ฝึกอภิญญาจนเห็นธรรมกายของตนและผู้อื่น และเห็นเทวดาชาย

วิปัสนากรรมฐานที่ผมฝึก
วิธีที่ผมเดินจงกลม คือ ก้าวท้าวขวา ขวาย่างหนอแล้วเพ่งไปที่กระดูกเท้าขวาให้เห็นกระดูกขาว เราก้าวมาสู่ความแก่อีกก้าวแล้วหนอ ความแก่ก็ไม่เที่ยงหนอ ไม่ยึดมั่นถือมั่นหนอ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา(ไตรลักษณ์)
ก้าวท้าวซ้ายต่อ ทำเหมือนเดิม แต่พิจารณาความเจ็บ แล้วยกไตรลักษณ์มาพิจารณาปลง
ก้าวท้าวขวาต่อ พิจารณาความตาย แล้วปลงไตรลักษณ์
ก้าวท้าวซ้ายต่อ พิจารณาความพลัดพลาก แล้วปลงไตรลักษณ์
ก้าวท้าวขวาต่อ พิจารณาเรามีกรรมเป็นของๆตน แล้วปลงไตรลักษณ์(การพิจารณาต้องครบและน้อมจิตตาม ไม่ต้องรีบ)

วิธีนั่งสมาธิ ให้จับพองยุบที่ท้อง วางจิตไว้เหนือสะดือ2 นิ้ว อารมณ์อะไรเกิดให้กำหนดรู้ แล้วยกไตรลักษณ์มาพิจารณาปลง

หมายเหตุ : มีพระและโยมได้ฌาน8และอภิญญาเป็นพันท่านแล้ว และผมอาทิตย์เดียวก็บรรลุฌาน8

เห็นธรรมกาย(กายในตนและของผู้อื่น)
จากการปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน ผมได้เห็นธรรมกายของโยมที่มาปฏิบัติธรรมในศาลากรรมฐาน ในขณะที่ผมออกจากนั่งสมาธิลืมตา มองไปข้างหน้า ผมได้เห็นโยมเดินจงกรมอยู่ แต่ที่แปลกคือมีอีกคนเดินตามหลังเขามีแสงสีขาวๆจางๆ ผมตกใจกำหนดรู้แล้วปลงทิ้ง หันไปใหม่ก็ยังอยู่ทั้งๆที่ในศาลามีผมกับโยมแค่2คน

จากนั้นก็ไปถามพระท่านพระท่านก็เข้าจตุถฌานสักพักไม่ถึง10วิก็มาตอบผม พระท่านก็บอกว่าเป็นธรรมกายของโยมที่เดินจงกลม และจากนั้นผมยังเห็นคนแก่เดินอยุ่ในศาลาพระท่านก็บอกว่าเป็นธรรมกายผมออกมาให้เห็นน่าจะให้ปริศนาธรรมคือ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย พรัดพราก นั้นเป็นของธรรมดาวันนึงทุกคนก็ต้องประสบณ์พบเจอนั่นเอง ต่อจากนั้นมาผมก็เริ่มเห็นธรรมกายของตัวเองแต่ในช่วงที่จิตนิ่งๆจะเห็นคนอีกคน อยู่ภายในกาย ซึ่งพระท่านก็บอกว่าทุกคนมีธรรมกายอยู่แล้ว เพียงแต่กิเลสหนาหรือจิตมีอกุศลเยอะเกินธรรมกายก็จะไม่มาให้เห็น จนกว่าจิตจะขาวบ้างและเป็นสมาธิก็มีโอกาสจะเห็น

เห็นเทวดาชายหรือเทพบุตร
อีกหลายเดือนต่อมาผมได้ไปรับพระท่านที่เพิ่งบินกลับมาจากอินเดียพุทธคยา ที่ดอนเมืองเสร็จก็ไปส่งท่านจำวัดที่พยุหคีรี ผมได้ค้างที่วัดคืนนึง วันต่อมากำลังจะกลับพระท่านก็บอกให้ผมขึ้นไปไหว้สารีริกธาตุ ข้างบนศาลาชั้น2 ผมก็เดินไปกำลังตั้งนะโม3จบ สวดอิถิปิโสในใจ ก็ปรากฏใบหน้าของเทวดาหน้าตาคมเข้มใส่ชฏาสีทองติดข้างหู2ข้างและหมวกชฏาแหลมๆ ผมตกใจกำหนดเห็นแล้ว มองกลับไปใหม่ยังปรากฏอยู่ข้างหน้าสารีริกธาตุ ผมย้อนกลับมาถามพระท่าน พระท่านก็บอกนั่นแหละเทวดาชาย เฝ้าสารีริกธาตุจะมีเป็นพันตนแต่จะมีเทพธิดาหญิงซะเยอะเทวดาชายมีน้อย และนี่เป็นประสบณ์การครั้งแรกที่ผมเห็นเทพบุตรหรือเทวดาชายคับ

