่าทางความรู้ (รอบตัว) ความคิด จิตใจ และไม่มีรสนิยมอย่างอารยชน
1. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการรักเขามากเกินไป ผลก็คือเกิดภาวะรักจนหลง ลูกของตนถูกทุกอย่าง ลูกของตนดีกว่าคนอื่นเสมอ อันส่งผลให้ลูกกลายเป็นคนมีอัตตาสูง เชื่อมั่นตนเองในทางที่ผิด ชอบดูถูกคน เป็นตัวปัญหา แต่ไม่ยอมรับว่าตนเป็นคนสร้างปัญหา 2. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการตามใจเขามากเกินไป ผลก็คือพ่อแม่กลายเป็นข้าช่วงใช้ของลูก ส่วนลูกกลายเป็น “ลูกบังเกิดเกล้า” ที่พ่อแม่ต้องยอมให้เขาทุกอย่าง ที่หนักกว่านั้นก็คือ ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมตามที่ลูกต้องการลูกบางคนก็ถึงขั้นทุบตีทำร้ายพ่อแม่ 3. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่กล้าห้ามปรามสั่งสอนเมื่อลูกทำผิด ทำเลว ทำบาป ผลก็คือ ลูกสูญเสียสามัญสำนึก แยกแยะถูกผิดดีชั่วไม่เป็น มองไม่เห็นเส้นแบ่งทางจริยธรรมว่า ดีเป็นอย่างไร ชั่วเป็นอย่างไร จึงกลายเป็นนักเลงอันธพาล ระรานคนเขาไปทั่ว 4. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการให้เงินลูกเพียงอย่างเดียว ผลก็คือ ลูกไม่รู้จักคุณค่าของเงิน ไม่เห็นคุณค่าของผู้ที่หา และให้เงิน ยิ่งได้เงินมาก ยิ่งผลาญเงินเก่ง มีเงินเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ และทั้งๆที่ใช้จ่ายเงินสูง แต่กลับมีคุณภาพชีวิตต่ำ 5. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมให้ลูกเรียนรู้ที่จะพึ่งตนเอง เกรงว่าหากให้ลูกทำอะไรด้วยตนเองแล้วเขาจะลำบาก ผลก็คือเมื่อโตขึ้นลูกกลายเป็นลูกแหง่ที่พึ่งตนเองไม่ได้ ทำอะไรด้วยตนเองไม่เป็น ยิ่งเติบโตยิ่งเป็นตัวปัญหาของสถาบันครอบครัว 6. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมส่งเสริมให้ลูกได้รับการศึกษาที่ดี มัวแต่สนใจลงทุนในการทำธุรกิจเป็นร้อยเป็นพันล้าน แต่ไม่รู้จักลงทุนในการสร้างลูกให้เป็นปัญญาชน ผลก็คือลูกเติบโตแต่ตัว แต่ทว่ามีสติปัญญาที่ต่ำต้อย ขาดทักษะการคิด การใช้เหตุผล การทำงาน การเข้าสังคม เขาไม่เพียงแต่ไม่สามารถร่วมเป็นสมาชิกที่ดีของสังคมเท่านั้นแต่ยังสร้าง ปัญหาให้สังคมอีกต่างหาก 7. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการทำแต่งานสังคมสงเคราะห์นอกบ้าน โดยลืมไปว่าคนที่ตนต้องสงเคราะห์ก่อนดูแลก่อนต้องให้ความรักก่อนก็คือลูก ผลก็คือแม้จะกลายเป็นนักสังคมสงเคราะห์ที่ประสบความสำเร็จนอกบ้าน สังคมสรรเสริญ แต่กลับเป็นพ่อแม่ที่ล้มเหลวในบ้าน และลูกกลายเป็นเด็กที่ขาดความรัก ความอบอุ่น ไม่พร้อมจะแบ่งปันความรัก และความอบอุ่นให้ใคร 8. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักยกย่องชมเชยลูกเมื่อเขาประสบความสำเร็จในการเรียน ในการทำงาน หรือในการทำกิจกรรมใดๆ ก็ตาม ผลก็คือลูกกลายเป็นคนใจคอคับแคบ ยกย่องชมเชยใครไม่เป็น เมื่อเห็นคนอื่นได้ดีมีความสำเร็จ เขาจึงเป็นนักอิจฉาริษยาตัวฉกาจ ที่จ้องแต่จะหาทางทำลายคุณงามความดีของคนอื่น 9. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักสอนเขาให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ ผลก็คือ เมื่อโตขึ้น เขาจึงพร้อมผละหนีพ่อแม่ไปอย่างไม่รู้สึกผิด ไม่เห็นความจำเป็นว่า การเป็นลูกที่ดีนั้น จะต้องกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ของตนอย่างไร 10. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่สอนลูกให้รู้จักการบำเพ็ญตนเป็นผู้ให้ ผลก็คือเมื่อโตขึ้นเขาจึงกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ คิดแต่จะกอบโกย คิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตัวจนมองไม่เห็นหัวคนอื่น แทนที่จะถือหลัก “ยิ่งรวยยิ่งให้ ยิ่งได้ยิ่งแบ่ง”กลับถือหลัก “ยิ่งรวยยิ่งคอร์รัปชั่น ยิ่งแบ่งปันยิ่งสูญเสียเปล่า” 11. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่ยอมให้ลูกรู้จักตัดสินใจด้วยตนเอง ผลก็คือ ลูกกลายเป็นคนขาดความเชื่อมั่นในตนเอง ไม่กล้าคิด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าทำอะไร ส่งผลให้ไร้ภาวะผู้นำ ต้องเดินตามคนอื่นโดยดุษฎี 12. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่สอนให้ลูกรู้จักสมบัติของผู้ดี ผลก็คือเขากลายเป็นคนหยาบกระด้างทั้งทางกาย ทางใจ ใจคอโหดหินทมิฬชาติ ขาดความสุภาพอ่อนน้อม ขาดสัมมาคาราวะ ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้จักประมาณตน ครองตน ครองงานไม่เป็น ไม่เห็นคุณค่าของระเบียบประเพณี กฎหมาย จรรยาจารีตของสังคม ไม่เคารพในศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคนดีของเพื่อนมนุษย์ 13. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่แนะนำให้ลูกรู้จักคบเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร (เพื่อนแท้) ผลก็คือรอบกายของเขาจึงมีแต่บาปมิตร (เพื่อนเทียม) คอยประจบสอพลอ คอยหลอกล่อให้ทำความเลวทรามต่ำช้า ติดสุรา ยาเสพติด นำพาชีวิตไปในทางเสียหาย ตกอยู่ใต้วังวนของอบายมุข สนุกสนาน ไม่สนใจหาแก่นสารให้กับชีวิต 14. พ่อแม่บางคนทำร้ายลูกด้วยการไม่รู้จักสร้างสภาพแวดล้อมให้ลูกเป็นคนรักการอ่าน รักการเขียน รักการเรียนรู้ รักการเดินทาง ปล่อยให้เขาศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองไปตามยถากรรม ผลก็คือเขากลายเป็นคนหูตาคับแคบ ขาดความรู้พื้นฐาน ขาดความรู้รอบตัว ขาดความกระตือรือร้น ไม่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ การคิด พูด ทำ ไม่เฉลียวฉลาดปราดเปรื่อง ขาดความแหลมคม ตามไม่ทันโลก ตกข่าว เป็นคนว่างเปล่าทางความรู้ (รอบตัว) ความคิด จิตใจ และไม่มีรสนิยมอย่างอารยชน