เห็นคนตกในนรกกระทะทองแดง กว้างใหญ่เหมือนทะเลไร้ขอบเขต
วันนึงผมเดินจงกลมอยู่ที่วัดช่วงดึก ผมเดินซ้ายย่างหนอขวาย่างหนอสักพักเหมือนมีคนมาแตะที่บริเวณหัวด้านซ้าย สักพักรุปขึ้นเป็นคุณยายแก่ๆ ท่านนั้นยกมือโบกสะบัดไปมาเหมือนขอความช่วยเหลือกำลังทรมานอยู่ ด้านล่างมองเห็นเหมือนมีไอสีส้มๆระเหยขึ้นมา ผมหยุดวิปัสนากรรมฐานแล้วเดินกลับไปถามพระท่านทันทีว่าสิ่งที่ผมเห็นผมนึกขึ้นเองหรือไม่ พระท่านก็ตอบว่านั่นแหละของจริง ยายแก่นั้นอยุ่ในนรกชั้นกระทะทองแดง ผมเลยถามท่านว่าทำไมยายแก่นั้นถึงอยู่ในนรกได้เพราะผมเห็นยายแก่แต่งชุดขาวเข้าวัดมาเป็น30-40ปี พระท่านก็บอกว่าไม่พอหรอกเพราะระดับสภาวะจิตไม่ได้สูงขึ้นเลย(ไม่ได้ปฏิบัติวิปัสนากรรมฐานที่ถูกต้องลดละเลิกกิเลสมานะทิฐินิวรณ์อกุศลทั้งหลายและใช้ของวัดโดยไม่ได้รับอนุญาติรวมถึงมีข้อพิพาทกับพระเถระ ) ผมถึงกับอึ้งตอนแรกนึกว่ายายแกคงอยู่บนสวรรค์แล้วเพราะนุ่งขาวห่มขาวมา30-40ปีได้แถมกินเจตลอดด้วย) เหมือนเช่นคำสอนของพุทธองค์ที่บอกว่าจิตนั้นสำคัญสุดจริงๆ พึงรักษาจิตให้ดีคับพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย

เห็นเปรตมาร้องขอส่วนบุญใกล้ๆกุฏิ
ในกลางดึกคืนหนึ่งผมยังไม่ง่วง เลยทำสมาธิเข้าออกฌานต่อไป ไม่นานนักผมก็เห็นเงาดำคล้ายคนแต่สูงมากขาจะยาวสูงเหมือนต้นมะพร้าวได้ ผมรีบกำหนดรู้เห็นหนอไม่เที่ยงหนอ ผมก็เห็นธรรมกายผมลอยออกมา ผมหันไปดูเห็นร่างผมนอนอยู่ ผมตกใจสุดขีดกลัวจะเข้าร่างไม่ได้ สักพักได้ยินเสียงกรีดร้องค่อยดังขึ้นจากไกลๆแบบสุดทรมานก็ดังขึ้นเรื่อยๆจนดังสุดๆแบบว่าผมรับไม่ไหว แล้วธรรมกายผมก็กลับเข้าร่าง อีกวันผมก็ไปถามพระเถระ ท่านก็บอกว่าเป็นเปรตที่ขโมยของวัดตายแล้วมาเสวยกรรมเฝ้าวัดนั้นเองตัวดำเหมือนสีเถ้าถ่าน ซึ่งอีกวันผมไปเปิดในพระไตรปิฏกดูก็มีบอกไว้เป็นเปรตจำพวกหนึ่ง แต่ผมลืมชื่อไปแล้ว ซึ่งเหตุการนี้ทำให้ผมเชื่อในพระไตรปิกฏกมากหลังจากก่อนหน้านี้ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่

 

สอนผมบ้างสิครับ

 

สมาทานศีล 5 ด้วยคับจิตจะบริสุทธิ์และเป็นสมาธิไว

วิปัสนากรรมฐานที่ผมฝึก
วิธีที่ผมเดินจงกลม คือ ก้าวท้าวขวา ขวาย่างหนอแล้วเพ่งไปที่กระดูกเท้าขวาให้เห็นกระดูกขาว เราก้าวมาสู่ความแก่อีกก้าวแล้วหนอ ความแก่ก็ไม่เที่ยงหนอ ไม่ยึดมั่นถือมั่นหนอ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา(ไตรลักษณ์)
ก้าวท้าวซ้ายต่อ ทำเหมือนเดิม แต่พิจารณาความเจ็บ แล้วยกไตรลักษณ์มาพิจารณาปลง
ก้าวท้าวขวาต่อ พิจารณาความตาย แล้วปลงไตรลักษณ์
ก้าวท้าวซ้ายต่อ พิจารณาความพลัดพลาก แล้วปลงไตรลักษณ์
ก้าวท้าวขวาต่อ พิจารณาเรามีกรรมเป็นของๆตน แล้วปลงไตรลักษณ์(การพิจารณาต้องครบและน้อมจิตตาม ไม่ต้องรีบ)

วิธีนั่งสมาธิ ให้จับพองยุบที่ท้อง วางจิตไว้เหนือสะดือ2 นิ้ว อารมณ์อะไรเกิดให้กำหนดรู้ แล้วยกไตรลักษณ์มาพิจารณาปลง