ข้อคิดจากซินแสลั่วค่ะ

 

... ขอตอบแบบตรง ๆ ไม่อ้อมค้อมนะคะ ... แม่เราท่านไม่ค่อยสนใจทางนี้คะ ... แกสนใจแต่เรื่องทำมาหากินคะ .. จะมีไปทำบุญบ้างตามโอกาศแค่นั้น .. ที่มาสนใจด้านธรรมนี้มีแค่เรากับยายคะ ...

 

แบบนี้ก็หลอกง่ายดีเหมือนกันนะ...บอกแม่ว่า สวดคาถาเงินล้านของหลวงพ่อฤษี แล้วจะร่ำรวย หากินคล่อง...เงินไหลนอง ทองไหลมา...จะถูกหวยรวยเบอร์ก็เป็นของไม่ยาก...

พอสวดไปสักพัก เราก็หลอกต่อไปอีกว่า ถ้าใส่บาตรทุกวัน วันละองค์นะ..จะช่วยให้คาถาเห็นผลเร็วขึ้นอีก...ถ้าไม่สะดวกก็หาขันมาใบนึง ใส่เงินวันละบาท เวลาใส่ก็สวดไป 9 จบ...

ต่อมาก็หลอกแม่อีกว่า เวลาว่างๆ หาที่นั่งสบายๆ นั่งท่าสบายๆ หลับตาสวดไปจนใจมันนิ่ง...จะรวยเร็วมาก เงินทองจะเหลือกินเหลือใช้ แจกจ่ายใครก็ไม่หมด...แล้วถ้าจะให้ดีก็นึกถึงรูปพระพุทธรูปหรือรูปหลวงพ่อฤษีไว้ด้วย...ท่านจะมาช่วยเร่งลาภให้เร็วขึ้น...

กว่าแม่จะรู้ตัวว่าโดนหลอกนี่ก็ไปถึงไหนแล้วไม่รู้นิ...

เพราะตอนเด็กๆผมก็โดนหลอกมาเหมือนกันตั้งกะป.4 ตาลุงแกว่า...
ถ้าอยากเรียนเก่ง ก็ต้องท่องพุทโธ แล้วจับลมหายใจไปด้วย หายใจเข้าท่องว่าพุท หายใจออกท่องว่าโธ แล้วจะเรียนเก่ง...
ผมงี้นะ ทำทุกวัน ว่างเมื่อไรก็ทำ อยากเรียนเก่งกะเขามั่งน่ะ...

 

https://www.youtube.com/watch?v=8FyEqrMf1io&feature=youtu.be

 

.... 555555555555 จะลองดูคะพี่ .. แกหลอกยากคะ .. คนอื่นพุดแกเชื่อ แต่ถ้าเป็นลูกสาวแกคนนี้ พูดอะไรมาแกจะขัดไปเสียทุกอย่าง ... พูดมากไปจะกลายเป็นเอาแม่ตัวเองมาพูดนินทา 55555 ตอนนี้ก็กล่อนให้ไปวัดทำบุญได้บ้างแล้ว .. ยายคะแกเป็นคนช่วยแนะให้ไปวัด ... สมัยก่อนที่แกเจอปัญหาชีวิตรักหนูบอกให้แกเข้าวัด ทำบุญ ไปสงบจิตใจในวัด ... โดนแกตีแสกหน้ามาอย่างจังคะ .. ตั้งแต่นั้นจะไม่ค่อยพูดเรื่องแนวนี้กับแก หรือ แม้แต่เรื่องเนวความเชื่อ ผีสาง เทพ ฯ จะไม่พูดกับแกถ้าแกไม่เปิดประเด็นมาก่อน ... เพราะแกจะเกิดอาการเหวี่ยงอย่างแรง และ ด่ากระจายคะ .. หลังจากนั้นไม่นานแกก้จะเจอดีป่วย ไม่สบาย เป็นแบบนี้มาสามสี่ปีตั้งแต่มาอยู่ที่ดินตรงนี้แล้วคะ เจอขนาดนั้นแกก็ยังไม่ค่อยจะยอมฟังคะ ... ถ้าเราต่อปากต่อคำมาก ๆ แกก้จะยิ่งแรงขึ้น ๆ จนเราเองบางครั้งก้จะหยั้งอารมณ์คุมตัวเองไม่ได้เหมือนกันบางครั้ง ... เคยถามแกเวลาแกอารมณ์ดี แกบอกแกก้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ... บางครั้งแกก็รักหนูมาก ๆ แต่บางครั้งแกก้บอกว่าแกเกลียดมากจนอยากหักคอให้ตายไปเลย ... หรือ แค่เราพุดอะไรกับแกก้ตามแกบอกว่าแกจะฟังขัดหูแกไปหมดแกจะอารมณ์เสียขึ้นมาทันที .... ส่วนตัวหนูนั้นได้รับคำแนะนำเรื่องระหว่าง หนู กับ แม่ มาแล้วบ้างทำให้เข้าใจแกมากขึ้น มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนที่อธิบายลำบาก ... ทุกอย่างมันถูกกำหนดมาแล้ว ..

 

ตอน พยายาม ลากพ่อ แม่ไปวัด แรกๆ ก็ลำบากค่ะ

แม่ชอบ ล้อ เหน็บแนมว่า ย่ะ เจ้าอาวาส ลูกเราเป็นเจ้าอาวาส ทำนองนี้

เลย บอกว่า ถ้าเราไปวัดสาย พระชอบให้ ขนมกลับบ้านนะแม่ นะ
ไปไหว้พระ ไปเที่ยววัด เย็นดีนะ

ไม่ก็

กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานนี้นะแม่(คนขับรถที่ทำงานเก่าเล่าให้ฟังอีกที)

มี สาวน้อย ขี้เหร่ ฟันเหยิน
เธอ ใจบุญสุนทาน ได้ไปวัดใส่บาตร ทำบุญ

ทีนี้ถึงคราว บุญเข้าสนอง

อาจเป็นด้วย เธอไปทำบุญกับพระผู้ปฏิบัติปฏิบัติชอบ

ออกจากวัดมา ถูกรถยนต์ ชน กระเด็น หน้้าคว่ำฟาด กะถนน

ฟันหน้าที่เหยิน ยื่น ยุบ กลายกลับเป็นแถวเรียงระเบียบสวยงาม ปานผีหลอก เอ้ยเทพนิรมิตร

กลายเป็น สาวงาม ไปเลย

เล่าให้แม่ฟัง หลังๆ แม่ก็ยอมไปวัดด้วยค่ะ แต่เราก็ต้องยอม เอาใจตามใจ แม่ ในเรื่องอื่นๆด้วย

 

เมื่อวานมีน้องคนหนึ่ง ไลน์มาถามว่าทำไมไม่เขียนกระทู้หลงทางต่อ ก็บอกสาเหตุไปว่าจบเพียงเท่านี้จะดีกว่า ด้วยภาค2ภาค3 เห็นจะเกินกำลังใจคนในขณะนี้ จะพาลเป็นมิจฉาฑิฐิเสียก่อน...
น้องคนนี้ต้องเดินทางไปเป็นล่ามให้กับหลวงพ่อ เพื่อสอนกรรมฐานให้กับชาวต่างชาติ หลายคำถามที่ชาวต่างชาติถามหลวงพ่อมาและหลวงพ่อตอบไป น้องคนนี้ไม่ค่อยเข้าใจ อีกทั้งเวลาถามหลวงพ่อ ท่านก็ตอบแต่ไม่ตรงกับที่อยากจะรู้ คือฟังคำตอบแล้วก็ยังไม่เข้าใจเอาไปทำไม่ได้อยู่ดี จึงเป็นเหตุให้ต้องมีการเถียงครูบาอาจารย์ตลอด...

หลังจากที่ได้รับคำแนะนำเพียงเล็กๆน้อยๆแต่ตรงกับใจและปัญหาที่เกิดอยู่ น้องคนนี้ก็ได้พบว่าการปฏิบัติธรรมที่ให้ผลก้าวหน้าได้นั้น ยังมีอยู่จริง...ทำให้ทุกวันนี้น้องคนนี้จะสามารถเข้าใจปัญหาและคำถามของชาวต่างชาติที่สงสัย อีกทั้งจะเข้าใจสิ่งที่หลวงพ่อตอบได้ดียิ่งขึ้น...

บ่อยครั้งไป ที่คนเราไม่รู้แม้กระทั่งว่าจะถามอะไรดีในสิ่งที่ตัวเองยังไม่รู้ เพราะไม่รู้กระทั่งว่าเรายังไม่รู้อะไร? เหมือนคนทำผิดที่รู้ว่าผิด แต่ไม่รู้ว่าผิดอะไร เมื่อไม่รู้ว่าผิดอะไร ผิดตรงไหน ผิดอย่างไร ก็เลยไม่มีคำถาม เพราะไม่รู้ว่าจะถามว่าอะไร...อันนี้มันเลยจนปัญญา แบบนี้ก็มี

ต่อเมื่อคนที่มีประสบการณ์ในเรื่องตรงนี้ผ่านมาเห็นเข้า จึงเข้าไปชี้บอก เพียงเท่านี้ก็หมดปัญหาไปได้...ซึ่งก็ต้องเจอคนที่ใช่ ในเวลาที่ชอบ ด้วยสินะ...

พอเล่าจบ น้องผู้นี้จึงแถไปต่อว่า สงสัยว่าพี่จะเคยมีเวรมีกรรมติดค้างกันมาทำให้ต้องมาเจอแล้วมาคอยแนะนำ..ดังนั้นเธอจะคอยถามและขอให้แนะนำต่อไป...อืม..อันนี้มั่วแล้วแหละนิ...มั่วนิ่ม...
ช่วงสงกรานต์ผมจะไปเข้ากรรมฐาน น้องคนนี้ก็จะขอตามไปเป็นเพื่อน...อิอิ...คงไม่ได้แน่ๆ ด้วยปกติ ผมเป็นคนชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ฝึกอยู่คนเดียว ไม่มีห่วง ไม่มีภาระอะไร ไม่ต้องพูดคุยกับใคร โดยเฉพาะอย่างยิ่งแล้วสำหรับเพศตรงข้ามนั้น ไม่เหมาะจะไปฝึกในสถานที่เดียวกันด้วยเลย...มาคนเดียว ไปคนเดียว สบายกว่ากันเยอะเลยนะ...